Beranda / โรแมนติก / แค่รักกันบ้างก็พอ / EP.14/1 พื้นที่ปลอดภัย

Share

EP.14/1 พื้นที่ปลอดภัย

Penulis: PuenPrae
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-11 13:42:46

14

พื้นที่ปลอดภัย

“ทาร์ทาร์สเต๊กค่ะ”

วราลีเริ่มเสิร์ฟอาหารจานหลัก ยกจานสเต๊กไปวางลงตรงหน้าศรัยฉัตรและปานชีวา เสร็จแล้วก็ตามด้วยชามสตูเนื้อไวน์แดง ในตอนที่ต้องเสิร์ฟอาหารเป็นน้ำชามใหญ่ ข้อมือของเธอจะต้องเกร็งเพื่อใช้น้ำหนัก ในเวลานั้นไม่ทันได้มองเห็นว่าศรัยฉัตรคิดจะทำอะไร มันเกิดขึ้นจากความตั้งใจ ยกเท้าขึ้นถีบขาวราลีจนเธอเสียหลัก ทำสตูหกรดตัวเอง

“อ๊ะ!”

เพล้ง!!!

เสียงชามที่ร่วงหล่นลงพื้นเรียกร้องให้ทุกสายตาหันมามอง วราลีนิ่วหน้าเจ็บ…สตูเนื้อนั้นร้อนจนผิวเธอแสบร้อน เวลานี้ทั้งตัวเปียกช่ำและเลอะเทอะไปหมด มีเพียงหนึ่งหยดที่กระเด็นไปโดนเสื้อราคาแพงของศรัยฉัตร

“กรี๊ดดดด!!!” ดาราสาวร้องกรี๊ดพร้อมลุกขึ้นยืน ขณะนั้นพนักงานสามคนรวมถึงผู้จัดการร้านก็พากันเข้ามาห้อมล้อม บางคนก้มเก็บทำความสะอาด บางคนก็ยืนมองเพราะทำอะไรไม่ถูก มีเพียงผู้จัดการร้านที่ตรงเข้าหาดาราสาว

“ขออภัยด้วยครับคุณศรัยฉัตร ทั้งหมดเป็นความผิดของพนักงานผมเอง…เชิญคุณไปทำความสะอาด…”

“ทำไมไม่ระวังเลย! เป็นพนักงานเสิร์ฟภาษาอะไรถึงได้ซุ่มซ่ามขนาดนี้! รู้ไหมว่าเสื้อฉันราคาเท่าไร?! เลอะขนาดนี้จะซักออกได้ยังไง?!” ศรัยฉัตรไม่สนใจคำขออภัยจากผ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.14/2 พื้นที่ปลอดภัย

    “ก็แล้วมันใช่ธุระอะไรของป้าไหม?! สัญญามันครบปีไปตั้งกะเดือนมกราโน่นแล้วมั้ง เอ็งไม่ได้ต่อสัญญากับป้า ก็เท่ากับว่ามันไม่มีสัญญาแล้วไง!”“เฮ้ย! แบบนี้มันขี้โกงกันนี่!”“เอาเว้ย! ขนของออกมา! ขนเร็ว ๆ” อำนวยยักไหล่ไม่สนใจคำกล่าวหาของวราลี พ่นควันบุหรี่ใส่หน้าเธอพร้อมกับตะเบ็งเสียงเร่งขนงาน“โคตรทุเรศเลย! ใครวะ! ใครแม่งทั้งบ้าทั้งโง่มาซื้อบ้านเน่า ๆ หลังนี้?!” วราลีหมดปัญญาจะเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเอง สู้ไปก็เหนื่อยเปล่า โพล่งถามออกมาเพราะอยากรู้ อยากรู้ว่าเป็นใคร เธออยู่บ้านหลังนี้มาตั้งนานไม่เคยเจอว่าจะมีใครมาอยากได้บ้านหลังนี้ อยู่ ๆ ทำไมเกิดมีขึ้นมา แล้วทำไมต้องเป็นวันนี้!“เห็นว่าเป็นดารา เขาบอกจะซื้อไว้เก็บรองเท้า” อำนวยยังมีน้ำใจตอบให้วราลีคลายความสงสัย“ดาราเหรอ?!”“อืม ดังด้วย ทั้งดัง ทั้งสวยแถมยังรวยอีก ก็เหมาะดี…หาบ้านไว้เก็บรองเท้ามันเป็นเรื่องที่พวกคนระดับสูงเขาทำกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”“…” พูดไม่ออก ดาราคนนั้นเป็นใครวราลีรู้ดี ถึงขั้นซื้อที่ซุกหัวนอนเธอ สงสัยว่าปรีติคงจะสำคัญไม่น้อย แล้วก็คงเกลียดเธอมากถึงต้องทำกันขนาดนี้ ก็ดี…เหยียบได้ก็เหยียบเลย เหยียบกันให้จมดินไปซะเลย

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.15/1 สิ่งที่ต้องการมาตลอด

    15สิ่งที่ต้องการมาตลอดกินข้าวเสร็จทิวากรก็พาวราลีมาที่อเวนิวซึ่งมีทั้งร้านขายยาและซูเปอร์มาร์เก็ต เขาไม่ได้พูดอะไร ปล่อยให้หญิงสาวยืนรออยู่ด้านหน้าแล้วหายเข้าไปในร้านขายยา ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับถุงยาและน้ำหนึ่งขวด“กินยาซะ”“ขอบคุณค่ะ” รับถุงยามาจากเขาแล้วก็จัดการกินอย่างเสร็จสรรพ พอเห็นว่าในถุงมีหลอดยาชนิดทาอยู่ด้วย ก็หยิบออกมาอ่านสรรพคุณ มันคือยาสำหรับผิวหนังที่โดนน้ำร้อนลวก “ต้องทาตอนนี้เลยไหม?”“กลับไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยทาก็ได้ ไปเถอะ…มีของที่ต้องซื้ออีกเยอะ” ว่าแล้วก็เดินนำหน้าเธอไป วราลีกึ่งวิ่งกึ่งเดินเพื่อให้ตามเขาทัน เพิ่งจะเคยได้เดินเคียงข้างเขาเป็นครั้งแรก รู้สึกแปลกพิกล“จะซื้ออะไรเหรอ?”“ของกินของใช้ไง มีอะไรติดตัวมาบ้างล่ะ? เห็นมาแค่กระเป๋าใบเดียว”“เดี๋ยวค่ะคุณทิวา” วราลีรีบคว้าแขนคนตัวสูงเอาไว้ “ถ้าคุณหมายถึงของของลี ลีจัดการเองได้ค่ะ”“มีปัญหาอะไร?” เลิกคิ้วถาม ก็แล้วมันจะมีปัญหาอะไรได้ นอกเสียจากว่าเธอไม่มีเงินมากมายจะซื้อของใช้ที่ซูเปอร์ที่มีแต่ของนำเข้าแบบนี้หรอก“พรุ่งนี้ลีจะไปหาซื้อที่ตลาดเอง เรากลับกันเถอะนะ ไม่กลัวใครมาเห็นเราอยู่ด้วยกันเหรอ?”“มาถึงนี่แล้วจะต้

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.15/2 สิ่งที่ต้องการมาตลอด

    เที่ยงตรงของวันอาทิตย์ทิวากรมีนัดกับปานชีวา นัดเธอไว้ที่ร้านอาหาร เขาซึ่งเป็นคนตรงเวลาจึงมาถึงร้านก่อนประมาณห้านาที ขณะที่หญิงสาวนั้นมาเลทไปยี่สิบนาที แน่นอนว่าการรอคอยทำให้ทิวากรหงุดหงิด เขาเกลียดพวกไม่รู้จักเวลา ปานชีวาคงไม่รู้ว่าเวลาของเขามีค่าแค่ไหน วันอาทิตย์ที่ทุกคนหยุดงาน ทิวากรไม่ได้หยุดเหมือนกับใครอื่น เขามีเอกสารกองโตรออยู่ในรถ“อาหารที่นี่อร่อยดีนะคะ คุณทิวารู้จักเลือกร้านดีจัง” ปานชีวาเพลิดเพลินกับรสชาติอาหาร และการได้มาเดตกับทิวากร ใช่…เธอคิดว่านี่คือการนัดเดต ที่จริงเธอรู้จักเขามากกว่าที่เขารู้จักเธอ เห็นเขามานาน เล็งเขาอยู่ตลอด ก็เขาคือคนที่พ่อแม่เธอชมว่าดีนักดีหนา เป็นคนที่ควงด้วยแล้วไม่มีทางต้องอายใคร กลับกัน ได้ควงเขามีแต่คนจะจับตามอง คนจะอิจฉาเธอกันเป็นแถว สรุปง่าย ๆ คือเธอชอบเขา แต่ก่อนหน้านี้เล่นตัวมาตลอดก็เพราะอยากทำให้ดูยาก เพื่อให้เหมาะสมกับคุณค่าที่มี ทว่าเธอไม่รู้ ไม่เคยรู้เลยว่าทิวากรไม่ได้คิดว่าการนัดเจอเธอมันคือเดต สำหรับเขา…นี่คือธุรกิจ“ร้านนี้สาขาแรกอยู่ที่จันทบุรีครับ ที่นั่นมีของหวานที่ทำจากผลไม้เมืองจันท์ด้วย”“งั้นเหรอคะ? น่าลองไปดูสักครั้งนะคะ”“ถ้

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.16/1 ไม่ใช่แค่ใครก็ได้

    16ไม่ใช่แค่ใครก็ได้เบียร์หมดไปสามกระป๋องแล้วแต่ท่านประธานหนุ่มจอมเก๊กขรึมก็ยังขอเพิ่มอีก เวลานี้เขากำลังดื่มเบียร์กระป๋องที่สี่ นั่งไขว่ห้างอ่านเอกสารไปด้วย ตั้งแต่พระอาทิตย์สว่างจ้าอยู่บนท้องฟ้า ตอนนี้ค่อย ๆ เคลื่อนต่ำลงอย่างเชื่องช้า เตรียมจะถูกแทนที่ด้วยพระจันทร์ วราลีเลิกสนใจแอปพลิเคชันตัวทีสองตัวในมือถือไปนานแล้ว เธอกำลังนั่งมองหน้าทิวากรอย่างพินิจพิจารณาสรุปว่าเขามาที่นี่ทำไมกันนะ?แค่มานั่งอ่านเอกสารแล้วก็ดื่มเบียร์ไปด้วยน่ะหรือ? ตั้งแต่มานี่นอกจากขอให้เธอไปหยิบเบียร์ให้แล้ว เขาก็แทบจะไม่เปิดปากพูดอะไรด้วยเลย หรือเขากลัวว่าเธอจะทำเรื่องไม่ดีก็เลยมาคุมพฤติกรรม? คิดเท่าไรก็ไม่มีทางได้คำตอบ เพราะวราลีไม่เคยคาดเดาสิ่งที่อยู่ในหัวสมองของทิวากรได้เลย ไม่รู้จริง ๆ ว่าตอนนี้เขาคิดเรื่องอะไรอยู่ ในขณะที่เธอมีเรื่องมากมายให้คิดอยู่ในหัว เขาจะคิดแค่เรื่องงานเรื่องเดียวจริง ๆ น่ะหรือแล้วทำไมเขาหาเงินเก่งจัง?เรื่องนี้ก็น่าสงสัยเหมือนกัน ที่หาเงินเก่งมันใช่เพราะเขาเกิดมารวยอยู่แล้วหรือเปล่านะ? เพราะมีโอกาสมากกว่าหลายคน คลุกคลีอยู่แต่กับพวกคนรวย ๆ ด้วยกัน ก็เลยหาเงินเก่ง อดสงสัยไม่ได้จริ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.16/2 ไม่ใช่แค่ใครก็ได้

    กวยจั๊บข้างทางที่เยาวราช ร้านนี้เปิดมาแล้วกว่าสามสิบปี วราลีกินมาตั้งแต่ที่ย้ายขึ้นมาอยู่กรุงเทพใหม่ ๆ หลังจากพ่อแม่เสียไป ตั้งแต่ที่ราคาต่อชามเพียงสามสิบบาท ตอนนี้ปาเข้าไปเจ็ดสิบบาทแล้ว พอได้มานั่งกินเธอก็กินเอากินเอา ไม่สนใจเลยว่าทิวากรจะนั่งทำหน้ายังไง เขาใส่สูทตัวเป็นแสน นาฬิกาก็หลักล้าน แทนที่จะได้ไปกินร้านหรูราคาต่อมื้อเริ่มต้นที่ห้าพัน แต่กลับต้องมากินกวยจั๊บชามละเจ็ดสิบบาท ทำเอากินไม่ลง…ไม่ใช่ว่ามันไม่อร่อย แต่ไม่มั่นใจเรื่องความสะอาด ที่สำคัญกว่านั้นคือทุกคนที่มาต่อคิวรอซื้อ รวมถึงลูกค้าที่นั่งอยู่โต๊ะอื่น คนที่เดินผ่านไปมา เอาแต่จ้องมองมาที่เขา นี่แหละเหตุผลว่าทำไมเขาถึงชอบไปแต่ร้านหรูหรา เพราะเขาให้ความสำคัญกับความเป็นส่วนตัวมากที่สุดยังไงล่ะ“ถ้าลีขอกินอีกชามได้ไหม?” วราลีแทบจะยกชามขึ้นซดน้ำ หมดไปหนึ่งชามแล้วก็อยากกินต่อ พอเงยหน้าขึ้นมาถามก็ได้เห็นว่าทิวากรนั้นยังไม่เริ่มกินคำแรกเลยด้วยซ้ำ เอาแต่นั่งกอดอกมองไปทั้งนั้นที ทางนี้ที “ทำไมคุณไม่กินล่ะ? ไม่อร่อยเหรอ? หรือว่ากลัวมันไม่สะอาด?”“ทุกอย่าง ถ้าอยากกินของแบบนี้คราวหลังสั่งเดลิเวอรี่เอาก็ได้มั้ง”“มันไม่เหมือนกัน ของแบบ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.17/1 เป็นขอทานหรือไง?

    17เป็นขอทานหรือไง?ถ้าขอเงิน ขอบ้าน ขอรถ ผมคงพอจะให้คุณนะวราลี แต่พอเป็นความรัก…ดูเหมือนจะให้ไม่ได้ เพราะผมไม่มีประโยคแสนใจดำอำมหิตที่ออกจากปากทิวากรยังไงหลอกหลอนวราลี ตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งเช้าวันใหม่ แต่ไหนแต่ไหนเธอถือคติด้านได้อายอดมาเสมอ แต่ครั้งนี้มันด้านไม่ลง มันอายจนไม่กล้ามองหน้าเขาแล้ว ไม่รู้ว่าเมาเต้าทึงหรือยังไง ถึงได้ไปร้องขอความรักจากเขาแบบนั้น คิดแล้วก็นึกอยากตบปากตัวเองสักห้าสิบทีหัดเจียมตัวเสียบ้างไอ้ลี…แกกับเขาเจอกันยังไง! กล้ามากนักไปขอความรักจากเขาแบบนั้น!ก็จริงที่อยากให้เขารัก ก็ใช่ที่ตั้งใจว่าอยากจะเป็นคนที่เขาเรียกว่าเมีย แต่จะพูดออกไปอย่างคนไม่มีชั้นเชิงไม่ได้ ของแบบนี้ต้องใช้เวลา เธอก็น่าจะรู้ แล้วทำไม…แล้วทำไม ทำไม ทำไมถึงพูด?! เก็บกวาดเพนท์เฮาส์ก็แล้ว ถูพื้นก็แล้ว เช็ดกระจกทั้งหมดก็ทำจนหมดแล้ว แต่ไม่สามารถสลัดคำพูดของทิวากรออกไปจากสมองได้สักที เขาบอกว่าไม่มีความรักจะให้อย่างนั้นหรือ? พูดอย่างกับว่าถ้ามีแล้วจะให้อย่างนั้นแหละ!ทำความสะอาดห้องเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัวจะออกไปหางานอะไรที่อยู่ใกล้ ๆ แถวนี้ทำ แต่แล้วความตั้งใจทุกอย่างก็ต้อง

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.17/2 เป็นขอทานหรือไง?

    “พี่วินเป็นยังไงบ้างคะ?! ฮึก! ตอนนี้พี่ชายของลีเป็นยังไงบ้าง?!”วราลีวิ่งเข้ามาหยุดที่หน้าห้องไอซียูทั้งน้ำตา ก่อนหน้านี้เธอนั่งรถออกไปหาปรีติ ทว่าได้รับสายจากนรีนาถว่าวริศมีอาการชักรุนแรงจนหมอต้องพาตัวเข้าห้องไอซียูเป็นการด่วน ตอนที่วิ่งมาก็สะดุดขาตัวเองล้มกระแทกพื้นจนหัวเข่าและข้อศอกถลอกจนเลือดออก แต่แค่นั้นไม่อาจทำให้วราลีเจ็บจนไปต่อไม่ไหวได้ ลุกขึ้นมาแล้ววิ่งต่อ“หมอยังไม่ออกมาเลยคุณลี คุณวินติดเชื้อรุนแรง…ชักไม่หยุดเลย” นีรนาถเอ่ยบอกด้วยใบหน้าเศร้าหมอง แค่วริศเกิดอาการแทรกซ้อนก็หนักพอแล้ว ยังต้องมาเห็นสภาพน่าสงสารของวราลีอีก“ฮึก! ทำไมเป็นแบบนี้! ทำไม…ทุกอย่างมันต้องมาลงที่ลีแบบนี้! พี่วินจะเป็นอะไรไหมที่นาถ? ฮึก! พี่ชายของลี…เขาจะทรมานไหมคะ?!” ทุกครั้งที่เกิดเรื่องกับพี่ชาย วราลีจะอ่อนแอมากที่สุด เป็นเรื่องเดียวที่ทำให้เธอเสียน้ำตาได้ ทั้งที่พยายามอดทนและเข้มแข็งมาตลอด แต่ดูเหมือนว่าเธอจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว“คุณลีใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ รอคุณหมอออกมาก่อนจะดีกว่านะ”“ฮึก! ที่ทำอยู่ตอนนี้ ลีทรมานพี่วินหรือเปล่า? พี่วินเขาไม่อยากอยู่กับลีแล้วใช่ไหมพี่นาถ?” ไม่ใช่ว่าไม่เคยคิด เรื่องที่พยายา

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.18/1 มันลบล้างกันไม่ได้

    18มันลบล้างกันไม่ได้“ทำไมล่ะ? ทำไมลีถึงต้องคืนเงินให้สองคนนั้น? ทำไมลีถึงต้องขอเงินจากคุณมาฟรี ๆ ด้วย? ลีไม่ใช่ขอทาน! พี่ป่านสมควรต้องชดใช้ให้ลี! ส่วนศรัยฉัตร…ลีไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาโอนเงินมาทำไม!”“ถ้าบอกว่าไม่ใช่ขอทาน! ก็โอนเงินไปคืนซะ! จะเอาเท่าไร? พูดมาว่าจะเอาเงินเท่าไร! ผมจะให้คุณเอง!”“ลีเพิ่งบอกไปว่าไม่ใช่ขอทาน แต่คุณทิวาก็ยังจะทำเหมือนลีเป็น! รับเงินจากคุณมาฟรี ๆ แบบนั้นแหละที่เรียกว่าขอทาน!” วราลีไม่เข้าใจว่าทิวากรเป็นอะไร ทำไมเขาจะต้องเดือดดาลกับเรื่องนี้ แต่พอคิดดูแล้ว มันอาจมีเหตุผล “อ๋อ…หรือว่าคุณไม่อยากให้คนอื่นมาควบคุมลีได้ใช่ไหม? คุณอยากเป็นคนเดียวที่ข่มเหงลีใช่ไหม?”“จะคิดยังไงก็เรื่องของคุณ แต่ทำตามคำสั่งผม…โอนเงินไปคืนสองคนนั้น!”“ไม่!”“วราลี! รู้ตัวไหมว่าทำอะไรอยู่?! รู้ตัวไหมว่าสองคนนั้นเอาเรื่องนี้ไปแจ้งความได้…พวกเขาจะสร้างเรื่องมาทำให้คุณกลายเป็นคนผิด! เป็นพวกรีดไถเงินจากเขา! ถึงตอนนั้นคุณคือคนที่จะเดือดร้อน!”“พี่ป่านไม่กล้าทำหรอก เพราะถ้าเขาทำ…ลีจะบอกทุกคนว่าเขาคือต้นเหตุให้พี่ชายลีกระโดดตึกฆ่าตัวตาย! เจ็ดปีที่แล้วมันเป็นข่าวดังไปทั่ว! ที่พี่ป่านยอมโอนเงินม

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-11

Bab terbaru

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.32/2 พ่อ แม่ ลูก [จบ]

    พอแดดร่มลมตก สามคนพ่อ แม่ ลูกก็ออกมานั่งที่ริมชายหาด คุณแม่คอยนั่งมองลูกสาวขี่หลังคุณพ่อ พากันวิ่งเล่นไปมาอยู่ริมทะเล เป็นภาพที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้ ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ มองออกไปยังสองคนที่เธอรักเท่าชีวิต ที่ตรงนี้…บนพื้นที่ดินของพ่อแม่ คิดแล้วน้ำตาแห่งความสุขและความคิดถึงก็รื้นขึ้นมา“พ่อขา…แม่ขา…พี่วิน อยู่ข้างบนนั้นเป็นยังไงกันบ้างคะ? ตอนนี้ลีสบายดีมากเลยนะ ยังคิดถึงทั้งสามคนอยู่เสมอนะ ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วนะรู้ไหม ลีมีความสุขมาก ได้กินอย่างดี ได้นอนหลับอย่างดี ไม่ต้องทำงานเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน คุณทิวาเขาดูแลลีกับลูกเป็นอย่างดีเลยนะคะ” แหงนหน้ามองท้องฟ้า น้ำตาก็ไหลริน คนที่จากไปแล้วยังอยู่ในหัวใจและความทรงจำของเธอเสมอ และเมื่อคิดถึงพวกเขาก็ต้องมีน้ำตาอยู่ทุกครั้ง แต่มันคือน้ำตาแห่งความคิดถึง“หม่ามี๊! มาเล่นกันเถอะ!” เสียงลูกน้อยตะโกนมาแต่ไกล วราลีก็รีบปาดน้ำตาแล้วลูกขึ้นไปหาทันที “เดินไปตรงโน้น! ด่าดี๊พาจะกายไปตรงโน้น”“ตรงไหนคะ?” ทิวากรมองตามมือที่น้องสกายชี้นิ้วไป ขณะที่ส่งมือตัวเองไปรอรับมือภรรยาสาวมากุมไว้“ตรงโน้นค่ะ ตรงที่มีท้องฟ้ากับทะเลเชื่อมต่อกัน”“โถ่ลูก…เ

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.32/1 พ่อ แม่ ลูก

    32พ่อ แม่ ลูก“พ่อชื่อทิวากรแปลว่าพระอาทิตย์ แม่ชื่อวราลีแปลว่าพระจันทร์ อย่างนั้นลูกก็ต้องชื่อดวงดาวสิ อยู่บนท้องฟ้าเหมือนกัน”อีกสองเดือนลูกจะคลอดแล้วแต่พ่อกับแม่ยังเถียงกันเรื่องตั้งชื่อลูกไม่จบ คนเป็นพ่อดูเหมือนจะชอบของโบราณเป็นพิเศษ ฟังเพลงเก่าไม่พอยังสรรหาชื่อเก่า ๆ ของคนยุคก่อนมาตั้งให้ลูกอีก นวดเท้าให้เมียไปเขาก็พูดชื่อลูกไป เงยหน้าแหงนมองทางนั้นที ทางนี้ทีแต่ไม่คิดจะหันมองหน้าเมียที่ตอนนี้ทำตาเขียวใส่เขาอยู่“หรือจะชื่อดวงดารา?”“พอได้ไหมคะที่รัก? จะดวงดาวหรือดวงดาราน่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะแต่ว่าลองหาดูสิ…ลีว่าคนล่าสุดเด็กที่ชื่อดวงดาวตอนนี้น่าจะอายุสี่สิบไปแล้ว” ก็ไม่อยากจะบู้บี้คนชื่อดวงดาว แต่นี่มันยุคไหนแล้ว…ตั้งไปแบบนั้นลูกสาวเธอได้ร้องไห้ไม่หยุดเพราะอายเพื่อนที่โรงเรียนพอดี ตอนเด็กน่ะไม่เท่าไร แต่พอโตขึ้นมาล่ะก็โดนล้อแน่ ๆ“ก็แล้วที่รักจะตั้งชื่อว่าอะไรล่ะ? ลูกเราจะคลอดอยู่อีกไม่กี่วัน…ตอนนี้ยังหาชื่อไม่ได้เลย” เมียท้องโตขึ้นทุกวัน แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดเดิน พอเดินมาก็ปวดเท้า เขาต้องมานวดให้ก่อนนอนทุกคืน แต่ก็นวดด้วยความเต็มใจ เพราะวันนี้ได้รู้ว่าลูกในท้องนั้นเป็นลูกสาว มั

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.31/2 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้

    “ครางดังขนาดนี้ลูกต้องตื่นแล้วล่ะ”“งื้อ! แบบนั้นน่าอาย…” พอคิดว่าไม่อยู่กันสองต่อสองแต่มีลูกน้อยในท้องอยู่ด้วย วราลีก็อดจะเขินอายขึ้นมาไม่ได้ “ลูกจะรู้ไหมว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่?”“ไว้ผมจะถามตอนเขาคลอดออกมา”“งื้อ! อ๊ะ! คุณทิวา…ฮื่อ…อย่าหยุดนะคะ อ๊ะ! ลีเสียวมากเลย…เสียวเหมือนจะเสร็จ” วราลีเกร็งหนักเพราะความกระสันเสียว เธอร้องขอให้เขาทำต่อไป ครวญครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น แน่นอนอยู่แล้วว่าทิวากรไม่คิดจะหยุด ที่ผ่านมาให้เธอบำเรอสุขให้เขามามาก ต่อจากนี้ไปเขาเป็นคนบำเรอเธอเอง “อื้อ! อ๊ะ! ใกล้แล้วค่ะ อ๊าห์! คุณทิวา…อื้อ! อึก!”“จุ๊บ! ชอบตอนคุณครางเสร็จ” จูบแก้มเธอพร้อมรอยยิ้มชอบใจที่ทำให้เมียเสร็จได้ เมื่อก่อนไม่เคยจะพูดว่าชอบอะไร แต่เดี๋ยวนี้ล่ะพูดเอาไม่หยุด เดี๋ยวชอบนั่น เดี๋ยวชอบนี่ บอกตลอดเหมือนกลัวเธอจะไม่รับรู้“อึก! เลียให้ลี…” วราลีไม่เขินอายแล้ว เอาจริง ๆ ลูกไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่ ร้องขอให้เขาทำแบบนั้น…ทำแบบที่เคยทำ “นะคะ เลียตรงนั้นให้ลีหน่อย”“อ้อนผมอีก”“คุณทิวาขา…ลีอยากเสร็จอีกแล้ว ช่วยเลียให้ลีหน่อยได้ไหมคะ?” เขาอยากให้เธออ้อน เธอก็อ้อน…ก็ตอนนี้มีสิ่งที่

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.31/1 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้

    31ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้อีลี! ไอ้ลี! อีนังชั้นต่ำวราลี!คำจิกหัวเรียกที่โดนมาเกือบทั้งชีวิตถูกแทนที่ด้วยคำว่าคุณวราลี อนันต์ธีรกุล ภรรยาสาวคนสวยของทิวากร อาจพูดได้ว่าเมื่อสถานะเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยนตามไปด้วย วราลีไม่ต้องคอยเอาใจใคร ไม่ต้องก้มหัวทำตัวนอบน้อมให้กับใครอีกต่อไปแล้ว ทุกคนพากันยกย่องเธอ ยกเธอขึ้นให้อยู่สูง ทว่าเธอเกลียดวัฒนธรรมแบบนั้นเป็นเมียทิวากรผู้ยิ่งใหญ่แล้วยังไง?มีเงินมากกว่าแล้วยังไง…สุดท้ายก็มีวันต้องตายจากโลกใบนี้เหมือนกันทุกคนอยู่ดี กินน้อย กินเยอะ กินหรู กินแพง กินเข้าไปแล้วก็อิ่ม อิ่มแล้วก็ถ่ายออกมาเป็นก้อนเหมือนกันหมด สิ่งที่วราลีตั้งใจว่าจะไม่ทำก็คือสิ่งที่เธอโดนมาทั้งชีวิต อะไรที่เคยต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติด้วย เธอจะทำ จะให้เกียรติ จะพูดจาดี ๆ จะมองว่าทุกคนก็มีคุณค่าความเป็นมนุษย์ไม่ต่างจากเธอเมื่องานแต่งงานสุดอลังการจบลงคุณสามีก็พาภรรยาสาวของเขากลับมาที่บ้าน บ้านซึ่งเธอไม่เคยรู้ว่าเป็นยังไง บ้านที่เขาไม่เคยเปิดต้อนรับใครหน้าไหนแม้กระทั่งพิมพ์ประภาผู้เป็นแม่ พอมาถึงก็พาเธอเดินชมรอบตัวบ้าน ช่างเป็นบ้านหลังใหญ่ที่กว้างขวางและปลอดโปร่ง ทว่าไร้ชีวิตชีวา ก

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.30/2 จะรักษาไว้อย่างดี

    รสากลับไปได้สักพักปรีติที่ได้รู้เรื่องก็ตามมาเยี่ยม เขาบอกกับวราลีว่าหากเธอจะตอบรับความรักของทิวากรเขาก็เข้าใจ และหากว่าสุดท้ายเธอจะลาคลอด หรือแม้แต่ลาออกเขาก็ยินดียอมรับการตัดสินใจของเธอ เขาทิ้งท้ายไว้เพียงแค่ว่าเขายังชอบที่ได้มีเธออยู่ในชีวิต จะในฐานะเพื่อนหรือพี่สะใภ้ เขาก็ยินดีทั้งนั้น และเขาไม่ได้เกลียดอะไรทิวากร แค่ยังโกรธที่ญาติเวรตะไลมันชอบวางท่าหวงก้างใส่เขาก็เท่านั้นกระทั่งปรีติขอตัวกลับไปได้พักใหญ่แล้วทิวากรก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา วราลีนั่งเฝ้าเขาไม่ยอมห่าง กุมมือหนาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากการกระทบกระแทกที่เกิดขึ้นในวันนี้มันไปโดนเส้นประสาทสำคัญจนทำให้เขาไม่ฟื้นหรือกลายเป็นคนไข้ติดเตียงเธอจะทำยังไง ต้องมาเลี้ยงเขาไปทั้งชีวิตหรือ? ไม่เอาด้วยหรอก คอยดูสิว่าถ้าเขาไม่ฟื้นขึ้นมาล่ะก็…เธอทิ้งเขาแน่ จะทิ้งจริง ๆ ด้วย“อื้อ!” คิดได้ไม่เท่าไร คนนอนหลับก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมเสียงอู้อี้“ฟื้นแล้วเหรอ?”“ลี…”“ฮึก! ค่อย ๆ ลุกค่ะ ค่อย ๆ นะ” วราลีรีบเข้าไปช่วยเขาปรับท่านั่ง ดึงหมอนขึ้นมารองรับแผ่นหลังของเขาไว้“ทำไมร้องไห้อีกแล้ว?” ตื่นมาก็ได้เห็นน้ำตาเธอเลย นิ่วหน้าไม่ชอบใจ เคยเห็

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.30/1 จะรักษาไว้อย่างดี

    30จะรักษาไว้อย่างดีทิวากรตีรถจากหัวหินมาถึงกรุงเทพภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงเศษ เหยียบคันเร่งแบบไม่คิดชีวิตเพราะอยากไปรับเมียให้ทันเที่ยงคืน เขาบอกไว้แล้วว่าเธอคือเป้าหมายสำคัญสูงสุดในชีวิต แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าจะทิ้งงานไปเลย ยังไงเขาก็ยังต้องรับผิดชอบหน้าที่การงาน พอจัดการปัญหาเสร็จก็รีบบึ่งมาถึงที่ โชคดีที่มาทัน เวลาสี่ทุ่มบาร์ยังไม่ปิด รีบเข้ามาข้างในทำตัวเป็นลูกค้า เพื่อรอเมียกลับบ้าน วันนี้เขาไม่ได้เจอเธอมาทั้งวัน คิดถึงจนใจจะขาด พอได้เจอก็อยากจะเข้าไปกอดไปหอมให้หายคิดถึง แต่แค่เดินเข้ามาในบาร์…เขากลับต้องยืนนิ่งมองเหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้า“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณลูกค้า เวลานี้เป็นเวลาทำงาน…พนักงานไม่ได้รับการอนุญาตให้ดื่ม” ไฟความเป็นผัวมันพลุ่งพล่านเมื่อทิวากรได้เห็นภาพที่ไม่ต้องการจะเห็นไปอีกตลอดชีวิต คือภาพเมียเขาต้องมาคอยก้มหัวเอาใจใคร เวลานี้วราลีกำลังถูกพวกเมาแล้วหื่นลวนลามทางสายตาและคำพูด มันยื่นแก้วเหล้าให้เธอ คะยั้นคะยอให้เธอดื่ม“ดื่มหน่อยเถอะน่ะ ฉันเป็นลูกค้านะ ฉันอนุญาตแล้วใครจะมาว่าอะไรเธอได้? ดื่ม! ฉันสั่งให้เธอดื่ม!”“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ต้องขอประทานโทษคุณลูกค้าด้วย

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.29/2 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง

    ทิวากรโยนงานของตัวเองให้คนอื่นทำ จะรับพิจารณาเฉพาะเรื่องที่สำคัญมากเท่านั้น เพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาก็คือการตามเมียตามลูก เขามาส่งวราลีที่บาร์ แล้วก็นั่งเฝ้าเธออยู่ในร้าน แม้ว่าเธอจะไล่แล้วไล่อีกแต่เขาก็ไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น วันนี้เขารู้ว่าปรีติติดงานที่บริษัทก็เลยไม่ได้เข้ามาที่ร้าน เพราะแบบนั้นก็แปลว่าทางสะดวก ไม่มีหมาตัวอื่นมาวนเวียนอยู่ใกล้เมียเขาแล้ว“ผมทำเอง” เห็นวราลียกถาดรองแก้วเตรียมเอาออกมาจัดเรียก ทิวากรก็รีบเข้าไปแย่งถาดมาถือไว้เอง ที่จริงมันก็ไม่ได้หนักอะไร รู้ว่ายังไงวราลีก็ยกไหวอยู่แล้ว แต่ไม่ได้…เขาจะไม่ให้เธอทำงานใช้แรงงานอีกต่อไปแล้ว“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกเหรอ?”“จะรอรับคุณกลับด้วยกัน ให้ยกไปไหนครับ?” เขาพูดครับกับเธอแทบทุกคำ แบบนี้ต่อไปคงได้ตำแหน่งคนกลัวเมียไปครอง“ยกไปไว้ตรงนั้น” วราลีชี้ไปยังพื้นที่หลังเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนจะหันไปหยิบไม้ถูพื้นเตรียมจะถูพื้นต่อ แต่ยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นทิวากรก็รีบเข้ามาแย่งไม้ถูพื้นจากมือเธอไป“ผมทำเองครับ คุณไปนั่งพักเถอะนะ เดี๋ยวผมจะถูพื้น เช็ดกระจก จัดโต๊ะทั้งหมดนี่เอง”“งั้นไปล้างห้องน้ำด้วยเลยสิ”“โอเคครับ” เธอประชด

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.29/1 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง

    29ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเองตุบ!วราลีเปิดประตูห้องออกมาในตอนสิบเอ็ดโมงของวันใหม่ ตกใจไม่น้อยที่ได้เห็นทิวากรนั่งสัปหงกอยู่หน้าห้อง พอเปิดประตูตัวเขาที่หลับไม่รู้เรื่องก็ทิ้งตัวลงไปนอนที่พื้น เมื่อคืนเธอไล่ให้เขากลับไป ก็คิดว่าเขากลับไปแล้ว…ไม่รู้เลยว่าที่แท้ชายหนุ่มมานั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องแบบนี้“ลี…” เขางัวเงียลืมตาขึ้นมา พอเห็นเธอก็ยิ้มดีใจ รีบคว้าถุงอะไรสักอย่างลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมันให้เธอ“อะไรคะ? แล้วทำไมคุณไม่กลับไปนอนที่บ้าน? มานั่งหลับอยู่หน้าห้องลีทำไม?”“ในถุงมีโจ๊กหมูพิเศษแบบใส่ไข่แล้วก็มีของกินสำหรับบำรุงครรภ์” ทิวากรเฝ้าวราลีตั้งแต่เมื่อคืน โทรไปสั่งงานรสาตอนตีสอง บอกว่าอยากได้หนังสือที่ให้ความรู้เรื่องการดูแลแม่ตั้งครรภ์ สั่งตอนตีสอง! แล้วบอกว่าอยากได้ตอนตีสาม! เป็นงานที่ยากไม่น้อยแต่รสาก็หาให้จนได้ เขาเลยได้นั่งอ่านหนังสือรอเวลาหกโมงเช้า เพื่อที่จะได้ออกไปซื้อโจ๊ก แต่ไม่คิดว่าวราลีจะออกจากห้องมาในตอนสิบเอ็ดโมง“ลีกินมื้อเช้าไปแล้วค่ะ นี่จะออกไปทำงาน แล้วนั่นหนังสืออะไร?” เห็นหนังสือวางอยู่ที่พื้น ก็อดจะสงสัยไม่ได้“หนังสือความรู้เรื่องแม่ตั้งครรภ์ ตอนนี้ผมรู้แล้วนะว่าช่วงเ

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.28/2 ขอแค่เศษเสี้ยวความรักของคุณก็พอ

    ติ๊งต่อง!เสียงกริ่งหน้าห้องที่ดังขึ้นมาในเวลาตีหนึ่งครึ่งทำเอาวราลีสะดุ้ง รีบปาดน้ำตาแล้วออกไปที่ประตู ส่องตาแมวแล้วก็ได้เห็นว่ารปภ. ของคอนโดยืนอยู่ด้านหน้า“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เปิดประตูห้องออกมาถาม ทว่ากลับต้องชะงักงันเมื่อรปภ.หันไปมองทางด้านขวาแล้วเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ “คุณทิวากร?!”“ผมเอง…ผมรอคุณนานมาก ทำไมกลับดึกขนาดนี้ รู้ไหมว่ากลับดึก ๆ มันอันตราย? ผมซื้อกวยจั๊บเจ้าที่คุณชอบมาด้วยนะ” ทิวากรจ้างให้รปภ. กดกริ่งให้ เพราะรู้ว่าถ้าเขากดเองไม่มีทางที่วราลีจะยอมเปิดประตู เขามารอเธอตั้งแต่สี่ทุ่ม ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับดึกขนาดนี้ แล้วที่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ก็มาจากพนักงานเสิร์ฟร้านนั่นแหละ“มาทำไมคะ? ใครบอกว่าลีอยากกินกวยจั๊บ?! กลับไปเถอะ!” วราลีทำท่าจะปิดประตูห้องใส่หน้าทิวากร ทว่าเขาเอาตัวเองเข้ามาแทรกไว้ได้ทันเวลา“อย่างน้อยก็ขอผมเข้าห้องน้ำหน่อย! รอคุณนานมาก…ผมปวดฉี่จะราดแล้วลี”“ไม่! ไปเข้าที่อื่นสิ! ห้องน้ำยามก็มี!”“ไม่ครับ ผมไม่ใช้ห้องน้ำร่วมกับใครยกเว้นกับคุณ โอ๊ย! ฉี่จะราดแล้วลี…ขอผมเถอะนะ”“ไม่ได้! ออกไปนะ! บอกให้ออกไปไง!” ยังไงก็ให้เขาเข้าห้องน้ำไม่ได้เด็ดขาด เพราะที่ตรว

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status