Share

บทที่ 67

เธอคิดว่าหลังจากที่พาคนจากกรมควบคุมคุณภาพมาที่นี่และทำให้ทุกคนฟังในสิ่งที่พวกเขาพูด ผู้คนส่วนหนึ่งอาจใจเย็นลงบ้าง

ทว่า ไม่มีใครใจเย็นลงเลย

เสียงสูงหลากหลายผสมรวมกัน และเสียงพวกนั้นเสียดแทงยิ่งกว่าฟ้าผ่า

ทันใดนั้น ไซล่าก็ทำท่าทางให้ทุกคนเงียบเสียงอีกครั้งและตะโกนว่า “ทุกท่านคะ ฟังดิฉันนะคะ...ทุกคนคะ ฟังที่ดิฉันพูดหน่อยค่ะ นะคะ?”

“มีอะไรต้องฟังอีกเหรอ? คืนเงินฉันมานะ!”

“ใช่ คืนเงินมา คืนเงินมา! หยุดพล่ามได้แล้ว!!!”

“คืนเงินมา! คืนเงินมา! ถ้าแกไม่คืนเงินมา พวกเราจะประท้วงต่อไป!!! เควส กรุ๊ปไร้จรรยาบรรณ คืนเงินพวกเรามาเดี๋ยวนี้!”

ไม่ว่าคนไหน ๆ ก็ไม่สนใจที่จะฟังไซล่าอีกแล้วขณะที่พวกเขาตะโกนต่อไปอย่างบ้าคลั่ง

สถานการณ์แย่มากและเสียงตะโกนก็ดังอึกทึก

เธออยากพูดต่อ แต่ตรงนี้ไม่มีใครเต็มใจที่จะฟัง ความรู้สึกท้อแท้เหนื่อยหน่ายทำให้เธอไม่รู้ว่าจะทำสิ่งไหนต่อ

ใบหน้าที่อยู่ต่อหน้าเธอล้วนอยู่ในความโกรธ ถ้าดวงตาสามารถฆ่าคนได้ เธอก็อาจจะตายไปแล้วตอนนี้

แม้ว่าภาพนั้นคือความโกลาหลและความคิดของเธอปั่นป่วน ไซล่าสงบสติอารมณ์ตัวเองและเดินฝ่าฝูงชนไปที่แบบจำลองของโครงการ เธอหยิบไมโครโฟนขึ้น เปิดมันแ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status