เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0305
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0306
วันที่ซ่งชิงเหยียนออกจากวัง ในวังก็เกิดเรื่องขึ้นองค์หญิงใหญ่ที่ไม่ได้เข้าวังมาเป็นเวลานาน ก็ได้เข้าวังในวันนี้ และบังเอิญคลาดกับรถม้าของซ่งชิงเหยียนที่อยู่นอกประตูวังพอดีเรื่องแรกที่เข้าวัง ก็คือมุ่งตรงไปยังตําหนักหรงเล่อ“เสด็จย่า” ลู่ซิงรั่วโผเข้าสู่อ้อมกอดของไทเฮาด้วยความดีใจ “ซิงรั่วไม่ได้พบท่านนานแล้วเพคะ”ทําให้แม่นมซุนที่อยู่ข้างๆ ตกใจ รีบเข้าไปประคององค์หญิงใหญ่ “โอ๊ย องค์หญิงเพคะ ตอนนี้พระองค์ก็ตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว ต้องระวังหน่อยถึงจะได้นะเพคะ”ไทเฮาได้ยินเช่นนั้นก็รีบดึงร่างของลู่ซิงรั่วให้ตรง “เป็นอย่างไรบ้าง? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”องค์หญิงใหญ่กลับเอนกายพิงอกของไทเฮาไม่ยอมลุกขึ้น “ไม่เป็นไรเพคะเสด็จย่า ซิงรั่วย่อมรู้จักหนักเบาเพคะ”“ทําไมวันนี้ถึงมีเวลาเข้าวังล่ะ” ไทเฮาเห็นว่านางไม่เป็นอะไร ก็ช่วยรวบผมที่ข้างขมับให้นางเบาๆ ยิ้มพลางพูดว่า “ไม่ได้เจอเจ้าครึ่งเดือนแล้ว”“หลายวันมานี้แค่รู้สึกว่าร่างกายค่อนข้างหนัก ก็เลยเลี้ยงร่างกายอยู่ที่บ้านน่ะเพคะ” ลู่ซิงรั่วพูดเบาๆ และปลอบโยนไทเฮาอีกครั้ง "เสด็จย่าโปรดวางใจ ตอนนี้หม่อมฉันดีขึ้นมากแล้วเพคะ""ดีจริงๆ เหรอ จะให
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0307
หลายวันก่อนหลังจากที่องค์หญิงห้าได้รับการสั่งสอนจากเสด็จแม่ของตนแล้ว ก็มีความซื่อสัตย์มากขึ้นมากแล้ว เพียงเข้าไปทักทายอย่างนอบน้อม “พี่หญิงใหญ่เพคะ”องค์หญิงหกก็ทําความเคารพอยู่ข้างๆ อย่างไม่เต็มใจ “พี่หญิงใหญ่เพคะ”ลู่ซิงรั่วไม่มีทางคิดเล็กคิดน้อยกับเด็กน้อยเหล่านี้อยู่แล้ว เพียงแค่ยิ้มพลางพูดว่า “ตอนนี้พวกเจ้าสองคนรู้ความมากขึ้นแล้ว รีบไปทําความเคารพเสด็จย่าเถอะ ข้าจะออกจากวังแล้ว”เมื่อก่อนตอนอยู่ในวังองค์หญิงใหญ่ดูแลน้องชายน้องสาวเหล่านี้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด เมื่อเห็นนางกําลังจะออกจากวัง ลู่ซิงยุ่นก็ดูเหมือนอาลัยอาวรณ์ไม่น้อย “พี่หญิงใหญ่จะออกจากวังแล้ว”“อืม” ลู่ซิงรั่วก้าวไปข้างหน้าและลูบหัวนาง “รีบกลับไปหาเสด็จย่าพร้อมกับซิงซิงเถอะ”พูดจบก็หันหลังเดินออกไปนอกวังและด้านหลังของนาง ลู่ซิงหุยมองลู่ซิงรั่วด้วยสีหน้าเหี้ยมโหด ลู่ซิงยุ่นหันกลับมาเห็นสีหน้าขององค์หญิงหก จึงรีบดึงนาง “น้องหก”ลู่ซิงหุยกลับมีความคิดบางอย่างในใจ และไม่ได้พูดกับลู่ซิงยุ่นมากนัก “ท่านไปที่ตำหนักของเสด็จย่าเองเถอะ ข้ายังมีธุระ”พูดจบก็มุ่งหน้าไปตําหนักฉางชิวโดยไม่หันกลับมามองลู่ซิงยุ่นถอนหายใจและม
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0308
เวินชุนได้ยินเสียงฝีเท้าก็เงยหน้าขึ้นอย่างตื่นตระหนก เมื่อเห็นว่าเป็นองค์รัชทายาท ก็ราวกับคว้าฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ รีบก้าวไปข้างหน้าแล้วคุกเข่าคลานไปก้าวหนึ่ง “องค์รัชทายาท...องค์รัชทายาทเพคะ"ลู่จิ่นเหยาไม่สนใจจะพูดอะไรมาก รีบก้าวไปข้างหน้า อุ้มลู่ซิงรั่วที่ยังนอนอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วหันหลังเดินไปที่ตําหนักซิงหยางแม้ว่าฝีเท้าจะเร็ว แต่ก็ไม่มีความตื่นตระหนกแม้แต่น้อยแต่องค์รัชทายาทจะไม่ตื่นตระหนกได้อย่างไร? แค่พยายามทําให้ตัวเองมั่นคงเท่านั้น“จงผิง ไปเชิญหมอหลวง” หลังจากลู่จิ่นเหยาหันหลังไป เขาก็ออกคําสั่งกับจงผิง“พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท” จงผิงวิ่งเหยาะๆ ไปยังสำนักหมอหลวงทันทีในขณะที่องค์รัชทายาทอุ้มองค์หญิงใหญ่ขึ้นมา เวินชุนก็ลุกขึ้นจากพื้นและเดินตามหลังองค์หญิงใหญ่อย่างระมัดระวังเวินชุนติดตามอยู่ข้างกายองค์หญิงใหญ่ตั้งแต่เล็ก เป็นสาวใช้ที่ไว้ใจได้มากที่สุด ก่อนออกจากบ้านวันนี้นางยังขอร้ององค์หญิงครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้อายุครรภ์ก็มากแล้ว ออกไปข้างนอกต้องพาคนไปด้วยหลายคน แต่องค์หญิงใหญ่เป็นคนที่เคยชินกับความเป็นอิสระมาโดยตลอด เวินชุนจึงยอมตามใจนางไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0309
“พ่ะย่ะค่ะ” จงผิงรับพระบัญชาขององค์รัชทายาท จึงคิดจะหันหลังจากไป แต่พอนึกถึงคําเตือนของพระสนมหวงกุ้ยเฟยที่กําชับไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ก็หันตัวกลับไปอีก “พระองค์มิสู้ไปหากององครักษ์ลับสักองค์หนึ่ง จะได้เร็วหน่อยพ่ะย่ะค่ะ”“ก็ดี”การที่องค์หญิงใหญ่หกล้มในวังไม่ใช่เรื่องเล็ก เรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่ววังอย่างรวดเร็วตําหนักซิงหยางอยู่ใกล้กับตำหนักหลงเซิงของฮ่องเต้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้ใส่ใจองค์หญิงใหญ่ผู้เป็นบุตรสาวคนนี้มาก เมื่อได้ยินข่าวนี้เขาก็วางฎีกาทั้งหมดในมือลง แล้วมุ่งตรงไปที่ตําหนักซิงหยางทันทีในเวลานี้ลู่ซิงรั่วได้ดื่มยาโดยเวินชุนและนอนลงหลับไปแล้ว“ซิงรั่วเป็นอย่างไรบ้าง?” ฮ่องเต้ต้าฉู่มาถึงก่อนเสียงรัชทายาทรีบรับคําพลางมองไป “เสด็จพ่อ ซิงรั่วได้พักผ่อนแล้ว”ฮ่องเต้ต้าฉู่ลดเสียงลง “เป็นอย่างไรบ้าง?”หมอจ้าวที่อยู่ข้างๆ กําลังรีบก้าวไปข้างหน้า “กราบทูลฝ่าบาท หลายวันก่อนองค์หญิงใหญ่ดูเหมือนจะรักษาครรภ์ไม่มั่นคงมาระยะหนึ่งแล้ว วันนี้ก็ล้มลงบนพื้นอีก ครรภ์นี้...”นิสัยของฮ่องเต้ต้าฉู่กลับไม่อ่อนโยนเหมือนองค์รัชทายาท เขารู้ดีว่าซิงรั่วตั้งครรภ์ครั้งนี้ไม่ง่าย จึงโกรธขึ้นมาทันที “พ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0310
ทันใดนั้น ลู่ซิงหุยก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามากมายเข้ามาใกล้ประตูตําหนัก“องค์รัชทายาท องค์หญิงหกกําลังพักผ่อนอยู่เพคะ” ลู่ซิงหุยได้ยินเสียงของสาวใช้ข้างกายเสียงเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้น ลู่ซิงหุยได้ยินเสียงประตูตําหนักเปิดออกอีกครั้งร่างที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่มของนางถอยหลังไปหลายก้าว ราวกับไม่กล้าเผชิญหน้ากับคนที่มานางกลัว นางกลัวมากเมื่อครู่นางแค่รู้สึกหัวร้อนขึ้นมาจริงๆ นึกถึงว่าพี่หญิงใหญ่ได้รับความรักจากเสด็จพ่อ และหลังจากที่เสด็จแม่สิ้นพระชนม์แล้ว เสด็จพ่อก็ไม่เคยสนใจตนเองอีกเลยนึกถึงว่าตอนนี้พระสนมหวงกุ้ยเฟยมีฐานะสูงส่ง นางวางยาพิษลู่ซิงหว่านไม่สําเร็จและถูกกักบริเวณอยู่หลายวัน ตอนนี้ในเมื่อพี่หญิงใหญ่เข้าวังแล้ว นางก็ต้องให้คนเหล่านี้รู้ถึงความร้ายกาจของนางนางจึงวิ่งกลับไปที่ตําหนักฉางชิว อุ้มแมวที่เสด็จแม่เลี้ยงไว้ตอนยังมีชีวิตอยู่ออกมานางรู้ว่าพี่สาวคนโตกลัวแมวมากที่สุดแต่นางไม่อยากทําร้ายลูกของพี่สาวคนโต“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร” ลู่ซิงหุยพยายามปลอบใจตัวเอง “ลูกของพี่หญิงใหญ่อาจจะไม่เป็นไร อาจจะแค่หกล้มเบาๆ เท่านั้น”แต่สีหน้าเจ็บปวดของลู่ซิงรั่วกลับแวบเข้ามาในหัวไม่หยุดในเวลา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0311
เจิ้งจงมาพูดก็คือเรื่องที่องค์หญิงใหญ่ถูกแมวตกใจจนล้มที่หน้าประตูวัง ตอนนี้ทารกในครรภ์ไม่มั่นคงกําลัรักษาครรภ์ที่ตําหนักซิงหยางอยู่เมื่อนึกถึงท่าทางตื่นตระหนกของลู่ซิงหุย ลู่จิ่นเฉินก็ยืนยันได้ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับลู่ซิงหุยแน่นอน“ไม่ ไม่ พี่หญิงใหญ่หกล้มเอง” ลู่ซิงกลัวมากและรีบปฏิเสธแต่ถึงอย่างไรนางก็เป็นเพียงเด็กอายุห้าหกขวบเท่านั้น ไหนเลยจะทนต่อการข่มขู่ขององค์ชายสามได้ เพียงประโยคเดียวก็สารภาพไปซะแล้ว“ข้าบอกเมื่อไหร่ว่าเจ้าหญิงใหญ่หกล้ม” เมื่อองค์ชายสามได้ยินเช่นนี้ เขาก็มองไปที่ลู่ซิงหุยอย่างเยือกเย็นลู่ซิงหุยปิดปากตัวเองทันที ไม่กล้าพูดอะไรอีกองค์ชายสามคร้านที่จะพูดอะไรอีก สะบัดแขนเสื้อจากไปลู่ซิงหุยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อครู่นางกลัวมากจริงๆ กลัวว่าพี่สามจะตีตัวเองจนตายจริงๆแต่สิ่งที่นางคาดไม่ถึงก็คือ ต่อไปยังมีสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่ารอนางอยู่องค์ชายสามเมื่อออกมาก็กลับตําหนัก แต่คิดไปคิดมาก็ออกคําสั่งกับเจิ้งจงที่อยู่ข้างกายสองสามประโยค พอได้รับคําสั่งเจิ้งจงก็รีบวิ่งเหยาะๆ จากไปส่วนองค์ชายสามก็ชะงักเท้า หันหลังกลับไปยังตําหนักซิงหยางเมื่อองค์ชายส
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0312
แม้ว่าฉยงหัวจะไม่ชอบคนอย่างองค์ชายสาม แต่ก็ไม่สร้างปัญหาให้พระสนมหวงกุ้ยเฟยแน่นอนนางทําความเคารพอย่างเรียบร้อย พลางยิ้มกล่าวว่า “ทูลองค์ชายสาม บ่าวเป็นหมอหญิงของตําหนักชิงอวิ๋นเพคะ”ไม่รอให้องค์ชายสามตอบ ฉยงหัวก็มององค์รัชทายาทอีกครั้ง “องค์รัชทายาท ตอนนี้องค์หญิงใหญ่ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว บ่าวขอตัวกลับตําหนักชิงอวิ๋นก่อนนะเพคะ”องค์รัชทายาทย่อมรับคําด้วยรอยยิ้มแต่องค์ชายสามกลับมองแผ่นหลังของฉยงหัวที่จากไป มุมปากเผยรอยยิ้มออกมา “คิดไม่ถึงว่าตําหนักของพระสนมเฉินจะมีหมอหญิงที่เก่งกาจเช่นนี้”รัชทายาทไม่ตอบคําถามเขา เพียงถามกลับว่า “น้องสามรู้เรื่องที่ซิงรั่วได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?”เรื่องนี้ไม่ได้แพร่งพรายออกไป เพื่อไม่ให้ไทเฮารับรู้จึงจงใจปกปิดเรื่องอีก แต่องค์ชายสามกลับรู้เรื่อง ย่อมได้แต่รู้จากซิงหุยเท่านั้นองค์ชายสามย่อมไม่ยอมรับอยู่แล้ว “เป็นสาวใช้ที่รับใช้ข้างกายข้า นางเดินผ่านมาจากทางด้านนั้น เลยพบเสด็จพี่กำลังพาพี่หญิงใหญ่กลับวังพอดีพ่ะย่ะค่ะ”องค์รัชทายาทพยักหน้าและไม่ถามอะไรอีกทางด้านฮ่องเต้ต้าฉู่กลับตําหนักหลงเฉิงแล้ว แน่นอนว่าไม่ได้อยู่ว่าง เขาสั่งให้องครักษ์เงามัง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0313
“พวกเจ้าสองพี่น้องกตัญญูเสียเหลือเกินนะ” ฮ่องเต้ต้าฉู่ก้าวฉับๆ เดินเข้ามา สายตาคมกริบราวกับใบมีด ทําให้ผู้คนไม่กล้ามองตรงๆฮ่องเต้ต้าฉู่กลับมองพวกเขาอย่างไม่ไยดี เดินไปนั่งลงข้างไทเฮา เห็นสายตาร้อนรนของไทเฮา ก็รีบปลอบใจว่า “เสด็จแม่วางใจ หมอหญิงในตำหนักของชิงเหยียนเก่งกาจมาก ตอนนี้ฝังเข็มให้ซิงรั่วแล้ว นางไม่เป็นไรแล้วพ่ะย่ะค่ะ”"จริงเหรอ? เจ้าอย่าโกหกข้านะ” ไทเฮารู้ว่าคนเหล่านี้จะต้องปิดบังตนอย่างแน่นอน "ข้าต้องไปดูซิงรั่วที่ตําหนักซิงหยางหน่อยถึงจะได้"ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับยิ้มพลางดึงไทเฮาไว้ “เสด็จแม่ กระหม่อมพูดความจริงพ่ะย่ะค่ะ จิ่นเหยาเพิ่งออกจากตำหนักหลงเซิง บอกว่าหากพักฟื้นสามวันก็จะหายเป็นปกติพ่ะย่ะค่ะ”“ตอนนี้ทางจิ่นเหยาเตรียมรถม้าส่งซิงรั่วกลับจวนแล้ว”ไทเฮาได้ยินเช่นนั้นก็ไม่พอใจ “ทําไมต้องกลับจวนด้วย? พักฟื้นที่ตำหนักสามวันไม่ได้หรือไงกัน?“เป็นซิงรั่วที่ยืนกรานจะกลับไป” ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับส่ายหน้าอย่างจนใจ “เสด็จแม่ก็รู้นิสัยของเด็กคนนั้นดี จิ่นเหยาจะเถียงนางได้อย่างไรกันล่ะพ่ะย่ะค่ะ ได้แต่ปูรถม้าให้ดี แล้วหาคนขับรถม้าที่มีฝีมือเพื่อขับส่งนางกลับไป”“ก็ดี” ไทเฮาพยักหน้า
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0577
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0576
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0575
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0574
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0573
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0572
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0571
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0570
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0569
