“โอ้! ระดับพี่เกตุนะครับ”
“ระดับพี่เกตุ ก็แพ้คนรุมได้เหมือนกัน เฮียรบกวนหน่อย และเปิดทาง อาจจะมีการขอขึ้นห้อง เฮียรู้ว่ามันผิดแต่ว่า...”“ขอแค่เฮียเอ่ยมา ผมยินดี นี่เป็นครั้งแรกที่เฮียขอให้ผมช่วย ปกติเฮียไปทางเฮียต้นมากกว่า” “ขอบใจ เฮียขอเท่านี้”“ได้ครับได้ งั้นแค่นี้นะครับเฮีย จะโทรบอกทางนั้นก่อน” “โอเค ขอบใจอีกครั้ง” เมื่อคุยกันเสร็จ ต๊อด หรือปิยะก็รีบโทรศัพท์แจ้งลูกน้องที่อยู่ใกล้ๆ ให้เข้าไปรอรับเกตุวดีและน้องสะใภ้เฮียแสนลักษณ์ทันที รวมถึงเปิดทางให้เข้าไปในคอนโดได้ โดยใช้กุญแจสำรองหากมีการขึ้นห้อง เรียกได้ว่าอารักขาอยู่ห่างๆ ไม่ให้รู้ตัวช่วงเวลาเดียวกัน เกตุวดีก็พาจันทรภา มาจนถึงหน้าคอนโดหลังที่ว่านี้ แล้วจอดที่ด้านหน้าเสียก่อน เพื่อสอดส่องดูว่ามีผู้ชายน่าสงสัยอยู่ด้านหน้าล็อบบี้ของคอนโดหรือเปล่า แต่ทางคอนโดไม่ให้คนแปลกหน้าเข้าไปนั่งอย่างแน่นอน นอกจากรถอยู่ด้านนอก ซึ่งเกตุวดีสังเกตแล้วว่าไม่มีใคร “ทางโล่ง เข้าไปกันเถอะ” เกตุวดีบอกพร้อมก“วันนั้นที่ฉันเห็นแกสองคนเอากันอยู่ รู้มันไหมว่ามันทำให้ฉันเจ็บแค่ไหน ฉันมาเอาคืนวันนี้มันยังน้อยไป” จันทรภาเอ่ยอย่างเคียดแค้น ก่อนจะเหวี่ยงหมัดไปที่ใบหน้าของน้ำอิงหนักๆผัวะ! “อ้าย! พี่ตุลย์ ช่วยด้วย” ยังไม่ทันจบคำ จันทรภาก็ต่อยไปอีกหมัดผัวะ! “อ้าย” ปากก็ส่งเสียงร้องไป แต่ใบหน้าต่อยซ้ายต่อยขวา พร้อมกับโดนจิกผมจนยุ่งเหยิงหมด“อีนังเจ้า! อีนังเพื่อน...” ตุบ! โอ๊ย! จันทรภาต่อยอีกมัดไปที่ท้องเสียเลย ทำเอาน้ำอิงถึงกับจุกฟุบไปกับพื้นและพูดไม่ออก “แกสิอีนังเพื่อนเลว ก็สมกันแล้วกับผู้ชายชั่ว ฉันยกให้ เอาไปเลย”“เจ้าหยุด!” ตุลยเทพตะโกนว่า และทนเห็นไม่ไหว จึงลุกทั้งที่ไม่ใส่อะไรนั่นแหละแล้วคว้าหาผ้าเช็ดตัวมาใส่ ก่อนจะปรีเข้ามาหาจันทรภา ทว่าเธอยกเท้ายันไปที่กลางเป้าของชายหนุ่มผัวะ! “อื้อ!” เท้าหนักๆ จัดเข้าไปเต็มๆ จนชายหนุ่มจุกจนหน้าเขียวผัวะ! “อื้อ อ่า เจ้า...&r
“หึๆ ค่ะ” ว่าแล้วเกตุวดีก็พาจันทรภากลับบ้าน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปตามข้างทาง หรือแม้แต่ตอนขับรถก็มองกระจกหลัง จันทรภาเห็นความผิดปกติตรงมีรถขับตาม เลี้ยวไปทางไหนก็เลี้ยวตาม“สงสัยพี่ตุลย์โทรบอกลูกน้องให้ตามเราแล้ว” จันทรภาบอกด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติ“จริงเหรอ แล้วทำไมพี่เห็นเจ้าขาไม่ตื่นเต้นหรือกลัว”“ก็... เจ้าอยู่ในถิ่นพ่อเลี้ยง เลยไม่กลัวเท่าไหร่ อีกอย่างพี่เกตุเก่งขนาดนี้”“ไม่อ่ะ พี่เกตุว่าเจ้านั่นแหละ ทำพี่เกตุอึ้ง แต่ระวังตัวหน่อยก็ดี”“ค่ะ งั้นเรารีบกลับกัน ตามก็ให้เขาตามไป” ว่าแล้วเกตุวดีก็รีบเหยียบคันเร่งทันที และอย่างที่บอก ตามก็ให้ตามไปเพราะนี่มันถิ่นของพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์และเช่นเดียวกัน ฝ่ายตุลยเทพทั้งเสียงหน้า เจ็บ อับอาย ทำให้ความโกรธแค้นกระตุ้นให้เขาลุกขึ้นมาจากเตียงได้อย่างไม่อยากเย็น หลังจากที่เอาแต่ขลุกอยู่บนเตียงเป็นเดือน ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน คราวนี้คงต้องได้เริ่มซะที“โธ่โว้ย!!! หายตัวตามหาไม่เจอเป็นเดือน พอจะโ
“ตอนนี้ผมว่าไม่ล่ะ แผนเราคงต้องเปลี่ยน ลงทุนไปธุรกิจก็ไม่ใช่ของลูกสาวผม และไม่รู้ว่าจะได้กำไรไหม เพราะได้ข่าวว่าขายไม่ออกสักหลัง ผมยอมรับภาวะทุนหายกำไรหดไม่ได้”“แต่เจ้าสัวรับปากแล้ว และคนที่ทำให้เรื่องมันเสียหายแบบนี้ก็เพราะลูกสาวท่านหนีไปนั่นแหละ ไม่งั้นมันคงไม่พัง” การกล่าวหาจันทรภาถือว่าเป็นที่สิ่งที่ผิดพลาด เพราะเจ้าสัวก็ยิ่งจะไม่ยอม“อย่ามากล่าวหาลูกสาวผม เพราะถ้าไม่หยุด เรื่องธุรกิจไม่ต้องมาคุย” เจ้าสัวยื่นคำขาด ทำเอาตุลาถึงกับควันออกหูเลยทีเดียว“ได้ หากเจ้าสัวจะเล่นแบบนี้ ยอมผิดคำพูด ผิดสัจจะเพราะเรื่องเด็กๆ ดีล่ะงั้นผมก็จะเอาเรื่องเด็กๆ นี่แหละ ไปบอกนักข่าวให้รู้กันให้หมด คนอย่างผมน่ะมันแค่นักธุรกิจเสียหน้าแปบเดียว แต่ระดับเจ้าสัวน่ะ ผมไม่แน่ใจถ้านักข่าวรู้ว่าหนูเจ้าขา หนีตามผู้ชาย” เจอคำพูดของตุลา ก็ทำให้เจ้าสัวภากรถึงกับเลือดขึ้นหน้า แต่พยายามใจเย็นให้ได้มากที่สุด โกรธที่ลูกสาวโดนกล่าวหาเช่นนี้“เราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ หากคุณจะใช้แต่อารมณ์ แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าใครจะเสียหน้ามากกว่า
“จะไปรู้เหรอครับ เห็นสั่งน้ำแดงโซดา”“มันก็มีน้ำตาลตกบ้างแหละน่า ไม่ได้ดื่มอะไรหวานๆ เลยนะวันนี้” คำพูดคำจาเหมือนคนอ่อนเพลีย ทว่ากลับมีรอยยิ้มแปลกๆ คเชนทร์คิดพลางมองหน้า“มีอะไรครับ ยิ้มแปลกๆ”“เปล่า ยิ้มเฉยๆ เห็นหน้าแกแล้วนึกถึงตอนน้องวีมาอยู่กับเราใหม่ๆ สอนทุกอย่างจนเป็น”“ทำไมอยู่ๆ นึกถึงวันวานครับ 4 ปีที่แล้วเอง ทำอย่างกับนานงั้นแหละ”“วันนี้ทำให้นึกถึงวันนี้ แต่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ฉันว่าแกต้องระวังตัวเองเอาไว้”“เรื่องอะไรครับ”“เรื่องสาวๆ น่ะ เผื่อแฟนแกขี้หึง เห็นป้วนเปี้ยนใกล้ๆ”“พ่อหมายถึงใครครับ”“หึๆ อย่าทำเป็นไม่รู้ คนอย่างแกดูออกเสมอแหละว่าใครชอบตัวเองหรือไม่ชอบ”“ผมไม่ได้สนนี่ครับ”“ระวังไว้หน่อยก็ได้ สาวๆ สมัยนี้น่ากลัว เขาไม่ค่อยกลัวอะไรแม้กระทั่งบาปบุญหรือว่านรก”“พูดแปลกๆ พ่อก็ระวังไว้ด้วย ผมเห็นนะอย่าให้เข้
ในช่วงเวลาเดียวกันนี้ ตุลยเทพกำลังนั่งกินข้าวอยู่กับน้ำอิง และลูกน้องซึ่งนั่งอยู่อีกโต๊ะ น้ำอิงที่ช่างเล่นโซเชียลเก่งก็ดันเห็นข่าวตัวเองกับตุลยเทพเข้าพอดี แล้วต้องตกใจทำอะไรไม่ถูก“พี่ตุลย์! พี่ตุลย์ดูนี่!” น้ำอิงเอ่ยก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ตุลยเทพดูด้วยอาการมือสั่น“คลิป! คลิปวันนี้นี่ นี่มัน!” ตุลยเทพแทบพูดไม่ออก และจะทำอย่างไรดีในเมื่อคลิปนี้ถูกแชร์ว่อนเน็ต ภาพนิ่งชัดมากพร้อมทั้งภาพเคลื่อนไหวอีก แถมที่รุนแรงที่สุดคือเฟซบุ๊กส์ซึ่งกระจายไปเร็วเกินจะต้าน“นังตัวดี ผู้หญิงชั่ว มันเป็นคนปล่อยคลิปแน่ๆ”“เราจะทำยังไงกันดีคะ ไม่มีเซ็นเซอร์เลย” น้ำอิงถามด้วยน้ำเสียงสั่นและหวาดกลัว พลางมองไปรอบๆ ตัว และรู้สึกว่าคนที่เล่นโทรศัพท์อยู่มองมาที่โต๊ะเธอด้วยแถมยังเอาไปซุบซิบกันอีก“พี่จะเอาคืนให้สาสม เงินก็ไม่ได้ ซ้ำร้ายมาอับอายกับไอ้เรื่อง...”“พี่ตุลย์คนมองเรา หรือว่าเขาเห็นข่าว” สิ้นคำของเธอ ตุลยเทพก็ก้มหน้าทันที
“มันค่อนข้างจะเห็นหมดเลยครับคุณท่าน คุณเจ้าขาหนีไปคงเป็นเพราะคืนนั้น อีกคลิปหนึ่งก็กำลัง... เอ่อ”“ไอ้ลูกไม่รักดี มันเป็นคนทำพังเองทุกอย่าง แล้วจะให้พ่อแม่เอาหน้าไปไว้ไหน หมดสิ้นกัน ทั้งเงินแล้วก็บารมีที่กำลังจะสร้าง นี่มันเวรกรรมอะไรของฉัน” อรสาเอ่ยออกมาทั้งน้ำตาและได้แต่กอดสามีเอาไว้ ขณะที่คนขับรถก็เร่งสุดกำลังเพื่อจะได้ไปถึงเร็วต่อมา ตุลาถึงโรงพยาบาล แล้วเข้าสู่ห้องฉุกเฉิน ทว่าตุลาหยุดหายใจ จึงมีการปั้มหัวใจเพื่อยื้อให้กลับมา ใช้เวลากว่า 30 นาที ร่างกายของตุลาจึงได้ตอบสนอง หัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง ทว่าไม่ได้ฟื้นและใส่ท่อเพื่อช่วยหายใจ ข่าวร้ายทำให้อรสาแทบทรุด คือสาเหตุเพราะตุลาเป็นโรคหัวใจ ตกใจและเสียใจรุนแรง และเมื่อกู้ชีวิตกลับคืนมาได้ ก็ไม่สมบูรณ์อีกแล้ว ตุลาอาจจะกลายเป็นเจ้าชายนินทรา“กรี๊ดดดด ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหม ฉันไม่เชื่อ เขาจะต้องไม่เป็นอะไร” อรสากรีดร้องราวกับคนบ้า เมื่อแพทย์มารายงานอาการ“เบื้องต้นหมอบอกได้เท่านี้ อยากให้คุณทำใจ ตอนนี้เข้าไปเยี่ยมได้ครับ เชิญ” แพทย์บอกอีกครั้งอรสาก็ไ
“พี่เชนทร์ เจ้าถามว่าโกรธเจ้าเหรอ” เธอรบเร้าทว่าเขาไม่ตอบ เธอจึงต้องขยับไปนั่งข้างๆ เอามือเกาะแขนเขาไว้ทำท่าทางออดอ้อน มองเสี้ยวหน้า ทว่าเขาก็ยังทำเป็นไม่สนใจอีก“พี่เชนทร์ เจ้าขอโทษ จะไม่ทำอะไรห่ามๆ แบบนี้อีกแล้วสัญญา” เธอบอกเสียงออดอ้อนก่อนจะยกนิ้วก้อยขึ้นมาทำท่าสัญญา“อย่าเงียบสิ พี่เชนทร์” เรียกไปพลางก็เขย่าแขนเขาไปพลาง และยิ่งเห็นเขาวางเฉย แล้วยกน้ำขึ้นมาดื่มแบบไม่พูดไม่จา ก็ยิ่งใจคอไม่ค่อยดี จะโกรธจะงอนเธอจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย เธอคิด ก่อนจะตัดสินใจปล่อยมือจากแขนของเขา แล้วเอามือประคองใบหน้าของเขาแทน พร้อมกับบังคับให้หันกลับมาแล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบแนบแน่นที่ปากของเขาเสียเลยเขาก็ตกใจแต่ไม่ได้ทำอะไรนอกเสียยอม แล้วเธอก็ถอนออกอย่างรวดเร็วพลางมองหน้า พอเห็นว่าเขาเฉยอีกเธอก็จูบอีก ทำแบบนี้ซ้ำๆ จนเขาดันเธอออกเล็กน้อย และสบตากันในระยะปลายจมูกชนกัน “ทำอะไรเนี่ย”“ก็ง้อไง เห็นโกรธเจ้า”“ไม่ต้องง้อ เพราะพี่ลงโทษเจ้าแน่ๆ” สิ้นคำเขาก็ขยับอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักเสียเลย แล
“พี่... พี่เชนทร์... อ๊ะ อ๊ะ อื้อ เร็วค่ะ โอ้ว แรงๆ เจ้าจะ...” เธอครางอย่างสุดจะกลั้นเมื่อความปรารถนากำลังจะพุ่งทะยานไปสู่จุดหมาย เขาก็ระรัวเร่งจนเนินกายเปลือยเปล่าเบียดแน่นจนได้ยินเสียง“เจ้า... เจ้าจ๋า พี่รักเจ้า อ่า พี่รักเจ้า” เป็นเหมือนเช่นทุกครั้งที่อารมณ์พุ่งทะยานถึงขีดสุดเขาจะบอกรักเธอ“เจ้าก็... อ่า รัก... พี่เชนทร์ อื้อ” สิ้นเสียงร้องครางร่างน้อยก็กระตุกเกร็งและกอดเขาเอาไว้แน่น พร้อมกับแอ่นเนินกายขึ้นและจิบเล็บลงไปบนแผ่นหลังของเขาแรงๆ เม็ดเสียวตอดตูบๆ จนเขาสัมผัสได้ ขณะที่เขากดสะโพกเอาไว้แล้วปลดปล่อยลาวาอันร้อนระอุพุ่งพ่นเข้าไปในร่างกายของเธอ หลวมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันและในที่สุด ความสุขก็ถึงจุดหมายปลายทางตรงสวรรค์ชั้น 7ขณะที่ร่างกายกำลังปลดปล่อยความปรารถนาอยู่นั้น สองกายยังคงกอดรัดแนบแน่น และบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มราวกับไม่อิ่มเอม“อืม” เสียงครางของเขาดังออกมาอย่างพอใจ และเมื่อร่างกายกลับสู่สภาวะปกติ จึงได้ถอนจูบออกจากกันทว่าแทบจะไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกจากปาก มีเพียงเสียงหายใจหอบของคนที่เพิ่ง
ใช้เวลาประมาณสิบนาที แสนลักษณ์ก็เดินกลับออกมา สายตาก็เหลือบมองไปที่ต้นทางนิดหน่อย ก่อนจะเดินมาที่รถทว่ากลับยืนหันหลังให้รถ พร้อมกับล้วงเอาบุหรี่ออกมาจุดสูบเสียก่อน ราวกับว่ากำลังเครียดหรือรออะไรบางอย่าง ลูกน้องทั้งหมดก็อารักขาเจ้านายเป็นอย่างดี ไม่ถามสักนิดว่าพ่อเป็นอะไรหากพ่อไม่เป็นคนเอ่ยออกมาเองแสนลักษณ์ก็พ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างสบายใจ พลางหลับตา ทว่าจังหวะเดียวกันนั้นเขาเอี้ยวตัวหันกลับไปจะขึ้นรถ ก็ต้องชะงักและหนุ่มๆ ก็มีอาการเช่นเดียวกัน ตกใจเล็กน้อยแต่ก็ต้องนิ่งเข้าไว้ จะไม่ให้ชะงักได้อย่างไรในเมื่อเอาปืนเล็งมาขนาดนี้แถมยังมากันหลายคนอีก แต่แสนลักษณ์ยืนนิ่ง มือข้างหนึ่งแนบบุหรี่เข้าปาก อีกข้างยกขึ้นเพื่อให้รู้ว่าไม่สู้ ขณะที่สายตาไม่ได้มองชายหนุ่มที่เอาปืนจ่อเลย“สูบบุหรี่แปบ” แสนลักษณ์เอ่ยอย่างยียวน“ให้ไว อย่าลีลา” ชายแปลกหน้าสวมโม่งกล่าว“เอ่อ รีบสูบรีบเสร็จมันจะฟินอะไรวะ” แสนลักษณ์ตอบกลับ เท่านั้นแหละชายหนุ่มที่คิดว่าน่าจะเป็นลูกพี่ ก็เดินเข้ามาใกล้ๆ เล็งปลายกระบอกปืนแทบจะจ่อหน้าผาก ลูกๆ ของแสนลักษณ์ทำได้แค่กัดฟั
“ผมไม่ให้ แต่ผมจะทำให้จำชื่อผมและพ่อเลี้ยงเอาไว้ให้แม่น”“มันนัดอีกเมื่อไหร่” เกตุวดีถามด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นเมื่อปรับอารมณ์ได้แล้ว“ก็คงจะพรุ่งนี้ครับ รอรับสาย”“พี่จะไม่ยอมอยู่เฉย แกต้องให้พี่ไปด้วย พี่เป็นสาเหตุให้เจ้าขาถูกพาตัวไป พี่ไม่ดูแล”“ไม่หรอกครับ พี่ไม่ใช่คนรับใช้ซะหน่อย จะให้ตามติดกันตลอดเวลาก็ไม่ใช่ เลิกรู้สึกผิดนะครับ ทำใจให้สบายรอฟังสัญญาณจากผม”“โอเค” แม้ปากจะพูดว่าโอเค แต่ภายในใจยังรู้สึกผิดที่ทำให้จันทรภาถูกพาตัวไป เพราะไม่เฝ้าระวัง ทว่าอย่างที่คเชนทร์บอก จะตามติดตลอดเวลาราวกับนักโทษก็ไม่ใช่“เซ็นงานกองนี้ให้เสร็จนะ ผมมาบอกเท่านี้ แล้วเดี๋ยวออกไปเจอกันที่บ้านพ่อ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมจะไปรอที่นั่น หารือกันอีกทีรอพ่อมา”“จ้ะ” เกตวดีรับคำน้ำเสียงหวั่นๆ ความรู้สึกแย่มันยังคงมีอยู่ คำพูดของคเชนทร์ไม่สามารถปลอบใจได้ ถ้าออกไปดูจันทรภาสักนิดก็คงจะไม่เป็นแบบนี้“ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้น อย่าให้ฉันเจอนะ ท
“แน่ใจนะครับว่าเป็นจุดอ่อน คนนี้ผมคุ้นๆ หน้าเป็นคนมีชื่อเสียงด้วยนะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า”“ทำไม คนเดียวกันยังไง”“ไอ้พวกผมน่ะ มันทำงานรอบนอก รับจ้างรับจ๊อบ ไม่ค่อยได้เห็นคนมีชื่อเสียงบ่อยนัก แค่คุ้นๆ ว่าคนนี้หรือเปล่า เป็นคนมีชื่อเสียง หน้าคุ้นน่ะครับ”“เราเห็นเขาอยู่โรงแรม เป็นผู้บริหารที่โรงแรมนั้นหรือเปล่าคะ”“คิดว่าใช่ สนุกล่ะทีนี้ ไอ้เชนทร์ หึๆ ดูซิว่ามันจะมีปัญญาช่วยเมียนางฟ้ามันได้ไหมนะ ค่าหัวเจ้าขาไม่ยอมให้ แต่ถ้าบวกกับคนนี้ไม่แน่ ฉันอยากได้หัวใจดวงนี้ของมัน พวกแกทำได้ไหม”“เอ่อ ไม่มั่นใจครับ”“ทำไมวะ ทำไมไม่มั่นใจ นี่ฉันจะจ้างพวกแกไว้ทำไมเนี่ย”“ที่บอกว่าไม่มั่นใจเพราะกลัวจะเข้าถึงตัวยาก ถ้าเขาเป็นคนมีชื่อเสียง”“ก็แค่อาจจะเป็นนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียง” น้ำอิงแทรกขึ้น“ใช่ กลัวอะไร”“ผมไม่ได้กลัว”“งั้นจัดการ ฉันอยากเห็นหน้า ทำ
ทั้งสองฝ่าย ไม่ว่าจะเป็นฝั่งผู้ร้ายและฝั่งคเชนทร์ ต่างต้องวางแผน ตุลยเทพให้คนสืบเพิ่มเติม ว่าผู้ชายที่ชื่อคเชนทร์คนนั้นเป็นใคร โดยส่งคนเข้าไปสืบรีสอร์ตและต้องเนียนยิ่งกว่าเดิม เพราะแค่สืบประวัติเท่านั้น แล้วให้รีบออกมาไม่งั้นจะถูกจับได้ เรียกได้ว่ารู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง“ได้ข้อมูลมาแล้วครับนาย แม้จะไม่ลึกอะไรมากแต่ก็รู้” ลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพร้อมกับกระซิบ ระหว่างที่ตุลยเทพอยู่ที่อีกหนึ่งไม่ได้อยู่จุดเดียวกับจันทรภา“ว่าไง” ตุลยเทพเอ่ยขึ้น“มันชื่อคเชนทร์ครับ เจ้านายมันเป็นเจ้าของรีสอร์ตนั่นแหละ”“หึๆ ใฝ่ต่ำจริงๆ เลยนะแฟนเก่าฉันเนี่ย จะพากันกัดก้อนเกลือล่ะสิท่าแล้วไงอีก”“มันเป็นหัวหน้าที่ดูแลงานแทนเจ้านาย และมันทำงานที่โรงแรมด้วยครับ”“แล้วไงอีก ฉันต้องกลัวมันไหม”“เป็นขี้ข้าดีๆ นี่เองพี่ตุลย์จะกลัวมันทำไม” น้ำอิงแทรกขึ้น“เป็นขี้ข้าแต่เป็นนักเลงครับ”“แล้วคนในนั้นบอกอะไรแกอีกไหม”&nb
“ใจเย็นน้องวี เจ้าขายังปลอดภัยแต่ไม่รู้ปลอดภัยแบบไหนเหมือนกัน เป็นห่วงกันอยู่เนี่ย นายนั่นโทรมาหาเชนทร์เรียกค่าหัวเจ้าขา”“แสดงว่าลักพาตัวไปเรียกค่าโถ่”“แน่นอน แต่ค่าความโกรธแค้นมากกว่านะอาว่า”“ตอนนี้คุณเชนทร์ล่ะคะ วางแผนยังไง”“มันจะติดต่อมาพรุ่งนี้ วันนี้อาเลยให้เจ้าเชนทร์ไปติดต่อกับเครือข่ายของเรา เพื่อช่วยดูตามสถานที่ร้างๆ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”“โอ้ย! วี เป็นห่วงจังเลย”“อาก็ห่วง จะไม่บอกวีก็ไม่ได้เจ้าขาเป็นคนในครอบครัวเรา”“แล้วค่าหัวเท่าไหร่คะ มันถึงจะปล่อยน่ะ”“ก็ร้อยล้านมันมุ่งมาที่เจ้าเชนทร์ คงจะโกรธแค้นมากที่เจ้าเชนทร์มาแย่งเจ้าขาไป จริงๆ มันก็โกรธทุกเรื่อง โทษทุกเรื่องนั่นแหละ”“ตัวเองต่างหากที่ชั่วมั่วไปหมด”“ใครเลยจะเห็นความผิดของตัวเอง ความผิดของคนอื่นใหญ่ภูเขาทั้งนั้นแหละ จริงไหม” “แล้วอาแสนอยากได้คำปรึกษาอะไรจากวีคะ
แสนลักษณ์รู้ว่าคเชนทร์เก่งและมีสติมากพอ การนำตัวจันทรภากลับมาโดยไม่ต้องเสียอะไรเลยก็ไม่ยากเพียงแต่มันต้องแลกมาด้วยความเสี่ยงของจันทรภาเอง เพราะเธออยู่กับอดีตคนรัก ผู้ชายคนนั้นอ่อนหัดก็จริง แต่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้เสมอ เพราะเชื้อไฟแห่งความแค้น“เขต ตามข่าวนายตุลาทีนะ อยากรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง”“ครับพ่อ” เขตแดนตอบเสียงเรียบ จากนั้นแสนลักษณ์จึงได้ถอนหายใจก่อนจะลุกเดินไปยังผนังกระจก มองออกไปยังหน้าโรงแรมอย่างไร้จุดหมาย เขตแดนจึงได้เดินตาม“พี่เชนทร์เอาอยู่นะครับผมว่า”“ข้อนี้ฉันรู้ และเชื่อใจ แค่ไม่อยากให้ใครเป็นอะไรเท่านั้นเอง นี่มันเกิดจากโทสะล้วนๆ” แสนลักษณ์บอกเสียงเรียบ เหมือนจะไม่ซีเรียสหรอกแต่ดูเป็นทางการมากกว่า“ใช่โทสะล้วนๆ แต่คนบ้านนี้คงมองว่าคนอื่นผิดเสมอ ไม่มองว่าตัวเองผิด คนอื่นชั่วหมดขอแค่ตัวเองเสียผลประโยชน์”“ก็ใช่ ไม่งั้นคงไม่แค้นเจ้าขาหรอก มันยังไม่สำนึกเลยว่าทำอะไรลงไป ตามที่เจ้าเชนทร์บอกคนพวกนี้คืออยากได้เงิน หิวเงิน ถึงได้หลอกล่อเจ้าสัวจนได
“นอนอยู่ที่โกดังแห่งนี้สักคืนนะที่รัก ดูซิว่าไอ้ขี้ข้าแฟนเรา จะมีปัญญาไหม มันบอกว่ามันไม่มีเงินด้วยนี่นะ” ตุลยเทพบอกอย่างยิ้มแย้มทั้งที่โมโห ทว่าจันทรภาคงไม่ตอบโต้อะไรแล้ว ขอนั่งนิ่งๆ จะดีกว่าอย่างน้อยก็ลดแรงปะทะ“มันไม่มีเงินเหรอพี่ตุลย์ แล้วเราจะทำยังไง” น้ำอิงแทรกขึ้น“มันหาทางได้แน่ เพราะถ้าไม่ได้เงินมากองตรงหน้า ก้มกราบพี่อีกที ผู้หญิงคนนี้มันจะเป็นแค่ศพกลับไป ไม่ได้ขู่” ตุลยเทพบอกพลางมองหน้าจันทรภาอีกครั้ง ซึ่งเธอได้แต่มองไปเบื้องหน้าสีหน้าเรียบเฉย“เย็นๆ จะเอาอาหารมาให้นะจ๊ะ เจ้าขา ตอนนี้ก็รอฟัง” สิ้นคำตุลยเทพก็เดินออกไปจากโกดังที่เก็บตัวจันทรภา แล้วให้ลูกน้องมาเฝ้าหนึ่งคน และเขาก็จะได้ออกไปวางแผนอีกหนึ่งสเตป เพื่อเตรียมรับมือกับผู้ชายคนนั้น คิดว่ามันเป็นนักเลงแน่ๆ ถึงไม่เกรงกลัวอะไร และไม่ตกใจด้วยส่วนคเชนทร์ เมื่อวางสายแล้ว เขานั่งนิ่งปรับอารมณ์ให้เย็นลง มีสติให้มากที่สุด เพื่อจะได้คิดหาแผนการที่จะนำตัวจันทรภาออกมาโดยไม่ต้องเสียอะไร“มีแต่ไม่ให้โว้ย คิดว่าฉันจะเอาเงินไปให้แกง่ายๆ เหรอ หมด
“พูดสิ! ฉันบอกให้พูด” ปลายสายบังคับอีกคนให้พูดออกมา ซึ่งคเชนทร์ได้ยินเสียงเล็ดลอด แต่ไม่ดังนัก“อยากได้เงินก็พูดเองสิ” จันทรภาว่า“เจ้า นั่นเสียงเจ้าหรือเปล่า” คเชนทร์เรียกผ่านโทรศัพท์ออกไปด้วยความตกใจ เพราะเธอต้องถูกนำตัวไปแล้วแน่ๆ เผลอเป็นไม่ได้เชียว คงซุ่มอยู่สินะ เขาคิดด้วยความเจ็บใจ“หึยยย ไง ผัวใหม่ของเมียฉัน” ประโยคของตุลยเทพที่เอ่ยออกก็ทำให้คเชนทร์กัดฟันแน่น เหมือนจะรู้ได้ทันที“เมียฉันไม่เคยมีผัว” คเชนทร์ตอบกลับเสียงเรียบทันที พร้อมกับปรับอารมณ์ให้มีสติมากขึ้น“หึๆ รับช่วงต่อจากฉันเนี่ย อร่อยไหมไอ้ลูกกระจ๊อก” ด่าลูกกระจ๊อกเนี่ยน่าถีบจริงๆ แต่ก็ยอมรับก็ได้วะ คเชนทร์คิด“อื้อ! รู้จักกันเหรอเราน่ะ แต่ก็... ยอมรับได้ เป็นมาหมด เป็นจิ๊กโก๋ เป็นขี้ยา เป็นขี้ข้า เป็นลูกกระจ๊อก ก่อนจะมาเป็นผัวเจ้าขา” น้ำเสียงของคเชนทร์ยังคงชิวมาก มากจนอีกฝายหมั่นไส้“ไม่อยากเชื่อว่าเจ้าขาจะเลือกสวะชั้นต่ำแบบนี้มาเป็นผัว”“แหม ไอ้ปลิงทะเล มึง
“เก่งนะเนี่ย ได้ใครหนุนหลังอ่ะเรา ถึงได้กล้าปากดีขนาดนี้” ตุลยเทพถามเสียงดุเข้ม“แล้วพี่ตุลย์ล่ะได้ใครหนุนหลังคะ ได้ข่าวว่าคุณอาตุลาเป็นผักไปแล้วนี่” จันทรภาเยาะเย้ยกลับไป เท่านั้นแหละน้ำอิงที่รอระเบิดอารมณ์ก็เหวี่ยงมือฟาดที่แก้มของจันทรภาทันทีเพียะ! แรงปะทะทำให้จันทรภาหน้าสะบัด ทว่าเธอก็ทนกัดและหันไปกลับพร้อมกับเลือดไหลซิบตรงมุมปาก“ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว ยัยคุณหนูไฮโซ ฉันเกลียดแกรู้ไหม” น้ำอิงว่าด้วยน้ำเสียงเดือดดาล“เหรอเพื่อน ฉันนี่โง่เนอะ นึกว่าจะมีเพื่อนจริงๆ กับเขา สุดท้ายไม่มี นี่ตอแหลอยากเป็นเพื่อนกันมานานเหรอเนี่ยเพิ่งรู้ อ่อ ไม่ใช่สิ ตอแหลอยากได้พี่ตุลย์ก็ไม่บอก แต่พี่ตุลย์ไม่เอาเธอเป็นเมียแต่ง เพราะมีแต่ตัวใช่ไหม”จันทรภาด่าด้วยน้ำเสียงเรียบ เยาะหยัน ทั้งที่ในใจเจ็บแค้น อยากจะระเบิดออกมาเหมือนกัน แต่คเชนทร์และพ่อเลี้ยงสอนให้มีสติ“อีนังเจ้า” สิ้นคำน้ำอิงก็ตบไปที่หน้าของจันทรภาอีกทีเพียะ! จันทรภาหน้าสะบัด เจ็บและปากแตก ก่อนจะหันกลับมามองหน้าน้ำอิงอีกครั้ง