로그인공유
บทที่ 598
관련 챕터
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 599
ปัง!ชูตงล้มลงนั่งบนโซฟาอีกครั้ง เธอรู้สึกวิงเวียนจนโลกหมุน ในใจเริ่มตื่นตระหนกขึ้นมาพลางมองไปที่คุณเฉินซึ่งกำลังเดินเข้ามาใกล้ “คุณ…ใส่อะไรลงไปในชา!”คุณเฉินหัวเราะเยาะ “กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไปแล้ว รู้สึกว่าเริ่มไม่มีแรง ร่างกายอ่อนเพลีย ง่วงเหงาหาวนอนใช่ไหมล่ะ?”ชูตงพยายามกัดริมฝีปากจนเลือดออกเพื่อดึงสติให้กลับมา เธอได้สติชั่วคราวก่อนจะออกมาอย่างขาด ๆ หาย ๆ “คุณ... นี่มัน... ผิดกฎหมาย... หยุดตอนนี้ยัง... ทัน…”หลังจากพูดจบ ลมหายใจของเธอก็เริ่มขาดห้วง ภาพที่มองเห็นก็เริ่มซ้อนกันเป็นเงาสองชั้นแต่คุณเฉินกลับไม่รีบร้อน เขาใช้จังหวะที่ชูตงคงสติไว้ไม่อยู่ล้อเล่นกับเธออย่างไม่แยแส“ฮ่าฮ่า รู้ไหมว่าฉันติดตั้งกล้องเอาไว้ในห้องนี้ตั้งหลายตัว? ทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้จะถูกบันทึกไว้หมด ถ้าเธอคิดจะฟ้องตำรวจ ฉันจะปล่อยวิดีโอนี้ออกไปให้ทั้งโลกได้เห็นเรือนร่างของเธอ”คำพูดนี้ทำให้ชูตงทั้งโกรธและตกใจจนน้ำตาหลั่งริน ความอ่อนแอและสิ้นหวังของเธอยิ่งทำให้ดูน่าสงสารยิ่งขึ้นคุณเฉินกลืนน้ำลายอย่างกระหายอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาพุ่งเข้าหาเธอเหมือนเสือโหยที่เตรียมตะครุบเหยื่อชูตงปิด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 600
คุณเฉินในตอนนี้เจ็บปวดจนพูดไม่ออก ดวงตาเต็มไปด้วยความวิงวอนการลงโทษที่เย่ซิวให้ไปก็มากพอแล้ว ชีวิตที่เหลือของเขาคงต้องใช้บนรถเข็นไปตลอดชีวิตเย่ซิวตั้งใจจะพาชูตงออกไปแต่ในจังหวะนั้นเอง ภรรยาของคุณเฉินกลับเดินเข้ามายืนขวางหน้าเขาด้วยใบหน้าเด็ดเดี่ยว “คุณกล้าทำกับฉันไหม!”เย่ซิวถึงกับตกตะลึง “คุณว่าไงนะ?”เขาคิดว่าตัวเองคงฟังผิด แต่หญิงงามตรงหน้ากลับพูดย้ำอีกครั้ง ดวงตาคู่สวยที่เคยมีเสน่ห์บัดนี้เต็มไปด้วยความแค้น “ฉันทำงานหนักเพื่อครอบครัวนี้มาตลอด ไม่คิดเลยว่าสามีจะทำเรื่องแบบนี้ลับหลังฉัน ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันจะทำให้เขารู้รสชาติของการถูกหักหลังบ้าง!”เย่ซิวมองหญิงสาวด้วยสายตาที่จริงจังเธอน่าจะอายุประมาณสี่สิบกว่าปี แต่ด้วยการดูแลตัวเองอย่างดีทำให้ดูเหมือนเพียงสามสิบกลาง ๆ เท่านั้น ใบหน้าของเธอได้คะแนนถึงแปดในสิบ ส่วนสูงประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร ผิวพรรณขาวกระจ่างและเรียบเนียน ร่างกายภายนอกและภายในล้วนแสดงเสน่ห์ของหญิงสาวที่มีความสุขุมเป็นอย่างดีผู้หญิงแบบเธอในวัยเช่นนี้มีเสน่ห์อย่างน่าทึ่งเย่ซิวไหวไหล่ “ก็ได้”ยังไงคุณเฉินก็ไม่ใช่คนดี การถูกลงโทษเช่นนี้ก็สมค
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 601
เย่ซิวหลบหมอนที่โยนมาทางเขาได้อย่างง่ายดาย พร้อมเอ่ยยิ้ม ๆ ว่า “อะไรกัน นี่วิธีที่คุณตอบแทนคนที่ช่วยชีวิตเหรอ?”“คุณพูดจาเหลวไหลอะไร…” ชูตงกำลังจะด่ากลับไป แต่คำพูดกลับหยุดชะงักกลางคันเธอจำได้ว่าเธอไปทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์ แล้วก็ถูกนายจ้างวางยาแต่หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีก“คุณเป็นคนช่วยฉันไว้เหรอ?” ชูตงเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ แล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัว “หรือว่าคุณคือคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการของหมอนั่น แล้วค่อยมาช่วยฉันแบบพระเอกขี่ม้าขาว!”ต้องบอกเลยว่าเธอจินตนาการไปไกลมากทีเดียวเย่ซิวหมดคำจะพูด “ลองคิดดี ๆ เถอะว่าคุณทำงานติวเตอร์มานานแค่ไหนแล้ว ผมจะรู้จักหมอนั่นได้ยังไง?”ชูตงเริ่มใจเย็นลง งานติวเตอร์นี้เธอทำมาตั้งแต่ก่อนจะเข้าบริษัทสตาร์รี่สกายเสียอีกพอมาคิดดูดี ๆ ก็ไม่มีทางที่ทั้งสองฝ่ายจะเกี่ยวข้องกันได้แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อความมั่นใจ ชูตงก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปและปิดประตูดังปังเธอสำรวจตัวเองอย่างละเอียดในห้องน้ำจนมั่นใจว่าไม่มีร่องรอยการถูกล่วงละเมิดใด ๆ ถึงได้วางใจเธอสูดลมหายใจลึก ก่อนจะกลับออกมาข้างนอกและโค้งให้เย่ซิวอย่างตั้งใจ “ขอบคุณนะที่ช่วยฉันไว้”เย่ซ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 602
หัวใจของเธอพลันถูกเติมเต็มด้วยความอิจฉาอย่างรุนแรงหากไม่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น บางทีปีหน้าเธอคงมีลูกน้อยน่ารักสักคนแล้วแต่ทั้งหมดนี้กลับหายวับไปเพราะผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอคนนี้ความโกรธแค้นในใจที่มีต่อเย่ซิวยิ่งเพิ่มพูนขึ้นทันทีกลิ่นหอมของอาหารลอยมา ของที่สั่งเริ่มทยอยนำมาเสิร์ฟเธอหยิบเนื้อแกะเสียบไม้ขึ้นมากัดเข้าไปอย่างดุดันราวกับมันคือเย่ซิวยังไงเสีย มื้อนี้เธอไม่ต้องจ่ายอยู่แล้วไม่นาน ทั้งโต๊ะก็เต็มไปด้วยอาหารปิ้งย่างและเบียร์ที่วางเรียงกันอยู่ข้างเท้าเย่ซิวกินไปเรื่อย ๆ อย่างไม่รีบร้อนพลางรับลมเย็นสบายริมแม่น้ำอาหารปิ้งย่างหนึ่งคำตามด้วยเบียร์หนึ่งอึก แถมตรงข้ามยังมีสาวสวยสุดเซ็กซี่นั่งอยู่ชีวิตแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าสุขสบายแค่ไหนแขกโต๊ะอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้ต่างมองมาด้วยสายตาอิจฉาริษยาเพียงแต่ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่มย่ามเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น เย่ซิวได้ปล่อยพลังบางส่วนออกมาตั้งแต่เขานั่งลงแม้ชูตงจะไม่รู้สึกถึงมัน แต่คนอื่น ๆ ต่างสัมผัสถึงพลังที่แข็งแกร่งของเย่ซิว จึงไม่มีใครกล้าทำตัวเกินขอบเขตชูตงกัดหอยนางรมย่างไปคำหนึ่ง เธอแทบจะหลับตาลงอย่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 603
“สวัสดีค่ะ ทั้งหมดราคาหนึ่งหมื่นสามพันหนึ่งร้อยค่ะ คุณจ่ายแค่หนึ่งหมื่นสามพันก็พอ”เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ ชูตงก็แทบเป็นลมล้มพับ เธอถามอย่างไม่อยากเชื่อ “แพงขนาดนี้เลยเหรอ? คิดเงินผิดหรือเปล่า!”เจ้าของร้านที่มีหน้าตาใจดี ยิ้มอย่างจริงใจแล้วตอบว่า “ไม่ผิดค่ะ คุณสั่งของไปเยอะมากนะคะ”ในวินาทีนั้น ชูตงรู้สึกอยากตบหน้าตัวเองอย่างแรงสักฉาดทำไมเมื่อกี้ถึงได้ปากพล่อยสั่งอาหารเพิ่มมาอีกเท่าตัวกันนะ?เงินจำนวนนี้แทบจะเท่ากับค่าใช้จ่ายทั้งเดือนของเธอเลย และมันก็หายวับไปในทันที ทำเอาหัวใจเจ็บปวดจนแทบหายใจไม่ออกชูตงมือสั่นเทาจ่ายเงินไปด้วยความยากลำบากระหว่างเดินกลับไปที่โต๊ะ ในหัวเธอเริ่มคิดวางแผนว่าจะต้องประหยัดยังไงถึงจะหาเงินมาโปะค่าอาหารมื้อนี้ได้เมื่อกลับมาถึงโต๊ะและเห็นหน้าเย่ซิว ชูตงก็โมโหขึ้นมา เธอชักสีหน้าก่อนจะเตรียมตัวเดินออกไปเย่ซิวเอ่ยอย่างใจเย็น “คุณลืมอะไรไปหรือเปล่า?”“ค่าข้าวฉันก็จ่ายแล้ว” “คุณยังต้องจูบผมอีกนะ ลืมไปแล้วเหรอ?”สีหน้าของชูตงเปลี่ยนไปทันทีเมื่อกี้เธอมัวแต่คิดเรื่องค่าอาหารจนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิทหากต้องเลือกระหว่างเสียเงินกับจูบเย่ซิว เธอยอมเสียเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 604
เย่ซิวส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะวิ่งตามชูตงไปเขาแอบใช้พลังวิญญาณเพื่อทำให้เสื้อผ้าที่เปียกน้ำแห้งในทันทีชูตงเป็นเหมือนม้าพยศ แต่เย่ซิวมั่นใจว่าตัวเองสามารถปราบเธอให้อยู่หมัดได้หลังจากเดินไปได้สักพัก เย่ซิวก็ขึ้นรถขับออกไปและทิ้งชูตงยืนอยู่ข้างถนนคนเดียวชูตงโมโหจนต้องกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด “ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยสักนิด เจ้านายบ้าเอ๊ย!”บ้านก็อยู่ไกล จะขึ้นรถเมล์ยังต้องเสียเงินอีกห้าสิบบาทเป็นอีกค่าใช้จ่ายที่เธอคาดไม่ถึงอีกแล้วเย่ซิวขับรถไปพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ที่มุมปากผู้หญิงอย่างชูตงที่ดูเหมือนจะอ่อนหวาน แต่จริง ๆ แล้วหัวแข็งและดื้อรั้น การตามใจเธอคงไม่ได้ผลแน่มีแต่ต้องเล่นเกมสวนทางกับเธอ หรือให้เธอได้ลิ้มรสความหวานเป็นครั้งคราวบ้างถึงจะสามารถควบคุมเธอได้ ทำให้เธอยอมจำนนและทุ่มเททั้งใจเดินตามเขาไปโดยไม่มีข้อแม้……ภายในห้องของเซี่ยชิงชิงในวิลล่าเธอกำลังผสมสมุนไพรกว่าร้อยชนิดเข้าด้วยกันนี่คือสูตรยาพิษร้ายแรงที่บันทึกไว้ในคัมภีร์ของสำนักเบญจพิษเมื่อผสมสำเร็จแล้ว มันจะไร้สีไร้กลิ่น ดูไม่ต่างจากน้ำเปล่าเลยสักนิดเดียวคนที่ดื่มเข้าไปจะไม่เสียชีวิตทันที แต่พิษจะค่อย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 605
เย่ซิวคว้าผมของเซี่ยชิงชิงไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ก่อนที่จะใช้อีกมือฉวยแก้วน้ำจากมือเธอแล้วกรอกมันใส่ปากเธออย่างแรงเซี่ยชิงชิงดิ้นรนสุดชีวิต แต่ก็ไร้ผลยาพิษทั้งหมดถูกกรอกเข้าสู่ร่างกายเธออย่างหมดจดพร้อมกันนั้น เย่ซิวส่งพลังวิญญาณเข้าไปในร่างกายเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัวพลังนี้ผสมกับยาพิษ ก่อให้เกิดความปั่นป่วนในท้องของเซี่ยชิงชิงราวกับพายุในมหาสมุทร“อ๊ากกก!!!”เซี่ยชิงชิงร้องลั่น กลิ้งไปมาบนพื้นด้วยความเจ็บปวดราวกับตายทั้งเป็นเธอไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นในร่างกายของเธอเย่ซิวยืนมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ปล่อยให้เธอทรมานอยู่สิบกว่านาที กว่จะยอมปล่อยเธอไปเซี่ยชิงชิงนอนหอบหนัก ทั่วร่างเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเมื่อเธอเงยหน้ามองเย่ซิว ความหวาดกลัวในดวงตาก็เผยออกมาแล้ว‘เขารู้หรือเปล่านะ?’ เธอคิดในใจแต่เย่ซิวกลับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“เมื่อกี้ช่วยล้างพิษในร่างกายเธอ ตอนนี้รู้สึกแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า?”เซี่ยชิงชิงลองสัมผัสพลังในตัวเอง และพบว่ามันเพิ่มขึ้นจริง ๆแม้ในใจจะเกลียดเย่ซิวจนอยากฆ่าเขา แต่เธอก็ยังต้องแสร้งทำเป็นขอบคุณเขาอย่างซาบซึ้งตอนนี้ เซี่ยชิงชิงอยู่ในสภาพท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 606
ด้วยโอสถฟื้นฟูขนาดเล็กตัวนี้ หลางต้าจะสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับปรมาจารย์ได้อย่างราบรื่น ส่วนคนอื่น ๆ อย่างน้อยก็จะสามารถไปถึงจอมยุทธ์ระดับเก้าได้ส่วนยาที่เหลืออยู่ เย่ซิวได้ให้เวินหว่านเอ๋อร์ส่งไปให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาวันนี้เขาไม่ได้ไปที่ไหนเลย นั่งอยู่ในสวนสมุนไพรตลอด ตั้งหน้าตั้งตากลั่นยาโดยไม่หยุดพักทั้งวัน พร้อมทั้งดูดซับพลังวิญญาณในสวนสมุนไพรด้วยเพียงแค่หนึ่งคืน เขาก็กลั่นโอสถสำเร็จไปอีกกว่าร้อยเม็ดส่วนกระบี่พยัคฆ์เพิ่งส่งข่าวมาบอกว่าพวกเขาเดินทางถึงประเทศคาบูแล้ว และกำลังเตรียมการสอดแนมขณะที่ฝั่งของเย่ซิวก็เร่งกระบวนการกลั่นโอสถที่ช่วยเพิ่มพลังภายในและความแข็งแกร่งทางร่างกายอย่างต่อเนื่องเมื่อสามารถยึดประเทศคาบูได้แล้ว ที่นั่นย่อมต้องการยอดฝีมือไปดูแลเขาตั้งใจจะส่งกองกำลังหมาป่าราตรีไปทั้งหมด พร้อมทั้งให้ตาวหวังและหนานหวังดึงคนอีกหนึ่งร้อยคนจากลูกน้องของพวกเขาส่วนผู้นำทีม เย่ซิวได้เลือกไว้ในใจแล้ว และคนนั้นก็คือเวินหว่านเอ๋อร์เขาเรียกหลางต้ามาอีกครั้ง ก่อนจะแจกจ่ายโอสถชุดที่เพิ่งกลั่นเสร็จในโอสถชุดนี้ เขาได้เพิ่มผงศิลาวิญญาณบดละเอียดลงไปเล็กน้อย ทำให้ฤทธิ์โอสถ
최신 챕터
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
