แชร์

บทที่ 764

ผู้เขียน: เฉิงกวงโฮ่วถู่
เธอกล่าวขอบคุณ จากนั้นบิดเอวเซ็กซี่แล้วเดินเข้าไปข้างในนั้น

ถ้าเย่ซิวมองเธอ เขาก็จะเห็นตั้งแต่แวบแรกว่าลัวฮุ่ยหมิ่นไม่ได้นำเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วย

เมื่อเข้าไปในห้องนอน หลัวฮุ่ยหมิ่นก็ปิดประตูแล้วถอดเสื้อชั้นนอกของตัวเองออก

เสื้อผ้าชุดนี้ของเธอมีลูกเล่นซ่อนอยู่ มันคือชุดที่ใส่ได้สองด้าน

ด้านนี้เป็นชุดเดรสสีดำดูสง่างาม ส่วนอีกด้านเป็นกระโปรงสั้นสีขาวพร้อมด้วยดีไซน์เก๋ ๆ หลายอัน

พลิกเสื้อผ้ากลับด้านแล้ว อารมณ์ก็จะเปลี่ยนไปอย่างมากหลังจากที่สวมใส่

จากเลขาสาวผู้สง่างาม พริบตาต่อมาเธอก็กลายเป็นสาวสวยหุ่นร้อนแรง

แม้ว่าตอนนีั้เธอจะยังไม่ได้แต่งงาน แต่เมื่อพิจารณาจากอายุของเธอก็เหมือนแต่งงานแล้วอย่างไรอย่างนั้น

หลังจากส่องกระจก หลัวฮุ่ยหมิ่นก็เดินออกไปอย่างพึงพอใจมาก

ในเวลานี้เย่ซิวได้ตรวจสอบข้อมูลเสร็จแล้ว

เมื่อมองขึ้นไป ก็เห็นหลัวฮุ่ยหมิ่นเดินออกมา

กระโปรงสั้นนั้นโชว์หุ่นสุดร้อนแรงของเธอ

ขาเรียวยาวคู่หนึ่ง แต่ก็มีเนื้อนวลทว่าไม่อ้วนมาก กำลังพอดี ดูแล้วนุ่มเด้งและขาวมาก

เมื่อเห็นสายตาของเย่ซิวที่เพ่งความสนใจมา หลัวฮุ่ยหมิ่นก็หมุนตัวเป็นวงกลม กระโปรงของเธอปลิวว่อน

ดังที่ทุกคนก็ทราบก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 765

    คนที่เคาะประตูอยู่ด้านนอกคือหัวหน้าแผนกคนหนึ่ง อายุราวสี่สิบกว่าและมีหัวล้านหลังจากได้รับอนุญาตจากเย่ซิว เขาก็ผลักประตูแล้วเดินเข้าไป“ประธานครับ มีข่าวเกี่ยวกับสมุนไพรที่คุณกำลังมองหาแล้วครับ”เย่ซิวโน้มตัวไปข้างหน้า "บอกฉันมาเร็วว่ามันอยู่ที่ไหน"พักนี้การระงับพลังของตัวเองไว้นั้นทำให้เขาลำบากมาก ถ้าสามารถทะลวงระดับไปได้เร็วยิ่งขึ้น เขาก็จะสามารถฝึกฝนได้อย่างไร้ขีดจำกัด แล้วเร่งการบำเพ็ญตน ให้ความแข็งแกร่งพุ่งสูงขึ้นได้รวดเร็วอีกครั้ง“มันอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ บนภูเขาแห่งหนึ่งครับ คนของเราสอบถามและได้รู้มาจากปากของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเธอบอกว่าเธอเคยเห็นพืชที่คล้ายกันนี้บนภูเขาแต่เนื่องจากไม่มีใครเข้าไปในภูเขานั้นมาเป็นเวลานานแล้ว ว่ากันว่าข้างในมีทั้งงูพิษและสัตว์ร้ายมากมายข้างในนั้น จึงไม่มีใครกล้าเยื้องย่างเข้าไป”หลัวฮุ่ยหมิ่นซึ่งซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะ สงบลงแล้วหลังจากความตื่นตระหนกในตอนแรกเธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและมองเห็นคางของเย่ซิวทันใดนั้น เธอก็นึกถึงวิดีโอที่ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นกดเล่นตอนที่อีกฝ่ายสอนเธอ ฉากนั้นก็เหมือนกับตอนนี้ทุกประการหัวใจเต้นแรงขึ้นเล็กน้อ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 766

    ดวงตาของหลัวฮุ่ยหมิ่นสว่างจ้า "จริงเหรอ? คุณจะหลอกกันไม่ได้นะ"เมื่อเธอทำตัวออดอ้อน พลังทำลายของมันนับว่ามหาศาลมากเย่ซิวยิ้มและพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะ”หลัวฮุ่ยหมิ่นรู้ว่าไม่ควรจะทำตัวติดกับเย่ซิวมากเกินไป มิฉะนั้นความสดใหม่จะหายไปหลังจากนั้นในเวลาไม่นานหนึ่งชั่วโมงต่อมา ชายวัยกลางคนก็มาที่ห้องทำงานของเย่ซิวอีกครั้ง และบอกว่าทุกอย่างพร้อมแล้วเย่ซิวลุกขึ้นและออกไป มาที่โรงรถแล้วโทรหาชูตง“ทำไมคุณถึงโทรหาฉันในเวลาทำงานล่ะ”โทนเสียงของชูตงนั้นแข็งทื่อมากแต่เย่ซิวสามารถบอกได้ว่าผู้หญิงคนนี้จงใจ ไม่แน่ในขณะนี้เธออาจจะลั้นลาอยู่ในใจก็ได้“มาที่โรงรถชั้นใต้ดินแล้วออกไปทํางานนอกสถานที่กับผม”“ฉันไม่ไป วันมะรืนนี้ก็จะสอบแล้ว ฉันงานยุ่งมาก”“ค่าทํางานนอกสถานที่คือห้าหมื่นบาทต่อวัน” เย่ซิวเสนอ โยนไพ่ตายออกไปโดยตรง“รับทราบค่ะท่านประธาน กรุณารอสักครู่นะคะ ฉันจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”ทัศนคติของชูตงเปลี่ยนไปในทันที หลังจากวางสาย เธอก็รีบเก็บข้าวของและวิ่งไปหาเซี่ยซิ่วซิ่วเพื่อแจ้งให้เธอทราบเดิมทียังคิดว่าเซี่ยซิ่วซิ่วจะโกรธ คิดไม่ถึงเธอแค่พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไร สีหน้านั

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 767

    กลิ่นอายความเป็นชายตีมากระทบใบหน้า หัวใจของชูตงเต้นรัวราวกับมีลูกกวางวิ่งเข้าชน มือทั้งสองข้างกอดอกไว้แน่น เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า “คุณ คุณ คุณ...คุณจะทำอะไร รีบ ๆ ไปเลย ถ้าถูกคนเห็นเข้า จบเห่แน่”เธอไม่คิดว่าเย่ซิวจะใจกล้าถึงขนาดนี้จริง ๆ ถึงกับกระโจนจากเบาะคนขับมายังเบาะฝั่งข้างคนขับแบบนี้เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนก ถ้ามีคนมาเห็นฉากนี้จริง ๆ ได้แย่แน่ ต่อให้ตัวเองมีปากขึ้นเต็มตัวก็ไม่สามารถอธิบายอย่างชัดเจนได้แล้วเย่ซิวมองเธออย่างครอบงำ "ดังนั้นคุณจะรับมันไว้หรือไม่ยอมรับ ถ้าไม่ยอมรับ ผมจะจัดการคุณในรถตอนนี้เลย"“ฉันรับ ฉันรับแล้วโอเคหรือยังล่ะ” ชูตงใกล้จะร้องไห้แล้ว ผู้ชายคนนี้เผด็จการอย่างวิปริตจริง ๆ เขาข่มขู่คนแบบนี้ได้ยังไงจากนั้นเย่ซิวก็ถอยห่างจากเธอ กลับไปนั่งยังตำแหน่งเดิมแล้วพูดกับเธอว่า “คุณจำเป็นต้องสวมจี้หยกนี้ไว้ตลอดเวลา เข้าใจที่พูดไหม?"ชูตงสวมจี้หยกไว้บนคอขาวราวหิมะของเธอ กลอกตาแล้วพูดกับเขาด้วยความโกรธ "รู้แล้ว รู้แล้ว"แต่ในใจกลับหวานหยด เปี่ยมไปด้วยสิ่งที่เรียกว่าความสุขผู้หญิงทุกคนชอบผู้ชายที่ครอบงำและชอบถูกครอบงำ เธอเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นชูจ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 768

    ในเมื่อเขามาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น ย่อมไม่อาจมามือเปล่าได้ตอนนี้เองก็มีชายในชุดสูทหกหรือเจ็ดคนเดินออกมาด้วย คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนของบริษัทซึ่งถูกส่งมาประจำอยู่ที่นี่แม้ว่าชูตงจะสับสนงงงวย แต่ก็ไม่ซักถามอะไรให้มากความอีก เธอเพียงแต่ตามหลังคนสองสามคนนั้นเพื่อไปแจกจ่ายสิ่งของเมื่อผู้อาวุโสเหล่านี้ได้ยินว่ามีของแจกฟรี แต่ละคนก็พากันยิ้มร่าปกติที่นี่จะครึกครื้นก็ต่อเมื่อถึงช่วงตรุษจีนเท่านั้น ในวันธรรมดาผู้อาวุโสกลุ่มนี้จะเหงาหงอยและโดดเดี่ยวกันมากการมาถึงของเย่ซิวและคนอื่น ๆ อาจกล่าวได้ว่าได้นำชีวิตชีวามาให้กับหมู่บ้านที่เงียบเหงาแห่งนี้เมื่อชูตงเห็นการรอยยิ้มของผู้อาวุโสเหล่านี้ เธอก็รู้สึกมีความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจ บางครั้งที่มองไปทางเย่ซิวก็รู้สึกว่ามุมมองที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปผู้ชายคนนี้แตกต่างจากคนอื่นจริง ๆแน่นอนว่ายังมีจุดหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นคือล้วนแต่เป็นพวกมักมากเหมือนกันขณะที่กำลังแจกของได้ครึ่งทาง เด็ก ๆ เหล่านั้นก็เลิกเรียนแล้วเย่ซิวเดินไปหยิบเครื่องเขียน ลูกอม และขนมจำนวนมากออกมาจากท้ายรถ และแจกจ่ายให้กับเด็กกลุ่มใหญ่ที่เข้ามาล้อมรอบเขาชายใน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 769

    “โอ้ ผู้อาวุโส คำพูดนี้หมายความว่ายังไงเหรอครับ?” เย่ซิวเผยสีหน้าสงสัยใบหน้าของปู่ของเสี่ยวหนานเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับหวนนึกถึงความทรงจำที่เลวร้ายเหล่านั้นขึ้นมาได้ ร่างทั้งร่างสั่นเทาไปหมดแต่เพื่อห้ามไม่ให้เย่ซิวเข้าไปในภูเขา เขาจึงกัดฟันเล่าเรื่อง "เมื่อกว่าสองปีที่แล้ว ฉันได้พาเสี่ยวหนานขึ้นเขาเพื่อไปเก็บสมุนไพรตอนที่กำลังจะลงจากภูเขา ก็ได้ยินเสียงที่น่ากลัวเหมือนเสียงของหมาป่า แต่แหลมคมยิ่งกว่าทันทีที่ฉันได้ยินเสียงนี้ ต้นไม้ที่อยู่ใกล้เคียงก็ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำค้างแข็งโชคดีที่ตอนนั้นเราหนีออกมาได้เร็ว ไม่อย่างนั้นเสี่ยวหนานและฉันอาจจะตายไปแล้วต่อมาหลายคนขึ้นเขาไปและก็ได้ยินเสียงนี้เหมือนกัน แถมยังมีหลายคนที่ไม่รอดชีวิตกลับมาสถานที่นั้นจึงกลายเป็นเขตหวงห้ามและไม่มีใครกล้าขึ้นไปที่นั่นอีกพ่อหนุ่มเอ๋ย ฉันขอแนะนำเธอ อย่าได้ไปเสี่ยงเลย เธอยังเด็กมากขนาดนี้ อย่าได้เอาชีวิตไปทิ้งไว้ที่นั่นเด็ดขาด”ชูตงอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น "คุณปู่คะ มันน่ากลัวอย่างที่คุณพูดจริง ๆ เหรอ?"“จริงแท้แน่นอนค่ะ” เสี่ยวหนานที่อยู่ข้าง ๆ พยักหน้าหงึกหงัก "ตอนนั้นมันน่ากลัวจริง ๆ พี่ชายพี

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 770

    เสียงฟุ่บดังส่งมา ปลาก็บินขึ้นจากน้ำและตกลงบนฝ่ามือของเขา พยายามดิ้นสู้ไม่หยุด“ว้าว!” เสี่ยวหนานตะลึงงันไปหมดแล้ว ดวงตาราวอัญมณีของเธอเบิกกว้าง “ฉันกำลังฝันอยู่หรือเปล่าเนื่ย?”แต่เมื่อเธอเห็นปลาที่มีชีวิตชีวากำลังดิ้นอยู่ในมือของเย่ซิว เธอก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน มองไปที่เย่ซิวด้วยความชื่นชมและอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก“พี่ชาย คุณเป็นเทพเซียนหรือเปล่าคะ?”“เปล่า ก็แค่กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของจอมยุทธ์เท่านั้นเอง” เย่ซิวพูดขณะที่เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้หูของเสี่ยวหนาน“คืนนี้รอจนปู่และย่าของเธอหลับไปแล้ว เราแอบมารวมตัวกันที่นี่แล้วเธอพาฉันขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพรได้ไหม”ความหวาดกลัวฉายผ่านดวงตาของเสี่ยวหนาน เธอส่ายหัวพรืดโดยสัญชาตญาณ "ที่นั่นน่ากลัวมากนะคะ ฉันไม่กล้าเข้าไปหรอก"เย่ซิวมองไปรอบ ๆไม่ไกลนักมีแท่นหินโม่ขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าหนึ่งเมตรครึ่งอยู่เขาก้าวไปข้างหน้าและยกหินโม่นั้นขึ้นด้วยมือเดียวจากนั้นเขาก็โยนมันขึ้นมาสองสามครั้งแล้ววางมันกลับลงที่ตำแหน่งเดิมอย่างเบามือ ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาทั้งนั้นปากของเสี่ยวหนานอ้ากว้างเป็นรูปตัวโอ“ตอนนี้พาฉันไปที่น

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 771

    ศีรษะเล็ก ๆ โผล่ออกมาจากข้างในห้องแล้วกวาดตามองไปรอบ ๆ จากนั้นเธอก็แอบย่องไปที่สวนหลังบ้าน เมื่อเห็นเย่ซิ่วยืนอยู่ตรงนั่น เธอก็ตะโกนเบา ๆ ว่า “พี่ชาย”เย่ซิวหันกลับมาและโบกมือให้เธอ "ไปกันเถอะ"“ฉันก็จะไปด้วย”ตอนนี้เองที่สาวน้อยชูตงก็วิ่งออกมา ก่อนหน้านี้เธอก็ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดคุยกันเย่ซิวส่ายหัวปฏิเสธ "คุณไปไม่ได้ อยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟังเถอะ"“ทำไมฉันจะไปไม่ได้” ชูตงพูดอย่างโกรธขึ้ง “ตอนเด็ก ๆ ฉันน่ะเคยขึ้นเขาบ่อย ๆ จะไม่เป็นตัวถ่วงของคุณแน่นอน”“เสี่ยวหนานกับผมจะไปทำธุระสำคัญกัน คุณจะตามเรามาด้วยทำไม? อีกอย่างผมพาไปด้วยได้เพียงคนเดียวเท่านั้น”หลัก ๆ คือเย่ซิวกลัวว่าหากมีเรื่องที่ตึงมือเกิดขึ้นบนภูเขา การที่เขาคนเดียวต้องปกป้องคนสองคน ค่อนข้างยุ่งยากเกินไปสักหน่อย“ฉันไม่ต้องให้คุณพาไปหรอก ฉันไปเองได้”เย่ซิวมองเธอด้วยความแปลกใจ วันนี้ผู้หญิงคนนี้ทำตัวแปลกไปหน่อยทันใดนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา "คุณเป็นห่วงผมเหรอ?"“ใคร...ใครเขาเป็นห่วงคุณ ไอ้คนหลงตัวเอง” ร่องรอยของความตื่นตระหนกแวบผ่านดวงตาของชูตง จากนั้นเธอก็แสร้งทำเป็นไร้เหตุผล "ฉันแค่อยากรู้ว่ามีปีศาจ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 772

    สัตว์วิญญาณตัวนั้นหันหน้ากลับมาอย่างรวดเร็ว และเห็นเย่ซิวทันใดนั้น แรงกดดันที่มองไม่เห็นสายหนึ่งก็กดทับลงมา ทำให้เกราะวิญญาณที่กางอยู่ข้างนอกสั่นอย่างต่อเนื่อง“พี่ชายเรารีบหนีกันเถอะค่ะ เจ้าตัวใหญ่นี่น่ากลัวมาก” เสียงของเสี่ยวหนานสั่นเทา เธอไม่กล้ามองไปที่เจ้าตัวใหญ่นี้เลยเย่ซิวมองไปที่สัตว์วิญญาณซึ่งกำลังเดินมาหาเขาด้วยสายตาที่เคร่งขรึมอย่างยิ่ง "ดูออร่าจากบนตัวมันที่หนายิ่งกว่าของฉัน เกรงว่าคงใกล้ทะลวงเข้าสู่ระดับจินตานแล้ว!"สัตว์วิญญาณแตกต่างจากมนุษย์พวกมันมีขนาดตัวที่ใหญ่กว่า และความสามารถในการกักเก็บพลังวิญญาณไว้ในร่างกายก็ยิ่งมหาศาลนี่เป็นข้อได้เปรียบตามธรรมชาติเย่ซิวประเมินว่าถ้าเขาต่อสู้กับเจ้าตัวนี้ ทั้งสองฝ่ายจะพ่ายแพ้ย่อยยับแน่นอนทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในใจของเขา ก่อนอื่นเขาใช้มือซ้ายแตะไปที่หลังของเสี่ยวหนานเบา ๆ เธอก็หลับไปทันที ชี้นิ้วที่สวมแหวนผนึกของลงไปที่พื้น แสงสว่างวาบ จากนั้น...ทุกอย่างก็เงียบกริบเย่ซิวหยิบเตียงน้ำแข็งออกมาสัตว์วิญญาณตัวนี้เป็นธาตุน้ำแข็งเหมือนกัน แต่เขารู้สึกว่ายังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างไอเย็นที่ปลดปล่อยออกมาจาก

บทล่าสุด

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 906

    หยางถิงถิงนอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เพราะท่านี้ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดได้เมื่อเห็นเย่ซิวเดินออกมาพร้อมกับถังอวิ้น เธอก็เตรียมตัวจะลุกขึ้นแต่ทันใดนั้นก็ชะงักไปเพราะเธอเห็นเย่ซิวเดินเข้าไปในห้องของถังอวิ้นหยางถิงถิงถึงกับกระโดดลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็วเนื่องจากการเคลื่อนไหวที่รุนแรงเกินไป ทำให้แผลเจ็บจนต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่ในตอนนี้เธอไม่สนใจความเจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว แม้แต่รองเท้าก็ไม่ทันใส่ รีบวิ่งตรงไปที่ห้องของถังอวิ้นหยางถิงถิงถือว่าถังอวิ้นเป็นเหมือนพี่สาวของตัวเอง แล้วเธอจะปล่อยให้ถังอวิ้น ‘เป็นเนื้อเข้าปากเสือ’ ไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร?ขณะที่ถังอวิ้นกำลังจะปิดประตู หยางถิงถิงก็พุ่งเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว “พี่คะ พี่กำลังจะทำอะไร? ทำไมถึงปล่อยให้เจ้าหมาป่าลามกตัวนี้เข้ามาได้!”ถังอวิ้นหัวเราะและตอบว่า “ฉันกับคุณคนนี้มีเรื่องต้องพูดคุยกันนิดหน่อย ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก”หยางถิงถิงยังคงไม่เชื่อ “จะคุยเรื่องอะไรถึงคุยกันข้างนอกไม่ได้ จำเป็นต้องเข้ามาในห้องพี่ ฉันบอกเลยว่าเขาไม่ใช่คนดีอะไรเขาคงเห็นว่าพี่ทั้งสวยทั้งหุ่นดีเหมือนฉัน เลยใช้วิธีการบางอย่างหลอกล

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 905

    เมื่อถังอวิ้นได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเย่ซิว เธอถึงกับรู้สึกสับสนขึ้นมาเล็กน้อยเธอไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาที่ไม่เคยเจออะไรเลยตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เธอได้พบเห็นชายหนุ่มรูปงามมากมาย รวมถึงเจ้าชายจากต่างประเทศด้วยแต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปลักษณ์หรือออร่าของพวกเขา ก็ไม่มีใครเทียบกับเย่ซิวได้เลยที่สำคัญเธอรู้สึกว่าเย่ซิวดูคุ้นหน้าคุ้นตา แต่ในตอนนั้นกลับคิดไม่ออกว่าเคยเห็นเขาที่ไหนถึงแม้ถังอวิ้นจะเป็นเพียงหัวหน้าแม่บ้าน แต่เพราะความสามารถที่โดดเด่น ทำให้หยางเฟิงเปิดเผยความลับหลายอย่างให้เธอรับรู้แม้กระทั่งภาพการต่อสู้ในตอนนั้น เธอก็เคยได้ดูหลังจากได้ดูภาพการต่อสู้นั้น ถังอวิ้นก็ถึงกับตื่นเต้นจนใจเต้นแรง แม้ว่าตั้งแต่เล็กจนโต เธอจะเติบโตในประเทศจ้านอิงตี้แต่เธอก็ยังคงคิดว่าตัวเองเป็นคนของประเทศหลงเถิง และฝันว่าวันหนึ่งเธอจะได้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิด“คุณผู้ชาย คุณดูคุ้นหน้ามากเลยนะคะ”หยางเฟิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นว่า “แน่นอนว่าต้องคุ้นอยู่แล้ว ไม่นานมานี้ฉันไม่ได้เอาภาพการต่อสู้นั้นให้เธอดูหรอกหรือ?”ร่างของถังอวิ้นถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาเบิกกว้าง ในที่สุดเธอก็นึกอ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 904

    เย่ซิวลูบคาง พลางพินิจมองหยางถิงถิงถึงแม้ว่านิสัยจะเอาแต่ใจและมีนิสัยคุณหนูหนักอยู่สักหน่อย แต่พรสวรรค์ของเธอก็ถือว่าโดดเด่นไม่น้อยแม้ว่าจะเทียบกับเย่ซิวไม่ได้เลย แต่ถ้าเปรียบเทียบกับคนธรรมดา เธอก็จัดว่าเป็นอัจฉริยะหากได้รับการฝึกฝนอย่างเหมาะสม เธออาจจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง"นาย... นายมองอะไร" ภายใต้สายตาของเย่ซิว หยางถิงถิงรู้สึกไม่สบายใจ เธอบิดตัวด้วยความกระสับกระส่าย เย่ซิวยิ้มเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร และยังไม่คิดจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้เธอรู้ในตอนนี้รอให้มีเวลา เขาค่อยหาวิธีฝึกฝนเธอให้ดีเสียก่อนไม่นานถังอวิ้นก็กลับมา และหยางเฟิงก็กลับมาด้วยเช่นกันเย่ซิวพูดขึ้นก่อนที่หยางเฟิงจะทันได้เอ่ยปากว่า "ไปคุยกันที่ห้องทำงานของคุณเถอะ"หยางเฟิงพยักหน้า "เชิญตามฉันมา"ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องทำงาน หยางเฟิงล็อกประตู แล้วหยิบแฟ้มเอกสารหนาเตอะออกมาจากตู้เซฟ ยื่นให้เย่ซิว"นี่คือทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ในชื่อฉัน ตอนนี้มีมูลค่ารวมประมาณสองล้านหกแสนล้านบาท ผมจะขายทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เร็วที่สุดและจะเปลี่ยนมันเป็นทองคำ"เย่ซิวเปิดอ่านเอกสารเมื่ออ่านจบ เ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 903

    เย่ซิวเดิมทีก็แค่พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เล่น ๆ เท่านั้นแต่เมื่อได้รู้ว่าเธอเรียนสาขาอะไร และไม่มีคนในครอบครัวอีก เขาจึงคิดจะดึงตัวเธอไปทำงานด้วยถังอวิ้นนั้นเหมาะสมกับตำแหน่งผู้จัดการที่เขาต้องการในทุก ๆ ด้านเธอเองก็เป็นคนจากประเทศหลงเถิงเหมือนกัน ซึ่งสถานะที่ไร้พันธะใด ๆ ของเธอนั้นดูสะอาดสะอ้านในระดับหนึ่ง เย่ซิวจึงคิดจะพาเธอกลับไปที่สำนักโอสถตอนนี้ที่นั่นกำลังขาดบุคลากรที่มีความสามารถในการบริหารจัดการอย่างมาก เนื่องจากธุรกิจขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ จึงขาดแคลนทรัพยากรบุคคลระดับสูงเมื่อพูดออกไปเช่นนี้ ทั้งอลิสและถังอวิ้นต่างก็หันมามองเย่ซิวเป็นตาเดียวถังอวิ้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคงตอบกลับอย่างสุภาพว่า “ขอโทษค่ะคุณผู้ชาย ฉันทำงานที่นี่มีความสุขมากแล้วท่านประธานและครอบครัวของพวกเขาก็ดีกับฉันมาก ตอนนี้ยังไม่มีความคิดที่จะย้ายออกไปค่ะ”“ผมให้เงินเดือนปีละห้าสิบล้านบาท” เย่ซิวพูดอย่างตรงไปตรงมา “และยังจะมอบบางสิ่งที่คุณคาดไม่ถึงให้อีกด้วย”ถังอวิ้นเป็นเพียงคนธรรมดา แต่ดูจากรูปลักษณ์ของเธอแล้ว เธอน่าจะออกกำลังกายเป็นประจำเย่ซิวสามารถช่วยเธอปรับปรุงสมรรถภาพทางกาย ให้เปลี่

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 902

    “นี่จะเป็นไปได้ยังไง?” หยางถิงถิงรู้สึกไม่เชื่อในตอนแรกแต่ในวินาทีต่อมา เธอก็เห็นฉากตรงหน้าและตกตะลึงจนแทบอาเจียน พลางปิดปากตัวเองแล้วพูดขึ้นว่า “คุณปู่ นี่มันเรื่องอะไรกันคะ?!” หยางเฟิงส่ายศีรษะ พร้อมสั่งกำชับด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ตอนนี้...หลานพาเขากลับบ้านเราไปก่อน รอให้ปู่จัดการเรื่องตรงนี้เสร็จแล้วค่อยว่ากัน”“อะไรนะ?!” หยางถิงถิงถึงไม่พอใจในทันที “คุณปู่ล้อเล่นหรือเปล่าคะ? ให้หนูพาเขากลับบ้านเนี่ยนะ! นี่มันเหมือนเอาหมาป่าเข้าบ้านเลยนะคะ! คุณปู่ไม่กลัวเหรอว่าหลานสาวของคุณจะโดนไอ้หมอนี่รังแกหรือทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง?” หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ “ถ้ามีเรื่องแบบนั้นจริง ก็ดีสิ” หยางถิงถิง “???” สุดท้ายหยางถิงถิงก็ถูกบังคับให้พาเย่ซิวกลับบ้าน หยางเฟิงให้เธอเลือกสองทาง คือจะพาเย่ซิวกลับบ้าน หรือจะอยู่ช่วยกันยกศพอยู่ที่นี่ หยางถิงถิงตัดสินใจเลือกทางแรกทันที เธอขับรถเอสยูวีสุดหรู โดยมีเย่ซิวกับอลิสนั่งอยู่ด้านหลัง หยางถิงถิงเงียบไปตลอดทาง ไม่หยิ่งยโสเหมือนตอนที่อยู่กับหยางเฟิงก่อนหน้านี้เลย แถมเธอยังขับรถเร็วมากด้วยเหตุผลก็มีเพียงข้อเดียว เพราะจุดที่โด

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 901

    ในขณะที่รู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่หลั่งไหลจากทุกอณูของร่างกายตนเองหลังจากการปลดปล่อยพลังออกมา หยางถิงถิงรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันที เธอรู้สึกมั่นใจในตัวเองอีกครั้ง สิ่งแรกที่เธอทำคือพุ่งเข้าไปหาเย่ซิว โดยหวังจะสั่งสอนเขาให้เข็ดหลาบที่ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจมานานหยางเฟิงที่เห็นแบบนั้นถึงกับหน้าซีด รีบตะโกนห้ามปรามทันที “ถิงถิง หยุดนะ!”แต่หยางถิงถิงนอกจากจะไม่สนใจคำห้ามปรามแล้ว เธอยังเร่งความเร็วขึ้นอีก “คุณปู่ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูก็แค่จะสั่งสอนเขานิดหน่อย จะไม่ทำให้ถึงตายหรอก!”หยางเฟิงได้แต่ยกมือขึ้นกุมหน้า เขาไม่อยากมองเห็นสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหยางถิงถิงยกมือขึ้นหมายจะตบใบหน้าเย่ซิวด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมแต่ก่อนที่มือของเธอจะฟาดถึงใบหน้าเขา อยู่ดี ๆ เธอก็รู้สึกว่าเอวของเธอถูกเย่ซิวจับไว้แน่นแล้วร่างของเธอก็หมุนเคว้ง ก่อนตัวเธอจะถูกเย่ซิวหนีบไว้ใต้แขน“เพียะ!”เสียงฝ่ามือกระทบชัดเจนดังขึ้นในห้องหยางถิงถิงตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำราวกับสีตับหมูทันที พลันกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น พร้อมดิ้นรนสุดชีวิต “ไอ้บ้า! นายกล้าตีฉันเหรอ! ฉันจะสับนายเป็นพัน ๆ ชิ้น!”หยางถิง

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 900

    ถึงแม้ว่าครั้งนี้จะสู้ชนะ แต่ก่อนหน้านั้นที่ถูกลอบโจมตี เขาก็สูญเสียคนไปถึงเกือบหนึ่งในสามเดิมทีในห้องโถงมีผู้มีพลังวิเศษมากกว่าหนึ่งพันคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงสองร้อยกว่าคนเท่านั้น และแต่ละคนก็ล้วนบาดเจ็บทั้งสิ้นเย่ซิวปรบมือเบา ๆ ดึงดูดสายตาของทุกคน จากนั้นจึงกล่าวว่า “ต่อไปนี้ ผมหวังว่าทุกคนจะพูดตามผม ใครที่ไม่พูด ก็จะลงเอยเหมือนกับศพที่กองอยู่บนพื้นตรงนี้”ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นไปถึงหัวใจ หลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งของเย่ซิว ก็ไม่กล้าขัดขืนแม้แต่น้อย พากันพูดตามอย่างว่าง่ายหยางถิงถิงในตอนนี้ยังคงอยู่ในสภาพปิดกั้นตัวเอง ไม่มีสติรับรู้ จึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเย่ซิวตั้งใจให้พวกเขาสาบานด้วยพันธสัญญาที่ร้ายแรงที่สุดตราบเท่าที่พวกเขาคิดจะเปิดเผยสิ่งใดเกี่ยวกับวันนี้ พวกเขาจะถูกกลืนกินทันทีและเสียชีวิต ณ ที่ตรงนั้นแม้แต่หยางเฟิงก็รวมอยู่ในนั้นด้วย เย่ซิวไม่เชื่อใจพวกเขา หากไม่สาบาน เขายอมฆ่าทิ้งทั้งหมดเสียดีกว่าหลังจากที่พวกเขากล่าวคำสาบานกันครบแล้ว ใบหน้าของเย่ซิวจึงปรากฏรอยยิ้มอีกครั้ง พร้อมกับสลายจิตสังหารที่แผ่ออกมาก่อนหน้าหยางเฟิงถอนหายใจโล่งอกทันที และรีบสั่งคนให้เริ่มเก

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 899

    สีหน้าของแคสซี่ย์เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมอย่างยิ่ง เธอพบว่าตัวเองไม่อาจประเมินความแข็งแกร่งของเย่ซิวได้เลยเมื่อนึกถึงตอนก่อนหน้านี้ที่เย่ซิวแทบไม่ต้องขยับตัว แต่กลับทำลายการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย ความคิดหนึ่งพลันก็ผุดขึ้นมาในหัว"หรือว่าคนที่ถูกทั่วทั้งเมืองตามล่าเมื่อไม่กี่วันก่อนก็คือนาย!"เย่ซิวไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ปล่อยหยางเฟิงไป แล้วผมจะให้คุณได้ตายอย่างมีศักดิ์ศรี"แคสซี่ย์หัวเราะเย้ยหยัน "ถึงนายจะเป็นคนคนนั้น แต่แล้วจะยังไงล่ะ? ที่นี่คือสมาคมผู้มีพลังวิเศษ!อีกอย่างหยางเฟิงยังอยู่ในมือฉัน ถ้านายไม่อยากให้เขาตาย ก็ยืนอยู่ตรงนั้นเฉย ๆ แล้วอย่าขยับตัว!"เย่ซิวหยุดอยู่ห่างจากเธอสามเมตร พร้อมเผยรอยยิ้มเย้ยหยันตรงมุมปาก "คุณลองเดาดูสิว่าทำไมผมถึงพล่ามเรื่องไร้สาระกับคุณมากมายขนาดนี้?""แย่แล้ว..."แคสซี่ย์เกิดความระแวดระวังขึ้นทันที โดยไม่ต้องหยุดคิดอีก เธอก็ชักมีดที่เสียบอยู่ในท้องของหยางเฟิงออกมา จากนั้นกระหน่ำแทงไปที่หัวใจของเขาอย่างแรง"พรวด!"เลือดพุ่งกระฉูดออกมาร่างของแคสซี่ย์ก็แข็งค้างอยู่ตรงนั้น เธอก้มลงมองช้า ๆ ก็พบว่าร่างกายของเธอถู

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 898

    แคสซี่ย์ยกมือขวาขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนจะกดลงอย่างแรงพร้อมพูดว่า “ลงมือซะ! ฆ่าทุกคนที่เป็นคนของหยางเฟิง อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”"ฉึก ฉึก ฉึก!"เลือดพลันก็สาดกระเซ็น บางคนถูกโจมตีจากคนที่อยู่ข้าง ๆ อย่างไม่ทันตั้งตัวและเสียชีวิตในทันทีหยางเฟิงตกตะลึงและโกรธจัด เขาอยากจะต่อต้าน แต่ในตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงมองดูพี่น้องร่วมชาติของเขาถูกฆ่าไปทีละคนด้วยสายตาเจ็บปวดเขาหลั่งน้ำตาเลือด เสียใจภายหลังเหลือจะกล่าวไม่เคยคาดคิดเลยว่าแคสซี่ย์จะโหดเหี้ยมและไร้ความปรานีถึงเพียงนี้สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความโกลาหลในพริบตา“ไปเถอะ ถึงเวลาที่เราต้องแสดงบ้างขึ้นเวทีแล้ว”เย่ซิวจับมือของอลิส เดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและมั่นคง พลังไร้รูปปกคลุมรอบตัวเขาในระยะสองเมตร ทำให้ทุกสิ่งที่เข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือพลังวิเศษต่างๆ ล้วนถูกสะท้อนออกไปดวงตาของอลิสเปล่งประกายเจิดจ้า เธอหลงรักชายตรงหน้าอย่างหัวปักหัวปำเย่ซิวเดินไปถึงหน้าเวทีสำคัญ จับเชือกเส้นหนึ่งไว้ และส่งพลังวิญญาณอันทรงพลังและดุดันของเขาเข้าไปอย่างรุนแรงพลังนั้นเหมือนแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ไหลทะลักอย่างไม่หยุดยั้ง สร

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status