เฮือก เดเนียลเขาอีกแล้ว เขาทำไมถึงมาที่นี่ได้ แอบตามฉันมาอย่างงั้นหรอ "ปล่อย..." ฉันพูดบอกเดเนียลแล้วก็พยายามแกะมือเขาออกจากข้อมือของฉัน "ไปอยู่กับผมมั้ย ผมจะซื้อคุณต่อจากมันเอง" เขามองหน้าฉัน พูดสีหน้าจริงจัง สำหรับเขาสองคนพี่น้องฉันก็คงเป็นแค่ของเล่นนั่นแหละ ฉันรู้ตัวเองดี แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นฉัน ผู้หญิงของพี่ดินมีตั้งเยอะแยะ ทำไมถึงต้องมายุ่งกับฉันด้วยเขาน่าจะรู้ดีว่าเขาทำให้ฉันเดือดร้อนเพราะเขาตั้งกี่ครั้งแล้ว "ไม่ คุณปล่อยฉันได้แล้วเดเนียล" "คุณเรียกแทนตัวเองว่าบัวสิ ผมชอบ^_^" เขายิ้มหวานให้ฉัน "ฉันบอกให้ปล่อยฉันไง..." ฉันพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากเขาแกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดออก ฉันรีบหันขวับไปมองภาวนาขอให้อย่าเป็นพี่ดินเลย ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อคนที่เปิดประตูออกมาไม่ใช่พี่ดินจริงๆ เขาคือพี่หมอ เพื่อนของพี่ดิน ฉันมองพี่หมอส่งสายตาขอร้องให้เขาช่วยฉันทีพี่หมอเดินตรงมาทางฉัน แล้วเขาก็ผลักเดเนียลออกจากตัวฉัน แล้วก็มายืนบังหน้าฉันไว้ "มึงนี่มันวอนตีนไอ้ดินจริงๆ" พี่หมอพูดเสียงแข็ง เดเนียลท่าทางเขาเหมือนโรคจิตยังไงยั่งงั้น เขาเอาแต่ยิ้ม "กูชอบเธอจ
พรึ่บ! จู่ๆพี่ดินก็ดันตัวฉันออกจากตักของเขาแล้วก็ลุกขึ้นพรวด"ผม ผมจะไปอาบน้ำ" พูดจบพี่ดินก็เดินไปบนชั้นสองของบ้านเลย "เฮ้อ...." ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ พี่ดินคงจะโกรธ คงจะไม่ชอบฉันมาก็จริงๆ ฉันทำแบบผู้หญิงคนนั้นพี่ดินยังไม่มีท่าทีว่าจะสนใจเลย เป็นแบบนี้หนี้สิบล้านของฉันเมื่อไหร่จะหมดกันล่ะ ฉันต้องเอาใจพี่ดินมากกว่านี้!! ฉันลุกขึ้นหยิบขวดเหล้ากับแก้วขึ้นมา แล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอน ฉันต้องพยายามเอาใจพี่ดินมากกว่านี้ ภายในห้อง...ฉันปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองถอดออกจนหมด แล้วหยิบผ้าขนหนูมาพันตัว ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมขวดเหล้ากับแก้วที่อยู่ในมือ ภายในห้องน้ำ...พี่กินกำลังนอนแช่อยู่ในอ่างจากุซซี่ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินไปนั่งตรงขอบอ่างแล้วเทเหล้าใส่แก้วจากนั้นก็ยื่นให้พี่ดิน พี่ดินรับแก้วจากมือฉันไปแต่เขาแทบจะไม่มองหน้าฉันเลย ฉันคงจะน่าเบื่อมากเลยใช่มั้ย เฮ้อ"เดี๋ยวผัวถูตัวให้นะคะ^_^" ฉันเอามือลูบไล้ไปตามหน้าอกแน่นๆของพี่ดิน หมับ! มือหนาของพี่ดินขว้ามาจับมือของฉันไว้ "ไม่ต้อง ออกไปข้างนอกผมอยากอยู่คนเดียว" "พี่ดินหายโกรธบัวเถอะนะคะ" ฉันทำเสียงออดอ้อนพี่ดิน แต่พี่
ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น มองดูภาพพี่ดินกับผู้หญิงคนนั้นกำลังร่วมรักกัน เขาจะดึงฉันเข้าไปร่วมในอารมณ์กามของเขาสองคนอย่างงั้นหรอ ไม่ถามฉันสักคำเลยหรอว่าฉันอยากทำแบบที่เขาสั่งรึเปล่า"ผมบอกให้คุณถอนเสื้อผ้าออกไงบัว อ๊า~""....." เกินไป มันเกินไปแล้ว "กอบัว!!" พี่ดินตวาดเสียงดังลั่น"ไม่ค่ะ บัวไม่ถอด"พูดจบฉันก็หันหลังให้เขาสองคน แล้วเดินออกมาจากห้องนั้นทันที ฉันวิ่งออกมาจากบริษัทของพี่ดินแล้วเรียกแท็กซี่ ฉันจะกลับบ้าน ฉันไม่อยากอยู่แบบนี้แล้ว หนี้ฉันจะหาใช้เอง ฉันไม่อยากอยู่กับคนมักมากในกามแบบเขาอีกแล้ว อะไรฉันก็ทนได้ทั้งนั้น แต่ถึงขั้นจะให้ฉันไปร่วมด้วยแบบนั้น มันเป็นเรื่องที่ฉันรับไม่ได้จริงๆ ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถ น้ำตาฉันมันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง จุกไปทั่วทั้งอก ฉันรู้ตัวดีว่าฉันรักพี่ดิน ฉันไม่ควรที่จะรักเขา ไม่ควรเลยจริงๆ ณ บ้านของฉัน "มาทำไม มาแบบนี้เสี่ยเขารู้รึเปล่า แกอย่ามาทำให้แม่กับน้องซวยนะบัว" เสียงของแม่พูดขึ้นเมื่อฉันก้าวขาเข้าไปในบ้าน "บัวจะหาเงินให้หนี้เขาเองแม่ บัวไม่ไปอยู่กับเขาแล้ว แม่อย่าไล่บัวกลับไปอีกเลยนะ" แม่เดินมาหยุดตรงหน้าฉันแล้วก็จ้องฉันตาเขม่ง "ส
[Talk แผ่นดิน]หลังจากที่กอบัวเธอเดินออกไปจากห้องทำงานของผม ผมรู้สึกตกใจอยู่ไม่น้อยที่ครั้งนี้เธอกล้าขัดคำสั่งผม ทุกครั้งเธอจะยอมทำตามผมตลอด ผมมองร่างนิดาที่กำลังนอนเปลือยกายอยู่บนโต๊ะทำงานของผม อ๊า! กำลังมันเลย แต่ผมก็ต้องหยุดการกระทำที่แสนจะเร้าร้อนนี้ไว้ก่อน เพราะตอนนี้ไม่รู้ว่ากอบัวเธอออกไปไหน ยิ่งซื่อบื่ออยู่ด้วยผมชักท่อนเอ็นออกจากรูสวาทของนิดา"เอาไว้ค่อยมาต่อวันหลัง ผมมีธุระ" พูดจบผมก็เก็บท่อนเอ็นของตัวเองยัดเข้าไปในกางเกง จัดการรูดซิปเรียบร้อย จากนั้นผมก็เดินออกจากห้องทำงาน ไม่รู้ว่าเธอหายไปไหนของเธอ ผมให้ลูกน้องตามหาจนทั่วบริษัทก็ไม่เจอ ไม่ใช่ว่าแอบไปหาไอ้เวรเดเนียลอีกล่ะ หรือว่าเธอจะนัดกับมันไว้ ร้ายจริงๆ !! ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเบอร์โทรออกไปหาไอ้เดเนียล ไอ้เด็กนรกส่งมาเกิด! เดเนียล📞"หวัดดีพี่ชายสุดที่รัก" ผม📞" ผู้หญิงของกูอยู่ไหน" เดเนียล📞"ผู้หญิงของมึงก็ต้องอยู่กับมึงสิ จะมาอยู่กับกูได้ไง เอ๊ะ รึว่าอยู่ เดี๋ยวกูดูก่อน"ผม📞"Damn" ผมสบถคำหยาบด่ามัน ผมอยากจะฆ่ามันให้ตายเลยจริงๆ ไอ้เด็กเวรเดเนียล📞"ฮ่าๆ ผู้หญิงของมึงไม่ได้อยู่กับกู แต่กูก็อยากได้เธอมาอยู่กั
[Talk กอบัว]เช้าวันใหม่....ฉันตื่นขึ้นมาเพราะมันรู้สึกไม่สบายตัว มันรู้สึกหนักตรงช่วงเอวของตัวเอง พอลืมตาขึ้นไปมองถึงได้รู้ว่าแขนของพี่ดินมันพาดมาที่เอวของฉันอยู่ตอนนี้ ฉันค่อยๆจับแขนของพี่ดินยกออกจากเอวของตัวเองอย่างเบามือ ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้น หมับ! "อ่ะ พี่ดิน..." ยังไม่ทันที่จะลุกขึ้นพ้นเตียงนอน มือหนาของพี่ดินก็ขว้าร่างฉันให้ลงไปนอนเหมือนเดิม เขากำชับกอดแน่น ปลายจมูกโด่งของพี่ดินกำลังลากไล้ไปมาตรงแผ่นหลังของฉัน ทำเอาขนฉันลุกซู่ไปทั้งตัว "พี่ดิน มันจั๊กกะจี้ อื้อ" ฉันร้องท้วง เพราะตอนนี้ฉันสัมผัสได้ว่ามันไม่ใช่แค่ปลายจมูกของเขาแล้ว พี่ดินกำลังลากไล้เรียวลิ้นร้อนๆอยู่ตรงแผ่นหลังของฉัน พรึ่บ! พี่ดินพลิกตัวขึ้นมาค่อมตัวฉัน "ทำไมชอบขัด" พี่ดินมองฉันแบบไม่สบอารมณ์ จบคำพูดของเขา พี่ดินก็ก้มหน้าลงมาซุกกับซอกคอของฉัน ฉันหลับตาลงเกร็งไปทั่วทั้งร่างกาย พี่ดินลากไล้ริมฝีปากร้อนๆไปตามซอกคอของฉัน ตามไปที่แก้ม หน้าผาก ทุกส่วนของใบหน้า จากนั้นเขาก็ลากเรียวลิ้นลงไปที่เนินอกของฉัน ก่อนจะขบเม้มทำรอยไว้ ฉันเจ็บแปลบจนต้องนิ่วหน้าหลายต่อหลายครั้ง และดูเหมือนพี่ดินจะไม่หยุดแค่นี้ "อื้อ พี่ดิน
[ Talk กอบัว ]ฉันลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรมันขยับอยู่ตรงต้นขาของฉัน "พะ พี่ดิน" พอลืมตาขึ้นมาเต็มตารู้ตัวเป็นพี่ดิน แถมตอนนี้ท่อนล่างของเราทั้งคู่มันยังเปลือยเปล่าอีกต่างหาก เขาถอดกางเกงฉันออกตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่รู้!! ฉันรีบผละตัวถอยห่างจากเขา แต่ก็ถูกรั้งไว้ "คุณกล้าโกหกผมอย่างงั้นหรอกอบัว" พี่ดินจ้องหน้าฉันตาเขม่ง ฉันเม้มปากแน่น เมื่อรู้ว่าตัวเองคงไม่รอดเงื้อมือของเขาแน่ๆ "ไหนคุณบอกผมว่าเป็นประจำเดือนกอบัว" เขาถามฉันเสียงเเข็ง "กะ ก็ ก็..บัวพึ่งหายเป็นวันนี้" ฉันพูดเสียงตะกุกตะกักตอบพี่ดิน "อ้อ เป็นแบบนี้นี่เอง ผมออกไปจากห้องปุ๊บหายเป็นประจำเดือนปั๊บเลยว่างั้น" น้ำเสียงและแววตาของพี่ดินที่กำลังมองมาที่ฉันบ่งบอกว่าเขาไม่เชื่อฉันเลยสักนิด "หึ !!" พี่ดินเค้นหัวเราะในลำคอเบาๆ มือหนาดึงถุงยางรูดออกจากท่อนเอ็นแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี "คุณมันไม่ได้ซื่อบื้อแบบที่ผมคิดเลย คุณมันร้ายกอบัว" "อ่ะ พะ พี่ดิน อื้อซี๊ด" ฉันร้องครางออกมาเบาๆ เพราะตอนนี้นิ้วใหญ่ของพี่ดินกำลังลากแหวกกลีบทั้งสองข้างของฉันให้แยกออกจากกันก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปสำรวจด้านในรูเสียวของฉันฉันเริ่มหา
ช่วงสายๆของอีกวันวันนี้ฉันตื่นสายกว่าทุกวันเพราะเมื่อคืนกว่าพี่ดินจะปล่อยให้ฉันนอนเกือบตี3 ไม่รู้เขาเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน พอตื่นขึ้นมามองดูคนที่นอนอยู่ข้างๆไม่มีแล้ว พี่ดินไปไหนก็ไม่รู้ ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ออกมาด้านนอกทำอาหารกิน ก๊อกๆ เสียงเคาะห้อง ฉันไม่กล้าไปเปิดห้องเลยไม่รู้ว่าใครมาเคาะเพราะนี่มันเป็นห้องของพี่ดิน อาจะเป็นพวกผู้หญิงของเขาก็ได้ ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องยังคงดังต่อเนื่องเรื่อยๆ "คุณกอบัวครับ คุณกอบัว" เสียงเรียกชื่อฉันจากหน้าห้อง "เสียงพี่ชาติหนิ" ฉันพูดออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้พี่ชาติ แกร่ก! ประตูเปิดออก"ว่าไงคะ พี่ชาติ^_^" "คุณดินให้ผมมารับคุณกอบัวไปที่บริษัทครับ" "อ้อ งั้นรอแปปนึงนะคะ" ฉันเดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋าสะพายกับโทรศัพท์แล้วก็ออกไปจากห้องพร้อมกับพี่ชาติ ณ บริษัทของพี่ดิน...พี่ชาติพาฉันเดินไปที่ห้องทำงานของพี่ดิน ห้องที่เขากับผู้หญิงคนนั้นมีอะไรกันแล้วเขาจะให้ฉันไปร่วมด้วย พอเข้ามาด้านในห้องแล้วมันรู้สึกจุกๆไปทั่วอกยังไงก็ไม่รู้ "มานี่สิ" พี่ดินเรียกฉันให้เข้าไปหาเขาที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานตัวใหญ่ "ค่ะ" ฉ
[ Talk กอบัว ]หลังจากเข้ามาในห้องฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรเลยกวาดเก็บห้องแก้เบื่อ รวมทั้งเอาเสื้อผ้าของพี่ดินไปปั่น ฉันปั่นผ้าเป็นแล้วน่ะเพราะพี่ดินเป็นคนสอน^_^ช่วงดึกๆ ประมาณ5ทุ่ม ฉันนอนดูซีรีย์ของเซียวจ้าน ดาราที่ฉันชื่นชอบและคลั่งไคล้มากแสดงอยู่ เอาตรงๆเลยคือฉันนอนไม่หลับ พยายามจะข่มตานอนแล้วแต่มันนอนไม่หลับ เลยต้องหาอะไรดู เพื่อว่าดูไปดูมาแล้วฉันจะเคลิ้มหลับ ทุกคืนจะมีพี่ดินคอยนอนกอดพอเขาไม่มานอนด้วยมันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้เฮ้อ...นี่ฉันติดพี่ดินมากขนาดนั้นเลยหรอ ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลยจริงๆ กฏของพี่ดินฉันยังจำได้ดีทุกอย่าง ฉันทำตามที่เขาบอกได้ทุกข้อ ยกเว้น....ห้ามรักเขา ฉันพยายามหักห้ามใจตัวเองตลอด แต่ใจฉันมันไม่รักดี มันไม่ยอมฟังเสียงห้ามปรามจากฉันเลย มันยังดื้อดึงจะไปรักเขาอยู่ได้ ทั้งที่รู้ว่าต้องเจ็บ ที่ไปรักผู้ชายแบบพี่ดิน เขามีผู้หญิงให้้ลือกตั้งมากมาย ที่พี่ดินดีกับฉันมันคงเป็นเพราะฉันเป็นของเล่นชิ้นใหม่สำหรับเขา ไม่สิ!!เขาก็ดีกับทุกคน ดียิ่งกว่าตอนอยู่กับฉันซะอีก เฮ้ออ!! ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ ฉันอยากำปให้พ้นจากเขาเร็วๆจัง ความรู้สึกบ้านี่มันจะได้หายไปจากใจฉันสักที
1ปีผ่านไป🎉ตอนนี้ลูกแฝดตัวน้อยของฉันกับพี่ดินอายุได้1ขวบกับอีก1เดือนแล้ว กำลังหัดเดินเลย ตอนนี้ลูกพูดคำว่าพ่อแม่ได้แล้ว คำว่าปู่ ย่า ก็พูดได้แล้ว เพราะคุณพ่อของพี่ดินมาพูดคำว่าปู่กรอกหูหลานทุกวัน555 วันนี้ฉันกับพี่ดินจะไปฮันนีมูนกัน เพราะตั้งแต่แต่งงานเราไม่ได้ไปฮันนีมูนกันเลย เราไม่ค่อยมีเวลาแต่ตอนนี้ลูกโตแล้ว คุณพ่อเป็นคนเสนอให้เรารีบไป เพราะเดี๋ยวลูกโตไปว่านี้จะไม่มีเวลา เพราะจะวุ่นวายหลายอย่าง ไหนจะงานที่บริษัทของพี่ดินด้วยหลังจากที่เอาลูกไปส่งไว้กับคุณพ่อของพี่ดินแล้ว ฉันกับพี่ดินก็ขับรถมุ่งหน้าไปที่ทะเล ที่ภูเก็ตกัน @ภูเกต....ทะเล~เรามาถึงที่นี่ก็ประมาณบ่าย3 แล้ว ฉันนั่งรอพี่ดินเอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องพัก เราพักกันที่รีสอร์ทซึ่งห่างจากทะเลไม่มากนัก มองไปข้างหน้าก็เห็นน้ำทะเลสีฟ้าครามกับเม็ดทรายละเอียดสีขาวเฮ้อ...คิดถึงเจ้าสองแฝดจัง พอมาอยู่โดยไม่ได้ยินเสียงร้องของลูกมันทำให้ฉันคิดถึงลูกขึ้นมาจับใจ อยากจะกลับบ้านแล้วล่ะสิฉัน "นั่งเหม่ออะไรอยู่ หื้ม" พี่ดินสวมกอดฉันจากด้านหลัง "เรากลับบ้านกันดีมั้ยคะพี่ดิน" พอจบคำพูดของฉัน พี่ดินก็ปล่อยกอดออกแล้วมานั่งข้างๆฉัน พร้อมก
หลังจากกลับมาตากบ้านของคุณพ่อ พี่ดินก็พาฉันแวะซื้อของบำรุง พี่ดินซื้อเยอะมาก พวกนม อะไรต่างๆ เยอะมากจริงๆ จนฉันต้องร้องท้วงให้เขาหยุดซื้อ "คุณมีเจ้าตัวเล็กในท้องตั้งสองคนนะกอบัว คุณต้องบำรุงเยอะๆ" พี่ดินพูดพรางหยิบนมใส่ตะกร้าเพิ่ม"พี่ดิน พอได้แล้วแค่นี้ก็กินได้เกินสองเดือนแล้วนะคะ" "แต่ผมว่าเอาเพิ่มอีกหน่อยดีกว่า" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ให้กับความบอกไม่ฟังของพี่ดิน "เดี๋ยวของมันจะหมดอายุก่อนที่จะกินหมดเอานะคะพี่ดิน" พี่ดินที่กำลังหยิบของใส่ตะกร้าหยุดชะงัก แล้วก็เอาของวางลงที่เดิม "อื้ม งั้นเอาแค่นี้ก่อนก็ได้" พูดจบพี่ดินก็พาฉันเดินไปคิดเงิน ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงแถวนี้ถึงเอาแต่จ้องมองพี่ดินตาเป็นมันส์เลย ฉันไม่ชอบเอาซะเลยที่พวกเธอมองสามีของฉันแบบนี้ "กอบัว คุณเป็นอะไร ?" พี่ดินถามฉันหลังจากที่เราขึ้นมาบนรถกันแล้ว "เปล่าค่ะ" "คุณโกหก เวลาคุณงอนคุณชอบทำหน้าเหมือนหมู" "พี่ดิน !!" ฉันหันขวับไปมองพี่ดินตาขวาง เมื่อเขาบอกว่าฉันเหมือนหมู "นั่นไง ยิ่งเหมือนหมูกว่าเดิมอีก" พี่ดินเอานิ้วมาเขี่ยๆ ปลายจมูกของฉัน "ขับรถไปเลยนะคะ ถ้ายังจะพูดว่าบัวเหมือนหมูอีกบัวจะลงจากรถจริงๆด้วย" "คร๊าบ
เวลาล่วงเลยมาจนถึงวันสำคัญ....คือวันแต่งงานของฉันกับพี่ดินนั้นเอง ฉันกำลังอยู่ในชุดเจ้าสาว กำลังรอพี่ดินมารับตัวออกไป มือฉันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อหมดแล้วตอนนี้ "กอบัว ผมรักคุณ" "กอบัว ผมรักคุณ" "กอบัวผมรักคุณ" เสียงพี่ดินตะโกนอยู่หน้าห้อง มันยิ่งทำให้ใจฉันเต้นรัวกว่าเดิมอีกตอนนี้ แต่ก็แอบขำๆพี่ดินอยู่นะ คงจะโดนเพื่อนเขาที่ดักอยู่หน้าประตูแกล้งล่ะสิตอนนี้ฉันตื่นเต้นมากจริงๆ ก็เพราะว่ามันเป็นครั้งในชีวิตของฉัน แกร่ก! ประตูห้องเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าของพี่ดิน ที่กำลังยืนมองฉัน ใบหน้าเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ฉันก็ไม่ต่างกัน พี่ดินเดินถือดอกกุหลาบสีขาวช่อโตตรงมาหาฉัน ก่อนจะยื่นช่อกุหลาบให้ฉัน ฉันรับช่อกุหลาบมา จากนั้นพี่ดินก็ประคองใบหน้าฉันแล้วก้มหน้าลงมาประทับจูบบนริมฝีปากของฉัน เสียงผู้คนในงานต่างพากันร้องโห่แซวกันใหญ่ จนฉันต้องรีบดันพี่ดินออกเพราะความอาย "ไปข้างนอกกันเถอะ'' พี่ดินยกแขนขึ้นมาให้ฉันเอามือคล้อง จากนั้นเราทั้งคู่ก็เดินออกไปในงาน ตลอดทางเดินจะมีคนโปรยดอกไม้ตลอดทาง "ตื่นเต้นหรอ สั่นเชียว" พี่ดินหันหน้ามาถามฉัน ในระหว่างที่เรากำลังเดินกันอยู่ "ตื่นเ
พี่ดินเดินมานั่งตรงปลายเตียงจากนั้นเขาก็ดึงฉันลงไปนั่งบนตัก "คุณยอมเขามาเยอะแล้วกอบัว คุณต้องหัดใจแข็งบ้าง""....""เข้าใจที่ผมพูดใช่มััย" "ค่ะ บัวเข้าใจ" "ดีมาก" พรึ่บ! จู่ๆพี่ดินก็ดันฉันให้นอนราบไปกับที่นอน เรียวนิ้วของพี่ดินลากไล้ไปมาบนเเก้มของฉัน "ผมขอนะ" "พี่ดิน บัวหิวข้าว" ฉันพูดพรางทำหน้าตาออดอ้อนพี่ดินพี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะลุกออกจากตัวฉัน "กินข้าวเสร็จคุณไม่รอดแน่" ฉันเม้มปากแน่น นี่ขนาดฉันท้องพี่ดินยังไม่คิดจะพักเรื่องอย่างว่าเลยรึไง "พี่ดินทำไมถึงหื่นจัง บัวไม่อยากนอนกับพี่ดินแล้วนะคะ" ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด "อะไรของคุณกอบัว ผมเป็นผัวคุณ ผัวเมียกันก็ต้องนอนด้วยกัน" พี่ดินพูดเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม่ง "ไม่รู้แหละถ้าพี่ดินยังหื่นอยู่แบบนี้บัวจะไม่นอนกับพี่ดินแล้วจริงๆ" "คุณคิดว่าผมจะยอมรึไง" "ต้องยอมสิคะ !!" "กอบัว นี้คุณกำลังสั่งผมอยู่...""ทำไมล่ะ บัวสั่งพี่ดินไม่ได้รึไง อย่านะพี่ดินนั่นแหละอย่ามาขัดใจบัว" "กอบัว..." "กลับบ้านไปเราต้องแยกห้องกันนอน""ไม่ !!" พี่ดินพูดเสียงแข็ง "ไม่รู้แหล่ะ ยังไงบัวก็ไม่ให้พี่ดินนอนกับบัวแล้ว บัวไม่อยาก
1 อาทิตย์ต่อมา...เรื่องที่บริษัทเริ่มดีขึ้นมากแล้ว พี่ดินพลิกสถานการณ์ของบริษัทให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ โดยใช้เวลาแค่แปปเดียว เขาเก่งจริงๆ ตอนนี้ฉันกับพี่ดินกำลังลองชุดแต่งงานกันอยู่ พี่ดินสั่งให้เอาชุดมาให้ลองที่บ้าน เพราะช่วงนี้ฉันขึ้นรถแล้วมักจะเวียนหัวออกบ่อย ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในชุดเจ้าสาวเปิดไหล่ แล้วก็มีแหวกตรงน่าอกนิดหน่อย กระโปงชุดเจ้าสาวขอบอกว่ายาวมาก หวังว่าฉันจะไม่เผลอหกล้มในงานแต่งของตัวเองนะ ถ้าเป็นแบบนั้นคงจะอายหน้าดู"ออกไปก่อน" พี่ดินหันไปสั่งให้พนักงานงานที่เอาชุดแต่งงานมาให้เราสวมใส่ออกจากห้อง "ให้เขาออกไปทำไมพี่ดิน" "ผมอยากอยู่กับคุณสองคน" พี่ดินสวมกอดฉันจากด้านหลัง ตอนนี้เราทั้งคู่ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ที่สะท้อนเห็นทั้งตัวของเรา พี่ดินก้มหน้าลงมาจูบไหล่ฉันเบาๆจากฉันก็เลื่อนริมฝีปากไปตรงต้นคอของฉัน ก่อนจะขบเม้มทำรอยไว้ ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อพี่ดินทำรอยไว้ที่ต้นคอของฉัน และแน่นอนมันมากกว่าหนึ่งรอย "พี่ดินพอแล้วค่ะ" ฉันพูดพรางดันใบหน้าของพี่ดินออก"โทษทีผมห้ามใจไม่ไหว" พี่ดินพูดกระซิบที่หูของฉัน "ดูสิคอบัวเป็นรอยเยอะเลย" "เดี๋ยวก่อนถึงวันแต่งผมจะทำเยอะกว
เช้าวันใหม่...เมื่อวานฉันไปบริษัทพร้อมกับพี่ดิน ไม่เจอผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อนิดาแล้ว พี่ดินบอกว่าไล่เธอออกไปแล้ว ฉันรู้สึกผิดเหมือนกันนะ แต่เธอมายุ่งกับคนของฉันเองหนิ วันนี้พี่ดินปลุกฉันแต่เช้า เพื่อที่จะมาดูฤกษ์แต่งงาน ฉันพึ่งรู้ว่าคุณพ่อของพี่ดินอนุญาตให้เราแต่งงานกันแล้ว เรามาดูฤกษ์กันที่วัดไม่ไกลจากบ้านมากเท่าไหร่ สรุปแล้วฤกษ์แต่งคืออีก2เดือนข้างหน้า ที่ต้องรีบแต่งเพราะเดี๋ยวท้องฉันจะโตกว่านี้ซะก่อน "คุณไม่ต้องห่วงเรื่องพ่อของผมนะกอบัว" ในระหว่างที่พี่ดินกำลังจะขับรถกลับบ้าน พี่ดินพูดขึ้นแล้วก็เอื้อมมือมาจับมือฉัน"ค่ะ ^_^" "พี่ดินคะ บัวอยากให้แม่กับน้องมางานแต่งของบัวด้วย พี่ดินส่งคนไปตามหาแม่กับน้องบัวได้มั้ย บัวขอร้อง" พี่ดินหันมามองฉันแว๊บหนึ่งก่อนจะหันหน้าไปมองถนน "ผมไม่อยากให้คุณ...." "ยังไงแม่ก็เลี้ยงบัวมานะคะพี่ดิน ถึงจะไม่ได้เลี้ยงบัวอย่างดี แต่บัวโตมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะแม่นะคะ" "เพราะพ่อคุณมากกว่าผมว่า" ฉันเม้มปากแน่น แล้วก็ก้มหน้าลง ฉันรู้แหละว่าแม่ขายฉัน แม่ตั้งใจทุกอย่าง แต่ถึงแม่จะไม่รักฉัน แล้วยังไง ฉันต้องเกลียดแม่ แบบนี้นะหรอ "เอาเถอะ เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้อง
ณ ห้างสรรพสินค้า...ก่อนกลับบ้านพี่ดินพาฉันมาแวะที่ห้างก่อน ฉันไม่ได้ขัดหรืออะไร เพราะฉันยังงอนพี่ดินอยู่ "อยากได้อะไรหยิบเอาเลยนะ^_^" พี่ดินยิ้มหวานให้ฉัน มันน่าแปลกที่เมื่อกี้หลังจากที่เขาคุยกับคุณพ่อแค่ไม่กี่คำ พี่ดินก็ดูเหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ "บัวไม่อยากได้อะไร" "งั้นเดี๋ยวผมซื้อให้เอง" พี่ดินเดินจูงมือฉันเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ เป็นว่าเล่น เขาอยากจะซื้ออะไรฉันก็ไม่ขัด จนตอนนี้ของพรุงพรังเต็มไม้เต็มมือพี่ดินไปหมด อยากซื้อก็ซื้อไป ฉันจะไม่สนใจของที่เขาซื้อให้เลยคอยดูสิ "กอบัว ไปดูของเล่นให้ลูกหน่อยมั้ย^_^" "ลูกยังไม่รู้เพศเลยจะรีบซื้อทำไม กลับได้แล้วค่ะ บัวอยากนอน" "งั้นกลับก็ได้ครับ ^_^" พี่ดินคงจะเอาอกเอาใจฉัน หวังจะลบความผิดของตัวเองที่มองนมเธอคนนั้นล่ะสิ ฉันไม่หายโกรธง่ายๆหรอกคอยดูสิ ณ คฤหาสน์หลังใหญ่... ภายในห้องนอน ของที่พี่ดินซื้อให้ฉันถูกวางไว้บนเตียง พี่ดินคงจะหวังให้ฉันเปิดดู แต่เสียใจค่ะ ฉันไม่สนใจ ฉันหยิบของลงวางไว้ที่พื้นแล้วก็ขึ้นไปนอนบนเตียง "กอบัว ไม่ดูของพวกนี้หน่อยหรอ" "จะดูทำไม ตอนพี่ดินซื้อบัวก็เห็น" "กอบัว หายโกรธผมได้แล้วนะที่รัก" พี่ดินขึ้น
พี่ดินใช้เวลาปลอบฉันนานประมาณชั่วโมงกว่า ฉันถึงจะหยุดร้อง แต่ถึงฉันจะหยุดร้องความรู้สึกที่มันจุกแน่นอยู่ในใจมันก็ไม่ได้เลือนหายไปไหน เรื่องที่แม่ไม่ใช่แม่แท้ๆของฉัน คิดถึงมันทีไร ฉันก็อดที่จะร้องไห้ไม่ได้เลยจริงๆ"กอบัว ตอนที่คุณหยุดร้องได้แล้ว ห่วงตัวเองกับลูกก่อน" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน มันก็จริงอย่างที่พี่ดินพูด ฉันต้องห่วงลูก ถ้าฉันเศร้าลูกก็จะเศร้าไปด้วย เฮ้อ...แต่มันอดไม่ได้นี่สิ "หิวมั้ย เดี๋ยวผมพาไปหาอะไรกิน" "พี่ดินยังทำงานไม่เสร็จไม่ใช่หรอ บัวรอได้ค่ะ" พี่ดินเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันเบาๆ "ดูดิ ร้องไห้ตาบวมเป่งเลย" "บัวจะพยายามไม่ร้องนะคะ" ฉันยิ้มจางๆให้พี่ดิน "งั้นเดี๋ยวผมทำงานเสร็จผมจะพาคุณพาหาอะไรอร่อยๆกินนะ อย่าคิดมากคุณๆม่ได้ผิดอะไร" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน จากนั้นพี่ดินก็ลุกขึ้นไปทำงานต่อ ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องทำงานของพี่ดินดังขึ้น "เข้ามา" พี่ดินพูดบอกคนที่เคาะประตูอยู่หน้าห้อง แกร่ก! ประตูถูกเปิดเข้ามา ร่างหญิงสาวนมตู๊ม กระโปรงสั้น เดินเข้ามาในห้อง นี่มั่นใจใช่มั้ยว่ามาทำงาน อ้อ ฉันจำเธอได้แล้ว เธอคือผู้หญิงคนนั้นหนิ คนที่มีอะไรกับพี่ดินในห้องทำงานวันนั้น ฉันห
"ถ้าพี่ดินรังเกียจก็ไม่ต้องมาแต่งงานกับบัว เพราะบัวมันจน" "ไปกันใหญ่แล้วกอบัว " พี่ดินถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก็ก้มหน้าอ่านเอกสารต่อ เขาทำแบบนี้มันยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิดนะ ทำเมินแบบนี้ได้ยังไง เรื่องครอบครัวของฉันมันไม่เคยสำคัญกับเขาเลยรึไงกัน พรึ่บ! ฉันดึงเอกสารที่พี่ดินกำลังอ่านออก"กอบัว คุณทำตัวไม่น่ารักเลยนะ''''ค่ะ บัวทำตัวไม่น่ารัก บัวจะไปหาแม่ ถ้าพี่ดินไม่พาบัวไป บัวก็จะไปเอง !!''"กอบัว !!" พี่ดินเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง "บัวจะไม่แต่งงานกับพี่ดิน ถ้าพี่ดินรังเกียจบัว!!" พี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ฉันกับพี่ดินจ้องหน้ากันสักพัก ต่างคนต่างเงียบไม่พูดอะไร ก่อนที่ฉันจะหันหลังแล้วเดินไปตรงประตูห้อง เขาไม่พาฉันไป ฉันไปเองก็ได้ ถ้ารังเกียจความจนของครอบครัวฉัน เราก็อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก "กอบัวคุณจะไปไหน !!" "กอบัวหยุดเดี๋ยวนี้" "กอบัวผมบอกให้คุณหยุดไง !!" เสียงของพี่ดิน ฉันได้ยินแต่ฉันไม่อาจทำตามคำสั่งของเขาได้ "กอบัว ที่ผมไม่อยากให้คุณกลับไปบ้านเพราะว่าแม่ของคุณ เขาไม่ใช่แม่แท้ๆ คุณก็ไม่ใช่ลูกของเขา" ฉันหยุดชะงัก ค่อยๆหันหน้ากลับไปมองพี่ดิน ฉันมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ พี่ดินพูดเร