Share

บทที่ 91

“เทียบกับเธอแล้ว ฉันก็แค่มือสมัครเล่นน่ะ นี่ ๆ เธอช่วยสอนฉันเล่นเกมบ่อย ๆ ได้ไหม? ขอร้องแหละช่วยหน่อยนะเพราะฉันเล่นอ่อนมากเลย กระซิก ๆ” นอร์ธพิมพ์

“ได้สิ” เซเว่นตอบกลับ

“พระเจ้า เธอน่ารักที่สุดเลย! จริงด้วย เธอเป็นผู้เล่นมืออาชีพใช่ไหม?” นอร์ธถาม

“เปล่า” เซเว่นตอบกลับ

เมื่อสแตนลีย์ แบตตันกลับมา สิ่งแรกที่เขาเห็นคือข้อความที่ชารอน ลินด์ส่งบนโทรศัพท์ของเธอ เขาจึงเริ่มขมวดคิ้วในทันที

แม่เพิ่งจะทำลายชื่อเสียงอันกล้าหาญของเขาใช่ไหม? เธออ้างว่าเขาอ่อนแอ ไม่มีประโยชน์และกำลังขอให้ใครไม่รู้สอนเขาเล่นเกมอย่างนั้นเหรอ? กระซิก ๆ อย่างนั้นเหรอ? ให้ตายสิ เธอน่ารักที่สุดด้วย?

ก่อนหน้านี้ สแตนลีย์ปฏิเสธคนคนนั้นไปล่วงหน้าแล้ว ตอนนี้การที่ชารอนกล่าวเรื่องของสแตนลีย์เช่นนี้ คนคนนั้นจะคิดกับเขาว่าอย่างไร?

“แม่ แม่ทำแบบนั้นทำไมเนี้ย?” สแตนลีย์เอ่ยถามอย่างเป็นทุกข์

“แม่ทำอะไร? แม่แค่เล่นกับเธอไม่ได้รึไง?” ชารอนถาม

“นี่มันบัญชีของผม” สแตนลีย์ตอบ

“แต่เธอคงจะไม่ยอมรับคำขอเป็นเพื่อนกับแม่แน่ เพราะงั้น แม่จะใช้บัญชีของลูกตอนที่แม่อยากจะเล่นเพื่อที่จะให้เซเว่นสอนแม่เล่นไง” ชารอนกล่าวอย่างตื่นเต้น

“ไม่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status