Share

บทที่ 194

เมื่อสแตนลีย์ แบตตันตั้งคำถาม ไซล่า เควสก็รู้ในทันทีว่าเขาพยายามจะพูดอะไร

“นายคิดว่าไงล่ะ?” ไซล่าเอ่ยถามอย่างแผ่วเบาพร้อมกับรอยยิ้ม

แน่นอนว่า สแตนลีย์เป็นคนฉลาดพอตัว ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงทำงานให้พี่ใหญ่ได้ในฐานะสมาชิกคนสำคัญขององค์กร

“ฉันก็คิดเหมือนกับเธอนั่นแหละ” สแตนลีย์กล่าวอย่างสงบ เขาหมุนมือไปรอบ ๆ ผ่านควัน

“นายรู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไร?” ไซล่าถาม หลังจากนั้น ไซล่าก็เลี้ยวรถด้วยท่าทางที่ชำนาญ เธอหมุนพวงมาลัยและวางมือข้างหนึ่งที่กรอบหน้าต่างรถ

วิธีการขับรถของเธอช่างดูเท่และงดงามไม่เบา

“นั่นก็เพราะว่าเธอฉลาดมากไง” เขากล่าว

“นายก็ฉลาดมากเหมือนกัน เพราะอย่างไร นายก็ทำงานให้กับพี่ใหญ่ในแก๊งเชียวนะ” ไซล่ากล่าว

“เธอจะทำไงต่อไป?” สแตนลีย์ถามหลังจากสูบบุหรี่อีกครั้ง

เนื่องจากกลุ่มควันลอยปดปังใบหน้าเขาอยู่ มันจึงเริ่มยากที่จะคาดเดาสีหน้าของเขาอย่างชัดเจน

“ตามสืบไง” ไซล่ากล่าว

“อยากได้มือขยับมาช่วยงานไหมล่ะ?” เขาเอ่ยถามอย่างสงบ

“นายช่วยอะไรฉันได้?” ไซล่าถาม

“ฉันทำงานด้านนี้ตั้งนานนะ อย่างน้อยฉันก็พอมีเส้นสายอยู่บ้าง” สแตนลีย์กล่าวก่อนจะสะบัดขี้บุหรี่ออกไปนอกหน้าต่างอย่างเป็นธรร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status