04 | บังเอิญ… หรือตั้งใจ

สองอาทิตย์ต่อมา

@ฟิตเนสชื่อดัง

ปรางทิพย์หาข้อมูลของไตรภพจากทุกๆ ช่องทาง เพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าแต่ละวันเขาไปที่ไหนและทำอะไรบ้าง เพราะก่อนที่เธอจะลงมือทำอะไร ก็ต้องรอบคอบและมีข้อมูลที่มากพอสมควร

และตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ทำให้ปรางทิพย์ได้รู้ว่าช่วงเย็นของทุกวันหลังจากที่ไตรภพเคลียร์งานเสร็จ เขาจะต้องมาออกกำลังกายที่นี่เป็นประจำทุกวัน

ร่างหนาที่มีกล้ามเนื้อแน่นเป็นมัดอยู่ในชุดออกกำลังกาย เพียงแค่มองรูปร่างคงไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าเขาชอบออกกำลังกายมากแค่ไหน เพียงแค่มองหุ่นก็สามารถมองทะลุเสื้อเห็นหน้าท้องที่เป็นลอนคลื่นสวยที่กำลังยืนอยู่หน้าเครื่องออกกำลังกาย

ฟิตเนสนี้เป็นห้องรวมและมีแค่เฉพาะลูกค้าที่เป็นสมาชิกวีไอพีเท่านั้น ภายในห้องจะเป็นกระจกที่สามารถมองเห็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ที่มีทั้งชายและหญิงกำลังออกกำลังกายด้วยการว่ายน้ำกันอยู่

ไตรภพถึงกับต้องหยุดชะงักเมื่อมองเห็นรูปร่างสูงโปร่งอยู่ในชุดว่ายน้ำวันพีชสีดำสนิท โชว์เนินอกอวบอิ่มขาวเนียน ทำให้เป็นที่ดึงดูดสายตาจากเพศตรงข้ามได้เป็นอย่างมาก

หญิงสาวกำลังจะก้าวขาขึ้นจากสระว่ายน้ำของฟิตเนส ทว่าไตรภพกลับไม่รอช้ารีบเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวทันที

“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเอ่ยทักทายหญิงสาวพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาดให้กับเธอ

หญิงสาวคงจะเป็นสมาชิกใหม่ของที่นี่ เพราะไตรภพไม่เคยเห็นหรือรู้จักกับเธอมาก่อน แต่ใบหน้าของเธอทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวทักทายตอบก่อนที่จะส่งยิ้มหวานออกมาอย่างเป็นมิตร

ไตรภพยืนอึ้งมองใบหน้าสวยที่ไร้เครื่องสำอางเติมแต่ง เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆ ขนาดใบหน้าที่ไร้การเติมแต่งยังดูสวยขนาดนี้ ถ้าหากเธอแต่งหน้าด้วยเครื่องสำอางเธอจะสวยขนาดไหน ยิ่งเวลาที่เธอยิ้มออกมายิ่งทำให้เธอดูมีเสน่ห์ขึ้นไปอีก

“มีอะไรติดหน้าฉันหรือเปล่าคะ?” หญิงสาวถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อเห็นอีกฝ่ายเอาแต่จ้องหน้าเธอ

“เปล่าครับ” ไตรภพยิ้มให้ พร้อมกับมองหญิงสาวที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงหน้า

“ที่ผมจ้องเพราะผมไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยๆ แบบนี้มานานแล้ว แปลกดีนะครับ” ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยท่าทางทะเล้น

“แปลกอะไรคะ?” ปรางทิพย์พูดออกมาด้วยความสงสัยในคำพูดของชายหนุ่ม

“แปลกที่คุณทำให้ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย”

ไตรภพยังคงพูดคำหวานหยอดเธออย่างอารมณ์ดี แต่จริงๆ แล้วเขาก็ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่ทำให้ใจเขาเต้นแรงขนาดนี้ได้เลยสักคน

“คุณก็พูดเกินไปปรางไม่ได้สวยขนาดนั้นสักหน่อยค่ะ” ปรางทิพย์พูดออกมาด้วยท่าทางเขินอายตามแบบฉบับของผู้หญิงทั่วไปทำกัน

“เอ่อ… งั้นขอแนะนำตัวเองนะคะฉันชื่อปรางทิพย์หรือจะเรียกสั้นๆ ว่าปรางก็ได้ค่ะ” หญิงสาวเอ่ยแนะนำตัวเองตามมารยาท

ไตรภพขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมด้วยความสงสัย เหมือนกับว่าเขาเคยได้ยินชื่อนี้จากที่ไหนมาก่อน แต่เขาก็จำไม่ได้

“ปรางเป็นน้องสาวของพี่โปรดค่ะ” ปรางทิพย์พูดต่อเมื่อเห็นสีหน้าและท่าทางสงสัย ที่ปนด้วยความเศร้าสลดเมื่อได้ยินชื่อของโปรดปราน

“ไตรภพครับหรือจะเรียกว่าไตรก็ได้ เสียใจเรื่องพี่สาวของคุณด้วยนะครับ” ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและท่าทางเสียใจจริงๆ

“ขอบคุณค่ะ” ปรางทิพย์ยิ้มบางๆ ให้ พร้อมกับพูดออกมาอย่างไม่เต็มเสียงนัก

ทว่าในใจเธอกำลังด่าและคิดว่าชายหนุ่มคงแกล้งเล่นละครหลอกเธอ เพื่อที่จะทำให้เธอเชื่อและตายใจในท่าทางใสซื่อที่เขาแสดงออกมาราวกับว่าเขาไม่ใช่คนผิด

“ผมเสียใจจริงๆ ครับ” ไตรภพย้ำคำพูดตัวเองออกมาอีกครั้ง พร้อมกับหน้าตาและท่าทางเสียใจ

ปรางทิพย์ที่ได้เห็นถึงกับต้องนึกเกลียดเขาในใจ

“ปรางไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับคุณ แค่มีภาพถ่ายพี่โปรดกับคุณถ่ายคู่กัน กลับการที่พี่โปรดเป็นข่าวกับคุณบ่อยๆ ก่อนตายนั่นไม่ได้หมายความว่าพี่โปรดจะฆ่าตัวตายเพราะคุณจริงไหมคะ” ปรางทิพย์พยายามพูดด้วยน้ำเสียงปกติ เพื่อทำให้อีกฝ่ายเชื่อในสิ่งที่เธอพูดออกมา

“ขอบคุณนะครับที่เข้าใจ การตายของโปรดทำให้คนในสังคมมองผมเป็นฆาตกรไปแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ไม่มีใครรู้ แต่ผมกลับเป็นคนที่โดนสังคมลงโทษ” ไตรภพยิ้มออกมาด้วยท่าทางดีใจที่เธอไม่ได้คิดว่าเขาเป็นฆาตกรแบบที่คนอื่นเขาคิดกัน

“เสียใจด้วยนะคะ”

ปรางทิพย์พูดออกมาเสียงเรียบโดยที่ไม่ได้แสดงถึงความจริงใจเท่าไหร่นัก

‘แค่นี้มันยังน้อยไป… ฉันจะทำให้นายชดใช้ที่ทำให้พี่โปรดต้องตาย นายจะต้องเจ็บปวดมากกว่านี้’

เธอทำได้เพียงแค่พูดในใจพร้อมกับเหยียดยิ้มมองใบหน้าหล่อที่เกลี้ยงเกลาชวนมอง ดูสะอาดสะอ้านตามแบบฉบับของลูกเศรษฐี

สงสารก็แต่โปรดปรานที่หลงผู้ชายคนนี้จนต้องมาจบชีวิตตัวเองแบบนี้ ชีวิตของเธอมีค่ามากเกินกว่าที่จะมาเจอผู้ชายเลวๆ คนนี้ แม้แต่ลูกในท้องที่กำลังจะเกิดมาก็ยังมีค่ามากกว่าชีวิตของผู้ชายคนนี้สมควรแล้วที่เขาถูกสังคมประนามแบบนั้น

“ขอบคุณมากนะครับ ถึงคนอื่นจะคิดยังไงก็ไม่เป็นไร เพราะอย่างน้อยก็ยังมีคุณที่เข้าใจผม” ร่างหนาพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข

“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าตอบพร้อมรอยยิ้มบางๆ

“ถ้าคุณไม่รังเกียจผมขอเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อจะได้ไหมครับ” ไตรภพเอ่ยชวนหญิงสาวด้วยความดีใจ ใบหน้าหล่อเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“ด้วยความยินดีค่ะ” ปรางทิพย์ก็รีบตอบตกลงทันที เพราะเธอจะไม่ยอมให้โอกาสของเธอหลุดลอยไปเด็ดขาด

ทั้งสองคนนั่งคุยกันอยู่สักพักก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับ

นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการทำความรู้จักกับไตรภพ ผู้ชายที่เป็นต้นเหตุทำให้โปรดปรานต้องตายซึ่งไม่ว่าจะเป็นความบังเอิญหรือตั้งใจที่จะมาเจอกัน แต่เธอก็ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ

และถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีสำหรับเธอ…

..

คอมเมนท์ = กำลังใจ