บทที่ 395

ไม่นานนัก ปรมาจารย์เฉียวก็มาถึง

หลังจากที่ได้ทราบข่าว ปรมาจารย์เฉียวก็มีใบหน้าที่ตกใจและเหลือเชื่อเช่นกัน จากนั้นก็กล่าวว่า: “คิดไม่ถึงเลยว่า เมืองเล็กๆอย่างเจียงจง จะมีเด็กที่แข็งแกร่งเช่นนี้อยู่ น่าสนใจมาก”

“ปรมาจารย์เฉียว ตอนนี้ควรทำอย่างไรดี? แม้แต่เจ้าของโรงเรียนศิลปะการต่อสู้พยักคฆ์มังกรก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเด็กคนนั้น”หลี่เต๋อหลงถามอย่างกังวลใจเล็กน้อย

ปรมาจารย์เฉียวขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า: “ผู้อาวุโสหลี่ อย่าร้อนใจไปเลย ผมจะคิดหาวิธีแก้ไขปัญหานี้ให้”

ในเวลานี้ ลูกน้องก่อนหน้านี้ ก็เข้ามาแล้วกล่าวว่า:“ท่านผู้เฒ่า อาจารย์ฟางให้ผมนำสองสามประโยคมาบอกท่าน และบอกว่าเซียวเป่ยคนนั้นเป็นคนฝากมา”

“อืม?”

สีหน้าของหลี่เต๋อหลงเคร่งขรึมลง แล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า: “พูด”

ลูกน้องกล่าวอย่างกระอึกกระอักว่า: “ผู้ชายแซ่เซียวคนนั้นบอกว่า ถ้าตระกูลหลี่ไม่มาขอโทษ ไม่เพียงแต่คุณหนูเท่านั้นที่จะต้องตาย แม้แต่ตระกูลหลี่ ก็จะหายสาบสูญไปจากเมืองหลวงของมณฑลด้วย”

“ไอ้สารเลว! เด็กคนนี้ยังกล้ามาข่มขู่ฉันอีกเหรอ? ช่างเหิมเกริมจริง ๆ !”

หลี่เต๋อหลงเกรี้ยวโกรธเป็นอย่างมาก

ทำร้ายหลี่