Share

บทที่ 243

Author: บุหรี่สองมวน
last update Last Updated: 2024-04-20 17:00:00
“เอ้อหลิน ตกลงแกเข้าร่วมองค์กรอะไรกันแน่ แกบอกความจริงพี่ได้ไหม?”

เมื่อแจ็คเดินออกไปไกลแล้ว หวังต้าหลินถึงได้สติคืนมาจากความกลัว

ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เอ่ยปากถามหวังเอ้อหลิน

“พี่ อย่าถามผมเลย!”

“ยิ่งพี่รู้มากเท่าไร มันก็ยิ่งส่งผลร้ายต่อพี่มากเท่านั้น!”

“พี่แค่รู้ว่าผมจะไม่ทำร้ายพี่ก็พอ คุณหนูขององค์กรเรารับปากผมแล้วว่าหลังจากภารกิจนี้เสร็จสิ้น เธอจะให้ผมสิบล้านดอลลาร์!”

“รอผมทำภารกิจสุดท้ายนี้เสร็จผมก็จะไม่ทำแล้ว!”

“ถ้ามีเงินก้อนนี้ ผมจะให้พี่ได้มีชีวิตสุขสบาย!”

หวังเอ้อหลินพูดโน้มน้าวด้วยใบหน้าอันชั่วร้าย มีหลายเรื่องที่เขาไม่อาจบอกหวังต้าหลิน

“หนึ่งสิบล้านดอลลาร์เหรอ? เอ้อหลิน นี่แกมั่นใจว่าพวกนั้นไม่ได้หลอกแกใช่ไหม?”

“ทำไมพี่รู้สึกว่าพวกนั้นดูไม่เหมือนคนดีเลยสักนิด!”

หวังต้าหลินกลืนน้ำลาย เขารู้สึกว่าลำคอของเขาแห้งผาก

ความแตกต่างของเงินดอลลาร์กับเงินบาทตัวเขาเข้าใจดี สิบล้านดอลลาร์ ก็เท่ากับสามสิบสี่สิบล้านบาท!

คนบ้านนอกแก่ ๆ แบบหวังต้าหลินไม่กล้าคิดฝัน!

“วางใจเถอะพี่ ผมทำงานกับพวกเขามาสิบกว่าปีแล้ว พวกเขาไม่มีทางหลอกผมแน่!”

เมื่อหวังเอ้อหลินเห็นสีหน้าลังเลของหวังต้าหลิน
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 244

    หวังเอ้อหลินไม่ได้อยากเสี่ยงอันตราย ทำได้เพียงพาหวังต้าหลินจากไป!“หนี......ใช่ รีบหนี!”หวังต้าหลินที่ตกตะลึง เมื่อเห็นว่าหลินเฟยยิ่งอยู่เข้าใกล้ จึงรีบยกขาวิ่งเผ่นแนบไป!“ต้องแจ้งแจ็คให้พาคนมา ควบคุมคนเหล่านี้เอาไว้ ไม่อย่างนั้นอาจจะทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่!”หวังเอ้อหลินวิ่งหนีไปด้วย ล้วงโทรศัพท์ออกมาจะโทรศัพท์แจ้งแจ็คไปด้วย!“ไอ้เวรอย่าหนีสิวะ ดูสิว่าฉันจะไม่ฆ่าพวกแกให้ตาย!”จ้าวฟู่กุ้ยเห็นสองพี่น้องหวังต้าหลินเผ่นแนบ จึงร้อนใจจนสบถด่า!“ลุงวางใจเถอะ พวกเขาหนีไม่พ้นหรอก!”“ส่วบส่วบ!”หลินเฟยก้มตัวลงไปเก็บก้อนหินสองก้อนขึ้นมาแล้วขว้างออกไป!เสียงทะลุอากาศดังขึ้น หินสองก้อนนั้นทั้งเร็วทั้งแม่นยำ เหมือนกับลูกกระสุน กระแทกเข้าที่ขาของหวังต้าหลินกับหวังต้าเอ้อ!“โอ๊ย!”สองพี่น้องหวังต้าหลินส่งเสียงออกมาแล้วล้มลง และขาของทั้งสองคนบนตำแหน่งที่ถูกก้อนหินกระแทก มีเลือดไหลไม่หยุด!“เชี่ยแม่ง ไอ้หมอนี่เป็นใครกัน!”หวังเอ้อหลินดึงก้อนหินก้อนหนึ่งที่พบเห็นได้ทั่วพื้นออกมาจากบาดแผล ทันใดนั้นก็รู้สึกตกตะลึงและรู้สึกโมโหต่อหลินเฟย!ตอนนี้ขาได้รับบาดเจ็บ สองพี่น้องหวังต้าหลิน

    Last Updated : 2024-04-20
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 245

    “แกแม่งโวยวายอะไร แกคิดว่าตัวเองเจ๋งมากนักเหรอ?”“ขยะอย่างแกเนี่ยนะ แกยังอยากจะฆ่าพวกเราให้ตายด้วยเหรอ?”จ้าวฟู่กุ้ยขากเสมหะที่เหนียวข้นออกไป!หวังเอ้อหลินมองไปทางด้านหลังของจ้าวฟู่กุ้ย ไม่ได้ตอบอะไร ใบหน้าเผยรอยยิ้มดุร้ายออกมาเล็กน้อยกองทัพเสริมที่เขาเรียกมาได้มาถึงแล้ว!“เขาฆ่าพวกแกไม่ได้ แต่ฉันทำได้!”ไม่ไกลนัก วัยรุ่นชาวต่างชาติผมสีบลอนด์ตาสีฟ้าคนหนึ่งเดินเข้ามา มือทั้งสองข้างถือปืนเอาไว้ข้างละกระบอก เขาก็คือแจ็ค!“ชาวต่างชาติ......”“แม่เจ้า นี่คงไม่ใช่ปืนหรอกนะ......”เมื่อเห็นว่าในมือของแจ็คมีปืนอยู่สองกระบอก จ้าวฟู่กุ้ยกับจ้าวลู่ลู่และซูเสี่ยวโหรวทั้งสามคนสีหน้าเปลี่ยนไปทันทีพวกเขาเป็นแค่คนธรรมดา เห็นปืนแล้วไม่กลัวถึงจะแปลก!มีเพียงหลินเฟยที่ยังถือว่านิ่งเฉยเขาจ้องมองไปที่แจ็คด้วยความโมโหและงงงวย หลินเฟยเกลียดที่สุดที่ถูกคนใช้ปืนชี้หน้า ขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกสงสัยหมู่บ้านตระกูลหวังสถานที่ห่างไกลความเจริญแบบนี้ ทำไมถึงได้มีชาวต่างชาติพกปืนมา?อีกอย่างดูท่าทางของชาวต่างชาติคนนี้ เหมือนว่าจะเป็นพวกเดียวกับหวังเอ้อหลิน! เป้าหมายที่เขามาที่นี่คืออะไร?“แจ็ค นายมาไ

    Last Updated : 2024-04-21
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 246

    "คุณฆ่าไอ้โง่สองคนนี้ก่อน แล้วเที่ยวผู้หญิงได้ป่ะ"หวังเอ้อหลินร่วมมือกับแจ็คหลายครั้งแล้ว เห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็เลยคิดว่าเขาจะเงี่ยน แล้วดุเขาอย่างแรกในทันที "หุบปาก ผมทำอะไรก็ไม่ต้องการให้คุณชี้ให้เห็น!"แจ็คไม่ได้ตอบอะไรแม้แต่หันหน้า จากนั้นดวงตาของเขาก็ย้ายจากจ้าวลู่ลู่ พวกเขาทั้งสองไปยังหลินเฟยและจ้าวฟู่กุ้ย"ถ้าผมเดาไม่ผิด พวกคุณสองคนควรเป็นพ่อ พี่ชายหรือแฟนของผู้หญิงสองคนนี้""ถ้าไม่ถือสา ผมต้องการให้พวกคุณทำตามข้อกำหนดเล็กๆ น้อย ๆ !""เมื่อผมพูดคุยอย่างลึกซึ้งกับผู้หญิงสองคนนี้ โปรดขอให้พวกคุณนอนลงเป็นหมอนอิงของผม!""เพื่อที่จะไม่ให้ผมเผลอทำร้ายสาวสวยสองคน!""ถ้าพวกคุณกล้าพูดครึ่งคำว่า ไม่ได้ ผมจะยิงหัวพวกคุณทิ้งทันที!"จริงๆ แล้ว นี่คือการเล่นแปลกๆ ของแจ็ค เขาชอบแสดงความรุนแรงต่อหน้าครอบครัวและคู่รักของผู้หญิงมันสามารถมีความสุขและความเพลิดเพลินในการพิชิตผู้หญิงนอกจากนี้ ยังสามารถเห็นอารมณ์สิ้นหวังและจนปัญญาของครอบครัวและคู่รักของผู้หญิง ซึ่งจะทำให้การบิดเบือนของเขาได้รับความพึงพอใจมากๆ!"เฮ้ แจ็ค นายเป็นสัตว์ร้ายจริงๆ!""อย่างไรก็ตาม ผมเห็นด้วยการตัดสินใจของคุณครั

    Last Updated : 2024-04-21
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 247

    "เป็น ... เป็นไปไม่ได้เลย ผมดูมันผิดแน่นอน!"หวังเอ้อหลินคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ หลังจากเขาขยี้ตาสักพัก เห็นว่าหลินเฟยยืนอยู่ในที่นี้จริงสำหรับแจ็ค คนนี้เสียชีวิตไปทั้งหมดแล้ว"หลิน ... หลินเฟย คุณโอเคไหม"หลังจากจ้าวลู่ลู่ชะลอตัวลงจากที่น่าตกใจ เธอก็วิ่งไปที่หลินเฟยเพื่อตรวจสอบแผลของเขาต่อหน้าเขายังมีเสียงร้องไห้อยู่"หลินเฟย คุณรู้สึกยังไง ?" ซูเสี่ยวโหรวและจ้าวฟู่กุ้ยติดตามหลินเฟยและถามด้วยความกังวล"พี่ลู่ลู่อย่าร้องไห้นะ ผมไม่มีอะไรเลย"หลินเฟยเห็นจ้าวลู่ลู่ร้องไห้แรงมาก เขาจะสัมผัสน้ำตาของเธอและปลอบโยนเธอ"ฉันเห็นว่าคุณโดนยิงแล้ว คุณจะไม่เจ็บได้ไง""คุณมีชีวิตอยู่รึป่าว ... งือออ ถ้าหลินเฟยคุณตาย ฉันจะตายด้วย!"จ้าวลู่ลู่ร้องมากขึ้น วิ่งไปที่อ้อมกอดของหลินเฟยและกอดเขาไว้แน่น"พี่ลู่ลู่ ผมไม่เป็นไรจริงๆ คุณเห็นไหมว่าไม่มีบาดแผลบนตัวผมนะ!"หลินเฟยถอดเสื้อของเขาทันทีเพื่อให้จ้าวลู่ลู่ตรวจสอบแผล แค่เห็นว่าผิวขาวของเขามีเพียงที่สีแดงเล็กน้อยแปดเก้าที่สำหรับบาดแผลมันไม่เห็นอะไรจริงๆ แม้แต่ผิวก็ยังไม่มีแผล"นี่ ... เป็นไปได้ไงล่ะ ฉันเห็นคุณโดนยิงในตา

    Last Updated : 2024-04-21
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 248

    หลินเฟยหยิบเข็มเงินที่เขาถืออยู่ออกมา และทิ่มแทงไปที่หัวของหวังเอ้อหลินอย่างรวดเร็ว!หวังเอ้อหลินยังไม่ทันที่จะได้โต้ตอบ สีหน้าของเขาก็ดูเอื่อยเฉื่อย ราวกับสูญเสียความสามารถในการคิดไปแล้ว“พูดมา ชาวต่างชาติคนนี้กับนายมีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่ เขามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อะไร! ”หลินเฟยตะโกนถามเสียงดัง!“เขาชื่อแจ็ค เป็นคนอเมริกัน เขาและฉันเป็นสมาชิกขององค์กรแบล็คโกลฟส์กันทั้งคู่ แต่สถานะของเขาสูงกว่าฉัน”“แบล็คโกลฟส์เป็นกลุ่มองค์กรที่เชี่ยวชาญด้านการปล้นสุสาน กองกำลังหลักตั้งอยู่ในสหรัฐอเมริกา ฉันไม่รู้จำนวนที่แท้จริงว่ามีกี่คนกันแน่ แต่ยังไงก็ตาม แบล็คโกลฟส์นั้นทรงพลังมาก ฉันเองก็เข้าร่วมโดยไม่ได้ตั้งใจ”“เป้าหมายหลักที่เรามาที่นี่ก็เพราะมีสุสานโบราณของหวังโหวอยู่ที่ก้นอ่างเก็บน้ำ มีทรัพย์สมบัติทั้งเงินทองและเงินมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ในนั้น...... ”“พรุ่งนี้คุณหนูจากองค์กรของพวกเราก็จะมาที่นี่ด้วย...… ”“หลังจากภารกิจเสร็จสิ้น ฉันก็จะได้เงินสิบล้านดอลลาร์”ตอนนี้หวังเอ้อหลินกลายเป็นเหมือนหุ่นเชิด เขาเทถั่วออกจากกระบอกไม้ไผ่ บอกความลับออกมาจนหมดเปลือกคำพูดเหล่านี้ แม้แต่หวังต้าหล

    Last Updated : 2024-04-22
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 249

    “ไม่จำเป็นหรอก วิธีการฝังเข็มแบบนี้เองก็เป็นอันตรายต่อร่างกายของมนุษย์ได้เช่นกัน”หลินเฟยคิดอยู่พักหนึ่งแล้วปฏิเสธนอกจากนี้ เขาเองก็ยังเชื่อใจจ้าวฟู่กุ้ยและพวกจ้าวลู่ลู่อยู่ ไม่มีทางที่ทุกคนจะปริปากพูดออกไปแน่นอน“งั้นก็ดี นายฝังเข็มก่อนเถอะ ฉันจะเฝ้าระวังให้นายเอง...… ”จ้าวลู่ลู่กังวลว่าจะถูกค้นพบเข้า เธอจึงมองไปรอบๆ ทันที หากพบว่ามีเสียงลมเพียงเล็กน้อย หรือเสียงหญ้าขยับก็ตาม เธอก็จะรีบเตือนในทันที“ผั๊วะ! ”ด้านฝั่งหลินเฟยเอง ก่อนที่จะใช้การฝังเข็มกับสองพี่น้องหวังต้าหลิน เขาก็ทำให้หวังเอ้อหลินหมดสติไปด้วยเช่นกัน!จากนั้นเขาก็หาหินก้อนใหญ่ยัดเข้าไปในเสื้อผ้าของแจ็ค จับขาของแจ็คทั้งสองข้าง แล้วโยนลงไปในอ่างเก็บน้ำที่มองไม่เห็นแม้แต่ก้นบ่อไม่นานหลังจากผิวน้ำสงบลง แจ็คก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยหลินเฟยกลั้นลมหายใจและตั้งสมาธิ ดึงเข็มเงินบนหัวของหวังเอ้อหลินออกมา และเริ่มลบความทรงจำของสองพี่น้องทันที“ไปกันเถอะ ฉันจะแบกป้าจางเอง พวกเรารีบกลับบ้านกันเถอะ”หลังจากที่หลินเฟยจัดการเรื่องทั้งหมดนี้เสร็จ เขาก็รีบอุ้มจางอวี้หลานขึ้นบนหลังของเขา พร้อมกับพวกจ้าลู่ลู่ และเดินออกจาก

    Last Updated : 2024-04-22
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 250

    “นั่นสิ ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”หวังต้าหลินเองก็สับสนมากเช่นกัน ในเวลานี้ ไม่ใช่ว่าเขากำลังดื่มชาและดูหนังที่บ้านหรอกเหรอ?“โอ๊ย ขาของฉันเจ็บเป็นบ้าเลย! ”หวังต้าหลินที่กำลังสับสนอยู่ เขาตบก้นของตัวเองและกำลังจะลุกขึ้น แต่ขณะที่เขากำลังจะลุกขึ้น เขาก็ตกใจที่พบว่าต้นขาของตัวเองมีรูเลือดขนาดเท่าไข่นกพิราบอยู่จนถึงตอนนี้ เลือดก็ยังคงไหลไม่หยุดมันเจ็บปวดมากจนเขายังไม่ทันจะได้ลุกขึ้นยืน ก็ต้องกลับลงไปนั่งเหมือนเดิม!“พี่ชาย พี่...... ”หวังเอ้อหลินที่กำลังจะเข้าไปตรวจสอบสถานการณ์ แต่เขาก็รู้สึกเจ็บปวดที่ร่างกายส่วนล่างขึ้นมาก่อน เมื่อเขาก้มศีรษะลงไปมอง ก็ถึงได้พบว่า ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ขาขวาของตัวเองถูกทำให้หัก!“บ้าเอ๊ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ใครเป็นคนทำกันวะ! ”หวังเอ้อหลินกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและความโกรธ!แต่นอกจากเขากับหวังต้าหลินที่อยู่ข้างอ่างเก็บน้ำแล้ว รอบข้างก็เงียบสงัด แม้แต่เงาผีสักตนก็ไม่มี ต่อให้จะตะโกนแหกปากแค่ไหน ก็คงจะไม่มีใครได้ยิน!“น้องรอง ฉันจะพานายไปที่โรงพยาบาลก่อนก็แล้วกัน! ”เมื่อหวังต้าหลินเห็นว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสแค่ไหน เขาก็พยายามฝืนอดทน

    Last Updated : 2024-04-22
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 251

    เมื่อดูจากสีหน้าก็รู้แล้วว่า เธอนั้นหวาดกลัวสักแค่ไหนเพราะไม่ว่าผู้หญิงคนไหนที่ได้พบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ น่ากลัวว่าจะต้องเหลือเงาทางจิตใจอย่างแน่นอนไม่เช่นนั้น เธอคงจะไม่เอ่ยปากขอนอนกับคู่รักอย่างเช่นหลินเฟยและจ้าวลู่ลู่ได้แบบนี้"พี่เสี่ยวโหรวคะ พี่ไปนอนกับพวกเราก็ได้นะคะ แต่ในรถอาจจะเบียดเสียดกันไปหน่อยนะ""หวังว่าพี่จะไม่ถือสาอะไรนะคะ"แน่นอนว่า จ้าวลู่ลู่สามารถเข้าใจความรู้สึกของซูเสี่ยวโหรวได้ และไม่ได้รู้สึกอึดอัดแต่อย่างใด"ไม่...ไม่เป็นไรหรอก เบียดเสียดนิดหน่อยไม่เป็นอะไรหรอก ฉันกลัวมากจริงๆ ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันคงไม่คิดที่จะไปนอนกับพวกคุณหรอกนะ"ซูเสี่ยวโหรวพูดด้วยความลำบากใจขึ้นมาเล็กน้อย"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่เสี่ยวโหรว นี่ก็ดึกมากแล้ว เรากลับไปด้วยกันเถอะนะ""ถึงตอนนั้น พวกคุณสองคนไปปูที่นอนบนพื้นในคลินิกก็ได้นะ ผมจะไปนอนในรถเอง"หลินเฟยแสดงความตกใจว่าจะกลับไปที่คลินิกเสียก่อน……"พี่ใหญ่ คลินิกนั่นที่พี่บอก เมื่อไหร่จะถึงกันแน่ ฉันจะเดินไม่ไหวอยู่แล้วนะ!"ด้านหน้าของหมู่บ้านเถาฮวา หวังเอ้อหลินสองพี่น้องต่างก็ประคองซึ่งกันและกัน อดทนต่อความเจ็บปวดเพื่อมาถึงที

    Last Updated : 2024-04-23

Latest chapter

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1150

    ท่ามกลางความสะลึมสะลือ ถังรั่วเสวี่ยก็สัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่อบอุ่นที่แสนจะคุ้นเคยคู่นั้นบนร่างกายของเธอ เป้าหมายของการลูบไล้นั้นชัดเจนเป็นอย่างมากด้วยสัมผัสที่แสนจะคุ้นเคยนี้ มันทำให้ถังรั่วเสวี่ยตื่นขึ้นมาจากความฝัน ทั้งโลภและหลงใหลเป็นอย่างมาก"เสี่ยวเฟย ไม่ได้นะ หยวนหยวนยังอยู่ที่นี่…"ท่ามกลางความมืดในยามราตรี ถังรั่วเสวี่ยมองไม่เห็นหลินเฟย แต่เธอสามารถสัมผัสได้ว่าเป็นหลินเฟยที่อยู่บนตัวเธออุณหภูมิที่ร้อนจัดทำให้ถังรั่วเสวี่ยหายใจถี่ๆ เธอโอบกอดหลินเฟยเอาไว้ และกระซิบเบาๆ ออกมาเดิมทีเธอยังคิดว่าหลินเฟยได้มาตอนกลางวันแล้ว ตอนกลางคืนเขาจะไม่มาเสียอีกคิดไม่ถึงเลยว่าหลินเฟยจะมาตอนดึกดื่นแบบนี้ได้ช่างเป็นหนุ่มน้อยที่บ้าคลั่งเสียจริงๆ..."ไม่เป็นไรหรอกครับอาเล็ก เธอหลับไปแล้ว ผมเบาๆ หน่อยก็โอเคแล้วล่ะ""อาเล็ก อาน้ำลายไหลแล้วนะ คงจะกระหายน่าดู ให้ผมช่วยดับกระหายให้นะ"หลินเฟยหัวเราะเบาๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปถอดชุดแนบเนื้อของถังรั่วเสวี่ยออกแม้ว่าจะมืดสนิท แต่สำหรับหลินเฟยแล้ว มันไม่ต่างอะไรจากตอนกลางวันใบหน้าที่แดงระเรื่อ รวมไปถึงดวงตาที่พร่าเบลอของถังรั่วเสวี่ยมันยิ่

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1149

    เพราะต้องการรู้ความลับของโลกซ่อนเร้นจากตัวของพวกเขานั่นเองผู้หญิงที่เป็นผู้นำมาจากตระกูลอาจารย์หยินหยางที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุดจากทุกคนในประเทศซากุระ ตั้งแต่บุคคลสำคัญไปจนถึงชาวบ้าน!เชียนเย่เจียจื่อจากตระกูลเชียนเย่โดยที่ตัวเธอเองยังเป็นอาจารย์หยินหยางที่มีสถานะสูง ซึ่งสามารถควบคุมพลังของผีและเทพเจ้าได้!"แม้ว่าบางส่วนของร่างกายจะหายไป แต่เขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เป็นวัตถุดิบในการปลุกศพได้ดีจริงๆ""พวกนายสองคนไปเอาตัวเขาขึ้นมา"เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังพูด เชียนเย่เจียจื่อก็หรี่ตาที่เรียวเล็ก พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่ทรงเสน่ห์จากภายในออกมา"รับทราบรับ ท่านเชียนเย่!"ในไม่ช้า ชายทั้งสองก็ได้เดินลงไปช้อนร่างเจียงอู๋เซี่ยวขึ้นมาจากสระ พร้อมหามมาวางที่หน้าของเชียนเย่เจียจื่อ"ให้พวกนายไปตรวจสอบ ได้ความว่าอย่างไรแล้ว?"เชียนเย่เจียจื่อย่อตัวลง มองสำรวจไปยังร่างของเจียงอู๋เซี่ยวโดยไม่รู้สึกกลัวแต่อย่างใดดูเหมือนว่าเธอจะคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี พร้อมกับถามโดยไม่เงยหน้าออกมา"ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับท่านเชียนเย่ พรุ่งนี้เช้าสิบโมง ยอดเขาจิ่วหลงซาน พวกจอมยุ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1148

    "ในเมื่ออาจารย์ลุงเอ่ยปากออกมาแล้ว อู๋เซี่ยวจะกล้าขัดได้อย่างไรล่ะครับ?""ไม่รู้ว่าอาจารย์ลุงมีเรื่องอะไรที่รบกวนจิตใจอยู่ พูดให้อู๋เซี่ยวฟังหน่อยสิครับ ไม่แน่ว่าอู๋เซี่ยวอาจจะช่วยอาจารย์ลุงแก้ปัญหาได้"ตอนนี้เจียงอู๋เซี่ยวอยู่ในการคุ้มครองของคนอื่น และยังต้องการให้กู่หรูหลงพาเขากลับโลกซ่อนเร้นอีกต่างหากแน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธคำชวนของกู่หรูหลงอยู่แล้ว หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาก็พูดขึ้นมาว่า"เอาไว้คุยกันตอนที่ออกไปนอกโรงแรมแล้ว ที่นี่หูตามันเยอะ เรื่องบางอย่างไม่สะดวกที่จะพูดในตอนนี้"กู่หรูหลงไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ เขาหันหลังและนำทางอยู่ข้างหน้าเจียงอู๋เซี่ยวเดินตามกู่หรูหลงออกจากโรงแรม จนมาถึงเชิงเขาของจิ่วหลงซานโดยมีสระน้ำที่ลึกจนมองไม่เห็นก้นสระ"อาจารย์ลุงครับ ท่านได้ให้ศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อไปซื้อยามาให้หลานไม่ใช่เหรอครับ?""ทำไมสองวันมานี้ อู๋เซี่ยวถึงไม่ได้เจอศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อเลยล่ะครับ"เจียงอู๋เซี่ยวเป็นฝ่ายเอ่ยถามกู่หรูหลงก่อน"อ้อ ไอ้สองคนนั้นไม่รู้ว่าไปเถลไถลที่ไหนแล้ว นี่ก็สองวันแล้วยังไม่กลับมาเลย""วันนี้ข้าออกไปตามหาก็

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1147

    "ผมจะเป็นอะไรไปได้ เสี่ยวหยู่คุณอย่าได้เป็นห่วงเลยนะ""วันนี้คุณออกไปทำงานทั้งวัน เหนื่อยหรือเปล่า?""อยากจะให้ผมบีบๆ นวดๆ ขาให้คุณไหมล่ะ?"เมื่อสัมผัสความเป็นห่วงที่เจียงเฉินหยู่มีต่อเขาหลินเฟยอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเขาดึงเจียงเฉินหยู่ไปนั่งบนเตียง พร้อมพูดเอาอกเอาใจ"เฮ้อ ฉันวิ่งวุ่นมาทั้งวัน แม้แต่ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน คุณว่าฉันเหนื่อยหรือเปล่าล่ะ?""ถือว่าคุณยังมีจิตสำนึกอยู่ ยังรู้จักเป็นห่วงฉัน""เดี๋ยวตอนนวดคุณเบามือหน่อยนะ ฉันล่ะกลัวว่าคุณจะเผลอนวดจนไหล่ของฉันทรุดไปแล้วจริงๆ"เจียงเฉินหยู่พูดล้อเล่น พร้อมกับหันหลังให้กับหลินเฟย"แหะๆ โอเค รับรองว่าผมจะนวดเบาๆ!"หลินเฟยวิ่งไปล้างมือในห้องน้ำ และกลับมาอย่างรวดเร็วเขาวางมือบนไหล่ของเจียงเฉินหยู่และคลำไปจนถึงคอเสื้อของเธอจากนั้นก็เลื่อนไปตามผิวเรียบเนียนไร้ที่ติ พร้อมกับสอดลึกเข้าไป นวด บีบ และหยอกล้อและมันก็ทำให้เจียงเฉินหยู่คร่ำครวญออกมาอย่างทันที"อืม...คนผีทะเล ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้วนะ""คุณยังคิดจะมาแกล้งฉันอีก ปล่อยเดี๋ยวนี้ อย่ามาเล่นมั่วๆ!"แต่ทว่ามือของหลินเฟยกลับเอาแต่ใจ พร้อมพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายว่

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1146

    "ทำได้ครับ สิ่งเหล่านี้มันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก พวกเราสองปู่หลานทำได้อยู่แล้วครับ"กู่หรูหลงทำมือคารวะอย่างชาญฉลาดรวมไปถึงกู่เยว่อิ๋งที่ยืนกรานอย่างแข็งขันเมื่อครู่ที่ผ่านมา เธอก็ได้เปลี่ยนทัศนคติและพยักหน้าตอบรับอย่างถ่อมตัวในทันที"โอเค ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกนายปู่หลานก็กลับไปที่โรงแรมจิ่วหลงซานก่อนเถอะ รอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า""ฉันก็จะไปร่วมประลองจอมยุทธ์ด้วยตัวเอง ถึงตอนนั้น หากฉันมีอะไรให้รับใช้ ค่อยเรียกพวกนายปู่หลานก็แล้วกัน"หลินเฟยรำพันอยู่ในใจว่า 'คำสาบานโลหิต' นั้นมีประโยชน์แบบสุดๆ และในเวลาเดียวกัน เขาก็โบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้กู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋งถอยออกไปเสียก่อนซึ่งก็เป็นเวลานี้ที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่รีบเร่งได้ดังแว่วมา และนั่นก็คือโอวหยางเยี่ยนและโอวหยางชงที่ได้วิ่งตามมานั่นเองเมื่อเห็นหลินเฟยไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับกู่หรูหลงที่จากไปโดยเสียแขนไปหนึ่งข้าง และดูแก่กว่าเดิมเป็นอย่างมากแม้แต่กู่เยว่อิ๋งที่เดิมตามหลังก็ก้มหน้าก้มตาราวกับถูกสูบวิญญาณไปอะไรแบบนั้นและนั่นก็ทำให้พวกเขาสองพ่อลูกตกตะลึงจนหน้าถอดสีเลยทีเดียว!"สหายน้อง หรือว่านายจะ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1145

    น้ำเสียงของหลินเฟยเผด็จการ และเร่งเร้าอย่างหงุดหงิดเต็มที่"คุณปู่คะ เราจะทำอย่างไรกันดี?""หนูอายุยังน้อย หนูยังไม่อยากตายนะคะคุณปู่ พี่เซียวเฟิงกำลังรอหนูอยู่นะคะ…""เพียงแต่ว่าคุณปู่ หากจะให้หนูยอมเป็นทาสรับใช้เขาแล้วละก็ งั้นหนูก็ยอมตายเสียดีกว่า!"กู่เยว่อิ๋งตื่นตระหนก เธอไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ พร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้นกับกู่หรูหลง"เยว่อิ๋ง กระบวนท่าที่เจ้าเด็กนั่นใช้ ปู่ไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน ปู่ก็ไร้หนทางด้วยเหมือนกัน""ปู่ก็ไม่อยากจะประนีประนอมเหมือนกัน แต่การมีชีวิตอยู่ ยังไงมันก็ดีกว่าตายเป็นไหนๆ""ยังไงพวกเราก็ยอมๆ ไปเถอะ อย่างแย่ที่สุดต่อไปก็ยังมีโอกาสหลบหนีกลับไปที่โลกซ่อนเร้น และไม่ต้องกลับมาเหยียบที่โลกปัจจุบันอีกก็ได้"และกู่หรูหลงที่เพิ่งจะสำเร็จว่าที่มหาจอมยุทธ์ได้เมื่อครู่ที่ผ่านมา อายุของเขาก็ได้ยืดออกไปกว่าห้าสิบปีแล้วซึ่งในอีกห้าสิบกว่าปีข้างหน้า ไม่แน่ว่าเขาอาจจะมีโอกาสสำเร็จขั้นมหาจอมยุทธ์ก็เป็นไปได้กู่หรูหลงยิ่งไม่อยากตายมากกว่าเดิม เขาลังเลอยู่สักพัก ในที่สุดก็ถอนหายใจหนักๆ ออกมา พร้อมกับกระซิบกับกู่เยว่อิ๋ง"ในเมื่อพวกแกยอมมาเป็นทาสฉัน งั้น

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1144

    กู่หรูหลงร้องขอความเมตตาอย่างสุดใจ แต่ทว่าหลินเฟยกลับไม่มีความคิดที่จะปล่อยพวกเขาไปแต่อย่างใดล้างแค้นสิบปีก็ยังไม่สาย ความจริงที่แสนจะเรียบง่ายนี้ หลินเฟยยังคงเข้าใจได้ดีแต่อย่างไรก็ตาม หลินเฟยไม่ได้เป็นปีศาจหรือฆาตกร ให้เขาฆ่ากู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋ง เขาก็ทำไม่ได้ด้วยเช่นกัน"พี่สาว งั้นพี่ก็ดูดกำลังภายในของเขาให้หมดสิ้น แล้วผมจะให้ผู้อำนวยการโม่ขังพวกเขาไปตลอดชีวิตก็แล้วกัน"ท้ายที่สุด หลินเฟยก็ถอนหายใจ และพูดตัดสินใจออกมา"ไม่ต้องหรอก คนคนนี้เจ้าโจมตีด้วยตัวเอง""เจ้าก็เก็บเอาไว้เป็นทาสเถอะ""ต่อไปหากพบจอมยุทธ์โบราณที่แข็งแกร่งจริงๆ ถึงตอนนั้นข้าค่อยดูดพลังลมปราณก็ยังไม่สาย""อีกอย่าง ขอแค่เจ้าควบคุมเขาได้ เจ้าก็สามารถสั่งให้เขาไปตามหาหินวิญญาณและหญ้าวิญญาณในโลกซ่อนเร้นได้ แบบนี้จะทำให้เจ้าสามารถบรรลุข้อตกลงกับข้าได้เร็วขึ้นด้วย"สิ่งที่ทำให้หลินเฟยคิดไม่ถึงก็คือ หลงอู่ได้ให้คำตอบแบบนี้ออกมาและในน้ำเสียงนั้น ยังมีการชื่นชมปะปนอยู่ด้วย"ให้ผมรับไว้เป็นทาส? ผมไม่ได้มีบุญคุณกับพวกเขาเหมือนกับโอวหยางเยี่ยนและลูกชายแบบนั้น มีแต่ความแค้นล้วนๆ เลยก็ว่าได้""แล้วพวกเขาจะยอมมาเ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1143

    สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดและเดือดดาลแบบสุดๆ ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วในตอนนี้!เพราะวิธีการของหลินเฟย เขาไม่เคยได้พบเห็นมาก่อน!"คุณปู่ คุณปู่รีบถอดเสื้อมาดับไฟเร็วเข้า!"กู่เยว่อิ๋งก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน พร้อมตะโกนเตือนเสียงดังออกไปทันที"ไม่ต้องหรอก ปู่มีวิธีของตัวเอง"กู่หรูหลงถ่ายเทพลังงานลงในแขนที่กำลังลุกไหม้ จากนั้นก็กระทืบเท้าลงไปที่พื้นอย่างเต็มแรงแปร๊ะ แปร๊ะ!แต่ทว่า หลังจากที่กู่หรูหลงได้ดึงแขนออกมา เปลวไฟดวงนั้นก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะมอดลงไปแต่อย่างใด!กู่หรูหลงถอดเสื้อออก และเปลวไฟก็ไหม้แขนของเขาจนเลือดและเนื้อผสมปนเปกันไปหมด!เมื่อเห็นว่าอีกไม่นาน แขนของเขาก็คงจะไหม้ไปเสียทั้งหมดแล้ว!กู่หรูหลงก็ทำได้เพียงอดกลั้นต่อความเจ็บปวด พร้อมกับดึงมีดออกมาตัดแขนข้างขวาของตัวเองออกไปทั้งหมด!เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว เปลวไฟที่แปลกประหลาดนี้ก็จะลามไปทั่วตัวและเผาเขาให้ตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!"ไอ้สารเลว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน นี่จริงแกก็ออกมาประจันหน้ากับข้าเลยสิ!""ข้าจะสับแกเป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน!"กู่หรูหลงกุมบาดแผลที่เกิดจากกา

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1142

    ในขณะนี้ เวลาก็ได้ล่วงเลยมาสองทุ่มกว่าๆ แล้ว ท้องฟ้าไร้ซึ่งดวงจันทร์มีดวงดาวเพียงไม่กี่ดวงที่ส่องแสงกะพริบจางๆ ออกมาภายในภูเขาชิงซาน เมื่อความมืดได้คืบคลานเข้ามา มันจึงทำให้บรรยากาศดูมืดมิดมากยิ่งขึ้นแต่ทว่าความเร็วของหลินเฟยยังไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด เขาสามารถหลบหลีกหินที่นูนสูงเหล่านั้นได้อย่างคล่องแคล่วความมืดในยามค่ำคืน ไม่ได้ทำให้ความสามารถในการใช้ตาทิพย์ของเขาลดลงแต่อย่างใดหลินเฟยหันกลับไปมอง และพบว่ากู่หรูหลงไม่ได้เร็วเท่ากับตอนแรกอีกต่อไปหลินเฟยรู้ดีว่า นั่นไม่ใช่เพราะกู่หรูหลงเหนื่อยล้า แต่เป็นเพราะความสามารถในการมองเห็นของกู่หรูหลงลดลงเมื่ออยู่ในตอนกลางคืนนั้นเองส่วนโอวหยางเยี่ยนและลูกชายที่ติดตามมาท้ายสุดก็ถูกสลัดทิ้งโดยไม่เห็นแม้แต่เงาแล้วในตอนนี้!"กู่หรูหลง อย่างน้อยๆ แกก็เป็นถึงว่าที่มหาจอมยุทธ์ ทำไมช้าอย่างกับเต่าแบบนี้?""ขืนแกยังชักช้าอยู่ ฉันก็คงจะเบื่อจนหลับไปแล้วนะ""ด้วยความเร็วแบบนี้ แกยังคิดจะฆ่าฉันอีกงั้นเหรอ? กลับบ้านไปนอนฝันซะดีกว่า!"หลินเฟยตั้งใจชะลอความเร็ว และหันมาพูดเหน็บแนม"ไอ้หนุ่ม แกอย่าได้ชะล่าใจไปเลย แม้ว่าความเร็วของข้าจะสู้แกไม่ได

DMCA.com Protection Status