เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 814
บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 815
เหนือศีรษะของเชียนหลิวอี้เจี้ยนมีไอร้อนพวยพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่อง นั่นเป็นเพราะเขาโกรธจนแทบคลั่ง!ชายที่เคยใช้ชีวิตลอยลำอยู่ในวงการอำนาจมายาวนานครึ่งชีวิต กลับต้องมาถูกทรยศถึงในบ้านตัวเองโดยคนที่เขาไว้ใจที่สุดอย่างไป๋หลี่แต่สิ่งที่ทำให้เขารับไม่ได้ที่สุดคือการที่เรื่องนี้ถูกคนนอกจับได้ มันเป็นความอับอายที่ไม่อาจทนได้สิ่งที่เขาทำหลังจากนั้นไม่ใช่การโจมตีเย่ซิว แต่เป็นการตบภรรยาคนแรกของเขาจนเสียชีวิตคาที่จากนั้นเขาก็จ้องมาที่เย่ซิวด้วยดวงตาแดงก่ำ “แกเป็นใคร!”เย่ซิวไม่ได้สนใจเขา แต่กลับดึงเด็กสาวเข้ามาใกล้แล้วถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “หนูอยากฆ่าเขาเองไหม?”เด็กสาวพยักหน้าโดยไม่ลังเลตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอต้องเจ็บปวดและทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสมันเป็นสิ่งที่เธอเคยกล้าทำเพียงแค่ฝันถึงมันในยามหลับเท่านั้น“ดี งั้นรอเดี๋ยวนะ”เชียนหลิวอี้เจี้ยนได้ยินคำพูดของเย่ซิวก็หัวเราะเสียงดัง “ไอ้หนุ่ม แกคงบ้าไปแล้วถึงได้พูดจาเพ้อเจ้อแบบนี้ออกมา รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันคือ…”“หนวกหู ใครใช้ให้แกพูด!”เมื่อครู่เย่ซิวยังคุยกับเด็กสาวอยู่ แต่ในวินาทีถัดมาเขาก็พุ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าเชียนหลิวอี้เจี้ย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 816
ช่วงนี้เขากำลังขาดเงินพอดี พอได้เงินก้อนนี้มาก็ช่วยบรรเทาสถานการณ์ทางการเงินไปได้มาก“ยังมีเรื่องอื่นอีกไหม?” เย่ซิวมองดูเชียนหลิวอี้เจี้ยนด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะรู้สึกว่าอีกฝ่ายก็ดูน่าพอใจขึ้นมาบ้าง“ยังมีอีกครับ…” เชียนหลิวอี้เจี้ยนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลองถามอย่างระมัดระวัง “ผมยังมีผู้หญิงอีกกว่าร้อยคน คุณสนใจไหม?”ใบหน้าเย่ฉายแววซิวเยือกเย็นทันที “ใครจะอยากได้ของเหลือใช้พวกนั้นกัน มีทรัพย์สินอย่างอื่นอีกไหม!”“ไม่มีแล้วครับ” เขาส่ายหน้า “เงินของผมแทบทั้งหมดใช้ไปกับการบำเพ็ญไปหมดแล้ว”เย่ซิวหันไปมองเด็กหญิงตัวน้อย “จัดการได้เลย”เชียนหลิวอี้เจี้ยนทั้งโกรธทั้งตกใจ “แกผิดสัญญานี่!”“ฉันเคยบอกเหรอว่าจะปล่อยแกไป?”เด็กหญิงตัวน้อยจับมีดไว้แน่นและพุ่งเข้าหาเขา ทว่าทุกครั้งที่คิดจะลงมือแทงกลับหยุดชะงักไปไม่ใช่เพราะใจอ่อน แต่เพราะเธอกลัวสุดท้ายเธอก็ยื่นมีดให้เย่ซิวให้เขาช่วยลงมือแทนเย่ซิวพยักหน้า จากนั้นก็ฟาดฝ่ามือบดขยี้กะโหลกของอีกฝ่ายจนแหลกเขาใช้พลังควบคุมธงหมื่นวิญญาณทันที จากนั้นเงาร่างจาง ๆ สายหนึ่งก็ถูกดึงออกจากร่างของชายคนนั้น แล้วเข้าสู่ธงหมื่นวิญญาณทันทีแน่นอนว่ามีเพีย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 817
“นายท่าน เกิดอะไรขึ้นคะ?” เฟยอวี่มองเย่ซิวด้วยความสับสนงุนงง“ถึงเธอจะซ่อนตัวได้ดีแค่ไหน แต่ในสายตาฉัน เธอก็เหมือนหิ่งห้อยในความมืดอยู่ดี มันเด่นชัดมากเลยล่ะ”เฟยอวี่ยิ่งทำหน้ามึนกว่าเดิม “คุณพูดเรื่องอะไรคะ ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ นะ”“ยังจะทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกเหรอ? ยายจิ้งจอกน้อย”ทันทีที่คำพูดนั้นสิ้นสุดลง ใบหน้าของเฟยอวี่เปลี่ยนไปทันที หางฟูฟ่องขนาดใหญ่สี่หางก็พุ่งออกมาจากสะโพกของเธอ ก่อนจะฟาดเข้าหาเย่ซิวอย่างรุนแรงเย่ซิวใช้มือขวากดเบา ๆ บนโซฟา จากนั้นร่างของเขาก็ลอยถอยหลังหลบการโจมตีได้อย่างง่ายดายพลังปีศาจอันน่าสะพรึงกลัวกระจายไปทั่วห้อง มือของเฟยอวี่งอกกรงเล็บที่คมกริบออกมา ใบหน้าของเธอเยือกเย็นดั่งน้ำแข็ง “แกรู้ได้ยังไง?”เย่ซิวยิ้มบาง “ง่ายมาก กลิ่นปีศาจของเธอมันแรงเกินไป‘ฉันอยากรู้ว่าก่อนหน้านี้เธอปกปิดฉันได้ยังไง?ถ้าไม่ใช่ว่าเธอมีของวิเศษอะไรที่สามารถซ่อนพลังได้ งั้นเธอก็คงมีสองบุคลิก เมื่อก่อนเธอเป็นเฟยอวี่ แต่ตอนนี้เธอเป็นอีกคนหนึ่ง”หญิงสาวไม่ตอบอะไร แต่สีหน้าของเธอทำให้รู้ว่าสิ่งที่เย่ซิวคาดเดาไปแบบหลังน่าจะถูกแล้ว“พวกปีศาจจิ้งจอกมักจะเป็นต้นตอของความวุ่นวา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 818
เย่ซิวเผยรอยยิ้มจริงใจออกมา วัยรุ่นนี่ช่างดีจริง ๆ เลยนะแต่เขาเองกลับไม่รู้ตัวเลยว่าปีนี้เขาเพิ่งจะอายุยี่สิบเท่านั้นแต่สิ่งที่เขาได้ประสบพบเจอมานั้นมากมายเกินกว่าชีวิตของคนส่วนใหญ่ทั้งชีวิตหลังจากพวกเธอล้างหน้าแปรงฟันเสร็จแล้ว เย่ซิวก็เปลี่ยนรูปลักษณ์ของทั้งสามคน ก่อนจะพากันออกไปเดินเล่นขณะเดียวกัน หุ่นเชิดถูกนำตัวไปยังพื้นที่ห่างไกลจากใจกลางเมืองที่นั่นเต็มไปด้วยทะเลทราย บรรยากาศรกร้างและวังเวงในระยะหลายร้อยลี้ออกไปมีฐานลับแห่งหนึ่งที่นี่มีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาในฐานลับนั้นมีชายสิบกว่าคนที่ดูเคร่งขรึมนั่งจ้องหน้าจออยู่ภาพที่ปรากฏบนหน้าจอคือรถที่หุ่นเชิดโดยสารอยู่ชายคนหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าเอ่ยขึ้นด้วยเสียงหนักแน่น “ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม?!”เจ้าหน้าที่ที่นั่งอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ต่างพยักหน้ารับกันถ้วนหน้า“ล็อกเป้าหมายเรียบร้อยแล้วครับ”“ขีปนาวุธหมายเลขหนึ่ง สอง และห้า พร้อมยิงแล้วครับ”แววตาของหัวหน้าฉายความอำมหิต ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดัน “ครั้งนี้ฉันจะทำให้มันแหลกเป็นผุยผงให้ได้!”นี่เป็นคำสั่งที่เขาเพิ่งได้รับมาเมื่อสองชั่วโมงก่อนบ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 819
ทั้งสามคนมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ก่อนจะสั่งของว่างและชานมมาทานสองเด็กสาวดูมีความสุขมาก พวกเธอนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานถึงแม้เย่ซิวจะไม่ได้ตั้งใจฟังสิ่งที่พวกเธอคุยกัน แต่ด้วยพลังของเขาที่เหนือมนุษย์ คำพูดของพวกเธอก็ลอยเข้าหูเขาอย่างชัดเจน“น้องสาว เธอคิดว่าพี่ชายเขาเป็นยังไงบ้าง?”“พี่ชายเขาดีมากเลยค่ะ การได้เจอพี่ชายถือเป็นบุญของฉันในหลายชาติภพ”“งั้นถ้าเธอโตขึ้น เธอคิดจะเป็นแฟนเขาไหม?”“เอ๊ะ ทำไมพี่ถามอะไรแบบนี้ล่ะคะ”“ตอบมาสิว่าอยากหรือไม่อยาก”“ก็อยากสิ แต่ฉันทำอะไรไม่เป็นเลย พี่ชายคงไม่สนใจฉันหรอก”“เป็นไปได้ไง เธอสวยขนาดนี้ แถมยัง…”……เย่ซิวส่ายหัวพลางยิ้ม ก่อนจะหยิบชานมขึ้นมาดื่มเงียบ ๆพอดีกับตอนนั้นที่หน้าจอในร้านฉายข่าวเกี่ยวกับเขาข่าวรายงานว่าเย่ซิวนั้น ‘ถูกกำจัด’ ได้แล้วแถมพวกคนแคระนี่ยังใส่ร้ายเย่ซิวอีกว่าเขาใช้สารต้องห้ามระหว่างการประลองหลังจากพ่ายแพ้แล้วก็หนีหัวซุกหัวซุนในเมื่อพวกเขาคิดว่าเย่ซิวตายไปแล้ว การจะใส่ร้ายหรือบิดเบือนความจริงอะไรก็ทำได้อย่างง่ายดายจวงเสี่ยวหยิงที่เห็นข่าวก็โกรธจัด “คนพวกนี้หน้าไม่อายจริง ๆ ก็เห็น ๆ อยู่ว่าพี่…”เย่ซิวส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 820
เย่ซิวเค้นข้อมูลจนได้ตำแหน่งของสำนักใหญ่ ๆ ในประเทศอ่ายเหรินจากปากของพวกชาวบ้านจนครบถ้วนอาณาเขตของประเทศอ่ายเหรินนั้นไม่ได้ใหญ่มากเมื่อเทียบกับขนาดของห้าเมืองหลวงรวมกัน ด้วยพลังของเย่ซิวในตอนนี้ทำให้เขาสามารถบรรลุเป้าหมายได้สำเร็จภายในเวลาไม่ถึงสี่ทุ่มยอดฝีมือระดับสี่ขึ้นไปในประเทศนี้ทั้งหมดถูกทำลายพลังจนไม่มีเหลือ และตำราวิทยายุทธ์ส่วนใหญ่ก็ถูกเขาเผาทำลายลงจนหมดนี่ถือเป็นแรงสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ของวงการวรยุทธ์ในประเทศอ่ายเหรินยามค่ำคืนของประเทศอ่ายเหรินยังคงเต็มไปด้วยความคึกคักเย่ซิวรู้สึกผ่อนคลายเปี่ยมสุขเพราะเป้าหมายในการมาเยือนครั้งนี้ใกล้จะเสร็จสิ้นแล้ว ทั้งการล้างแค้นและการตอบโต้ อีกไม่นานเขาก็จะกลับได้เสียทีเขาไม่ชอบที่นี่สักเท่าไหร่หรอก“หืม?”ทันใดนั้นเย่ซิวก็เงยหน้าขึ้นมองไปยังที่ไกล ๆเขาเห็นชายหญิงคู่หนึ่งลงมาจากรถ ก่อนจะเดินเข้าไปในสถานบันเทิงสุดหรูแห่งหนึ่งเพียงมองปราดเดียว เย่ซิวก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาต้องไม่ธรรมดา พลังอันรุนแรงที่แผ่ออกมาจากตัวทั้งสอง บ่งบอกว่าไม่ใช่มนุษย์ปกติทั่วไปอย่างแน่นอน“จากความสูงและรูปร่าง ดูเหมือนจะเป็นคนจากประเทศจ้านฉงตี้ แล
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 821
เย่ซิวถามอย่างจงใจว่า "เธอจะไปเติมเครื่องสำอาง แล้วฉันจะตามไปทำไม อีกอย่างจะให้ฉันเข้าไปในห้องน้ำหญิงกับเธอด้วยเหรอ?"หญิงสาวส่งสายตาเย้ายวนให้เขาพร้อมกับยิ้มเบา ๆ "ก็คนเขากลัวนี่นา เผื่อข้างในมีอะไรที่ไม่สะอาดอยู่ล่ะนายไปเป็นบอดี้การ์ดให้ฉันสิ เดี๋ยวจะมีรางวัลให้ด้วยนะ!"เย่ซิวแกล้งทำหน้าตาเคลิบเคลิ้ม "รางวัลอะไรเหรอ?""พอนายไปถึงก็จะรู้เอง"พูดจบหญิงสาวก็ลากคอเสื้อเย่ซิวพาเดินไปยังห้องน้ำหญิงระหว่างทางเจอผู้ชายหลายคน ทุกคนต่างมองมาด้วยสายตาอิจฉาเนื้อเรื่องแบบนี้พวกเขาคุ้นเคยคืนนี้สถานที่นี้ถูกจองไว้ เลยมีคนไม่เยอะ ในห้องน้ำหญิงย่อมไม่มีใครทันทีที่เข้าไป หญิงสาวที่ดูเซ็กซี่และเย้ายวนก็ดันเย่ซิวไปติดกับอ่างล้างมือมือข้างหนึ่งเชยคางของเขาขึ้น ในดวงตาประกายความเย่อหยิ่ง"น้องชาย อยากลองสัมผัสสิ่งที่วิเศษที่สุดในโลกดูรึเปล่า?"เย่ซิวมองด้วยสายตาขี้เล่น "คืออะไรเหรอ?""แน่นอนว่าต้องเป็น..."หญิงสาวค่อย ๆ ขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ทีละนิด เข้าใกล้ใบหูของเย่ซิว แล้วเลื่อนต่ำลงไปเธอหยุดที่ลำคอของเขา ปากเผยอออกเล็กน้อย เผยให้เห็นเขี้ยวสีขาวสองซี่ที่ยื่นออกมาแววตาของหญิงสาวเต็
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 822
เย่ซิวหัวเราะเบา ๆ "เมื่อถึงเวลา เธอก็จะรู้เอง"ผู้หญิงคนนี้รู้สึกหัวใจคันยุบยิบ สงสัยมากว่าเย่ซิวคนนี้เป็นใครมาจากไหนกันแน่?แต่เย่ซิวไม่พูด เธอก็ไม่กล้าถามตรง ๆทั้งสองคนทยอยเดินออกไปข้างนอกโชคไม่ดี พวกเขาเพิ่งออกไปก็เจอกับคนกลุ่มหนึ่งและในกลุ่มนั้นก็มีผู้หญิงอยู่สองคน เมื่อเห็นฉากนี้ ดวงตาพวกเธอก็เป็นประกาย พวกเธอรีบปรี่เข้ามาหาอย่างรวดเร็ว"หนุ่มน้อยสุดหล่อ สนใจมาเล่นกับพวกเราไหม?""หนุ่มน้อยสุดหล่อ เธอดูดีมากเลย อีกหน่อยมาติดตามพี่สาว พี่สาวจะไม่ปฏิบัติต่อเธออย่างเลวร้ายแน่นอน”"ไสหัวไปซะ!"หญิงสาวเปิดปากและแยกเขี้ยวของเธอด้วยใบหน้าที่ดุร้ายผู้หญิงสองคนที่เข้ามาจีบตกใจเฮือก และรีบจากไปอย่างรวดเร็วจากนั้นเขี้ยวของเธอก็ถูกเก็บกลับไป เธอกลับมาแสดงท่าทางเคารพอีกครั้ง "ท่านคะ โปรดตามมาทางนี้"เย่ซิวพูดอย่างใจเย็น "ผ่อนคลายหน่อย อย่าให้ใครสงสัย""ค่ะ ท่าน""เธอชื่ออะไร""เรียนนายท่าน ดิฉันชื่อเถียนเถียนค่ะ"เถียนเถียนพาเย่ซิวไปที่ชั้นดาดฟ้า ที่นี่คนที่ควรจะมาก็มากันครบหมดแล้วเย่ซิวมองไปรอบ ๆ ก็เห็นถึงความแข็งแกร่งของทุกคนได้อย่างชัดเจนส่วนใหญ่เป็นจอมยุทธ์ระดับหก
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 906
หยางถิงถิงนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เพราะท่านี้ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดได้เมื่อเห็นเย่ซิวเดินออกมาพร้อมกับถังอวิ้น เธอก็เตรียมตัวจะลุกขึ้นแต่ทันใดนั้นก็ชะงักไปเพราะเธอเห็นเย่ซิวเดินเข้าไปในห้องของถังอวิ้นหยางถิงถิงถึงกับกระโดดลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็วเนื่องจากการเคลื่อนไหวที่รุนแรงเกินไป ทำให้แผลเจ็บจนต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่ในตอนนี้เธอไม่สนใจความเจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว แม้แต่รองเท้าก็ไม่ทันใส่ รีบวิ่งตรงไปที่ห้องของถังอวิ้นหยางถิงถิงถือว่าถังอวิ้นเป็นเหมือนพี่สาวของตัวเอง แล้วเธอจะปล่อยให้ถังอวิ้น ‘เป็นเนื้อเข้าปากเสือ’ ไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร?ขณะที่ถังอวิ้นกำลังจะปิดประตู หยางถิงถิงก็พุ่งเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว “พี่คะ พี่กำลังจะทำอะไร? ทำไมถึงปล่อยให้เจ้าหมาป่าลามกตัวนี้เข้ามาได้!”ถังอวิ้นหัวเราะและตอบว่า “ฉันกับคุณคนนี้มีเรื่องต้องพูดคุยกันนิดหน่อย ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก”หยางถิงถิงยังคงไม่เชื่อ “จะคุยเรื่องอะไรถึงคุยกันข้างนอกไม่ได้ จำเป็นต้องเข้ามาในห้องพี่ ฉันบอกเลยว่าเขาไม่ใช่คนดีอะไรเขาคงเห็นว่าพี่ทั้งสวยทั้งหุ่นดีเหมือนฉัน เลยใช้วิธีการบางอย่างหลอกล
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 905
เมื่อถังอวิ้นได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเย่ซิว เธอถึงกับรู้สึกสับสนขึ้นมาเล็กน้อยเธอไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาที่ไม่เคยเจออะไรเลยตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เธอได้พบเห็นชายหนุ่มรูปงามมากมาย รวมถึงเจ้าชายจากต่างประเทศด้วยแต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปลักษณ์หรือออร่าของพวกเขา ก็ไม่มีใครเทียบกับเย่ซิวได้เลยที่สำคัญเธอรู้สึกว่าเย่ซิวดูคุ้นหน้าคุ้นตา แต่ในตอนนั้นกลับคิดไม่ออกว่าเคยเห็นเขาที่ไหนถึงแม้ถังอวิ้นจะเป็นเพียงหัวหน้าแม่บ้าน แต่เพราะความสามารถที่โดดเด่น ทำให้หยางเฟิงเปิดเผยความลับหลายอย่างให้เธอรับรู้แม้กระทั่งภาพการต่อสู้ในตอนนั้น เธอก็เคยได้ดูหลังจากได้ดูภาพการต่อสู้นั้น ถังอวิ้นก็ถึงกับตื่นเต้นจนใจเต้นแรง แม้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต เธอจะเติบโตในประเทศจ้านอิงตี้แต่เธอก็ยังคงคิดว่าตัวเองเป็นคนของประเทศหลงเถิง และฝันว่าวันหนึ่งเธอจะได้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิด“คุณผู้ชาย คุณดูคุ้นหน้ามากเลยนะคะ”หยางเฟิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นว่า “แน่นอนว่าต้องคุ้นอยู่แล้ว ไม่นานมานี้ฉันไม่ได้เอาภาพการต่อสู้นั้นให้เธอดูหรอกหรือ?”ร่างของถังอวิ้นถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาเบิกกว้าง ในที่สุดเธอก็นึกอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 904
เย่ซิวลูบคาง พลางพินิจมองหยางถิงถิงถึงแม้ว่านิสัยจะเอาแต่ใจและมีนิสัยคุณหนูหนักอยู่สักหน่อย แต่พรสวรรค์ของเธอก็ถือว่าโดดเด่นไม่น้อยแม้ว่าจะเทียบกับเย่ซิวไม่ได้เลย แต่ถ้าเปรียบเทียบกับคนธรรมดา เธอก็จัดว่าเป็นอัจฉริยะหากได้รับการฝึกฝนอย่างเหมาะสม เธออาจจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง"นาย... นายมองอะไร" ภายใต้สายตาของเย่ซิว หยางถิงถิงรู้สึกไม่สบายใจ เธอบิดตัวด้วยความกระสับกระส่าย เย่ซิวยิ้มเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร และยังไม่คิดจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้เธอรู้ในตอนนี้รอให้มีเวลา เขาค่อยหาวิธีฝึกฝนเธอให้ดีเสียก่อนไม่นานถังอวิ้นก็กลับมา และหยางเฟิงก็กลับมาด้วยเช่นกันเย่ซิวพูดขึ้นก่อนที่หยางเฟิงจะทันได้เอ่ยปากว่า "ไปคุยกันที่ห้องทำงานของคุณเถอะ"หยางเฟิงพยักหน้า "เชิญตามฉันมา"ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องทำงาน หยางเฟิงล็อกประตู แล้วหยิบแฟ้มเอกสารหนาเตอะออกมาจากตู้เซฟ ยื่นให้เย่ซิว"นี่คือทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ในชื่อฉัน ตอนนี้มีมูลค่ารวมประมาณสองล้านหกแสนล้านบาท ผมจะขายทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เร็วที่สุดและจะเปลี่ยนมันเป็นทองคำ"เย่ซิวเปิดอ่านเอกสารเมื่ออ่านจบ เ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 903
เย่ซิวเดิมทีก็แค่พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เล่น ๆ เท่านั้นแต่เมื่อได้รู้ว่าเธอเรียนสาขาอะไร และไม่มีคนในครอบครัวอีก เขาจึงคิดจะดึงตัวเธอไปทำงานด้วยถังอวิ้นนั้นเหมาะสมกับตำแหน่งผู้จัดการที่เขาต้องการในทุก ๆ ด้านเธอเองก็เป็นคนจากประเทศหลงเถิงเหมือนกัน ซึ่งสถานะที่ไร้พันธะใด ๆ ของเธอนั้นดูสะอาดสะอ้านในระดับหนึ่ง เย่ซิวจึงคิดจะพาเธอกลับไปที่สำนักโอสถตอนนี้ที่นั่นกำลังขาดบุคลากรที่มีความสามารถในการบริหารจัดการอย่างมาก เนื่องจากธุรกิจขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ จึงขาดแคลนทรัพยากรบุคคลระดับสูงเมื่อพูดออกไปเช่นนี้ ทั้งอลิสและถังอวิ้นต่างก็หันมามองเย่ซิวเป็นตาเดียวถังอวิ้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคงตอบกลับอย่างสุภาพว่า “ขอโทษค่ะคุณผู้ชาย ฉันทำงานที่นี่มีความสุขมากแล้วท่านประธานและครอบครัวของพวกเขาก็ดีกับฉันมาก ตอนนี้ยังไม่มีความคิดที่จะย้ายออกไปค่ะ”“ผมให้เงินเดือนปีละห้าสิบล้านบาท” เย่ซิวพูดอย่างตรงไปตรงมา “และยังจะมอบบางสิ่งที่คุณคาดไม่ถึงให้อีกด้วย”ถังอวิ้นเป็นเพียงคนธรรมดา แต่ดูจากรูปลักษณ์ของเธอแล้ว เธอน่าจะออกกำลังกายเป็นประจำเย่ซิวสามารถช่วยเธอปรับปรุงสมรรถภาพทางกาย ให้เปลี่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 902
“นี่จะเป็นไปได้ยังไง?” หยางถิงถิงรู้สึกไม่เชื่อในตอนแรกแต่ในวินาทีต่อมา เธอก็เห็นฉากตรงหน้าและตกตะลึงจนแทบอาเจียน พลางปิดปากตัวเองแล้วพูดขึ้นว่า “คุณปู่ นี่มันเรื่องอะไรกันคะ?!” หยางเฟิงส่ายศีรษะ พร้อมสั่งกำชับด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ตอนนี้...หลานพาเขากลับบ้านเราไปก่อน รอให้ปู่จัดการเรื่องตรงนี้เสร็จแล้วค่อยว่ากัน”“อะไรนะ?!” หยางถิงถิงถึงไม่พอใจในทันที “คุณปู่ล้อเล่นหรือเปล่าคะ? ให้หนูพาเขากลับบ้านเนี่ยนะ! นี่มันเหมือนเอาหมาป่าเข้าบ้านเลยนะคะ! คุณปู่ไม่กลัวเหรอว่าหลานสาวของคุณจะโดนไอ้หมอนี่รังแกหรือทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง?” หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ “ถ้ามีเรื่องแบบนั้นจริง ก็ดีสิ” หยางถิงถิง “???” สุดท้ายหยางถิงถิงก็ถูกบังคับให้พาเย่ซิวกลับบ้าน หยางเฟิงให้เธอเลือกสองทาง คือจะพาเย่ซิวกลับบ้าน หรือจะอยู่ช่วยกันยกศพอยู่ที่นี่ หยางถิงถิงตัดสินใจเลือกทางแรกทันที เธอขับรถเอสยูวีสุดหรู โดยมีเย่ซิวกับอลิสนั่งอยู่ด้านหลัง หยางถิงถิงเงียบไปตลอดทาง ไม่หยิ่งยโสเหมือนตอนที่อยู่กับหยางเฟิงก่อนหน้านี้เลย แถมเธอยังขับรถเร็วมากด้วยเหตุผลก็มีเพียงข้อเดียว เพราะจุดที่โด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 901
ในขณะที่รู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่หลั่งไหลจากทุกอณูของร่างกายตนเองหลังจากการปลดปล่อยพลังออกมา หยางถิงถิงรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันที เธอรู้สึกมั่นใจในตัวเองอีกครั้ง สิ่งแรกที่เธอทำคือพุ่งเข้าไปหาเย่ซิว โดยหวังจะสั่งสอนเขาให้เข็ดหลาบที่ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจมานานหยางเฟิงที่เห็นแบบนั้นถึงกับหน้าซีด รีบตะโกนห้ามปรามทันที “ถิงถิง หยุดนะ!”แต่หยางถิงถิงนอกจากจะไม่สนใจคำห้ามปรามแล้ว เธอยังเร่งความเร็วขึ้นอีก “คุณปู่ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูก็แค่จะสั่งสอนเขานิดหน่อย จะไม่ทำให้ถึงตายหรอก!”หยางเฟิงได้แต่ยกมือขึ้นกุมหน้า เขาไม่อยากมองเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหยางถิงถิงยกมือขึ้นหมายจะตบใบหน้าเย่ซิวด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมแต่ก่อนที่มือของเธอจะฟาดถึงใบหน้าเขา อยู่ดี ๆ เธอก็รู้สึกว่าเอวของเธอถูกเย่ซิวจับไว้แน่นแล้วร่างของเธอก็หมุนเคว้ง ก่อนตัวเธอจะถูกเย่ซิวหนีบไว้ใต้แขน“เพียะ!”เสียงฝ่ามือกระทบชัดเจนดังขึ้นในห้องหยางถิงถิงตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำราวกับสีตับหมูทันที พลันกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น พร้อมดิ้นรนสุดชีวิต “ไอ้บ้า! นายกล้าตีฉันเหรอ! ฉันจะสับนายเป็นพัน ๆ ชิ้น!”หยางถิง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 900
ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะสู้ชนะ แต่ก่อนหน้านั้นที่ถูกลอบโจมตี เขาก็สูญเสียคนไปถึงเกือบหนึ่งในสามเดิมทีในห้องโถงมีผู้มีพลังวิเศษมากกว่าหนึ่งพันคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงสองร้อยกว่าคนเท่านั้น และแต่ละคนก็ล้วนบาดเจ็บทั้งสิ้นเย่ซิวปรบมือเบา ๆ ดึงดูดสายตาของทุกคน จากนั้นจึงกล่าวว่า “ต่อไปนี้ ผมหวังว่าทุกคนจะพูดตามผม ใครที่ไม่พูด ก็จะลงเอยเหมือนกับศพที่กองอยู่บนพื้นตรงนี้”ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นไปถึงหัวใจ หลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งของเย่ซิว ก็ไม่กล้าขัดขืนแม้แต่น้อย พากันพูดตามอย่างว่าง่ายหยางถิงถิงในตอนนี้ยังคงอยู่ในสภาพปิดกั้นตัวเอง ไม่มีสติรับรู้ จึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเย่ซิวตั้งใจให้พวกเขาสาบานด้วยพันธสัญญาที่ร้ายแรงที่สุดตราบเท่าที่พวกเขาคิดจะเปิดเผยสิ่งใดเกี่ยวกับวันนี้ พวกเขาจะถูกกลืนกินทันทีและเสียชีวิต ณ ที่ตรงนั้นแม้แต่หยางเฟิงก็รวมอยู่ในนั้นด้วย เย่ซิวไม่เชื่อใจพวกเขา หากไม่สาบาน เขายอมฆ่าทิ้งทั้งหมดเสียดีกว่าหลังจากที่พวกเขากล่าวคำสาบานกันครบแล้ว ใบหน้าของเย่ซิวจึงปรากฏรอยยิ้มอีกครั้ง พร้อมกับสลายจิตสังหารที่แผ่ออกมาก่อนหน้าหยางเฟิงถอนหายใจโล่งอกทันที และรีบสั่งคนให้เริ่มเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 899
สีหน้าของแคสซี่ย์เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมอย่างยิ่ง เธอพบว่าตัวเองไม่อาจประเมินความแข็งแกร่งของเย่ซิวได้เลยเมื่อนึกถึงตอนก่อนหน้านี้ที่เย่ซิวแทบไม่ต้องขยับตัว แต่กลับทำลายการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย ความคิดหนึ่งพลันก็ผุดขึ้นมาในหัว"หรือว่าคนที่ถูกทั่วทั้งเมืองตามล่าเมื่อไม่กี่วันก่อนก็คือนาย!"เย่ซิวไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ปล่อยหยางเฟิงไป แล้วผมจะให้คุณได้ตายอย่างมีศักดิ์ศรี"แคสซี่ย์หัวเราะเย้ยหยัน "ถึงนายจะเป็นคนคนนั้น แต่แล้วจะยังไงล่ะ? ที่นี่คือสมาคมผู้มีพลังวิเศษ!อีกอย่างหยางเฟิงยังอยู่ในมือฉัน ถ้านายไม่อยากให้เขาตาย ก็ยืนอยู่ตรงนั้นเฉย ๆ แล้วอย่าขยับตัว!"เย่ซิวหยุดอยู่ห่างจากเธอสามเมตร พร้อมเผยรอยยิ้มเย้ยหยันตรงมุมปาก "คุณลองเดาดูสิว่าทำไมผมถึงพล่ามเรื่องไร้สาระกับคุณมากมายขนาดนี้?""แย่แล้ว..."แคสซี่ย์เกิดความระแวดระวังขึ้นทันที โดยไม่ต้องหยุดคิดอีก เธอก็ชักมีดที่เสียบอยู่ในท้องของหยางเฟิงออกมา จากนั้นกระหน่ำแทงไปที่หัวใจของเขาอย่างแรง"พรวด!"เลือดพุ่งกระฉูดออกมาร่างของแคสซี่ย์ก็แข็งค้างอยู่ตรงนั้น เธอก้มลงมองช้า ๆ ก็พบว่าร่างกายของเธอถู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 898
แคสซี่ย์ยกมือขวาขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนจะกดลงอย่างแรงพร้อมพูดว่า “ลงมือซะ! ฆ่าทุกคนที่เป็นคนของหยางเฟิง อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”"ฉึก ฉึก ฉึก!"เลือดพลันก็สาดกระเซ็น บางคนถูกโจมตีจากคนที่อยู่ข้าง ๆ อย่างไม่ทันตั้งตัวและเสียชีวิตในทันทีหยางเฟิงตกตะลึงและโกรธจัด เขาอยากจะต่อต้าน แต่ในตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงมองดูพี่น้องร่วมชาติของเขาถูกฆ่าไปทีละคนด้วยสายตาเจ็บปวดเขาหลั่งน้ำตาเลือด เสียใจภายหลังเหลือจะกล่าวไม่เคยคาดคิดเลยว่าแคสซี่ย์จะโหดเหี้ยมและไร้ความปรานีถึงเพียงนี้สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความโกลาหลในพริบตา“ไปเถอะ ถึงเวลาที่เราต้องแสดงบ้างขึ้นเวทีแล้ว”เย่ซิวจับมือของอลิส เดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและมั่นคง พลังไร้รูปปกคลุมรอบตัวเขาในระยะสองเมตร ทำให้ทุกสิ่งที่เข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือพลังวิเศษต่างๆ ล้วนถูกสะท้อนออกไปดวงตาของอลิสเปล่งประกายเจิดจ้า เธอหลงรักชายตรงหน้าอย่างหัวปักหัวปำเย่ซิวเดินไปถึงหน้าเวทีสำคัญ จับเชือกเส้นหนึ่งไว้ และส่งพลังวิญญาณอันทรงพลังและดุดันของเขาเข้าไปอย่างรุนแรงพลังนั้นเหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ไหลทะลักอย่างไม่หยุดยั้ง สร
