LOGINShare
บทที่ 0598
Last Updated:
2024-11-20 18:00:01Related chapters
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0599
“จิ่นซิน แต่งตัวให้ข้าเรียบง่ายกว่านี้หน่อยเถอะ” ซ่งชิงเหยียนเงียบมาตลอด ในที่สุดก็เปิดปากพูด“พระสนมเพคะ?” จิ่นซินกลับสงสัย วันดีคืนดีเช่นนี้ ทําไมต้องแต่งตัวให้เรียบง่ายสักหน่อย จิ่นซินไม่เข้าใจอย่างยิ่ง[ต้องเป็นเพราะองค์หญิงรองฟ้องเรื่องที่พระสนมเต๋อเฟยกับสนมซูผินสมคบคิดกันทําร้ายท่านป้าจนตายแน่ สนมอวิ๋นกุ้ยเหรินก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ดังนั้นเสด็จเสด็จพ่อจึงจัดการพวกเขาทั้งสองให้สิ้นซาก][องค์หญิงรองปรากฏตัวได้ทันเวลา มิฉะนั้น เสด็จเสด็จพ่อคงจะแค่กักบริเวณองค์ชายสามในตำหนักเท่านั้น อีกไม่นานก็จะปล่อยตัวออกมาอีกแล้ว][องค์หญิงสามก็ด้วย][แต่พี่หญิงรองได้เพิ่มไฟนี้เข้าไปอีก เป็นการราดน้ำมันลงบนกองไฟจริงๆ ทําให้เสด็จเสด็จพ่อร้อนใจ ถึงได้ตัดสินใจเช่นนี้]ซ่งชิงเหยียนได้ยินคําบ่นพึมพําของลู่ซิงหว่าน ก็พึมพําว่า “เรื่องนี้ต้องขอบใจซิงเสวี่ยแล้ว”“รีบใส่เถอะ ฝ่าบาทใกล้จะเสด็จแล้ว” ซ่งชิงเหยียนมองจิ่นซินที่ถือเสื้อผ้ายืนเหม่อลอยอยู่ข้างๆ นาง แล้วรีบสั่งนางจิ่นอวี้ก้าวไปข้างหน้าเพื่อสวมเสื้อผ้าให้ซ่งชิงเหยียน ขณะเดียวกันก็ถามอย่างสงสัยว่า “พระสนมรู้ได้อย่างไรว่าฝ่าบาทจะมาเพคะ?”“พระส
Last Updated : 2024-11-21เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0600
คนอื่นยังไม่ทันได้พูดอะไร กลับเป็นสนมเหยาผินที่เอ่ยปากก่อน“พระพันปีโปรดระวังด้วย องค์หญิงหย่งอันซนจริงๆ จะเผลอทําร้ายพระพันปีเอาได้นะเพคะ”ลู่ซิงหว่านฟังจบก็ชําเลืองมองสนมเหยาผินสีหน้าเช่นนี้ของนางย่อมตกอยู่ในสายตาของไทเฮาผู้หญิงคนนี้ น่ารําคาญจริงๆ ทุกคําที่พูดออกมาล้วนน่ารําคาญมากแน่นอนว่าคนที่เกลียดประโยคนี้ของนางไม่ได้มีแค่ลู่ซิงหว่านคนเดียวเพียงแต่ไทเฮายังไม่ทันเอ่ยปาก ก็ถูกฮองเฮาตัดบทเสียก่อน “หากสนมเหยาผินไม่มีธุระอะไร ก็กลับไปก่อนเถอะ”ตอนนี้เสิ่นหนิงมองทะลุปรุโปร่งแล้ว คนที่อยู่ข้างกายตนเหล่านี้ แต่ละคน สมองล้วนไม่ค่อยฉลาดทั้งนั้นเห็นอยู่ชัดๆ ว่าหย่งอันเป็นที่รักใคร่ในวัง เห็นอยู่ชัดๆ ว่าซ่งชิงเหยียนเป็นคนที่ฮ่องเต้ฉู่โปรดปรานที่สุด ยังรนหาที่ตายอีกนางเหนื่อยจริงๆ แล้วสนมเหยาผินก็คิดไม่ถึงว่าฮองเฮาจะพูดจาเย็นชากับตนเช่นนี้ แต่ตอนนี้นางเอนหลังพิงฮองเฮาอยู่ จึงไม่กล้าพูดอะไรมาก เพียงแค่ทําความเคารพแล้วเดินออกไปข้างนอกเสิ่นหนิงรีบพูดทันที “เรื่องขององค์ชายสามกับองค์หญิงสาม เป็นการตัดสินใจของฝ่าบาท เสด็จแม่ก็อย่าเสียใจเกินไปเลยเพคะ”ไทเฮากลับแค่ส่ายหน้าเบาๆ “ฮ
Last Updated : 2024-11-21เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0601
พวกเขามองไปทางเสนาบดีหลินอย่างงุนงง“พวกเจ้า พวกเจ้ามองข้าทําไม?” สายตาของพวกเขาทําให้เสนาบดีหลินรู้สึกขนลุก“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...” ใต้เท้าเสิ่นพลันหัวเราะออกมา มองไปทางใต้เท้าหรง “ใต้เท้าหรง พวกเราสองคนแสดงออกว่าไม่ถูกกันขนาดนี้เลยหรือ? เมื่อครู่ท่านเสนาบดีหลินคงคิดว่าพวกเรากําลังต่อสู้กัน!”ใต้เท้าหรงถึงได้เข้าใจแล้วดึงเสนาบดีหลินมาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเหอหย่ง "ท่านบอกว่าคนแบบนี้ยังถือว่าเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่?"“เมื่อก่อนแม่นางเผยเป็นถึงหญิงสาวที่ดีเด่นในเมืองหลวง กลับถูกสัตว์เดรัจฉานชนิดนี้วางแผนทำร้ายเอาได้”ที่ใต้เท้าหรงแสดงอาการหุนหันเช่นนี้ ก็เพราะเมื่อก่อนตอนที่เผยเสียนยังไม่ออกเรือนนั้น เขาก็เคยหวั่นไหวกับนางมาก่อนแม้ว่าภายหลังนางจะเลือกเหอหย่ง แต่ใต้เท้าหรงก็อวยพรด้วยความจริงใจแต่นึกไม่ถึงว่าเหอหย่งคนนี้เพียงเพื่ออํานาจและตําแหน่งของจวนอันกั๋วกงเท่านั้น ไม่มีความรู้สึกต่อนางแม้แต่น้อยทําไมผู้หญิงแบบนี้ถึงถูกทําลายด้วยน้ำมือของสวะแบบนี้ไปได้“ตามความเห็นของข้าน้อย ควรลงโทษเหอหย่งคนนี้ด้วยการใช้ม้าแยกเป็นห้าส่วนถึงจะได้นะขอรับ”เป็นครั้งแรกที่เสนาบดีหลินได้เห็นใต้เท้า
Last Updated : 2024-11-21เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0602
แต่เชื่อก็ส่วนเชื่อ การใส่ร้ายขุนนางราชสํานัก ถือเป็นความผิดมหันต์ดังนั้นฮ่องเต้ต้าฉู่จึงไม่พูดอะไรสักคํา เพียงแค่มองไปที่กัวผิงที่อยู่ข้างหน้าเขา ราวกับว่ากําลังรอให้เขาพูดต่อทันใดนั้นบรรยากาศภายในห้องทรงอักษรก็แปลกพิลึกมันเงียบจนน่ากลัวความเงียบอย่างกะทันหันของฮ่องเต้ต้าฉู่ทําให้กัวผิงตกใจจริงๆ ตอนนี้เขากําลังคิดอย่างบ้าคลั่งว่าตัวเองทําผิดตรงไหน หรือพูดอะไรผิดไปในที่สุดเขาก็เปิดปากพูด "ฝ่าบาท กระหม่อมเคยทําผิดมาก่อน แต่..."เมื่อพูดถึงตรงนี้ กัวผิงก็ทนไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ก็ไม่ใช่ข้ออ้างของเขาที่จะทําร้ายราชสํานักนึกไม่ถึงว่าฮ่องเต้ต้าฉู่กลับแค่โบกมือ “ลงไปเถอะ”กัวผิงเงยหน้ามองฮ่องเต้ต้าฉู่ด้วยความประหลาดใจ แต่กลับเห็นเขาก้มหน้าลงยุ่งกับเรื่องของตัวเอง ราวกับไม่สนใจเรื่องของเขาเลยเมื่อกัวผิงออกจากห้องทรงอักษร ฝีเท้าของเขาล้วนเลื่อนลอย เขาเดินโซเซไปสองสามก้าว แต่บังเอิญพบกับพวกใต้เท้าหรงพอดีใต้เท้าหรงแต่ก่อนเป็นคนที่เกลียดกัวผิงที่พึ่งพาความสัมพันธ์เพื่อเลื่อนตําแหน่งและพึ่งพาผู้มีอํานาจดังนั้นจึงไม่มีท่าทีที่ดีต่อเขาคิดไม่ถึงว่ากัวผิงกลับทําความเ
Last Updated : 2024-11-22เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0603
“สุดท้ายแล้ว เลือดของเจ้าก็เป็นเลือดของตระกูลเหอของข้าอยู่ดี เลือดของข้า เหอหย่ง ไม่ช้าก็เร็วเจ้าเองก็ต้องถูกฝ่าบาทรังเกียจเช่นกัน”คําสาปแช่งของเหอหย่งไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเหออวี่เหยาแม้แต่น้อยนางแค่หัวเราะเบาๆ "พ่อ? ตั้งแต่ท่านแม่เสียชีวิต ท่านไม่เคยสนใจข้าและปล่อยให้นางหลินและเหออวิ๋นเหย้ารังแกข้า ท่านสมควรเป็นพ่อข้าด้วยเหรอ?ที่ว่าท่านเลี้ยงข้าจนโต แล้วท่านแม่ล่ะ ท่านแม่ก็ได้รับการเลี้ยงดูจากท่านตาและท่านยายไม่ใช่หรือ? ท่านกล้าดีอย่างไรกัน?“ครอบครัวของท่านตาได้ให้ความช่วยเหลือแก่ท่านมากมาย แต่ท่านกลับกล้าทําเช่นนี้กับท่านแม่”เหออวี่เหยาพูดอย่างแน่วแน่และมองไปที่เหอหย่งด้วยความเกลียดชังหลังจากเหอหย่งได้ยินคําพูดของเหออวี่เหยา ก็อึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นกลับแหงนหน้าหัวเราะลั่น “เผยเสียน เผยเสียนนางสมควรแล้ว”“ใครใช้ให้นางทําตัวสูงส่งแบบนั้น... ฮ่าๆ ..."เมื่อได้ยินอย่างนี้ เหออวี่เหยาก็หมดหวังกับเหอหย่งแล้วคิดไม่ถึงว่า ตอนนี้มาถึงขั้นนี้แล้ว เขากลับยังรู้สึกว่าตัวเองไม่ผิดยังคงรู้สึกว่าเป็นความผิดของท่านแม่ คนแบบนี้ นางไม่อยากคุยกับเขาอีกแม้แต่ประโยคเดียวนางหันหลัง
Last Updated : 2024-11-22เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0604
ส่วนฮูหยินเฒ่าเหอเอง หลังจากไออีกเสียงหนึ่ง ก็หมดลมหายใจแล้วตระกูลเหอได้หายไปอย่างสมบูรณ์แล้วนอกจากตระกูลเหอแล้ว แน่นอนว่ายังมีตระกูลหลินเมื่อเทียบกับตระกูลเหอแล้ว สถานการณ์ของตระกูลหลินดีกว่ามาก แม้ว่าตอนนี้ใต้เท้าหลินจะเป็นสามัญชนแล้ว แต่ฝ่าบาทก็ทรงไว้ชีวิตตระกูลหลินไม่ได้ตัดเส้นทางการสอบของบุตรหลานตระกูลหลินตอนนี้ความรู้ของลูกชายคนโตของหลินเหอเฉิงก็ถือว่าไม่เลว ตราบใดที่เขายังอยู่ ตระกูลหลินก็ยังมีโอกาสสิ่งที่เขาคิดตอนนี้คือตามหานางโจวให้เจอและตีนางให้ตายตอนนี้เรื่องได้จบลงแล้ว แน่นอนว่านางโจวถูกเผยฉู่เยี่ยนรับตัวกลับไปที่จวนอันกั๋วกงแต่ไม่คิดว่านางโจวจะปฏิเสธ“เผยซื่อจื่อ ช่วงนี้รบกวนท่านแล้ว” นางโจวไม่ได้ดูเป็นสตรีสูงศักดิ์เหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว สามารถพูดได้ว่าผอมกะหร่องกะแหร่งนางโจวทําความเคารพเผยฉู่เยี่ยนแล้วยิ้มเบาๆ “ตอนนี้เรื่องราวจบลงแล้ว ข้าก็ควรกลับได้แล้ว”พูดจบนางก็หันหลังเดินจากไป“กลับไป?” เผยฉู่เยี่ยนก้าวไปข้างหน้าและหยุดนางไว้ ตอนนี้หลินเหอเฉิงเกลียดนางมาก นางกลับไปแบบนี้ไม่เท่ากับรนหาที่ท่านตายหรือนางโจวเข้าใจความกังวลในแววท่านตาของเผยฉู่เยี่ยน จ
Last Updated : 2024-11-22เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0605
กัวผิงกลับตกใจกับสภาพจิตใจของฮูหยินกัวนึกไม่ถึงว่าตระกูลกัวตกต่ำถึงขั้นนี้แล้ว นางยังสามารถมองโลกในแง่ดีได้ขนาดนี้กัวผิงตบมือนางเบาๆ พูดเสียงเบาว่า “มีภรรยาเช่นนี้ สามีอย่างข้าจะต้องการอะไรอีก”เมื่อก่อนเขาดูถูกฮูหยินที่อ่อนปวกเปียกคนนี้เกินไป นี่เป็นการเห็นความจริงใจในความทุกข์ยากจริงๆ เมื่อข่าวไปถึงตําหนักชิงอวิ๋น ลู่ซิงหว่านก็ถอนหายใจยาว[ในที่สุดเสด็จพ่อก็ตัดสินใจจัดการกับองค์ชายสามแล้ว][เดิมทียังมีความหวังว่าองค์ชายสามอาจจะดีขึ้น ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ตัวร้ายที่บ้าคลั่งในนิทาน จะดีขึ้นได้ยังไง][คราวนี้ดีแล้ว ไม่เพียงแต่องค์ชายสามเท่านั้น แม้แต่องค์หญิงสามก็โดนเข้าไปด้วย][แต่เรื่องที่ท่านป้าถูกพระสนมเต๋อเฟยทําร้าย ในที่สุดก็คลี่คลายได้สักที]หลายวันมานี้ หูเล็กๆ ของลู่ซิงหว่านก็ไม่ได้อยู่ว่างๆ ฟังคนอื่นๆ พูดกันมากมายและเข้าใจทุกอย่างอย่างชัดเจนแล้ว[ท่านแม่ต้องเสียใจมากแน่ๆ !]คิดถึงตรงนี้ ลู่ซิงหว่านก็เดินไปข้างหน้า เดินไปตรงหน้าซ่งชิงเหยียนและกอดนางเบาๆ “ท่านแม่~”[กอดท่านแม่ของข้าผู้น่าสงสารหน่อย]ฃซ่งชิงเหยียนจมอยู่ในอารมณ์ที่คิดถึงพี่หญิงจริงๆ แต่หลังจากได้ยิ
Last Updated : 2024-11-23เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0606
“เรื่องนี้ฉู่เยี่ยนได้วางแผนไว้ในใจแล้ว ถึงสามารถดําเนินไปได้อย่างราบรื่นเช่นนี้”เผยฉู่เยี่ยนไม่ได้เชื้อเชิญความดีความชอบใดๆ เพียงแค่กุมหมัดคารวะ “องค์ชายทั้งสองก็ไม่จําเป็นต้องสวมหมวกทรงสูงเช่นนี้ให้กระหม่อม ความตั้งใจเดิมของกระหม่อมก็เพียงเพื่อแก้แค้นให้ท่านน้าของตัวเองก็เท่านั้น”องค์รัชทายาททรงรู้จักเผยฉู่เยี่ยนเป็นอย่างดี เมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่ยิ้มและให้กําลังใจเขา “ฉู่เยี่ยนจะกลายเป็นเสาหลักของต้าฉู่ของเราในอนาคตอย่างแน่นอน”แน่นอนว่าองค์ชายรองก็เห็นด้วยกับคําพูดขององค์รัชทายาทเช่นกัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมต่อเผยฉู่เยี่ยนขณะที่ทั้งสามคนกําลังพูดคุยกันอยู่นั้น ขันทีน้อยที่อยู่ข้างนอกก็วิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน บอกว่าฝ่าบาทเสด็จมาแล้วเพียงแต่ทั้งสามคนยังไม่ทันได้เดินออกไป ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็เดินเข้ามาแล้ว ยิ้มอย่างสดใส “วันนี้ช่างบังเอิญเสียจริง พวกเจ้าสามคนล้วนอยู่กันครบ”ก่อนหน้านี้เขาเคยสงสัยมาก่อน เขาสงสัยว่าเผยฉู่เยี่ยนแอบสนับสนุนองค์รัชทายาท แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาประมาทเกินไปนี่เป็นการสนับสนุนอย่างลับๆ ซะที่ไหนเล่า?แต่เมื่อเผชิ
Last Updated : 2024-11-23
Latest chapter
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0640
พูดถึงตรงนี้องครักษ์เงามังกรก็ถอนหายใจ “เพียงแต่อีกฝ่ายล้วนเป็นนักรบที่ตายแล้ว ไม่ได้เหลือผู้รอดชีวิตไว้”[แม่เจ้าโว้ย ทหารพลีชีพหนึ่งร้อยคน นี่มันฐานะอะไรเนี่ย][ดูเหมือนว่าชีวิตของเสด็จพ่อมีค่ามากจริงๆ สามารถทําให้อีกฝ่ายส่งทหารพลีชีพได้หนึ่งร้อยคน]เรื่องนี้เป็นไปตามที่คาดไว้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ย่อมไม่ตําหนิองครักษ์เงามังกร จึงออกคําสั่งให้คนขับรถม้าเดินทางต่อไป ต้องไปถึงสถานที่ปลอดภัยถึงจะดําเนินการต่อได้ภายในรถม้าก็เงียบกริบเช่นกันในที่สุดสนมเยว่กุ้ยเหรินก็ลองเอ่ยปาก “ฝ่า...นายท่าน ฮูหยิน คือว่า...”ซ่งชิงเหยียนเหมือนเพิ่งนึกถึงสนมเยว่กุ้ยเหรินที่ขดตัวอยู่ที่มุมห้อง ดึงนางขึ้นมา “วางใจเถอะ ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว”ในใจก็อดทอดถอนใจไม่ได้ มิน่าเล่าสนมเยว่กุ้ยเหรินถึงอยู่ในวังมาเจ็ดแปดปีก็ไม่มีทายาทสักคน เกรงว่าโอกาสที่ฝ่าบาทจะโปรดปรานนางก็มีน้อยมากในรถม้าคันเดียวมีกันแค่สี่คน ตัวเองยังสามารถลืมนางได้อย่างสนิทใจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฮ่องเต้ที่มีสนมมากมายส่วนฮ่องเต้ต้าฉู่ก็จัดเสื้อผ้าให้ตนเอง แล้วอุ้มลู่ซิงหว่านเข้ามาในอ้อมกอดของตน หยอกล้อนางว่า “หวานหว่าน ตกใจหรือเปล่า?”ลู่ซิงหว่านเอื
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0639
เพราะว่าตอนนี้อยู่ข้างนอก ทุกคนต่างก็เปลี่ยนคําเรียกขานกัน จึงสามารถปกป้องฝ่าบาทได้อย่างทั่วถึง“ปกป้องนายท่าน!” เว่ยเฉิงดึงกระบี่ออกจากฝักกระบี่ของตัวเอง แล้วพูดกับฮ่องเต้ต้าฉู่ที่อยู่บนรถม้า “นายท่านไม่ต้องเป็นห่วง คนขอวเราข้าล้วนเลือกคนที่มีวรยุทธ์สูงทั้งนั้น ต้องสามารถปกป้องนายท่านและฮูหยินให้ปลอดภัยได้อย่างแน่นอนขอรับ”“ได้” เสียงทุ้มต่ำของฮ่องเต้ต้าฉู่ดังขึ้น ทําให้เว่ยเฉิงรู้สึกสบายใจขึ้นหลายส่วนซ่งชิงเหยียนก็กุมมือของสนมเยว่กุ้ยเหรินในเวลานี้ และพยักหน้าให้นางเพื่อแสดงให้เห็นว่านางสบายใจได้ลู่ซิงหว่านกลับไม่กลัวอย่างที่สนมเยว่กุ้ยเหรินคิดแม้กระทั่งนางยังตบแขนสนมเยว่กุ้ยเหรินเบาๆ ปากก็พึมพําว่า “ไม่กลัว”สนมเยว่กุ้ยเหรินรู้สึกอับอายขายหน้าจริงๆ [ว้าว ทําไมมันน่าตื่นเต้นจัง][เสด็จพ่อและท่านแม่ต้องสู้ๆ นะ! เสด็จพ่อไม่ใช่ฮ่องเต้แห่งแคว้นต้าฉู่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในนิทานหรอกหรือ! โชว์ฝีมือให้หวานหว่านดูหน่อย ให้หวานหว่านดูบ้าง!]ซ่งชิงเหยียนกุมหน้าผากอย่างพูดไม่ออกโชคดีที่เป็นเสียงในใจ ฝ่าบาทจึงไม่ได้ยิน หวานหว่านเอ๋ย เจ้ามีกี่หัวให้ถูกตัดกันล่ะเนี่ย!แม้แต่ฮ่องเต้ต้
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0638
ฮ่องเต้ต้าฉู่และคณะเดินทางลงใต้ต่อ แล้วเลือกที่พักต่อไปก่อนออกเดินทาง อัครมหาเสนาบดีและคนอื่นๆ ได้กําหนดสถานที่ตั้งหลักสําหรับฝ่าบาทตามทางแล้ว ล้วนเป็นอำเภอที่เจริญรุ่งเรืองแต่ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้รูปแบบการเดินทางแล้ว ตอนนี้เป็นการเยี่ยมเยือนส่วนตัวแล้วประการที่สองคือสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในอําเภอไถจินซึ่งจําเป็นต้องป้องกันดังนั้นฮ่องเต้ต้าฉู่จึงปรึกษากับเว่ยเฉิงและซ่งชิงเหยียน เปลี่ยนเส้นทางและเลือกเมืองอื่นๆ เพื่อพักระหว่างทาง เพื่อสํารวจประเพณีท้องถิ่นดูว่าสถานที่อื่นๆ ก็มีพฤติกรรมที่หลอกลวงและปกปิดเช่นเดียวกับอําเภอไถจินหรือไม่ดังที่หวานหว่านกล่าวไว้ อําเภอไถจินที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมนี้ยังเกิดเรื่องเช่นนี้ได้ แล้วอําเภออื่นๆ ล่ะซ่งชิงเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร ลู่ซิงหว่านก็พูดก่อน[ได้สิ ๆ ! ออกมาเที่ยวเล่นก็ต้องเที่ยวเล่นไปทั่วอยู่แล้ว ถ้าทุกที่ถูกคนจับตามองอยู่ จะมีความหมายอะไรอีกล่ะ][ทําไมไม่ให้ผู้บัญชาการเว่ยเลือกสถานที่เล็กๆ หน่อย พวกเราไปเดินเล่นกัน ยังไงก็ต้องรับรองความปลอดภัยของเสด็จพ่อนะ!][ออกมาห้าวันแล้ว แต่ก็ยังปลอดภัยอยู่ เดิมคิดว่าจะถูกลอบสังหารในวันแรกท
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0637
“ตอนนี้เกรงว่าพระมเหสีคงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้มีโอกาสส่งองค์หญิงหกออกจากตําหนักจิ่นซิ่ว” สนมหลานพูดอย่างมีความหมายลึกซึ้งพระสนมหลานเฟยพูดได้ไม่ผิด เดิมทีเสิ่นหนิงก็ไม่ยอมรับองค์หญิงหกอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้ฮ่องเต้เป็นคนออกปากเอง นางจึงปฏิเสธไม่ได้ไม่สู้ครั้งนี้วางแผนซ้อนแผน ส่งองค์หญิงหกออกไปก็แล้วกันพระสนมหลานเฟยพาจิ่นซินไปที่ตําหนักหรงเล่อแม้แต่ไทเฮาที่อาศัยอยู่ในวังหลังมานานขนาดนี้ เมื่อเห็นบาดแผลบนใบหน้าของจิ่นซิน ก็อดไม่ได้ที่จะอกสั่นขวัญแขวน“จิ่นซิน” ไทเฮาจับมือจิ่นซินปลอบ “พระสนมของเจ้าไม่อยู่ มีเรื่องอะไรเจ้าก็บอกแม่นมซูได้เลย ข้าจะตัดสินใจแทนเจ้าเอง”จิ่นซินกลับมีสมองอย่างหาได้ยาก เพียงแค่ส่ายหน้าเบาๆ “บ่าวไม่เป็นอะไรเพคะ ไทเฮาเพคะ จิ่นซินเป็นเพียงบ่าวคนหนึ่งเท่านั้น หากผู้เป็นนายอารมณ์ไม่ดี จะตีจะด่าสักหน่อยก็สมควรแล้วเพคะ”แม้ว่าไทเฮารู้ว่าคําพูดของจิ่นซินเป็นคําพูดที่สุภาพ แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของนาง บวกกับบาดแผลบนใบหน้าของนาง ก็เห็นถึงความอดทนและความคับข้องใจอย่างชัดเจนจึงหันไปมองพระสนมหลานเฟย “ในเมื่อชิงเหยียนไม่อยู่ ช่วงนี้ให้จิ่นซินอยู่ในวังของเจ้าเถอะ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0636
เมื่อได้ยินจิ่นซินกล้าที่จะเถียงตนเอง องค์หญิงหกก็โกรธทันที“เจ้าคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!” องค์หญิงหกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจิ่นซินย่อมคุกเข่าลงอย่างเรียบร้อย แต่ร่างกายยังคงตั้งตรงตอนนี้นางจึงอยู่ในระดับเดียวกันกับองค์หญิงหกองค์หญิงหกรีบก้าวเท้าไปข้างหน้าและตบหน้าจิ่นซินหนึ่งฉาด “เจ้าบ่าวรับใช้บังอาจนัก แม้แต่นายของเจ้ายังไม่กล้าพูดกับข้าเช่นนี้ เจ้ากล้าเถียงข้าหรือ?”พูดถึงตรงนี้ ราวกับไม่คลายความโกรธ หันไปมองอิงหงที่อยู่ข้างๆ อีกครั้ง “ตบปากนางให้ข้าที!”อิงหงกลับขดตัวไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าถึงอย่างไรจิ่นซินก็เป็นคนข้างกายของพระสนมหวงกุ้ยเฟย แม้ว่านายของนางจะเป็นองค์หญิงหก แต่ว่า...เมื่อเห็นอิงหงไม่ขยับตัว องค์หญิงหกก็ยื่นขาออกไปเตะที่ขาของนาง “เจ้าไม่เข้าใจที่ข้าพูดหรือ?”อิงหงกัดฟัน ในที่สุดก็เดินมาตรงหน้าจิ่นซินแล้วเริ่มลงมือเมื่อเห็นใบหน้าของจิ่นซินแดงและบวมขึ้นในที่สุด องค์หญิงหกจึงเอ่ยปากให้อิงหงหยุดมือ แต่ยังคงไม่คลายความโกรธ “เจ้าคุกเข่าตรงนี้ให้ข้าสองชั่วยาม หากคุกเข่าไม่ถึงสองชั่วยาม ข้าจะตบเจ้าอีก!”พูดจบก็พาอิงหงเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองในเวลานี้อวิ๋นหลานที่
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0635
พูดจบก็ยิ้มให้เสิ่นผิงอีก “การสอบระดับกลางปีหน้า ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่เมืองหลวง”ฮ่องเต้ต้าฉู่ไม่ใช่คนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นจริงๆ แต่คนนี้ ในเมื่อหวานหว่านบอกว่าเขาเป็นคนมีความสามารถ เมื่อพบแล้ว ก็ไม่อาจไม่ยุ่งได้พูดจบก็เดินก้าวยาวๆ ออกไปเสิ่นผิงเพิ่งได้สติหลังจากฮ่องเต้ต้าฉู่จากไปแล้ว “ขอบพระทัยฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้ทําเรื่องใหญ่อีกครั้ง ในใจย่อมมีความสุขมากคนทั้งกลุ่มจึงเก็บสัมภาระอีกครั้งและเดินทางต่อฮ่องเต้ต้าฉู่เดินเที่ยวชมวิวตลอดทาง มีความสุขมากแต่หลังจากที่เขาจากไป ในวังก็มีคนก่อความวุ่นวายขึ้นคนแรกที่ก่อความวุ่นวายขึ้นก็คือองค์หญิงหกที่ตอนนี้อาศัยอยู่ในวังจิ่นซิ่วจิ่นซินอยู่ในตําหนักชิงอวิ๋นเพียงลําพัง ที่จริงแล้วก็ไม่มีอะไรให้ทํา ทั้งวันจึงไม่มีอะไรทําดังนั้นวันนี้ ตําหนักชิงอวิ๋นกลับมีคนที่จิ่นซินคาดไม่ถึงคนหนึ่งมา อวิ๋นหลานเมื่อเห็นอวิ๋นหลานมา จิ่นซินก็รีบเข้าไปต้อนรับ “พี่หญิงอวิ๋นหลานมาได้อย่างไรกัน?”จะว่าไปตําหนักจิ่นซิ่วกับตําหนักชิงอวิ๋นก็ไม่ได้มีความขัดแย้งต่อหน้าอะไรกันแต่จิ่นซินและจินอวี้ในตําหนักชิงอวิ๋นต่างก็รู้ว่าเมื่อฮองเฮายังเป็นพ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0634
เขาเป็นฮ่องเต้และเข้าใจวิธีการใช้คนเป็นอย่างดีคนอย่างเสิ่นผิงเป็นดาบที่แหลมคม ต้องให้ผู้ถือดาบควบคุมให้ดีเรื่องต่อไปนั้นง่ายมากฮ่องเต้ต้าฉู่สั่งให้เว่ยเฉิงออกหน้าเพื่อปลอบขวัญราษฎรทั้งหมด ส่วนตัวเขาเองก็พาเสิ่นผิงกลับไปที่จวนนายอำเภออีกครั้งครั้งนี้ เพื่อความปลอดภัย ฮ่องเต้ต้าฉู่จึงตั้งใจพาลู่ซิงหว่านมาอยู่ข้างกายถึงอย่างไรเขาก็มีความคิดแบบนี้มานานแล้ว อยากจะพาลู่ซิงหว่านไปประชุมเช้าด้วยแต่เมื่อนึกถึงคนแก่คร่ำครึกลุ่มนั้น เพื่อลดความยุ่งยากให้กับลู่ซิงหว่านและซ่งชิงเหยียนสองแม่ลูก ในที่สุดเขาก็ยกเลิกความคิดนี้แต่ตอนนี้อยู่ข้างนอกมันไม่เหมือนกันแล้ว สิ่งที่ควรใช้ก็ต้องใช้ให้ดีเมื่อเห็นฮ่องเต้ต้าฉู่กําลังอุ้มเด็กคนหนึ่ง เสิ่นผิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นฮ่องเต้ เขาเป็นแค่ข้าน้อยธรรมดาคนหนึ่ง จะกล้าเอ่ยปากได้อย่างไรจนกระทั่งทั้งสองนั่งลง ฮ่องเต้ต้าฉู่จึงเอ่ยปากถามว่า “คุณชายเสิ่นแม้จะสวมเสื้อผ้าธรรมดา แต่ดูแล้วก็สง่างาม ไม่รู้ว่าพ่อเจ้าเป็นใครกัน”เสิ่นผิงกลับส่ายหน้า “ทูลฝ่าบาท ข้าน้อยไม่รู้ว่าท่านพ่อเป็นใคร ข้าน้อยอาศัยอยู่กับท่านแม่ที่อําเภอไถจิ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0633
[นี่เป็นขบวนเสด็จของฝ่าบาท พวกเจ้ายังกล้าขัดขวางอีกหรือ?]ส่วนฮ่องเต้ต้าฉู่ก็เปิดม่านรถออกอย่างเงียบๆ และมองออกไปด้านนอกตอนนี้ที่หน้ารถของพวกเขา มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกําลังคุกเข่าอยู่ เป็นธรรมดาที่มีชาวบ้านทยอยกันเดินมาทางนี้ลู่ซิงหว่านตาไว มองปราดเดียวก็เห็นคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุด เป็นชายที่คุยกับพวกเขาเมื่อวาน“เสด็จพ่อ พี่ชาย” ลู่ซิงหว่านชี้นิ้วไปยังคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุดฮ่องเต้ต้าฉู่หันมองลู่ซิงหว่านอย่างสงสัย แล้วมองไปข้างหน้าคาดไม่ถึงว่าจะเป็นเขาคิดไปคิดมา ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ลุกขึ้นและออกจากรถม้าไป“ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นๆ ปี” ทุกคนคุกเข่าลงและตะโกนถวายบังคมชายที่อยู่ด้านหน้าสุดกลับเอ่ยปากก่อน “ข้าน้อยเสิ่นผิง ถวายบังคมฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”พูดจบ เสิ่นผิงก็เงยหน้าขึ้น มองตรงไปที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ “ก่อนหน้านี้ที่ฝ่าบาททรงมอบเงินเหล่านั้นให้ข้าน้อย ข้าน้อยก็รู้สึกว่าฝ่าบาทต้องเป็นผู้มีบุญญาธิการแน่นอน นึกไม่ถึงว่าจะเป็นฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน”พูดถึงตรงนี้ เสิ่นผิงก็โขกหัวลงไปอีกครั้ง “ฝ่าบาททรงเมตตากรุณายิ่งนัก เป็นความโชคดีของราษฎรในใต้หล้าเหลือเกินพ่ะย่
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0632
ฮ่องเต้ต้าฉู่จัดการเรื่องนี้เสร็จ ก็เสียเวลาไปบ้าง ได้แต่พักค้างคืนหนึ่งคืนก่อนแล้วค่อยออกเดินทางอีกครั้งในวันถัดไปเท่านั้นค่ำคืนนี้ พวกฮ่องเต้ต้าฉู่กลับไม่ได้ไปพักที่โรงเตี๊ยมหรือเรือนรับรองใดๆ อีก แต่พักอยู่ในที่ว่าการอําเภอโดยตรงตอนนี้ไม่มีงานราชการที่ต้องจัดการ หลังจากรับประทานอาหารเย็นแล้ว ก็รู้สึกเบื่อมาก“เว่ยเฉิง” ฮ่องเต้ต้าฉู่ชะโงกหน้าไปถาม “ทิวทัศน์ยามค่ำคืนของอําเภอเทียนจินนี้เป็นอย่างไร?”พูดถึงตรงนี้ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ยืนขึ้น “ไม่สู้เรียกหวงกุ้ยเฟยมาดีกว่า ให้ออกไปเดินเล่นด้วยกัน”บังเอิญจริงๆ ซ่งชิงเหยียนและพรรคพวกก็กําลังเดินมาทางนี้เช่นกัน“นายท่าน” เยวี่ยกุ้ยเหรินเดิมทีก็มีนิสัยร่าเริงอยู่แล้ว เมื่อก่อนอยู่ต่อหน้าฝ่าบาทและพระสนมหวงกุ้ยเฟยยังไม่กล้าปล่อยมากนัก หลายวันมานี้คุ้นเคยกันแล้ว ย่อมมีชีวิตชีวามากขึ้น “พระ...ฮูหยินเรียกข้าออกไปเดินเล่นด้วยกัน นายท่านจะไปด้วยหรือไม่เจ้าคะ?”เมื่อได้ยินสนมเยว่กุ้ยเหรินเรียกซ่งชิงเหยียนแบบนี้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็อึ้งไปชั่วขณะเขาจับตาซ่งชิงหย่านอย่างว่างเปล่า ราวกับว่าเขาสามารถเห็นใบหน้าของซ่งชิงหย่าผ่านใบหน้าของนางเมื่อฮ่องเต
