ถูกบังคับเขาเรียนสาขาสูตินรีแพทย์ (Gynecologist) มีบทบาทในการทำคลอดและตรวจรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับสตรี โดยเฉพาะปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับระบบสืบพันธุ์ โดยมักเรียกพวกเขาว่า “หมอตรวจภายใน” มีหน้าที่ครอบคลุมถึงการให้คำปรึกษาเรื่องการมีบุตรและการผ่าตัดต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอวัยวะสืบพันธุ์ของผู้หญิงสาเหตุที่เรียน เพราะเขาเป็นคนจัญ... ไม่ใช่แน่นอน100%... แต่!!! เป็นคน จัญ.....80% 55+ ไอ้พวกเพื่อนๆมันว่างั้นนะ อันที่จริงที่เขาเลือกเรียน เพราะแม่ของเขาเป็นมะเร็งมดลูก และเสียชีวิตเพราะไอโรคบ้านี้ต่างหาก นั่นแหละมันเลยทำให้เขาเลือกเรียนทางนี้นายแพทย์ เปรมนัตย์ เควิน ดิศษญะ นั่นคือชื่อของเขาเขาต้องมาแต่งงานกับ ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังเรียนไม่จบมหาลัยเลยด้วยซ้ำเขายอมให้คุณพ่อทุกอย่าง แต่เรื่องนี้เขาไม่ยอม เขาไม่อยากแต่งงาน เขาไม่อยากผูกมัด เขาชอบอิสระ...เพราะผู้หญิงที่คบกับเขาคนปัจจุบัน เน้นว่า ปัจจุบัน เราคบกันแบบไม่ผูกมัด ใครอยากไปนอนกับคนอื่นก็ไป เพราะเขาก็มีหลายๆคนที่มานอนแบรอให้เขาเอา เขาอยากใช้ชีวิตหนุ่มโสดไปเรื่อยๆ เห็นเพื่อนบางคนแต่งงานแล้วเหมือนตกนรกยังไงก็ไม่รู้....แค่คิดก็ปวดหัวแล้
เผชิญหน้ากับเจ้าของเงิน(พ่อปู่)ประชาสัมพันธ์ : ติดต่อเรื่องอะไรคะ.... ^___^ตุ๊กตา : เอ่อ....คือ .... จะมาติดต่อคุณพิทักษ์น่ะค่ะประชาสัมพันธ์ : ได้นัดไว้ล่วงหน้าไหมคะ?ตุ๊กตา : ไม่ได้นัดไว้ค่ะ พอดีมีเรื่องจะสอบถามกับคุณลุงท่านน่ะค่ะประชาสัมพันธ์ : ถ้าอย่างนั้นเชิญไปนั่งรอตรงนั้นนะคะ จะลองถามทางเลขาให้...ว่าสามารถเข้าพบได้หรือไม่ ยังไงขอทราบชื่อด้วยนะคะตุ๊กตา : ได้ค่ะ..... รมิตา เดชพัฒน์ หรือตุ๊กตาค่ะ หลานสาวป้าศรีประชาสัมพันธ์ : ไปรอตรงนั้นได้เลยนะ เดี๋ยวจะถามให้นะคะ(สองสาวไหว้ขอบคุณ แล้วพากันไปนั่งรอบริเวณม้านั่ง)นุ่มนิ่ม : ที่นี่เขาพูดดีมากเลยอ่ะแก.... ถ้าเป็นที่อื่น คงโดนหยุมหัวไปแล้วอ่ะ(หึๆ )ฮั่นแน..... ยิ้มได้แล้ว......(ตุ๊กตาย่นจมูก)ตุ๊กตา : ฟู่วววว.... ขอให้ได้คุยกับเขาด้วยเถอะ.... ฉันจะได้รู้ว่าต้องวางแผนชีวิตตัวเองหลังจากนี้ยังไงเฮออออออ30นาทีผ่านไป สองสาวก็ยังคงนั่งรอที่เดิมตึก ตึก ตึกคุณ รมิตา ใช่ไหมครับตุ๊กตา : อ๊ะ.. อ๋อ...ใช่ค่ะ ^__^'เชิญเดินตามมาทางนี้เลยครับ... ส่วนคุณขึ้นไปรอที่ห้องรับแขกข้างบนนะครับ.... เพราะคุณท่านต้องการคุยกับคุณ รมิตา เป็นการส่วนตั
ดร. คนนี้ไม่อ่อนโยน 18+'คุณหมอค่ะ.... ไม่มีคนไข้แล้วค่ะ'พยาบาลสาวสวยคู่ใจเอ่ยกล่าวออกมา“ครับ...ขอบคุณครับ”'คุณหมอจะกลับเลยไหมคะ...หรือจะเข้าคลินิก'“ผมว่าจะไปที่ผับxxxหน่อย...”ตึก ตึก ตึก พยาบาลสาวคู่ใจ เดินเข้ามาแล้วนั่งบนตักแกร่งของเขา...'ให้นาไปเป็นเพื่อนไหมคะ...'ฮืม..... “ งั้น..... ไปที่ห้องผมสิ.....”จุ๊บ.......พยาบาลสาวสวยจูบลงไปที่แก้มของหมอหนุ่มเบาๆ~ ~ ~อือ........อ๊าาาาาาา........อ๊า....... ฮืมมมมมมมตับ ตับ ตับ ตับ เอี๊ยด เอี๊ยด ตึง ตึงเพียะ....... “อืมมมมมมม......เป็นไง......ชอบไหม......”เพี๊ยะ..... อ๊าาาาาา....... อือออออ.....อ๊าาาาาาา.......อืมมมมมมตับ ตับ ตับ ตึง ตึง ตึง'เจ็บค่ะ.....อือ....... คุณหมอ......เจ็บ..... อืออออออ'ตอนนี้อารมณ์ของ เควิน.... กำลังรุนแรงจนฉุดไม่อยู่.... เขาไม่ใช่คนอ่อนโยนกับเรื่องเซ็กซ์..... เขาเอาดุ..... ใครทนได้ก็ทน....ใครทนไม่ได้ก็ไม่ต้องย้อนกลับมา....เพี๊ยะ...... งับ......เควินฟาดลงไปแรงๆที่บั้นท้ายของ นา เขาดึงผมเธอให้เธอเชิดหน้าขึ้นมา....เขากระแทกท่อนเอ็นแรงๆ เข้าออก แทงเข้าแทงออกหนักๆเน้นๆ เขากัดไปที่ไหล่ของ นา เขาไม่สน
เหมือนจะบังเอิญเจอ....เหรอ....หลายวันต่อมา......หลังจากที่ตุ๊กตาได้คุยกับว่าที่พ่อปู่ เธอก็แทบจะกินอะไรไม่ลง มันจุกข้างในไปหมด .... แต่ไม่เป็นไร.... อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด .... เราฝืนไม่ดีนิ“ตุ๊กตา...... เอาอาหารไปส่ง โต๊ะ 5 หน่อย”“ค่า”ใช่เธอมาทำงาน เธอขอทางร้านทำวัน ศุกร์-อาทิตย์ เธอต้องกินเธอต้องใช้....จะให้เธออยู่เฉยๆได้ยังไง... ยิ่งนึกถึงการใช้เงินของคนเป็นลุง-ป้า และลูกพี่ลูกน้อง ก็ทำให้เธอต้องพ่นลมหายใจออกมาแรงๆตุ๊กตาสะบัดหัวไล่ความคิดต่างๆนาๆออก แล้วก็โฟกัสไปที่เรื่องงาน"อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ.... "ปกป้องได้แต่อมยิ้ม... กับสายตาที่ไอ้หมอมันมองว่าที่เมียตัวเอง.... จะว่าไป...... ก็น่ารักดี ตัวเล็กสเปคมันเลย... อรรถ : มึงยิ้มอะไรวะไอป้อง.... ปกป้อง : ยิ้มเฉยๆก็ไม่ได้...ผิดงี้ ?อรรถ : เชี้ยป้อง... การที่พวกมึงพี่น้องยิ้มเนี่ย....มันดูมีลับลมคมในยังไงไม่รู้ มันดูน่ากลัวอ่ะ...ดูสิขนแขนเขาลุกพรึบพรับเลย.....ป้องป้อง : เขาพ่อง!! เควินได้แต่ส่ายหน้าให้กับปกป้องและอรรถพันธ์.... ไอพวกเหี้ยเนี้ย มันปัญญาอ่อน เขามองว่าที่เมียเดินออกไป... ไม่นานเธอก็กลับมาอีกครั้ง เธอทยอยเอาอาหาร
เร่งวันแต่งงานให้เร็วขึ้นเควินอารมณ์เสียมากถึงมากที่สุด เพราะไอเพื่อนตัวเหี้ย...เอ๊ย. .. ไอเพื่อนตัวดี มันลากเขาไปกินข้าวที่ร้าน กึ่งผับกึ่งเรสเตอรองต์ มีนักร้องมาขับร้องเพลงสดให้ฟัง และที่สำคัญ มันโบ๊ะบ๊ะมาก เพราะคราแรก ว่าที่เมียเขามาเสิร์ฟอาหาร จากนั้นไม่นานก็ได้ขึ้นไปร้องเพลง ที่สำคัญร้องเพราะด้วยสิ แล้วอะไรคือนักร้องชายเวลาร้องเพลงกับว่าที่เมียเขาต้องมาตาหยาดเยิ้มขนาดนั้นด้วย ไม่ชอบเว้ย เดี๋ยว!!!! นี้เขา.....ชมว่าที่เมียเหรอ....นี้...เขาทำไมต้องไม่ชอบด้วยวะเนี่ยทางด้านตุ๊กตาเธอไม่รู้ตัวสักนิดว่าโดนคาดโทษตาย เธอร้องเพลงให้ที่ร้านเป็นบางครั้ง เพราะที่ร้านมีนักร้องประจำอยู่แล้ว...เธอจึงไม่ต้องร้องเพลงบ่อย...เธอชอบร้องเพลง...เธอเคยเรียนเปียโนอยู่บ้าง แม่ของเธอเคยส่งเธอไปเรียนร้องเพลงและเรียนเปียโน...เธอชอบมาก ปัจจุบันเธอก็ร้องเพลงบ้าง....แต่ในห้องน้ำนะ...เพราะถ้าเมื่อไรที่เธอออกมาร้องนอกห้อง เธอจะโดนป้าและพี่ต้อมบ่น แต่พอเธอได้ย้ายไปอยู่เรือนเล็ก เธอก็สามารถร้องเพลงได้อีกครั้งและวันนี้เธอทิปเยอะมากๆ พวกพี่ๆก็ใจดีให้ค่าตัวเธอเพิ่มอีก นุ่มนิ่ม : ตุ๊กตา.... ^___^ตุ๊กตา :บอกแล้วไงว่
มารับว่าที่เมียวันศุกร์ก่อนวันแต่งงาน2วันนา : คุณหมอค่ะ....เลิกงานแล้ว...คุณหมอจะไปไหนต่อไหมคะ....พอดีนาอยากจะชวนคุณหมอไปแฮงค์เอ้าท์ที่ xxx น่ะค่ะเควิน : ขอโทษทีนะ...ผมมีธุระที่สำคัญต้องไปทำนา : ธุระของคุณหมอ คือไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นเหรอคะ...นาไม่ยอมเควิน : คุณไม่ยอม....หึ....คุณเป็นใคร? แล้วคุณเป็นอะไรกับผมไม่ทราบ คุณพยาบาล นารีนา : นาเป็นเมียคุณนะคะเควิน : หึ.... อย่าเพ้อฝันไปหน่อยเลยคุณพยาบาล...ผมยังไม่เคยบอกเลยนะว่าผมอยากมีเมีย...และผมบอกเหรอ ..ว่าคุณคือเมียผม คนมาเสนอให้ผม....ผมก็สนองให้...แล้วก็ไม่ได้เอาฟรีๆด้วยนะ.. ผมจ่ายให้คุณเสมอหลังจากที่เราเอากันนารี ถึงกับตกใจ....นี้เป็นครั้งแรกที่คุณหมอค่อนข้างพูดจาหยาบคาย เพราะปกติเขาจะเป็นคนสุภาพมาก....นอกจากเวลาอยู่บนเตียง เขาเอาดุ เอาแรง...และเอาหนัก“นา นาไม่ยอมนะคะ....”“ คุณจะยอมหรือไม่ มันเรื่องของคุณ....แต่ที่แน่ๆ ถ้าผมเอาคลิป พยาบาลสาวของโรงพยาบาลชื่อดังมีเซ็กซ์เร่าร้อน....กับผู้ชาย.... มันจะเป็นยังไงนา.. ผมเซนเซอร์หน้าผมได้ แต่คุณ....ผมไม่รับรอง..^___^”เควินยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ ถ้าคนอื่นเห็นคงจะหลงใหลในรอยยิ้ม..
แต่งงาน NC+นิดๆหลังจากที่เควินขับรถออกจากบ้านของว่าที่เมีย เขาก็นั่งเงียบ จมกับความคิดอยู่อย่างนั้น... สิ่งที่เขาได้ยิน ได้ฟัง และได้เห็น.... มันคือเรื่องจริง...หรือว่าคนรับใช้เข้าใจผิดกันแน่... แล้วดูสิยัยตัวเล็กนี้ก็กระไร.... คนเป็นป้าไม่สนใจตัวเองขนาดนั้น ยังจะหน้าทนเข้าไปหาเขาอีก เฮ้อ.. เสียงถอนหายใจของคนตัวโตที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่มันดังออกมาเป็นครั้งเป็นคราว จนเธอเผลอมองไปหลายครั้ง ระยะทางจากบ้านของเธอไปยังบ้านว่าที่เจ้าบ่าว ใช้เวลาร่วมชั่วโมง เพราะเป็นช่วงเวลาหลังเลิกงานและเลิกเรียน รถเลยค่อนข้างติดเป็นธรรมดาเอี๊ยดดดดดดตุ๊กตามองไปที่บ้านหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้า“ลงมาสิ.... จะรอให้จุดธูปเรียกก่อนรึไง”ปากดี.... หน้าตาก็ดีแต่ทำไมถึงปากดีแบบนี้นะ เธอได้แต่บ่นงึมงำๆเธอแบบเบ้ปากให้เขา หนึ่งที... คนอะไรก็ไม่รู้เสียดายความหล่อ.... หน้าตาก็ดี แต่ปากนี้สิ เฮ้อ . .พิทักษ์ : หนูตุ๊กตา ... มาแล้วเหรอลูก....มาๆ...มากินข้าวก่อน แล้วค่อยขึ้นห้องนะตุ๊กตา : ค่ะคุณลุงพิทักษ์ : คุณลุงอะไร...คุณพ่อสิ...เดี๋ยวจะตีให้ตุ๊กตาตาได้แต่ยิ้มให้คุณลุง...เอ๊ย...ไม่ใช่สิ คุณพ่อคนใหม่....
เรียกพี่ว่าเจ้ปลายหลังจากที่คู่บ่าวสาวขึ้นไปบนห้อง ด้านล่างก็กำลังสนุกสนานกัน แม่ตะวันกลับบ้านไปแล้ว...ตอนนี้เหลือแค่ไอพวกเด็กเหลือขอ...เจ้......เสียงนั่นมันคือเสียงของนายอรรถ...“อะไร...)“เมื่อไรเจ้จะมีแฟน....”หืม.....“ฉันยังไม่อยากมีทำไม...แกมีปัญหางี้....ฉันจะมีแฟนหรือไม่มี มันก็เรื่องของฉันไหม....”เดี๋ยวปั๊ด...แม่จะโบกให้ยุ่งไม่เข้าเรื่อง“ว่าแต่.....น้องนุ่มนิ่ม.... มีแฟนรึยังครับ”แหม...เสียงสองเสียงสามเชียวนะไออรรถ เธอละหมั่นไส้จริงๆ“ไม่ค่ะ..” เธอยังพูดไม่จบประโยค อรรถก็สวนพูดขึ้นมา“ไม่มีเหรอ...ว๊าว”“ไม่เสือกค่ะ....”หึ.... วู๊ว…ฮ่าๆๆๆปลายฟ้ายกยิ้มให้อรรถอย่างผู้ชนะ....คนนี้แหละ...เหมาะกับการเป็นน้องสะใภ้ของเธอ“โห๊ย....แรงอ่า....”โปรดได้แต่ส่ายหน้าให้กับเพื่อนที่สุดแสนจะปัญญาอ่อน...ตึก ตึก ตึก ฝีเท้าของคู่บ่าวสาวคู่ใหม่ พากันเดินลงมา...ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในชุดลำลอง ทั้งคู่ได้ยินแค่เสียงเฮฮาหัวเราะแต่ไม่รู้ว่าพวกนั้นหัวเราะอะไรกัน“อ้าว...มากันแล้วเหรอ...นึกว่าจะใช้เวลานานกว่านี่ซะอีก…”ตุ๊กตาได้แต่แสดงสีหน้างงงวย...จนเควินต้องมากระซิบที่ข้างหูขาว“เจ้ปลายหมายถึง..
ลูกสาวข้าใครอย่าแตะตึกตึกตึกคุณแม่ขา...... คุณแม่...... "หลานสาวสุดสวยของฉันมาแล้ว..." ไม่ต้องถามว่าใคร... เจ้ปลายฟ้านั่นเอง..“หนูเคทลูก.... เจ้ปลายมาหา.... ไปเล่นกับปราบไหม? ปราบบ่นคิดถึงน้องเคท บอกว่าคิดถึง ม๊าก มาก”น้องปราบที่พูด คือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเจ้ปลายกับxxx)ความลับคอยรอไรท์อัพเรื่องของเจ้ปลายเอาเองแล้วกันน๊า....) เจ้ปลายชอบมารับหนูเคทไปเล่นที่บ้าน แกให้เหตุผลว่า แกเหงา แกอยากได้ลูกสาวแต่ผัวแกไม่มีปัญญาทำให้ และอีกเรื่อง แกบอกให้ยัยเคทเรียกแกว่าเจ้ ห้ามเรียกป้า เพราะมันดูแก่ ตอนนี้น้องเคทอายุได้7ขวบแล้ว... ความน่ารักได้คนเป็นแม่มาเต็มๆ ส่วนปราบ เกิดหลังหนูเคทครึ่งปี..."เจ้ปลาย.... ถามความสมัครใจพ่อกับแม่เขาหน่อยเถอะ ถ้าอยากมีลูกสาวก็ให้ผัวตัวเองทำให้.. ..... หนูเคทอยากไปกับป้าเคทรึเปล่าค่ะ หรืออยากเล่นทาย ภาพกับป๊า... อย่าลืมนะว่ามีนัดกับคุณปู่ไว้แล้ว..."”ไอ้หมอ.... ตบปากตัวเองตามอายุ หนูเคทต้องเรียกฉันว่าเจ้...“ใช่เควินกลับไปเป็นหมออีกครั้งที่โรงพยาบาลเดิม เจ้ปลายเป็นคนเรียกตัวกลับไปเอง เจ้ปลายพิจารณาคุณสมบัติด้วยตัวเอง ใครไม่พอใจเจ้ปลายเตะโด่งออกจากโรงพยาบาล แ
ต้อนรับสมาชิกใหม่ 18+หลังจากวันที่เควินอดทนไม่ไหวเข้าจึงจับยัยตัวเล็กกดลงเตียง แล้วก็ ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ ทำมันจนคุ้ม เช้า สาย บ่าย เย็น เพื่อชดเชยเวลาที่ขาดหายไป ตอนนี้ก็เข้าเดือนที่9แล้ว"อู๊ย..... เบาๆสิค่ะลูก.... " เสียงใสๆที่ดังออกมาจากริมฝีปากจิ้มลิ้มของตุ๊กตา....นั่นแหละ... ในที่สุด.... ยัยตัวเล็กก็ท้อง.. ที่สำคัญลูกสาวด้วย.... คงจะน่ารักได้แม่... ตอนนี้ยัยตัวเล็กดูคล้ายคล้ายๆ ลิงที่กำลังอุ้มแตงโม.... คริคริ น่ารักไปอีกแบบ" เป็นอะไรครับ.... แกล้งคุณแม่เหรอเรา... ฮืม..." เควินนั่งลงข้างๆยัยตัวเล็กและเอามือวางไปยังท้องกลมๆของเธอ ตอนนี้ยัยตัวแสบดิ้นสู้มือเขามาก"เบาๆสิครับ...คุณแม่เจ็บนะ.... จุ๊บ...อุ๊ย... เต๊ะป๊าเหรอ.... นี่แนๆ จุ๊บจุ๊บจุ๊บ " ตุ๊กตาได้แต่นั่งมองคนเป็นพ่อเล่นกับลูกสาวที่ยังไม่คลอด ไม่รู้จะเป็นยังไง คงจะดื้อน่าดู..." จุ๊บ รักนะครับ.... ทั้งแม่ทั้งลูกเลย... จุ๊บ... จุ๊บ จุ๊บ... จ๊วบ...อ๊าห์" เควินจัดการเปลื้องผ้าคนตัวเล็กแต่ท้องใหญ่... เขาปรนเปรอเธอด้วยลิ้นอย่างรวดเร็ว คนไทยส่วนใหญ่มักบอกว่าท้องใกล้คลอดห้ามมีอะไรกัน แต่ไม่ใช่กับฝั่งยุโรป บางคนมีอะไรกันจนถึงวันคลอด
จากแค่เมียในบ้านกลายเป็นเมียทุกที่18+เควินลาออกจากการเป็นหมอมาได้2เดือนแล้ว ตอนนี้อาการยัยตัวเล็กก็ดีขึ้นตามลำดับ เฝือกแข็งก็ถูกเปลี่ยนไปเป็นเฝือกอ่อน แต่เควินก็ยังคอยระวังหน้าระวังหลังให้คนตัวเล็กอยู่ตลอดเวลา ก็คนมันกลัวนิ"ที่รัก....."ตุ๊กตาที่ได้ยินคุณเควินเรียกเธอแบบนั้น.... เธอใจไม่ดีเลยแฮะ"มีอะไรรึเปล่าค่ะ" ตุ๊กตาทำเป็นใจดีสู้เสืออย่างเควิน เธอไม่รู้หรอกว่าจริงๆที่เขาเรียกเธอนั้นเขาต้องการอะไรจากเธอ..."อยากเอาเธอแล้ว......ดูสิ....มันโด่ขึ้นมาแล้ว" ตุ๊กตาแทบจะลุกหนี...แต่ก็ทำไม่ได้...เพราะเขาเล่นกอดเธอไว้ตลอดเวลาที่เธอนั่งดูซีรี่ย์"ดูสิไอ้อรรถมันส่งมาให้ฉันดู" แล้วเควินก็เปิดแอปพลิเคชันสีเขียวขึ้นมาให้คนตัวเล็กดู ไอ้ห่าอรรถส่งคลิปสาวน้อยน่ารักวัยเรียนของประเทศญี่ปุ่นมาให้ ดูสิน่ารัก แต่น้อยว่าคนในอ้อมกอดเขา มีรึมันจะไม่โด่ ไอ้ตัวเจ้าปัญหามันชอบสร้างปัญหาให้เขาทุกครั้งที่อยู่ใกล้คนตัวเล็ก"แต่..." ตุ๊กตายังพูดไม่จบเธอก็ถูกเขาจูบปิดปากเธอและเขาไม่ได้มีอะไรกัน แบบว่า... คือไอนั่นแหละ ไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้นมาเกือบครึ่งปี เพราะเธอใส่เฝือกแข็งอยู่ ตอนนี้เธอเปลี่ยนมาใส่เฝือกอ่อนแล
จุดจบของนารี(อาจมีบางช่วงที่ไม่เหมาะสมทั้งการกระทำและคำพูด... โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะคะ)หลังจากที่เควินตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้เจ้ปลาย ป้อง โปรด และอรรถฟัง ทุกคนต่างลงความเห็นไปในทางเดียวกันคือไล่ออกและให้หมดสภาพจากการเป็นพยาบาลวิชาชีพใจจริงเควินก็สงสารนารีนะ เพราะเธอก็ไม่ใช่ฝ่ายผิดคนเดียว เขาก็มีส่วนผิด ถ้าเขาไม่เจ้าชู้กินไม่เลือกทุกอย่างก็คงไม่เป็นแบบนี้เควินชวนคนที่ว่างให้ไปเป็นเพื่อนส่วนยัยตัวเล็กก็มีส้ม และนุ่มนิ่มมาคอยอยู่เป็นเพื่อน'มึงแน่ใจนะไอ้หมอ"' โปรดเอ่ยถามขึ้น เพราะอยู่ๆไอเควินมันโทรให้เขามาเป็นเพื่อน" อืม... วันนี้กูต้องจบทุกอย่าง"' แต่มึงขนตำรวจมาเป็นโขยงแบบนี้...เขาจะไม่หนีเหรอวะ' โปรดแค่อยากรู้ความคิดของเพื่อนเขาก็เท่านั้น เพราะมันเล่นขนตำรวจมาเต็มโรงพยาบาลขนาดนี้... เป็นใคร.. ใครก็ต้องหนีไหม"ไม่หรอก เพราะกูขอให้คนที่ใส่เครื่องแบบรออยู่ด้านนอก คนที่ไม่ใส่ชุดเครื่องแบบก็กระจายกำลังไปจุดต่างๆ กูไม่ไว้ใจว่ะ ขนาดตอนนั้นที่แทงยัยตัวเล็ก คนก็ออกจะเยอะ นารียังทำได้เลยฎ'อืมๆ'เควินเลือกเดินไปยังแผนกที่นารีทำงานอยู่ "คุณพยาบาลนารีอยู่รึเปล่าครับ" “อ้าว..คุณหมอ
ซีรี่ย์เป็นเหตุ...เลยให้จำหน้าได้หลังจากที่เควินได้พาคนตัวเล็กไปซื้อของแล้ว เขาก็ต้องไปทำงานตามเดิมในช่วงเช้า... ช่วงบ่ายเขาก็กลับมาอยู่เป็นเพื่อนยัยตัวเล็ก... เขาทำแบบนั้นจนครบอาทิตย์ อาทิตย์หน้าเขาทำงานอีกแค่2วัน เพราะเขาขอลาพักร้อน“ตุ๊กตา... วันนี้จะดูซีรี่ส์เรื่องอะไรดี ” ส้มถามกับคนตัวเล็กเพราะเธอไม่ถนัดเอาเสียเลย"ลิขิตรัก3000ปี เป็นไงคะ แค่อ่านชื่อเรื่องแล้ว... คงจะสนุกน่าดู" ตุ๊กตาเป็นคนเสนอ ช่วงนี้เธอติดซีรี่ส์จีนหนักมาก ก็เจ้ปลายนะสิ โทรมาเล่าให้ฟังตลอดว่าเรื่องนั้นดีเรื่องนี้สนุก“พี่ยังไงก็ได้... เพราะพี่ไม่ถนัดแนวนี้อยู่แล้ว”สองสาวนั่งดูซีรี่ส์เรื่องดังกล่าวตอนแล้วตอนเล่า ดูไปก็ลุ้นกันไป บางตอนก็ชม บางตอนก็บ่น คนที่อินสุดก็คงจะไม่พ้นตุ๊กตา เดี๋ยวก็เขิน เดี๋ยวก็โมโห เดี๋ยวก็ร้องไห้ เดี๋ยวก็โกรธ “ตุ๊กตากินข้าวเที่ยงก่อนไหม... ”"ยังค่ะๆ พี่ส้มกินก่อนเลย เดี๋ยวรอกินข้าวพร้อมคุณเควินค่ะ.."“ระวังจะโดนบ่นนะ กินข้าวไม่ตรงเวลา”ส้มได้แค่เตือนเพราะถึงยังไงคุณเควินก็ไม่โกรธตุ๊กตาหรอก เพราะตุ๊กตาอ้อนเก่งจะตาย เท่าที่อยู่เป็นเพื่อนตุ๊กตามาหลายเดือน ยัยเด็กคนนี้พูดเป็นอยู่เป็น ไ
ขอจูบก่อนจะพาไปเดินห้าง NC 18+ เบาๆหลังจากที่เควินได้ชงโอวัลตินให้อีกแก้วเขาก็กลับไปยกข้าวต้มออกมาเพื่อให้คนตัวเล็กกินมื้อเช้า จะได้กินยาหลังอาการ" เป็นไงอร่อยไหม" เควินต้องการให้คนตัวเล็กชมในฝีมือทำอาหารที่ไม่ธรรมดาของเขา.."ก็งั้นๆค่ะไม่ค่อยอร่อยเลย"เพล้ง!!! หน้าแตกไปแล้ว1" นี้! ยัยตัวเล็ก ข้าวต้มเถอะ จะให้มันมีรสชาติยังไงก่อน.. ไหน บอกมาสิ" เควินแทบจะคุมอารมณ์ไม่อยู่.. คนอุตส่าห์ทำให้กิน ก็มันมีแค่นี้ไหม ไม่ชมแถมบ่นอีก วุ้ย...."ก็มันไม่อร่อยจริงๆนี่ค่ะ" ก็มันจริงนิ... ไม่มีรสชาติอะไรเลย เกลือก็ไม่ใส่ ดีนะที่ในข้าวต้มยังมีข้าวมีน้ำ..."มานี่เลย.... มาให้จูบซะดีๆ. . ปากดีนักนะ... จุ๊บ... ก็มันมีแค่นี้... จุ๊บ.... จะให้รสชาติมันออกมาเป็นแบบไหนหึ... จุ๊บ.... จุ๊บ.... จุ๊บ จุ๊บ.... อยากเอาเธอจังยัยตัวเล็ก... จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ อืม.... จ๊วบ.... จุ๊บ"เควินไม่รอให้คนตัวเล็กปฏิเสธ... ครืด.... เควินจัดการเลื่อนเก้าอี้ของยัยตัวเล็กออกจากโต๊ะทานข้าวเพื่อที่จะหาองศาที่สะดวกและง่าย.... ที่สุดจุ๊บ.... จุ๊บ.... จ๊วบ..... จุ๊บ.... "ขอนะ.... ถือว่าเป็นค่าแรง... " เควินจัดการถลกกระโปรงนอนของคนตัวเ
กลับบ้านเรารักรออยู่ (2)เควินพายัยตัวเล็กไปยังห้องนอนของเขา เพื่อให้ยังตัวเล็กได้พักผ่อน" ง่วงนอนรึยัง""ยังเลยค่ะ" ตุ๊กตารีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว ก็คนมันยังไม่ง่วงนี่พึ่งจะ2ทุ่มเอง จะให้รีบนอนไปไหน"ไปนั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่นกันไหม ดูหนัง ดูข่าว ดูละครกัน" เควินเอ่ยชวนยัยตัวเล็ก เขาก็รู้ว่ามันยังไม่ดึกพอที่จะเข้านอน แต่ยัยตัวเล็กวันทั้งวันไม่ยอมพักผ่อนเลย แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ไม่ได้นอนพักผ่อนอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ไม่งั้นละก็... "ไปค่ะๆ อยู่แต่ในห้องมาตั้งนานอยากเปลี่ยนสถานที่ดูบ้าง" เธออุดอู้อยู่แต่ในห้องของโรงพยาบาลไม่รู้กี่วันต่อกี่คืนมันน่าเบื่อมากๆ แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าตาแก่คนนี้กลับแปลความหมายที่เธอสื่อออกไปเป็นอีกแบบ"หมายถึงเรื่องอย่างว่าเหรอ... ทะลึ่งนะเรา นี่ขนาดยังเดี้ยงอยู่ ยังอยากจะเปลี่ยนบรรยากาศอีก" เควินเอ่ยแซวยัยตัวเล็กทันที.."บ้า... คุณสิที่ทะลึ่ง" ตุ๊กตาย่นจมูกใส่คนตัวโต ที่เข้าแปลความหมายของเธอผิดไปหึๆ" มา... เดี๋ยวอุ้มออกไป" พูดจบเควินก็เดินไปเปิดประตูแล้วกลับมาอุ้มคนตัวเล็กไปยังโซฟาที่ห้องนั่งเล่นแล้วจัดการ SmartTVให้คนตัวเล็กแกร๊ก....ส้มเดินออกมาจากห้องของยัยต
กลับบ้านเรา... รักรออยู่หลังจากที่เควินได้พายัยตัวเล็กออกไปสูดอากาศข้างนอกแล้ว เขาก็จัดการไปสอบถามอาการของยัยตัวเล็กกับหมอเจ้าของไข้ของตุ๊กตา คุณหมอก็ได้เข้ามาตรวจอาการของยัยตัวเล็กก็แนะนำให้อยู่ต่ออีกสัก2คืน อันที่จริงก็สามารถกลับบ้านได้แต่เพื่อความแน่ใจท่านเลยให้อยู่ต่ออีกสักวันสองวัน"ได้ยินแล้วใช่ไหมยัยตัวเล็ก.... จะได้กลับบ้านของเราแล้ว" เควินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เขาอยากจะพาเธอกลับเสียตั้งแต่ตอนนี้แต่ก็อย่างที่หมอบอก.... เพื่อความแน่ใจ เขาจึงให้ยัยตัวเล็กนอนอีกสักคืนสองคืน ถ้ายัยตัวเล็กไม่ร้องงอแงกลับก่อนนะ ที่สำคัญเขาจะต้องหาอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้เธออีก ดังนั้นก็เป็นการดีที่เขาจะให้ยัยตัวเล็กนอนอีกสักคืนสองคืน" ค่ะ ได้ยินแล้ว ดีใจจังจะได้เห็นโลกภายนอกด้วย ^_^"คืนนี้เควินปล่อยให้ยัยตัวเล็กนอนพักผ่อนเยอะๆ เพราะทั้งวันยัยนี้ไม่ยอมพักผ่อนสายตาเลยสักนิด เพราะมัวแต่ดูซีรี่ส์จีน เหอะ.... หล่อก็ไม่หล่อ... ~~~เช้าถัดไป เควินฝากส้มให้ดูแลยัยตัวเล็กทั้งวันช่วงเช้าเขาต้องทำงาน.. และตอนหลังเลิกงานเขาจะกลับคอนโด ไปจัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้ให้ยัยตัวเล็กเพื่อความสะดวกเวลาเธอกลับมา
เสียงที่เคยได้ยิน.... แต่จำไม่ได้ขออนุญาตค่ะเสียงพยาบาลสาวสวยที่ดังแทรกมาระหว่างที่ตุ๊กตาและส้มกำลังดูซีรี่ส์อยู่ แล้วกลิ่นอาหารที่โชยเข้ามาสู่ประสาทสัมผัสของคนตัวเล็ก... มันทำให้ท้องของคนตัวเล็กประท้วงขึ้นมาโครกคราก โครกครากฮ่าๆๆ “หิวขนาดนั้นเลยเหรอตุ๊กตา... ” ส้มถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความตลกปนเอ็นดู^____^ "แหะแหะ. . หิวมากเลยค่ะ... แค่ได้กลิ่นก็รู้แล้วว่าอร่อย.... " ตุ๊กตาเป็นคนตอบคำถามของส้ม...“ทานให้อร่อยนะคะ” ???"ค่ะ..." ตุ๊กตาพยายามนึกว่าเสียงพูดแบบนี้.... เธอเคยได้ยินมาจากไหนนะ.... เธอเคยได้ยิน...แต่จำไม่ได้...... ส้มสังเกตเห็นว่าตุ๊กตาทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่นานสองนาน บางครั้งปากก็เม้มเข้าหากัน พร้อมกับคิ้วบางที่ขมวดมาชนกัน...มันแปลกๆ“มีอะไรรึเปล่า... ทำหน้าแปลกๆ... คิดอะไรอยู่....” ส้มลองใช้วิธีโยนหินถามทางดู"แค่คุ้นๆเสียงของคุณพยาบาลหน่ะค่ะ... แต่นึกไม่ออก.... "ส้มได้แต่ฟังคำพูดของตุ๊กตา... เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอก็เลยรีบเดินตามคุณพยาบาลคนสวยเพื่อสอบถามอะไรบางอย่าง“เดี๋ยวพี่มานะแป๊บนึงนะ..”ตึกตึกตึก ปัง!“คุณพยาบาลค่ะ”ตึกตึกตึก กึก.... “มีอะไรรึเปล่าค่ะ... ”“คื