จับมือทักทาย 18+อ๊าห์......"ตัวเล็ก..... ฉันไม่ไหวแล้ว.... ช่วยฉันหน่อยสิ.... นะนะ... อ๊าห์" เควินทนไม่ไหวแล้ว เขาจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่าง... ถ้าเขาไม่หน้าด้านเขาก็จะไม่สามารถปลดปล่อยอารมณ์ความอยากของเขาได้.. "ยังไงคะ...ช่วยยังไง.." ตุ๊กตายังไม่เข้าใจว่าเขาจะให้เธอช่วยอะไร... ช่วยทำอะไร.... อธิบายให้เธอฟังก่อนสิ"มือ..... ใช้มือเธอจับทักทายมันหน่อยที่รัก... อืม....แบบนั้น...อ๊าห์…" เควินไม่พูดเปล่า..เขาจับมือยาวเรียวและแสนนุ่มของคนตัวเล็กมาเช็คแฮนด์ กับไอ้ตัวเจ้าปัญหา ที่ตอนนี้มันกำลังสู้กลับ... มือยัยตัวเล็กก็สู้กับมัน...แล้วมันก็สู้กลับด้วย...... มันแข็งสู้กลับ... มันพยายามดิ้นหนีมือยัยตัวเล็ก....อ๊าห์.... ให้ตายสิ..... แค่มือยังดี...ถ้าใช้ปากละ..จะดีขนาดไหนวะเนี่ย...อืม.." อือ.... คุณ.... มันแข็งมากเลย...... ตรงหัวมันขยายได้ด้วย.... ฮือ.... มันยุบพองยุบพองได้ด้วย.... ทำไมเป็นแบบนั้นค่ะ.... " ตุ๊กตาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้านี่มันดิ้นได้ และมันยังยุบพองยุบพอง..แถมตรงหัวมันยังบานใส่เธออีก....เป็นครั้งแรกเลยนะ...ที่เธอได้สัมผัส...และดูปฏิกิริยาของมัน... มันชอบบานให้เธอดูด้วยสิ มัน
คนเฝ้าคนใหม่ไฉไลแต่พร้อมสวบหลังจากที่เควินและตุ๊กตากระชับความสัมพันธ์กันได้หลายวัน ทั้งคู่ก็ดูพูดคุยกันเยอะขึ้น คนตัวเล็กแม้จะยังจำไม่ได้ แต่ความน่ารักที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดก็ทำให้เควินรักเธอได้ไม่ต่างจากเมื่อก่อน ก๊อกก๊อกก๊อก แกร๊ก...“ไงมึง.....” ปกป้องรีบทักทายเพื่อนของเขาทันทีคนที่เข้ามาคือป้อง หรือปกป้อง น้องชายของเจ้ปลาย... พี่ชายฝาแฝดของไอโปรด... และผู้หญิงอีก1คน ที่ดูดีเลยทีเดียว คนนี้เหรอที่จะมาเฝ้ายัยตัวเล็ก“คนที่กูหามาให้.... มึงมาคุยกับกูก่อน...” โปรดให้เควินเดินแยกไปคุยกับเขาตามลำพัง ให้ผู้หญิงสองคนทำความรู้จักกัน...." คนนี้เหรอที่มึงจะให้มาเฝ้ายัยตัวเล็กของกู.... ตัวก็นิดนึง.... ถ้าเจอคนร้ายขึ้นมา จะรอดไหมวะเนี่ย กูนึกว่าจะหาคนตัวใหญ่ๆ แบบว่าบึกๆหน่อย... " เควินบ่นกระปอดกระแปด เพราะคนที่เพื่อนเขาพามา น่าจะสูงไม่เกิน165 สูงกว่ายัยตัวเล็กแค่ไม่เท่าไร จะรอดไหมวะเนี่ย.... ไม่รู้ว่าใครจะดูใคร...“มึงอย่าดูถูกยัยนี้นะ.... นี่เพื่อนจา.... เรียนเตรียมฯแล้วไปสอบตำรวจ... พอจบจากนี่ก็ไปต่อที่อเมริกา.... พูดไม่เข้าหู... มึงโดนจับทุ่มนะ.... อย่าหาพูดไปเชียว...เพราะกูโดนมาแล
เสียงที่เคยได้ยิน.... แต่จำไม่ได้ขออนุญาตค่ะเสียงพยาบาลสาวสวยที่ดังแทรกมาระหว่างที่ตุ๊กตาและส้มกำลังดูซีรี่ส์อยู่ แล้วกลิ่นอาหารที่โชยเข้ามาสู่ประสาทสัมผัสของคนตัวเล็ก... มันทำให้ท้องของคนตัวเล็กประท้วงขึ้นมาโครกคราก โครกครากฮ่าๆๆ “หิวขนาดนั้นเลยเหรอตุ๊กตา... ” ส้มถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความตลกปนเอ็นดู^____^ "แหะแหะ. . หิวมากเลยค่ะ... แค่ได้กลิ่นก็รู้แล้วว่าอร่อย.... " ตุ๊กตาเป็นคนตอบคำถามของส้ม...“ทานให้อร่อยนะคะ” ???"ค่ะ..." ตุ๊กตาพยายามนึกว่าเสียงพูดแบบนี้.... เธอเคยได้ยินมาจากไหนนะ.... เธอเคยได้ยิน...แต่จำไม่ได้...... ส้มสังเกตเห็นว่าตุ๊กตาทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่นานสองนาน บางครั้งปากก็เม้มเข้าหากัน พร้อมกับคิ้วบางที่ขมวดมาชนกัน...มันแปลกๆ“มีอะไรรึเปล่า... ทำหน้าแปลกๆ... คิดอะไรอยู่....” ส้มลองใช้วิธีโยนหินถามทางดู"แค่คุ้นๆเสียงของคุณพยาบาลหน่ะค่ะ... แต่นึกไม่ออก.... "ส้มได้แต่ฟังคำพูดของตุ๊กตา... เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอก็เลยรีบเดินตามคุณพยาบาลคนสวยเพื่อสอบถามอะไรบางอย่าง“เดี๋ยวพี่มานะแป๊บนึงนะ..”ตึกตึกตึก ปัง!“คุณพยาบาลค่ะ”ตึกตึกตึก กึก.... “มีอะไรรึเปล่าค่ะ... ”“คื
กลับบ้านเรา... รักรออยู่หลังจากที่เควินได้พายัยตัวเล็กออกไปสูดอากาศข้างนอกแล้ว เขาก็จัดการไปสอบถามอาการของยัยตัวเล็กกับหมอเจ้าของไข้ของตุ๊กตา คุณหมอก็ได้เข้ามาตรวจอาการของยัยตัวเล็กก็แนะนำให้อยู่ต่ออีกสัก2คืน อันที่จริงก็สามารถกลับบ้านได้แต่เพื่อความแน่ใจท่านเลยให้อยู่ต่ออีกสักวันสองวัน"ได้ยินแล้วใช่ไหมยัยตัวเล็ก.... จะได้กลับบ้านของเราแล้ว" เควินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เขาอยากจะพาเธอกลับเสียตั้งแต่ตอนนี้แต่ก็อย่างที่หมอบอก.... เพื่อความแน่ใจ เขาจึงให้ยัยตัวเล็กนอนอีกสักคืนสองคืน ถ้ายัยตัวเล็กไม่ร้องงอแงกลับก่อนนะ ที่สำคัญเขาจะต้องหาอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้เธออีก ดังนั้นก็เป็นการดีที่เขาจะให้ยัยตัวเล็กนอนอีกสักคืนสองคืน" ค่ะ ได้ยินแล้ว ดีใจจังจะได้เห็นโลกภายนอกด้วย ^_^"คืนนี้เควินปล่อยให้ยัยตัวเล็กนอนพักผ่อนเยอะๆ เพราะทั้งวันยัยนี้ไม่ยอมพักผ่อนสายตาเลยสักนิด เพราะมัวแต่ดูซีรี่ส์จีน เหอะ.... หล่อก็ไม่หล่อ... ~~~เช้าถัดไป เควินฝากส้มให้ดูแลยัยตัวเล็กทั้งวันช่วงเช้าเขาต้องทำงาน.. และตอนหลังเลิกงานเขาจะกลับคอนโด ไปจัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้ให้ยัยตัวเล็กเพื่อความสะดวกเวลาเธอกลับมา
กลับบ้านเรารักรออยู่ (2)เควินพายัยตัวเล็กไปยังห้องนอนของเขา เพื่อให้ยังตัวเล็กได้พักผ่อน" ง่วงนอนรึยัง""ยังเลยค่ะ" ตุ๊กตารีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว ก็คนมันยังไม่ง่วงนี่พึ่งจะ2ทุ่มเอง จะให้รีบนอนไปไหน"ไปนั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่นกันไหม ดูหนัง ดูข่าว ดูละครกัน" เควินเอ่ยชวนยัยตัวเล็ก เขาก็รู้ว่ามันยังไม่ดึกพอที่จะเข้านอน แต่ยัยตัวเล็กวันทั้งวันไม่ยอมพักผ่อนเลย แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ไม่ได้นอนพักผ่อนอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ไม่งั้นละก็... "ไปค่ะๆ อยู่แต่ในห้องมาตั้งนานอยากเปลี่ยนสถานที่ดูบ้าง" เธออุดอู้อยู่แต่ในห้องของโรงพยาบาลไม่รู้กี่วันต่อกี่คืนมันน่าเบื่อมากๆ แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าตาแก่คนนี้กลับแปลความหมายที่เธอสื่อออกไปเป็นอีกแบบ"หมายถึงเรื่องอย่างว่าเหรอ... ทะลึ่งนะเรา นี่ขนาดยังเดี้ยงอยู่ ยังอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศอีก" เควินเอ่ยแซวยัยตัวเล็กทันที.."บ้า... คุณสิที่ทะลึ่ง" ตุ๊กตาย่นจมูกใส่คนตัวโต ที่เข้าแปลความหมายของเธอผิดไปหึๆ" มา... เดี๋ยวอุ้มออกไป" พูดจบเควินก็เดินไปเปิดประตูแล้วกลับมาอุ้มคนตัวเล็กไปยังโซฟาที่ห้องนั่งเล่นแล้วจัดการ SmartTVให้คนตัวเล็กแกร๊ก....ส้มเดินออกมาจากห้องของยัยต
ขอจูบก่อนจะพาไปเดินห้าง NC 18+ เบาๆหลังจากที่เควินได้ชงโอวัลตินให้อีกแก้วเขาก็กลับไปยกข้าวต้มออกมาเพื่อให้คนตัวเล็กกินมื้อเช้า จะได้กินยาหลังอาการ" เป็นไงอร่อยไหม" เควินต้องการให้คนตัวเล็กชมในฝีมือทำอาหารที่ไม่ธรรมดาของเขา.."ก็งั้นๆค่ะไม่ค่อยอร่อยเลย"เพล้ง!!! หน้าแตกไปแล้ว1" นี้! ยัยตัวเล็ก ข้าวต้มเถอะ จะให้มันมีรสชาติยังไงก่อน.. ไหน บอกมาสิ" เควินแทบจะคุมอารมณ์ไม่อยู่.. คนอุตส่าห์ทำให้กิน ก็มันมีแค่นี้ไหม ไม่ชมแถมบ่นอีก วุ้ย...."ก็มันไม่อร่อยจริงๆนี่ค่ะ" ก็มันจริงนิ... ไม่มีรสชาติอะไรเลย เกลือก็ไม่ใส่ ดีนะที่ในข้าวต้มยังมีข้าวมีน้ำ..."มานี่เลย.... มาให้จูบซะดีๆ. . ปากดีนักนะ... จุ๊บ... ก็มันมีแค่นี้... จุ๊บ.... จะให้รสชาติมันออกมาเป็นแบบไหนหึ... จุ๊บ.... จุ๊บ.... จุ๊บ จุ๊บ.... อยากเอาเธอจังยัยตัวเล็ก... จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ อืม.... จ๊วบ.... จุ๊บ"เควินไม่รอให้คนตัวเล็กปฏิเสธ... ครืด.... เควินจัดการเลื่อนเก้าอี้ของยัยตัวเล็กออกจากโต๊ะทานข้าวเพื่อที่จะหาองศาที่สะดวกและง่าย.... ที่สุดจุ๊บ.... จุ๊บ.... จ๊วบ..... จุ๊บ.... "ขอนะ.... ถือว่าเป็นค่าแรง... " เควินจัดการถลกกระโปรงนอนของคนตัวเ
ถูกบังคับเขาเรียนสาขาสูตินรีแพทย์ (Gynecologist) มีบทบาทในการทำคลอดและตรวจรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับสตรี โดยเฉพาะปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับระบบสืบพันธุ์ โดยมักเรียกพวกเขาว่า “หมอตรวจภายใน” มีหน้าที่ครอบคลุมถึงการให้คำปรึกษาเรื่องการมีบุตรและการผ่าตัดต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอวัยวะสืบพันธุ์ของผู้หญิงสาเหตุที่เรียน เพราะเขาเป็นคนจัญ... ไม่ใช่แน่นอน100%... แต่!!! เป็นคน จัญ.....80% 55+ ไอ้พวกเพื่อนๆมันว่างั้นนะ อันที่จริงที่เขาเลือกเรียน เพราะแม่ของเขาเป็นมะเร็งมดลูก และเสียชีวิตเพราะไอโรคบ้านี้ต่างหาก นั่นแหละมันเลยทำให้เขาเลือกเรียนทางนี้นายแพทย์ เปรมนัตย์ เควิน ดิศษญะ นั่นคือชื่อของเขาเขาต้องมาแต่งงานกับ ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังเรียนไม่จบมหาลัยเลยด้วยซ้ำเขายอมให้คุณพ่อทุกอย่าง แต่เรื่องนี้เขาไม่ยอม เขาไม่อยากแต่งงาน เขาไม่อยากผูกมัด เขาชอบอิสระ...เพราะผู้หญิงที่คบกับเขาคนปัจจุบัน เน้นว่า ปัจจุบัน เราคบกันแบบไม่ผูกมัด ใครอยากไปนอนกับคนอื่นก็ไป เพราะเขาก็มีหลายๆคนที่มานอนแบรอให้เขาเอา เขาอยากใช้ชีวิตหนุ่มโสดไปเรื่อยๆ เห็นเพื่อนบางคนแต่งงานแล้วเหมือนตกนรกยังไงก็ไม่รู้....แค่คิดก็ปวดหัวแล้
เผชิญหน้ากับเจ้าของเงิน(พ่อปู่)ประชาสัมพันธ์ : ติดต่อเรื่องอะไรคะ.... ^___^ตุ๊กตา : เอ่อ....คือ .... จะมาติดต่อคุณพิทักษ์น่ะค่ะประชาสัมพันธ์ : ได้นัดไว้ล่วงหน้าไหมคะ?ตุ๊กตา : ไม่ได้นัดไว้ค่ะ พอดีมีเรื่องจะสอบถามกับคุณลุงท่านน่ะค่ะประชาสัมพันธ์ : ถ้าอย่างนั้นเชิญไปนั่งรอตรงนั้นนะคะ จะลองถามทางเลขาให้...ว่าสามารถเข้าพบได้หรือไม่ ยังไงขอทราบชื่อด้วยนะคะตุ๊กตา : ได้ค่ะ..... รมิตา เดชพัฒน์ หรือตุ๊กตาค่ะ หลานสาวป้าศรีประชาสัมพันธ์ : ไปรอตรงนั้นได้เลยนะ เดี๋ยวจะถามให้นะคะ(สองสาวไหว้ขอบคุณ แล้วพากันไปนั่งรอบริเวณม้านั่ง)นุ่มนิ่ม : ที่นี่เขาพูดดีมากเลยอ่ะแก.... ถ้าเป็นที่อื่น คงโดนหยุมหัวไปแล้วอ่ะ(หึๆ )ฮั่นแน..... ยิ้มได้แล้ว......(ตุ๊กตาย่นจมูก)ตุ๊กตา : ฟู่วววว.... ขอให้ได้คุยกับเขาด้วยเถอะ.... ฉันจะได้รู้ว่าต้องวางแผนชีวิตตัวเองหลังจากนี้ยังไงเฮออออออ30นาทีผ่านไป สองสาวก็ยังคงนั่งรอที่เดิมตึก ตึก ตึกคุณ รมิตา ใช่ไหมครับตุ๊กตา : อ๊ะ.. อ๋อ...ใช่ค่ะ ^__^'เชิญเดินตามมาทางนี้เลยครับ... ส่วนคุณขึ้นไปรอที่ห้องรับแขกข้างบนนะครับ.... เพราะคุณท่านต้องการคุยกับคุณ รมิตา เป็นการส่วนตั
ขอจูบก่อนจะพาไปเดินห้าง NC 18+ เบาๆหลังจากที่เควินได้ชงโอวัลตินให้อีกแก้วเขาก็กลับไปยกข้าวต้มออกมาเพื่อให้คนตัวเล็กกินมื้อเช้า จะได้กินยาหลังอาการ" เป็นไงอร่อยไหม" เควินต้องการให้คนตัวเล็กชมในฝีมือทำอาหารที่ไม่ธรรมดาของเขา.."ก็งั้นๆค่ะไม่ค่อยอร่อยเลย"เพล้ง!!! หน้าแตกไปแล้ว1" นี้! ยัยตัวเล็ก ข้าวต้มเถอะ จะให้มันมีรสชาติยังไงก่อน.. ไหน บอกมาสิ" เควินแทบจะคุมอารมณ์ไม่อยู่.. คนอุตส่าห์ทำให้กิน ก็มันมีแค่นี้ไหม ไม่ชมแถมบ่นอีก วุ้ย...."ก็มันไม่อร่อยจริงๆนี่ค่ะ" ก็มันจริงนิ... ไม่มีรสชาติอะไรเลย เกลือก็ไม่ใส่ ดีนะที่ในข้าวต้มยังมีข้าวมีน้ำ..."มานี่เลย.... มาให้จูบซะดีๆ. . ปากดีนักนะ... จุ๊บ... ก็มันมีแค่นี้... จุ๊บ.... จะให้รสชาติมันออกมาเป็นแบบไหนหึ... จุ๊บ.... จุ๊บ.... จุ๊บ จุ๊บ.... อยากเอาเธอจังยัยตัวเล็ก... จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ อืม.... จ๊วบ.... จุ๊บ"เควินไม่รอให้คนตัวเล็กปฏิเสธ... ครืด.... เควินจัดการเลื่อนเก้าอี้ของยัยตัวเล็กออกจากโต๊ะทานข้าวเพื่อที่จะหาองศาที่สะดวกและง่าย.... ที่สุดจุ๊บ.... จุ๊บ.... จ๊วบ..... จุ๊บ.... "ขอนะ.... ถือว่าเป็นค่าแรง... " เควินจัดการถลกกระโปรงนอนของคนตัวเ
กลับบ้านเรารักรออยู่ (2)เควินพายัยตัวเล็กไปยังห้องนอนของเขา เพื่อให้ยังตัวเล็กได้พักผ่อน" ง่วงนอนรึยัง""ยังเลยค่ะ" ตุ๊กตารีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว ก็คนมันยังไม่ง่วงนี่พึ่งจะ2ทุ่มเอง จะให้รีบนอนไปไหน"ไปนั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่นกันไหม ดูหนัง ดูข่าว ดูละครกัน" เควินเอ่ยชวนยัยตัวเล็ก เขาก็รู้ว่ามันยังไม่ดึกพอที่จะเข้านอน แต่ยัยตัวเล็กวันทั้งวันไม่ยอมพักผ่อนเลย แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ไม่ได้นอนพักผ่อนอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ไม่งั้นละก็... "ไปค่ะๆ อยู่แต่ในห้องมาตั้งนานอยากเปลี่ยนสถานที่ดูบ้าง" เธออุดอู้อยู่แต่ในห้องของโรงพยาบาลไม่รู้กี่วันต่อกี่คืนมันน่าเบื่อมากๆ แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าตาแก่คนนี้กลับแปลความหมายที่เธอสื่อออกไปเป็นอีกแบบ"หมายถึงเรื่องอย่างว่าเหรอ... ทะลึ่งนะเรา นี่ขนาดยังเดี้ยงอยู่ ยังอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศอีก" เควินเอ่ยแซวยัยตัวเล็กทันที.."บ้า... คุณสิที่ทะลึ่ง" ตุ๊กตาย่นจมูกใส่คนตัวโต ที่เข้าแปลความหมายของเธอผิดไปหึๆ" มา... เดี๋ยวอุ้มออกไป" พูดจบเควินก็เดินไปเปิดประตูแล้วกลับมาอุ้มคนตัวเล็กไปยังโซฟาที่ห้องนั่งเล่นแล้วจัดการ SmartTVให้คนตัวเล็กแกร๊ก....ส้มเดินออกมาจากห้องของยัยต
กลับบ้านเรา... รักรออยู่หลังจากที่เควินได้พายัยตัวเล็กออกไปสูดอากาศข้างนอกแล้ว เขาก็จัดการไปสอบถามอาการของยัยตัวเล็กกับหมอเจ้าของไข้ของตุ๊กตา คุณหมอก็ได้เข้ามาตรวจอาการของยัยตัวเล็กก็แนะนำให้อยู่ต่ออีกสัก2คืน อันที่จริงก็สามารถกลับบ้านได้แต่เพื่อความแน่ใจท่านเลยให้อยู่ต่ออีกสักวันสองวัน"ได้ยินแล้วใช่ไหมยัยตัวเล็ก.... จะได้กลับบ้านของเราแล้ว" เควินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เขาอยากจะพาเธอกลับเสียตั้งแต่ตอนนี้แต่ก็อย่างที่หมอบอก.... เพื่อความแน่ใจ เขาจึงให้ยัยตัวเล็กนอนอีกสักคืนสองคืน ถ้ายัยตัวเล็กไม่ร้องงอแงกลับก่อนนะ ที่สำคัญเขาจะต้องหาอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้เธออีก ดังนั้นก็เป็นการดีที่เขาจะให้ยัยตัวเล็กนอนอีกสักคืนสองคืน" ค่ะ ได้ยินแล้ว ดีใจจังจะได้เห็นโลกภายนอกด้วย ^_^"คืนนี้เควินปล่อยให้ยัยตัวเล็กนอนพักผ่อนเยอะๆ เพราะทั้งวันยัยนี้ไม่ยอมพักผ่อนสายตาเลยสักนิด เพราะมัวแต่ดูซีรี่ส์จีน เหอะ.... หล่อก็ไม่หล่อ... ~~~เช้าถัดไป เควินฝากส้มให้ดูแลยัยตัวเล็กทั้งวันช่วงเช้าเขาต้องทำงาน.. และตอนหลังเลิกงานเขาจะกลับคอนโด ไปจัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้ให้ยัยตัวเล็กเพื่อความสะดวกเวลาเธอกลับมา
เสียงที่เคยได้ยิน.... แต่จำไม่ได้ขออนุญาตค่ะเสียงพยาบาลสาวสวยที่ดังแทรกมาระหว่างที่ตุ๊กตาและส้มกำลังดูซีรี่ส์อยู่ แล้วกลิ่นอาหารที่โชยเข้ามาสู่ประสาทสัมผัสของคนตัวเล็ก... มันทำให้ท้องของคนตัวเล็กประท้วงขึ้นมาโครกคราก โครกครากฮ่าๆๆ “หิวขนาดนั้นเลยเหรอตุ๊กตา... ” ส้มถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความตลกปนเอ็นดู^____^ "แหะแหะ. . หิวมากเลยค่ะ... แค่ได้กลิ่นก็รู้แล้วว่าอร่อย.... " ตุ๊กตาเป็นคนตอบคำถามของส้ม...“ทานให้อร่อยนะคะ” ???"ค่ะ..." ตุ๊กตาพยายามนึกว่าเสียงพูดแบบนี้.... เธอเคยได้ยินมาจากไหนนะ.... เธอเคยได้ยิน...แต่จำไม่ได้...... ส้มสังเกตเห็นว่าตุ๊กตาทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่นานสองนาน บางครั้งปากก็เม้มเข้าหากัน พร้อมกับคิ้วบางที่ขมวดมาชนกัน...มันแปลกๆ“มีอะไรรึเปล่า... ทำหน้าแปลกๆ... คิดอะไรอยู่....” ส้มลองใช้วิธีโยนหินถามทางดู"แค่คุ้นๆเสียงของคุณพยาบาลหน่ะค่ะ... แต่นึกไม่ออก.... "ส้มได้แต่ฟังคำพูดของตุ๊กตา... เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอก็เลยรีบเดินตามคุณพยาบาลคนสวยเพื่อสอบถามอะไรบางอย่าง“เดี๋ยวพี่มานะแป๊บนึงนะ..”ตึกตึกตึก ปัง!“คุณพยาบาลค่ะ”ตึกตึกตึก กึก.... “มีอะไรรึเปล่าค่ะ... ”“คื
คนเฝ้าคนใหม่ไฉไลแต่พร้อมสวบหลังจากที่เควินและตุ๊กตากระชับความสัมพันธ์กันได้หลายวัน ทั้งคู่ก็ดูพูดคุยกันเยอะขึ้น คนตัวเล็กแม้จะยังจำไม่ได้ แต่ความน่ารักที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดก็ทำให้เควินรักเธอได้ไม่ต่างจากเมื่อก่อน ก๊อกก๊อกก๊อก แกร๊ก...“ไงมึง.....” ปกป้องรีบทักทายเพื่อนของเขาทันทีคนที่เข้ามาคือป้อง หรือปกป้อง น้องชายของเจ้ปลาย... พี่ชายฝาแฝดของไอโปรด... และผู้หญิงอีก1คน ที่ดูดีเลยทีเดียว คนนี้เหรอที่จะมาเฝ้ายัยตัวเล็ก“คนที่กูหามาให้.... มึงมาคุยกับกูก่อน...” โปรดให้เควินเดินแยกไปคุยกับเขาตามลำพัง ให้ผู้หญิงสองคนทำความรู้จักกัน...." คนนี้เหรอที่มึงจะให้มาเฝ้ายัยตัวเล็กของกู.... ตัวก็นิดนึง.... ถ้าเจอคนร้ายขึ้นมา จะรอดไหมวะเนี่ย กูนึกว่าจะหาคนตัวใหญ่ๆ แบบว่าบึกๆหน่อย... " เควินบ่นกระปอดกระแปด เพราะคนที่เพื่อนเขาพามา น่าจะสูงไม่เกิน165 สูงกว่ายัยตัวเล็กแค่ไม่เท่าไร จะรอดไหมวะเนี่ย.... ไม่รู้ว่าใครจะดูใคร...“มึงอย่าดูถูกยัยนี้นะ.... นี่เพื่อนจา.... เรียนเตรียมฯแล้วไปสอบตำรวจ... พอจบจากนี่ก็ไปต่อที่อเมริกา.... พูดไม่เข้าหู... มึงโดนจับทุ่มนะ.... อย่าหาพูดไปเชียว...เพราะกูโดนมาแล
จับมือทักทาย 18+อ๊าห์......"ตัวเล็ก..... ฉันไม่ไหวแล้ว.... ช่วยฉันหน่อยสิ.... นะนะ... อ๊าห์" เควินทนไม่ไหวแล้ว เขาจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่าง... ถ้าเขาไม่หน้าด้านเขาก็จะไม่สามารถปลดปล่อยอารมณ์ความอยากของเขาได้.. "ยังไงคะ...ช่วยยังไง.." ตุ๊กตายังไม่เข้าใจว่าเขาจะให้เธอช่วยอะไร... ช่วยทำอะไร.... อธิบายให้เธอฟังก่อนสิ"มือ..... ใช้มือเธอจับทักทายมันหน่อยที่รัก... อืม....แบบนั้น...อ๊าห์…" เควินไม่พูดเปล่า..เขาจับมือยาวเรียวและแสนนุ่มของคนตัวเล็กมาเช็คแฮนด์ กับไอ้ตัวเจ้าปัญหา ที่ตอนนี้มันกำลังสู้กลับ... มือยัยตัวเล็กก็สู้กับมัน...แล้วมันก็สู้กลับด้วย...... มันแข็งสู้กลับ... มันพยายามดิ้นหนีมือยัยตัวเล็ก....อ๊าห์.... ให้ตายสิ..... แค่มือยังดี...ถ้าใช้ปากละ..จะดีขนาดไหนวะเนี่ย...อืม.." อือ.... คุณ.... มันแข็งมากเลย...... ตรงหัวมันขยายได้ด้วย.... ฮือ.... มันยุบพองยุบพองได้ด้วย.... ทำไมเป็นแบบนั้นค่ะ.... " ตุ๊กตาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้านี่มันดิ้นได้ และมันยังยุบพองยุบพอง..แถมตรงหัวมันยังบานใส่เธออีก....เป็นครั้งแรกเลยนะ...ที่เธอได้สัมผัส...และดูปฏิกิริยาของมัน... มันชอบบานให้เธอดูด้วยสิ มัน
เช็ดตัว NC18+ เบาๆ"ยัยตัวเล็ก.... ฉันคิดถึงเธอนะ... คิดถึงมาก... และรักมากด้วย... จุ๊บ" " เอ่อ.... คุณ... ""เมื่อก่อน.... เธอเรียกฉันว่าคุณเควิน จุ๊บ... เรียกแบบเดิมได้ไหม.... ฉันคิดถึงน้ำเสียงของเธอ... คิดถึงมาก.... จุ๊บ... " เควินคิดถึงคนตัวเล็กที่เขาเคยกกกอด.. เขาคิดถึงเสียงหวานๆของเธอ เขาคิดถึงยามที่เขาฝากฝังตัวตนของเขาเข้าไปในตัวเธอ...." คุณ.... เควิน จะทำอะไรคะ"ตึกตึกตึก เควินเลี่ยงไปยังห้องน้ำแล้วเอาผ้าพร้อมกะละมังมายังเตียงผู้ป่วย"ดะ...เดี๋ยว.... จะทำอะไรคะ" ตุ๊กตาถึงกับตกใจเพราะอยู่ๆเข้าก็จัดการถอดเสื้อของเธอออก เธอจะปัดมือเขาหนีก็ไม่ได้ เพราะแขนอีกข้างเข้าเฝือก"จุ๊บ.... คิดถึงร่างกายนี้นะ.... ขอดูหน่อยว่าช้ำตรงไหนบ้าง... จุ๊บ..... เจ็บมากไหม.... จุ๊บ...." เควินจัดการถอดชุดคนไข้ออก เขาเปิดอ้าไว้ต่างหากจะว่าถอดเลยก็ไม่ใช่ เขาสำรวจร่องรอยของบาดแผลและรอยฟกช้ำ.... นี่ขนาดผ่านไปแล้วเป็นอาทิตย์มันก็ยังมองเห็นรอยช้ำตามตัวอยู่อีก" อือ... อย่าค่ะ... อือ...." ตาคนนี้นี่.... อ๊าห์...อยู่ๆมาลูบไล้ร่างกายเธอ อือ.... แล้วยังมาบีบที่หน้าอกเธออีก... แถมตอนนี้เข้าจูบลงไปบนหน้าอกขอ
ไม่ควรจะมาพร้อมกันเมื่อปลายฟ้ากลับไป เควินก็สอบถามยัยตัวเล็กของเขาว่ากินข้าวเที่ยงรึยัง คำตอบที่ได้ก็คือยัง... เพราะมัวแต่ดูซีรี่ส์จนเพลิน" ตีดีไหมเนี่ย... หึ ยัยตัวเล็ก ทำไมไม่กินข้าว... ไม่เอาแล้วเลิกดู... กินข้าวก่อนแล้วค่อยดู"" ฮือ.... ""ไม่ต้องมาฮือ... เดี๋ยวเถอะ... มันน่าโดนตีซะให้เข็ด เอาสักทีดีไหมเนี่ย..." " คุณไม่รักหนูเหรอคะ... "ปริบปริบ" อ่า.... ไม่ต้องทำหน้าอ้อนแบบนี้เลยยัยตัวเล็ก... รักครับ... รักมากด้วย แต่!!! ต้องกินข้าวกินยาก่อน... พักผ่อนสักหน่อย จะได้มีแรง พอแข็งแรงดีก็จะได้กลับบ้านไงครับ.... จุ๊บ"" ก็ได้ค่ะ"เควินจัดการโทรสั่งอาหารสำหรับเขาและเธอ วันนี้เขาขอเป็นข้าวผัด เพราะถ้าเขาสั่งไอที่เขาอยากกิน คงจะลำบากท้องยัยตัวเล็กแน่นอน...ก๊อกก๊อกก๊อก“มาแล้วค่ะ.... วันนี้คุณหมอสั่งน้ำซุปมาให้คนไข้เป็นพิเศษนะคะ... ”" ขอบคุณครับคุณพยาบาลคนสวย "“แหม..... ชมคนแก่แบบนี้.... เขินนะคะเนี่ย... ถ้าไม่ติดว่าแต่งงานมีลูกแล้วละก็จะทิ้งเบอร์ติดต่อไว้ให้คุณหมอเลยค่ะ”ฮ่าๆๆ เควินและตุ๊กตาต่างพากันหัวเราะให้กับคุณพยาบาล“ทานให้อร่อยนะคะ”ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ " มา... อยากกินอั
วันที่วุ่นวายของเจ้ใหญ่ตระกูลหยางเควินจัดการเปิดซีรีส์จีนให้คนตัวเล็กดู.... ไอเขาก็ไม่เคยดูด้วยสิ โทรไปถามไอแฝดนรกมันก็ไม่รู้... เลยต้องโทรไปถามเจ้ปลาย เจ้ปลายเลยแนะนำมาหลายเรื่องเลยทีเดียว" ดูเรื่องนี้ก่อนแล้วกัน A Romance of the Little Forest เจ้ปลายบอกแกกำลังดูอยู่เหมือนกัน... งั้นเราดูเรื่องนี้ก่อนนะ"เควินจัดการเปิดซีรี่ส์ฆ่าเวลา เขารู้ว่าอีกไม่นานยัยตัวเล็กก็จะหลับ... เพราะยาหลังอาหารที่กินเข้าไปมันคือยานอนหลับ... หมออยากให้พักผ่อนเยอะๆ ร่างกายจะได้ฟื้นฟูได้เร็ว" อือ.... ดูสิ... พระเอกหล่อจัง... ห้าว.... "เควินได้แต่มองยัยตัวเล็กทำตาโตๆมองดูซีรี่ส์ที่เขาเปิดให้ เขาไม่ได้ดูซีรี่ส์หรอก เขาดูยัยตัวเล็ก แล้วตอนนี้ก็เริ่มหาวฟอดๆแล้วด้วย" จะนอนไหม?" เขาถามออกไปด้วยความเป็นห่วง เพราะเห็นว่าคนตัวเล็กตาแทบจะปิดแล้วน่ะสิ"ไม่เอาค่ะ.... ยังไม่ง่วงเลย.... ห้าว.."ปากบอกไม่แต่หนังตามันไม่ยอมแล้ว!!!ยัยตัวเล็กเฮอ... ดื้อจริงๆเลย... แล้วก็จริงอย่างที่เขาพูด.. หลับไปแล้ว... หลับกลางอากาศเลยแฮะ... เควินจัดการปิดโน้ตบุกของเขา แล้วปรับเตียงให้ยัยตัวเล็กได้นอนสบายๆ"จุ๊บ.... ฝันดีนะครับ คุณภรรย