เข้าสู่ระบบแชร์
ความทรงจำหวนคืน 1.2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-13 23:35:05
บทที่เกี่ยวข้อง
แม่ทัพร้ายโหยหารัก บุรุษอกภูเขาไฟ 1.1
ภายในห้องทำงานของแม่เล้านางแม่เล้าใจโฉดกำลังจรดพู่กันบันทึกข้อความลงบนแผ่นไม้ไผ่ซึ่งเป็นบัญชีรายรับของตนที่จัดทำขึ้นเป็นกรณีพิเศษ ใบหน้าอวบอิ่มในเวลานี้เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะด้วยความชอบอกชอบใจ เมื่อนางได้ขายสินค้าราคาแพงออกไปในค่ำคืนนี้ในมูลค่าถึงหนึ่งพันเตาปี้เลยทีเดียว “ข้าคาดการณ์เอาไว้มิมีผิดว่าเจ้าเด็กหนุ่มหน้าหวานผู้นั้นจะต้องทำเงินให้มากมายยิ่งนัก แต่คาดไม่ถึงเลยว่าจะขายได้มากถึงหนึ่งพันเตาปี้เลยทีเดียว เสียดายที่มิอาจเก็บเจ้าหนุ่มผู้นั้นเอาไว้ในหอเฟิ่งอี้ได้ หาไม่แล้วข้าต้องได้กำไรจากทำการค้าของเด็กหนุ่มผู้นั้นได้นานหลายปีเลยทีเดียว และจะต้องได้มากกว่าหนึ่งพันเตาปี้อย่างแน่นอน” นางแม่เล้าบ่นพึมพำด้วยความรู้สึกเสียดายไม่หาย พลางส่ายหน้าไปมา“แต่ช่างเถอะรักษาชีวิตของข้าเอาไว้ก่อนถือเป็นเรื่องใหญ่ ถ้าห่วงเอาไว้ทำการค้าต้องตายคาคมคาบเป็นแน่ อีกอย่างข้ายังมีเจ้าหนุ่มคนพี่เหลืออยู่ ถึงแม้จะมีรูปร่างใหญ่โต บึกบึนดั่งนักรบมากไปหน่อย แต่อย่างน้อยข้าก็ยังสามารถใช้ความหล่อเหลางดงามดั่งอิสตรีปรนเปรอเหล่าสตรีชั้นสูงไปทั่วแคว้นนี้ได้… มีแต่กำไร! กำไรทั้งนั้น!!!”นางแม่เล้ากล่าวพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15แม่ทัพร้ายโหยหารัก บุรุุษอกภูเขาไฟ 1.2
จวนสกุลฮัวร่างอรชรอ้อนแอ้นในคราบบุรุษของจางเพ่ยอัน ถูกพันธนาการด้วยเชือกที่ทำจากหนังสัตว์ ข้อมือเรียวสวยถูกมัดไพล่หลังรวมไปถึงข้อเท้า ใบหน้าหวานสวยถูกผ้าคาดปิดปากเอาไว้จนแน่นเมื่อเธอพยายามขัดขืนและดิ้นรนเพื่อช่วยเหลือตัวเองให้หลุดพ้นจากเหล่าสมุนของนางแม่เล้ามิให้ถูกจับมาส่งให้กับบุรุษที่ซื้อตัวมาดวงตากลมโตกวาดสายตาไปทั่วบริเวณห้องนอนซึ่งตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม ข้าวของเครื่องใช้รวมไปถึงเครื่องเรือนต่างๆ บ่งบอกฐานะเจ้าของจวนได้เป็นอย่างดีว่ามั่งคั่งมากแค่ไหน หากเป็นเวลาอื่นที่มิใช่สถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้หญิงสาวจะต้องตื่นตาตื่นใจกับข้าวของต่างๆ ที่อยู่ในสภาพสมบูรณ์ทุกประการอย่างแน่นอน เพราะในยุคปัจจุบันสิ่งที่เธอเคยเห็นในพิพิธภัณฑ์เหล่านี้ล้วนแตกหัก จำเค้าโครงแท้จริงแทบไม่ได้ นักโบราณคดีและนักประวัติศาสตร์ต้องคาดเดาไปเองว่ามีไว้ใช้สำหรับทำอะไร ทว่าในยามนี้จางเพ่ยอันคิดอย่างเดียวว่าจะสามารถช่วยเหลือตัวเองให้หลุดจากเชือกที่กำลังมัดเธอเอาไว้อย่างแน่นหนาได้อย่างไรดี“ให้ตายสิ! เชือกหนังสัตว์ทำไมมันถึงได้เหนียวและมัดแน่นขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าจะต้องถูกจับและโดนมัดเอาไว้แบบนี้ศึกษาวิธีแก้ที่เคยเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15แม่ทัพร้ายโหยหารัก บุรุษอกภูเขาไฟ 1.3
และนั่นทำให้พระหัตถ์ใหญ่ที่กำลังลูบไล้ใบหน้าสวยของหนุ่มน้อยด้วยความหลงใหลอยู่ในขณะนั้นหยุดชะงักทันใดครั้นได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยพระนามจริงของพระองค์ออกมา มิหนำซ้ำยังล่วงรู้ด้วยว่าทรงมีฐานันดรศักดิ์เช่นไร“เจ้าล่วงรู้ได้เยี่ยงไร!” รับสั่งถามกลับไปสุรเสียงเข้ม พระหัตถ์ที่ลูบไล้ใบหน้าหวานเตรียมพร้อมขย้ำเข้าที่ลำคอในขณะที่จางเพ่ยอันกำลังทบทวนความทรงจำจากข้อมูลประวัติศาสตร์ซึ่งอยู่ในหัวของเธอทั้งหมด เพื่อหาวิธีเอาตัวเองให้รอดจากสถานการณ์อันล่อแหลมอยู่ในขณะนี้ให้จงได้ หากไม่ทำอะไรเลยความลับซึ่งแท้จริงแล้วเธอคือสตรีหาใช่บุรุษจะต้องถูกเปิดเผยออกมาอย่างแน่นอน “แต่เดี๋ยวสิ! ผู้ชายคนนี้มีใจรักชอบเพศเดียวกันถ้าเขารู้ว่าฉันไม่ใช่ผู้ชายแต่ความจริงแล้วเป็นผู้หญิงก็จะต้องผิดหวังและต้องปล่อยเราไป” หญิงสาวครุ่นคิดอยู่ภายในใจ หากแต่เพียงครู่อีกความคิดกลับแทรกขึ้น“ไม่ได้! เกิดให้รู้ว่าเราเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชายตามรสนิยมของเขา เกิดฆ่าเราขึ้นมาจะทำยังไง แต่ถ้าขืนปล่อยให้เข้าใจแบบนี้ไปตลอด เหตุการณ์ในอนาคตที่พี่หยางกับองค์ชายผู้นี้ลงมือสู้กันในสนามรบจะต้องเกิดขึ้น และชนวนในสนามรบมันบ่งบอกว่ามีสาเหตุมาจากเราด้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17แม่ทัพร้ายโหยหารัก บุรุษอกภูเขาไฟ 1.4
ฟิ้ววว!!! ลูกธนูมากมายแหวกว่ายกลางอากาศมิรู้มาจากทิศทางใดพุ่งตรงมาหาอย่างรวดเร็ว พร้อมเสียงตะโกนก้องดังเอ็ดอึงไปทั่ว “จับคนผู้นั้นมาให้ข้า! มันกำลังพยายามเอาสมบัติของข้าไป!” สุรเสียงของรัชทายาทจากต้าหลู่แผดกึกก้อง องค์ชายปีศาจใช้ดาบที่อยู่ในพระหัตถ์กวัดแกว่งลูกธนูที่พุ่งตรงมาหาพระองค์จนสามารถทำลายลงได้ทั้งหมด ก่อนจะยกปลายดาบชี้หน้าไปที่อีกฝ่าย “น้องข้าไม่ใช่สมบัติของผู้ใด! อย่าริบังอาจมายึดครองว่าเป็นของตนไอ้คนถ่อย!!!” รับสั่งตวาดกลับไป พระเนตรคู่สวยจับจ้องรัชทายาทจากแคว้นต้าหลู่อย่างน่าสะพรึงกลัว ในขณะที่อีกฝ่ายจับจ้องพระพักตร์องค์ชายปีศาจและจางเพ่ยอันเขม็ง พระโอษฐ์ยกยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อได้ทอดพระเนตรบุรุษที่มีรูปโฉมงดงามพร้อมกันถึงสองคนในคราเดียวกันอย่างพึงพอพระทัย หากแต่มีเพียงหนุ่มน้อยหน้าหวานเท่านั้นที่ทรงต้องการ “น้องของเจ้าคือสมบัติของข้า! ผู้ใดก็ไม่มีสิทธิ์เอาออกไปได้แม้กระทั่งคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายเช่นเจ้าก็อย่าหวังว่าจะก้าวออกไปจากจวนนี้! ฆ่ามัน! นำเจ้าคนตัวเล็กกลับมาให้ข้าเดี๋ยวนี้!!!” สิ้นพระสุรเสียง กองทหารองครักษ์จากแคว้นต้าหลู่ในคราบบ่าวรับใช้ภายในจวน ใช้วิชา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17แม่ทัพร้ายโหยหารัก บุรุษอกภูเขาไฟ 1.5
จวนแม่ทัพ ครืดดดดดด!!!! เสียงเคลื่อนตัวของกำแพงภายในจวนแม่ทัพขององค์ชายใหญ่ อันเป็นสถานที่พำนักของผู้ที่ดำรงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นฉิน ซึ่งเจ้าผู้ครองแคว้นในแต่ละรัชสมัยมอบให้สำหรับบุคคลที่ได้ก้าวขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งนี้ ซึ่งตำแหน่งดังกล่าวเป็นขององค์ชายอิ๋งหยาง ที่ฉินเหรินกงอดีตเจ้าผู้ครองแคว้นพระราชบิดาโปรดเกล้าแต่งตั้งให้พระองค์ทรงดำรงตำแหน่งนี้ และด้วยเพราะองค์ชายปีศาจทรงถูกเนรเทศไปพำนักอยู่ในเมืองชายแดน มิอาจหวนคืนกลับมาได้ตามคำทำนายของโหรหลวงประจำราชสำนัก ทำให้จวนแม่ทัพใหญ่เว้นว่างปราศจากครอบครัวหรือแม้แต่เจ้าของตำแหน่งดังกล่าวมาพำนักอยู่อาศัยภายในจวน นานกว่ายี่สิบปี ครั้นองค์ชายอิ๋งหยางเสด็จเข้าเมืองหลวงเพื่อร่วมงานพระศพ พระองค์จึงมีคำสั่งให้เหล่าข้าราชบริพารเข้าทำการปรับปรุงและทำความสะอาดจวนแม่ทัพใหญ่พร้อมใช้เป็นสถานที่สำหรับเรียกประชุมกองกำลังลับของพระองค์ และเป็นสถานที่ประทับนอกเขตพระราชวังในยามที่เสด็จออกมาหาข่าวเคลื่อนไหวต่างๆ ก่อนจะหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอยเมื่อสามเดือนก่อน ซึ่งแผนที่ทรงวางเอาไว้ช่างประสบความสำเร็จเกินความคาดหมายเสียนี่กระไร เพราะจากที่แสร้งเก็บพระอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17แม่ทัพร้ายโหยหารัก บุรุษอกภูเขาไฟ 1.6
“เจ้าตัวเล็กมาหาข้า!!!” สุรเสียงองค์ชายปีศาจเพรียกหาน้องชายหน้าหวานดังเอ็ดอึงขึ้นมาทันใด เฮือก!!! หญิงสาวสะดุ้งจนสุดตัวครั้นได้ยินสุรเสียงดังกระหึ่มออกมาจากห้องดังกล่าว “โอ๊ยตกใจหมดเลย! ทำไมพี่หยางเสียงดังขนาดนี้นะ... จะทำยังไงดียังไม่ได้พันผ้าเก็บน้องนมเลย งานเข้าเธอแล้วจางเพ่ยอัน” หญิงสาวบ่นรำพึงรำพัน “อันอัน!!!” สุรเสียงขององค์ชายปีศาจตะโกนก้องออกมาอีกครา “มาแล้ว!!!” เสียงบุรุษห้าวหาญรีบขานรับตอบกลับไปทันที พร้อมก้าวเดินเข้าไปในห้องที่ประทับ สองแขนยังคงยกขึ้นกอดอกตัวเองเอาไว้จนแน่นอยู่เช่นนั้น “ไปมันทั้งแบบนี้แหละใครจะมาทำอะไรฉันได้ว้า” หญิงสาวคิดเข้าข้างตัวเองก่อนจะรีบก้าวเดินเข้าไปในห้องบรรทมอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ร่างอรชรก้าวเข้ามาในห้องดังกล่าว ดวงเนตรสีหยาดน้ำผึ้งเห็นองค์ชายปีศาจนั่งประทับอยู่บนแท่นพระบรรทม พระหัตถ์ยกขึ้นจับพระอุระที่ถูกลูกธนูปักคาอยู่เช่นนั้น พระพักตร์ในยามนี้ไม่เขียวคล้ำอีกต่อไปแล้วหากแต่ซีดเซียวและมีพระอาการหอบโยนด้วยเพราะทรงเสียพระโลหิตไปมากนั่นเอง “องค์ชายทรงมีพระอาการไม่สู้ดีเลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะรีบไปตามหมอหลวงในค่ายให้เข้ามารักษาพระอาการขืนชักช้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17แม่ทัพร้ายโหยหารัก เจ้าเป็นหญิงหรือเป็นชาย 1.1
ห้องนอนท่านแม่ทัพ เพียงไม่นานจางเพ่ยอันก้าวข้ามธรณีประตูมาหยุดยืนอยู่กลางห้องพระบรรทม ในขณะที่โม่โฉวและองครักษ์ติดตามกำลังสาละวนถอดฉลองพระองค์ที่เต็มไปด้วยโลหิตของผู้คนมากมาย ที่องค์ชายปีศาจสังหารผู้คนนับตั้งแต่หอเฟิ่งอี้เป็นต้นมาจนถึงจวนสกุลฮัวจนสิ้นชีพไม่ต่ำกว่าร้อยชีวิตเลยทีเดียว ร่างอรชรหยุดชะงักทันทีเมื่อเธอเห็นฉลองพระองค์ขององค์ชายหนุ่มถูกปลดออกจากพระวรกาย ตุ้บ!!! ฉลองพระองค์ถูกถอดออกจนเผยให้เห็นพระอุระกว้างเต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออัดแน่น ลูกธนูอาบยาพิษเสียบเข้าไปจนลึกเหลือเพียงส่วนปลายที่ถูกหักเอาไว้เพียงน้อยนิด บริเวณบาดแผลเต็มไปด้วยเลือดสีดำในขณะที่พระวรกายท่อนล่างกำลังถูกรองแม่ทัพดึงส่วนที่เป็นกางเกงผ้าตามมาติดๆ พรึบ!!! กางเกงถูกดึงออกจากพระวรกายอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางสายตาของจางเพ่ยอันที่เห็นพี่หยางหยางเปลือยกายต่อหน้าต่อตาเธออยู่ในขณะนี้ “อ๋อย!!! พะ… พะ... พี่... พี่หยาง... หูยย! เห็นหมดเลย” หญิงสาวรำพึงออกมาเบาๆ ใบหน้าหวานลึกล้ำแดงก่ำขึ้นมาโดยพลันเมื่อได้เห็นพระวรกายเปลือยเปล่าขององค์ชายปีศาจปรากฏอยู่ตรงหน้าของเธอในขณะนี้ ก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อได้ยินเสียงของโม่โฉวร้องเรียก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20แม่ทัพร้ายโหยหารัก เจ้าเป็นหญิงหรือเป็นชาย 1.2
เวลาผ่านไปนานกว่าสองชั่วยาม แผลจากลูกธนูบริเวณหน้าอกและหน้าขาขององค์ชายปีศาจได้รับการรักษาเป็นที่เรียบร้อย ลูกธนูอาบยาพิษถูกนำออกมาจากพระวรกายเป็นผลสำเร็จ บาดแผลเย็บโดยใช้ไหมละลายเรียบเนียนและสวยงามเรียงตัวเป็นระเบียบ บาดแผลดังกล่าวถูกปิดทับด้วยผ้าก๊อซขนาดใหญ่ก่อนจะทาบทับด้วยแผ่นปลาสเตอร์ที่สามารถตัดแบ่งได้ด้วยกรรไกรอันคมกริบจากยุคปัจจุบันทำการปิดทับชั้นสุดท้ายเพื่อป้องกันมิให้ถูกสิ่งสกปรก และตามด้วยผ้าพันแผลที่ทำมาจากผ้าฝ้ายถูกนำมาพันโดยรอบอย่างสวยงามทั้งบริเวณหน้าอกและหน้าขาขององค์ชายปีศาจ “เสร็จเรียบร้อยแล้ว! อาการของพี่หยางไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว แผลที่หน้าอกและหน้าขาของท่าน ข้าจะคอยดูแลเปลี่ยนผ้าและล้างแผลให้เอง ส่วนยาพิษที่ได้รับเข้าไปใช้ยาของท่านตาทำการล้างพิษกินติดต่อกันอีกสักสองสามวัน พิษร้ายในตัวของพี่หยางก็หมดสิ้นแล้ว” หญิงสาวกล่าวอย่างภาคภูมิใจในฝีมือทางการแพทย์ของตนเอง ในขณะที่คนจากยุคอดีตต่างพากันเงียบงันไปตามๆ กันเมื่อได้เห็นการรักษาที่มิเคยพานพบมาก่อน เครื่องมือหลายอย่างสร้างความฉงนสนเท่ห์ให้แก่ทุกสายตาที่อยู่ภายในห้องดังกล่าวเป็นยิ่งนัก แม้จะอยู่ในสนามรบมามากก็ตาม แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20
บทล่าสุด
แม่ทัพร้ายโหยหารัก ยาเปลี่ยนเสียง 1.5
ในขณะที่องค์ชายอิ๋งเฟิ่งถึงกับนิ่งงันไปทันที ครั้นทอดพระเนตรพบบุรุษร่างสูงใหญ่กำยำในเครื่องแบบราชองครักษ์ของพระเชษฐารัชทายาท หลายสิ่งหลายอย่างทำให้อนุชาโฉดชะงักงันไปชั่วขณะ ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โต หากแต่องอาจ ผึ่งผาย มิหนำซ้ำรูปโฉมงดงามหล่อเหลาอย่างยิ่งยวดไม่เคยพานพบบุรุษที่มีลักษณะเช่นนี้มาก่อน ทว่ากลับทรงมีความรู้สึกคุ้นเสียงของราชองครักษ์ตรงพระพักตร์เสียนี่กระไร แลดูเส้นเสียงคล้ายพระเชษฐาปีศาจของพระองค์เสียเหลือเกิน “สะ... เสียง... เสียงของเจ้า... เสียงเจ้า!” องค์ชายโฉดได้แต่รับสั่งแต่ถ้อยประโยคเดิม “เสียงของกระหม่อมเป็นเยี่ยงไรกระนั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ” องค์ชายปีศาจรับสั่งถามกลับไป พระเนตรคู่สวยจับจ้องอนุชาต่างพระมารดาอยู่เช่นนั้น ด้วยล่วงรู้ดีว่าอิ๋งเฟิ่งไม่สามารถจดจำพระสุรเสียงของพระองค์ได้อย่างแน่นอน เพราะอีกฝ่ายมีโอกาสได้พานพบพระเชษฐาสองครั้งเท่านั้นและสนทนาเพียงไม่กี่ถ้อยประโยค “เหตุใดคนผู้นี้แลดูคล้ายอิ๋งหยางเสียนี่กระไร รูปร่างสูงใหญ่กำยำใกล้เคียงกันมาก อีกทั้งเส้นเสียงฟังคราแรกก็เหมือนจะใกล้เคียงกันเลยทีเดียว หากแต่จะเป็นไปได้เยี่ยงไรกัน ในเมื่อคนผู้นั้นต้องสวมหน้ากากปิดบังใ
แม่ทัพร้ายโหยหารัก ยาเปลี่ยนเสียง 1.4
พระตำหนักหรดี สองมือเรียวสวยกำลังจับจุดชี่หยางบนพระวรกายขององค์ชายอิ๋งเฟิ่งไปทั่วแผ่นหลังกว้างใหญ่อันเปลือยเปล่า ในขณะเจ้าของร่างนั้นไร้สิ้นความเจ็บปวดไปนานกว่าครึ่งชั่วยามแล้ว จึงเริ่มชะล่าใจว่าอาการดีขึ้นกว่าที่เคยเป็น “เจ้าจับจุดชี่หยางของข้ามานานกว่าครึ่งก้านธูปแล้วนะ ความรู้สึกที่เคยเจ็บปวดได้มลายหายไปหมดสิ้น เมื่อใดเล่าจะสามารถพลิกเปลี่ยนท่าได้บ้าง ข้าอยู่ในท่านี้มานานตั้งแต่เช้าจนนี่พระอาทิตย์ตกดินลงแล้วนะเจ้าหนุ่มหน้าสวย” รับสั่งเรียกขันทีหนุ่มน้อยในเครื่องแบบของนางกำนัลหลวง “กระหม่อมกราบทูลแล้วมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะว่าจะต้องอยู่ในท่านี้สองชั่วยาม ห้ามพลิกเปลี่ยนเป็นอันขาด หาไม่แล้วต่อให้ล่วมยาของกระหม่อมมาถึงก็มิอาจทำให้พระองค์กลับมาพระดำเนินได้ดั่งเดิม จงเชื่อฟังคนรักษาเป็นการดี หาไม่แล้วจะต้องพิการหมดอนาคตไปในบัดดล” หญิงสาวขู่ด้วยน้ำเสียงจริงจัง องค์ชายโฉดหันกลับมาทอดพระเนตรขันทีหน้าหวานทันทีที่ทรงได้ยินเช่นนั้น “เจ้าช่างหาญกล้าเจรจาตีฝีปากกับข้ายิ่งนักหนุ่มน้อย ดูจากใบหน้างดงามแล้วคะเนว่าอายุยังไม่ถึงยี่สิบปีเสียด้วยกระมัง ไม่คิดบ้างหรือไรว่าปากดีเช่นนี้จะตายก่อนที่จะมีโอ
แม่ทัพร้ายโหยหารัก ยาเปลี่ยนเสียง 1.3
ตำหนักข้าง เพียงชั่วอึดใจพระวรกายขององค์ชายปีศาจหมุนคว้างดั่งลูกข่างมาปรากฏอยู่ภายในตำหนักข้าง โดยใช้เวลาเพียงหนึ่งก้านธูปเท่านั้น วรองค์สูงใหญ่พระดำเนินเข้าไปภายในห้องนอนที่มีห่อผ้าของพระองค์และของน้องน้อยวางตั้งเคียงคู่เอาไว้ด้วยกันอยู่ในขณะนั้น สองพระกรรีบคว้าห่อผ้าทั้งสองเอาไว้อย่างรวดเร็ว พลางสำรวจหาหีบล่วมยาซึ่งภายในนั้นมีตัวยาและอุปกรณ์ในการรักษาพยาบาลของยุคปัจจุบัน “อันอันเอาล่วมยาไปรวมไว้ในหีบใหญ่หรือเปล่านะ ถึงไม่เห็นอยู่แถวนี้” รับสั่งพลางเปิดหีบใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้องซึ่งโม่โฉวและหรงซิ่วช่วยขนมาไว้ในห้องดังกล่าวตั้งแต่เช้าแล้ว ทันทีที่เปิดหีบใบใหญ่ออกหีบล่วมยาของน้องน้อยปรากฏอยู่ภายในนั้นจริงๆ ก่อนจะถูกยกขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมปิดหีบลงตามเดิม “เดี๋ยวค่อยให้โม่โฉวและหรงซิ่วเอาหีบใหญ่ขนตามไปให้ที่ตำหนักหรดีวันหลัง ของสำคัญอะไรก็อยู่เต็มสองแขนนี้แล้ว” รับสั่งพร้อมทอดพระเนตรข้าวของในอ้อมพระกร ก่อนจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะครั้นทรงคิดบางอย่างขึ้นมาได้ ข้าวของต่างๆ ในวงแขนถูกวางลงอย่างรวดเร็วเหลือเพียงห่อผ้าส่วนตัวของจางเพ่ยอัน องค์ชายปีศาจยกขึ้นทอดพระเนตรพร้อมภาพเหตุการณ์ที่น้องน
แม่ทัพร้ายโหยหารัก ยาเปลี่ยนเสียง 1.1
ในเวลาต่อมาเพียงชั่วอึดใจพระวรกายใหญ่ขององค์ชายปีศาจ ลอยละลิ่วลงมาจากขื่อคานของพระตำหนักก่อนจะหมุนคว้างไปมาดั่งลูกข่างเร้นพระวรกายไปทรงหยุดยืนอยู่ด้านนอก ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่กำลังแผ่กิ่งก้านสาขาให้ความร่มเย็นพร้อมทำทียืนจับกิ่งไม้ที่ใกล้พระหัตถ์ที่สุดพลางทอดพระเนตรจับจ้องอยู่แต่ทางเข้า เฝ้ารอคอยน้องชายหน้าหวานออกมาพบกับพระองค์และดวงเนตรสีนิลกาฬขององค์ชายปีศาจต้องสั่นไหวระริกขึ้นมาทันใด เมื่อร่างงามอรชรกำลังก้าวเดินออกมาจากพระตำหนักด้วยความเร่งรีบ ใบหน้าหวานของน้องชายเมื่อยู่ในเครื่องแต่งกายของสตรีเช่นนี้ แลดูมิใช่บุรุษแม้แต่น้อยแต่นางคือผู้หญิงชัดๆ “เหมือนมาก! น้องของข้าดั่งเช่นอิสตรีมิมีผิด!” รับสั่งพึมพำออกมาทันทีที่ทอดพระเนตรน้องน้อยข้างฝ่ายจางเพ่ยอันในขณะนั้นกำลังกวาดสายตามองหาร่างใหญ่ของพี่หยางหยางไปทั่วบริเวณ ก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ร่างสูงใหญ่กำลังยืนอยู่ใต้ต้นไม้เกาะเกี่ยวกิ่งไม้เล่นอยู่ในขณะนั้น“พี่หยาง! พี่หยาง!” เธอตะโกนก้องด้วยเสียงของบุรุษจนสุดเส้นเสียงพร้อมกระโดดขึ้นลงโบกมือไปมา ก่อนจะวิ่งหน้าตั้งตรงดิ่งมาหาพี่ชายอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางสายพระเนตรขององค์ชายปีศาจ“เฮ้อ! พอได้ยิน
แม่ทัพร้ายโหยหารัก นางกำนัลจำเป็น 1.4
พระพักตร์รีบหันกลับไปทอดพระเนตรคนที่มาทำการรักษาพระองค์ พร้อมทำท่าจะลุกขึ้นประทับนั่ง “อย่าลุกขึ้นองค์ชาย! ยังไม่ถึงเวลา… พระองค์จะต้องบรรทมในท่านี้ต่อไปอีกสองชั่วยาม หลังจากนั่นจึงจะลุกประทับนั่งได้ หากลุกนั่งก่อนเวลาอันควรจะทำให้อาการเจ็บปวดรุนแรงกลับมาอีก กระหม่อมเพียงแค่ทำให้ทรงบรรเทาจากอาการเจ็บปวดชั่วคราวเท่านั้น หากต้องการหายจากโรคนี้เป็นปลิดทิ้งจะต้องได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องพ่ะย่ะค่ะ” จางเพ่ยอันอธิบายกลับไปอย่างละเอียด ถ้อยกราบทูลของขันทีหน้าหวานทำให้องค์ชายอิ๋งเฟิ่งทรงดีพระทัยอย่างยิ่งยวดเมื่อล่วงรู้ว่ามีหนทางรักษาอาการปวดหลังของพระองค์ได้อย่างเด็ดขาด ในขณะที่ไม่เคยมีผู้ใดสามารถกราบทูลให้พระองค์ทรงทราบว่าพระอาการที่เป็นอยู่ในขณะนี้สามารถรักษาให้หายขาดได้หรือไม่ “นี่เจ้าหมายความว่าอาการปวดหลังของข้ารักษาให้หายขาดได้ใช่หรือไม่” รับสั่งถามกลับไปเพื่อความแน่พระทัย “รักษาได้พ่ะย่ะค่ะ... แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นจะหายขาดหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับพระองค์ด้วยว่าทำตามขั้นตอนการรักษาของกระหม่อมได้อย่างเคร่งครัดเยี่ยงไร หากเพิกเฉยมินำพาแล้วไซร้ ภายภาคหน้าพระองค์จะมีพระอาการ
แม่ทัพร้ายโหยหารัก นางกำนัลจำเป็น 1.3
ภายในพระตำหนัก ดวงตาสีหยาดน้ำผึ้งมองสิ่งที่อยู่ในมือของนางกำนัลประจำพระตำหนักขององค์ชายอิ๋งเฟิ่งด้วยความสงสัยระคนแปลกใจอย่างยิ่งยวด ครั้นเห็นเสื้อผ้าซึ่งเป็นเครื่องแบบของนางกำนัลในวังหลวงถูกยื่นมาให้เธอตรงหน้าในขณะนี้ “นี่เจ้าเอาเครื่องแบบของนางกำนัลมาให้ข้าทำไมรึ” จางเพ่ยอันเอ่ยถามกลับไปด้วยความสงสัย “ให้เจ้าเปลี่ยนจากเครื่องแบบขันทีมาใส่ชุดนางกำนัลอย่างไรเล่า มิเห็นต้องถาม” นางกำนัลผู้นั้นตอบกลับไป “หา!” หญิงสาวอุทานออกมาจนสุดเสียงครั้นได้ยินเช่นนั้น “เจ้าจะบ้าหรือไร! เหตุใดใยจึงให้ข้าเปลี่ยนเครื่องแบบที่สวมอยู่ในขณะนี้เป็นชุดของนางกำนัล... นี่ข้าเป็นบุรุษนะ! หาใช่สตรีเช่นพวกเจ้า” หญิงสาวโวยวายกลับไปด้วยน้ำเสียงของบุรุษที่มีเส้นเสียงห้าวหาญและชัดเจน “นี่คือกฎที่องค์ชายของข้ามีพระบัญชา ผู้ใดก็ตามที่ก้าวล่วงเข้ามาภายในพระตำหนักหรดีแห่งนี้ หากแม้นเป็นบุรุษเพศไม่มีรับสั่งอนุญาตให้เข้าพระตำหนักก็หามีผู้ใดย่างกายเข้ามาได้ หากแต่ครึ่งบุรุษเฉกเช่นเจ้าก็ต้องเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นเครื่องแบบของนางกำนัล ขันทีคนก่อนที่
แม่ทัพร้ายโหยหารัก นางกำนัลจำเป็น 1.2
พระตำหนักหรดีตำหนักที่ประทับองค์ชายอิ๋งเฟิ่ง อ๊ากกก!!! สุรเสียงโหยหวนดังเอ็ดอึงไปทั่วพระตำหนักหรดี อันเป็นที่ประทับขององค์ชายอิ๋งเฟิ่งแห่งแคว้นฉิน ภายในพระตำหนักท่ามกลางนางกำนัลที่คอยถวายการปรนนิบัติ ต่างพากันนั่งรายล้อมรอบๆ แท่นพระบรรทมขององค์ชายหนุ่มซึ่งมีพระอาการปวดหลังขึ้นมาอย่างกะทันหันทันทีที่เสด็จกลับมาจากพระตำหนักบูรพาหลังจากที่ทรงมีปากเสียงกับพระเชษฐาอย่างรุนแรง พระวรกายใหญ่ขององค์ชายอิ๋งเฟิ่งอยู่ในท่านอนคว่ำ ด้วยทรงมีพระอาการปวดหลังหน่วงๆ มาตั้งแต่ช่วงเช้าแต่ก็ยังฝืนพระวรกายเสด็จไปหาพระเชษฐาเพื่อขอความช่วยเหลือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหอเฟิ่งอี้และต้องถูกสั่งปิดตามพระบัญชาของพระเชษฐาปีศาจ ทว่าพระองค์กลับต้องพบกับความผิดหวังเมื่อพระเชษฐาอิ๋งเหว่ยไม่สามารถช่วยเหลือพระองค์ใดๆ ได้เลย ตรงกันข้ามทรงกลับมาพร้อมกับความพิโรธเป็นยิ่งนัก จึงเป็นเหตุให้พระอาการปวดหลังที่เจ็บแปลบเกิดขึ้นช่วงเช้าลุกลามจนทำให้พระองค์มิสามารถลุกขึ้นประทับนั่งได้อีกเลย ซึ่งอาการปวดดังกล่าวสร้างความทุกข์ทรมานให้แก่องค์ชายหนุ่มอย่างยิ่งยวด และ
แม่ทัพร้ายโหยหารัก นางกำนัลจำเป็น 1.1
ตำหนักข้างเรือนพักราชองครักษ์ท่ามกลางทางเดินที่ทอดยาวเชื่อมต่อพระตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาทอิ๋งเหว่ย มาตำหนักข้างซึ่งเป็นเรือนพักของราชองครักษ์คนใหม่ที่กองงานถวายอารักขา ซึ่งอยู่ในสังกัดและการควบคุมขององค์ชายใหญ่ในฐานะแม่ทัพใหญ่และผู้บัญชาการทัพสูงสุดแห่งแคว้นฉินเป็นผู้ดำเนินการจัดหามาให้ โดยให้เหตุผลว่าตำแหน่งราชองครักษ์มีเพียงหนึ่งเดียวสำหรับเจ้าผู้ครองแคว้นเท่านั้น ครั้นองค์ชายอิ๋งเหว่ยล่วงรู้ว่าพระเชษฐาต่างพระมารดามีพระบัญชาจัดหาราชองครักษ์เพื่อถวายการอารักขาให้แก่ว่าที่เจ้าผู้ครองแคว้น ซึ่งจะต้องมีอยู่เคียงข้างพระวรกายตลอดเวลา และนั่นทำให้พระองค์เต็มใจรับไว้โดยมิสงสัยหรือคลางแคลงในพระทัยแม้แต่น้อย ว่าราชองครักษ์คนใหม่ที่เข้ามาถวายอารักขานั้นแท้จริงแล้วคือพระเชษฐานั่นเอง ด้วยผลสืบเนื่องมาจากองค์ชายปีศาจไม่จำเป็นต้องสวมหน้ากากปิดบังพระพักตร์อีกต่อไปแล้วนั่นเอง เพราะหน้ากากสีเงินดังกล่าวเป็นสัญลักษณ์ขององค์ชายปีศาจที่ผู้คนต่างล่วงรู้จักดี ครั้นปราศจากหน้ากากปิดบังเช่นนี้ทำให้พระองค์สบโอกาสเข้าแฝงตัวในราชสำนักเพื่อสอดส่องและสื
แม่ทัพร้ายโหยหารัก จางเพ่ยอันผู้สาบสูญ 1.2
ห้องพระประสูติกาล เพียงครู่ฉินเหรินกงเสด็จวิ่งมาถึงห้องมีพระประสูติกาล ก่อนจะหยุดชะงักทันใดครั้นทรงทอดพระเนตรภายในห้องดังกล่าวพบข้าราชบริพารกว่าสิบชีวิต มีทั้งหัวหน้าหมอหลวงและผู้ช่วย รวมไปถึงนางกำนัลคนสนิทอีกหลายชีวิตต่างแข็งเป็นหินด้วยกันทั้งหมด ร่างที่กลายเป็นหินล้วนสิ้นชีพไปแล้วทั้งสิ้น ท่ามกลางเสียงร้องของทารกน้อยที่กำลังแผดเสียงกึกก้องไปทั่วบริเวณ อุแว้! อุแว้! อุแว้! พระโอรสน้อยแผดเสียงร้องอยู่ตลอดเวลา พระวรกายน้อยๆ ดิ้นขลุกขลักจนผ้าที่ห่อเอาไว้อย่างมิดชิดเริ่มคลายออกพร้อมผ้าที่ใช้ปิดพระพักตร์กำลังเลื่อนตกลงบนฟูกพระบรรทม “ลูกพ่อ! ลูกของพ่อ!” รับสั่งเพรียกหาพระโอรสน้อยพร้อมพระดำเนินก้าวเข้าไปหา ฉับพลัน ผ้าที่ปิดบังพระพักตร์ของพระโอรสเลื่อนตกลงบนฟูกพระบรรทมทันใด พร้อมเสียงของขันทีที่วิ่งไปรายงานดังขึ้นติดตามด้วยร่างสันทัดขวางเจ้าผู้ครองแคว้นมิให้เสด็จเข้าไปหาโอรสปีศาจของพระองค์ได้ พรึบ!!! ร่างขันทีผู้นั้นที่เข้ามาขวางทางมิให้ฉินเหรินกงเข้าไปหาพระโอรสค่อยๆ กลายเป็นหินปรากฏอยู่ตรงพระพักตร์เต็มสองพระเนตร ท่ามกลางพระอาการตกตะลึ
