โดน2

บีจับแท่งลำให้ตั้งตรงสง่าเพื่อเตรียมรองรับ ร่องสวรรค์ของอาจารย์อนุชา ตอนนี้ใจอาจารย์อนุชาจดจ่อกับแท่งลำของบี เขาค่อยๆขยับตัวลงทีละน้อยๆแต่ก็ไม่ยากเย็นที่จะเข้าไปเพราะร่องสวาทอาจารย์อนุชา ใช้งานมาอย่างโชกโชนจึงค่อนข้างหลวม แท่งลำของบีเลยเข้าอย่างง่ายดาย เมื่อผ่านด่านที่ไม่ยากเย็นอะไร อาจารย์อนุชาจึงนั่งขย่มแท่งลำทันที บนที่โซฟาส่วนบีก็นั่งรับแรงกระแทกโดยที่ไม่ต้องออกแรงแม้แต่น้อย อาจารย์เริ่มเร่งความเร็วมากยิ่งขึ้น จนเสียงดังสนั่นลั่นห้อง

"ปั๊บ ปั๊บ ปัั๊บ"

ส่วนอีกฟากฝั่ง ลนัทนั้นคุกเข่าอยู่หน้าสุด โดยมีปิงเสียบอยู่ตรงกลาง ส่วนกรนั้นอยู่หลังสุด เขาจึงออกแรงกระแทกไม่ยั้ง ไม่หยุด ไม่ทะนุถนอม กระดกก้นกระแทกจนเสียงกระทบเนื้อดังเป็นระยะ ไหนจะเสียงนัทที่ร้องโหยหวนอย่างกับถูกเชือด กรนั้นกระสันอยากจนสุดจะทน เขาจึงต้องเปลื่ยนท่า เพื่อรักษาความกระสันที่ใกล้จุดอวสานไว้

"ปิงนอนลงกับพื้น"กรถอนแท่งลำจากปิงออกแล้วส ส่วนปิงที่อยู่กลางต้องถอนแท่งลำออกจากนัท เพื่อนอนราบกับพื้น

ปิงเมื่อถอนแท่งลำออกจากนัท เขาเจึงดินไปยังพื้นที่มีผ้าปูรองรับ หลังจากนั้นเขาล้มตัวลงนอน ส่วนนัทนั้นรู้งานจึงนั่งคร่อมร่างของปิงทันที แเละเข้าอย่างง่ายดาย เพราะมีการขยายไว้แล้ว กรเมื่อเห็นนั้นฝ่าด่านได้สำเร็จ เขาจึงดันนร่างของนัทให้นอนทับร่างของปิง

กรยืนมองนัทคร่อมร่างของปิงเสร็จ เขาจึงเดินไปคร่อมร่างของปิงและคุกเข่า พร้อมจับแท่งลำจ่อที่ร่องสวาทของนัทที่มีแท่งลำของปิงคาอยู่ กรพยายามแทรกเข้าไปให้ได้ แต่ก็ยากเย็นแสนเข็น เพราะมันคับแน่นมาก กรใสได้แค่หัวส่วนบนก็ต้องหยุดเพราะแน่นเกินไป ส่วนนัทก็ร้องจนแท่บขาดใจ เพราะเขารู้สึกเจ็บจนแสบแต่ก็ทน กรจึงพยายามอีกครั้ง เพราะอย่างน้อยส่วนหัวก็ผ่านไปได้ด้วยดี เขาออกแรงอีกทีละน้อยๆค่อยๆยัด ในที่สุดก็ถึงกลางลำตัว แต่ก็ต้องหยุดเพราะนัทร้องด้วยความเจ็บปวดแ สนทรมานในน้ำเสียง

เมื่อนัทหยุดร้องกรจึงจึงใส่ที่เดียวพรวดเข้าไปเลย เพราะจะได้เจ็บรอบเดียว ซี่งผลก็เป็นที่น่าพอใจอย่างที่สุด เพราะแท่งลำของกรเข้าไปสุดด้ามถึงโค่น กรรอสักพักจึงค่อยๆดึงออกจนเกือบสุดหัวชมพู หลังจากนั้นค่อยๆดันเข้าไปจนสุด กรทำเช่นนี้อยู่ห้าถึงหกครั้ง จนร่องสวาทขยายใหญ่ เสียงโหยหวนของนัทก็จางหาย เหลือเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่เป็นระยะกระชั้นชิด

"หายเจ็บหรือยัง" กรถามนัท

"หายแล้ว ทำแรงๆเลย ตอนนี้มันคัน"นัทพยายามเปล่งเสียงออกมาให้ดังเท่าที่สุดที่จะทำได้ ถึงแม้จะอยู่ในช่วงเข้าได้เข้าเข็ม

กรได้ฟังและได้ยินช่นนั้นจึงไม่รอช้า ออกแรงกระแทกปานกลางส่วนความเร็วก็ไม่ต่างกัน เพราะเขารู้สึกได้ว่าแท่งลำของเขา ไปเบียดเสียดกับแท่งลำของปิงที่นอนสบาย รอเพียงรับความสุขที่กรกระแทกนัท ไปกระทบแท่งลำของปิงที่แซ่นิ่งในร่องสวาท

เสียงแรงกระแทกนั้นไม่ดังมาก เพราะความฝืดในการขยับแท่งลำ เนื่องด้วยมีแท่งลำของปิงขวางอยู่ แต่มันก็สร้างความเพลินตาเพลินใจให้กับอาจารย์อนุชา ที่นั่งขย่มตอปิโดของบีอยู่ สายตาก็มองกรกระแทกนัท ส่วนร่างของเขาก็ขยับขึ้นลงสุดทุกทาง จนบีที่ถูกโดนขย่ม กางแขนออกพาดพนังโซฟา ส่วนศีรษะหงายมองเพดานด้วยความเสียวแต่ยังไม่สุด เพราะร่องสวาทอาจารย์อนุชาค่อนข้างหลวม

"จารย์ให้กรเอามาใส่ของอาจารย์อีกอันได้ไหมครับ"บีพูดเพราะอยากได้ความคับแน่น

"ทำไม จะบอกว่าของอาจารย์หลวมเหรอ"อาจารย์อนุชาแอบชอบความคิดนี้ เพราะในขณะที่โยกร่างขึ้นลงเขาก็รู้สึกได้เช่นกัน

เปล่าจารย์ใครจะกล้าว่า บีโอบกอดร่างของอาจารย์อนุชาทันที พร้อมบีบนมเล่นทั้งที่ไม่อยากทำ

"ก็ได้ กรมาทำให้อาจารย์ที"

กรหยุดกระแทงกะทันหัน ถอดถอนแท่งลำออกจากนัททันที เพื่อไปหาอาจารย์อนุชาที่กำลังเปลื่ยนท่าหันหน้าเข้าหาบี เมื่อกรมาถึงก็เห็นบีนั่งอยู่บนโซฟา ส่วนอาจารย์อนุชานั่งคร่อมร่างของบีไว้โดยหันหน้าเข้าหาบี กรยืนนิ่งชั่วครู่คิดหาวิธีเข้าร่องสวรรค์แต่ก็เขาก็คิดไม่ออก จะเข้าไปได้อย่างไร เพราะเขาไม่ใช้นักกายกรรม กรจึงครุ่นคิดหาวิธีทาง ส่วนมือก็สาวแท่งลำเข้าออก เพราะกลัวอ่อน จะมาเสียเวลามาทำให้ขยายแข็งก็ใช้เวลาอีก

"บีนอนหงายบนโซฟาเลย"กรเอ่ยขึ้น

เมื่ออาจารย์อนุชาได้ยิน จึงถอนกายออกจากแท่งลำของบี หลังจากนั้นเขาก็ลุกยืนอยู่ข้างโซฟา บีขยับร่างนอนหงายโดนขาข้างหนึ่งลงไว้ข้างโซฟาอีกข้างชันพิงพนังโซฟา

"อาจารย์ขึ้นคร่อมเลย"

"จร้า"อาจารย์อนุชาทำเสียงประชด เพราะไม่ชอบให้ใครมาสั่ง แต่ที่ทำตามเพราะอยากได้สัมผัสรักสองแท่งลำ

อาจารย์อนุชาขึ้นคร่อมร่างของบี จับแท่งลำจ่อร่องสวาทที่มุดพรวดเข้าอย่างง่ายดาย หลังจากนั้นเขาโน้นตัวทางทับร่างของบี ส่วนกรรับสานต่อทันที โดยขาข้างหนึ่งอยู่ข้างโซฟา อีกข้างหนึ่งคุกเข่าอยู่บนโซฟา หลังจากนั้นกรจับแท่งลำยัดทีเดียวแต่ก็เข้ายากพอสมควร เขาฝืนทนอึกใจก่อนออกแรงดันพรวดเข้าไป

"โอ๊ย เจ็บ"

"เจ็บนิดดียวเองอาจารย์"

เมื่อกรพูดจบก็ออกแรงได้หนักขึ้นและเร็วมากกว่าเดิม กรจึงรูู้สึกสบายแท่งลำไม่ต้องเบียดเสียดกับใคร เขาจึงใส่เต็มที่จนเสียงกระทบเนื้อดัง

"มันต้องแบบนี้ซิถึงใจอาจารย์"

กรเชื่อฟังใส่เต็มที่ไม่ยั้งแรง เพราะเขาจะสร้างความสุขให้อาจารย์อนุชาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะบอกเลิกรับงาน โดยมีอาจารย์อนุชาเป็นคนแรกที่โดนบอกเลิกการเริงสวาท

"แรงยังไม่พอเลยกร"

ยังไม่ถึงใจอาจารย์อนุชาที่ตัณหาเยอะตามวัย กรใส่ไม่ยั้งกระแทกสุดเข้าสุด จนเสียดสีแท่งลำของบีที่นอนกินแรงกรอยู่ แต่เขาก็ไม่ว่าอะไรเพราะจะ บี อาจเป็นตัวแทนเขาในอนาคต เพื่อรองรับรองอารมณ์อาจารย์อนุชา

"โอ๊ย ดีมากเลย"

กรพยายามคิดหาท่าที่ทำให้อาจารย์อนุชาได้สุขสมให้มากที่สุด ท้ายแล้วเขาก็คิดได้จึงถอนแท่งลำออกจากอาจารย์อนุชา

"พอก่อนจารย์

"ทำไม กำลังสนุก"

"เปลื่ยนท่าใหม่"

"เอาอีกแล้วเหรอ ยังไม่ถึงใจเลย"อาจารย์อนุชาเสียดาย

กรเริ่มถอนแท่งลำของเขาออก เมื่อถอนออกมาแล้วแท่งลำของเขาเด้งพงกหัวยึกยึก

ส่วนอาจารย์อนุชาจำเป็นต้องลุกขึ้นตาม เมื่อร่องสวาทปล่อยแท่งลำของบี ออกมาสู่โลกภายนอกก็ตั้งตรงผงาดทันที ส่วนบีก็ลุกขึ้นตามมาโดยที่แท่งลำชี้พุ่งตรงไปยังที่อาจารย์อนุชา

"จารย์ไปที่โซฟาเลย"กรสั่ง

อาจารย์ซ่ำซองเรื่องความใคร่ เขาจึงใช้มือยันที่พื้นที่นั่งบนโซฟา ส่วนขางก็กางออกพอสมควร พร้อมย่อขาลงหน่อยเพื่อรอรับแท่งลำ แต่ของใครยังไม่รู้ในความคิดของอาจารย์อนุชา

กรพยักหน้าให้บีทำไปก่อน ส่วนมือก็กวักเรียกนัทกับปิง ที่กำลังเมามันส์ เพราะนัทกำลังขย่มแท่งลำของปิงอย่างบ้าคลั่ง แต่ทั้งสองก็ต้องหยุดทันทีตามคำสั่งของกร

ปิงและนัทเดินมาพร้อมอาวุธคู่กายที่พุ่งชี้มาทางตัวกร เมื่อมาถึงก็พยักหน้าให้นัทสานต่อทันที นัทนั้นรู้งานจึงย่อต่อถ่างขานิดหนึ่งจับแท่งลำยัดใส่เข้าไปในร่องสวาทของของบีทันที

"โอ๊ย เบาๆ หน่อย"บีส่งเสียงเสียงมา

อาจารย์อนุชาจำเป็นต้องย่อตัวลงอีกเพื่อรับสองแรงกระแทก นัทโนัมตัวต่ำจับลำตัวของบีไว้

กรพยักหน้าให้ปิงทำต่อทันที เพราะกรคิดว่ายังไม่อยากโดนเปิดบริสุทธิ์ร่องสวาทของเขา ในทีแรกปิงก็ยังลังเล แต่ก็จำใจต้องทำตาม เพราะกลัวโดนเปิดบริสุทธิ์ร่องสวาท

ปิงจับแท่งลำค่อยใส่เข้าไปในร่องสวาทเนื่องด้วยเป็นของนัท จึงเข้าไปได้อย่างง่ายดาย พรวดเดียวจบไม่มากความ เมื่อแท่งลำเข้าร่องสวรรรค์สำรเร็จแล้ว เขาก็โอบร่างของนั้นไว้อีก

คราวนี้ถึงคิวกร เขาเดินเข้าไปที่บั้นท้ายงามๆที่ยังไม่เคยโดนใครล่วงล้ำ กรนั้นถ่างขาออกย่อตัวนิดหน่อยจับแท่งลำจ่อร่องสวาท แม้แต่ส่วนหัวยังเข้าไม่ได้ แต่กรก็ยังไม่ยอมแพ้ค่อยๆเข้าไปทีละนิด

"เจ็บน่ะ อย่างแรงมากนะ"ปิงของร้องด้วยความกลัว

"เจ็บนิดเดียว"กรพูดไปเรื่อยทั้งๆที่ไม่เคยโดนเข้างหลังแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนใหญ่จะเป็นฝ่ายกระทำตลอดมา

กรค่อยๆออกแรงผลักดันจนเข้าไปได้ส่วนหัว แล้วเขาหยุดผ่อนซักพัก หลังจากนั้นพรวดเดียวเข้าไปในทันที

"เจ็บเว้ย"ปิงตะโกนเสียงดัง

"ใจเย็นปิง เดี๋ยวก็หาย" อาจารย์อนุชาเสียงเข้มขึ้น

เมื่ออาจารย์อนุชาเข้าข้าง กรจึงได้ใจ โยกกายทันทีเดินหน้าถอยหลังแท่งลำเข้าสุดออกสุด

"พอได้แล้ว เจ็บน่ะเว้ย"ปิงโวยวายแต่กรนิ่งเฉย เพราะเขารู้ได้ว่าไม่นานนักจะเงียบปากเป็นเอง ซึ่งก็จริงดังที่กรคิดไว้ ปิงนิ่งเงียบเหมือนไร้ตัวตัน แต่ก็เริ่มมีตัวตนขึ้นมา เพราะเริ่มเปล่งเสียงออกมาอย่างแผ่วเบา

"อ่า อ่า อ่า"

กรออกแรงกระแทกปิงจนเริ่มสุขในร่องสวาท ส่วนแท่งลำของเขาก็เลื่อนเข้าในร่องสวาทของนัท ส่วนร่องสวาทเมื่อสัมผัสแท่งลำของปิงนั้นจึงเกิดความสยิว ในขณะเดียวกันแท่งลำของนัทก็ขยับเข้าลึกไปอีกในร่องสวาทของบี ซึ่งสร้างความหฤหรรษ์แก่นัทอย่างมาก บีก็เช่นเดียวกันเมื่อแท่งสวาทกระทบต่อมสยิวของเขายิ่งสะท้านทั่วเรือนร่าง ส่วนแท่งลำของเขาก็เข้ากระแทกร่องสวาทอาจารย์อนุชาอย่างจัง จังเขารู้สึกเสียวปนสยิว ส่วนร่างอนุชาก็เด้งไปข้างหน้าหลายครั้งติดๆกัน

ยิ่งกระแทกมากเท่าไร ความสุขสมได้รับทุกคนทั่วหน้าหลัง ยกเว้นกรที่ไม่ได้รับสัมผัสนั้น ส่วนอาจารย์อนุชาถึงแท่งลำไมโดนสัมผัส แต่ต่อมสยิวนั้นโดนแท่งลำบีกระแทกจนโดนเป็นระยะ ทำให้เขาเริ่มเกิดความหฤหรรษ์ โดนบ่อยขึ้นหนักเข้า อารมร์อาจารย์อนุชาเริ่มเตลิดไปไกล

กรโหมกระแทกปิงจนสุด ปิงกระเด้งใส่นัทไม่ขาดระยะ จนทำให้แท่งลำกระทบใส่บีกะทันหัน บีอยู่เฉยๆสามแรงปะทะบั้นท้ายจนกระเด็นไปกระแทก กระเด้ง กระทบ ต่อมสยิวภายในร่องสวาทอาจารย์อนุชา จนทำให้อาจารย์อนุชากระฉอกลาวาออกมา โดยแรงสั่นะเทือนโลกีย์ที่ได้รับจากสี่หนุ่ม

เมื่ออาจารย์หมดเรี่ยวแรงคาวสวาท เขาจึงหมดอารมณ์ใคร่โลกีย์

"พอได้แล้ว มาปล่อยที่ตัวอาจารย์เลย"

กรถอนแท่งลำออกมาจากปิง ส่วนปิงก็ถอนออกจานัท ส่วนนัทถอนออกจากบี ส่วนบีตัวดีก็ถอนออกจากอาจารย์อนุชา ทั้งสี่ยืนเรียงหน้าก้น พร้อมแท่งลำที่ขึงขันอยากออกศึกต่อเรียงกันสี่แท่ง จนอาจารย์อนุชาตาลายทันทีที่หันหน้ามา

อาจารย์อนุชารีบขึ้นไปนั่งบนโซฟา มองแท่งลำทั้งสี่ที่พุ่งตรงมาทางเขา พร้อมผงกหัวงึกๆให้อาจารย์อนุชา

"เข้ามาพร้อมกันเลยๆ

ทั้งสี่จึงเดินมาไปล้อมตัวตัวอาจารย์ กรอยู่ริมขวาสุด ตามด้วยปิด ต่อด้วยนัท ท้ายสุดฝั่งซ้ายบีนายตัวดี ทำให้ต่อมลูกรักภายในของอาจารย์อนุชาทำงาน

กร ปิง นัท บี เริ่มปฏิบัติการ สาวแท่งลำอย่างบ้าคลั่ง เหมือนแข่งกันใครถึงเส้นชัยก่อนเป็นฝ่ายชนะ แต่ดูเหมือนบีจะเข้าเส้นชัยก่อน เขาแท่งลำโดนต่อมสยิวจนเกิดความซ่านในอารมณ์สวาท เขาสาวขึ้นขึ้นอย่างรวดเร็วจนเกือบใกล้ถึงจุดที่ต้องการ เขาเดินไปจ่อบริเวณใบหน้าอาจารย์อนุชา เร่งสุดแรงเกิดจนพุ่งกระฉูดครั้งแรกกระเด็นไปไกล ครั้งที่สองจึงจับจ่อใบหน้าอาจารย์อนุชาจึงครบหมดสิ้นไม่มีเหลือ

นัท เริ่มมีความอารมณ์ที่ทนไม่เขาจึงย่อตัวลงข้างหน้าอกที่อาจารย์แล้วเร่งรูดขึ้นลงจนสายฝนกระเด็นทั่วบรเวณหน้าอก

ปิงนั้นก็ใกล้เข้ามาเข้าจึงนั่งคุกเข่าหว่วงขาอาจารย์อนุชา แล้วเขาก็ทไม่ไหวพ่นพิษทั่วบริเวณท้องน้อยอาจารย์อนุชา

เหลือเพียงกรที่ยังชักช้าไมทันใจ จนสายตาทั้งสี่จ้องมองมาที่เขาไม่กระพริบตา กรจึงโชว์ของโชว์ออฟ เร่งความเร็วขึ้นลงแต่ก็ไม่นานัก ทำนบเขื่อนได้พังทะลายกระจายไปทั่วด้วยความแรง กระเด็นไปโดนหน้าอาจารย์อนุชา กระจายเป็นละอองฝนใส่ทั่วกายของ ปิง นัท บี เมื่อทั้งสี่โดนคราบสวาทของกรตกใส่ จึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกายให้สะอาด

เมื่อ ปิง นัท บี เสร็จภาระกิจเขาก็ได้กลับบ้านกันไป เหลือเพียงกรที่จะพูดอะไรบางอย่างกับอาจารย์อนุชา

"ยังไม่กลับอีกเหรอ หรือว่าอย่างต่ออีก อาจารย์ไหวนะ" อาจารย์อนุชาแซา

"เปล่าครับอาจารย์ ผมมีเรื่องจะบอกคือผมจะทำงานนี้กับอาจารย์อนุชาเป็นครั้งสุดท้ายครับ"กรก้มหน้าลงต่ำ

"ทำไมล่ะ"อาจารย์มีสีหน้าสงสัยและเสียดายคนมีฝีมือ และพรสวรรค์ ที่เขาฝึกมากับมือ

"ผมมีแฟนแล้วครับ ผมอยากมีเขาคนเดียว"กรตีสีหน้าเศร้า

"ก็ได้ คนเรามองต้องมีชีวิตเดินต่อไปข้างหน้า"อาจารย์อนุชาถอดถอนหายใจ ด้วยความเสียดายแต่เขาก็ทำใจได้ เพราะเจอเหตุการณ์แบบนี้เก็บเด็กหนุ่มที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเป็นประจำ จึงชาชินแต่กับกรนั้นเขาชอบที่นิสัย ที่ไม่เรื่องเยอะทำตามใจเขาทุกอย่าง

"ถ้างั้นผมจะนอนกับอาจารย์อีกคืนก็ได้ครับ"กรยิ้ม

"ดีเลยอาจารย์จะได้กอดส่งท้าย"

กรจึงขึ้นไปนอนในร่างกายที่ยังเปลื่อยเปล่า โดยมีอาจารย์อนุชา นอนกอดแต่ไม่ใช่ที่เนินอก เขานอนกุมแท่งลำของกรจนหลับไปพร้อมกับกร