ข้อแลกเปลี่ยน

จะ“เอายังไงต่อ” พิมพายืนกอดอกถามดิรกอย่างไม่ชอบใจ

“เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน แต่ตอนนี้มาพูดเรื่องของเราดีกว่า” ดิรกใช้สายตาจดจ้องพิมพาอย่างเปรยเผยซึ่งทำให้พิมพารู้สึกไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก

“อย่ามาพูดจากับฉันแบบนี้นะ และหยุดมองฉันด้วยสายตาแบบนี้สักที” พิมพาเริ่มรู้โกธรเธอตวาดเสียงแหลมใส่และเดินถอยห่างจากคนตรงหน้าอย่างนึกรังเกียจ หากไม่เพราะยืมมือเขามาจัดการนางมะลิเธอไม่มีวันที่จะยอมมาวุ่นวายกับเขาเด็ดขาด

“อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นสิ ” ดิรกแสดงท่าทีหน้าราวกับน้อยอกน้อยใจแต่กับกันแววตาของเขากับฉายแววความเจ้าเล่ห์อย่างเห็นได้ชัด ดิรกยกยิ้มราวกับเป็นเรื่องสนุก”ไอ่นิค คราวนี้เป็นกูที่ต้องชนะ” ดิรกรอบคิดในใจ

“ก็เลิกมองฉันด้วยแบบนี้สักทีสิ ฉันขอเตือนว่าอย่ามาทำตัวลุ่มล่ามกับฉัน ฉันไม่ชอบ”

“อย่าดุนักสิ ที่รัก อย่าลืมว่าเราก็ เคย.............” เขาจงใจเน้นคำบางคำเคและหยุดพูดไปเฉยแต่กับใช้สายตาแทนคำตอบทุกอย่าง พิมพาที่เห็นแบบนั้นยิ่งรู้สึกไม่ชอบใจแต่เธอได้เก็บเอาความโกธรเคืองไว้ในใจเพราะยัง