บทที่ 1114

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่หลงอู่ได้ทำการดูดซับหินวิญญาณที่ได้รับมาจากโอวหยางเยี่ยนในระหว่างวันไปเสียทั้งหมดแล้ว

โดยที่หลินเฟยก็ไม่มีโอกาสได้เอาออกมาชื่นชมด้วยเช่นกัน

และเมื่อไม่มีอะไรทำ หลินเฟยก็ได้ขึ้นไปบนเตียง นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างๆ เจียงเฉินหยู่เพื่อฝึกฝนอย่างเงียบๆ

เมื่อครู่ที่ผ่านมา หลินเฟยได้ฝึกแบบคู่กับเจียงเฉินหยู่ไปอีกสองชั่วโมง

หลินเฟยรับรู้ได้ถึงพลังจิตในร่างกายของตัวเองแข็งแกร่งขึ้นมาอีกไม่น้อย

ซึ่งเขาก็อยากจะลองทดสอบดูว่า หากอาศัยเพียงพลังจิตที่ฝึกฝนเองนั้น เขาจะสามารถสำเร็จการฝึกลมปราณระดับสองได้หรือไม่

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

หลินเฟยก็ยอมแพ้และกระโดดลงจากเตียง พร้อมกับพึมพำออกมาว่า

"แม่งเอ๊ย พลังจิตที่ได้มาจากการฝึกฝนเองครึ่งชั่วโมง ยังไม่เท่ากับการฝึกแบบคู่แค่ห้านาทีเสียด้วยซ้ำ"

"ต่อไปให้ตายฉันก็ไม่ฝึกเองอีกแล้ว สู้ฝึกแบบคู่ก็ไม่ได้"

"มันทั้งสบายทั้งได้เพิ่มพลังอีกต่างหาก"

เมื่อเห็นเจียงเฉินหยู่ที่กำลังหลับใหล หลินเฟยก็เกิดความคิดที่จะอาศัยโอกาสนี้

ไปหาถังรั่วเสวี่ยเพื่อฝึกแบบคู่ จนกระทั่งสำเร็จการฝึกลมปราณระดับที่สอง

แต่อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่เขาจะได้เดินออกจากห้อง