Share
บทที่ 92
Related chapters
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 93
ทั้งหมดที่ไซล่า เควสอยากจะบอกกับคนคนนี้ในตอนนี้คือ ‘ทำได้ดีมาก’ไซล่าเริ่มเผยรอยยิ้มกว้างออกมา ณ ตอนนั้น ดูเหมือนว่าเธอแทบจะเปล่งประกายมากกว่าพระอาทิตย์ไปเสียแล้ว“ไซล่า หนูกำลังฟังป้าอยู่รึเปล่าจ๊ะ?” ลาน่า แฮริสสันถาม“ค่ะ หนูฟังอยู่ค่ะ ถ้าขนาดคุณป้ายังไม่รู้ว่าคนคนนั้นคือใคร หนูก็มั่นใจว่าเขาต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่”ไซล่าฟื้นคืนสติได้อย่างรวดเร็วคนคนนี้คือใครกันนะ? เขามีอำนาจอย่างเหลือเชื่อ“นั่นมันแน่อยู่แล้วสิจ๊ะ ป้ายังสงสัยว่าเอมิลี่กับแม่ของเธอไปทำอะไรถึงดวงซวยเข้าเล่นงานแบบนี้ ต้องเป็นบาปกรรมที่พวกนางทำไว้แน่เลย” ลาน่ากล่าว“ใช่ค่ะ” ไซล่ากล่าว“สมน้ำหน้าพวกนางแล้วแหละ แค่คิดป้าก็มีความสุขแล้ว เอาละ หนูอาจจะยุ่งในตอนเช้าตรู่นี้ ป้าไม่กวนหนูนานแล้วล่ะ” ลาน่ากล่าว“ได้เลยค่ะ คุณป้า ไว้คุยกันตอนที่เราว่างกันนะคะ ขอบคุณมากเลยนะคะ คุณป้า” ไซล่ากล่าว“ไม่ต้องขอบอกขอบใจอะไรป้าหรอกจ่ะ เด็กโง่ ป้าเต็มใจอยู่แล้วแหละจ่ะ” ลาน่ากล่าวหลังจากที่วางสาย ไซลาก็หันหน้าไปทางแสงอาทิตย์และเหยียดแขนออกเมื่อภาพของเจเรมี่ เควสเขาผุดขึ้นมาในความคิดของเธอ รอยยิ้มของเธอก็หายไปทันที…เมื่อไซล
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 94
ไม่มีระบบทำความร้อนในครัว ยิ่งไปกว่านั้น น้ำที่ไหลจากท่อประปาก็เย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งเอมิลี่ เควสและเมย์ คอนเนอร์ไม่ได้รับแม้แต่ฟองน้ำสำหรับใช้ล้างจาน พวกเธอต้องล้างด้วยมือเปล่าเมื่อมีคราบมันเกาะติดบริเวณมือของพวกเธอ สองแม่ลูกรู้สึกขยะแขยงเป็นที่สุดณ ตอนนั้น มือของเธอเริ่มม่วงคล้ำจากความเหน็บหนาวไปเสียแล้ว ร่างกายของพวกเธอกำลังสั่นเช่นกัน รอยย่นตรงหว่างคิ้วของพวกเธอลึกมากเสียจนสามารถฆ่าแมลงวันที่บินผ่านระหว่างคิ้วได้เลยณ ตอนนี้ พวกเธอได้รับผลกระทบจากความสิ้นหวังซึ่งสะท้อนเสียงอยู่ภายในมากกว่าความหนาวเหน็บที่พวกเธอรู้สึกทางกายด้วยซ้ำแม้ว่าพวกเธอต่างตระหนักถึงสถานการณ์ล่อแหลมที่พวกเธออยู่ ไม่มีใครสามารถหาวิธีที่จะแก้ปัญหาเรื่องวุ่น ๆ นี้ได้เมื่อไหร่ก็ตามที่เอมิลี่คิดถึงข้อเท็จจริงที่ว่าเธอจะถูกขังในเรือนจำจนกระทั่งถึงวันงานแต่งงาน เธอก็จะหลั่งน้ำตาออกมายิ่งเธอคิดถึงความรู้สึกตอนที่สูญเสียพ่อไปตลอดกาล เธอก็ยิ่งรู้สึกสิ้นหวังกว่าเดิมเมย์ คอนเนอร์อยู่ในสถานการณ์เดียวกันเธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรเมื่อเจเรมี่ยืนกรานในการหย่าร้างกับเธอเมย์หวาดกลัวการหย่าร้างอย่างที่สุดเธอยั
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 95
ณ ตอนนั้น ช่องข่าวทางการเงินเริ่มออกอากาศข่าวสารเกี่ยวกับตระกูลเควสจากห้องนั่งเล่นคำพูดที่กระทบโสตประสาทเอมิลี่ เควสและเมย์ คอนเนอร์เป็นเหมือนกับเข็มที่กำลังทิ่มแทงแก้วหูของพวกเธอเอมิลี่เริ่มเดือดดาลในทันที เธอไม่เข้าใจว่าไซล่า เควสสามารถทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้อย่างไร ทำไมเทพีแห่งชัยชนะมักเลือกข้างเธอเสมอนะ? ทำไมสิ่งที่ดีมักรายล้อมอยู่รอบตัวไซล่าเสมอ? ไซล่าคงมีความสุขมากแน่นอนในตอนนี้ เอมิลี่ชิงชังเธอนัก! เอมิลี่ริษยาเธอ! เอมิลี่ไม่มีวันยอมแพ้แน่!เมย์ก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ที่จริงแล้ว เธออดคิดไม่ได้ถึงเรื่องที่เอมิลี่จะใช้ชีวิตในอนาคตอย่างไรกับไซล่าที่ยังคงเป็นที่จับตามองอยู่ ถ้าเมย์ถูกไล่ออกจากบ้าน เธอก็มั่นใจว่าเอมิลี่จะไม่ได้ใช้ชีวิตในบ้านอย่างง่าย ๆ แน่เมย์ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น!ด้วยความรู้ที่เคว้งคว้าง มือของเอมิลี่โขกก็กระแทกเข้ากับวาล์วน้ำเหล็กโดยบังเอิญในขณะที่ล้างจานนิ้วอันเย็นเฉียบของเธอเจ็บปวดอย่างหนัก“โอ๊ย...” เอมิลี่ส่งเสียงออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะสะบัดมืออย่างรุนแรงอย่างไรก็ตาม มันกลับไม่รู้สึกดีขึ้น“เธอทำอะไรน่ะ? กลับไปทำงานส
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 96
สแตนลีย์ แบตตันนั่งอยู่ในนั้นแล้วด้วยการสวมเสื้อสีดำโอเวอร์ไซส์จับคู่กับกางเกงสบาย ๆ สีดำ ท่าทางของเขาดูสงบและใจเย็นโดยมีนัยของความเกียจคร้านในวันนี้ทรงผมปกติของเขาถูกแบ่งเป็นสองส่วนอย่างไม่พอดีกันถูกเปลี่ยนเป็นสไตล์เสยไปด้านหลังแบบหลวม ๆ มันทำให้เขาดูเท่มาก ๆ และน่ามอง ขณะนั้น เขาก้มหน้าเปิดเมนูหนังสีดำด้วยนิ้วมือที่เรียวยาวและงดงาม เขากำลังเคลื่อนไหวไม่เร็วหรือช้าเกินไปซึ่งเป็นตัวตนที่สง่างามและสูงส่งโคมระย้าที่อยู่เหนือหัวของเขาฉายแสงเจิดจ้าจนทำให้ผิวอันกระจ่างใสของเขาเปล่งประกายระยิบระยับตอนนี้เมื่อมองจากระยะไกล ไซล่า เควสรู้สึกได้ว่าคนคนนี้ยากที่จะเข้าถึงนัก ถ้าไม่รู้จักตัวตนของเขา เธอคงจะคิดว่าเขามาจากตระกูลขุนนางหลังจากที่ทัดไรผมไว้ข้างหลังหูให้เรียบร้อย ไซล่าจึงรีบเดินเข้าไปนั่งยังที่นั่งตรงข้ามเขาทั้งสองกำลังนั่งอยู่ในฝั่งตรงกันข้ามกันจากปลายสุดของโต๊ะอาหารยาวแม้จากระยะไกล ไซล่าก็รู้สึกได้ถึงออร่าที่โดดเด่นจากร่างกายของเขา“เธอมาแล้วนี่” สแตนลีย์กล่าวก่อนที่จะปิดเมนูอย่างช้า ๆ และหันสายตาที่เยือกเย็นไปมองหน้าของเธอ “อืม สั่งอาหารกันเถอะ เราจะได้รับประทานไป
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 97
ไซล่า เควสวางนิ้วสามนิ้วอันเรียวสวยและอ่อนนุ่มบนข้อมือของเธอก่อนที่จะพูด“การตัดหมายถึงการกดลงไปบนเส้นเลือดตรนะ…” เธอกล่าวหลังจากนั้น ไซล่าก็จดจ่ออยู่กับการอธิบายขั้นตอนพื้นฐานในการตรวจชีพจรของผู้ป่วยขณะที่ก้มมองข้อมือด้วยสายตาที่มุ่งมั่นในขณะที่อธิบายอยู่ เธอขยับสามนิ้วไปรอบข้อมือ ทุกขั้นตอนและแม้คำอธิบายของเธอก็ดูจริงจังไปหมดเธอไม่ละสายตาจากข้อมือเลยหลังจากที่จบหนึ่งส่วนของการอธิบาย เธอจึงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและพบว่าเก้าอี้ตรงข้ามเธอตอนนี้กลับว่างเปล่าเสียแล้วทันใดนั้น ไซล่าก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและหันหน้าไปรอบ ๆ เพื่อมองหาสแตนลีย์ทันทีที่เธอทำเช่นนั้น หน้าของเธอก็ชนเข้ากับร่างกายอันอบอุ่นร่างหนึ่งกลิ่นที่คลุมเครือของบุหรี่และสะระแหน่ผสมรวมกันเป็นหนึ่ง มันให้ความสดชื่นและไม่คุ้นชินเท่าไหร่อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าสิ่งใดอยู่ตรงหน้าเธอ หัวใจของเธอก็เต้นแรงในทันที ทั้งใบหน้าและลำคอของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเขิน!นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอชนเข้ากับร่างกายส่วนนี้ของเขาถ้ามีใครบางคนเข้ามาในห้องในตอนนั้น พวกเขาคงคิดว่าเธอกำลังทำอะไรบางอย่างที่ขายขี้หน้าอยู่เป็
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 98
หลังจากที่ทำแต่ละจุดที่สำคัญแล้ว ไซล่า เควสก็หยุดเพื่อถามว่ามีอะไรที่สแตนลีย์ แบตตันไม่เข้าใจไหมสแตนลีย์ก็มักจะตอบว่า ไม่มี เสมอทันใดนั้น เวลาเที่ยงคืนก็มาถึงโดยไม่รู้ตัวไซล่าเกือบจะจบการอธิบายพื้นฐานการตรวจชีพจรของคนไข้แล้วหลังจากที่ก้มมองนาฬิกา ไซล่าก็หันหน้ามองสแตนลีย์ตอนนั้น เขากำลังจดจ่ออยู่กับเธอ ถ้าเธอไม่ระมัดระวัง เธออาจหลงเข้าไปในดวงตาสีเข้มที่น่าหลงใหลคู่นั้นก็เป็นได้หลังจากที่เหม่อลอยไปชั่วครู่ ไซล่าก็เรียกสติเธอคืนมา“ฉันอธิบายพื้นฐานสุด ๆ ไปแล้ว นายเข้าใจทั้งหมดไหม?” ไซล่าเอ่ยถาม“เข้าใจ” สแตนลีย์ตอบอย่างชื่นใจ“จริง ๆ เหรอ?” ไซล่ายังคงรู้สึกสงสัยถ้านั่นเป็นความจริง สแตนลีย์คงจะเป็นอัจฉริยะด้านการแพทย์แผนจีน เขาอาจจะเป็นหนึ่งในล้านก็ได้ไม่มีใครในวงการการแพทย์แผนจีนที่มีความสามารถมากกว่าเขาอีกแล้ว“ใช่สิ” สแตนลีย์กล่าว“นาย...นายแน่ใจใช่ไหม?” ไซล่าแสดงท่าทีสงสัย“อืม” เขากล่าว“ถ้างั้น นายลองตรวจชีพจรฉันดูไหมล่ะ?” ไซล่าเอ่ยถามขณะที่วางมือของเธอลงบนโต๊ะสแตนลีย์ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เขาเอื้อมมือไปขยับใบหน้าของไซล่าเพื่อที่เขาจะมองได้ถนัดตาหัวใจของไซล่
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 99
สแตนลีย์ แบตตันได้ให้คำตอบที่สมบูรณ์แบบแก่ไซล่า เควสอีกครั้ง“บอกความจริงกับฉันมานะ นายไม่มีความรู้เรื่องนี้มาก่อนจริง ๆ ใช่ไหม?” ไซล่าดูเหมือนจะสงสัยไม่น้อย“ก็ใช่น่ะสิ” สแตนลีย์ตอบ“นายฉลาดเกินไป ฉันจะคิดว่าตัวเองฉลาดแล้วนะ แต่ก็นับได้ว่ายังช้ากว่านายมากในแง่ของการเรียนรู้” ไซล่ากล่าว“ฉันก็พอได้” สแตนลีย์กล่าวอย่างสงบเช่นปกติ ท่าทีทางสายตาของเขาไม่เปลี่ยนไปเลย“หยุดถ่อมตัวได้แล้ว นายไม่ใช่แค่พอได้ นายน่ะเยี่ยมไปเลย” ไซล่าอดที่จะชูนิ้วโป้งให้กับเขาไม่ได้“โอ้” เขากล่าว“นี่ก็ดึกแล้วนะ วันนี้เราพอแค่นี้ก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้...โอ้ ไม่สิ เลยเที่ยงคืนไปแล้วนิ เพราะงั้นนี่เป็นวันใหม่แล้ว เรามาต่อคืนนี้เลยไหม?” ไซล่าเอ่ยถาม“ได้สิ” สแตนลีย์กล่าวก่อนที่จะค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนและหยิบเสื้อกันหนาวสีดำ เขาคลุมร่างกายของเธอด้วยเสื้อโค้ทและติดกระดุมให้กับเธอเม็ดหนึ่ง“นี่นายทำอะไรเนี้ย?” ไซล่าถาม“หิมะกำลังตกข้างนอก มันหนาวไง” สแตนลีย์กล่าวก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปเมื่อไซล่ามองสแตนลีย์จากข้างหลัง เธอก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจเมื่อหันหลังกลับไป เธอก็สังเกตเห็นว่าด้านนอก หิมะกำลังตกอย่างหนักขณ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 100
สแตนลีย์ แบตตันรีบเดินไปยังรถทันทีที่เข้าไป สายลมหนาวก็พัดเข้าไปในรถแซ็ค แคสซิดี้ที่หลับอยู่ตรงที่นั่งคนขับก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแซ็คดันกรอบแว่นทองคำขึ้นบนสันจมูกในทันที หลังจากที่ดูเวลาแล้ว เขาก็เหลือบมองกระจกมองหลังเพื่อมองชายผู้สูงศักดิ์ที่นั่งอยู่เบาะหลัง“นายน้อยห้าครับ คุณผู้หญิงสอนคุณเรื่องการแพทย์แผนจีนตลอดเวลาเลยเหรอครับ?” แซ็คถามด้วยท่าทีที่ไม่อยากเชื่อ“อืม” สแตนลีย์ตอบ“แล้วคุณก็นั่งเป็นเด็กดีและเชื่อฟังเธอตลอดเวลาด้วยเหรอครับ?” แซ็คกำลังสงสัยว่าเขาอยู่ในความฝันหรือไม่แซ็คคิดว่ามันยากที่เห็นภาพนายน้อยห้ากำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ ภรรยาเหมือนกับเด็กเรียนเขาเริ่มทำตัวว่าง่ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?“นายมีปัญหากับเรื่องนั้นงั้นเหรอ?” สแตนลีย์ถามขณะที่เลิกคิ้วขึ้นและจ้องมองใบหน้าของแซ็คผ่านทางกระจกมองหลังแซ็ครู้สึกถึงความเย็นยะเยือกแผ่ซ่านลงไปที่กระดูกสันหลัง“ไม่ครับ ผมไม่กล้าหรอก ผมก็แค่สงสัย คุณผู้หญิงสอนอะไรคุณเหรอครับ?” เขาถาม“มอง-ดม-ถาม-ตัด” สแตนลีย์ค่อย ๆ หลับตาและนวดหน้าผากของเขา“ชายที่จัดการกับปัญหามากมายในทุก ๆ วันมานั่งฟังใครสักคนอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลานานได้
Latest chapter
