Share

ตอนที่ 37

last update Last Updated: 2025-02-10 17:36:45

ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง!

“รู้แล้ว กดไรนักหนา”

แอ๊ดดดด!

“มาทำไม”

“ทำไมยังไม่แต่งตัว”

“ถามว่ามาทำไม นี่ออกไปนะ ใครให้เข้า”

“บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าวันนี้ไปเรียนพร้อมกัน”

“แต่ฉันไม่ได้รับปาก”

“ไป แต่ง ตัว... ถ้ายังช้าฉันจะสานต่อจากเมื่อคืน”

“เออ! ไปก็ได้ รอเดี๋ยว เอาแต่ใจชะมัด”

หลังจากที่ฉันไม่สามารถทัดทานคนที่เอาแต่ใจได้ ก็ต้องรีบพาตัวเองมาแต่งตัว ทั้ง ๆ ที่กะไว้ว่าวันนี้จะเกเรียนไปทำบางอย่าง แต่เจ้ากรรมนายเวรก็มารอรับถึงหน้าห้องซะงั้น

มันน่าโมโห!

“จะกินอะไรก่อนไหม”

“ไม่ค่ะ ไปม.เลย”

เขามองหน้าฉันนิดหน่อย แต่ไม่ได้พูดอะไร ก่อนที่เราจะออกจากห้อง

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถของไอ้คนบ้าอำนาจเรียบร้อยแล้วค่ะ แถมในรถยังเงียบจนน่าอึดอัดใจ

“แพรวา ต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่ ถ้าวันไหนเธอเรียกฉันว่านายหรือคุณ ฉันจะจูบเธอให้ขาดใจตายไปเลย”

ฉันอ้าปากหันไปมองคนด้านข้างอย่างคาดไม่ถึง บทจะพูดก็โพล่งขึ้นซะอย่างนั้น แถมยังเป็นเรื่องหน้าอายอีก

“ไม่ได้ขู่นะ เธอจะลองก็ได้ หงุดหงิดตั้งแต่เมื่อคืนเดี๋ยวเรียกคุณเรียกนายอยู่นั่นแหละ นับจากวันนี้ไปถ้าเธอหลุดเรียกฉันแบบนั้น ฉันจูบเธอจริง ๆ เลยคอยดู”

“...”

ฉันมองเขาด้วยความตกตะลึ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 38

    “ไปเรียนได้แล้วพวกมึง เดี๋ยวสาย”ผมพูดกับพวกมัน ก่อนจะลุกเดินนำออกมา มันสองตัวก็บ่นเรื่องไม่อยากเรียนเล็กน้อย บ่นพอเป็นพิธีสุดท้ายก็ต้องเข้าด้วยความที่พวกผมอยู่ปีสาม งานต่าง ๆ ก็เริ่มเยอะขึ้น ผมรีบเคลียร์รายวิชาในหลาย ๆ รายวิชาให้จบภายในปีนี้ เพราะปีหน้าผมตั้งใจจะลงฝึกงานอย่างเดียว ไม่ลงเรียน ซึ่งมันก็เป็นไปตามที่ผมคิดครับ ทุกวิชาที่ผมคำนวณสามารถจบได้ในภาคการเรียนที่สองหรือเทอมหน้าพอดี เพราะฉะนั้นพอขึ้นปีสี่ ผมก็ฝึกงานได้อย่างสบายใจฝึกงานของผม มันไม่ใช่แค่ฝึกนะครับ แต่มันคือการบริหารงานเลย ตอนแรกผมก็คิดว่าจะลงฝึกงานของบริษัทอื่น แต่พี่ชายผมเฮียมาร์ตินน่ะสิครับ บอกให้ผมไปฝึกงานที่บริษัท และถ้าเฮียมันพูดมาแบบนี้ ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วย เลยจำใจต้องไปฝึกงานที่บริษัทของครอบครัวตัวเองแทนถามว่าดีไหมมันก็ดีแหละ ถือโอกาสเรียนรู้งานและบริหารไปด้วยโดยตรง แต่ ถึงผมไม่ได้มาฝึกงานที่บริษัทจริง ผมก็ทำงานบริหารที่นี่อยู่แล้วไหมอะ เฮียผมมันร้าย ที่มันบอกให้ผมมาฝึกงานที่นี่ เพราะมันจะหาเวลาไปม่อสาวอะดิ มันเป็นพี่ชายผมทำไมผมจะไม่รู้ไม่รู้มันกะล่อนเหมือนใคร คนบ้าอะไรใช้ร่างกายตัวเองโคตรเปลือง ผมนี่ยอมมั

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 39

    “ชะนีแพรว ยังไง ช่วงนี้ตัวติดกับพี่มาร์คัสจังเลยนะยะ”“ใครว่าฉันอยากจะติดกับเขาเล่ายัยรัน มีแต่เขานั่นแหละมาบังคับขู่เข็ญและพาตัวเองมาติดกับฉันราวตังเมอยู่แบบนี้”ฉันตอบยัยรันอย่างอารมณ์ไม่ดีเพราะนี่ผ่านมาเป็นอาทิตย์ตั้งแต่วันที่เขารับส่งฉันวันนั้น เขาก็รับส่งฉันทุกวัน และที่ฉันอารมณ์ไม่ดีอยู่แบบนี้ เพราะว่าก่อนหน้านี้ฉันกับเขาทะเลาะกันเรื่องนี้น่ะสิพอฉันเถียงว่าไม่ต้องมารับจะมาเอง เขาก็โวยวายยกใหญ่ อ้างนั่นอ้างนี่ จบท้ายไม่มีใครยอมใคร เขาจึงกระชากฉันเข้าไปจูบ นี่ยังเจ็บปากไปหายเลย เหอะ“หรือว่าพี่มาร์คัสจะชอบแกวะแพรว”“อีตานั่นเนี่ยนะ ไม่มีทางหรอกฟ้า”“แต่หวานคิดแบบฟ้านะ เราว่าพี่มาร์คัสชอบแพรวแน่ ๆ เลย ไม่งั้นจะมาคอยรับคอยส่งแพรวแบบนี้เหรอ”“ไม่ใช่หรอก เขาแค่ต้องการเอาชนะฉันเท่านั้นแหละ”ฉันตอบพวกมัน ทั้ง ๆ ที่ในใจฉันเต้นตึกตึกราวกับเสียงรัวกลองที่จริงที่ฉันไม่ให้พี่มันมารับมาส่งจนเราทะเลาะกัน ก็เพราะฉันกลัวใจตัวเองว่าจะชอบเขาไปมากกว่านี้นี่แหละ ฉันกลัวตัวเองจะหวั่นไหว ถึงฉันพยายามจะปิดกั้นเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยได้ผลยิ่งเขาดูแลฉันดีเท่าไหร่ ความรู้สึกที่ฉันพยายามกดและห

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 40

    “แพรว พี่แกเหรอวะ”“อืม จำไม่ได้ ?”“เปล่า แค่ไม่แน่ใจ”“โคตรโหดอะแพรว”“หึ ธรรมดามาก ถ้าแกรู้จักพวกพี่เขา เหตุการณ์เมื่อกี้จะเป็นอนุบาลไปเลย”ฉันตอบยัยรัน ส่วนยัยฟ้ากับหวานนั้น เหมือนสติหลุด ยืนอึ้งตื่นตะลึง ยังไม่ยอมหันมาคุยกับฉันเลย“ยัยฟ้ายัยหวานเลิกอึ้งได้แล้วพี่เขาเดินไปนู่นแล้ว”เหมือนรันจะรู้ใจฉัน มันรีบเรียกยัยสองสาวทันที“แฮ่ ตกใจนิดหน่อยเอง”ฟ้ากับหวานพูดออกมาพร้อมกัน ฉันส่ายหัวใส่มันอย่างปลง ๆ ก่อนจะรีบเดินตามพี่ ๆ ไปฉันไม่อยากเสี่ยง ขืนช้าฉันตายแน่! ส่วนเพื่อน ๆ ของฉันก็ไปเข้าเรียนตามปกติ รู้สึกผิดเหมือนกันนะที่ไม่ได้เข้าเรียน... หึ เชื่อฉันไหมล่ะ ว่าฉันไม่ได้รู้สึกผิดอย่างที่พูดฉันเดินตามพวกพี่ลินมาจนถึงห้องประชุม แต่ไม่ได้เข้าไปด้วย ฉันเลือกที่จะนั่งรอที่โซฟาด้านนอก ส่วนคนอื่น ๆ เข้าไปหมดรวมถึงพี่มาร์คัสด้วยส่วนหัวข้อการประชุมฉันคิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับมหา’ลัย เพราะครอบครัวพี่ปรางค์มีหุ้นที่นี่ และการที่พี่ปรางค์เลือกมาประชุมเองแบบนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องสำคัญพอตัวจริง ๆ พี่ปรางค์ก็จะให้ฉันเข้าไปด้วย แต่ฉันปฏิเสธเพราะมันเป็นเรื่องมหา’ลัย ฉันเป็นแค่นักศึกษาแถมยังเป็นคนนอ

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 41

    K ผับฉัน พี่ลิน พี่ปรางค์ พี่มีน ก็เดินทางมาถึงสถานเริงรมย์ของเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทุกคนต่างแต่งตัวด้วยสไตล์ที่เป็นตัวของตัวเอง ฉันเลือกที่จะแต่งตัวง่าย ๆ อย่างที่วัยรุ่นทั่วไปเขาแต่งกัน ไม่โป๊มาก ออกจะเรียบร้อยไปด้วยซ้ำK ผับ เป็นสถานประกอบการณ์ของพี่คิมเพื่อนพี่มาร์ท ฉันไม่ได้สืบหรอกนะ พี่เขาเป็นคนบอกเอง เพราะพี่เขาเป็นคนเสนอให้เรามาฉลองที่นี่ ซึ่งมันก็ดีเพราะการที่พี่เขาเสนอมาแบบนี้ นั่นหมายความว่าเราไปต้องเสียเงิน เราจะกินอะไรเท่าไหร่ก็ได้! จริงอยู่ที่พวกฉันต่างมีเงิน แต่แหมของฟรีใคร ๆ ก็ชอบใช่ไหมล่ะ มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะปฏิเสธ“เซ็กซี่จังเลยนะคะพี่ปรางค์ พี่มีนพี่ลินก็สวยมาก ๆ เลยค่ะ ลงตัวสุด ๆ”“น้อย ๆ หน่อยยัยแพรว แซวพวกพี่ ตัวเราเองก็น่ารักไม่น้อยเลยนะ” ฉันกับพี่ปรางค์พูดหยอกล้อกัน ส่วนพี่มีนกับพี่ลิน ก็มองหาบรรดาหนุ่ม ๆ ที่นัดเรามา“ไปเถอะ”พี่ลินพูด ก่อนจะเดินนำเราเข้าไปที่โต๊ะวีไอพี พอไปถึงเราทั้งหมดก็ทักทายกันพอเป็นพิธี ก่อนจะต่างคนต่างจับจองที่นั่ง พวกเรานั่งข้างกัน มีเพียงแค่พี่ลินคนเดียวที่ไม่ได้นั่งอยู่กับพวกฉัน เพราะโดนพี่มาร์ทคว้าหมับใ

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 42

    รถยังคงแล่นไปเรื่อย ๆ ตามท้องถนน มุ่งตรงไปยังคอนโดของฉัน ก็ยังดีที่เขาไม่พาฉันไปที่อื่น ท้องถนนเวลาค่ำคืนเงียบสงัด ไม่มีรถพลุกพล่านเหมือนตอนกลางวัน จึงทำให้ฉันและเขามาถึงจุดหมายปลายทางด้วยความเร็วกว่าปกติ“เปิดประตู”ฉันบอกเขา เมื่อเรานั่งเงียบใส่กันอยู่ในรถมาราวครึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่มาถึง คนที่บอกว่ามีเรื่องจะคุยกลับไม่เปิดปากพูด นอกจากนั่งมองฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง จนฉันที่อดทนต่อความเงียบนี้ไม่ไหวพูดขึ้นก่อนเองฉันล่ะอยากจะฆ่าเขานัก มาถึงตั้งครึ่งชั่วโมง แต่เขากลับไม่เปิดประตูให้ฉันลง คิดดูสิว่ามันน่าหงุดหงิดแค่ไหน นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันเหนียวตัวอยากจะอาบน้ำ ฉันไม่มีวันพูดกับเขาก่อนหรอก“พูดได้แล้วเหรอ เห็นนั่งเงียบมาตั้งนาน มีปากแล้ว”“เปิดประตู”ฉันไม่ตอบเขา นอกจากจะพูดประโยคเดิมอีกครั้ง“ไม่เปิด เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง”“ไม่มีเรื่องจะคุย เปิดประตูสักทีเถอะค่ะ” “ไม่”“เอ๊ะ”ฉันหันไปเผชิญหน้ากับเขาอย่างสุดจะทน เขาจะเอาอะไรกับฉันนักหนา คนบอกไม่คุย ๆ ฟังไม่เข้าใจหรือไง“จะเอายังไง”และก็เป็นฉันเหมือนเดิมที่ถามเขาออก มันไม่ใช่การถามดี ๆ เป็นการถามที่หาเรื่องเขาไปในตัวด้วย“เราต้องคุยกั

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 43

    นี่ก็ผ่านมาได้อาทิตย์กว่า ๆ แล้วตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของฉันก็เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือวุ่นวายมากขึ้น เพราะพี่มาร์คัสยังตามติดฉันแจ แถมบังคับให้ฉันเรียกเขาว่าพี่มาร์คอีกเขาบอกว่าชื่อมาร์ค เป็นชื่อที่ให้เฉพาะครอบครัวและคนสำคัญเรียก ฉันก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเขาถึงให้ฉันเรียก เลยแกล้งไม่เข้าใจใสซื่อพูดกับเขา ว่าจะให้ฉันเรียกเขาแบบนั้นทำไม ฉันกับเขาเราไม่ได้เป็นอะไรกัน และนี่คือคำพูดที่เขาพูดกับฉัน“เพราะพี่อยากให้แพรวเป็นคนสำคัญของพี่ไง”นั่นแหละค่ะ ตอนฟังเขาพูดคือฉันไม่ไม่เป็นเลย ใจเต้นแรงมาก เหมือนจะทะลุออกมานอกอก เขานี่อันตรายกับฉันจริง ๆส่วนเพื่อน ๆ ที่ฉันบอกว่าจะห่าง ๆ ฉันทำตามที่พูดนะคะและบอกกับพวกมันตามตรง พวกมันก็เข้าใจ ช่วงนี้ฉันเลยไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับพวกมันมากนัก ห่างกันขนาดไหน ห่างจนฉันเพิ่งมารู้เรื่องว่ายัยฟ้ากับพี่เลโอเขาคบกันอยู่เมื่อวาน ใช่ค่ะฉันเพิ่งรู้เมื่อวาน!เป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่ายินดีนะคะ น่ารักดี ส่วนความหวานยกให้พี่เมฆกับยัยหวานเลย หวานกันออกหน้าออกตา จนเพจมหา’ลัยตั้งฉายาให้ว่าคู่รักแห่งปีมาพูดถึงเรื่องแก๊งผีเสื้อบ้างดีกว่า สองสามวันมานี้ฉันรู้สึกว่าพวกมันตามฉันถี

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 44

    เวลาพี่มาร์คัสอยู่กับฉันสองคนถ้าเขาไม่โกรธหรือน้อยใจอะไร เขาจะชอบมาอ้อนฉัน ทำท่าทางน่ารัก ๆ ให้ แถมยังดูแลฉันเป็นอย่างดีอีก เนี่ย! พี่เขาทำแบบนี้แล้วจะไม่ให้ฉันหวั่นไหว มันจะเป็นไปได้อย่างไรกันเล่า แต่มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเขาเอ่ยปากขอฉันเป็นแฟนน่ะนะเฮ้อ คิด ๆ แล้วก็ปวดหัวฉันแทบไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาคิดกับสิ่งที่เขาแสดงออก มันตรงกันจริง ๆ หรือเปล่า ยอมรับว่ากลัว กลัวว่าตัวเองจะเสียใจและผิดหวัง ถ้าพี่มาร์คัสไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิด หมายถึงถ้าเขาหลอกฉัน ฉันคงไม่มีวันให้อภัยเขาแน่ ๆ หึ ฉันนี่รู้สึกเป็นวงกลมจริง ๆ เลยเชียว‘ว้าถึงคอนโดละ เลิกคิดได้แล้วยัยแพรว อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด’“ถึงแล้วครับ เป็นอะไรไม่พูดไม่จา เห็นนั่งเหม่อมาสักพักแล้ว”“เปล่าค่ะไม่ได้เป็นอะไร แค่คิดอะไรเพลิน ๆ”“แน่นะ”“ค่ะ แล้วนี่พี่มาร์คัสจะกลับเลยไหมคะ”ฟอด“บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เรียกว่าอะไร ทำไมชอบดื้อจัง อยากลองดีเหรอ” ฉันมองค้อนใส่เขาวงโต“ชอบฉวยโอกาส”“ก็แล้วเราเปิดโอกาสให้ฉวยทำไมล่ะครับ แต่ว่าพี่ก็อยากทำมากกว่าจูบกับหอมแก้มนะ ลองไหม มันดีนะ”เพียะ!“หยุดพูดจาสองแง่สามง่ามเลยนะคะพี่มาร์ค ทะลึ่งใหญ่แล้วนะคะ ไม่ค

    Last Updated : 2025-02-10
  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 45

    “โทรเรียกตำรวจไหม”“ไม่ต้องหรอกค่ะ ยังก่อน เดี๋ยวแพรวจัดการเอง”“ทำไมล่ะ แพรวควรแจ้งนะ มีคนมาทำร้ายถึงในห้องแบบนี้”“แจ้งไปก็เท่านั้น พวกมันจะไหวตัวทันเสียเปล่า ๆ ที่สำคัญตำรวจจะตามเรื่องนี้กับแพรวไม่หยุด แพรวขี้เกียจต้องมานั่งตอบคำถาม”“แล้วจะปล่อยไปเฉย ๆ แบบนี้เหรอ นี่มันจงใจฆ่าแล้วนะ”“ค่ะ ปล่อยไปเฉย ๆ”“แพรว! แต่อย่างน้อยก็ควรแจ้งความเอาเรื่องพวกมัน จะได้รู้ว่าใครที่ต้องการทำร้ายเธอ”“เชื่อแพรวเถอะค่ะว่าแจ้งไปก็ไม่มีประโยชน์ ตามเองง่ายกว่าเยอะ”“จะตามยังไง”“พี่มาร์คดูนี่สิคะ กลุ่มคนเดิม ๆ ที่ตามแพรว และตามทำร้ายแพรว แพรวไม่เคยมีศัตรูที่ไหน แต่กลุ่มนี้กลับตามแพรวอย่างนั้น ถ้าแพรวแจ้งความแล้วพูดกับตำรวจแบบนี้พี่มาร์คคิดว่าตำรวจจะเงียบไหมล่ะคะ เขาต้องซักฟอกแพรวอีกนาน และเชื่อเถอะว่าตำรวจทำอะไรพวกมันไม่ได้หรอก”ฉันเลิกเสื้อคนร้ายให้พี่มาร์คดูรอยสักที่อยู่ด้านหลัง และอธิบายยาวเหยียดให้เขาเข้าใจ“แล้วทำไมแพรวถึงคิดว่าตำรวจจะทำอะไรไม่ได้ล่ะ”“เพราะถ้าทำได้ ป่านนี้คนที่ทำร้ายพ่อยัยรันคงไปนอนอยู่ในคุกแล้วค่ะ”“แพรวจะบอกพี่ว่าเป็นกลุ่มคนเดียวกันงั้นเหรอคะ”“ค่ะ แพรวบอกแบบนั้น”“บอกพี่ได้ไห

    Last Updated : 2025-02-10

Latest chapter

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 61 จบ

    “พี่มาร์คคะ ปล่อยแพรวก่อนดีกว่าไหมคะ”“ปล่อยทำไมล่ะครับ อยู่แบบนี้ดีแล้ว”“คือแพรวร้อนน่ะค่ะ”“ร้อนเหรอครับ ห้องเราเปิดแอร์นะที่รัก เรามาซ้อมเข้าหอกันดีไหม”จบคำพูดพี่มาร์คก็เคลื่อนใบหน้าเข้ามาหาฉันอย่างช้า ๆ จนในที่สุดปากเราสองคนก็สัมผัสกัน พี่มาร์คบรรจงจูบฉันอย่างดูดดื่ม สูบเอาความหอมหวานจากริมฝีปากอิ่มของฉันอย่างตะกละตะกลามรสจูบของเขาลึกล้ำปลุกเร้าให้ฉันเกิดอาการประหลาดจนควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ สมองและการกระทำของร่างกายไม่สัมพันธ์กัน มือของฉันสอดเข้าโอบรอบคอของเขาก่อนจะลูบไล้มือไปยังแผ่นหลังของเขาอย่างแผ่วเบาฉันได้ยินเสียงครางเบา ๆ ออกมาจากลำคอของเขาในขณะที่ปากเราสองคนยังจูบกันอยู่ พี่มาร์คถอนริมฝีปากออกไป แล้วมองฉันด้วยนัยน์ตาหวานฉ่ำ“หวาน พี่จูบเก่งไหมครับ”“คนบ้า”เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มหน้าฟัง จนฉันอดที่จะต่อว่าเขาไม่ได้“เอาจูบแบบเมื่อกี้อีกไหมครับ”“พอแล้วค่ะ ปากแพรวช้ำหมดแล้ว”ฉันพูดออกมา เพราะกลัวมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ตั้งแต่ที่เราคบกันไม่เชื่อก็ต้องเชื่อที่พี่มาร์คเขาไม่เคยทำอะไรฉันมากไปกว่าการกอดและจูบเลย ซึ่งการที่เขาทำตัวสุภาพบุรุษแบบนี้มันแอบทำให้ฉันกลัวว่

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 60

    2 เดือนต่อมา“แพรว เรียบร้อยหรือยัง ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ”“เสร็จแล้วค่ะพี่ปรางค์ อย่าเร่งสิคะแพรวตื่นเต้นเหมือนกันนะ”“เสร็จแล้วก็ออกมาให้พี่ดูสักทีสิ มัวแต่อยู่ในห้องน้ำอยู่นั่นแหละ”แอ๊ด!“สวยมากเลยแพรว”“น้องสาวพี่สวยที่สุด”“หวานมาก”ฉันเขินไปกับคำชมของพวกพี่ลิน พี่ปรางค์และพี่มีนสงสัยกันล่ะสิว่าทำไมทุกคนต้องมาชมฉัน เรื่องมันเป็นแบบนี้หลังจากที่ฉันและพวกพี่ลินจัดการนายโทมัสและนายริชาร์ดได้ เรื่องทุกอย่างก็จบ วันที่ทุกคนปฏิบัติการฉันแทบไม่ต้องทำอะไรเลย นั่งเจาะข้อมูลบริษัทของนายโทมัสเฉย ๆ ซึ่งก็ได้พี่ลินอีกนั่นแหละที่เอาเครื่องรบกวนสัญญาณไปติดในบริษัทของนายโทมัส ทำให้ฉันสามารถเข้าสู่ระบบและได้ข้อมูลทั้งหมดของบริษัทนั่นมาได้ บอกได้เลยว่าพวกมันโคตรชั่ว ข้อมูลที่ได้มาเกี่ยวข้องกับการค้าประเวณีและหุ้นส่วนทั้งนั้น งานฉันมันก็มีแค่นั้นแหละ ไม่ได้ออกแรงอะไรเลยด้วยซ้ำ ข้อมูลทั้งหมดที่ฉันแฮกมาได้ พี่ลินก็เอาให้ตำรวจสากลไปจัดการต่อ นายโทมัสก็ถูกตำรวจสากลจัดการต่อเช่นกัน เรื่องมันก็มีเท่านี้แหละอ้อ หลังจบเรื่องทุกอย่างพี่ลินจะให้ฉันออกจากองค์กรด้วยนะ เพราะไม่อยากให้ฉันเป็นอันตราย แต่ว่าฉันไม

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 59

    “ไงเรา เจ็บตัวฟรีเลย”“นั่นสิคะพี่ปรางค์ แต่ก็สงสารนายดราฟนั่นเหมือนกันนะคะ น่าจะช็อกจากเหตุการณ์ที่สูญเสียครอบครัวกะทันหัน เขาเลยเป็นแบบนี้”“ไม่ต้องสงสารคนอื่นเลย รู้ไหมว่าเราน่ะเกือบตาย ตอนส่งข้อความมาบอกพวกพี่แทบจะเป็นลม แล้วก็เสียพ่อและแม่ไปโดยใช่เหตุอีก เฮ้อ!”“จริงครับพี่มีน ไม่รู้จะไปสงสารคนอื่นทำไม เขาเป็นคนทำร้ายตัวเองกับครอบครัวแท้ ๆ”“น้อย ๆ หน่อยไอ้มาร์ค ออกตัวแรงเกินไปแล้ว”“จริงนะครับพี่มาร์ติน พี่ไม่อยู่ในเหตุการณ์ไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไง”“อะ ๆ ๆ อย่าเถียงกันเด็ก ๆ เอาเป็นว่าตอนนี้หนูแพรวก็ปลอดภัยแล้ว ก็หมดห่วงกันได้แล้วเนอะ แยกย้ายกันไปพักเถอะ เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว”“พวกพี่กลับก่อนนะ”“กลับดี ๆ นะครับพี่ ๆ ส่วนแพรวผมไม่ให้กลับนะครับ วันนี้จะให้นอนนี่แหละ”พี่ทุกคนต่างยิ้มขำให้ผม ก่อนจะต่างคนต่างแยกย้ายกันไป“หมดทุกข์หมดโศกสักทีนะลูกนะ”“ค่ะคุณแม่”“ผมขอตัวพาน้องไปพักก่อนนะครับ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไปครับไปห้องพี่กัน” ผมไม่สนใจว่าพ่อกับแม่ผมจะพูดอะไร เลือกที่จะจับจูงมือเล็กของแพรวาขึ้นมาชั้นสองของบ้านทันที“พี่เสียใจเรื่องคุณพ่อคุณแม่ของแพรวด้วยนะครับ ท่านไ

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 58

    ปัง!“อ๊ากกก ปล่อยกู กูจะฆ่ามัน ปล่อยย ปล่อยกู ปล่อย!”เสียงปืนที่ดังขึ้นลั่นบริเวณ ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกเจ็บเลยสักนิด ก่อนจะได้ยินเสียงร้องโวยวายของผู้ชาย หากแต่ผมก็ยังกอดแพรวาไว้แนบอก ไม่ยอมผละห่าง หัวใจเต้นรัวไปหมด ผมไม่ได้กลัวตาย แต่กลัวคนที่อยู่ในอ้อมกอดเป็นอะไรไป คิดได้ดังนั้นผมก็กอดร่างเล็กแน่นขึ้น“อ้าว จะยืนกอดกันอีกนานไหม” น้ำเสียงคุ้นเคยที่พ่นออกมาด้วยความไม่พอใจ ทำให้ผมกับแพรวาผละออกจากกัน“พี่ลิน”แพรวาเอ่ยเรียกคนตรงหน้าก่อนจะเดินเข้าไปกอดพี่ลินช้า ๆ“ปล่อยกู มึงต้องตาย มึงต้องตาย! ฮึก ฮือ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ มัน มันผิด มันฆ่าครอบครัวผม ฮึก ฮือ ฮือ ฮึก พ่อครับ แม่ครับ ฮือ มันฆ่าครอบครัวผม”“...”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมแก้แค้นให้ครอบครัวเราได้แล้วนะครับ พวกมันตายแล้ว ตายหมดแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไปไหน ไม่ไป ผมไม่ได้ทำอะไรผิด ปล่อยผม ฮึก ฆ่ามัน ฮึก ฆ่ามัน”ชายคนที่พยายามทำร้ายแพรวาเสียสติไปแล้วเรียบร้อย เดี๋ยวโวยวาย เดี๋ยวหัวเราะและร้องไห้ สลับกันไปส่วนเสียงปืนที่ทุกคนได้ยิน คือเสียงปืนจากตำรวจที่ยิงเข้าที่มือคนร้าย ทำให้ปืนล่วงก่อนที่มันจะลั่นไกล ผมและแพรวาถึงได้ไม่มีใครเจ็บตัวไปมากก

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 57

    “ตอนแรกฉันจำแกไม่ได้หรอก แต่ว่าฉันมันเป็นคนฉลาดไง และตอนนี้นวัตกรรมของเทคโนโลยีก็ไปไกลมาก ฉันจึงเอารูปแกตอนเด็กไปวิจัยว่าถ้าอีกห้าหรือสิบปีข้างหน้าแกจะหน้าตาเป็นยังไง มันเป็นวิธีเดียวกับที่วงการตำรวจเขาใช้หาตัวคนร้ายนั่นแหละ จนในที่สุดฉันก็ได้ภาพความน่าจะเป็นของแกมา”“...”“อุตส่าห์เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุล แล้วไง สุดท้ายฉันก็เจอแกอยู่ดี ออกมาเถอะน่า อย่าทำให้ฉันหงุดหงิดไปมากกว่านี้เลย”“...”“ออกมาสิโว้ยนังอลิน ไม่สิ ฉันต้องเรียกแกว่าแพรวา ออกมาจบเรื่องทุกอย่างซะ”ฉันมองหน้าพี่มาร์คที่ส่ายหัวห้ามฉันออกไป มาถึงตอนนี้ฉันแทบจะห้ามอารมณ์ความแค้นของตัวเองไว้ไม่ไหว และรู้สึกเจ็บใจที่ทำอะไรคนที่ทำร้ายครอบครัวตัวเองไม่ได้“แพรวพอจะจำเรื่องราวได้หรือยังว่ามันตามฆ่าแพรวทำไม”“ไม่รู้เลยค่ะพี่มาร์ค คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ได้บอกอะไรแพรวเลยค่ะ”“มันต้องมีสาเหตุสิ”ฉันก็พยายามคิดนะ ว่ามันต้องมีสาเหตุอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันถูกมันตามฆ่าแบบนี้ แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ที่สำคัญพ่อกับแม่ไม่เคยพูดหรือบอกอะไรกับฉันเลย วันที่ถูกลอบทำร้ายจนพ่อแม่ตายในวันนั้น พวกท่านบอกแค่ว่า จะพาฉันไปเที่ยวเท่านั้นเอง มาถึงตอนน

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 56

    “แพรวครับ”“คะ มีอะไรคะ”“แพรวจะไม่เป็นอันตรายใช่ไหม”ฉันยิ้มให้คนที่ถามฉันด้วยความเป็นกังวล“ไม่หรอกค่ะ แพรวมีหน้าที่แค่เจาะข้อมูล เพราะฉะนั้นแพรวไม่มีอันตรายหรอกค่ะ” ฉันพยายามตอบเลี่ยง ๆ เพื่อไม่ให้เขาเป็นห่วง“สัญญากับพี่นะครับ หลังจบเรื่องทุกอย่างเราจะหมั้นกัน”“ค่ะ แพรวสัญญา”หลังได้รับคำตอบที่พอใจแล้ว เราก็เดินทางไปหาอะไรกินที่ห้าง และใช้เวลาว่างที่มีในการเข้าไปดูหนัง และเดินซื้อของเหมือนคู่รักคู่อื่น ๆ “พี่มาร์ครักแพรวไหมคะ” คนตรงหน้าขมวดคิ้วสงสัยในคำถามของฉัน ก่อนที่เขาจะพูดว่า“รักครับ รักมาก”“เขินจังเลยค่ะ”ฉันก็เป็นแบบนี้ ชอบถามคำถามนี้กับเขา ฉันถามเขาบ่อยและเขาก็บอกรักฉันบ่อย แต่บอกเลยว่ามันไม่ชิน ฉันยังเขินทุกครั้งที่เขาบอกรักฉัน แรก ๆ ฉันก็คิดว่าเดี๋ยวก็ชิน แต่ที่ไหนได้มันไม่ชินเลย อีกความรู้สึกหนึ่งนอกจากเขินก็คือการอิ่มเอมใจ และมีความสุขทุกครั้ง ที่เขาพูดว่ารัก“พี่บอกเราทุกวัน ยังไม่ชินอีกเหรอ”“ไม่ค่ะ ก็คนมันเขินนี่”“เด็กน้อย เหนื่อยหรือยังครับ วันนี้ซื้อเสื้อผ้าไปเยอะเลยนะเราอะ กลับหรือยัง”“กลับเลยก็ได้ค่ะ ปะ ไปที่รถกัน”เราทั้งคู่เดินมายังโซนรถที่ได้จอดไว้ ก่อน

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 55

    ตั้งแต่ที่ฉันกับพี่มาร์คปรับความเข้าใจในวันนั้น ตอนนี้เรา สองคนก็ไม่มีอะไรปิดบังกันอีกแล้วค่า แล้วที่สำคัญพี่มาร์คดูแลฉันดีมาก ๆ ตามใจฉันโคตร ๆ ส่วนความหวานของคู่เราไม่ต้องพูดถึงนะคะ เขาขยันหยอดฉันมากค่ะเรื่องครอบครัวของฉันกับประวัติของฉันก็ถูกคุณพ่อคุณแม่ของพี่มาร์คสอบถามและซักฟอกฉันไปเสียหมดทุกซอกทุกมุม เดิมทีตอนที่ท่านรู้ว่าฉันคืออลินครั้งแรก พวกท่านอยากจัดงานหมั้นให้ฉันกับพี่มาร์คเลย แต่ว่าฉันปฏิเสธไปเพราะยังไม่พร้อม ท่านก็เข้าใจนะคะ ยิ่งตอนนี้แก๊งผีเสื้อยังคงตามฉันอยู่ด้วยก็เลยยิ่งต้องระวัง ทุกอย่างก็ยังคงเป็นความลับเหมือนเดิมระหว่างนี้ฉันกับพี่มาร์คก็แอบไปเยี่ยมพ่อของรันแล้วเรียบร้อย แต่ท่านยังไม่ได้บอกเหตุผลกับฉันนะคะว่าทำไมท่านถึงต้องถูกคนในแก๊งนั้นทำร้าย ซึ่งฉันก็ไม่ได้บังคับให้ท่านพูดอะไร ฉันคิดว่าถ้าท่านสะดวกใจเมื่อไหร่คงพูดเองส่วนตัวแล้วที่ฉันเคยบอกว่าคนในแก๊งผีเสื้อมีสองฝ่าย คือฝ่ายทำร้ายฉันกับฝ่ายที่พยายามปกป้องฉัน ฉันยืนยันคำเดิมว่ารู้สึกแบบนั้นจริง ๆ บางทีฉันคงเป็นคนสำคัญของอีกฝ่ายก็ได้มั้งคะ เลยมีทั้งคนที่ต้องการปกป้องและมีทั้งคนที่พยายามทำลายฉันแบบนี้เอาเถอะ ช่าง

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 54

    11:00“รอนานไหมครับ”“ไม่นานค่ะ เราไปกันเลยไหมคะ”“ไปครับ”ตอนนี้ทั้งผมและเธอก็นั่งอยู่ในรถเรียบร้อย ผมขับรถไปยังเส้นทางที่เธอไม่คุ้นเคย ผมเห็นเธอมองข้างทางด้วยความแปลกใจ คงไม่ชินนั่นแหละ จะชินได้ไงผมจะพาเธอไปบ้านนี่เนอะ“พี่มาร์คจะพาแพรวไปกินข้าวที่ไหนคะ ทางนี้แพรวไม่คุ้นเลย”ผมยิ้มก่อนจะตอบไปว่า “พี่จะพาไปบ้านพี่ครับ”“ว่าไงนะคะไปบ้าน ไปทำไมคะ แพรวไม่พร้อม ทำไมไม่บอกก่อน แล้วสภาพนี้เหรอคะ พี่มาร์ค”“อย่ากังวลไปเลยครับ พ่อแม่พี่เขาอยากเจอเรานะ ไปหาพวกท่านกันเถอะครับ อ้อพี่จะบอกเรื่องที่แพรวคืออลินด้วยนะ พี่จำเป็นต้องบอกเพราะพ่อพี่จะได้เป็นหูเป็นตาเรื่องคนที่คอยทำร้ายตัวเราอีกที”“แต่พี่มาร์คก็ควรบอกกันก่อนสักนิด แพรวจะได้เตรียมตัวและเตรียมใจ”“หึหึหึ กลัวแม่สามีเหรอครับ”“บ้า แม่สามีอะไรกันเล่า”“แม่สามีน่ะถูกแล้ว เพราะเรียนจบยังไงแพรวกับพี่ก็ต้องแต่งงานกัน พี่ไม่ปล่อยเราไปไหนหรอกนะ”“พี่มาร์คบ้าชอบเอาแต่ใจอยู่เรื่อยเลย”“พี่ไม่ได้เอาแต่ใจอย่างเดียวนะ อย่างอื่นพี่ก็เอาด้วย”“พี่มาร์ค!”“ไม่แกล้งแล้วครับ ทำหน้าดี ๆ เร็ว ถึงซอยบ้านพี่แล้ว”ผมบอกคนตัวเล็กพร้อมกับยิ้มขำกับอาการร้อนรนของเ

  • เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย   ตอนที่ 53

    “อื้อ เช้าแล้วเหรอเนี่ย” ผมบิดตัวเพื่อสลัดอาการปวดเมื่อยร่างกายออกไป ก่อนจะก้มหน้าลงไปหอมแก้มคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ผมด้วยสายตาอ่อนโยนเมื่อวานหลังจากที่เรางอนง้อกัน และเธอตกลงเป็นแฟนผมเป็นที่เรียบร้อย ผมก็กอดจูบลูบคลำตามประสาผู้ชายตอดเล็กตอดน้อยนิดหน่อย แต่ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้น ใจก็อยากทำอยู่หรอกแต่ผมว่ามันยังไม่ถึงเวลา อยากให้น้องเป็นแค่แฟนไปก่อน เพราะถ้าเป็นเมียผมคงขังเธอไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันแน่อ้อ เมื่อวานจริง ๆ แล้วผมไม่ได้โกรธจริงจังหรอกนะครับ แค่เหตุการณ์มันพาไป ผมก็เลยปล่อยเลยตามเลยแต่ก็ดีนะ เธอบอกผมซะหมดเปลือกเลย ‘เรามันคนละชั้นกันอีหนู’เขาบอกว่าผู้หญิงซ่อนความเจ้าเล่ห์ไว้มากมาย แต่เชื่อผมสิว่าผู้ชายเจ้าเล่ห์กว่าเยอะ เพราะไอ้เมื่อวานผมแสดงทั้งนั้น สี่วันที่ไม่ได้คุยไม่ได้เจอเธอ บอกเลยว่าโคตรทรมานโคตรอยากกอดอยากหอม แต่ก็นั่นแหละดันไปรู้เรื่องที่เธอคือคนที่ผมตามหาเข้ามันก็เลยต้องสร้างสถานการณ์สักหน่อย ไม่งั้นเธอจะได้ใจที่ผมไม่โกรธหรืออะไรเธอเลย ผมต้องเหนือกว่าเธอสิครับ เธอจะมาเหนือผมมันไม่ได้!ผมจะเล่าย้อนกลับไปวันที่ผมรู้ความจริงให้ฟังนะ วันนั้นผมตื่นขึ้นมาแล้วไม

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status