LOGINShare
บทที่ 71
Last Updated:
2024-12-25 11:02:44
Related chapters
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 72
“อย่าพูดให้พ่อได้ยิน เดี๋ยวส้นตีนติดคอ หึงแรง”“หึๆ น่ารักก็บอกว่าน่ารัก แต่... ของท่านก็นัมเบอร์วันเลยครับ กินกันไม่ลงกับแม่เลี้ยง อิจๆๆ”“ไอ้เปรม” คเชนทร์เค้นเสียงพลางกัดฟัน เท่านั้นแหละเปรมณัฐก็รีบวิ่งออกไปจากห้องทันที คเชนทร์ก็ได้แต่ถอนใจด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะตั้งสมาธิทำงานเสียทีขณะเดียวกันผู้จัดการฝ่ายการตลาดก็กลับมาที่ห้อง เรียกตัวนักศึกษาในแผนกทั้งหมดมาพูดคุยถึงข้อกำหนดหรือกฎต่างๆ ที่คเชนทร์สั่งเอาไว้“ถ้าไม่อยากให้ถูกบอกเลิกฝึกงานก่อนเวลาอันควรล่ะก็ ให้ปฏิบัติตามกฎนี้ให้ได้ คุณคนนี้ถ้าได้ออกคำสั่งละก็ใครห้ามขัด ไม่งั้นปลิวหมด เข้าใจไหม” ผู้จัดการวัยสี่สิบเอ่ยเสียงเครียด“ทำไมท่านดุจังค่ะ” มิลินเอ่ยถาม“เป็นคนดุ ระเบียบจัด ใครทำผิดไล่ออกอย่างเดียว ถ้าอยากฝึกงานจนจบก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เข้าใจไหม”“เข้าใจคะ แล้วเจ้าของโรงแรมดุขนาดนี้ไหมคะ” มิลินเข้าใจแต่ก็อดอยากรู้อยากเห็นไม่ได้อีกสิน่า ขณะที่คนอื่นไม่กล้าถาม“ไม่ดุ แต
Last Updated : 2024-12-26แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 73
ช่วงเวลาเดียวกันนี้ เจ้าของหัวใจของคเชนทร์ ไม่ได้เก็บตัวอยู่ในบ้านเหมือนอย่างที่คเชนทร์หรือพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์คิดหรอก เห็นเงียบๆ จันทราก็แค่อยากอยู่เฉย เดือนเดียวมันก็ไม่ได้นาน เพราะฝ่ายบิดาเธอก็ตามติดเรื่องตุลยเทพเช่นกัน“พ่อคะ สบายดีใช่ไหม” จันทรภาโทรถามบิดาในรอบหลายวัน“สบายดีลูก แล้วลูกล่ะ”“เจ้าขาสบายดีค่ะ เอ่อ ทางนั้นเป็นยังไงบ้างเขาติดต่อพ่อหรือเปล่า”“ส่วนใหญ่คุยเรื่องเงินๆ ทองๆ พ่อทำได้แค่บอกปัดไปก่อน เขาต้องการเงินลงทุน ถ้าไม่ได้นี่ผิดใจกันแน่ๆ”“พ่อยอมเหรอคะ”“พ่อไม่ยอมแต่เราจะหลีกหนีสถานการณ์นี้ไปได้ยังไง เราตกปากรับคำที่จะช่วยไปแล้ว เขาไม่ได้ผิดและไม่มีอะไรมาหักล้าง เขามองว่าลูกผิด”“เจ้าพร้อมแล้ว เจ้าจะจัดการเองค่ะและจะไปหาพ่อ จะไปเคลียร์ทุกอย่างด้วยตัวเอง”“มันจะเสี่ยงไหมถ้าหนูจะมากรุงเทพ เพราะตุลย์ยังอยู่ที่นั่น”
Last Updated : 2024-12-27แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 74
“ยังไงก็ผู้ชาย พ่อกลัวหนูสู้ไม่ไหว”“ต้องลองดูสักตั้ง ตอนนี้เจ้าตั้งหลักได้แล้ว”“งั้นลูกรอฟังเย็นนี้นะ”“ค่ะ แค่นี้นะคะคุณพ่อ”“จ้ะ” สิ้นคำ ทั้งสองจึงวางสายพร้อมกัน เจ้าสัวภากรจะรอฟังว่าเย็นนี้ตุลาจะมาไม้ไหน จะใช้ลูกอะไรขอทุนที่ยังไม่ได้สักแดงเดียว โชคดีแล้วที่จันทรภาหนีไปแบบนี้ ไม่อย่างนั้นล่ะก็เป็นได้ตกนรกทั้งครอบครัว ท่านคิดส่วนจันทรภา ยืนกำโทรศัพท์เอาไว้ สูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองเครียด ก่อนจะออกไปจากบ้าน เป็นจังหวะที่เกตุวดีเดินมาพอดี “อ้าว เจ้าขาจะไปไหนจ้ะ”“เจ้าคิดอะไรเพลินๆ เรื่องที่กรุงเทพค่ะ”“แล้วพี่เกตุจะไปไหนเหรอคะ แต่งตัวแบบเหมือนคาวเกิร์ล”“ออ จะพาลูกค้าไปทัวร์สนามยิงปืนน่ะ กิจกรรมพิเศษ บางคนก็ขี่ม้า ขับ ATV สนใจไหม จะได้ไม่เหงาไง แก้เบื่อเผื่ออยากลอง”
Last Updated : 2024-12-27แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 75
“รอเดี๋ยว” สิ้นคำเกตุวดีก็เลี้ยวรถเข้าจอดข้างทาง แต่ไม่ได้ดับเครื่องจากนั้นก็โทรศัพท์ทันทีกริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ปลายสายดังขึ้นขณะที่เจ้าของเครื่องยังคงนั่งทำงานอยู่ที่เรือนรับรองบริเวณริมสระว่ายน้ำ ยังไม่ได้ขึ้นห้องทำงานเสียด้วยซ้ำ“ครับ มีอะไรพี่เกตุ” พ่อเลี้ยงหนุ่มกล่าวทักทายเสียงเรียบ“พ่อเลี้ยง เอ่อ ตอนนี้พี่เกตุจะเข้าเมือง”“เข้ามาทำไม” พ่อเลี้ยงหนุ่มถามเสียงเครียดทันที“คือ พี่มีเรื่องจะถาม ตอบพี่ก่อนนะ คอนโดวิเวียงคอมเพลสน่ะ ใครเป็นเจ้าของ” ถามถึงชื่อคอนโดนี้แสนลักษณ์รู้ได้ทันทีว่าเกตุวดีคิดจะทำอะไร เขาคิดพลางขมวดคิ้ว“วิเวียงคอมเพลสเหรอ เฮ้อ! เป็น... ของน้องเฮียต้น พี่จะไปทำอะไรที่นั่น”“ทำไมรู้ว่าพี่จะไปทำอะไร”“ถ้าไม่ไปทำอะไรจะถามทำไม หืม”“พี่เกตุกับเจ้าขามา...”
Last Updated : 2024-12-28แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 76
“โอ้! ระดับพี่เกตุนะครับ”“ระดับพี่เกตุ ก็แพ้คนรุมได้เหมือนกัน เฮียรบกวนหน่อย และเปิดทาง อาจจะมีการขอขึ้นห้อง เฮียรู้ว่ามันผิดแต่ว่า...”“ขอแค่เฮียเอ่ยมา ผมยินดี นี่เป็นครั้งแรกที่เฮียขอให้ผมช่วย ปกติเฮียไปทางเฮียต้นมากกว่า”“ขอบใจ เฮียขอเท่านี้”“ได้ครับได้ งั้นแค่นี้นะครับเฮีย จะโทรบอกทางนั้นก่อน”“โอเค ขอบใจอีกครั้ง” เมื่อคุยกันเสร็จ ต๊อด หรือปิยะก็รีบโทรศัพท์แจ้งลูกน้องที่อยู่ใกล้ๆ ให้เข้าไปรอรับเกตุวดีและน้องสะใภ้เฮียแสนลักษณ์ทันที รวมถึงเปิดทางให้เข้าไปในคอนโดได้ โดยใช้กุญแจสำรองหากมีการขึ้นห้อง เรียกได้ว่าอารักขาอยู่ห่างๆ ไม่ให้รู้ตัวช่วงเวลาเดียวกัน เกตุวดีก็พาจันทรภา มาจนถึงหน้าคอนโดหลังที่ว่านี้ แล้วจอดที่ด้านหน้าเสียก่อน เพื่อสอดส่องดูว่ามีผู้ชายน่าสงสัยอยู่ด้านหน้าล็อบบี้ของคอนโดหรือเปล่า แต่ทางคอนโดไม่ให้คนแปลกหน้าเข้าไปนั่งอย่างแน่นอน นอกจากรถอยู่ด้านนอก ซึ่งเกตุวดีสังเกตแล้วว่าไม่มีใคร “ทางโล่ง เข้าไปกันเถอะ” เกตุวดีบอกพร้อมก
Last Updated : 2024-12-29แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 77
“วันนั้นที่ฉันเห็นแกสองคนเอากันอยู่ รู้มันไหมว่ามันทำให้ฉันเจ็บแค่ไหน ฉันมาเอาคืนวันนี้มันยังน้อยไป” จันทรภาเอ่ยอย่างเคียดแค้น ก่อนจะเหวี่ยงหมัดไปที่ใบหน้าของน้ำอิงหนักๆผัวะ! “อ้าย! พี่ตุลย์ ช่วยด้วย” ยังไม่ทันจบคำ จันทรภาก็ต่อยไปอีกหมัดผัวะ! “อ้าย” ปากก็ส่งเสียงร้องไป แต่ใบหน้าต่อยซ้ายต่อยขวา พร้อมกับโดนจิกผมจนยุ่งเหยิงหมด“อีนังเจ้า! อีนังเพื่อน...” ตุบ! โอ๊ย! จันทรภาต่อยอีกมัดไปที่ท้องเสียเลย ทำเอาน้ำอิงถึงกับจุกฟุบไปกับพื้นและพูดไม่ออก “แกสิอีนังเพื่อนเลว ก็สมกันแล้วกับผู้ชายชั่ว ฉันยกให้ เอาไปเลย”“เจ้าหยุด!” ตุลยเทพตะโกนว่า และทนเห็นไม่ไหว จึงลุกทั้งที่ไม่ใส่อะไรนั่นแหละแล้วคว้าหาผ้าเช็ดตัวมาใส่ ก่อนจะปรีเข้ามาหาจันทรภา ทว่าเธอยกเท้ายันไปที่กลางเป้าของชายหนุ่มผัวะ! “อื้อ!” เท้าหนักๆ จัดเข้าไปเต็มๆ จนชายหนุ่มจุกจนหน้าเขียวผัวะ! “อื้อ อ่า เจ้า...&r
Last Updated : 2024-12-30แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 78
“หึๆ ค่ะ” ว่าแล้วเกตุวดีก็พาจันทรภากลับบ้าน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปตามข้างทาง หรือแม้แต่ตอนขับรถก็มองกระจกหลัง จันทรภาเห็นความผิดปกติตรงมีรถขับตาม เลี้ยวไปทางไหนก็เลี้ยวตาม“สงสัยพี่ตุลย์โทรบอกลูกน้องให้ตามเราแล้ว” จันทรภาบอกด้วยน้ำเสียงที่เป็นปกติ“จริงเหรอ แล้วทำไมพี่เห็นเจ้าขาไม่ตื่นเต้นหรือกลัว”“ก็... เจ้าอยู่ในถิ่นพ่อเลี้ยง เลยไม่กลัวเท่าไหร่ อีกอย่างพี่เกตุเก่งขนาดนี้”“ไม่อ่ะ พี่เกตุว่าเจ้านั่นแหละ ทำพี่เกตุอึ้ง แต่ระวังตัวหน่อยก็ดี”“ค่ะ งั้นเรารีบกลับกัน ตามก็ให้เขาตามไป” ว่าแล้วเกตุวดีก็รีบเหยียบคันเร่งทันที และอย่างที่บอก ตามก็ให้ตามไปเพราะนี่มันถิ่นของพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์และเช่นเดียวกัน ฝ่ายตุลยเทพทั้งเสียงหน้า เจ็บ อับอาย ทำให้ความโกรธแค้นกระตุ้นให้เขาลุกขึ้นมาจากเตียงได้อย่างไม่อยากเย็น หลังจากที่เอาแต่ขลุกอยู่บนเตียงเป็นเดือน ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน คราวนี้คงต้องได้เริ่มซะที“โธ่โว้ย!!! หายตัวตามหาไม่เจอเป็นเดือน พอจะโ
Last Updated : 2024-12-30แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 79
“ตอนนี้ผมว่าไม่ล่ะ แผนเราคงต้องเปลี่ยน ลงทุนไปธุรกิจก็ไม่ใช่ของลูกสาวผม และไม่รู้ว่าจะได้กำไรไหม เพราะได้ข่าวว่าขายไม่ออกสักหลัง ผมยอมรับภาวะทุนหายกำไรหดไม่ได้”“แต่เจ้าสัวรับปากแล้ว และคนที่ทำให้เรื่องมันเสียหายแบบนี้ก็เพราะลูกสาวท่านหนีไปนั่นแหละ ไม่งั้นมันคงไม่พัง” การกล่าวหาจันทรภาถือว่าเป็นที่สิ่งที่ผิดพลาด เพราะเจ้าสัวก็ยิ่งจะไม่ยอม“อย่ามากล่าวหาลูกสาวผม เพราะถ้าไม่หยุด เรื่องธุรกิจไม่ต้องมาคุย” เจ้าสัวยื่นคำขาด ทำเอาตุลาถึงกับควันออกหูเลยทีเดียว“ได้ หากเจ้าสัวจะเล่นแบบนี้ ยอมผิดคำพูด ผิดสัจจะเพราะเรื่องเด็กๆ ดีล่ะงั้นผมก็จะเอาเรื่องเด็กๆ นี่แหละ ไปบอกนักข่าวให้รู้กันให้หมด คนอย่างผมน่ะมันแค่นักธุรกิจเสียหน้าแปบเดียว แต่ระดับเจ้าสัวน่ะ ผมไม่แน่ใจถ้านักข่าวรู้ว่าหนูเจ้าขา หนีตามผู้ชาย” เจอคำพูดของตุลา ก็ทำให้เจ้าสัวภากรถึงกับเลือดขึ้นหน้า แต่พยายามใจเย็นให้ได้มากที่สุด โกรธที่ลูกสาวโดนกล่าวหาเช่นนี้“เราคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ หากคุณจะใช้แต่อารมณ์ แต่ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าใครจะเสียหน้ามากกว่า
Last Updated : 2024-12-31
Latest chapter
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 115
“หายแล้วค่ะ หายเหมือนพ่อเชนทร์เลย ไปกินข้าวต่อนะคะจะได้ไปโรงเรียน”“ครับ/ค่ะ” สองแฝดรับคำแบบประสานเสียง ก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในห้องอาหาร สองพ่อก็มองตามและยิ้ม ก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วปรับสีหน้าให้เรียบ“พี่รักเอาคำว่าพ่องมาจากไหน” แสนลักษณ์หันมาดุคเชนทร์ซะงั้น“หืม ก็พูดเอง เด็กพูดไม่ชัด”“พูดไม่ชัด แต่ชัดมาก แกสอนหลานไม่ดีใช่ไหม”“ป่าว ใครจะสอนหลานพูดหยาบ”“แต่สอนให้หลานกวนตีน”“ป่าว สอนเมื่อไหร่ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยเลย”“โตขึ้นมาได้นิสัยแกนี่ฉันจะเบิ้ดกะโหลกให้”“ไม่เกี่ยวกะเค้าเลย”“เอ้าๆๆ มาแล้ว เป็นงานเป็นการ สองพ่อลูกเถียงอะไรกันเนี่ย” เกตุวดีแทรกขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหา และนั่งลงข้างๆ คเชนทร์เรียกว่าข้างๆ จนชิดๆ และเบียดโดนขา“โอ๊ย! ป้า! นั่นสะโพกหรือกะละมังเนี่ย กระแทกขาแรงมาก”“ว๊าย! อีเชนทร์”“เ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 114
“ขู่อะไรแบบนี้ แม่เจ้าไม่น่ากลัว แต่พ่อเจ้าน่ะดุ”“ดุไม่สู้พ่อแสนของพี่หรอก”“นี่จะเอาพ่อมาสู้กันเหรอคะ”“หึๆ สักตั้งหนึ่งน่า”“ระหว่างตามหานายตุลย์กับสมุนมาเข้าคุก เจ้าก็เคลียร์กับพ่อตาพี่ละกัน”“ไม่ง่ายเลยค่ะ กลัวพ่อจ้ะ...”“พูดเองว่าไม่ให้พี่กลัว ตัวเองกลัวซะงั้น”“กลัวพ่อไม่ชอบพี่เชนทร์”“ยังไม่เคยเผชิญหน้ากันจะรู้เหรอ อย่าเพิ่งกลัว พี่จะไม่กลัว นอนซะคนเก่งของพี่” สิ้นคำเขาก็กอดเธอเอาไว้และจูบเบาๆ ที่เรือนผม จากนั้นก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกันอีก นอกเสียจากฟังเสียงหัวใจที่เต้นแรง ต่างคนต่างบอกไม่ให้กลัว ทว่าเริ่มกลัวแล้วสิน่าพอรุ่งเช้าคเชนทร์ลุกจากที่นอนตั้งแต่เช้าตรู่ ใส่แต่เพียงกางเกงดังเดิม มือหนึ่งคีบบุหรี่พ่นออกมา ส่วนมืออีกข้างถือโทรศัพท์มีการพูดคุยแบบเครียดๆ และพยายามไม่ให้เสียงดัง เพราะเปิดหน้าต่างระเบียงตรงห้องนอน“เรื่องเมื่อคืนเรียบร้อยทุกอย่างครับคุณเชนทร์&rdqu
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 113
“ซี๊ดดดด อ่า เจ้าจ๋า พี่จะแตกแล้ว”“เจ้าก็... โอ้ว พี่เชนทร์ แรงๆ อื้อ!” เธอร้องครางออกคล้ายกับใกล้จะถึงจุดหมาย จนเขาเร่งเร้าจังหวะกระแทกสะโพกอย่างหนักหน่วง และจูบแนบแน่นที่ปากอิ่ม“อื้อ” เขาครางในลำคอเมื่อถึงจุดที่เสียวซ่านที่สุด“โอ้ว เมียจ๋า ผัวจะไม่ไหวแล้ว”“เมียก็ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อืม” สิ้นคำของเธอเท่านั้นแหละ ร่างกายก็กระตุกเกร็งและยกสะโพกขึ้นพร้อมกับกอดเขาเอาไว้ ปลดปล่อยความปรารถให้พรั่งพรูออกมา เขาจึงไม่รั้งรอรีบเร่งระรัวอีกเพียงไม่กี่ครั้งก็คว้าเส้นชัยตามไปติดๆ“อื้อ อ่า อ่า เมียจ๋า เมียพี่... เสียวที่สุดเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่หอบกระเส่า ขณะที่แท่งกายกดจมเข้าไป และพ่นน้ำรักใส่ในร่างกายของเธอจนเอ่อล้นเป็นหนึ่งเดียวกัน ทว่ามันยังดีดดิ้นอยู่ภายในราวกับพ่นพิษไม่หมด อารมณ์สุขสมล่องลอยอยู่บนสวรรค์ชั้นเจ็ด แต่เมื่อร่างกายยังไม่เข้าที เขาก็ประทับจูบแนบแน่นดูดดื่มพร้อมกับร่างกายที่ค่อยๆ กลับสู่สภาวะปกติ แล้วจึงได้ถอนจูบออก“ดอกฟ้าของไอ้เชนทร์”
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 112
“มันทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำต่างหากล่ะ”“จะเอาอะไรคะ” เธอถามอย่างขัดเขิน เขาจึงยื่นหน้าเข้าไปกระซิบ“เป่ามนต์ให้พี่หนึ่งทีแล้วจะนอน” คำพูดดูเหมือนไม่มีอะไร หากเธอไม่คิดมาก ทว่าเธอโน้มหน้าลงไปเป่าที่ต้นแขนให้“โอมเพี้ยง!” ปากก็เป่าไป สายตาก็ตวัดขึ้นมองเขาและยิ้ม แต่วินาที่เขาจะคลั่งก็ตรงที่แม่คุณค่อยๆ ย่อตัวลงช้าๆ กดจูบที่แผงอกเล็กน้อยกระทั่งเข่าชิดติดพื้น เขาก็ได้ยิ้มและหลับตา เมื่อมือนุ่มดึงกางเกงเขาลงช้าๆ จมูกโด่งก็ไต่ลงมาตามหน้าท้องจนถึงขอบบ็อกเซอร์ และชั่วอึดใจมันถูกมือน้อยดึงลงไปพร้อมกับกางเกงเสียเลย แต่เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่มันดีดผึ่งผงาดออกมาล่อสายตาหรอก เธอก้มลงไปเป่าตรงบาดแผลที่ปิดด้วยผ้าก็อตเอาไว้“โอมเพี้ยง!” เธอเอ่ยอีกครั้งก่อนจะยิ้มมุมปาก“เป่าแผลให้เค้าเฉยๆ แล้วจะถอดกางเกงเขาทำไม” เขาถามเสียงนุ่ม ว่ากลับก้มหน้าลงมองเธอราวกับจะกลืนกิน เธอก็สบตาคมกริบก่อนจะเอามือลูบไล้น่องของเขา ขึ้นมาจนถึงกลางลำตัว ใบหน้าเสมอแท่งไอศรี
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 111
“เรียกคุณอาขาแล้วจะแตก เซ็กซี่จัง” สิ้นคำเขาก็จูบปิดปากนิ่มเอาไว้แล้วกระแทกสะโพกแรงๆ ระรัวจนเมียเด็กทานทนไม่ไหว ได้แต่ครางในลำคอพลางแอ่นกายเหยียดเกร็งลำตัว พลางกอดเขาเอาไว้แน่น“อืม” มีแต่เพียงเสียงอื้ออึงที่เปล่งออกมาเพราะถูกปิดปาก พร้อมกับความปรารถนาถูกเปล่งออกมาจนกระทั่งเม็ดสวาทกระตุกตอด“ซี๊ดดดด อาจะแตกแล้วเมียจ๋า” สิ้นคำเขาก็กดสะโพกแนบแน่น กับกลีบนุ่มและปล่อยลาวาอุ่นๆ ทะลักเข้าสู่กายเธอ หลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ขณะที่ท่อนเนื้อยังคงเคลื่อนไหวอยู่ภายใน เพื่อปล่อยทุกอย่างให้ออกมาจนสุด ตามด้วยเสียงหายใจหอบทว่ายังคงบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มสิ้นสุดอารมณ์ปรารถนาเหลือไว้แต่เพียงเสียงหายใจหอบ ทว่าร่างกายยังคงสอดประสานไม่ยอมขยับออก จวบจนกระทั่งอารมณ์ล่องลอยและปลดปล่อยจนหมด แล้วร่างกายกลับมาเป็นปกติถึงได้ถอนจูบออก ทว่าทั้งสองดูเหนื่อยหอบราวกับวิ่งทางไกลมาก“เมียจ๋า อายังเสียวอยู่เลย” เขากระซิบเสียงหวานออดอ้อน“อื้อ ให้วีกลับมาเป็นปกติก่อนนะคะ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 110
“อย่าพูดอ้อมค้อม บอกว่าต้องการซิ” เขากระซิบเสียงนุ่มและยิ้ม เธอก็ได้แต่เม้มปากขัดเขินก่อนจะพยักหน้า“ต้องการค่ะ ต้องการผัวแก่ตลอดแหละ”“รู้ไหมว่า... ไอ้คนที่มันตายน่ะมันเรียกอาว่าไอ้แก่ แล้วเมียเรียกแบบนี้”“จะทำอะไรวีเหรอคะ”“จะทำให้ตายคาอกเลย เดี๋ยวเจอฤทธิ์คนแก่” สิ้นคำเขาก็กดจูบที่ปากนุ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ก่อนจะพรมจูบซับพวงแก้ม ซอกคอ และลากไล้เรียวลิ้นอุ่นลงมาตามเนินอก ก่อนจะอ้าปากครอบครองเม็ดถัน และโลมเลียอย่างรวดเร็ว ทำเอาร่างน้อยสั่นสะท้านเสียวซ่านและบิดเกร็ง ได้แต่หายใจหอบพร่า ทั้งเนินอกและหน้าท้องขยับไหว มือน้อยๆ ก็กดศีรษะเขาเบาๆ พลางแอ่นโค้งแผ่นหลังขณะเดียวกันมือหนาก็เอื้อมลงไปสัมผัสกลีบอวบนุ่มผ่านกางเกงชั้นในสีขาวบางจิ๋ว ซึ่งเวลานี้เปียกแฉะไปด้วยน้ำกุหลาบหวาน และกลีบนุ่มนั้นเริ่มบวมเบ่งเพราะความปรารถนา“ซี๊ด อืม” เธอครางอย่างสุดจะกลั้น เมื่อเขาบดขยี้ปลายนิ้วกับเกสรน้อย และเพียงชั่
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 109
แสนลักษณ์มองตามสองคน ที่เดินจากไปและยังคงยิ้มอยู่ เคยจินตนาการเอาไว้ ว่าสักวันการเดินกลับบ้านในแต่ละครั้งของคเชนทร์ จะมีใครสักคนได้เดินไปด้วย แต่ละวันที่ผ่านไปคเชนทร์เดินคนเดียวเสมอ ทว่าวันนี้เห็นเขาจูงมือไปกับผู้หญิงที่เขารัก มันช่างเป็นภาพที่สมบูรณ์แบบ แต่ยัง อุปสรรคยังไม่หมดตราบใดที่ยังขึ้นชื่อว่าเด็ดดอกฟ้ามาไว้ริมถนนอยู่“เข้าบ้านเถอะค่ะ อาแสนจะได้ไปอาบน้ำ วีจะไปดูเด็กๆ ด้วย”“จ้ะ” แสนลักษณ์ตอบก่อนจะจูงมือมนัสวีเข้าบ้าน จากนั้นก็ปิดบ้านให้เรียบร้อย เพื่อแสนลักษณ์อาบน้ำก่อน ขณะที่มนัสวีเข้าไปดูสองแฝดในอีกห้องที่อยู่ติดกันทว่ามีพี่เลี้ยงมานอนเป็นเพื่อน“คุณวี กลับมาเมื่อไหร่คะ”“เมื่อกี้นี้เอง เดี๋ยววีดูเด็กๆ ต่อ กลับบ้านพักเถอะค่ะ”“ค่ะ” ว่าแล้วพี่เลี้ยงก็งัวเงียตื่น แล้วเก็บของกลับบ้านพัก ดีหน่อยที่มันไม่ได้ดึกดื่นอะไรมากนัก บ้านพักคนงานก็อยู่ไม่ไกลจึงไม่ได้ห่วง เพราะอยู่ในบริเวณรีสอร์ตนี่แหละ ส่วนมนัสวีก็เพ่งมองลูกน้องฝาแฝดที่หลับปุ๋ยคนละเตียง ยังดีที่เด็กๆ เลี้ยงง่ายไม่งอแง ม
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 108
จากนั้นจึงได้กลับบ้าน เจ้านายทั้งหมดนั่งรถตู้ไปด้วยกัน แสนลักษณ์มนัสวีนั่งคู่หน้า คเชนทร์กับจันทรภานั่งข้างหลังมืดๆ พลางจับมือกันเอาไว้ แล้วก้มหน้าลงมองที่มือของเธอซึ่งจับประสานกันชนิดที่ไม่อยากปล่อย“กลับบ้านกัน เขต” แสนลักษณ์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ครับ” เขตแดนรับคำ จากนั้นจึงได้ออกจากลานจอดรถหน้าโรงพยาบาลเพื่อพาทั้งหมดกลับบ้าน คเชนทร์ได้แต่ถอนใจและมองหน้าคนรัก ก่อนจะยกมือขึ้นพรมจูบเบาๆ พลางเอามือเสยให้เธออย่างอ่อนโยน อีกทั้งสำรวจไปตามใบหน้า“พี่ปล่อยให้คุณหนูเป็นแบบนี้ไปได้ เจ็บไหม หืม” คเชนทร์กระซิบถามเสียงหม่น“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เจ็บแล้ว” เธอตอบเบาๆ“เข้มแข้งนะเนี่ย แต่หัวใจพี่น่ะ” เขากระซิบพลางเอาหน้าผากแนบกับเธอเอาไว้ เรียกว่าไม่อยากให้ใครได้ยิน แต่พ่อเลี้ยงนั่งฟังอยู่ด้านหน้าน่ะได้ยินอยู่แล้ว ยิ่งรถเงียบด้วย“หัวใจอยู่ตรงนี้แล้ว” เธอกระซิบตอบกลับพลางประคองใบหน้าเขาเอาไว้“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมกวนๆ ดังขึ้น ทำเอาคเชนทร์ถึงกับเหลือบมองด้วยความหมั่นไส้ งอนอ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 107
“ไม่เป็นไร มันมีหน่วยกล้าตายแทนมาเป็นกำแพง เพื่อมาแลกให้มันรอดไปได้ แต่ฉันไม่ให้ใครมาเป็นหน่วยกล้าตาย ฉันไม่ให้แลก” แสนลักษณ์ตอบเสียงเรียบ“แล้วมีใครได้รับบาดเจ็บไหม” แสนลักษณ์เอ่ยถามขึ้นอีก เท่านั้นแหละคเชนทร์ก็มองหน้าแสนลักษณ์ทันที“ก็เค้าไง! กระสุนเฉี่ยวยังไม่พอ ยังโดนมีดบินอีก” คเชนทร์บ่นพลางตวัดหางตาใส่แสนลักษณ์อย่างงอนเง้า“เอ่อ ป๋าตั้งใจเล็งไปหน่อย นิดเดียวน่าไกลหัวใจมาก” แสนลักษณ์เอ่ยแซว เพราะรู้ว่าคเชนทร์ทนได้ไม่เป็นไรมากหรอก“แต่เสียบขา” คเชนทร์ขึ้นเสียงใส่“เล่มเล็กๆ” แสนลักษณ์ตอบและยิ้ม“เล็กแต่ยาวนะพ่อนะ” คเชนทร์ยังเถียงอยู่“ช่วยด้วย พี่ตุลย์ช่วยด้วย” ขณะที่สองพ่อลูกกำลังเถียงกันอยู่นั้น เสียงของน้ำอิงก็ดังขึ้น จันทรภาจึงเดินเข้าไปก่อน และทุกคนก็ได้ตามเข้าไป เห็นแต่ท่าทางอ่อนเพลียศีรษะมีเลือดไหลนอง และมองมาที่จันทรภา“อีเจ้า” น้ำอิงเรียกจิกด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลีย จะตายอยู่แล้วแต่เรียกเพื่อนได้จิกมาก จันทรภาไ
