แชร์

บทที่ 194

ผู้เขียน: บุหรี่สองมวน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-04-09 18:36:08
ขณะที่หลินเฟยเปิดอุปกรณ์การพนันที่ล็อกลูกเต๋าเอาไว้ จู่ๆ ดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจขึ้นมาทันที!

เห็นได้ชัดว่าลูกเต๋าทั้งสามลูกหงายขึ้นทั้งหมด และก็เป็นแต้มที่สูงที่สุดด้วย

"โอ้มายก็อต นี่มันสามหกนี่ ชิป เป็นตองสามจริงๆ ด้วย!"

"เด็กนั่นโชคดีอะไรอย่างนี้!"

นักพนันที่มุงดูอยู่โดยรอบ ต่างก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น!

"ว้าว ตองสามจริงๆ ด้วย หลินเฟยคุณเก่งมากเลยนะ!"

"โอกาสน้อยขนาดนี้ คุณยังลงได้ถูกต้องอีก!"

"เราชนะอีกสิบห้าล้านแล้ว!"

ความรู้สึกของจ้าวลู่ลู่และซูเสี่ยวโหรวสองคนนั้น ราวกับได้นั่งอยู่ในรถไฟเหาะ ที่ขึ้นๆ ลงๆ อยู่อย่างนั้น!

"ชิป เป็นตองสามจริงๆ!"

ต้าจวินไม่สามารถอยู่นิ่งได้อีกต่อไป เขาโยนก้นบุหรี่ที่สูบลงไปบนพื้นโดยตรง และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

"ฉันบอกแล้วว่าไอ้เด็กนั่นมันร้ายมาก ดูเหมือนจะเล่นไม่เป็น แต่ความจริงแล้วมันแค่แกล้ง มันจะต้องเป็นมือโปรแน่ๆ!"

เมื่อเห็นว่าแม้แต่ต้าจวินก็รับมือไม่ได้

ใบหน้าของจ้าวหู่ก็ยิ่งดูแย่เข้าไปใหญ่!

"หุบปาก มันแค่โชคดีเท่านั้นแหละ แม้แต่ลูกเต๋าก็เขย่าไม่เป็น มือโปรกะผีอะไรล่ะ!"

ต้าจวินสาปแช่งด้วยสีหน้าเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 195

    ต้าจวินไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไปในเวลานี้ พร้อมกับมองไปที่หลินเฟยด้วยสายตาที่ซับซ้อนและมืดมน!"ต้าจวิน ฉันบอกนายตั้งนานแล้วนะว่า ไอ้เด็กนั่นมันร้ายกาจมาก!""เขาต้องเป็นมือโปรแน่ๆ นายอย่าประมาทเขาเชียวนะ!"ดูเหมือนจ้าวหู่จะรู้มาก่อนแล้วว่าหลินเฟยจะชนะ ดังนั้นจึงพูดกับต้าจวินอย่างหดหู่ใจออกมา"หุบปาก ฉันจะเล่นแบบไหน จำเป็นที่นายต้องมาชี้นิ้วสอดรู้ด้วยงั้นเหรอ!"ต้าจวินกำลังโกรธจัด เลยหันมาต่อว่าจ้าวหู่ไปยกใหญ่"นายประมาทเองนะ แพ้แล้วมาพาลฉันงั้นเหรอ?""หรือว่าฉันบังคับให้นายลงแต้ม?"จ้าวหู่รีบตอกกลับด้วยความโกรธไปทันที"เดี๋ยวพวกนายค่อยทะเลาะกันก็ได้""ตานี้ฉันชนะอีกแล้ว รีบเอาเงินมาให้ฉันสิ"หลินเฟยไม่สนใจว่าพวกเขาจะทะเลาะกันอย่างไร เพียงแค่พูดกระตุ้นอย่างเฉยเมยออกมาเท่านั้นเมื่อได้ยินเสียงของหลินเฟย จ้าวหู่และต้าจวินถึงหยุดทะเลาะกันได้จากนั้นก็ให้คนไปเอาเงินมาให้หลินเฟยอีกครั้ง"น้องชาย นายนี่โชคดีจริงๆ เลยนะ""คราวนี้ถึงตาฉันเขย่าลูกเต๋าบ้างล่ะ พวกเราเล่นกันต่อ!"ต้าจวินพูดกับหลินเฟยด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์การพนันและลูกเต๋าออกมา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-09
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 196

    "เคร้ง!"ทันทีที่ต้าจวินได้จับมัน อุปกรณ์การพนันในมือของเขาก็ถูกเขย่าอย่างรวดเร็ว และมันก็เร็วมากจนกลายเป็นภาพทับซ้อนกันไปแล้ว"ต้าจวินได้เอาจริงแล้ว คราวนี้ น้องชายนั่นคงจะชนะได้ยากแล้วจริงๆ""ใช่ๆ ทักษะการพนันของต้าจวินขั้นเทพแล้ว ได้ยินมาว่าเขาอยากจะได้แต้มไหน ก็สามารถเขย่าแต้มนั้นได้นะ!""เฮ้อ ไม่น่าให้ต้าจวินมาเล่นลูกเต๋าเลย""ครั้งนี้สี่สิบล้าน คงต้องแพ้จนหมดตัวอย่างแน่นอน"ในขณะนี้ นักพนันที่เข้ามามุงดูความตื่นเต้น ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา และรู้สึกเสียดายแทนหลินเฟยเอาเสียมากๆ"หลินเฟย ครั้งนี้เราจะชนะได้หรือเปล่า?"เมื่อเห็นทักษะความชำนาญของต้าจวินแล้วนั้น จ้าวลู่ลู่และซูเสี่ยวโหรวก็อดไม่ได้ที่จะเริ่มกังวลใจขึ้นมา"เราน่าจะชนะได้ละมั้ง"หลินเฟยก็รู้สึกไม่ค่อยแน่ใจด้วยเหมือนกันเดิมทีเขาเป็นคนเขย่าลูกเต๋า แม้จะช้าไปนิด แต่อย่างน้อยก็สามารถควบคุมแต้มได้แต่ตอนนี้ลูกเต๋าไม่ได้อยู่ในมือของเขาแล้ว อยากจะได้แต้มไหน ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะควบคุมได้เสียแล้ว"น่าจะชนะ? แล้วเราจะชนะได้ไหม"จ้าวลู่ลู่เริ่มรู้สึกร้อนใจขึ้นมาแล้วการพนันตาละสี่สิบล้านแบบนี้ หากเป็นคนอื่นก็คง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-09
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 197

    "เลือกเล็ก?""ฮ่าฮ่าฮ่า น้องชาย ตานี้นายแพ้แล้วล่ะ!"ต้าจวินรู้ดีว่า ไม่ว่าครั้งนี้หลินเฟยจะเลือกใหญ่หรือเล็ก เขาก็ต้องแพ้อยู่ดี!จู่ๆ เขาก็ยกมือขึ้น และอุปกรณ์การพนันก็ถูกเปิดออกมา!"ดูให้ชัดๆ ไปเลย ครั้งนี้เป็นตองสาม!""ต้องขอโทษจริงๆ ครั้งนี้เทพแห่งชัยชนะได้ยืนอยู่ข้างฉันเสียแล้ว!"ต้าจวินไม่ได้มองแต้มที่อยู่บนโต๊ะเสียด้วยซ้ำ เขาจุดบุหรี่ให้กับตัวเองด้วยท่าทีที่คิดว่าเท่เอาเสียมากๆ!"เดี๋ยวก่อน นายแน่ใจนะว่านายชนะ?"เมื่อเห็นท่าทางแบบนี้ของต้าจวิน หลินเฟยก็รู้สึกขบขัน จากนั้นเขาก็เอนกายไปที่พนักเก้าอี้พร้อมกับหัวเราะเสียงดังออกมา"ทำไมฉันจะไม่มั่นใจล่ะว่าฉันชนะ?"ต้าจวินเยาะเย้ยอยู่ในใจ เขาเป็นคนเขย่าแต้มด้วยตัวเอง แล้วเขาจะไม่ชนะได้อย่างไร?"ต้าจวิน นายมองให้มันดีๆ หน่อยสิ นี่น้องชายนั่นเป็นคนชนะนะ!""นี่ไม่ใช่ตองสามนะ""จริงด้วย ต้าจวิน นายเลอะเทอะไปหรือเปล่า นายแพ้แล้วนะ แล้วจะบอกว่าตัวเองชนะได้อย่างไร?"นักพนันที่อยู่ข้างหลังหลินเฟยอยากจะหัวเราะแต่ไม่กล้า เพียงไปที่ต้าจวินและพูดออกมาด้วยสีหน้าที่แปลกๆและในครั้งนี้พวกเขาได้ยอมรับทักษะการพนันของหลินเฟยอย่างลึกซึ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-10
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 198

    "น้องชาย นายจะดูถูกคนอย่างต้าจวินมากเกินไปแล้วนะ""ฉันเริ่มเล่นพนันตั้งแต่หกขวบ จนกระทั่งถึงตอนนี้ ก็ยี่สิบกว่าปีแล้ว!""หลายปีขนาดนี้แล้ว คู่ต่อสู้ที่ทำให้ฉันแพ้ได้ มีแค่นับนิ้วได้!""แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนอย่างต้าจวินจะไม่มีความสามารถ!""ถ้านายเอาชนะในตานี้ได้ ฉันก็จะล้างมือในอ่างทองคำ แล้วออกจากวงการพนันไปเลย!"เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟยแล้ว ใบหน้าของต้าจวินก็แดงก่ำขึ้นมาหลังจากที่ต้องพ่ายแพ้แต่มือใหม่อย่างหลินเฟย คงไม่ต้องเดาว่าต้าจวินจะรู้สึกคับแค้นใจสักแค่ไหน จนกระทั่งได้พูดคำที่รุนแรงแบบนี้ออกมา"อุ๊ย สามารถทำให้ต้าจวินจนตรอกได้ขนาดนี้ น้องชายคงไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!""นี่มันน้องชายอะไรกัน เทพเจ้าแห่งการพนันชัดๆ ฉันคิดว่าตานี้น้องชายก็คงจะชนะอีกแล้ว!"นักพนันกลุ่มหนึ่งเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมา โดยแสดงความคิดเป็นที่ดีต่อหลินเฟย"นายจะล้างมือในอ่างทองคำหรือไม่ ฉันไม่สนใจหรอก ฉันอยากได้แค่เงินของนายเท่านั้น""แพ้ก็ต้องยอมรับ เปิดแต้มเถอะ!"หลินเฟยนั่งตัวตรงและพูดกระตุ้นต้าจวิน"เปิดก็เปิด ตานี้จะต้องเป็นฉัน…""ชิป!""มันจะเป็นใหญ่ได้ยังไง ทั้งๆ ที่เป็นแต้มเล็ก ทำไมม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-10
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 199

    โดยอดคิดไม่ได้ว่า หากน้องชายไร้ประโยชน์ของตัวเอง เก่งได้ครึ่งหนึ่งของหลินเฟยแล้วละก็ คงไม่แพ้อย่างน่าอนาถได้ขนาดนั้น?"ไอ้พวกสวะ เงินเยอะขนาดนี้ ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า นายจะไปเจอหน้าเจ้านายได้อย่างไรกัน!"เมื่อเห็นหลินเฟยเรียกร้องจะเอาเงินจ้าวหู่จึงมองไปที่ต้าจวินอย่างดีใจในความโชคร้าย พร้อมกับพูดขึ้นมา"ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่า นายจะชนะฉันติดต่อกันได้หลายตาขนาดนี้ นายจะต้องใช้แผนการตุกติกแน่ๆ!""รีบพูดออกมา นายใช้แผนตุกติกแบบไหนกันแน่?"ต้าจวินแพ้จนหมดท่าแล้ว เขาบีบหลินเฟยและถามอย่างไม่หยุดหย่อน โดยที่กระโดดขึ้นมาบนโต๊ะแล้วในเวลานี้!โดยที่เขาไม่ได้ยินการประชดประชันของจ้าวหู่เสียด้วยซ้ำ"ลูกเต๋าสองตานี้ นายเขย่าด้วยตัวเองนะ ฉันไม่ได้แตะต้องอะไรเลย แล้วฉันจะตุกติกได้อย่างไรกัน?""ฉันก็แค่โชคดีเท่านั้น""เมื่อกี้นายยังพูดได้น่าฟังขนาดนั้น ตอนนี้คงไม่เล่นลิ้นหรอกใช่ไหม?"หลินเฟยแสร้งยิ้มและพูดออกมา"ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่ให้เงิน ฉันแค่อยากจะถามนายว่า นายทำอย่างไรถึงชนะติดต่อกันได้แบบนี้!"ต้าจวินเถียงจนหน้าดำหน้าแดง!"ถามทำไม?""ใครเขาไม่ได้แตะลูกเต๋าเสียด้วยซ้ำ นายเป็นคนเข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-10
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 200

    "อุ๊ป บอสจงจะโหดไปหรือเปล่า เพิ่งเข้ามาก็เล่นใหญ่เลย!""ตาละสองร้อยห้าสิบล้าน? ชีวิตนี้ฉันไม่เคยได้ยินการเดิมพันที่ใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลยนะ!""นี่บอสจงทนไม่ไหวแล้ว ต้องการที่จะออกหน้าด้วยตัวเอง และนำเงินที่แพ้ไปกลับคืนมา!""ว่ากันว่าในชีวิตนี้บอสจงแพ้ครั้งเดียว และเขาก็ไม่เคยแพ้อีกเลย!""การที่ต้องเผชิญหน้ากับน้องชายคนนี้ ก็ถือว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อมากเลยนะ!"เมื่อเสียงของจงเหล่าซานได้ดังขึ้นมา มันก็ทำให้บรรยากาศในกาสิโนถึงจุดไคลแม็กซ์ในทันทีส่วนนักพนันที่กำลังมุงดูความตื่นเต้นอยู่นั้น ต่างก็มีสีหน้าที่แดงก่ำด้วยความตื่นเต้นขึ้นมาทันที!พวกเขาต่างก็อยากจะรู้เสียเหลือเกินว่า เป็นจงเหล่าซานหรือหลินเฟยกันแน่ที่จะชนะ!"บอสจงคนนี้ น่าจะเก่งกว่าต้าจวินอะไรนั่นนะ…""แค่ไม่รู้ว่า เขาจะใช้กลโกงแบบไหนกันแน่?"หลินเฟยคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าและเห็นด้วย"ตาละสองร้อยห้าสิบล้าน ต้องเล่นอยู่แล้วล่ะ เพียงแต่ว่า ฉันยังไม่เห็นเงินของนายเลย นายคงไม่คิดที่จะเล่นกับฉันอย่างมือเปล่าๆ หรอกนะ?""ตุบ ตุบ!"เมื่อได้ยินว่าหลินเฟยตอบตกลงที่จะเล่นการเดิมพันครั้งใหญ่นี้ หัวใจของจ้าวลู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-11
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 201

    "หลินเฟย คุณโทรหาใครเหรอ?"หูของจ้าวลู่ลู่นั้นดีมาก เมื่อได้ยินเสียปลายสายเป็นผู้หญิง เธอก็รีบขมวดคิ้วและถามหลินเฟยขึ้นมาทันที"คุณวางใจเถอะนะ ผมไม่สนิทกับใครเขาหรอก แค่ขอความช่วยเหลือเท่านั้นเอง!"หลินเฟยฟังออกว่าเด็กสาวมีความสงสัยและหึงหวงในน้ำเสียงนั้น และรีบที่จะพูดรับประกันออกไปทันที"จริงเหรอ?" เห็นได้ชัดว่าจ้าวลู่ลู่ไม่เชื่อในสายตาของเธอ ตอนนี้หลินเฟยโดดเด่นเอาเสียมากๆ เธอกลัวว่าจะมีผู้หญิงคนไหนโผล่ขึ้นมาและแย่งเขาไปได้!"เจ้านายครับ เงินของท่านมาถึงแล้วครับ!"ในเวลานี้ นักพนันก็ทยอยแยกตัวออกไป เมื่อคนของจงเหล่าซานถอนเงินออกมาแล้วผู้คนจำนวนนับสิบได้ทยอยพากันเข้ามา แบ่งออกเป็นกลุ่มละสองคน โดยต่างก็แบกกล่องหนังขนาดใหญ่เดินเข้ามา"วางมันลงเถอะ""กล่องหนังแต่ละใบบรรจุเงินจำนวนห้าสิบล้าน รวมทั้งหมดแล้วห้าร้อยล้านบาท""นี่เป็นเงินที่ฉันจงเหล่าซานได้สะสมมาทั้งชีวิต""วันนี้ฉันได้นำมันออกมาหมดแล้ว เรามาเล่นสนุกกันสักหน่อยดีกว่านะน้องชาย!"จงเหล่าซานพูดขัดจังหวะการสนทนาระหว่างจ้าวลู่ลู่และหลินเฟย ดวงตาหรี่ลง มองมาที่หลินเฟยอย่างเฉียบคม พร้อมกับพูดขึ้นมา"ห้าร้อยล้าน นี่บอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-11
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 202

    "นายแน่ใจนะ?" จงเหล่าซานยังคงระมัดระวังคนแปลกหน้าอยู่"เจ้านายครับ คนคนนี้เป็นพี่สาวของซูไห่เทา ผมรู้ภูมิหลังของเธอดี เธอไม่เคยเล่นการพนันมาก่อนเลยครับ"จ้าวหู่พูดไปตามความจริง"ก็ได้ งั้นให้เธอมาแจกไพ่ก็แล้วกัน"จงเหล่าซานพยักหน้าเห็นด้วยกับหลินเฟยทันที"หลินเฟย... ฉันแจกไพ่ไม่เป็นนะ คุณให้ฉันมาแจกไพ่แบบนี้ หากคุณแพ้ขึ้นมาจะทำยังไง?"เมื่อได้ยินคำยืนยันว่าเธอจะต้องเป็นคนที่แจกไพ่ ซูเสี่ยวโหรวก็น้ำตาไหลพรากด้วยความร้อนใจ และพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียดเอาเสียมากๆเพราะนี่คือการเดิมพันครั้งใหญ่ถึงสองร้อยห้าสิบล้านเลยนะ!หากหลินเฟยต้องมาแพ้เพราะเธอ ต่อให้เธอจะมอบร่างกายเป็นการชดใช้ มันก็ไม่เพียงพอเลยแม้แต่น้อย!"ไม่เป็นไรหรอก แพ้ก็คือแพ้ ยังไงเสียเงินนี้ก็ได้มาแบบเปล่าๆ อยู่แล้ว"หลินเฟยพูดอย่างเฉยเมยมาก"หลินเฟย ฉัน...ฉันทำไม่ได้ งั้นให้จ้าวลู่ลู่แจกไพ่จะดีกว่าไหม?"ซูเสี่ยวโหรวยังคงต่อต้านอยู่เช่นเคย"ฉันก็ทำไม่ได้เหมือนกัน ฉันทำไม่ได้..."จ้าวลู่ลู่ลังเล และก็ไม่กล้าที่จะมาแจกไพ่ด้วยเช่นกัน"เธอทำไม่ได้หรอกนะ คุณมาแจกไพ่เถอะ!"จ้าวหู่รู้ว่าจ้าวลู่ลู่เป็นแฟนของหลินเฟย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-11

บทล่าสุด

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1150

    ท่ามกลางความสะลึมสะลือ ถังรั่วเสวี่ยก็สัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่อบอุ่นที่แสนจะคุ้นเคยคู่นั้นบนร่างกายของเธอ เป้าหมายของการลูบไล้นั้นชัดเจนเป็นอย่างมากด้วยสัมผัสที่แสนจะคุ้นเคยนี้ มันทำให้ถังรั่วเสวี่ยตื่นขึ้นมาจากความฝัน ทั้งโลภและหลงใหลเป็นอย่างมาก"เสี่ยวเฟย ไม่ได้นะ หยวนหยวนยังอยู่ที่นี่…"ท่ามกลางความมืดในยามราตรี ถังรั่วเสวี่ยมองไม่เห็นหลินเฟย แต่เธอสามารถสัมผัสได้ว่าเป็นหลินเฟยที่อยู่บนตัวเธออุณหภูมิที่ร้อนจัดทำให้ถังรั่วเสวี่ยหายใจถี่ๆ เธอโอบกอดหลินเฟยเอาไว้ และกระซิบเบาๆ ออกมาเดิมทีเธอยังคิดว่าหลินเฟยได้มาตอนกลางวันแล้ว ตอนกลางคืนเขาจะไม่มาเสียอีกคิดไม่ถึงเลยว่าหลินเฟยจะมาตอนดึกดื่นแบบนี้ได้ช่างเป็นหนุ่มน้อยที่บ้าคลั่งเสียจริงๆ..."ไม่เป็นไรหรอกครับอาเล็ก เธอหลับไปแล้ว ผมเบาๆ หน่อยก็โอเคแล้วล่ะ""อาเล็ก อาน้ำลายไหลแล้วนะ คงจะกระหายน่าดู ให้ผมช่วยดับกระหายให้นะ"หลินเฟยหัวเราะเบาๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปถอดชุดแนบเนื้อของถังรั่วเสวี่ยออกแม้ว่าจะมืดสนิท แต่สำหรับหลินเฟยแล้ว มันไม่ต่างอะไรจากตอนกลางวันใบหน้าที่แดงระเรื่อ รวมไปถึงดวงตาที่พร่าเบลอของถังรั่วเสวี่ยมันยิ่

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1149

    เพราะต้องการรู้ความลับของโลกซ่อนเร้นจากตัวของพวกเขานั่นเองผู้หญิงที่เป็นผู้นำมาจากตระกูลอาจารย์หยินหยางที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุดจากทุกคนในประเทศซากุระ ตั้งแต่บุคคลสำคัญไปจนถึงชาวบ้าน!เชียนเย่เจียจื่อจากตระกูลเชียนเย่โดยที่ตัวเธอเองยังเป็นอาจารย์หยินหยางที่มีสถานะสูง ซึ่งสามารถควบคุมพลังของผีและเทพเจ้าได้!"แม้ว่าบางส่วนของร่างกายจะหายไป แต่เขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เป็นวัตถุดิบในการปลุกศพได้ดีจริงๆ""พวกนายสองคนไปเอาตัวเขาขึ้นมา"เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังพูด เชียนเย่เจียจื่อก็หรี่ตาที่เรียวเล็ก พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่ทรงเสน่ห์จากภายในออกมา"รับทราบรับ ท่านเชียนเย่!"ในไม่ช้า ชายทั้งสองก็ได้เดินลงไปช้อนร่างเจียงอู๋เซี่ยวขึ้นมาจากสระ พร้อมหามมาวางที่หน้าของเชียนเย่เจียจื่อ"ให้พวกนายไปตรวจสอบ ได้ความว่าอย่างไรแล้ว?"เชียนเย่เจียจื่อย่อตัวลง มองสำรวจไปยังร่างของเจียงอู๋เซี่ยวโดยไม่รู้สึกกลัวแต่อย่างใดดูเหมือนว่าเธอจะคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี พร้อมกับถามโดยไม่เงยหน้าออกมา"ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับท่านเชียนเย่ พรุ่งนี้เช้าสิบโมง ยอดเขาจิ่วหลงซาน พวกจอมยุ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1148

    "ในเมื่ออาจารย์ลุงเอ่ยปากออกมาแล้ว อู๋เซี่ยวจะกล้าขัดได้อย่างไรล่ะครับ?""ไม่รู้ว่าอาจารย์ลุงมีเรื่องอะไรที่รบกวนจิตใจอยู่ พูดให้อู๋เซี่ยวฟังหน่อยสิครับ ไม่แน่ว่าอู๋เซี่ยวอาจจะช่วยอาจารย์ลุงแก้ปัญหาได้"ตอนนี้เจียงอู๋เซี่ยวอยู่ในการคุ้มครองของคนอื่น และยังต้องการให้กู่หรูหลงพาเขากลับโลกซ่อนเร้นอีกต่างหากแน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธคำชวนของกู่หรูหลงอยู่แล้ว หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาก็พูดขึ้นมาว่า"เอาไว้คุยกันตอนที่ออกไปนอกโรงแรมแล้ว ที่นี่หูตามันเยอะ เรื่องบางอย่างไม่สะดวกที่จะพูดในตอนนี้"กู่หรูหลงไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ เขาหันหลังและนำทางอยู่ข้างหน้าเจียงอู๋เซี่ยวเดินตามกู่หรูหลงออกจากโรงแรม จนมาถึงเชิงเขาของจิ่วหลงซานโดยมีสระน้ำที่ลึกจนมองไม่เห็นก้นสระ"อาจารย์ลุงครับ ท่านได้ให้ศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อไปซื้อยามาให้หลานไม่ใช่เหรอครับ?""ทำไมสองวันมานี้ อู๋เซี่ยวถึงไม่ได้เจอศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อเลยล่ะครับ"เจียงอู๋เซี่ยวเป็นฝ่ายเอ่ยถามกู่หรูหลงก่อน"อ้อ ไอ้สองคนนั้นไม่รู้ว่าไปเถลไถลที่ไหนแล้ว นี่ก็สองวันแล้วยังไม่กลับมาเลย""วันนี้ข้าออกไปตามหาก็

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1147

    "ผมจะเป็นอะไรไปได้ เสี่ยวหยู่คุณอย่าได้เป็นห่วงเลยนะ""วันนี้คุณออกไปทำงานทั้งวัน เหนื่อยหรือเปล่า?""อยากจะให้ผมบีบๆ นวดๆ ขาให้คุณไหมล่ะ?"เมื่อสัมผัสความเป็นห่วงที่เจียงเฉินหยู่มีต่อเขาหลินเฟยอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเขาดึงเจียงเฉินหยู่ไปนั่งบนเตียง พร้อมพูดเอาอกเอาใจ"เฮ้อ ฉันวิ่งวุ่นมาทั้งวัน แม้แต่ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน คุณว่าฉันเหนื่อยหรือเปล่าล่ะ?""ถือว่าคุณยังมีจิตสำนึกอยู่ ยังรู้จักเป็นห่วงฉัน""เดี๋ยวตอนนวดคุณเบามือหน่อยนะ ฉันล่ะกลัวว่าคุณจะเผลอนวดจนไหล่ของฉันทรุดไปแล้วจริงๆ"เจียงเฉินหยู่พูดล้อเล่น พร้อมกับหันหลังให้กับหลินเฟย"แหะๆ โอเค รับรองว่าผมจะนวดเบาๆ!"หลินเฟยวิ่งไปล้างมือในห้องน้ำ และกลับมาอย่างรวดเร็วเขาวางมือบนไหล่ของเจียงเฉินหยู่และคลำไปจนถึงคอเสื้อของเธอจากนั้นก็เลื่อนไปตามผิวเรียบเนียนไร้ที่ติ พร้อมกับสอดลึกเข้าไป นวด บีบ และหยอกล้อและมันก็ทำให้เจียงเฉินหยู่คร่ำครวญออกมาอย่างทันที"อืม...คนผีทะเล ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้วนะ""คุณยังคิดจะมาแกล้งฉันอีก ปล่อยเดี๋ยวนี้ อย่ามาเล่นมั่วๆ!"แต่ทว่ามือของหลินเฟยกลับเอาแต่ใจ พร้อมพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายว่

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1146

    "ทำได้ครับ สิ่งเหล่านี้มันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก พวกเราสองปู่หลานทำได้อยู่แล้วครับ"กู่หรูหลงทำมือคารวะอย่างชาญฉลาดรวมไปถึงกู่เยว่อิ๋งที่ยืนกรานอย่างแข็งขันเมื่อครู่ที่ผ่านมา เธอก็ได้เปลี่ยนทัศนคติและพยักหน้าตอบรับอย่างถ่อมตัวในทันที"โอเค ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกนายปู่หลานก็กลับไปที่โรงแรมจิ่วหลงซานก่อนเถอะ รอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า""ฉันก็จะไปร่วมประลองจอมยุทธ์ด้วยตัวเอง ถึงตอนนั้น หากฉันมีอะไรให้รับใช้ ค่อยเรียกพวกนายปู่หลานก็แล้วกัน"หลินเฟยรำพันอยู่ในใจว่า 'คำสาบานโลหิต' นั้นมีประโยชน์แบบสุดๆ และในเวลาเดียวกัน เขาก็โบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้กู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋งถอยออกไปเสียก่อนซึ่งก็เป็นเวลานี้ที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่รีบเร่งได้ดังแว่วมา และนั่นก็คือโอวหยางเยี่ยนและโอวหยางชงที่ได้วิ่งตามมานั่นเองเมื่อเห็นหลินเฟยไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับกู่หรูหลงที่จากไปโดยเสียแขนไปหนึ่งข้าง และดูแก่กว่าเดิมเป็นอย่างมากแม้แต่กู่เยว่อิ๋งที่เดิมตามหลังก็ก้มหน้าก้มตาราวกับถูกสูบวิญญาณไปอะไรแบบนั้นและนั่นก็ทำให้พวกเขาสองพ่อลูกตกตะลึงจนหน้าถอดสีเลยทีเดียว!"สหายน้อง หรือว่านายจะ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1145

    น้ำเสียงของหลินเฟยเผด็จการ และเร่งเร้าอย่างหงุดหงิดเต็มที่"คุณปู่คะ เราจะทำอย่างไรกันดี?""หนูอายุยังน้อย หนูยังไม่อยากตายนะคะคุณปู่ พี่เซียวเฟิงกำลังรอหนูอยู่นะคะ…""เพียงแต่ว่าคุณปู่ หากจะให้หนูยอมเป็นทาสรับใช้เขาแล้วละก็ งั้นหนูก็ยอมตายเสียดีกว่า!"กู่เยว่อิ๋งตื่นตระหนก เธอไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ พร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้นกับกู่หรูหลง"เยว่อิ๋ง กระบวนท่าที่เจ้าเด็กนั่นใช้ ปู่ไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน ปู่ก็ไร้หนทางด้วยเหมือนกัน""ปู่ก็ไม่อยากจะประนีประนอมเหมือนกัน แต่การมีชีวิตอยู่ ยังไงมันก็ดีกว่าตายเป็นไหนๆ""ยังไงพวกเราก็ยอมๆ ไปเถอะ อย่างแย่ที่สุดต่อไปก็ยังมีโอกาสหลบหนีกลับไปที่โลกซ่อนเร้น และไม่ต้องกลับมาเหยียบที่โลกปัจจุบันอีกก็ได้"และกู่หรูหลงที่เพิ่งจะสำเร็จว่าที่มหาจอมยุทธ์ได้เมื่อครู่ที่ผ่านมา อายุของเขาก็ได้ยืดออกไปกว่าห้าสิบปีแล้วซึ่งในอีกห้าสิบกว่าปีข้างหน้า ไม่แน่ว่าเขาอาจจะมีโอกาสสำเร็จขั้นมหาจอมยุทธ์ก็เป็นไปได้กู่หรูหลงยิ่งไม่อยากตายมากกว่าเดิม เขาลังเลอยู่สักพัก ในที่สุดก็ถอนหายใจหนักๆ ออกมา พร้อมกับกระซิบกับกู่เยว่อิ๋ง"ในเมื่อพวกแกยอมมาเป็นทาสฉัน งั้น

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1144

    กู่หรูหลงร้องขอความเมตตาอย่างสุดใจ แต่ทว่าหลินเฟยกลับไม่มีความคิดที่จะปล่อยพวกเขาไปแต่อย่างใดล้างแค้นสิบปีก็ยังไม่สาย ความจริงที่แสนจะเรียบง่ายนี้ หลินเฟยยังคงเข้าใจได้ดีแต่อย่างไรก็ตาม หลินเฟยไม่ได้เป็นปีศาจหรือฆาตกร ให้เขาฆ่ากู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋ง เขาก็ทำไม่ได้ด้วยเช่นกัน"พี่สาว งั้นพี่ก็ดูดกำลังภายในของเขาให้หมดสิ้น แล้วผมจะให้ผู้อำนวยการโม่ขังพวกเขาไปตลอดชีวิตก็แล้วกัน"ท้ายที่สุด หลินเฟยก็ถอนหายใจ และพูดตัดสินใจออกมา"ไม่ต้องหรอก คนคนนี้เจ้าโจมตีด้วยตัวเอง""เจ้าก็เก็บเอาไว้เป็นทาสเถอะ""ต่อไปหากพบจอมยุทธ์โบราณที่แข็งแกร่งจริงๆ ถึงตอนนั้นข้าค่อยดูดพลังลมปราณก็ยังไม่สาย""อีกอย่าง ขอแค่เจ้าควบคุมเขาได้ เจ้าก็สามารถสั่งให้เขาไปตามหาหินวิญญาณและหญ้าวิญญาณในโลกซ่อนเร้นได้ แบบนี้จะทำให้เจ้าสามารถบรรลุข้อตกลงกับข้าได้เร็วขึ้นด้วย"สิ่งที่ทำให้หลินเฟยคิดไม่ถึงก็คือ หลงอู่ได้ให้คำตอบแบบนี้ออกมาและในน้ำเสียงนั้น ยังมีการชื่นชมปะปนอยู่ด้วย"ให้ผมรับไว้เป็นทาส? ผมไม่ได้มีบุญคุณกับพวกเขาเหมือนกับโอวหยางเยี่ยนและลูกชายแบบนั้น มีแต่ความแค้นล้วนๆ เลยก็ว่าได้""แล้วพวกเขาจะยอมมาเ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1143

    สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดและเดือดดาลแบบสุดๆ ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วในตอนนี้!เพราะวิธีการของหลินเฟย เขาไม่เคยได้พบเห็นมาก่อน!"คุณปู่ คุณปู่รีบถอดเสื้อมาดับไฟเร็วเข้า!"กู่เยว่อิ๋งก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน พร้อมตะโกนเตือนเสียงดังออกไปทันที"ไม่ต้องหรอก ปู่มีวิธีของตัวเอง"กู่หรูหลงถ่ายเทพลังงานลงในแขนที่กำลังลุกไหม้ จากนั้นก็กระทืบเท้าลงไปที่พื้นอย่างเต็มแรงแปร๊ะ แปร๊ะ!แต่ทว่า หลังจากที่กู่หรูหลงได้ดึงแขนออกมา เปลวไฟดวงนั้นก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะมอดลงไปแต่อย่างใด!กู่หรูหลงถอดเสื้อออก และเปลวไฟก็ไหม้แขนของเขาจนเลือดและเนื้อผสมปนเปกันไปหมด!เมื่อเห็นว่าอีกไม่นาน แขนของเขาก็คงจะไหม้ไปเสียทั้งหมดแล้ว!กู่หรูหลงก็ทำได้เพียงอดกลั้นต่อความเจ็บปวด พร้อมกับดึงมีดออกมาตัดแขนข้างขวาของตัวเองออกไปทั้งหมด!เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว เปลวไฟที่แปลกประหลาดนี้ก็จะลามไปทั่วตัวและเผาเขาให้ตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!"ไอ้สารเลว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน นี่จริงแกก็ออกมาประจันหน้ากับข้าเลยสิ!""ข้าจะสับแกเป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน!"กู่หรูหลงกุมบาดแผลที่เกิดจากกา

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1142

    ในขณะนี้ เวลาก็ได้ล่วงเลยมาสองทุ่มกว่าๆ แล้ว ท้องฟ้าไร้ซึ่งดวงจันทร์มีดวงดาวเพียงไม่กี่ดวงที่ส่องแสงกะพริบจางๆ ออกมาภายในภูเขาชิงซาน เมื่อความมืดได้คืบคลานเข้ามา มันจึงทำให้บรรยากาศดูมืดมิดมากยิ่งขึ้นแต่ทว่าความเร็วของหลินเฟยยังไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด เขาสามารถหลบหลีกหินที่นูนสูงเหล่านั้นได้อย่างคล่องแคล่วความมืดในยามค่ำคืน ไม่ได้ทำให้ความสามารถในการใช้ตาทิพย์ของเขาลดลงแต่อย่างใดหลินเฟยหันกลับไปมอง และพบว่ากู่หรูหลงไม่ได้เร็วเท่ากับตอนแรกอีกต่อไปหลินเฟยรู้ดีว่า นั่นไม่ใช่เพราะกู่หรูหลงเหนื่อยล้า แต่เป็นเพราะความสามารถในการมองเห็นของกู่หรูหลงลดลงเมื่ออยู่ในตอนกลางคืนนั้นเองส่วนโอวหยางเยี่ยนและลูกชายที่ติดตามมาท้ายสุดก็ถูกสลัดทิ้งโดยไม่เห็นแม้แต่เงาแล้วในตอนนี้!"กู่หรูหลง อย่างน้อยๆ แกก็เป็นถึงว่าที่มหาจอมยุทธ์ ทำไมช้าอย่างกับเต่าแบบนี้?""ขืนแกยังชักช้าอยู่ ฉันก็คงจะเบื่อจนหลับไปแล้วนะ""ด้วยความเร็วแบบนี้ แกยังคิดจะฆ่าฉันอีกงั้นเหรอ? กลับบ้านไปนอนฝันซะดีกว่า!"หลินเฟยตั้งใจชะลอความเร็ว และหันมาพูดเหน็บแนม"ไอ้หนุ่ม แกอย่าได้ชะล่าใจไปเลย แม้ว่าความเร็วของข้าจะสู้แกไม่ได

DMCA.com Protection Status