LOGINShare
ตอนที่ 8 โกรธไม่ลง
Last Updated:
2025-04-08 12:37:10
Related chapters
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 9 จับปลา
“ต้มผักก็ไม่ยากเลยนี่ พวกเจ้ากินสิ่งนี้กันทุกวันเช่นนั้นหรือ” หญิงสาวจัดการต้มผักป่าในกระทะใบโต ซึ่งมันก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการรอน้ำให้เดือด เทผักลงไปเติมเกลือเล็กน้อยก็เสร็จแล้วกินเพื่ออยู่น่ะพอได้ แต่กินให้เติบโตแข็งแรงผลิตเลือดเกรดเอให้นาง เท่านี้ไม่พอ! แวมไพร์สาวคิดในใจอาหารมื้อแรกในยุคโบราณของฉู่หลิงผ่านไปอย่างรวดเร็ว และก็เป็นอย่างที่นางคิด ดูจากสีหน้าของเด็กๆ และเสียงท้องร้องโครกครากที่ดังแว่วมาบ่อยๆ พวกเขาย่อมไม่อิ่มเจียวจูเองก็เป็นเด็กสาวที่เด็ดขาดพอสมควร ถึงทุกคนจะไม่อิ่มและอ้อนวอนขอข้าวเพิ่ม นางก็ยืนยันจะเก็บข้าวที่แบ่งส่วนเอาไว้ เพราะการมีกินไปทุกวัน ดีกว่าต้องอดในบางวันที่ไม่มีคนมาโยนข้าวสารไว้ให้ ก่อนหน้านี้นางเคยสงสารน้องๆ จึงต้มข้าวทั้งหมดที่มีไปจนหมด ในช่วงฤดูเก็บเกี่ยวชาวบ้านยุ่งอยู่กับการเพาะปลูกในที่ดินของพวกเขา จึงไม่มีเวลามาใส่ใจเด็กในหอหงไถกอปรกับต่างคนต่างก็คิดว่าคงมีคนมาโยนข้าวไว้ให้บ้างแล้ว นางและน้องๆ ต้องอดข้าวไปถึง 6 วัน ได้กินแต่ผักป่าที่เด็กๆ ไม่ชอบกินเพื่อประทังชีวิตไปเท่านั้นต่อมานางจึงรู้ว่าควรจัดการกับเรื่องอาหารอย่างไร และทำให้ทุกๆ คนมีข้าวเ
Last Updated : 2025-04-08แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 10 วางแผน
“ปลาเยอะมากเลย” ตงเหม่ยแทบจะน้ำตาไหล ไม่คิดมาก่อนว่าปลาที่นางเคยมองอยู่เกือบทุกครั้งที่เดินผ่านลำธาร วันนี้นางจะได้กินพวกมันสมใจ“ทีนี้เชื่อข้าหรือยัง ว่ามีข้าอยู่พวกเจ้าจะได้กินอิ่ม” หญิงสาวมองดูปลาที่ดิ้นกระแด่วอยู่เต็มถังไม้สองใบ อดยกยอตัวเองอยู่อีกหลายประโยคไม่ได้ด้วยความภาคภูมิใจ “ข้าเชื่อแล้วเจ้าค่ะพี่สาว” หลิ่วจีรีบวิ่งมากอดแขนหญิงสาวเอาไว้พร้อมกับส่งเสียงออดอ้อนของลูกแมวน้อย“พวกเราก็เชื่อ แต่ว่า..พี่สาวให้พวกเราเล่นน้ำกันอีกสักครู่ได้ไหมขอรับ ไหนๆ พวกเราก็ตัวเปียกกันแล้ว” เว่ยหลงต่อรองทันที พวกเขาและเด็กชายที่เหลือต่างก็ยังคงอิดออดไม่ยอมขึ้นจากน้ำมารวมกลุ่มกับพวกเด็กผู้หญิง“ให้เล่นอีกพักเดียวพอนะ พวกเรายังมีงานต้องกลับไปทำอีกเยอะเลยทีเดียว” แวมไพร์สาวใจอ่อนลงทันทีเมื่อมีอาหารอยู่ในมือ อีกอย่างเด็กๆ ก็ควรได้พักผ่อนหย่อนใจกันบ้างเอ๋..ข้าเป็นคนมีเมตตาเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน? หญิงสาวรู้สึกติดขัดอยู่ในใจลึกๆ แต่ก็เลือกโทษว่าคงเป็นเพราะสารเคมีที่ถูกฉีดเข้าไปในร่างกายมีผลกับจิตใจที่เหี้ยมโหดของตน……….เนื่องจากปลาเต็มสองถังมีน้ำหนักมากเกินไป ฉู่หลิงจึงต้องแบ่งปลาออกไปใส่ไว้ในอกเ
Last Updated : 2025-04-09แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 11 ฉู่หลิงจะไม่ทน
“พวกเจ้าอยู่จัดการที่นี่ต่อไปก่อนนะ ข้าจะขึ้นไปดูข้างบนเสียหน่อย” ฉู่หลิงเห็นว่าเด็กๆ จัดการทำความสะอาดครัวจนเกือบจะแล้วเสร็จ นางคิดจะไปค้นดูห้องด้านบนเผื่อจะพบของมีค่าที่นำไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินมาได้บ้าง ห้องโถงด้านล่างแม้จะมีเครื่องเรือนประเภทแจกันและภาพวาด แต่ของเหล่านั้นส่วนใหญ่จะวาดลวดลายเป็นรูปสัปดนในเชิงยั่วยุกามารมณ์ หากนำออกไปขายย่อมต้องมีคนคิดได้ว่าเป็นสิ่งของจากหอหงไถ นางยังไม่กล้าเสี่ยงสร้างปัญหากับคนของทางการพวกโต๊ะเก้าอี้หรือเครื่องเรือนขนาดใหญ่ที่มีมากเกินความจำเป็น ของพวกนี้อยู่ในสภาพปกติแต่ก็ชิ้นใหญ่เกินกว่าจะลักลอบขนออกไปขายได้ และนางยังไม่รู้ว่านำไปขายให้ผู้ใดด้วย สิ่งที่หญิงสาวมองหาก็คือเศษเงินหรือเครื่องประดับของนางคณิกาที่อาจจะยังตกหล่นหลงตาอยู่บ้างบนขั้นบันไดเด็กๆ คงจะใช้เป็นสนามเด็กเล่นส่วนตัวของพวกเขามันจึงไม่ค่อยมีฝุ่นจับ แต่เมื่อก้าวขึ้นมาถึงชั้นบนตามทางเดินเต็มไปด้วยฝุ่นจับตัวหนา คาดว่าตลอดสามปีที่ผ่านมาเด็กๆ คงไม่เดินขึ้นมาสักเท่าใดนักฉู่หลิงเปิดประตูเข้าไปค้นหาสิ่งของทีละห้องซึ่งมีทั้งหมด 14 ห้องอย่างใจเย็น “เสื้อผ้า ผ้าและผ้า!” ค้นดูไปหลายห้องแล้วนาง
Last Updated : 2025-04-09แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 12 ปวดท้อง
“ฮึก!!” เสียงกลั้นสะอื้นดังมาจากหลิ่วจีเป็นคนแรก และตามด้วยอีกหลายเฮือกของบรรดาเด็กๆ ทั้งหมดที่นั่งรวมตัวกันอยู่“เอาละช่วยกันเก็บถ้วยจานไปล้าง แล้วอาบน้ำให้สะอาด วันนี้พวกเราจะนอนข้างล่างกันเหมือนเดิม พรุ่งนี้คงต้องจัดการเรื่องที่หลับที่นอนให้เสร็จไปอีกเรื่อง” หญิงสาวโบกมือไล่เด็กๆ แข็งใจไม่ยอมหันไปมองหน้าหลิ่วจีที่นั่งกลั้นก้อนสะอื้นจนตัวสั่น“คืนนี้ข้าจะเป็นคนดับตะเกียงเอง เจ้านอนหลับให้สบายเถิดเจียวจู” หญิงสาวเรียกตัวเจียวจูมาคุยก่อนที่นางจะแยกไปนอนที่ห้องพักเดิมที่นางเคยเข้าไปอาบน้ำ ยามนี้นางรู้แล้วว่าห้องเล็กเพียงห้องเดียวในชั้นล่าง เป็นห้องนอนส่วนตัวของนายหญิง หรือก็คือแม่เล้าประจำหอหงไถนั่นเอง ต่อไปฉู่หลิงก็ตั้งใจจะพักอยู่ในห้องนี้เพื่อคอยดูแลความเรียบร้อยและรอดับไฟตะเกียงให้เด็กๆ ยามค่ำคืน“เว่ยหลง ข้าจะแง้มประตูเอาไว้ หากเจ้าเกิดปวดท้องตอนกลางคืนก็มาเรียกข้า ข้าจะพาเจ้าไปเข้าส้วมเอง เข้าใจหรือไม่” เด็กชายตัวน้อยยืนบิดตัวหน้าแดงเอียงอายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าตอบรับแล้ววิ่งหายไปนอนรวมกับกลุ่มเด็กชายในห้องรับรองแขกอีกด้านกลางดึกขณะที่ทั่วทั้งหอหงไถอยู่ในความมืดและเงียบส
Last Updated : 2025-04-09แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 13 ผิดปกติ
“ช่วยข้าก่อไฟต้มน้ำที” ป้ายยาลงคอเว่ยหลงแล้ว หญิงชราก็หันมาชี้มือไปยังเตาไฟที่ก่อจากหินอย่างง่ายๆ หน้าเรือน สั่งให้เจียวจ้านใช้ไฟจากตะเกียงไปจุดเตาอีกทีหนึ่ง พอเจียวจ้านตั้งน้ำได้ นางก็ขอยืมตะเกียงกลับเข้าไปในเรือนอีกครั้ง และกลับมาพร้อมกับห่อผ้าเล็กๆ อีกห่อเทวัตถุสีน้ำตาลแห้งๆ ที่คล้ายว่าจะเป็นสมุนไพรตากแห้งอะไรเทือกนั้นลงหม้อ โชคดีที่ระหว่างรอต้มยา เว่ยหลงก็อ่อนแรงจนเผลอหลับไปและเขาไม่ได้ถ่ายของเสียออกมาอีก เว่ยหลงถูกปลุกให้ลุกขึ้นมาดื่มยาและตามด้วยน้ำเกลือที่เหลืออีกครึ่งถ้วย เขาถ่ายเหลวอีกสองครั้ง แต่ก็เว้นระยะห่างออกไปพอสมควรฉู่หลิงคาดคะเนว่าระยะเวลาที่พวกนางเฝ้ารอดูอาหารของเว่ยหลง รวมทั้งขอยืมใช้ส้วมในเรือนผู้อื่นอีกสองครั้ง ก็น่าจะราวๆ สามชั่วโมง หรือเทียบเท่ากับเกือบสองชั่วยามตามเวลาที่คนในยุคนี้ใช้เปรียบเทียบก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ยปากขอร้องให้เด็กที่เหลือได้นอนค้างคืนที่บ้านหญิงชราจนถึงเช้า อีกฝ่ายก็ชิงเอ่ยคำออกมาเสียก่อน“อาการน่าจะดีขึ้นแล้วล่ะ แบกเขากลับไปเอายาที่เหลือติดหม้อเทใส่ถ้วยไปด้วยก็แล้วกัน หากไม่มีความจำเป็นก็ไม่ต้องมาที่นี่กันอีก” นางกล่าวจบก็ลุกเดินเข้าไปในเร
Last Updated : 2025-04-10แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 14 เพื่อนบ้าน
“ท่านบอกว่าหากไม่จำเป็นก็ไม่ต้องมา แต่ข้ามีเรื่องจำเป็นเจ้าค่ะ” ฉู่หลิงรีบเดินเข้าไปให้ถึงแคร่ไม้ตัวเล็กหน้าเรือนท่านยาย เอาสิ! หากท่านสาดน้ำมาอีกก็เปียกเรือนตัวเองนะ“มีอะไรก็รีบว่ามา เด็กนั่นยังไม่หายป่วยหรือ? เจ้าก็พาเขาไปหาหมอสิ ข้าไม่ใช่หมอ” หญิงชราทำเสียงฮึดฮัดไม่พอใจอยู่ครู่หนึ่ง ก็เริ่มออกเสียงบ่นว่า“ข้ามาขอบคุณท่านยายต่างหาก เว่ยหลงอาการดีขึ้นตั้งแต่ดื่มยาจากท่านไปเจ้าค่ะ และนี่ปลา ข้านำมันมาตอบแทนค่ายาที่ท่านต้องเสียไป”“เอาวางไว้นั่นล่ะ เสร็จธุระแล้วเจ้าก็รีบไปเสียสิ” หญิงชรากล่าวโดยไม่หันมามองหน้าฉู่หลิง นางยังคงก้มหน้าวุ่นวายอยู่กับการก่อไฟบนเตาที่ใช้หินมาเรียงซ้อนกัน“ไม่กลับจนกว่าข้าจะรู้ว่าเด็กๆ เคยไปทำอะไรให้ท่านต้องเดือดเนื้อร้อนใจหรือไร เหตุใดท่านจึงต้องทำท่าโกรธเคืองขับไล่พวกเราด้วยเล่า?” ฉู่หลิงยิ่งรู้สึกว่ามันผิดปกติมากเกินไปแล้วจริงๆ นางจึงเอ่ยปากถามออกมาโดยไม่อ้อมค้อม“เด็กพวกนั้นไม่เคยทำอะไรให้ข้าต้องเจ็บช้ำน้ำใจ แต่เป็นหญิงคณิกาชั้นต่ำอย่างเจ้าต่างหากที่ข้ารังเกียจ!” หญิงชราลุกขึ้นยืนหันหน้ามาเผชิญกับฉู่หลิงโดยตรงแวมไพร์สาวถึงกับตาเหลือกงุนงงเป็นไก่ตาแตก นา
Last Updated : 2025-04-10แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 15 ยายเฉินติดกับ
นางมองหาหม้อดินเผาปากกว้างมีฝาปิดขนาดเหมาะมือไว้ได้ใบหนึ่ง หยิบมันออกมาชูให้เด็กๆ ทุกคนมองเห็นได้ชัดเจนเพื่อจดจำไว้ให้ขึ้นใจว่าจากนี้ต่อไป หม้อดินเผาใบนี้จะกลายเป็นสมบัติส่วนตัวของเว่ยหลง ห้ามผู้ใดนำมาใช้โดยเด็ดขาด!!“ข้าให้เจ้าใช้ได้เฉพาะเวลากลางคืนเท่านั้น ทุกเช้าเจ้าจะต้องนำมันไปเทและล้างทำความสะอาดให้ดี เวลากลางวันเจ้าต้องเข้าส้วมตามปกติเหมือนคนอื่น ๆ เข้าใจหรือไม่”“เข้าใจแล้วขอรับ” เว่ยหลงฉีกยิ้มออกมาได้ในที่สุด อีกทั้งยังพยายามอวดกระโถนส่วนตัวที่ตนมีไว้ครอบครองแต่เพียงผู้เดียวด้วยความภาคภูมิใจ……….ตลอดทั้งวันเด็กๆ ช่วยกันขนเสื้อผ้า ผ้าปูเตียง ปลดผ้าม่านลงมากองรวมไว้ในห้องรับแขกห้องใหญ่ในชั้นล่าง เด็กๆ ก็เหน็ดเหนื่อยจนหิวโซกันแล้ว ฉู่หลิงจึงให้พวกเขาหยุดงานแต่เพียงเท่านี้นางเลือกเสื้อผ้าที่มีสภาพใหม่และดูสุภาพเก็บเอาไว้ก่อน เด็กผู้หญิง 7 คนรวมทั้งนางอาจจะได้ใช้พวกมันในอนาคต ส่วนที่เหลือก็ให้เด็กๆ เอาไว้ทำผ้าขี้ริ้วเพื่อขึ้นไปเช็ดถูห้องด้านบนในวันพรุ่งนี้“พี่เจียวจู พี่ตงเหม่ย ทำปลาย่างกันเถิดเจ้าค่ะ ปลาย่างอร่อยกว่าปลาต้มมากนักข้าชอบกิน” ไป๋ซุ่นเด็กหญิงวัย 7 ปีผู้ที่ไม่ค่อยจะ
Last Updated : 2025-04-10แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 16 โกหกคำตอบ
“ใช่ว่าจะมีแต่เด็กที่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ระยะหลังมานี้มีผู้ใหญ่หายตัวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ข่าวที่ข้ารู้เพิ่มเติมมาก็คือไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ คนที่หายตัวไปมักจะเป็นคนเร่ร่อนไร้ที่อยู่ที่แน่นอน เด็กในหอหงไถไม่เคยออกมาเพ่นพ่านยามดึก พวกเจ้าขยายพื้นที่สำรวจดูให้ทั่วๆ จะดีกว่า” ฉู่หลิงเพิ่งสบช่องมองออกไปภายนอกได้สะดวก นางเห็นบุรุษในชุดสีม่วงโดดเด่นกว่าบุรุษคนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่บนหลังม้าเหมือนกันและยิ่งแตกต่างจากทหารที่ลาดตระเวนเป็นประจำอยู่ที่หน้าหอหงไถที่สวมชุดสีแดง เสียดายที่คนผู้นั้นกล่าวจบก็หันหลังไปอีกทาง นางจึงได้เห็นเพียงเส้นผมยาวสลวยดำสนิทที่มัดรวบสวมกวานไว้ครึ่งศีรษะเท่านั้นฉู่หลิงเดินกลับเข้ามานอนในห้องนอนของตนเอง ด้านนอกมีคนคอยสอดส่องดูแลเด็กๆ อยู่ห่างๆ บ้างนางก็วางใจ ส่วนเรื่องคนร้ายก็อย่างที่บุรุษบนหลังม้ากล่าว เด็กในหอหงไถไม่เคยออกไปเพ่นพ่านยามค่ำคืน ต่อไปหากต้องไปเก็บผักป่านางก็จะให้พวกเขาไปพร้อมกันหลายคนหน่อยจะได้ช่วยกันเป็นหูเป็นตา‘ทางการเข้มงวดกวดขันกับการหาตัวคนร้าย ไม่นานก็คงจะแก้ไขปัญหาได้’ ฉู่หลิงรำพันกับตัวเอง ตัดเรื่องที่เพิ่งได้รับรู้มาสดๆ ร้อนๆ ออกไป ทบท
Last Updated : 2025-04-11
Latest chapter
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 36 การสูญเสีย
เช้าวันที่สามหลังจากที่เด็กๆ หายตัวไป ฉู่หลิงก้าวขึ้นรถม้าหน้าศาลาว่าการเมืองสือเจียไปด้วยท่าทางอิดโรย เบ้าตาทั้งสองข้างช้ำบวมจากการผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักหน่วงเกือบทั้งคืน “เจ้าติดตามพวกเราตลอดไปไม่ได้ เด็กๆ ที่เหลือยังต้องการคนดูแล วางใจเถิดเรื่องน้องของพวกเจ้าทางการจะไม่ปล่อยให้เงียบหายไปอย่างแน่นอน” มู่เจียเหยียนส่งหญิงสาวขึ้นรถม้าเพื่อให้คนพาไปส่งที่หอหงไถหลังจากที่พบศพกู้เม่ยและสาวใช้ของนางแล้ว ท่านเจ้าเมืองก็ส่งกำลังทหารออกไปค้นทั่วทุกตรอกซอกซอยภายในเมืองสือเจียเพื่อตามหาเด็กๆ ซึ่งคาดว่าน่าจะยังมีชีวิตอยู่ ค้นหากันมาทั้งวันทั้งคืนกลับไม่พบร่องรอยของเด็กๆ กอปรกับอู่จั้ว (เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพ) ระบุออกมาแล้วว่ากู้เม่ยและสาวใช้ของนางเสียชีวิตตั้งแต่เมื่อสองวันก่อน นั่นหมายความว่าพวกนางถูกสังหารทันทีที่พาเด็กๆ มาถึงเรือนพักแห่งนั้น และยังเป็นไปได้ว่ากลุ่มบุรุษต้องสงสัยอาจจะเดินทางออกนอกเมืองไปตั้งแต่เช้า ในขณะที่ชาวเมืองยังเข้าใจว่าเด็กๆ ยังอยู่ในโรงเตี๊ยมวู่หลง และฉู่หลิงยังคงนั่งขายเนื้อกระต่ายเพื่อรวบรวมเงินมาไถ่ตัวเด็กอยู่ทหารเฝ้าประตูเมืองพากันมาดูภาพวาดของเด็กและคนร้าย
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 35 ของของข้า
กว่าจะวาดภาพเหมือนของบุรุษต้องสงสัยออกมาจนครบหกคนฟ้าก็มืดลงแล้ว แต่บริเวณโรงเตี๊ยมวู่หลงยังคงเนืองแน่นไปด้วยผู้คนที่ได้ข่าวเรื่องเด็กหาย หลายคนอยู่ในเหตุการณ์หน้าร้านซาลาเปาสกุลหลี่ก็รู้สึกเจ็บใจที่พวกเขาต่างก็กลายเป็นผู้มีส่วนรู้เห็นโดยไม่ได้ตั้งใจและมาร่วมแสดงความเสียใจกับฉู่หลิงแต่ก็มีไม่น้อยที่เดินทางออกจากบ้านเรือนมาเพื่อชมความงามของหญิงสาวจากหอหงไถนามฉู่หลิงเป็นการเฉพาะ……….เช้าวันต่อมาภาพวาดของเด็กๆ และบุรุษทั้งหก รวมทั้งกู้เม่ยกับสาวใช้ก็ถูกปิดประกาศไปทั่วเมือง ทหารส่งกองกำลังออกมาค้นหาเด็กๆ ตามที่สถานที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะที่ร้านซาลาเปาสกุลหงที่มีเรื่องมีราวกับเด็กๆ ข้าวของที่หงเหวินบรรจงจัดเก็บให้เป็นระเบียบตามเดิมเวลานี้ถูกทหารจงใจรื้อค้นให้กระจัดกระจายไม่มีชิ้นดี มู่เจียเหยียนยังว่ากล่าวตักเตือนหงเหวินและภรรยาอีกหลายประโยค จนเขาร้อนตัวกลัวเรื่องจะไปกันใหญ่ ต้องรีบเอาเงินค่ารักษาส่วนของบุตรชายและภรรยามาคืนให้กับฉู่หลิง“มีข่าวแล้วขอรับใต้เท้า มีสองสามีภรรยาคู่หนึ่งกล่าวว่าได้พบกับบุรุษในภาพสองคน เวลานี้พวกเขาอยู่ที่ศาลาว่าการแล้วขอรับ” ทหารหนุ่มวิ่งเข้ามารายงานกับมู่เจียเหยี
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 34 การดูแลพิเศษ
“ข้าฉู่หลิง” หญิงสาวปลดผ้าคลุมศีรษะที่พันพาดครึ่งหน้าเอาไว้ด้วยออก เผยให้เห็นดวงหน้างามหมดจดที่ทำให้บุรุษสี่คนผู้มาใหม่ถึงกับต้องสูดหายใจเข้าด้วยความตื่นตะลึง“ข้าเป็นหญิงพเนจรไร้ญาติ หลายเดือนก่อนถูกคนรังแกในป่าแล้วเด็กจากหอหงไถก็เข้าไปช่วยเหลือเอาไว้ได้ทัน ตั้งแต่นั้นข้าจึงเข้ามาอยู่ในหอหงไถร่วมกับเด็กๆ แล้วช่วยพวกเขาสร้างอาชีพจนเป็นว่าเด็กๆ ต้องเข้ามาเสี่ยงภัยอยู่นอกหอหงไถจนเกิดเรื่องในวันนี้เจ้าค่ะ”มู่เจียเหยียนรู้ตัวว่าเสียอาการไปก็รีบหลุบตาต่ำย้ายสายตาออกจากใบหน้างามไปอย่างรวดเร็ว สรุปแล้วในสามคนนี้ดูเหมือนผู้รับผิดชอบใกล้ชิดกับเด็กในหอหงไถมากที่สุดย่อมเป็นแม่นางฉู่ เขาจึงหันมาสอบถามเรื่องราวจากฉู่หลิงโดยตรง โดยมีหวังหยวนคอยช่วยให้การเสริมในส่วนที่ตนรู้เห็น “เอาล่ะ ตอนนี้พวกท่านกลับไปก่อนเถิด ทางการจะติดตามเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด ได้ข่าวแล้วจะส่งคนไปแจ้งพวกท่านที่หอหงไถ ส่วนเถ้าแก่ร้านซาลาเปาสกุลหง ข้าจะจัดการคาดโทษเขาเอาไว้ หากเขามีน้ำใจสักนิดเรื่องมันคงไม่ลุกลามใหญ่โตไปถึงเพียงนี้”“มือปราบมู่ ข้าอยากติดตามท่านไปสืบความด้วยได้หรือไม่เจ้าคะ กลับไปข้าก็คงร้อนใจอยู่ไม่สุขเป็นแน่
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 33 ถูกหลอก
เช้าวันต่อมาฉู่หลิงสวมเสื้อผ้าสีหม่นของท่านยายเฉินพร้อมทั้งใช้ผ้าคลุมศีรษะและใบหน้าปกปิดความงามที่ท่านยายเป็นกังวลแทน แล้วเดินทางเข้าเมืองสือเจียมาพร้อมกับท่านยายเฉินและหวังหยวนกันเพียงแค่สามคน “ข้าเจ็บใจจริงๆ หากข้าอยู่กับเด็กๆ ตลอดเวลาก็คงไม่ต้องเดือดร้อนกันถึงเพียงนี้แน่” หวังหยวนรู้สึกเสียใจกับความโง่เขลาของตนเองยิ่งนัก หากดึงดันพาเด็กๆ ไปศาลาว่าการให้ทหารช่วยจัดการบางทีอาจจะไม่ต้องเสียเงินมากเท่านี้ก็เป็นได้“เวลานั้นใครจะคิดอะไรทันเจ้าคะ ข้าไม่โทษท่านหรอกเจ้าคะ ยามนี้เรื่องมันเกิดไปแล้ว รื้อฟื้นไปก็เปล่าประโยชน์” ไม่ใช่ว่าฉู่หลิงไม่เจ็บใจ เด็กถูกข่มขู่ขูดรีดจากเถ้าแก่หงชัดๆ แต่เด็กก็คือเด็ก ผู้ใหญ่เสียงดังใส่เข้าหน่อยพวกเขาคงกลัวจนฉี่แทบราดไปแล้วกระมัง ยามนี้ต้องตัดใจหาเงินมาไถ่ตัวน้องๆ ออกมาก่อนจึงจะเป็นเรื่องสำคัญพอมาถึงคนทั้งสามก็เลือกสถานที่ให้ฉู่หลิงวางตะกร้าขายกระต่ายป่าที่ชำแหละมาเรียบร้อยพร้อมกับขนกระต่ายแล้วให้นางนั่งขายอยู่คนเดียว ส่วนหวังหยวนก็พาท่านยายเฉินไปหาลูกค้าเก่าที่นางเคยขายตะเกียงให้อีกทางหนึ่งเพื่อนำตะเกียงและกรอบใส่ภาพวาดไปขายอีกทางกว่าจะขายของทั้งหมดแล
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 32 รวบรวมเงิน
หอหงไถหวังหยวนกลับมาถึงหน้าประตูหอหงไถด้วยร่างกายและหัวใจที่สั่นสะท้าน เขารับปากเด็กๆ ด้านในเอาไว้ว่าจะนำพี่น้องของพวกเขากลับมาส่งให้ได้ แต่เวลานี้..ขาไปตนรับเด็กออกไปทั้งหมด 8 คน ขากลับมีเพียงเด็ก 2 คนที่ได้กลับมาถึงหอหงไถมองเห็นทหารที่ยืนเฝ้าหน้าประตูหอหงไถเป็นประจำพากันเดินออกไปลาดตระเวนทางด้านอื่น ลมหายใจที่กลั้นเอาไว้สุดกำลังของหวังหยวนก็ค่อยพอหายใจออกมาได้บ้าง เขากลัวจะถูกตำหนิเหลือเกินแล้วที่ไม่สามารถพาเด็กๆ กลับมาได้ครบ แม้ว่าเวลานั้นตนจะไม่ได้อยู่สนับสนุนการตัดสินใจของเด็กๆ ก็ตามที“เฉาหวา อี้ฝาน ทำไมพวกเจ้ากลับมากันแค่สองคน” ฉู่หลิงถลาออกมาหาเด็กชายหญิงสองคนทันทีหวังหยวนตกตะลึงกับร่างงามที่วิ่งมาทางตนจนขาแข็ง ไม่คิดว่าพี่สาวที่เด็กๆ พูดถึงจะเป็นสตรีงดงามถึงเพียงนี้“แม่นางผู้นี้คือ?” หวังหยวนอดถามไม่ได้ สตรีงดงามเช่นนี้เมื่อสามปีก่อนย่อมต้องอยู่ในระดับดาวประจำหอเป็นไปไม่ได้ที่ตนจะไม่เคยเห็น เพราะเขาเคยเข้ามารับส่งผู้คนในหอหงไถเป็นประจำ“ท่านคงเป็นท่านอาหวัง เด็กๆ พูดถึงท่านให้ข้าฟังอยู่บ่อยๆ เจ้าค่ะ ข้าฉู่หลิงเป็นหญิงพเนจรที่เด็กๆ เคยช่วยเหลือไว้ข้าไม่มีที่พึ่งพิงจึงขออาศ
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 31 ข้อเสนอ
“พี่ชาย ข้าขอกล่าวอะไรสักหน่อยได้หรือไม่ ข้าคิดว่าข้ามีทางออกให้กับท่านและพวกเด็กๆ นะ” สตรีวัยราว 40 ปี แต่งกายดูดีก้าวออกมาจากกลุ่มคนพร้อมกับสาวใช้ของนาง เดินเข้ามาหาหงเหวินที่หน้าร้านซาลาเปา“ฮูหยินท่านนี้ ท่านรู้จักกับเด็กจากหอหงไถเช่นนั้นหรือ?” หงเหวินประเมินแล้วสตรีผู้นี้ดูท่าทางจะมีเงิน ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นฮูหยินหรือสาวใช้รุ่นใหญ่ในตระกูลขุนนางสักตระกูลที่คอยดูแลเด็กจากหอหงไถอยู่“ไม่ใช่ๆ ข้าก็เป็นแค่เพียงคนผ่านทาง เรื่องมันเป็นอย่างนี้ นายท่านของข้ากับครอบครัวเดินทางไปเยี่ยมคน แล้วต้องแวะพักอยู่ที่เมืองสือเจียระยะหนึ่ง พอดีบ่าวรับใช้ของพวกเราเกิดเป็นไข้ติดต่อกันหลายคน ข้ากำลังมองหาคนไปทำงานชั่วคราว เห็นว่าเด็กพวกนี้กำลังต้องการเงินก็เลยจะมาเสนองานให้น่ะ” สตรีวัยกลางคนตอบหงเหวินแต่ประโยคสุดท้ายนางเหลือบสายตามาที่กลุ่มเด็กจากหอหงไถแทน“ข้าแซ่กู้ ข้ากับครอบครัวของเจ้านายพักอยู่ที่โรงเตี๊ยมวู่หลงใกล้ๆ นี่เอง ข้าจะจ่ายค่าเสียหาย 20 ตำลึงแทนพวกเจ้าไปก่อน แต่พวกเจ้าต้องมาทำงานเป็นบ่าวรับใช้ให้กับนายท่านของข้าเป็นการชดเชยเป็นอย่างไร” กู้เม่ยหันมาถามเจียวจูตรงๆ “หมายความว่าท่านจะซื้อตัวเ
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 30 ค่าเสียหาย
เจียวจูเดินมาถึงร้านซาลาเปาสกุลหง นางเห็นน้องชายห้าคนจับกลุ่มกันนั่งก้มหน้าเงียบกันตามลำพัง อีกด้านก็เป็นผู้ใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นบิดามารดาของเด็กชายอีกสามคน ยืนก่นด่า ชี้หน้าเด็กชายทั้งห้าอยู่ไม่หยุดปากส่วนชาวบ้านหลายคนที่มาเกาะกลุ่มมุงดูอยู่ บ้างก็ตำหนิกลุ่มเด็กชายจากหอหงไถทำรุนแรงเกินไปและพวกเขาก็มีจำนวนมากกว่าอีกฝ่าย ส่วนอีกกลุ่มก็ทำเพียงรอชมเหตุการณ์อยู่ห่างๆ เพียงแค่ช่วยระวังไม่ให้มีการทำร้ายเด็กเพิ่มเติมกันเท่านั้นพอเจียวจ้านเห็นเป็นเจียวจูมากับน้องสาวในหอหงไถอีกสองคน เขาก็รู้สึกหวั่นใจเช่นกัน แต่เมื่อเช้าก่อนจะเข้าเมืองตนก็ได้ยินพี่สาวหลิงหลิงชักชวนท่านยายเฉินให้ออกไปหาหน่อไม้ช่วงบ่ายแล้ว ยังคิดอยู่ว่าท่านยายกับฉู่หลิงอาจจะไม่อยู่ในหอหงไถ“พี่เจียวจู พวกเราขอโทษที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แต่เราไม่ได้เป็นคนเริ่มก่อนจริงๆ นะขอรับ” เว่ยหลงรีบวิ่งมากอดร่างเล็กของเจียวจูเอาไว้ด้วยความหวาดกลัวเจียวจู หวังหยวนกับเด็กหญิงอีกสองคนถึงกับต้องอึ้งตะลึงอยู่อีกพักใหญ่เมื่อเห็นสภาพข้าวของที่ล้มกระจัดกระจายภายในร้านซาลาเปา บนพื้นยังมีกระทะกับซาลาเปาสีขาวที่ตกเกลื่อนกลาดอยู่อีกเป็นจำนวนมาก“ท่านลุง
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 29 เลยเถิด
“นายท่าน เด็กๆ จากหอหงไถมีเรื่องชกต่อยกับเด็กในเมืองสือเจีย ข้าน้อยตั้งใจจะไปรับท่านยายเฉินไปเจรจากับทางนั้น แต่นางไม่อยู่ในเรือนคาดว่าคงจะอยู่กับเด็กๆ ภายในหอหงไถ ข้าน้อยขอเข้าไปตามนางด้านในได้หรือไม่ขอรับ” หวังหยวนละล่ำละลักกล่าว“ชกต่อย? ร้ายแรงถึงขั้นต้องมาตามคนไปเจรจาเชียวหรือหวังหยวน” ฉีฟ่งรีบถามกลับด้วยความเป็นห่วง“จะว่าแรงก็ไม่แรง แต่ฝ่ายนั้นหน้าตาปูดบวมไปหมดและมีแผลถลอกตามตัว ส่วนทางเราก็มีข้าวของเสียหายขอรับ นายท่านทหารที่เฝ้าประตูเมืองเลยแนะนำให้หาคนไปเจรจาชดใช้ค่าเสียหายกันไปจะได้หมดเรื่อง”ฉีฟ่งพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาเองก็คิดเหมือนทหารหน้าประตูเมือง หากพวกตนจะแสร้งดุให้แล้วเลิกกันไปก็ทำได้ แต่หอหงไถเป็นสถานที่พิเศษซึ่งผู้คนเข้าใจผิดไปว่าทหารคอยคุ้มกันเด็กๆ อยู่ หากทำเช่นนั้นย่อมสร้างความแตกแยกไปกันใหญ่“เข้าไปเถิด รีบไปดูพวกเขาเสีย ตกใจกันแย่แล้วกระมัง”พอได้รับอนุญาตหวังหยวนก็รีบเข้าไปตามหาท่านยายเฉินด้านในทันที“ท่านอาหวัง! พวกพี่ชายกลับมาแล้วหรือขอรับ” หลินอีเห็นหวังหยวนก่อนใคร เขากับเด็กเล็กอีกหลายคนกำลังช่วยกันตัดต้นหญ้าไปเลี้ยงกระต่ายอยู่บริเวณรอบกำแพง“หลินอี พี่ข
แวมไพร์พี่เลี้ยงเด็ก ตอนที่ 28 เกิดเรื่อง
สตรีหลายคนที่เข้าแถวรอซื้อซาลาเปาอยู่ แต่เดิมพวกนางไม่ได้รู้ว่าเด็กชายที่มาขายซาลาเปาอยู่หน้าร้านขนมสกุลหลี่เป็นเด็กที่มาจากหอหงไถก็พากันหน้าเสียไปบ้าง “เขาพูดก็ไม่ผิดนะ หอหงไถเป็นสถานที่ใดมาก่อน เด็กเหล่านี้ก็เป็นลูกของหญิงคณิกาจริงๆ พี่สาวที่พวกเขาว่านางทำซาลาเปาออกมาก็คงจะไม่พ้นเป็นอดีตนางโลม!!” สตรีบางคนเริ่มแสดงท่าทีไม่พอใจ คิดจะเดินออกจากแถว นึกเจ็บใจที่ตนซื้อซาลาเปากลับไปกินอยู่หลายวันแต่ไม่รู้ว่าซาลาเปาเหล่านี้ทำมาจากหญิงคณิกา“พี่สาวไม่ใช่นางคณิกานะ! ท่านยายเฉินก็เป็นเพื่อนบ้านของพวกเรา พี่สาวและน้องสาวข้าก็ช่วยทำด้วย พวกนางเพิ่งจะกี่ขวบเอง อีกอย่างพวกเราก็ระมัดระวังเรื่องความสะอาดตลอด เราไม่ใช่คนสกปรก!” เจียวจ้านโมโหจนหน้าเขียว พี่สาวเจียวจูอธิบายหลายเรื่องให้พี่น้องในหอหงไถฟังแล้ว รวมทั้งคำว่านางคณิกาหมายถึงอะไร หอหงไถเป็นสถานที่แบบใด แต่พวกตนรวมทั้งพี่สาวหลิงหลิงไม่เคยเข้าไปเกี่ยวข้องกับอาชีพนั้นเสียหน่อย“เป็นข้าเองที่ชักชวนให้พวกเขามาขายที่หน้าร้านสกุลหลี่ของเรา ขนมเหล่านี้หวังหยวนคนขับเกวียนก็ยืนยันว่าเด็กๆ ทำขายอยู่หน้าหอหงไถมาก่อน ก็ไม่เห็นมีผู้ใดจะเจ็บป่วยเพราะกินซ
