บทที่ 4

ตอนที่มือของเอมิลี่วาดลงมา ไซล่า เควสรีบคว้ามือของเอมิลี่และจ้องไปที่ตาของเธอ “ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่นะ”

เมื่อเอมิลี่สบตากับไซล่า เธอสั่น เอมิลี่รู้สึกว่าไซล่าเปลี่ยนไปแล้ว แม้ว่าลักษณะทางกายภาพของไซล่าเป็นเหมือนเมื่อก่อน แต่เธอดูค่อนข้างจะโหดเหี้ยมมากขึ้น

“ไซล่า เควส อย่าปฏิเสธเลย วันนี้แกก็แค่แกล้งทำเป็นใจเย็น ทั้งที่จริงแล้ว แกเจ็บใจมากที่ฉันหมั้นหมายกับผู้ชายที่แกรักมากที่สุด”

“แกก็แค่อิจฉาที่พี่ซัลลิแวนกับฉันรักกัน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงได้ลงมือทำทั้งหมดนี้เพื่อทำลายชีวิตฉัน”

ไซล่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเยือกเย็น

ตลกอะไรแบบนี้ เธออิจฉางั้นเหรอ? ชายโฉดอย่างทอม ซัลลิแวนคู่ควรกับเธองั้นเหรอ?

“หัวเราะอะไรมิทราบ? แทงใจดำเหรอ? เพราะงั้น แกถึงเงียบงั้นเหรอ?” เอมิลี่เอ่ยถาม

“เอมิลี่ เควสเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวเลยนะที่มีรู้สึกมีความสุขตอนที่ได้แต่งงานกับผู้ชายไร้ค่าอย่างนั้นน่ะ เธอกำลังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่สิท่าว่าผู้หญิงทั้งโลกต่างพากันอิจฉาเธอน่ะ” ไซล่ารู้สึกว่าเอมิลี่เป็นคนตลกจริง ๆ

ทันใดนั้น ทอม ซัลลิแวนพลันเดินออกจากประตูและบังเอิญได้ยินคำพูดของไซล่า เขารู้สึกเจ็บปวดในทันที

‘ไร้ค่างั้นเหรอ?’

ไม่ใช่ว่าไซล่าเทิดทูนเข้าเหมือนกับเทพบุตรหรอกเหรอ? เธอคงจะพูดถึงเรื่องแต่งงานกับเขาทั้งวัน และอยากที่จะมีลูกให้กับเขาหลาย ๆ คน

“ปลอมต่อไปเถอะ ฉันสงสัยเสียจริงว่าใครกันนะที่เอาแต่เพ้อเจ้อเรื่องการแต่งงานกับพี่ซัลลิแวนตลอดมา” เอมิลี่ตอบโต้

“ก็อย่างที่เธอพูดนั่นแหละ มันเป็นอดีตไปแล้ว” ไซล่ากล่าว

“แก...ฉันไม่สนว่าแกจะพูดอะไร ฉันมั่นใจว่าแกเป็นคนที่ก่อเรื่องนี้ขึ้นมา! ถ้าไม่ใช่เพราะอิจฉาฉัน ก็หมั่นไส้นั่นแหละ!”

“งั้นก็แสดงหลักฐานออกมาสิ” ไซล่ากล่าวอย่างใจเย็น

“ฉันไม่ต้องการหลักฐาน ฉันจะฆ่าแกในตอนนี้ ไซล่า” เอมิลี่ยื่นมือไปที่คอของไซล่า ไซล่าสามารถหลบการจู่โจมได้ด้วยการเคลื่อนไหวที่คล่องตัว ผลที่ตามมาก็คือ เอมิลี่ลื่นล้มกำแทกกับพื้น

“พอได้แล้ว!” ทอมตะโกนก่อนที่จะรีบเข้าไปช่วยเอมิลี่ให้ลุกขึ้น อย่างไรก็ตาม สายตาของเขาเคลื่อนผ่านออกจากเรือนร่างของไซล่าไม่ได้แม้แต่น้อย

แววตาของเขาทำให้เอมิลี่รู้สึกอิจฉามากยิ่งขึ้น “พี่ซัลลิแวน ไซล่า เควสรังแกฉัน”

“ไซล่า เควส ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ทำไมเธอถึงต้องต้อนฉันให้จนมุมแบบนี้ด้วย? เราจะคุยกันดี ๆ ไม่ได้เลยเหรอ?” ทอมดูไม่มีความสุข

“ทอม ซัลลิแวน นายได้ยินหรือเห็นมันด้วยตาของตัวเองรึเปล่าล่ะ? ถ้านายไม่มีหลักฐาน ก็หุบปากไป ถึงฉันจะทำจริง ๆ แต่นายมีสิทธิ์อะไรมาถามแบบนี้ล่ะ?” ไซล่ารู้สึกขยะแขยงที่เธอเคยรักกับผู้ชายแบบนี้

ทันทีที่พูดจบประโยค ไซล่ายกชายประโปรงชุดราตรีขึ้นเล็กน้อยและเดินจากไป

ทอมรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า เขาไม่สามารถหาคำพูดใด ๆ เพื่อตอบโต้ได้ อะไรก็ตามที่ไซล่าพูดก็ไม่สามารถโต้แย้งได้

“ทำไมคุณถึงยืนอยู่ตรงนั้น? ให้ใครไปจับตัวและจัดการมันสิ มันต้องเป็นคนลงมือทำเรื่องนี้แน่ ๆ!” เอมิลี่ตะโกน

“พอได้แล้ว! เธอมีหลักฐานรึไง? หัดใช้สมองบ้างได้ไหม?” ทอมรู้สึกโกรธและไม่สามารถหาวิธีอื่นที่จะระบายอารมณ์ของเขาได้แล้ว เช่นนั้น เอมิลี่ก็กลายเป็นที่ระบายของเขาแทน

แม้ว่าเอมิลี่อยากจะตอบโต้เขากลับ แต่เธอทำได้เพียงกระทืบเท้าและไม่ปริปากพูดอะไรเลย ทันทีที่ไซล่าเดินเข้าลิฟต์ เธอรับสายจากจอร์จจี้ เคลเมนไทน์ “ท่านประธานไซล่าคะ ไม่ใช่ว่าคุณต้องการให้จอช แบตตันเซ็นสัญญากับกับค่ายของเรามาโดยตลอดเหรอคะ? ฉันเพิ่งได้รับข่าวว่าเขาจะไม่ต่อสัญญากับบริษัทเดิม ดังนั้น ฉันจึงเชิญเขาเพื่อมาพบปะคืนนี้ตอนสองทุ่มที่ห้องเซาธ์เทิร์น มิสตี้ เลคของโรงแรมดรีมแลนด์

“เข้าใจแล้ว”

หลังจากที่วางสาย ไซล่าได้รับสายจากเจเรมี่ เควส “ไซล่า กลับบ้านภายในหนึ่งชั่วโมง เราต้องคุยกัน” เสียงของเขาดูเย็นชาเล็กน้อย

…

เมื่อไซล่า เควสเดินเข้าบ้าน บรรยากาศอันมืดมนปกคลุมไปทั่ว เจเรมี่ เควสนั่งบนโซฟาด้วยท่าทีเคร่งขรึม ขณะที่เอมิลี่ เควสร้องไห้พร้อมคุกเข่าอยู่บนพื้นต่อไป

เมย์ คอนเนอร์นั่งอยู่ข้าง ๆ เจเรมี่ เควส “ลูกรัก แม่เชื่อว่าเอมิลี่ก็แค่ถูกความรักบังตา เราค่อยคุยเรื่องนี้กันวันหลังก็ได้” เธอกล่าวอย่างระมัดระวัง

“ตอนนี้แหละค่ะ” ไซล่า เควสควรเป็นคนที่ควรโกรธมากที่สุด

“แม้ว่าเอมิลี่จะผิดจริง ไซล่า เควสก็ไม่ควรทำแบบนั้นเพื่อให้ครอบครัวของเธอขายหน้าเลย จริงไหม?” เมย์ คอนเนอร์ถาม

ไซล่าเหลือบมองเมย์ คอนเนอร์ด้วยท่าทีปกติก่อนที่จะเดินเข้าไปหาเธอ “คุณป้า คุณนี่รู้ดีจริง ๆ เลยนะคะ พิสูจน์ได้ไหมล่ะว่าการขโมยคู่หมั้นของพี่สาวตัวเองเป็นเพราะถูกความรักบังตาจริง ๆ”

เมย์พูดไม่ออก

“ไซล่า ที่เอมิลี่พูดเป็นความจริงใช่ไหม? ลูกวางแผนเรื่องทั้งหมดนี้ใช่ไหม? แม้ว่าน้องสาวของลูกทำบางอย่างที่สมควรโดนดูถูกก็จริง แต่ลูกก็ไม่ควรเปิดโปงครอบครัวแบบนี้ ลูกไม่คิดเหรอว่ามันจะทำให้ตระกูลเควสขายขี้หน้า?” เจเรมี่ เควสหัวเสียมาก

เนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเอมิลี่ ไซล่าและทอม ตระกูลเควสและตระกูลซัลลิแวนกลายเป็นเรื่องตลกที่สุดในประเทศไปแล้ว จะไม่ให้เจเรมีโกรธได้อย่างไร?

“ไม่ใช่หนูซะหน่อย” ไซล่าอธิบาย “พ่อจะรู้ได้ไงว่าไม่ใช่ศัตรูของซัลลิแวนที่เป็นคนทำน่ะ? สมาชิกตระกูลซัลลิแวนมีแต่พวกไม่เป็นมิตรทั้งนั้น คิดว่าหนูสร้างศัตรูได้แค่คนเดียวรึไง?”

เจเรมี่รู้สึกว่าเมื่อมองไปในแววตา ไซล่ากำลังพูดความจริงอยู่

“แกนั่นแหละ! เวลามันประจวบเหมาะขนาดนี้! พ่อคะ อย่าไปฟังเรื่องโกหกของไซล่านะ” เอมิลี่พึมพำ

“ลูกรัก ตระกูลซัลลิแวนกำลังสืบเรื่องนี้อยู่ แม่เชื่อว่าจะต้องเจอต้นตอของเรื่องนี้เร็ว ๆ นี้แหละจ่ะ นางแพศยาที่ทำเรื่องนี้จะถูกตระกูลซัลลิแวนจัดการแน่จ่ะ” เมย์จ้องไปที่ไซล่า

แม้ว่าไซล่ารู้ว่าเมย์กำลังพูดคำเหล่านั้นตรงมาใส่เธอ เธอก็ไม่รู้สึกกวนใจใด ๆ

‘สืบงั้นเหรอ? จะเจอได้ยังไง?’

ข่าวได้ถูกปล่อยหลุดออกไปโดยสมาชิกสตาฟภายในของเว่ยโบ๋ แล้วพวกเขาจะสืบไปจนเจออะไรเล่า? บัญชีหลักที่กระจายเรื่องก็เป็นไอพี แอดเดรสปลอมทั้งนั้น

“เอมิลี่ เควส ฉันอุตส่าห์มองข้ามเรื่องที่เธอล่อลวงคู่หมั้นของฉันและตั้งใจที่จะโทรวิดีคอลมาฉันเพื่อถ่ายทอดสดความสัมพันธ์อันแนบแน่นของเธอกับเขาไปแล้วนะ ดังนั้นเงียบปากไปจะไม่ดีกว่าเหรอ?” ไซล่ากล่าวเสริม

“อะไรนะ?” เจเรมี่เดือดดาล

เขาตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน มันได้เฉลยว่าทำไมไซล่าถึงหายไปกว่าสามปี เมื่อเจอเรื่องแบบนั้นต่อหน้าต่อตา ใครจะทนกับพฤติกรรมแบบนั้นได้?

“ใช่ ถึงอย่างนั้น พี่ก็ไม่ควร…”

“เงียบ ถ้ายังพูดอีกแม้แต่คำเดียว พ่อจะลงโทษลูกด้วยวิธีของพ่อเอง” เจเรมี่ขึ้นเสียง

“ลูกคิดจริง ๆ เหรอว่าจะเรียกร้องความยุติธรรมอะไรจากที่ลูกแย่งผู้ชายพี่สาวตัวเองได้น่ะ??”

“เธอไม่ได้หยุดอยู่แค่แย่งผู้ชายไปจากหนูนะคะ พอวิดีโอคอลกันจบ หนูไปหาพวกเขา เอมิลี่กับทอมยังเหยียบท้องของหนูและหน้าหนูด้วย พวกเขาตั้งใจทำร้ายร่างกายหนู” ไซล่า เควสพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา

เจเรมี่รู้สึกตกใจมากกว่าเดิม เขาเห็นใจไซล่า ก่อนหน้านั้นไซล่าผ่านความเจ็บปวดมามากแค่ไหน? เจเรมี่ไม่เคยคิดเลยว่าเอมิลี่และทอมจะกลายเป็นคนแบบนี้ได้

“ใช่ แต่ยังไม่จบแค่นั้น…”

หลังจากนั้น ไซล่า เควสหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งจากกระเป๋าเงินแอร์เมสสีดำและยื่นให้กับเจเรมี่