ตอนที่ 8 แผนที่ถูกเปิดเผย

"ผมมีข้อมูลเกี่ยวกับโกดังอื่นที่พวกมันใช้" เคนชิโร่พูดเสียงเรียบ สายตาของเขาไม่ละจากเธอ "คุณสนใจจะร่วมมือกันไหม?"

มิเอโกะเลื่อนแก้วเครื่องดื่มในมือไปมาอย่างช้าๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นและมองตาเขา พร้อมรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปาก

"แน่นอนค่ะ ถ้ามันช่วยกำจัดพวกนั้นได้ ฉันยินดีทำทุกอย่าง" เสียงของมิเอโกะแฝงไปด้วยความมั่นใจ ความมุ่งมั่นในตัวเธอสะท้อนออกมาอย่างชัดเจน แม้ภายในใจจะมีความกังวลแฝงอยู่ก็ตาม

เคนชิโร่พยักหน้า ก่อนจะยื่นแผนที่ที่เขาเตรียมไว้ให้เธอ "นี่คือสถานที่ที่พวกมันใช้เป็นโกดังเก็บสินค้า ผมเพิ่งได้ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับมัน"

มิเอโกะมองแผนที่ที่เขายื่นให้ ความสงสัยและความตึงเครียดเริ่มสะท้อนในดวงตาของเธอ เธอรู้ว่าข้อมูลนี้คือกุญแจสำคัญที่อาจจะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง

"ถ้าข้อมูลนี้ถูกต้อง" มิเอโกะพูดเสียงต่ำ แต่จังหวะการพูดของเธอเต็มไปด้วยความตั้งใจ "พวกนั้นจะไม่ยอมให้เราเข้าถึงได้ง่ายๆ แน่"

เคนชิโร่ไม่ตอบ แต่หันไปมองแผนที่อย่างครุ่นคิด "นั่นคือเหตุผลที่ผมต้องการคุณเข้ามาช่วย คุณมีทักษะในการสืบสวนที่พวกเขาคงไม่คาดถึง"

มิเอโกะพยักหน้า มองแผนที่ที่เขายื่นให้แล้วพูดต่อ "เราต้องวางแผนให้รัดกุม และทำให้พวกมันไม่รู้ตัว"

เคนชิโร่หันกลับมามองเธออีกครั้ง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น "คุณรู้ดีว่าผมจะไม่พาคุณไปทำอะไรที่อันตรายเกินไป"

เสียงของมิเอโกะจึงเบาลงเล็กน้อย เธอรู้ว่าความเชื่อมั่นของเคนชิโร่เป็นสิ่งที่ทำให้เธอมั่นใจในตัวเขา แต่ในใจลึกๆ กลับไม่อาจปฏิเสธความกลัวที่เพิ่มขึ้นทุกครั้งเมื่อคิดถึงสิ่งที่จะต้องเผชิญหน้า

"แล้วถ้าเราต้องเสี่ยงล่ะคะ?" เสียงเธอแผ่วเบา แต่คำถามนั้นแฝงไปด้วยความกลัวที่เธอพยายามปกปิด

เคนชิโร่ยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มที่ไม่สามารถทำให้ความเครียดหายไปได้ "ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะเสี่ยง ทุกอย่างก็จะไม่เดินหน้า แต่ถ้าคุณยินดี เราจะหาทางออกจากมันด้วยกัน"

เอโกะสูดลมหายใจลึกๆ และมองไปที่แผนที่ตรงหน้า ก่อนจะยิ้มกลับไปให้เคนชิโร่ "ถ้าต้องเสี่ยงเพื่อกำจัดพวกมัน ฉันก็พร้อม"

เคนชิโร่พยักหน้าพร้อมกับยืนขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและกดเบอร์ที่เขาต้องการอย่างรวดเร็ว "ผมจะให้คนของผมจัดการเรื่องนี้"

มิเอโกะยืนขึ้นตาม และมองไปที่เคนชิโร่ ก่อนจะพูดเสียงเบา "แล้วหลังจากนี้ เราจะทำอะไรต่อคะ?"

เคนชิโร่หันไปยิ้มให้เธออีกครั้ง "เราจะต้องเข้าไปข้างในให้ได้ โดยไม่ให้ใครรู้ตัว"

มิเอโกะมองไปที่ประตูห้องใต้ดินที่เปิดออกไป พร้อมกับคำพูดที่ลอยอยู่ในใจ "มันจะต้องสำเร็จ" เธอคิดในใจ ขณะก้าวเดินตามเคนชิโร่ไป

เคนชิโร่เปิดประตูห้องใต้ดินให้กับมิเอโกะ และทั้งคู่ก็เดินออกไปในเงามืดของสถานที่ที่เตรียมจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาทั้งคู่ไปตลอดกาล

สถานที่: ห้องใต้ดินของเคนชิโร่, แหล่งข้อมูลลับ

ห้องใต้ดินของเคนชิโร่ไม่เหมือนกับห้องทำงานที่ดูสะอาดและเรียบหรู แต่กลับเต็มไปด้วยแผนที่, ข้อมูล, และเอกสารที่เก็บไว้เป็นความลับทั้งหมด บนโต๊ะมีแผนที่ของเมืองที่ถูกเปิดกว้าง พร้อมกับจุดต่างๆ ที่ถูกวงไว้ด้วยปากกาแดง เสียงของเครื่องพิมพ์ขนาดเล็กที่ทำงานอยู่บนมุมโต๊ะดังแว่วๆ ผ่านความเงียบ

มิเอโกะยืนอยู่ตรงประตูห้องใต้ดิน มองไปที่เคนชิโร่ที่กำลังนั่งอยู่ข้างโต๊ะทำงานของเขา เขามองไปที่แผนที่ด้วยสายตาที่คิดลึก แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอเมื่อรู้สึกถึงการมาถึงของเธอ

"ถ้าจะเริ่มต้น เราก็ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด" เคนชิโร่พูดเสียงเรียบ ขณะหยิบปากกาแล้ววงวงกลมบางจุดบนแผนที่

มิเอโกะเดินเข้ามาใกล้ มองไปที่แผนที่และข้อมูลที่เก็บไว้รอบๆ "เราต้องหาอะไรจากพวกนี้หรือคะ?" เสียงของเธอมีความสงสัยแฝงอยู่ พร้อมกับการจ้องมองไปที่จุดที่เคนชิโร่ทำเครื่องหมาย

เคนชิโร่ยิ้มเล็กน้อย "นี่คือจุดที่พวกมันมักจะทำการลับๆ รวมทั้งโกดังและสถานที่ที่เกี่ยวข้อง" เขาชี้ไปที่แผนที่ "สิ่งสำคัญคือต้องหาจุดที่พวกมันจะพลาด"

มิเอโกะพยักหน้าแล้วหยิบกระดาษโน้ตขึ้นมา "แล้วถ้าเราเข้าไปลึกไปอีก พวกนั้นจะรู้ตัวไหมคะ?"

เคนชิโร่หันกลับไปมองเธอ ชั่วครู่หนึ่งเขามองเห็นความกังวลในดวงตาของมิเอโกะ "พวกมันไม่รู้หรอก แต่ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะเสี่ยงมากพอ อาจจะมีอันตราย"

"ฉันพร้อมค่ะ" มิเอโกะตอบกลับอย่างมั่นใจ แม้จะมีเสียงเครือๆ เล็กน้อยจากการที่ต้องเผชิญหน้ากับอันตราย

เคนชิโร่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและพิมพ์ข้อความอย่างรวดเร็ว ก่อนจะมองไปที่เธออีกครั้ง "ข้อมูลที่เราต้องการจะมาถึงในเร็วๆ นี้"

มิเอโกะยังคงยืนอยู่ข้างๆ เคนชิโร่แล้วมองไปที่แผนที่ "เราจะทำอะไรถ้าพวกมันเริ่มจับได้?"

เคนชิโร่เงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เราต้องมีแผนสำรอง แต่ตอนนี้... เราต้องหาความเชื่อมั่นของพวกมันก่อน พวกมันต้องรู้ว่าเรารู้ทุกอย่าง"

เสียงโทรศัพท์ของเคนชิโร่ดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วอ่านข้อความที่ได้รับ "ข้อมูลมาแล้วครับ" เขาพูดขึ้น

มิเอโกะก้าวไปข้างหน้าและมองที่หน้าจอโทรศัพท์ของเคนชิโร่ ข้อมูลที่ปรากฏอยู่ทำให้เธอรู้สึกถึงความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้น

"มีโกดังใหม่ที่พวกมันเพิ่งซื้อ" เคนชิโร่พึมพำ ขณะเลื่อนดูรายละเอียด "มีเส้นทางการจัดส่งของที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน"

มิเอโกะยิ้มบางๆ เมื่อเห็นว่าเคนชิโร่เริ่มมองหาทางออกจากสถานการณ์นี้ได้ "ถ้าเราตามเส้นทางนี้ไป... เราจะเจออะไรที่ซ่อนอยู่ใช่ไหมคะ?"

เคนชิโร่ยิ้มเล็กน้อย ขณะที่เก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋า "ถ้าโชคดี เราจะได้เห็นว่าใครอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้"

มิเอโกะมองไปที่แผนที่อีกครั้ง ก่อนจะหันมาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น "แล้วตอนนี้เราจะทำอะไรต่อ

เคนชิโร่ตั้งใจจดจ่ออยู่กับแผนที่บนโต๊ะ ความคิดของเขาไหลลื่นไปตามการคำนวณเส้นทางที่พวกเขาต้องเดิน แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็รับรู้ถึงการมีอยู่ของมิเอโกะที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เขา

มิเอโกะก้าวเดินเข้าไปใกล้แผนที่ และสายตาของเธอก็หยุดอยู่ที่จุดที่เคนชิโร่วงไว้ในแผนที่นั้น "พวกมันไม่ธรรมดาจริงๆ ใช่ไหมคะ?" เธอถามเสียงเบา สังเกตเห็นความมุ่งมั่นที่ลึกซึ้งในท่าทางของเขา

เคนชิโร่หันมองเธอ เขามองตาของเธอเพียงแวบเดียว แต่พอเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามและความกังวล เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างที่เขาต้องพูดออกไป เขาเริ่มพูดขึ้นอย่างช้าๆ "พวกมันไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่ายๆ เราต้องระวังตัว"

มิเอโกะพยักหน้าอย่างเข้าใจ แต่ภายในใจเธอกลับรู้สึกถึงความกลัวที่เริ่มก่อตัวขึ้น "ฉันรู้" เสียงเธอดังขึ้นน้อยๆ "แต่ฉันไม่อยากให้มันเป็นภาระของคุณ"

เคนชิโร่ยิ้มเล็กน้อย พลางยื่นมือไปที่แผนที่แล้วชี้ไปที่จุดบางจุดที่ถูกวงไว้ "สิ่งที่คุณต้องการคือการหาคำตอบใช่ไหม? คุณไม่ต้องเป็นภาระหรอก ผมแค่กำลังทำในสิ่งที่จำเป็น และในตอนนี้เราต้องทำให้พวกมันรู้ว่าเรารู้ทุกอย่าง"

มิเอโกะรู้สึกถึงความอบอุ่นจากคำพูดของเคนชิโร่ เขามักจะพูดออกมาในแบบที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยในทุกสถานการณ์ แต่ในเวลาเดียวกัน ก็มีความเย็นชาแฝงอยู่ในสายตาของเขา เหมือนกับว่าเขากำลังต่อสู้กับความรู้สึกบางอย่างที่ซ่อนอยู่

"แล้ว...คุณเคยคิดไหมครับว่าถ้าเราทำอะไรบางอย่างแล้วมันกลับมาทำร้ายเราเอง?" มิเอโกะถามขึ้น เสียงของเธอแผ่วเบาเหมือนเสียงกระซิบที่ไม่อยากให้เคนชิโร่ได้ยิน

เคนชิโร่หันมามองเธออีกครั้ง สายตาของเขาเจือไปด้วยความหนักแน่น "ความเสี่ยงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตครับ ถ้าไม่เสี่ยง ก็ไม่มีทางได้สิ่งที่ต้องการ แต่ถ้าไม่พร้อมที่จะเสี่ยง ก็อย่าเริ่ม"

มิเอโกะรู้สึกถึงความร้อนที่ขึ้นในอก ขณะที่เธอมองตาเขา ความรู้สึกที่ไม่อาจควบคุมได้เข้ามาครอบงำเธอ สายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกดึงดูดเข้าหาเขาโดยไม่อาจห้ามได้

"แล้วถ้าคุณพลาดล่ะ?" มิเอโกะถามเสียงเบา เธอรู้ว่าเธอเองก็เสี่ยงในสิ่งที่กำลังจะทำ

เคนชิโร่หยุดคิดไปชั่วขณะ มือของเขาเลื่อนไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และพิมพ์ข้อความสั้นๆ ด้วยความเร็วสูง "เราต้องเสี่ยงให้มากที่สุด เพราะหากไม่ทำ พวกมันจะยิ่งมีอำนาจเหนือเรา"

มิเอโกะยิ้มเล็กน้อย ขณะที่เคนชิโร่กำลังดูข้อความในโทรศัพท์ของเขา

"แล้วตอนนี้เราจะทำอะไรต่อ?" มิเอโกะถามขึ้น โดยไม่สามารถปกปิดความตึงเครียดในเสียงของเธอได้

เคนชิโร่เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์แล้วมองไปที่เธอ สายตาของเขาเยือกเย็น แต่ก็แฝงไปด้วยความเป็นห่วง "เราจะเริ่มขั้นตอนแรกด้วยการหาข้อมูลจากโกดังใหม่ของพวกมัน"

มิเอโกะหันมองไปที่แผนที่แล้วพยักหน้าเงียบๆ แต่แล้วก็เงยหน้าขึ้นมา และจับมือเคนชิโร่เบาๆ "ฉันไม่รู้ว่าเราจะต้องเจอกับอะไร แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันก็พร้อมที่จะไปกับคุณ"

เคนชิโร่มองมือที่เธอกุมไว้แล้วรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนในใจ เขาไม่ได้คาดหวังให้เธอพูดแบบนี้ แต่คำพูดนั้นกลับทำให้เขารู้สึกถึงความอบอุ่นที่แท้จริงในความสัมพันธ์ที่พวกเขากำลังสร้างขึ้น

"ผมสัญญา" เขาพูดเสียงต่ำ ก่อนจะยิ้มให้เธอเล็กน้อย "เราจะทำให้สำเร็จ"

มิเอโกะยิ้มบางๆ ตอบกลับ ก่อนที่จะมองไปที่แผนที่และสถานการณ์ที่รออยู่ข้างหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเคนชิโร่เริ่มมีอะไรบางอย่างที่มากกว่าแค่ความร่วมมือในการต่อสู้ แต่มันคือการเรียนรู้ที่จะไว้ใจและก้าวไปข้างหน้า แม้จะไม่รู้ว่าจะไปถึงที่ไหน

ในห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยความลับนั้น สองคนยืนอยู่ร่วมกัน พวกเขาพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความเสี่ยงที่รออยู่ข้างหน้า แต่อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นในตัวกันและกันก็เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ