“เธอจะใส่ชุดนี้จริงๆหรอแก้มหอม” ฟ้าครามถามขึ้นพร้อมกับไล่สายตามองชุดที่แก้มหอมกำลังสวมอยู่ตอนนี้ชุดเดรสตัวยาวรัดรูปโชว์ให้เห็นสัดส่วนเปิดหน้าอกจนเห็นเนินอวบของสองเต้าและเปิดหลังโชว์แผ่นหลังขาวเนียนที่น่าหลงใหลให้ตายเถอะ ! ชุดนี้มันจะเกินไปแล้ว“ไม่สวยหรอคะ” แก้มหอมถามขึ้นเพราะเธอมั่นใจว่าเธอเลือกชุดที่เบาที่สุดแล้ว“มันก็สวยแต่…”“แต่อะไรคะ”“แต่มันโป๊ไป เปิดอกเปิดหลังแบบนี้เธอจะใส่ให้ใครดู”ในความคิดของฟ้าคราม ชุดนี้มันโป๊มาก โป๊เกินกว่าใจเขาจะรับไหว เห็นแล้วแทบไม่อยากออกไปข้างนอกอยากจับขังอยู่ในห้องไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน“ใส่ให้เฮียครามดูไงคะเพราะตอนนี้สายตาของเฮียครามคิดอะไรอยู่หนูรู้นะ”แน่นอนว่าแก้มหอมดูออก สายตาของฟ้าครามในตอนนี้แทบจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัวเพราะสายตาที่ฟ้าครามแสดงออกมามันปกปิดความรู้สึกต่างๆไม่มิดเลย“แต่ฉันไม่ชอบเพราะผู้คนคงมองเธอมากมาย”ก็อย่างที่บอกว่าฟ้าครามเป็นคนขี้หึงและขี้หวง หากมีใครต่อใครต่างหันมองแก้มหอม ฟ้าครามคงทนไม่ไหวอยากเขาไปควักลูกตาคนเหล่านั้นออกมาให้รู้แล้วรู้รอด“เฮียครามหวงหนู”“ก็หวงน่ะสิ” ฟ้าครามตอบรับไปตรงๆจะให้โกหกก็ไม่ใช่เรื่องเพราะต
“ฉันไม่รู้ว่าเธอชอบดอกไม้อะไรแต่คิดว่าดอกกุหลาบคงจะเหมาะที่สุด” ฟ้าครามพูดขึ้นทันทีเพราะดอกกุหลาบเหมาะกับแก้มหอมที่สุดแล้วดอกกุหลาบที่มีหนามก็เหมือนแก้มหอมคนนี้ที่แอบซ่อนอะไรหลายๆอย่างเอาไว้ภายในปกปิดไม่ให้ฟ้าครามรู้“เฮียครามคือทำไมมันช่อใหญ่แบบนี้ล่ะ” แก้มหอมถามออกไปเพราะเกิดมาก็ไม่เคยได้รับช่อดอกไม้อะไรที่มันใหญ่ขนานี้มันน่าตื่นตาตื่นใจมาก ให้ตายเถอะ ! ถึงตอนนี้จะตกใจมากแค่ไหนแต่แก้มหอมไม่สามารถหยุดยิ้มได้เลย“ดอกกุหลาบเก้าสิบเก้าดอกมีความหมายว่าฉันจะรักเธอจนหมดลมหายใจ”“เฮียครามพูดว่าอะไรนะ”“ฉันรักเธอ”“เฮียครามเดี๋ยวสิ ! เฮียครามบอกว่ารักหนูหรอ”แก้มหอมแทบไม่เชื่อกับคำพูดของฟ้าครามที่พูดออกมา พยายามถามอีกครั้งว่าเธอได้ยินไม่ผิดใช่ไหมกับคำพูดก่อนหน้านี้“ฉันพึ่งจะรู้ตัวและทุกอย่างก็ชัดเจนขึ้นเมื่อคืน ความรู้สึกของฉันมันบอกว่าฉันรักเธอและไม่อาจปล่อยเธอไปได้อีกแล้ว”ในตอนนี้ฟ้าครามหวังเพียงอย่างเดียวว่าขอให้เขาได้พูดความรู้สึกของตัวเองออกไป ถึงความหมายของดอกกุหลาบเก้าสิบเก้าดอกมันจะตรงตัวแต่อย่างน้อยก็ต้องขยายความพูดออกไปให้แก้มหอมเชื่อใจ“เฮียคราม”“ฉันรู้ว่าเธออาจจะตกใจและคิดไม
“เงินมันเยอะนะ แค่พูดเฉยๆหนูยังเสียดายเลย” แก้มหอมพูดขึ้นทันทีเพราะเงินหนึ่งล้านมันสามารถทำอะไรได้หลายอย่าง หากจะซื้อกระเป๋าของเธอก็ได้หลายใบให้ตายสิ ! น่าเสียดายจริงๆ“ลูกคุณหนูอย่างเธอเสียดายเงินเป็นด้วยหรือยังไง” ฟ้าครามถามขึ้นเพราะแก้มหอมนี่ลูกคุณหนูเลยล่ะ พ่อแม่คงตามใจเพราะมีแบรนด์เนมใช้ไม่ขาด ไม่ว่าอะไรที่อยู่บนร่างกายก็แบรนด์เนมแบรนด์ดังทั้งนั้น“หนึ่งล้านที่เฮียครามจะต้องจ่ายให้เพื่อนๆซื้อกระเป๋าหนูได้หลายใบเลยนะ”“อยากได้กี่ใบก็บอก ฉันซื้อให้เธอได้เสมอ”“รวยมากเลยหรอ”แน่นอนว่าแก้มหอมรู้ว่าฟ้าครามรวยแต่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะรวยมากแค่ไหน ลำพังคอนโดที่อยู่ก็แพงเอาเรื่อง ไหนจะรถที่ขับราคาแต่ละคันไม่ใช่เล่นๆ นี่ถึงขั้นปิดรูฟท็อปเป็นไพรเวทไม่รู้หมดไปเท่าไหร่ นี่ยังบอกว่าสามารถซื้อกระเป๋าให้ได้อีกถามจริงๆโคตรพ่อโคตรแม่ทำงานทำธุรกิจอะไรถึงได้รวยเหลือกินเหลือใช้แบบนี้“ก็รวยพอจะเลี้ยงเธอได้ทั้งชีวิต” ฟ้าครามตอบกลับมาตามตรงถึงตอนนี้ตัวเขาจะไม่ได้ทำงานอะไรแต่เพราะบุญบรามีที่คุณพ่อโอนหุ้นของธุรกิจให้ทำให้มีเงินหลายสิบล้านเข้าบัญชีในทุกๆเดือนและหากเรียนจบออกไปก็คงไม่พ้นสานต่อธุรกิจ
“เปลี่ยนที่นอนที่หมายถึงนอนเฉยๆหรอคะ” แก้มหอมถามขึ้นเพราะหากแค่เปลี่ยนสถานที่นอนเฉยๆก็คงน่าเสียดายแย่วันนี้นับเป็นอีกหนึ่งวันดีๆที่ควรเก็บไว้เป็นความทรงจำ หากจะมีอะไรให้ทำให้น่าตื่นเต้นก็คงจะดีไม่น้อย“ถ้านอนเฉยๆก็คงไม่ใช่ฉัน” ฟ้าครามตอบกลับไปตามตรงเพราะสำหรับฟ้าครามเขาวางแผนไว้หมดแล้ววันนี้คือวันพิเศษและคือวันที่น่าจดจำ หากจะจบคืนนี้ไปเพียงแค่การขอเป็นแฟนมีสถานะต่อกันก็คงไม่ใช่ฟ้าครามที่ได้ฉายาว่าเป็นตัวพ่อวิศวฯ“งั้นเฮียครามพูดมาดีกว่าว่าทำอะไรบ้างนอกจากนอน”“แล้วเธออยากทำอะไร ““ก็อยากฉลองที่ได้เป็นแฟนกันเฮียคราม”ยังไงคืนนี้ก็ต้องฉลองและการฉลองเดียวที่อยู่ในความคิดของแก้มหอมเป็นอะไรไม่ได้เลยนอกจากการมีเซ็กซ์กับคนตรงหน้าถึงจะพึ่งผ่านมาแต่แก้มหอมอยากมีอีกครั้งและมีหลายๆครั้ง จะว่าติดใจก็ได้เพราะตอนนี้แก้มหอมกำลังรู้สึกแบบนั้นจริงๆ“ฉลองยังไง”“ก็คงต้องเป็นเซ็กซ์ของเฮียคราม” แก้มหอมตอบกลับไปตามตรงเพราะตอนนี้ก็คงไม่มีอะไรที่จะต้องโกหก อยากได้อะไรก็ควรพูดกับเฮียครามไปตรงๆ“แล้วจะรออะไรอีก มาสิ ฉันจองห้องพักเอาไว้แล้ว”“เตรียมพร้อมสินะ”“เพื่อเธอโดยเฉพาะเลยเด็กดี”คำว่าเด็กดีที่ฟ้าคร
“ถ้าเธอไม่ตอบ ฉันจะทำตามใจตัวเองแล้วนะ” ฟ้าครามพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เขาอดทนที่จะไม่กระแทกไม่ได้อีกแล้ว อยากจับแก้มหอมกระแทกใจจะขาดเพราะแรงอารมณ์ที่มาก“ทำอะไรก็ทำเถอะเพราะไม่ว่าเฮียครามจะเลียหรือจะเอาหนูก็พร้อมรับเสมอ”คำพูดของแก้มหอมทำฟ้าครามมันเขี้ยวไม่น้อย คำพูดพวกนี้เพิ่มอารมณ์ความรู้สึกของฟ้าครามได้อย่างดี“คำพูดเธอแม่ง !”“ทนไม่ไหวก็เสียบเข้ามาสักที หนูก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” แก้มหอมตอบกลับไปตามตรงเพราะการปรนเปรอจากฟ้าครามทำเธอทนต่อไปไม่ได้อีกแล้วในตอนนี้แก้มหอมอยากโดนกระแทก ถึงลิ้นและนิ้วของเฮียครามจะดีมากแต่มันก็เทียบไม่ได้เลยหากโดนเอ็นอุ่นๆกระแทกใส่รัวๆ“ไม่ใส่ถุงนะแต่ฉันสัญญาจะแตกนอก”แน่นอนว่าแก้มหอมพยักรัวๆเพราะเธอไม่ติดอะไรอยู่แล้ว หากจะให้เฮียครามเดินกลับไปหาถุงก็คงเสียเวลาและหมดอารมณ์กันพอดีถึงการมีเซ็กซ์โดยไม่สวมถุงยางอนามัยจะเสี่ยงแต่จะทำยังไงได้ในเมื่ออารมณ์มันไปไกลแล้วและที่สำคัญเฮียครามก็รับปากว่าจะแตกนอกแก้มหอมเชื่อใจผู้ชายคนนี้และเธอไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรเพราะที่ผ่านมาแก้มหอมมั่นใจว่าเฮียครามคงป้องกันตัวเองดีและหากจะสดกับแฟนก็คงไม่ผิดอะไร“อื้อ…เฮียครามใส่เข้า
“เอาไปคนละห้าแสน” ฟ้าครามพูดขึ้นพร้อมกับวางปึกเงินที่ถูกใส่ด้วยถุงดำไว้ตรงหน้าเพื่อนทั้งสองคนในตอนนี้ฟ้าครามแพ้แล้วสำหรับเกมเกมนี้และจากการเดิมพันที่เคยคุยกันไว้ฟ้าครามต้องเสียเงินให้พวกมันทั้งสองคนละห้าแสนแน่นอนว่าฟ้าครามไม่เสียดายเลยเพราะเงินจำนวนแค่นี้มันเทียบไม่ได้กับการที่ฟ้าครามมีแก้มหอมอยู่เคียงข้างในทุกๆวัน“เห็นเปิดตัวก็ไม่คิดว่าจะเอามาให้เร็วขนาดนี้”เป็นจริงตามที่ท็อปพูดเพราะในตอนนี้ท็อปคิดว่าเพื่อนสนิทอย่างฟ้าครามอาจจะยังไม่มาเรียน คงจะสวีทกับแฟนสาวเพราะอยู่ในช่วงแรกที่คบกัน“ยังไงกูก็แพ้ มึงเอาไปเถอะ” ฟ้าครามพูดขึ้นเพราะเขาเองก็ไม่อยากติดหนี้หรือค้างคานานๆ สู้จ่ายไปเลยจะได้จบเรื่องการเดิมพันสักที“เห็นไหมล่ะไอ้คราม กูบอกมึงแล้ว”“แล้วเป็นยังไงทำไมมึงกับน้องแก้มหอมลงเอยกันได้”ค่ายคิดไว้อยู่แล้วว่ายังไงฟ้าครามก็หนีไม่พ้นน้องแก้มหอม สุดท้ายยังไงก็ต้องตกม้าตายเพราะเพื่อนของแฟนสาวตัวเองน้องแก้มหอมเป็นถึงตัวท็อปมหาวิทยาลัย ชอบอ่อยชอบยั่วเล่นกับผู้ชายมามากมายนับประสาอะไรจะเอาชนะใจคนที่ไม่สนผู้หญิงอย่างฟ้าครามไม่ได้ถึงกว่าจะลงเอยกันก็เถอะแต่สุดท้ายน้องแก้มหอมก็ทำสำเร็จ ทำให้
“ร้านนี้นะ” แก้มหอมพูดขึ้นพร้อมกับจับมือฟ้าครามเดินเข้ามาในร้านอาหารญี่ปุ่นที่เธอเองก็มากินบ่อยจนติดใจในรสชาติ“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะแก้มหอมว่าเธอเข้าร้านนี้เพราะอะไร” ฟ้าครามพูดขึ้นทันทีพร้อมกับส่งสายตามองค้อนไปยังพนักงานหนุ่มที่เอาแต่ยืนยิ้มหน้าระรื่นให้กับแก้มหอม“อะไรของเฮียคราม หนูเข้าเพราะอาหารอร่อย”เป็นจริงตามที่แก้มหอมพูด เธอเข้าร้านนี้เพราะอาหารอร่อย ถึงพนักงานหน้าร้านจะหล่อและน่ารักมากแต่เหตุผลหลักๆก็เพราะรสชาติอาหารจริงๆ“ไม่ใช่ไอ้พนักงานต้อนรับคนนั้นหรือยังไง”“เฮียครามอย่าโหดสิ ร้านนี้อาหารอร่อยจริงๆนะ”แก้มหอมได้แต่ลูบแขนแกร่งให้ใจเย็นลง ตอนนี้เธอเชื่อแล้วจริงๆว่าเฮียครามขี้หึงขี้หวงมากแต่เป็นแบบนี้เธอชอบมากนะเพราะเธอรู้สึกสำคัญอยู่ตลอดเวลาสำคัญในที่นี้หมายถึงสำคัญกับเฮียครามเพราะเมื่อไหร่ที่เฮียครามหึงและเฮียครามหวงมันทำให้เธอรู้สึกดีและไม่เคยรำคาญอะไรเลยมีบ้างที่แอบกลัวเพราะไม่คิดว่าเฮียครามจะโหดขนาดนี้ เพราะเพียงแค่ส่งสายตาความไม่พอใจออกมา รังสีความโหดและความน่ากลัวกลับกระจายออกมารอบตัวจนแก้มหอมรู้สึกได้“ไม่ได้โหดแต่ตอนนี้ฉันกำลังหวง เธอยิ้มให้มันนะแก้มหอม”เป็นจร
“เธอไม่เคยกลัวอะไรแต่ทำไมตอนนี้ถึงกลัว”แน่นอนว่าฟ้าครามอยากรู้ไม่น้อย ปกตินิสัยส่วนตัวของแก้มหอมไม่ใช่เด็กขี้กลัวหรือขี้กังวลแบบนี้ เธอใจกล้าและกล้าทำกล้าลองไปหมดทุกอย่าง“เพราะท่านเป็นถึงคุณพ่อคุณแม่เฮียคราม หนูก็ต้องกลัวต้องกังวลอยู่แล้วเพราะหากท่านไม่ชอบหนูขึ้นมามันก็เท่ากับว่าความสัมพันธ์ของเราอาจจะต้องจบ”เป็นจริงตามที่แก้มหอมพูดออกมา อีกฝ่ายเป็นถึงคุณพ่อคุณแม่ของฟ้าคราม แก้มหอมจึงกังวลกลัวว่าเธออาจจะไม่ถูกใจเท่าทั้งสองและหากมันเป็นแบบนั้น การที่ความสัมพันธ์จะไปต่อมันก็ยากมากๆ“สบายใจเถอะ ยังไงคุณพ่อคุณแม่ของฉันก็ต้องชอบเธอ”“เฮียครามมั่นใจหรอ”“ฉันยังชอบเธอขนาดนี้แล้วคนอื่นจะไม่ชอบเธอได้ยังไง”ฟ้าครามมั่นใจไม่น้อยเพราะฟ้าครามรู้ดีว่าคุณพ่อคุณแม่ของตัวเองต้องชอบแก้มหอมแน่ๆ ถึงคุณพ่อคุณแม่จะไม่เคยพูดหรือถามไถ่เรื่องคนรักแต่ฟ้าครามก็มั่นใจว่าหากตัวเขารักใครหรือเลือกคนไหนแล้ว คุณพ่อคุณแม่ก็พร้อมที่จะยอมรับ“โอเคค่ะ ในเมื่อเฮียครามพูดแบบนี้ไปก็ไป”ในตอนนี้แก้มหอมไม่มีอะไรต้องกังวลหรือกลัวอีกต่อไป เฮียครามยืนยันแบบนี้มันก็พอทำให้แก้มหอมเบาใจได้บ้าง“ไปซื้อของกัน ฉันอยากซื้อของติดไม้ต
หลายปีผ่านไป“ไหนแฝดมาหาพี่เฟรชเร็ว” พี่สาวคนสวยอย่างเฟรชพูดขึ้นพร้อมกับกวักมือเรียกน้องชายของตัวเอง“พี่เฟรช ! มาแล้วๆ” สองแฝดพูดขึ้นพร้อมกับพร้อมเผยท่าทางดีใจออกมาจนคนเป็นพี่ยิ้มกว้าง“เย๊ย ! แฝดของพี่เฟรชเก่งมากๆ” อดไม่ได้ที่เฟรชจะเอ่ยชมน้องชายฝาแฝดเพราะเจ้าแฝดพวกนี้เชื่อฟังคนเป็นพี่สาวไปหมดทุกอย่าง“คุณแม่น้อยใจได้ไหมคะ ตอนคุณแม่เรียกก็ไม่ค่อยจะมาหาหรอก” แก้มหอมที่นั่งมองการกระทำของลูกๆก็ได้แต่พูดขึ้นเป็นจริงตามที่เธอพูดออกไป ทุกวันนี้เธอน้อยใจเจ้าแฝดชะมัดเพราะเจ้าแฝดไม่ค่อยจะฟังเธอสักเท่าไหร่ มีอะไรก็พี่สาวของเขาที่เหมือนจะเชื่อฟังและรักกันดี เห็นแบบนี้เธอก็ดีใจอยู่หรอกแต่มันก็อดที่จะน้อยใจลูกไม่ได้ ให้ตายเถอะ !“โอ๋ๆนะคะคุณแม่ เดี๋ยวหลังจากนี้เฟรชจะจัดการสองแฝดให้เอง” ลูกสาวคนสวยที่เห็นใบหน้าสวยของคุณแม่เศร้าลงก็ได้แต่เดินมาหา สองมือเล็กอ้าออกสวมกอดคุณแม่เอาไว้เป็นการให้กำลังใจ“คุณแม่น้อยใจจริงๆ”“แฝดต้องไม่ดื้อรู้ไหม หากคุณแม่เรียกต้องรีบมาเลยนะเข้าใจไหม”สุดท้ายพี่สาวคนสวยก็ต้องหันมาพูดกับสองแฝดเพราะทุกคนในบ้านรู้ดีว่าสองแฝดเชื่อพี่สาวมากกว่าอะไร ทุกครั้งหากมีเรื่องอะไรก็ต้อ
“คุณพ่อขาไหนบอกจะให้เฟรชอุ้มแฝดคนแรก” ลูกสาวคนสวยอย่างเฟรชพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้คุณพ่อกับคุณแม่กำลังอุ้มแขนอยู่ในอ้อมแขน ต่างกับเด็กน้อยคนนี้ที่อ้อมแขนว่างเปล่า“คุณพ่อขอโทษค่ะคนสวย พี่เฟรชนั่งบนเตียงกับคุณแม่เร็วเดี๋ยวพ่อจะเอาแฝดให้อุ้ม”ลูกสาวคนสวยทำตามคำพูดของคุณพ่ออย่างว่าง่าย ร่างเล็กของเด็กน้อยวัยสามขวบเศษปีนขึ้นมาบนเตียงกว้างของคุณแม่ นั่งด้วยท่าทางเรียบร้อยเพื่อเตรียมอุ้มน้องชายของตัวเอง“อุ้มสองคนได้ไหมคะ”“ไม่ได้ค่ะ พี่เฟรชต้องอุ้มทีละคนไม่งั้นน้องจะตก” แก้มหอมพูดขึ้นเพราะเธอมั่นใจดีว่าลูกสาวของเธออุ้มน้องสองคนในอ้อมแขนไม่ได้“เฟรชไม่อยากให้น้องตกค่ะ” ลูกสาวคนสวยตอบกลับมาตามตรงเพราะหากแฝดตกก็คงเจ็บไม่น้อย คนเป็นพี่อย่างเธอก็คงปวดใจมากๆ“งั้นรับน้องเกรทจากคุณแม่ไปนะคะ”“คนนี้น้องเกรทหรอคะ”“ใช่ค่ะ คนนี้เป็นแฝดพี่หรือน้องชายคนที่หนึ่งน้องของพี่เฟรช”“น้องน่ารักจังเลย แก้มแดงมากๆ” เฟรชพูดขึ้นพร้อมยกยิ้มให้กับน้องชาย ใบหน้าของลูกสาวคนสวยฉายแววความสุขออกมาอย่างปกปิดไม่อยู่ฟ้าครามและแก้มหอมที่กำลังมองอยู่ก็ได้แต่ยกยิ้มกับภาพที่เห็นเพราะภาพนี้เป็นภาพที่มีความสุขมาก“พี่เฟรชหอมน้อ
“สามคนกำลังดีนะแก้มหอม” ฟ้าครามพูดขึ้นเพราะฟ้าครามอยากมีลูกสามคน ในจำนวนสามคนฟ้าครามคิดว่าเป็นจำนวนที่พอดีและเหมาะที่สุด“เฮียครามจะมีน้ำยาหรือเปล่า”แก้มหอมสงสัยเป็นอย่างมาก การมีลูกคงไม่ใช่เรื่องง่ายและมีถึงสามคนก็คงไม่ใช่เรื่องเล่นๆ“ฉันมีแน่แต่เธอจะไหวไหมหากฉันจะมีสามคนจริงๆ”“ถามได้ไหมคะทำไมถึงอยากมีสามคน”ในตอนนี้แก้มหอมอยากรู้เหตุผลเพราะแก้มหอมไม่คิดว่าฟ้าครามจะอยากมีจำนวนที่เยอะแบบนี้ ในใจคิดว่าคงแค่สองเพราะฟ้าครามก็มีพี่น้องแค่สองคนหากรวมตัวเอง“เพราะฉันมีน้องชายแค่คนเดียวคือไอ้เมฆ เวลาทะเลาะกันก็ไม่มีคนกลางเลยอยากให้มีคนกลางไว้ห้าม”“ส่วนหนูเป็นลูกคนเดียว บางครั้งก็เหงาเลยอยากมีลูกสองคนไว้เป็นเพื่อนกันเวลาใช้ชีวิตและทำอะไร”แน่นอนว่าฟ้าครามเริ่มคิดมากกับคำพูดของแก้มหอมเพราะตัวเขากับแก้มหอมดันคิดไม่เหมือนกันและหากแก้มหอมยืนยันอยากจะมีแค่สองคน ยังไงฟ้าครามก็ต้องจำยอมเพราะแก้มหอมคือคนที่อุ้มท้อง คือคนที่ต้องเสียสละร่างกายและอะไรหลายๆอย่าง ฟ้าครามไม่กล้าเห็นแก่ตัวอยากจะมีลูกมากมายโดยไม่สนใจความคิดของแก้มหอมหรอกนะ“แค่สองคนหรอ”“หนูอยากมีแค่สองคนนะแต่ในเมื่อเฮียครามอยากมีสาม ไว้
“แต่เฮียครามไม่มีของที่อยากได้จริงๆหรอคะ” แก้มหอมถามขึ้นเธออยากซื้อของขวัญแสดงความยินดีให้กับคนรักแต่เธอเพียงไม่รู้จะซื้ออะไรเพราะเฮียครามมีครบทุกอย่าง เธอเลยเลือกที่จะถามออกไป“อยากได้เธอ ถึงตอนนั้นเธอตามใจฉันได้หรือเปล่า “ฟ้าครามตอบกลับมาตามตรงเพราะของขวัญชิ้นเดียวที่ตัวเขาอยากได้ก็คงไม่พ้นแก้มหอม“หนูไม่เคยตามใจเฮียครามด้วยหรอ หากเฮียครามอยากได้หนู มีหรอที่หนูจะขัด”เป็นจริงตามที่แก้มหอมพูดเพราะเมื่อไหร่ที่ฟ้าครามอยาก แก้มหอมไม่เคยขัดได้เลยเพียงฟ้าครามจับนิดลูบหน่อยแก้มหอมก็เคลิบเคลิ้มไปกับทุกๆ สัมผัส“ก็ไม่”“เรื่องแบบนี้ไม่เห็นต้องถามเลย”“เธอว่าหากเราย้ายจากคอนโดไปอยู่บ้านมันจะดีกว่านี้ไหม” เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาฟ้าครามคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วแต่ก็พึ่งมีโอกาสที่จะถามแก้มหอมในตอนนี้“บ้านไหนคะ บ้านเฮียครามหรอ” แก้มหอมถามกลับไปเพราะคงไม่มีบ้านไหนได้อีกแล้วนอกจากบ้านของเฮียครามหากเป็นบ้านของเธอก็คงไม่ใช่เพราะอยู่ภาคใต้ของประเทศค่อนข้างห่างไกลเมืองหลวงอย่างกรุงเทพพอสมควร“ไม่หรอกแต่เป็นบ้านของเราสองคน”“เฮียคราม” แก้มหอมตกใจไม่น้อยกับคำพูดที่ได้ยิน หากเฮียครามพูดว่าบ้านของเราสองคน
“เข้าใจแล้วครับแต่ยังไงผมก็จะจัดมาให้เหมาะสม” ฟ้าครามพูดขึ้นเพราะเรื่องสินสอดหากไม่มีฟ้าครามก็ไม่ยอม ฟ้าครามอยากให้เกียรติแก้มหอมและครอบครัวในส่วนนี้ิ“เฮ้อ ! คุยกันเหมือนจะแต่งเร็วๆนี้ หนูยังเรียนไม่จบนะ” แก้มหอมพูดขึ้นเพราะเรื่องแต่งงานคงใช้เวลาอีกสักพักแต่คุณพ่อคุณแม่ของเธอดันคุยกันราวกับว่าจะแต่งเร็วๆนี้“เรียนไม่จบแล้วแต่งก่อนไม่ได้หรือยังไง”ฟ้าครามคงไม่รอถึงสามปีหรอก เขาคิดไว้แล้วว่าหากคุณพ่อคุณแม่ของแก้มหอมอนุญาต เขาก็จะไม่รอช้าที่จะไปคุยกับคุณพ่อคุณแม่ให้มาสู่ขอและจัดงานให้เร็วที่สุด“อยากแต่งก็ให้คุณพ่อคุณแม่มาขอนะเฮียคราม”“เร็วๆนี้แน่นอน” ฟ้าครามตอบกลับไปตามตรงเพราะมันคงไม่นานเกินรอ ฟ้าครามอยากเป็นเจ้าของแก้มหอมเต็มตัวแล้วถึงตอนนี้จะมีสถานะคำว่าแฟนแต่มันเทียบไม่ได้เลยหากฟ้าครามกับแก้มหอมได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย“พ่อลูกเขยมาคุยกับแม่ทีตะ” คุณแม่เมื่อเห็นว่าจบเรื่องแล้วก็ได้แต่ชวนลูกเขยอย่างฟ้าครามมาคุยนอกบ้านเพราะเธอมีเรื่องจะคุยกับลูกเขยคนนี้เป็นการส่วนตัว“อิคุยไอ้ไหร คุยตรงนี้แหละ” คุณพ่อที่ไม่เห็นด้วยก็ได้แต่ห้ามปรามเพราะเขาอยากรู้ว่าภรรยาผู้เป็นที่รักจะคุยอ
“ลงมาสักที รู้มั้งม้ายว่านั่งรอนานจังแล้ว”เมื่อเห็นฟ้าครามลงมา คุณพ่อก็ไม่รอช้าพูดขึ้นเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนในห้องนอนลูกสาวทำตัวของเขานอนไม่หลับ อยากจะไปเคาะประตูห้องให้รู้แล้วรู้รอด“เอ่อ…คุณพ่อมีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ” ฟ้าครามถามกลับไปเพราะตื่นเช้ามา มีคุณพ่อมานั่งรอพูดคุยแบบนี้เขาเองก็กังวลไม่น้อย“ทำไอ้ไหรไว้ยังอิถามเหลยเหอ”“ใจเย็นๆตะพี่ อิทำไหรคิดถึงสาวนุ้ยมั้ง” คุณแม่ได้แต่เดินเข้ามาห้ามปราม มือเล็กลูบแขนแกร่งของสามีเพื่อหวังให้ใจเย็นลงมากกว่านี้“เพราะคิดถึงสาวนุ้ยนี่แหละ พี่ถึงอิแหลงกับมัน” คุณพ่อตอบกลับมาตามตรงเพราะเขาคิดถึงและนึกถึงลูกสาวมากเลยอยากจะคุยเรื่องนี้ไม่รู้แล้วรู้รอด“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณพ่อ”“มาๆ ตามมาคุยนอกบ้าน”คุณพ่อรู้ดีว่าตัวเขาคงเสียงดังเพราะฉะนั้นแล้วควรออกไปคุยข้างนอกคงจะดีที่สุดเพราะกลัวว่าลูกสาวจะตื่นหากได้ยินเสียงโวยวายของตัวเอง“คะ…ครับ”“รู้มั้งม้ายว่าแรกคืนทำไอ้ไหร”“เอ่อ…คือว่า”แน่นอนว่าฟ้าครามอั้มอึ้งไม่รู้จะตอบอะไรออกไป การที่คุณพ่อถามแบบนี้ฟ้าครามมั่นใจว่าเสียงการกระทำต่างๆของเมื่อคืนคงเล็ดลอดออกมา“ลูกผู้ชายทำแล้วต้องกล้ารับ”“ผ
“อยู่นี่แล้วทำไมโดนตัวนิดหน่อยไม่ได้ ปกติเธอแทบจะคลานเข้ามาหาฉัน” ฟ้าครามถามขึ้นพร้อมกับเริ่มใช้มือลูบไล้ไปตามร่างกายสวย ใบหน้าหล่อก้มลงคลอเคลียกับลำคอขาวเพื่อสูดดมความหอม“ก็ที่นี่บ้านหนู ทำอะไรก็เกรงใจพ่อกับแม่” แก้มหอมตอบกลับไปตามตรงเพราะห้องของเธอไม่เก็บเสียง จะทำอะไรก็เกรงใจคุณพ่อคุณแม่กลัวว่าจะได้ยิน“ไม่เสียงดังหรอกน่า”“แต่หนูจะเสียงดัง”เพราะแก้มหอมรู้ตัวดีว่าตัวเองไม่สามารถเก็บเสียงของตัวเองไว้ได้ เฮียครามไม่ใช่คนปรานีในเรื่องเซ็กซ์ หากได้ทำหรือได้กระแทกก็จะใส่สุดเต็มแรงจนเธอแทบจะตายทุกครั้ง“ฉันอยาก”“ไม่เอาหน่าเฮียคราม” แก้มหอมได้แต่เอ่ยห้ามปรามเพราะสถานที่มันไม่เหมาะ รู้ดีว่าเธอกับเฮียครามห่างหายเรื่องพวกนี้มาหลายวันแล้วแต่จะทำยังไงได้ในเมื่อสถานที่มันไม่อำนวย“ให้รางวัลผัวหน่อยไม่ได้หรือยังไง อุตส่าห์เอาชนะใจคุณพ่อตาได้เลยนะ”“ห้องไม่เก็บเสียง “” เธอก็กลั้นเสียงเอาไว้สิ”“กลั้นไม่ได้หรอก เฮียครามกระแทกใส่แต่ละครั้งแรงจะตายไป”คำพูดของแก้มหอมเพิ่มอารมณ์ความอยากให้ฟ้าครามได้อย่างดี ใครจะคิดว่าเพียงคำพูดประโยคเดียวจะทำให้ฟ้าครามรู้สึกไม่เป็นตัวเองแบบนี้“เธอกำลังทำให้ฉันอด
“คุณพ่ออยากให้ผมพิสูจน์ตัวเองไม่ใช่หรอครับ” ฟ้าครามถามขึ้นเพราะที่ทำอยู่ในตอนนี้ก็เพราะพิสูจน์ตัวเองให้คุณพ่อเห็นและมั่นใจในตัวเขา“เห็นแล้ว”แน่นอนว่าคุณพ่อเห็นและรับรู้ทุกอย่าง ทุกความคิดที่เคยคิดเกี่ยวกับคนกรุงเทพมันหายไปหมดเมื่อได้เจอคนรักของลูกสาวเพราะผู้ชายคนนี้มีแต่ความจริงใจและจริงจังกับทุกอย่าง“เห็นแล้วแล้วเป็นยังไงบ้างครับ พอเปิดใจให้ผมได้ยัง”“ถ้าไม่เปิดใจอิได้เรียกว่าคุณพ่อเหอ”“ขอบคุณครับคุณพ่อ”ใบหน้าหล่อยกยิ้มออกมาด้วยความดีใจเพราะฟ้าครามเองก็ทำทุกอย่างเพื่อคำคำนี้ คำว่าเปิดใจที่คุณพ่อพูดออกมา ตอนนี้ฟ้าครามเหมือนยกภูเขาออกจากอก ความกลัวและความกังวลที่มีอยู่ในใจมลายหายสิ้น“บ่อแรกสูบน้ำเหม็ดแล้วพร้อมลงบ่อยัง”“พร้อมครับ” ฟ้าครามตอบกลับไปตามตรงเพราะเขาพร้อมจริงๆ อันที่จริงมันก็เป็นประสบการณ์ใหม่ที่ดีไม่น้อยและฟ้าครามก็พร้อมจะเรียนรู้ทุกอย่าง“คุณพ่อจะไม่ลงกับผมจริงๆหรอครับ”“ไม่ลง”“อะ…อ้าว แล้วผมลงกับใครครับ”“คนงานจังหู้เหม็ด เขาก็ลงกันลุย”“เข้าใจแล้วครับแล้วแต่เธอไม่ลงกับฉันจริงๆหรอแก้มหอม”สุดท้ายฟ้าครามก็หันหน้ากลับมาถามแก้มหอมเพราะคุณพ่อไม่ลงแล้ว เขาเองก็อยากมีแก้
“แก้มหอมตื่นได้แล้ว เด็กดีของฉันตื่นได้แล้วนะ” ฟ้าครามที่ถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องนอนของแก้มหอมก็เขย่าตัวอีกคนเบาๆ“อื้อ…เฮียครามทำไมรีบปลุกหนูจัง” แก้มหอมงัวเงียขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียจทำเอาฟ้าครามถึงกับยกยิ้มกับความน่าเอ็นดู“คนเต็มบ้านเธอแล้ว ฉันต้องรีบตื่นไปช่วยงานพ่อเธอ”“ให้ตายสิ ! หนูลืมเลยเดี๋ยวหนูเปลี่ยนชุดก่อนนะ” แก้มหอมพูดขึ้นพร้อมกับดีดตัวขึ้นจากเตียงเธอลืมไปสนิทเลยว่าวันนี้ที่บ้านจับกุ้งต้องตื่นเช้า ให้ตายสิ ! ตอนนี้ที่บ้านคงวุ่นวายพอตัว“แล้วฉันใส่ชุดนี้ได้ไหม”“ไม่ได้เลยเฮียคราม”เป็นจริงตามที่แก้มหอมพูดออกมาเพราะชุดกับเฮียครามติดแบรนด์เนมและราคาไม่ใช่เล่นๆ หากเลอะโคลนก็คงน่าเสียดายไม่น้อย“ทำไมล่ะ ฉันว่ามันโอเคนะ”“ลงโคลนนะเฮียคราม เสื้อแบรนด์หรูขนาดนี้โดนโคลนคงเสียดายแย่”“แล้วให้ฉันใส่ชุดอะไร ฉันไม่มีเสื้อผ้าอื่นๆหรอกนะ”เสื้อผ้าของฟ้าครามก็มีแค่นี้และมีแต่แบบนี้ หากไม่ให้เขาใส่เสื้อผ้าตัวเองเขาจะใส่อะไรได้อีกเพราะฟ้าครามไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าธรรมดามาเลยเอาจริงๆมันก็ธรรมดานั่นแหละ เป็นเสื้อผ้าที่ฟ้าครามใส่ในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว“เสื้อผ้าพ่อหนู เดี๋ยวหนูไปหามาให้”“