สิ่งที่สายไป

เช้าวันต่อมาชายหนุ่มรู้สึกตัวขึ้นสิ่งแรกที่เขามองเห็นคือร่างเล็กที่นอนหนุนแขนเขาหลับตาพริ้ม มือหนาปัดปอยที่บัดบังใบหน้าสวยออก

"หืม อือ "ร่างเล็กรู้สึกตื่นแต่เมื่อขยับตัวก็รู้สึกเจ็บที่ความสาวเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนหน้าสาวก็รู้สึกร้อนผ่าวริมฝีปากบางคลี่ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวทำให้คนตัวอดที่จะถามไม่ได้

"ตัวเล็กยิ้มอะไรค่ะ"เสียงแหบแห้งฉบับผู้ชายพึ่งตื่นทำให้หญิงสาวรู้สึกเขิลอายมากกว่าเดิมใบหน้าเล็กจึงมุดกลับเข้าไปในผ้าห่ม ท่าทางของหญิงสาวทำให้คนตัวโตอดเอ็นดูไม่ได้

"ป่าวคะ"เสียงหวานเอ่ยอู้อี้เพราะมุดอยู่ใต้ผ้าห่มหนา มือหนาจึงดึงผ้าห่มออกจากใบหน้าเล็กมือหนาลูบเส้นผมเบาก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและช้อนร่างเล็กติดมือไปด้วย

"ว้าย คุณป๋าจะพาหนูไปไหน"ร่างเล็กพยายามดิ้นลงจากอ้อมแขนแกร่ง

"จะพาไปอาบน้ำคะ ป๋าหิวข้าวแล้ว" กล่าวจบร่างหนาก็ย่างกายเข้ามายังห้องน้ำและว่างร่างเล็กลงในอ่างอาบน้ำอย่างเบามือ

"อ่ะ คุณป๋าจะทำอะไรค่ะ"ร่างเล็กเมื่อเห็นร่างหนาของชายหนุ่มก้าวเข้ามาในอ่างและตอนนี้เขานั่งซ้อนหลังเธออยู่มือหนาเลือนมาโอบอุ้มเต้าอวบอิ่มด้านหน้า

"ก็อาบน้ำไงครับ"เสียงทุ้มน่าฟังเอ่ยข้างใบ