เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0360
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0361
ซ่งชิงเหยียนมาเพื่อเรื่องนี้อยู่แล้ว เมื่อเห็นองค์รัชทายาทเตรียมการเรียบร้อยแล้ว ก็วางใจลง“ใช่ ข้าเพิ่งได้ยินว่าองค์ชายรองมาที่ตําหนักซิงหยางก็มีเรื่องจะพูดกับองค์รัชทายาทอยู่แล้ว” องค์ชายสามคุกเข่าอยู่นอกตำหนักหลงเซิงเป็นเวลานาน ขอเสด็จพ่อยกโทษให้”“น้องสามคิดออกแล้วหรือ” องค์รัชทายาทกลับไม่แปลกใจ ดูเหมือนจะเป็นไปตามที่คาดไว้ “เดิมทีคิดว่าเขาจะต่อต้านเสด็จพ่อเพื่อนางกํานัลคนนั้น”ลู่ซิงหว่านมองท่าทางมั่นใจขององค์รัชทายาท รู้สึกปลงอนิจจัง[คําอธิบายของพี่ชายรัชทายาทในบทพูดคือจิตใจดีแต่ยากที่จะบรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่][แต่ตอนนี้ดูเขาวางแผนทุกอย่างได้ดีมาก ไม่ได้ไร้ความสามารถอย่างที่ในหนังสือบอกเลย]องค์ชายรองกลับหัวเราะอย่างเย็นชา “เกรงว่าเขายินยอม คนข้างหลังเขาก็ไม่ยอมเหมือนกัน”ซ่งชิงเหยียนพยักหน้า “จริงด้วย เมื่อครู่ข้าเพิ่งมาจากตำหนักหลงเซิง ตอนนี้ฝ่าบาททรงให้อภัยจิ่นเฉินแล้ว”คาดว่าจะเป็นเช่นนี้ องค์รัชทายาทกลับไม่สนใจแม้แต่น้อย ยกน้ำชาถ้วยหนึ่งมาตรงหน้าองค์ชายรองเมื่อเห็นท่าทางที่สงบขององค์รัชทายาท หัวใจขององค์ชายรองก็สงบลงส่วนลู่ซิงกลับมาที่นี่ มีกําลังใจจากองค์ชายสาม ก็
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0362
อวิ๋นจูกระโจนเข้าหาอ๋องอี้ทันที “ท่านอ๋อง ท่านอ๋องช่วยบ่าวด้วย”อวิ๋นจูเงยหน้าขึ้นและมองไปที่อ๋องอี้ด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มอ๋องอี้ก็รู้สึกปวดใจเช่นกันถึงอย่างไรก็เป็นนางกำนัลที่ออกมาจากจวนของตน เมื่อก่อนทํางานก็ปลอดภัยดีมาโดยตลอดแต่เมื่อมือของอวิ๋นจูสัมผัสมือของตัวเอง เขาขมวดคิ้วและโยนอวิ๋นจูออกไปทันทีหยาบ หยาบ หยาบมากหลายวันมานี้อวิ๋นจูทํางานเป็นนางกำนัลที่ทํางานหนักอยู่ในตําหนักจิ่นซิ่ว อวิ๋นหลันคนนั้นทรมานนางไม่หยุด ทุกวันก็แบ่งงานให้นางมากมาย ตอนนี้นางแม้แต่ตื่นก็ยังนอนไม่หลับเมื่อเห็นปฏิกิริยาของหวางเย่ หัวใจของอวิ๋นจูก็ชัดเจนนางาคุกเข่าลงทันทีและยื่นมือทั้งสองข้างออกมา“ท่านอ๋องดูมือของบ่าวสิ ขอท่านอ๋องพาบ่าวไปเถอะ บ่าว...”พูดยังไม่ทันจบ อ๋องอี้ก็ถอยหลังไปหลายก้าว มองอวิ๋นจูตรงหน้าอย่างแน่วแน่ แล้วออกจากตําหนักจิ่นซิ่วไปโดยไม่หันกลับมามองแต่การกระทําของอวิ๋นจู กลับถูกป๋ายจื่อที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมองเห็นได้อย่างชัดเจนตอนนี้ต้องเรียกนางว่าไป๋หลิงแล้วเช้าวันรุ่งขึ้น ไป๋หลิงจงใจพูดถึงเรื่องนี้ต่อหน้าอวิ๋นหลาน “พี่หญิงอวิ๋นหลาน ไม่ทราบว่าพระมเหสีมีแผนอะไรสําห
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0363
“บ่าวคนนี้รู้อยู่แก่ใจ ตอนบ่าวตื่นมาก็ตั้งใจมองแวบหนึ่ง น่าจะเป็นช่วงยามเย็น”เสิ่นหนิงมั่นใจในสิ่งที่คิด นั่นก็คือตอนที่อ๋องอี้ออกจากตําหนักของตน มองดูท่าทางของไป๋หลิง รู้สึกพอใจมากได้ยินว่าเมื่อก่อนเคยปรนนิบัติพระสนมเต๋อเฟยมาก่อน อย่างไรก็ดีกว่านางกำนัลเหล่านี้บ่ายวันนั้น ยุนจูก็ถูกส่งไปยังกรมอาญาความผิดที่พระมเหสีทรงให้ไว้คือทําให้วังหลังสกปรกเมื่อรู้ข่าวนี้ อวิ๋นหลานก็ดีใจอยู่พักหนึ่ง ตัวเองต่อสู้กับอวิ๋นจูมานานขนาดนี้ ในที่สุดก็เอาชนะนางได้แต่ไม่คาดคิด ตอนบ่ายกรมอาญาได้ส่งข่าวมาว่าอวิ๋นจูทนการลงโทษไม่ไหวและตายไปแล้วเมื่อรู้ข่าวนี้ อวิ๋นหลานก็อดทอดถอนใจไม่ได้ “นึกไม่ถึงว่าหลายวันก่อนนางยังปรนนิบัติพระมเหสีอยู่ที่เดียวกับข้า ตอนนี้กลับ...”ไป๋หลิงรีบปลอบนางว่า “พี่อวิ๋นหลานกําลังคิดอะไรอยู่? พี่หญิงก็ไม่ได้คบค้าสมาคมกับคนอื่นเหมือนนาง”อวิ๋นหลานพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีกแน่นอนว่านางไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มอันเย็นชาที่มุมปากของไป๋หลิงอวิ๋นจูดูโง่เขลา แต่กลับเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่สู้อวิ๋นหลานคนนี้ที่มัวแต่สนใจอนาคตของตัวเอง กลับใช้ประโยชน์ได้ดีกว่าก่อนวันงานพระราชสมภพขอ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0364
วันที่แปดเดือนห้า เป็นงานพระราชสมภพของไทเฮาฟ้าเพิ่งสาง นางกํานัลในวังก็เริ่มทยอยกันยุ่งซ่งชิงเหยียนถูกจิ่นซินและจิ่นอวี้ลากไปแต่งตัวนานแล้ว พูดตามคําพูดของจิ่นซินก็คือ นี่เป็นงานพระราชสมภพของไทเฮา ตอนนี้พระสนมเป็นถึงพระสนมหวงกุ้ยเฟย จะประมาทไม่ได้ซ่งชิงเหยียนกลับเตือนทั้งสองคนอย่างจริงจังว่า แค่แต่งตัวธรรมดาๆ ก็พอ ตัวเอกของวันนี้คือไทเฮา หรือจะเป็นฮองเฮาก็ได้ จะเป็นตัวของตัวเองไม่ได้เด็ดขาดตัวเองแค่เข้าร่วมงานพระราชสมภพของไทเฮาด้วยสภาพจิตใจที่ดีที่สุดก็พอ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าอาภรณ์อะไรก็เป็นเรื่องเล็กทั้งนั้นปากของไทเฮาบอกว่าทําตามอําเภอใจก็ได้แล้ว แต่ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับให้ความสําคัญเป็นอย่างมากเป็นงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการครั้งแรกหลังจากเสิ่นหนิงได้รับแต่งตั้ง นางตั้งใจเตรียมมาหลายวัน จะปล่อยให้คนเลือกผิดไม่ได้เด็ดขาดตอนนี้ที่ตําหนักจิ่นซิ่ว เยว่หรานกับพวกก็กําลังยุ่งอยู่กับการแต่งหน้าให้ฮองเฮาไป๋หลิงมีฝีมือยอดเยี่ยม หวีผมเก่งที่สุด นิ้วมือคล่องแคล่วว่องไวทํางานอยู่บนพระเศียรของฮองเฮา ในที่สุดก็ม้วนเป็นปิ่นปักผมรูปหงส์อันหนึ่ง และปักปิ่นปักผมรูปดอกโบตั๋นสีทองแดงอันหนึ่ง ตรง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0365
ในสถานที่ขนาดใหญ่เช่นนี้มันจะดีกว่าที่จะอยู่อย่างปลอดภัยขณะที่ทุกคนกําลังพูดคุยกัน ลู่ซิงหว่านก็ลงมาจากร่างของจิ่นอวี้แล้ว กําลังเดินโซซัดโซเซไปยังข้างกายฮูหยินของติ้งกั๋วโหวฮูหยินนางเซียวจู่ๆ ลู่ซิงหว่านก็ปรากฏตัวขึ้นข้างกาย ทําให้นางเซียวสะดุ้งโหยง หันมายิ้มแทน “ตอนนี้องค์หญิงหย่งอันจะไปแล้วหรือ? นึกไม่ถึงว่าจะมาหาหม่อมฉันเอง ดูเหมือนว่าองค์หญิงหย่งอันจะชอบหม่อมฉันมากนะเพคะ”พูดจบก็อุ้มลู่ซิงหว่านขึ้นมา ให้นางนั่งบนตัวเขาลู่ซิงหว่านก็ยินดีจะติดสอยห้อยตามนางเซียวซ่งชิงเหยียนแอบบ่นในใจว่าหวั่นหวั่นอาจจะชอบทองคําของท่านแม่มากกว่าลู่ซิงหว่านไม่ทําให้ผิดหวังจริงๆ[แน่นอนว่าต้องประจบท่านยายของข้าดีๆสิ ให้ทองคําแท่งกับข้าตั้งเยอะตั้งแยะ][ข้ายังต้องการกอดอาหญิงใหญ่อาหญิงสองและอาหญิงสามของข้า! พวกท่านเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของข้าทั้งหมด]ลู่ซิงหว่านกําลังพึมพําอยู่ ก็ดิ้นรนจะลงจากร่างของนางเซียวแล้วเดินไปทางนางเว่ยนางเว่ยก็มองไปที่นางเซียวด้วยความประหลาดใจอย่างมาก และมองไปที่ซ่งชิงเหยียนอีกครั้ง “ดูเหมือนว่าองค์หญิงหย่งอันก็ชอบหม่อมฉันเช่นกัน”ซ่งชิงเหยียนเกือบจะหลุดปาก
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0366
แม่นางฉยงหัวเป็นเซียนในโลกแห่งการบําเพ็ญเซียน เป็นเซียน จะแต่งงานกับซ่งจั๋วคนธรรมดาคนนี้ได้อย่างไร?แม้ว่าซ่งจั๋วจะเป็นเด็กที่ยอดเยี่ยมจริงๆแต่ถ้าแม่นางฉยงหัวเป็นอย่างที่หวานหว่านพูด สูญเสียพลังจิตวิญญาณและร่อนเร่พเนจรในโลกมนุษย์ถ้านางแต่งงานกับซ่งจั๋ว มันจะไม่เป็นการเอาเปรียบคนอื่นหรือ?ลู่ซิงหว่านที่นั่งอยู่บนพื้นอดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองท่านแม่ของตัวเอง[ปฏิกิริยาของท่านแม่ใหญ่เกินไปหรือเปล่า? จําเป็นต้องพูดเกินจริงขนาดนี้เลยเหรอ?][ท่านแม่คิดว่าตอนนี้พี่ฉยงหัวเป็นหมอหญิง ไม่คู่ควรกับซ่ง... ]ไม่รอให้ลู่ซิงหว่านพูดความในใจจนจบ ซ่งชิงเหยียนก็เปิดปากอธิบายว่า “พี่สะใภ้ใหญ่ก็อย่าเข้าใจผิด ข้าไม่ใช่คนประเภทที่รังเกียจคนจนและรักคนรวย ถ้าทั้งสองคนรักกันก็ดีอยู่แล้ว”ปากก็พูดแบบนี้ แต่ซ่งชิงเหยียนไม่สามารถผ่านอุปสรรคนี้ไปได้แม่นางฉยงหัวเป็นเซียนเชียวนะ ต่อให้สองนางรักกัน นี่ก็ยัง... ไม่เหมาะสมมั้ง“แต่สุดท้ายต้องถามแม่นางฉยงหัวถึงจะได้”เห็นซ่งชิงเหยียนมีปฏิกิริยามากเพราะเรื่องนี้ หัวใจที่แขวนอยู่ของนางเว่ยก็ตกลงไปด้วย “ใช่ เป็นเพราะเหตุผลนี้เพคะ หม่อมฉันก็คิดเช่นเดียวกับพระสนม
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0367
งานเลี้ยงครั้งนี้ยังคงจัดขึ้นที่วังเซวียนฝูณ ประตูวังในเวลานี้ บรรดาคุณหนูตระกูลขุนนางยังคงเข้าแถวรออยู่นอกวังอย่างเรียบร้อย รอเข้าวังไม่นานนัก ขันทีน้อยคนหนึ่งก็เดินเข้ามาใกล้อย่างรีบร้อน และเริ่มมองหาใครบางคนบรรดาคุณหนูตระกูลขุนนางก็รู้สึกกลัวอยู่บ้าง ยืนตัวตรงทันที กลัวว่าจะถูกหาความผิดอะไรหากถูกพบความผิดอะไรในวังหลวง อย่าว่าแต่แต่งเข้าตระกูลสูงเลย เกรงว่าแต่งกับคนธรรมดา ก็จะถูกรังเกียจเหมือนกันในที่สุด ขันทีน้อยคนนั้นก็ยืนตัวตรงต่อหน้าหานซีเยว่ “บ่าวได้รับพระบัญชาจากไทเฮาให้เชิญคุณหนูตระกูลหานและคุณหนูตระกูลหรงไปที่ตําหนักหรงเล่อก่อน เพื่อพูดคุยกับไทเฮา”ทั้งสองได้ยินดังนั้นก็รีบออกจากแถว ทักทายกับมารดาของตนเอง แล้วพยักหน้าไปทางเหออวี่เหยาที่อยู่ด้านหลัง ขึ้นเกี้ยวหลังขันทีน้อยหลังจากทั้งสองคนจากไป ฝูงชนก็เริ่มพูดคุยกัน“ตอนนี้หานซีเยว่เป็นพระชายารัชทายาทที่ฝ่าบาททรงแต่งตั้ง ไทเฮาทรงเชิญนางเข้าวังก่อนเพื่อไว้หน้าองค์รัชทายาท แล้วเหตุใดต้องเชิญหรงเหวินเมี่ยวด้วยเล่า?”“คิดว่าคงเพราะเห็นคุณหนูหรงกับคุณหนูหานมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน จึงเชิญไปด้วยกระมัง”“เช่นนั้นคุณหนู
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0368
“วันนี้เป็นงานพระราชสมภพของไทเฮา ขอให้ฮูหยินและคุณหนูทุกท่านสงบเสงี่ยมเจียมตัวด้วย” สายตาของนางคล้ายมีคล้ายลอยมาทางเหออวิ๋นเหยา ในดวงตาเต็มไปด้วยคําเตือนนางหลินก็ตกใจกับการกระทําของเหออวิ๋นเหยาเช่นกัน จึงดึงมือนาง “หุบปาก!”เหออวิ๋นเหยาเกลียดเหออวี่เหยามากยิ่งขึ้นเห็นทุกคนเงียบกริบ แม่นมคนนั้นจึงหันตัวกลับไปนั่งที่เดิมด้วยบทเรียนครั้งนี้ ขบวนก็เงียบลงในทันที บรรดาฮูหยินและคุณหนูต่างเข้าแถวเข้าวังอย่างเชื่อฟัง กลัวว่าจะล่วงเกินขุนนางชั้นสูงในวังทางตําหนักชิงอวิ๋นเนื่องจากเรื่องของซ่งจั๋วก่อนหน้านี้ ซ่งชิงเหยียนจึงใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ระหว่างทางไปตําหนักหรงเล่อ มีสีหน้าเหม่อลอยอยู่บ้างนางเข้าใจยากจริงๆ เพียงแค่พบกันครั้งเดียว จั๋วเอ๋อร์ดูแล้วก็ตกหลุมรักแม่นางฉยงหัวอย่างลึกซึ้งได้อย่างไร?เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซ่งชิงเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ลู่ซิงหว่านที่อยู่ในใจของจิ่นหรือนี่จะเป็นรักแรกพบที่ร่ำลือกันเมื่อซ่งชิงเหยียนมาถึงตำหนักหรงเล่อ ฮองเฮาก็มาถึงเช่นกันนางรีบเข้าไปทําความเคารพไทเฮาอย่างเรียบร้อย“หม่อมฉันถวายบังคมพระพันปี ทรงพระเจริญพันปี พันปี พันพันปี”“ที
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0580
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0579
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0578
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0577
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0576
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0575
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0574
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0573
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0572
