LOGINShare
บทที่ 615
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 616
เย่ซิวยังถ่ายทอดวิทยายุทธอันทรงพลังชุดหนึ่งให้กับพวกเขา ให้พวกเขาสามารถใช้ความแข็งแกร่งของตนเองได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ทั้งสิบสามคนสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งที่พลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย พวกเขาตื่นเต้นมาก จนคุกเข่าลงเพื่อแสดงความภักดีเย่ซิวโบกมือ ส่งสัญญาณให้พวกเขาลุกขึ้น จากนั้นก็พูดกับหลางต้าว่า "อีกไม่นานพวกนายต้องไปออกรบกับฉัน ตอนนี้ถึงเวลาเตรียมตัวแล้วอย่างแรกคืออาวุธ ทุกคนจะต้องมีดาบอลูมิเนียมอัลลอยด์สองเล่ม และหน้าไม้กลสองคันอย่างที่สองคือชุดป้องกัน ชุดเกราะไหมทองคำจะดีที่สุดสุดท้ายคือเสบียงเสริมอื่น ๆ อาทิเช่น ยารักษาโรค ฯลฯ อีกเดี๋ยวฉันจะโอนเงินให้นายหนึ่งก้อน ไปซื้อของโดยอิงจำนวนคนหนึ่งร้อยคนของเหล่านี้สามารถหาซื้อได้ในยุทธภพ เพียงแค่ว่าราคาอาจค่อนข้างแพงหลางต้าขานรับ และจากไปพร้อมกับคนอื่น ๆเย่ซิวคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเรียกแฝดสี่มาความแข็งแกร่งในปัจจุบันของแฝดสี่คือจอมยุทธ์ขั้นสูงสุดระดับสี่เย่ซิวมอบโอสถฟื้นฟูให้กับพวกเธอคนละสามเม็ด ช่วยพวกเธอขัดเกลาและดูดซับด้วยตัวเอง จากนั้น...ก็บำเพ็ญตนกับพวกเธอไปพร้อม ๆ กันปัจจุบันเขาอยู่ห่างจากช่วงสร้างพื้นฐานขั้นสูงส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 617
ซ่า ๆ...เซี่ยชิงชิงกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เธอหลับตาทั้งสองข้างลง บำเพ็ญวิชาพิษอย่างเงียบ ๆอุณหภูมิของน้ำสูงมากถึงเก้าสิบกว่าองศานี่เป็นวิธีการฝึกฝนพิเศษของเธอ เมื่อรวมกับพิษต่างๆ ที่โจมตีจากทั้งภายในและภายนอก จะสามารถเร่งความเร็วในการบำเพ็ญตนได้ขณะที่บำเพ็ญตนไปพลาง ในหัวของเธอก็หวนนึกถึงความอัปยศที่เธอได้รับจากเย่ซิวในช่วงเวลานี้ความอัปยศอดสูนี้เป็นแรงผลักดันให้เธอแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น"หึ่ง!"ทันใดนั้นก็มีเสียงหึ่งดังขึ้นที่ข้างหูแรงกดดันที่ทรงพลังและมองไม่เห็นกดทับลงมาอย่างกะทันหันเซี่ยชิงชิงถูกกดลงกับพื้นโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นด้วยแววตาที่น่าหวาดกลัวเห็นเพียงตอนนี้เย่ซิวกำลังยืนอยู่ต่อหน้าตัวเองเธอหายใจอย่างยากลำบาก อ้าปากและพยายามจะพูดออกมาแต่แรงกดดันนั้นน่ากลัวมากเกินไป ทำให้เธอพูดไม่ออกด้วยซ้ำเย่ซิวก้มมองเซี่ยชิงชิงอย่างเฉยเมย "พรุ่งนี้ฉันจะไปจากที่นี่สักระยะหนึ่ง เธอคงไม่อาศัยจังหวะที่ฉันไม่อยู่ก่อเรื่องอะไรหรอกใช่ไหม?"เซี่ยชิงชิงพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อต้านทานแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวนั้น "ฉัน...จะทำ...เรื่อง...แบบนั้นได้...ยั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 618
หนึ่งวันต่อมา เย่ซิวและคนอื่น ๆ ก็มาถึงประเทศคาบูด้านหลังคือเวินหว่านเอ๋อร์และคนอื่น ๆ ซึ่งการแต่งตัวของแต่ละคนก็แตกต่างกันไปเย่ซิวหยิบอาวุธจำนวนมากออกมาจากแหวนผนึกของ ให้พวกเขาจัดเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมทุกคนตกตะลึงกับความสามารถของเย่ซิวในการเสกของออกมาจากอากาศมากเย่ซิวไม่ได้อธิบายอะไร ยิ่งผู้ปกครองลึกลับมากเท่าไหร่ คนด้านล่างก็จะยิ่งเกรงขามมากขึ้นเท่านั้นหลังจากที่ทุกคนสวมอุปกรณ์แล้ว เย่ซิวก็หยิบแผนที่ออกมาและชี้ไปที่จุดที่ทำเครื่องหมายไว้สามจุด“ตาวหวัง คุณพาคนสิบคนไปเฝ้าสถานที่นี้หนานหวัง คุณพาคนสิบห้าคนไปเฝ้าสถานที่นี้หลางต้า นายนำกองกำลังหมาป่าราตรีไปเฝ้าที่นี่ไว้”นี่เป็นทางเข้าออกสำคัญสามจุดที่ประเทศคาบูใช้เพื่อออกสู่โลกภายนอก จำเป็นต้องปิดผนึกมันนอกจากนี้ยังมีสนามบินซึ่งมีกระบี่พยัคฆ์เฝ้าอยู่ เย่ซิวจะส่งคนอีกยี่สิบคนไปที่นั่นเพื่อสนับสนุนเขาเช่นนี้ข้างกายเย่ซิวก็จะเหลือคนเพียงห้าสิบคนเท่านั้นในบรรดาคนทั้งห้าสิบคนนี้ มีสามสิบคนที่รับผิดชอบในการเก็บรวบรวมข่าวกรองเย่ซิวร่ายอาคมเล็ก ๆ อย่างเงียบ ๆ ลดการมีอยู่ของตัวตนของผู้คนรอบตัวลงเย่ซิวทำความเข้าใจที่ตั้งท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 619
“ที่นี่มีสังเวียนใต้ดินอยู่ ข้างในนั้นเล่นกันถึงพริกถึงขิงมาก เงิน วัตถุโบราณต่าง ๆ หรือแม้แต่ผู้หญิงก็สามารถใช้เป็นเบี้ยต่อรองได้ถ้าคุณลูกค้าอยากเข้าไปข้างในนั้น ก็ต้องจ่ายเงินห้าล้านเหรียญคาบูต่อหัวอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างเหรียญหลงเถิงและเหรียญคาบูคือร้อยต่อหนึ่ง ซึ่งเท่ากับห้าหมื่นบาทเย่ซิวชี้ไปที่กลุ่มคนที่ตามหลังเขามา "พี่น้องของผมเหล่านี้ ช่วยจัดเตรียมห้องดี ๆ และหาผู้หญิงให้พวกเขาด้วย จากนั้นพาผมไปที่สังเวียนใต้ดิน"เสี่ยวเถียนรู้สึกตื่นเต้นมาก นี่เป็นรายได้มหาศาลเลยเขารีบพาคนกลุ่มนั้นไปยังสถานที่ที่มีการตกแต่งค่อนข้างดีพนักงานต้อนรับที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ดูดีมีระดับมากเย่ซิวมองแล้วลอบส่ายหัวสถานที่นี้ถูกสมาชิกของหอการค้าเหล่านั้นทำให้เสื่อมเสียเละเทะไปหมดแล้วชาวบ้านท้องถิ่นก็กลายเป็นเพียงเครื่องมือสำหรับสร้างรายได้ให้กับพวกเขาหลังจากที่เสี่ยวเถียนจัดสรรคนที่ตามหลังเขามาเสร็จ ก็วิ่งออกมาและพาเย่ซิวไปยังจุดต่อไปแน่นอนว่าเย่ซิวไม่ได้ให้พวกเขาไปเล่น แค่แหกตาคนเท่านั้นไม่อย่างนั้นคนกลุ่มใหญ่ขนาดนี้มาแล้วไม่หาเรื่องสนุกทำ มันจะเป็นที่เตะตามากเสี่ยวเถียนพาเย่ซิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 620
ที่นั่น มีคนไม่กี่คนเดินออกมาทันใดนั้นก็มีเสียงโห่ร้องและเสียงเชียร์ดังขึ้นเสี่ยวเถียนก็เริ่มตื่นเต้นเช่นกัน "นั่นคือพี่หลง!"เห็นเพียงชายคนหนึ่งมีรูปร่างกำยำมาก สวมเสื้อกั๊ก คล้องโซ่ทองหนา และมีท่าทางดุร้ายเดินออกมาเกิดความโกลาหลขึ้นในทันทีเย่ซิวถามไปว่า "พี่หลงคนนี้มีที่มาที่ไปอย่างไร?"เสี่ยวเถียนพูดด้วยความนับถืออย่างยิ่ง "พี่หลงเป็นนักชกที่เก่งที่สุดในเมืองของเรา แถมเขายังใจใหญ่มากด้วย ทุกคนเคารพเขามาก"“นอกจากนี้...” เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้หูของเย่ซิวแล้วกระซิบเสียงเบา “คุณเห็นผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขาไหม? เธอชื่อเฉอเซียจื่อ เป็นผู้หญิงของเขา เธอสวยมาก แถมยังมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม มันช่าง...มันช่าง..."เขา 'มันช่าง' อยู่นาน แต่ก็พูดศัพท์ที่จะใช้นิยามเธอไม่ออกเย่ซิวสังเกตเห็นผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ พี่หลงแล้วเธอสวมแจ็กเกตหนังสีดำรัดรูป มีเรือนร่างที่ทำให้ใคร ๆ ก็ต้องเลือดกำเดาไหลเมื่อได้เห็นเธอมีใบหน้ารูปแตง มีดวงตาที่เหมือนดอกท้อ และผมลอนใหญ่ บรรยากาศรอบตัวเธอเย้ายวนมีเสน่ห์อย่างมากเย่ซิวลอบพยักหน้า ผู้หญิงคนนี้ไม่เลวจริง ๆ สามารถให้คะแนนเธอได้เก้าเต็มสิบผู้ชายเกือบ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 621
คำพูดของโม่เค่อทำให้ผู้ฝึกวิทยายุทธหลายคนโกรธแค้นมาก แต่ไม่มีใครกล้าไปยั่วยุเขาผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งเกินไป นักชกเหล่านั้นที่มีชื่อเสียงมานาน ก็ยังยืนหยัดอยู่ต่อหน้าเขาได้ไม่นานแม้ว่าเงินและผู้หญิงสวยจะเย้ายวน แต่คุณก็ต้องมีความสามารถที่จะคว้ามาด้วยบนสังเวียน ชายชุดดำคนหนึ่งวิ่งไปหาพี่หลงและกระซิบเสียงเบา "พี่หลง ตอนนี้ยอดเดิมพันรวมของโม่เค่อเพิ่มขึ้นเป็นหกพันล้านบาทแล้ว"ริมฝีปากของพี่หลงยกขึ้นอย่างเสียดสี "แค่พวกโง่กลุ่มหนึ่ง พอได้แล้ว ถึงเวลาเก็บแหแล้ว"วัตถุโบราณอะไร หนึ่งหมื่นล้านบาทอะไร แม้แต่ผู้หญิงสวย นั่นล้วนเป็นเพียงเหยื่อล่อเท่านั้นจุดประสงค์คือเพื่อให้คนเหล่านั้นคิดว่าโม่เค่อแข็งแกร่งมาก แล้วซื้อว่าเขาชนะรอจนกระทั่งเวลาสุกงอมดี ค่อยส่งคนขึ้นไปเอาชนะโม่เค่อ ก็จะสามารถทำเงินมหาศาลได้ภายในพริบตาเดียวเรื่องแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำ แต่ไม่มีใครค้นพบอีกอย่างแม้ว่าจะพบในภายหลัง ตัวเองทรงพลังขนาดนี้ แล้วใครจะทำอะไรได้?“หืม?” ขณะที่เขากำลังจะส่งคนของตัวเองขึ้นไป เขาก็หรี่ตาลงเขาพบว่าบนสังเวียนมีคนยืนอยู่คนหนึ่งอีกฝ่ายดูเด็กมาก แถมหน้าตายังหล่อเหลากว่าตัวเองมาก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 622
หมัดของเขาเป็นเหมือนสายฟ้าฟาด ทั้งดุร้ายและครอบงำ มาพร้อมกับเสียงหึ่ง ๆ ราวกับว่ามีฟ้าร้องออกมาจากมือของเขาจริง ๆผู้ชมทุกคนร้องอุทาน ต่างก็คิดว่าครั้งนี้เย่ซิวจะถูกทำให้พิการแน่แล้วเย่ซิวดูเฉยเมย เมื่อเผชิญหน้ากับโม่เค่อที่น่ากลัวและดูเหมือนจะไร้คู่ต่อสู้ เขากลับยกนิ้วขึ้นอย่างใจเย็นมาก"ฟิ้ว!"ปราณกระบี่พุ่งออกมาจากปลายนิ้วของเขา หัวใจของโม่เค่อกระตุกวูบ ราวกับว่าเขาเห็นสัตว์ร้ายที่แสนแข็งแกร่งกำลังพุ่งเข้ามาหาตัวเองเพียงพริบตา ความฮึกเหิมทางจิตวิญญาณของตัวเองก็มลายหายไป ร่างทั้งร่างปลดปล่อยสัญญาณว่าอยากจะหลบหนีไปจากตรงนี้แต่น่าเสียดายที่สายเกินไปแล้วปราณกระบี่แทงทะลุกะโหลกของโม่เค่อ เขาล้มลงห่างจากเย่ซิวหนึ่งเมตรจนกระทั่งเขาตาย เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้หนุ่มหน้าขาวที่ดูเหมือนจะไม่เป็นภัยคุกคามคนนี้ ถึงมีพลังที่สามารถฆ่าเขาได้ในพริบตา?ทั้งสถานที่เงียบกริบ!ทุกคนใช้สายตาที่ไม่อยากจะเชื่อมองไปยังร่างสูงที่ยืนอย่างองอาจบนสังเวียนเขาแค่ขยับนิ้ว ยอดฝีมือผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้โบราณคนนั้นก็ล้มลงไปรูม่านตาของเสี่ยวเถียนขยายออก ในหัวของเขาว่างเปล่านี่มันน่าเหลือเชื่อมากเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 623
“คุณ คิดว่าตัวเองคู่ควรเหรอ?”คำพูดอันสงบของเย่ซิว เป็นเหมือนกับสายฟ้าที่ฟาดลงมา ทุกคนล้วนรู้สึกเหลือเชื่อนั่นคือการชักชวนจากเฉอเซียจื่อเชียวนะ!บนโลกนี้จะมีคนตัดใจปฏิเสธเธอลงได้อย่างไร?ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาคงแทบควักหัวใจออกมาให้เธอรอยยิ้มบนใบหน้าของเฉอเซียจื่อหายไป เธอมองไปที่เย่ซิวอย่างเย็นชา "นายแน่ใจเหรอ?"เย่ซิวไม่ตอบ เป็นเหมือนต้นสนที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงนั้น มั่นคงและสง่างาม ขณะเดียวกันก็แผ่จิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่พี่หลงโบกมือ "ในเมื่อไอ้เด็กนี่มันไม่รู้จักที่ตาย งั้นก็ฆ่าเขาซะ!"ยอดฝีมือกลุ่มใหญ่คำรามลั่น พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับอาวุธต่าง ๆ ในมือเมื่อเผชิญหน้ากับการปิดล้อมของคนกลุ่มนี้ เย่ซิวเพียงยกเท้าขวาขึ้นแล้วกระทืบเบา ๆตู้ม!พลังที่มองไม่เห็นระเบิดออกมา ก่อให้เกิดคลื่นกระแทกอันรุนแรงที่กวาดล้างทุกสิ่งยอดฝีมือหลายสิบคนไม่แม้แต่จะทันกรีดร้อง พวกเขาก็ล้มลงและหมดสติไปตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!เย่ซิวยืนยกมือขึ้นไพล่หลัง ฉีกมิติ แล้วเดินไปหาพี่หลงลมปราณดุจดั่งมังกร ทำให้ผู้ชมทั้งสนามตะลึงงัน!แรงกดดันที่มองไม่เห็นและน่าสะพรึงกลัวกดทับพี่หลงและเฉอเซียจื่ออย่างกะทันหันทั
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1034
ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งที่เคยดูทรงพลังและน่าเกรงขาม ตอนนี้กลับดูซูบเซียวและอ่อนแรงลงอย่างเห็นได้ชัดมันรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ดันไปหาเรื่องกับเย่ซิวซึ่งเป็นตัวอันตรายเข้าหากรู้แต่แรกว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้ มันคงเลือกที่จะเงียบและทำตัวเป็นม้าโปร่งแสงไปเสียตั้งแต่ต้นวิชาแปรมังกรขั้นที่สามต้องบำเพ็ญให้เกิดกรงเล็บมังกร หางมังกร และเขามังกรขึ้นมาเย่ซิวไม่มีทางหยุดแน่นอน โอกาสแบบนี้ถ้าพลาดไปก็คงไม่มีวันหาได้อีกหนึ่งวันผ่านไป เขาก็ฝึกขั้นที่สามสำเร็จตอนนี้เขากลายเป็นมังกรทองในร่างมนุษย์ไปแล้วกรงเล็บมังกรสีทองแหลมคมราวกับสุดยอดศาสตราวุธ สามารถฉีกกระชากทุกสิ่งได้อย่างง่ายดายเขามังกรทั้งสองเส้นชี้ขึ้นฟ้า และมันไม่ได้มีไว้แค่ประดับเท่านั้นแต่มันช่วยเพิ่มการรับรู้และเร่งการดูดซับพลังจากฟ้าดินอีกด้วยส่วนหางมังกรก็มีประโยชน์ไม่น้อยมันเปรียบเสมือนแขนที่สามของเขา สามารถใช้เป็นอาวุธลับในสถานการณ์สำคัญได้และพอจะก้าวไปสู่ขั้นที่สี่ เขาก็ต้องใช้พลังงานมากกว่าขั้นที่สามถึงสิบเท่าเย่ซิวก้มลงมองม้าศึกเพลิงน้ำแข็งและพบว่าตอนนี้มันผอมแห้งเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก คงใกล้จะหมดสภาพเต็มทีแ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1033
เย่ซิวค้นพบว่าภายในเสาทั้งสิบสามต้นนี้ฝังอะไรบางอย่างที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ อาจเป็นค่ายกลหรืออย่างอื่นที่ซับซ้อนกว่านั้นพวกมันเชื่อมโยงกับสิ่งที่อยู่ใต้ดินและคอยดูดซับพลังจากร่างของมันจากนั้นก็ใช้พลังเหล่านั้นกดมันเอาไว้มันคล้ายกับเครื่องสูบน้ำที่ดูดน้ำจากบ่อขึ้นมาแล้วเทกลับลงไป วนเวียนเป็นวงจรซ้ำไปซ้ำมาจากนั้นเย่ซิวก็เกิดความคิดขึ้นมาอย่างหนึ่งแต่ก็ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถแอบขโมยพลังจากม้าศึกเพลิงน้ำแข็งได้หรือเปล่าหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจลองดูเจ้าแก่นี่เกือบทำให้เขาตกอยู่ใต้อำนาจมัน ถ้าไม่เอาคืนบ้างก็คงรู้สึกขัดใจไม่น้อยคิดได้ดังนั้น เย่ซิวก็วางมือลงบนเสาต้นหนึ่งก่อนจะเร่งพลังวิชาแปรมังกรทันทีศาสตร์นี้สามารถกลั่นพลังงานทุกประเภทในโลกให้เป็นของตนเองได้ทันทีที่เริ่มใช้งาน ฝ่ามือของเขาก็เกิดแรงดูดอันทรงพลังและดูดซับพลังวิญญาณบริสุทธิ์จำนวนมากจากเสาศิลาวิญญาณเสาเองก็ตอบสนองโดยการเร่งดูดพลังจากม้าศึกเพลิงน้ำแข็งมากขึ้นดวงตาของเย่ซิวเปล่งประกายขึ้น พร้อมกับที่เขาพยายามรักษาสมดุลเอาไว้ในขณะที่ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งถึงกับสบถออกมา พลังที่มันปลดปล่อยออกมานั้นเต
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1032
แค่เสาทั้งสิบสามต้นนี้ก็มีมูลค่ามหาศาลแล้วเทียบได้กับทรัพย์สินทั้งหมดของเย่ซิวก่อนที่เขาจะเริ่มบำเพ็ญวิชาเก้าวัจนะลึกลับเลยทีเดียว“นั่นคืออะไรน่ะ? ฉันรู้สึกได้ถึงความปรารถนาอันแรงกล้าในร่างกายเลย” พรีเอลล์จ้องมองเสาศิลาวิญญาณเหล่านั้นด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสับสนจากนั้นเธอก็ก้าวเดินไปข้างหน้าแต่ถูกเย่ซิวขวางเอาไว้สีหน้าของสองพี่น้องดูแปลกไปเหมือนถูกอะไรบางอย่างครอบงำในขณะที่โซเฟียกลับไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ทั้งสิ้น“จงตื่น!”เสียงของเย่ซิวดังขึ้นเบา ๆ สองพี่น้องได้สติทันที พร้อมกับเหงื่อเย็นที่ผุดขึ้นเต็มตัว“เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”“เมื่อกี้เหมือนฉันถูกควบคุมเลย”เย่ซิวใช้พลังเนตร มองทะลุผ่านพื้นลงไปสายตาของเขาค่อย ๆ เจาะลึกลงไปนับพันเมตร จนกระทั่งพบว่าที่ใต้ดินลึกลงไปมีค่ายกลขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ภายในค่ายกลนั้นขังบางสิ่งเอาไว้มันคือม้าศึกตัวหนึ่งที่สูงเกือบสองเมตร ทั้งร่างขาวโพลนราวหิมะบนหัวมีเขาเกลียวชี้ขึ้นด้านบนกีบเท้าทั้งสี่ลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิงสีขาวดวงตาของมันลึกลับดุจห้วงเหวลึกทันใดนั้นเอง ม้าศึกตัวนั้นก็เงยหน้าขึ้นสบตากับเย่ซิวเข้าเต็ม ๆโครม!เย่ซิวรู้สึกเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1031
“ข้างในมีของสำคัญสำหรับฉันมาก ฉันเข้าไปด้วยได้ไหม?”เสียงของโซเฟียไพเราะจับใจเหมือนกับเสียงน้ำพุใสกระทบหิน มีความลึกซึ้งและก้องกังวานแค่เสียงของเธอก็ทำให้ผู้ชายมากมายหัวใจเต้นแรงได้แล้วเย่ซิวมองหญิงสาวที่สวยจนดูราวกับภาพลวงตาตรงหน้า “ถ้าปล่อยให้เธอเข้าไปแล้วฉันจะได้อะไร?”“บนตัวนายมีป้ายอันหนึ่งที่เต็มไปด้วยรอยร้าว เอามาให้ฉัน แล้วฉันจะทำให้มันกลับมาเหมือนเดิม”เย่ซิวมีสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะหยิบของสิ่งหนึ่งออกมาจากแหวนผนึกของมันเป็นของที่ตกมาจากเด็กหญิงตัวน้อยคนนั้นตอนที่เขาช่วยเธอเอาไว้ตอนนั้นเขาไม่ได้สังเกตว่ามันมีค่าอะไรเลยเก็บมันไว้ก่อนจากนั้นเขาก็ยื่นมันให้โซเฟียเธอวางมันลงบนฝ่ามือ ก่อนจะกดมือทั้งสองข้างเข้าหากันแสงสีขาวสว่างออกมาจากรอยต่อของมือและคงอยู่เช่นนั้นต่อเนื่องเป็นสิบกว่าวินาทีพอเธอคลายมือออกก็มีแผ่นหยกเรืองแสงอ่อน ๆ ปรากฏอยู่ในฝ่ามือเย่ซิวรับแผ่นหยกนั้นมาแนบไว้ที่หว่างคิ้วจากนั้นก็มีข้อมูลมากมายก็ไหลทะลักเข้าสู่สมองของเขาก่อนจะปรากฏเป็นเคล็ดวิชาหนึ่งขึ้นมาในหัวเขาทันทีวิชาแปรมังกร!เป็นศาสตร์ฝึกฝนที่ลึกล้ำเป็นอย่างยิ่งตามเนื้อหาที่บันทึกไว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1030
แค่กระบี่นี้ หากเล็งไปที่เมืองสักแห่ง เมืองนั้นคงถูกทำลายจนสิ้นในพริบตาหากฟันกระบี่นี้ออกไปอีกไม่กี่ครั้ง ประเทศจ้านฉงตี้คงได้รับความเสียหายอย่างหนักจนยากจะฟื้นตัวหรือไม่แน่ อาจถูกประเทศจ้านอิงตี้ฉวยโอกาสเข้ายึดครองไปเลยก็ได้อย่าดูแค่ภายนอกว่าทั้งสองประเทศเหมือนพี่น้องที่ดีต่อกัน แต่ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแสดงจุดอ่อนขึ้นมา อีกฝ่ายจะต้องฉวยโอกาสกลืนกินอย่างแน่นอนเย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อยซากโบราณสถานแห่งนี้ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาจริง ๆเขาใช้วิชาอัดปราณกระบี่ไปถึงเก้าครั้ง แต่ก็ยังไม่สามารถทำลายมันได้เย่ซิวเก็บกระบี่หงส์โบยบิน โดยไม่สนใจคนรอบข้างที่กำลังตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวเขาประสานมือทั้งสองเข้าด้วยกัน แสงสีทองสว่างไสวเหมือนเปลวเพลิง ก่อนที่ร่างขนาดมหึมาจะค่อย ๆ ปรากฏขึ้นด้านหลังเขาตู้ม！ตู้ม！ตู้ม！เมื่อร่างที่ทรงพลังและครอบงำทุกสิ่งจนแทบไร้เทียมทานปรากฏขึ้นท้องฟ้าอันแจ่มใสพันลี้พลันถูกปกคลุมด้วยเมฆดำมืดในทันทีไม่ต้องพูดถึงคนรอบข้างที่กำลังยืนอยู่ตรงนี้เลยแม้แต่จักรพรรดิหมีเหล็ก ที่อยู่ห่างออกไปกว่าหลายมันไมล์ และกำลังชมวิดีโออยู่ ยังสัมผัสได้ถึงพลังอันหนักอึ้งและกดดันมหาศ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1029
ร่างกายของโซเฟียเย็นเล็กน้อยสัมผัสคล้ายกับการบีบเยลลี่เมื่อเผชิญกับสายตาแข็งกร้าวของเย่ซิว เธอกลับแสดงออกอย่างสงบนิ่ง“คุณเป็นคนของโลกนี้หรือเปล่า”โซเฟียไม่ได้ตอบอะไรเธอเพียงแค่มองเขาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกเคย์ฟี่ที่เห็นฉากนี้ เกิดความอิจฉาขึ้นมาเป็นครั้งแรกทำไมตัวเธอพยายามสารพัด แต่เย่ซิวกลับไม่ยอมมองเธอแม้แต่แวบเดียวขณะที่โซเฟียเพียงแค่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น แต่กลับได้รับความสนใจจากทุกคน“ไม่พูดสินะ?” เย่ซิวเพิ่มแรงบีบที่ปลายคางของเธอเล็กน้อยผิวของเธอบอบบางเกินไป เพียงบีบเบา ๆ ก็เกิดรอยช้ำขึ้นมาแล้ว“ถ้าไม่พูดก็ถือว่ายอมรับ ผมจะฆ่าคุณ”เย่ซิวไม่ได้ขู่เธอในขณะนั้น ความกระหายสังหารพลันปะทุขึ้นในใจของเขาแต่ทันทีที่ความคิดฆ่าฟันเกิดขึ้น เขากลับสัมผัสได้ถึงอันตรายที่แผ่ออกมาจากตัวหญิงสาวภายในร่างกายของเธอ มีบางสิ่งที่น่ากลัวซ่อนอยู่หากเธอเผชิญกับอันตรายจริง ๆ สิ่งนั้นจะถูกกระตุ้นออกมาเองเย่ซิวยิ้มเล็กน้อยก่อนจะปล่อยมือจากเธอ ความตั้งใจจะฆ่าที่แผ่ออกมาก่อนหน้านี้ก็ค่อย ๆ หายไปเขาไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องฆ่าเธอทันทีที่เจอหน้าเย่ซิวเดินผ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1028
ภายใต้ความโกรธเกรี้ยวสุดขีด พลังของอ็อคก็พุ่งทะยานขึ้นอีกครั้งแรงกดดันจากร่างกายของเขารุนแรงจนส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมรอบตัวผู้สนับสนุนอ็อคหลายคนเผยสีหน้าตื่นเต้นดีใจ เมื่อเห็นว่าเขาสามารถทะลวงขีดจำกัดได้อีกครั้งภายใต้ความโกรธในตอนนี้ พลังที่แผ่ออกมาจากอ็อคเทียบเท่ากับระดับจินตานขั้นสมบูรณ์ ตัวเขาเองก็เต็มไปด้วยความดีใจสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง อ็อคเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกลับมาอยู่เหนือทุกสิ่งอีกครั้งสองข้าวิ่งทะยาน ความเร็วพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วจนทะลุกำแพงเสียงในพริบตาร่างของเขาพุ่งเข้าหาเย่ซิวราวกับอุกกาบาตที่ลุกไหม้เต็มไปด้วยพลังแห่งความบ้าคลั่งและไร้เทียมทานแต่แม้จะต้องเผชิญกับการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวนี้ เย่ซิวก็ยังคงยืนนิ่ง ไม่แม้แต่จะขยับจนกระทั่งอ็อคใกล้เข้ามา เขาถึงได้เอ่ยออกมาเพียงคำเดียว“หยุด!”วาจาศักดิ์สิทธิ์!อ็อคที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุดก็พลันหยุดนิ่ง ถูกพลังบางอย่างตรึงร่างไว้โดยสมบูรณ์ เขาหยุดอยู่ห่างจากเย่ซิวเพียงครึ่งเมตรเท่านั้นในดวงตาของอ็อคเต็มไปด้วยความมึนงงและไม่เข้าใจ ว่าทำไมถึงเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเย่ซิวยื่นมื
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1027
พลังแห่งปฐพี!พลังแห่งปฐพีในรัศมีร้อยลี้ถูกอ็อคควบคุมและรวบรวมเข้าสู่ร่างกายของเขาทำให้หมัดที่ปล่อยออกมาทรงพลังและน่าสะพรึงกลัวถึงขีดสุดผู้คนรอบข้างพากันยกมือขึ้นปิดหูโดยสัญชาตญาณบางคนที่พลังอ่อนแอกว่าถึงกับเลือดไหลออกจากเจ็ดทวาร ร่างกายสั่นสะท้านจนควบคุมตัวเองไม่ได้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!ให้ความรู้สึกราวกับมีระเบิดเอชระเบิดขึ้นข้าง ๆดวงตาของอ็อคเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นและความกระหายในเลือดเขาเชื่อมั่นว่าหมัดนี้ ต่อให้เย่ซิวแข็งแกร่งแค่ไหนก็คงรับไว้ไม่ได้ และต้องบาดเจ็บสาหัสแน่นอนเขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเย่ซิว หวังจะเห็นความหวาดกลัวแต่เขากลับต้องผิดหวังดวงตาของเย่ซิวลึกดั่งบ่อน้ำเย็นยะเยือกที่ไม่มีจุดสิ้นสุดไม่ว่าโลกภายนอกจะโหมกระหน่ำเพียงใด ก็ไม่อาจทำให้เกิดระลอกคลื่นใด ๆ ได้เย่ซิวขยับแล้วมือขวากำหมัดแน่นเผชิญหน้ากับหมัดที่สามารถทำลายท้องฟ้าของอ็อค เขาใช้พลังเพียงหนึ่งในสิบส่วนเท่านั้นตู้ม！สองหมัดปะทะกัน ก่อให้เกิดเสียงดังกึกก้องสะเทือนฟ้าดินจากนั้นก็เห็นว่าเย่ซิวไม่ได้ขยับแม้แต่น้อยแต่อ็อคกลับเริ่มแตกสลายจากหมัดของตัวเอง และรอยแตกนั้นลามขึ้นไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1026
เมื่ออ็อคเข้าใกล้ แรงกดดันอันมหาศาลที่แผ่ออกมาจากตัวเขาทำให้พูท พรีเอลล์ และเคย์ฟี่ถึงกับสะดุ้ง หายใจติดขัดราวกับต้องเผชิญหน้ากับศัตรูร้าย!"เย่ซิว! นายมาที่นี่ทำไม? ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายควรมา!"เสียงของอ็อคดังกึกก้อง ราวกับฟ้าร้อง"หลีกไป อย่ามาขวางทางฉัน"เย่ซิวพูดอย่างไม่ไว้หน้า ขณะที่ยังคงจับจ้องไปที่โซเฟียเขากำลังคาดเดาว่าเธออาจจะมาจากโลกภายนอกนี่เป็นความเป็นไปได้ที่เขาคิดว่าน่าเชื่อถือที่สุด"อวดดีนัก! อยากตายรึไง!""เย่ซิว! ที่นี่ไม่ใช่สำนักโอสถ และไม่ใช่ประเทศหลงเถิงด้วย! นายมาคนเดียว อย่าทำตัวอวดดีให้มากนัก!""ใช่! ไม่งั้นนายอาจจะไม่ได้กลับออกไปจากที่นี่!"……เหล่าผู้ติดตามของอ็อคต่างพากันล้อมเย่ซิว สีหน้าของแต่ละคนล้วนเต็มไปด้วยความไม่เป็นมิตรและความเย็นชาถ้าเป็นเมื่อสัปดาห์ก่อน พวกเขาคงไม่กล้าพูดจาแบบนี้กับเย่ซิวแต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้วการปรากฏตัวของอ็อคทำให้พวกเขามั่นใจและกล้าแสดงออกมากขึ้นเพราะพวกเขาเคยเห็นฝีมือของอ็อคมาก่อน จึงรู้ว่าผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหนพวกเขามั่นใจ แม้แต่เย่ซิวมาเอง อย่างมากก็คงทำได้เพียงเสมอกันยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่
