ตอนที่81 ทำไมไม่พาบัวไปบ้าน

พี่ดินค่อยๆถอนจูบออกจากริมฝีปากของฉัน เขามองริมฝีปากของฉันอย่างอ้อยอิ่ง ฉันก้มมองแหวนที่พี่ดินสวมใส่ให้ฉัน มันรู้สึกดีใจมาก มากจริงๆ

"แหวนนี้แม่ให้ผมไว้ก่อนที่เเม่ผมจะเสีย"

"....."

"ผมไม่เคยคิดจะสวมใส่มันให้กับใคร นอกจากคุณกอบัว^_^"

"ขอบคุณนะคะ ฮึก..." ฉันร้องไห้โฮออกมาอย่างห้ามไม่ได้

มันไม่ใช่การขอแต่งงานที่วิเศษหรูหรา ไม่ได้ขอแต่งงานที่ริมทะเล ไม่ใช่ร้านอาหารหรูๆ แต่แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว

"ร้องไห้ทำไม เสียใจรึไงที่จะแต่งงานกับผม หื้ม..." พี่ดินยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มฉันเบาๆ

"ใครบอกว่าเสียใจ บัวดีใจต่างหาก ฮึก..."

"ดีใจก็หยุดร้อง"

"มันหยุดร้องไม่ได้ ฮึก..."

"งั้นเดี๋ยวผมช่วย"

"อะไรคะ ? ฮึก..." ฉันมองหน้าพี่ดินแบบไม่เข้าใจ

พี่ดินยิ้มหวานให้ฉันดวงตาเป็นประกาย เขาค่อยๆจับตัวฉันให้เอนลงนอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่

"พี่ดิน ไม่เอานะคะ ฮึก..." ฉันจะดีดตัวลุกขึ้นนั่งแต่ถูกพี่ดินกดลงไปนอนเหมือนเดิม

"ผมจะเอา" พี่ดินมองฉันสายตาดุๆ ก่อนจะขึ้นมาค่อมตัวฉัน

ใบหน้าหล่อเหลาก้มมาซุกไซ้ซอกคอของฉัน มือหนาบีบเค้นคลึงน่าอกฉันเบาๆ ลมหายใจของเราทั้งคู่เริ่มแรงติดขัดขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาที่มันไหลเมื่อค