Share
บทที่ 101
Related chapter
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 102
ดูเหมือนว่าเจเรมี่ เควสจะจริงจังเรื่องการหย่าร้างแม้ว่ามันทำร้ายเขาอย่างแสนสาหัสมากแค่ไหนไซล่า เควสไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกับเอกสารนั้นมากนัก เธอยังคงควงแขนเจเรมี่ต่อพร้อมกับเดินออกจากประตูไปหลังจากหิมะตกในคืนก่อน สนามกลายเป็นสีขาวโพลนบรรดาคนรับใช้และบอดี้การ์ดกำลังยุ่งอยู่กับการจัดการหิมะหลังจากที่ไซล่าและพาพ่อของเธอทักทายทุก ๆ คนแล้ว พวกเขาก็วิ่งออกจากสนามและวิ่งต่อไปตามช่องทางเดินรถในตอนนั้น หิมะส่วนใหญ่ที่อยู่กลางถนนได้ละลายไปหมดแล้ว กระนั้น หิมะที่อยู่ทั้งสองข้างทางยังคงไม่ละลายไปจนหมด และพนักงานสุขาภิบาลกำลังยุ่งอยู่กับการกวาดหิมะไปด้านข้างแม้ว่าอากาศหนาว พวกเขาทั้งคู่ก็ไม่รู้สึกหนาวเพราะทั้งคู่กำลังออกกำลังกายหลังจากที่วิ่งตามถนนลาดยางด้านนอกบ้านเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร ทั้งสองก็เอนตัวพิงต้นซากุระที่ร่วงโรยเพื่อพักผ่อนทั้งสองนั่งหันหลังชนและหอบอย่างหนัก เสื้อผ้าของพวกเขาเปียกโชกไปทั้งตัว“พูดก็พูดเถอะ มันก็รู้สึกดีจริง ๆ นั่นแหละที่ได้วิ่งข้างนอกแบบนี้” เจเรมี่กล่าว“ใช่ค่ะ...คุณพ่อ คุณพ่อรู้สึกดีขึ้นรึยังคะตอนนี้?” ไซล่าถาม“ดีขึ้นมากแล้ว” เขากล่าว“คุณพ่อตั
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 103
สำหรับพวกเธอที่ใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย ศิลปะการเย็บปักไม่ใช่เรื่องที่คุ้นเคยเลย พวกเธอไม่เคยจับเข็มที่บ้านเลย ถ้ามีบางอย่างเสียหาย พวกเธอก็แค่ทิ้งไปก็สิ้นเรื่อง ดังนั้นเข็มจึงไม่มีความจำเป็นเข็มตำนิ้วพวกเธอ และพวกเธอก็กลัวที่มองแผลนั้นด้วยด้วยความไม่ระมัดระวัง เข็มในมือขวาของเอมิลี่ตำที่นิ้วชี้ซ้ายออกเธออีกครั้งขณะที่ความปวดแสบร้อนกระจายออกไป ความอดทนครั้งสุดท้ายของเธอก็หมดลง เธอโยนกรอบเย็บปักลงพื้นในทันทีพร้อมกับคร่ำครวญและตะโกนว่า “ตอนนี้เราอยู่ในสมัยโบราณรึไง?”“คิดว่างานเย็บปักด้วยมือยังคงมีอยู่อีกรึไง! ฉันจะรู้วิธีทำได้ไงวะ?! จะทรมานกันใช่ไหม? ฉันท้องอยู่นะ พวกแกมีสิทธิ์อะไรที่จะมาทรมานฉันจนตายแบบนี้?”“ทำไมงานเย็บปักของคนอื่นมีนิดเดียวในขณะที่ของเรากองท่วมหัวแบบนี้? นางอัปลักษณ์ไซล่า เควสนั่นติดสินบนใครไว้รึไง?”“คุณพ่อจะไม่สนใจเรื่องนี้จริง ๆ ใช่ไหม? แล้วพี่ซัลลิแวน ทำไมเขาถึงไม่สนใจฉัน? ฉันตั้งท้องเด็กของตระกูลซัลลิแวนนะ!”เธอกำลังคลั่ง นับตั้งแต่เธอเข้ามาที่นี่ แม่ของเธอและเธอยังคงทำงานอยู่ตลอดเวลาเหมือนกับว่าพวกเธอเป็นคนที่ยุ่งที่สุดในสถานกักกันแห่งนี้ในวันแร
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 104
เมย์เดือดดาล เธอหันไปมองนักโทษหญิงหัวล้านคนนั้นที่ตีเธอ “แกกำลังทำอะไร?”“ฉันจะตี แล้วไงล่ะ? แกถูกขังที่นี่ แต่ก็ยังคิดเรื่องการรังแกคนอื่นตอนที่ออกไปได้อีกนะ เห็นได้ชัดว่าแกมันชั่วตัวแม่เลยนิ”เมย์อยากจะตอบกลับไปว่า ‘แกดีกว่ากันนักรึไง?’อย่างไรก็ตาม เธอสามารถอดทนได้ขณะที่เธอหันหน้าไปอย่างเงียบ ๆ และทำงานของเธอต่อ“ฉันเคยได้ยินเรื่องของพวกแกสองคนมาแล้ว คนหนึ่งคือแม่เลี้ยงแสนร้ายกาจของไซล่า เควส อีกคนคือน้องสาวต่างแม่ตัวร้าย”“ข่าวเกี่ยวกับปัญหาของตระกูลของแกมาถึงหูเราด้วยซ้ำ ทุกคนต่างก็พูดว่าพวกแกสองคนคือคนบงการเบื้องหลังข่าวลือเรื่องอิมพีเรียล ไพรม์มีปัญหานั้น”“พวกหมาหมู่ ไม่ใช่แค่พวกแกจะไม่ยอมสำนึกผิดแล้ว แต่แกยังพยายามที่จะทำร้ายคนอื่นด้วยซ้ำ!”นักโทษหัวล้านคนนั้นม้วนแขนเสื้อขึ้นและยืนขึ้นขณะที่พูดพร้อมกับจ้องมองคู่แม่ลูกอย่างเดือดดาลราวกับว่าเธอต้องการจะฆ่าสองแม่ลูกนั่น“ทำไมแกต้องสนใจเรื่องปัญหาของตระกูลของฉันด้วย? แกสนิทกับไซล่า เควสรึไง?” เอมิลี่รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นสมอง เธอเบือนหน้าหนีโดยไม่รู้ตัวและเอ่ยถามอย่างตะกุกตะกัก“ฉันไม่รู้จักหล่อนหรอกนะ แต่ฉันเห็นใบหน้าที่เปรา
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 105
เอมิลี่พยักหน้า “หนูคิดว่างั้นนะคะ หนูขยับไม่ได้!”“กลับไปทำงาน! ถึงกระดูกของแกจะหัก ก็ต้องทำงาน!” นักโทษหัวล้านคนนั้นพูดอย่างเย็นชาอีกครั้งเธอรังเกียจคนที่รังแกคนที่อ่อนแอ ครั้งหนึ่ง เธอถูกผู้จัดการโรงงานบังคับจับตัวไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะเธออ่อนแอเพื่อที่จะได้ทำงานต่อ เธอจึงอยู่เงียบ ๆ มาโดยตลอดและเพราะว่าเธอโดนรังแกได้ง่าย ชายคนนั้นเริ่มหนักข้อขึ้นและถึงกับใช้กำลังรุนแรงกับเธอต่อหน้าลูกสาวของเธอเองลูกสาวของเธอตามไปและชกชายคนนั้น แต่เขาผลักเด็กกระเด็นออกไป หัวของเด็กกระแทกเข้ากับกลอนประตู และท้ายที่สุด เธอก็เสียชีวิตคาที่ตรงนั้นเพราะเหตุนี้ เธออดไม่ได้ที่จะฆ่าคนสารเลวนั่นเธอเกลียดพวกคนที่ชอบรังแกคนอื่นที่สุด!“เร็วเข้า!!!” นักโทษหัวล้านคนนั้นคำรามอีกครั้งหลังจากที่เพิ่งจะทรมานกับความเจ็บปวด เอมิลี่ไม่กล้าสู้กลับ เธอกลับไปที่ที่นั่งของเธออย่างว่าง่าย เธอรู้สึกถึงบางอย่างแทงลึกเข้าไปในแก้มก้นขวาของเธอในตอนที่เพิ่งจะนั่งลงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้เธอหน้าซีดในทันที“อ๊ากก!!” เธอกรีดร้องและเด้งตัวขึ้นในทันที และหันไปมองยังบริเวณที่เธอถูกทิ่มมีเข็มสีเงินแทงลึกอยู่ด้านใ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 106
ในยามเย็น อาทิตย์อัสดงได้ย้อมเมืองแอตแลนติสเป็นสีทองพระอาทิตย์ตกดินและทั้งโลกก็หนาวเย็นขึ้นอีกครั้งตึกของเอ็กซ์เอ็นเตอร์เทนเมนต์กำลังสว่างไสวในยามพระอาทิตย์ตกดินภายในห้องทำงานที่แสนอบอุ่น หลังจากที่ไซล่าทำงานเสร็จในวันนี้ เธอจ้องห้องส่วนตัวที่ร้านอาหารตะวันตก วิธยู อีกครั้งและบอกกับไฟฟ์ แบตตันทางวีแชทต่อมา เธอแต่งหน้าอย่างสบาย ๆ และปล่อยผมลอนผมสีดำขนาดใหญ่ที่นุ่มสลวยคู่กับการแต่งหน้าอย่างเป็นธรรมชาติทำให้เธอดูราวกับเทพธิดาเสื้อสีขาวสะอาดของเธอเข้าคู่กับกางเกงครอปสีฟ้าอ่อนและเสื้อขนสัตว์สีฟ้าอ่อนตอกย้ำถึงความรู้สึกราวกับสานุศิษย์พระเจ้ารองเท้ารัดส้นสีเงินเน้นย้ำเรียวขาและข้อเท้าอันเรียวยาวสวยของเธอ….อีกด้านหนึ่ง ภายในห้องเก็บไวน์สามชั้นของการ์เด้น แมนชั่น สแตนลีย์ แฮรี่ เซบาสเตียนและแกรี่หันหน้าเข้าไปที่เคาน์เตอร์ไม้โรสวูด แต่ละคนมีแก้วไวน์แดงอยู่ตรงหน้าแสงไฟสลัวภายในห้องเก็บไวน์ได้เน้นย้ำถึงอารมณ์อันเยือกเย็นของสแตนลีย์เฮนรี่ เซบาสเตียน และแกรี่กำลังดื่มอยู่ แต่มีแค่แก้วไวน์ของสแตนลีย์เท่านั้นที่ยังไม่ถูกแตะขณะที่เขาจดจ่ออยู่กับการอ่านข้อความวีแชทที่ไซล่าส่งมาหา
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 107
เขาได้เจอผู้หญิงดาวยั่วชอบอ่อยชายหนุ่มที่ขับรถหรูตั้งมากมายรอยยิ้มที่ยั่วยวนบนใบหน้าของสาวสวยคนนั้นแข็งทื่อด้วยความรู้สึกตกตะลึงในออร่าของเขากระนั้น เธอไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ ผู้ชายที่ร่ำรวยและสง่างามเช่นนี้คือความฝันของผู้หญิงทุกคน!ถ้าสามารถคว้าใจของเขาได้ เธอคงจะสบายไปตลอดชีวิต“อย่าทำแบบนั้นสิ สุดหล่อ ช่วยฉันหน่อยนะ” สาวสวยคนนั้นกล่าวอย่างยั่วยวนเขายังคงเฉยชา เขาค่อย ๆ หยิบถุงมือการแพทย์สีขาวออกมาจากที่เก็บของหน้ารถโดยไม่พูดอะไร และเดินลงจากรถอย่างรวดเร็วไปดึงประตูฝั่งผู้โดยสารเปิดออกและลากผู้หญิงคนนั้นออกมาหลังจากนั้น เขาถอดถุงมือและโยนลงถังขยะพร้อมกันกับกระดาษทิชชูต้านเชื้อแบคทีเรียทุกอย่างจบลงอย่างรวดเร็วต่อมา เขาก็หันหลังจากไป สาวงามก็โกรธเคืองพลางกระทืบเท้าต่อไป “เกิดอะไรขึ้นเนี้ย? คนอย่างแฟนนี่ มิทเชลมีพิษงั้นเหรอ? ทำไมถึงต้องสวมถุงมือก่อนจะจับตัวฉันด้วย? ประหลาดคนจริง ๆ!”เมื่อกล่าวเช่นนั้น เธอก็กลอกตาใส่สแตนลีย์เดินเข้าไปในร้านอาหารณ ทางเข้า เขาดึงดูดสายตาของลูกค้าจำนวนนับไม่ถ้วนภายในนั้น บรรดาผู้หญิงทั้งหลายรู้สึกตื่นเต้นและเริ่มปรึกษากันว่าเขาเป็นคนดังและ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 108
โต๊ะอาหารถูกคลุมไปด้วยผ้าไหมสีขาวหิมะ ดอกกุหลาบสีขาวหลายช่อถูกจัดวางอยู่บริเวณกลางโต๊ะภู่สีขาวบริสุทธิ์ห้อยอยู่ตรงปลายของผ้าปูโต๊ะ แสดงให้เห็นถึงความหรูหราแต่เรียบง่ายภายใต้แสงสว่างของโคมระย้าอันงดงาม ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบ กลิ่นหอมของกุหลาบที่ฟุ้งกระจายบนอากาศทำให้จิตใจสงบหลังจากที่สั่งอาหารเรียบร้อย ทั้งคู่ก็ถอดเสื้อคลุมของตนออกและแขวนไว้หลังเก้าอี้ เหลือไว้แต่เสื้อของตัวเองทั้งคู่แต่งตัวในโทนสีขาว ให้ความรู้สึกราวกับคู่รักในตอนนี้“นายจำสิ่งที่ฉันสอนเมื่อวานนี้ได้รึยัง? หรือว่าลืมไปแล้ว?” ไซล่าเริ่มบทสนทนา“จำได้” เขาตอบกลับเบา ๆ กำลังเล่นกับไฟแช็กที่มีกระจกสีดำทั้งหมดด้วยมือเดียวนิ้วของเขาคล่องแคล่วมาก ไม่ว่าเขาจะเล่นมันอย่างไร ไฟแช็กก็ไม่เคยหล่นเนื่องจากเขามีนิ้วที่เรียวยาวและมีเสน่ห์เป็นพิเศษ การเล่นกับไฟแช็กของเขาจึงดึงดูดความสนใจมากขึ้น มันดูเหมือนเป็นไฟแช็กธรรมดา แต่ดูเหมือนจะแพงกว่าราคาของมันเองเมื่อกลายเป็นของเล่นในมือเขาช่วงเวลาครู่หนึ่ง ไซล่าตกตะลึงขณะที่มองดูเขามองเธออย่างสงบก่อนที่จะดีดนิ้วใส่เธอ “กำลังคิดอะไรอยู่?”จากนั้นไซล่าก็ได้สติ เธอมองใบหน้าที่มี
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 109
‘อ้าว งั้นก็อย่ามานะ อยู่ดี ๆ แม่ก็หายเบื่อล่ะ และก็ไม่ต้องให้ใครมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ด้วยนะ’หลังจากนั้น อีกฝ่ายก็ส่งอิโมจิของผู้หญิงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งมา…เวลาสามทุ่มไซล่าเดินนำสแตนลีย์เข้าไปในศูนย์การค้าของเมืองแอตแลนติส โกลด์ฟิลด์ พลาซ่าตรงเวลาแม้ในช่วงโมงนี้ ห้างก็เนืองแน่นไปด้วยผู้คน สิ่งนี้ทำให้ดูมีชีวิตชีวาอย่างมากกระนั้น ไม่ว่าฝูงชนจะกลุ่มใหญ่สักแค่ไหน พวกเขาทั้งสองก็ยังเป็นตัวตนที่น่าทึ่งที่สุดท่ามกลางคนอื่น ๆ ทั้งสองดึงดูดสายตาทุกคู่ราวกับเพชรสองเม็ดงามที่เป็นประกายระยิบระยับเมื่อทั้งสองมาถึงทางเข้า ชายวัยกลางคนที่สวมสูทและมีป้ายชื่อที่อ่านว่า ‘ผู้จัดการทั่วไป’ รีบเข้ามาหาพวกเขาบนมุมซ้ายของคำว่า ‘ผู้จัดการทั่วไป’ คือโลโก้ของโกลด์ฟิลด์ พลาซ่าเมื่อชายคนนั้นเห็นสแตนลีย์ เขากำลังจะโค้งคำนับทักทายกลับกัน สแตนลีย์ส่ายหน้าของเขาเบา ๆ ชายคนนั้นก็เข้าใจและหยุดในทันที เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และจากนั้นก็เดินผ่านสแตนลีย์ไปไซล่าไม่ทันสังเกต สายตาของเธอมุ่งไปยังแบรนด์เครื่องสำอางที่หลากหลายและแบรนด์อัญมณีที่อยู่ชั้นแรกทันทีที่เดินเข้ามาในตัวพลาซ่าทว่า พวกเขาทั้งสองมาท
Latest chapter
