แชร์
บทที่ 0049
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0050
เหออวิ๋นเหยาโมโหมาจากงานขี้ม้าตีคลี เดี๋ยวกลับถึงจวนก็ต้องไปบ่นกับท่านแม่"ท่านพ่อ ท่านแม่ วันนี้พี่ทำให้ข้าอายที่งานขี้ม้าตีคลี อย่างไรก็จะเอาให้รู้แพ้รู้ชนะให้ได้" เหออวิ๋นเหยพูดพลางเข้าหานางหลินและร้องไห้ฟูมฟายเมื่อตอนที่นางหลินเพิ่งแต่งเข้าจวนเหอใหม่ๆ ก็ยังแสร้งทำเป็นแม่ที่มีเมตตาแต่ดังคำกล่าวที่ว่าเมื่อมีแม่เลี้ยงพ่อก็จะกลายเป็นพ่อเลี้ยงไปด้วยและเนื่องจากตอนนี้จวนอันกั๋วได้ก็ไม่มีอยู่แล้วด้วย ราชเลขาเหอจึงไม่สนใจลูกสาวคนโตของเขาอีกต่อไปนางหลินเห็นว่าราชเลขาเหอเป็นแบบนี้ ก็เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของนางออกมา รังแกเหออวี่เหยาอย่างโจ่งแจ้งเมื่อเห็นเหออวิ๋นเหยาทำแบบนี้ เหออวี่เหยากลับไม่พูดอะไร เพียงแต่ยืนอยู่ในมุมห้องโถงและมองดูพวกเขาสามคนพ่อแม่ลูก"เจ้าลูกทรพี ทำวงตระกูลต้องขายหน้า" ราชเลขาเหอตำาหนิเหออวี่เหยาโดยไม่สนใจความจริงใดๆ ทั้งนั้นนางก็ไม่ต่อล้อต่อเถียงกับท่านพ่อ พูดแต่เพียงว่า วันนี้ข้าได้ไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้กับพระสนมมา ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่งเกี่ยวกับวันครบรอบการตายของท่านแม่ ว่าให้องค์รัชทายาทไปไหว้หลุมศพท่านแม่ที่อารามหมิงจิ้ง"หึ..." นางหลินกลับเยาะเย้ยว่า "สถานที
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0051
ถ้าลู่ซิงหว่านได้รู้ ก็คงจะพูดประมาณว่า [ท่านแม่ ขอบคุณท่านจริงๆ แต่ข้าไม่อยากไปตากแดดตากลมที่ค่ายทหาร เพียงอยากอยู่ในวังเป็นดอกไม้งามเล็กๆ ก็พอแล้ว]เมื่อนึกถึงเสียงในใจของหวานหว่าน พระสนมเฉินกุ้ยเฟยจึงได้ตระหนักถึงอีกเรื่องหนึ่งจึงรีบเปิดผ้าม่านรถ มองไปทางจิ่นซินซึ่งอยู่ด้านนอก “จิ่นซิน เจ้าพาคนไปที่จวนราชเลขากรมแรงงานใต้เท้าเหอ บอกเขาว่าอีกสี่วันข้างหน้าครบรอบวันเสียชีวิตของเหอฮูหยิน องค์ชายรัชทายาทจะไปร่วมงานด้วย”จิ่นซินมองหน้าเฉินกุ้ยเฟยด้วยความแปลกใจ คำพูดนี้เมื่อครู่ก็ได้กล่าวกับคุณหนูเหอไปแล้ว เหตุใดจึงต้องไปอีกครั้งหนึ่งจิ่นอวี้อยู่ข้างๆ พูดแทรก “พระสนมคิดจะให้กำลังใจคุณหนูเหอหรือเจ้าคะ”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยพยักหน้า “จิ่นซินเป็นเด็กโง่นัก หากไม่มีข้า ดูซิเจ้ายังจะอยู่ในวังหลวงได้ยังไง”จิ่นซินใช้คำพูดเง้างอดซึ่งมีแต่พวกนางที่ฟังออก “หากไม่มีพระสนม จ้างให้ข้าก็ไม่มาอยู่ในวังหลวงหรอกเจ้าค่ะ”จิ่นซินรับบัญชาจากพระสนมเฉินกุ้ยเฟย เรียกตัวบ่าวไพร่บางคน ตามกันไปจวนตระกูลเหอและการมาถึงของจิ่นซิน ก็ทันได้ยับยั้งมิให้เหออวี๋เหยาถูกตบหน้าเข้าบ่าวคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้องโถง ไม่ท
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0052
รอจนเหออวี่เหยามาถึงห้องโถงหน้า ใต้เท้าเหอก็ชักสีหน้าบึ้งตึงพร้อมด่าว่าอีก “ทำไมออกมาชักช้านัก ปล่อยให้ผู้อื่นต้องรอนานน่ะ”เหออวี่เหยาไม่คิดกล่าวตอบ แต่หันไปคารวะจิ่นซิน “จิ่นซินกูกูรอนานแล้ว”จิ่นซินรีบพยุงนางขึ้น “คุณหนูเหออย่าได้เกรงใจ พระสนมให้บ่าวมาเรียนคุณหนู ว่าอีกสี่วันข้างหน้าครบรอบวันตายของอดีตเหอฮูหยิน องค์ชายรัชทายาทกับองค์ชายรองจะมาร่วมงานด้วย รบกวนคุณหนูเตรียมตัวให้พร้อม เพื่อไม่ให้เสียงานใหญ่”เหออวี่เหยารู้สึกซาบซึ้งในความเมตตา จึงได้พยักหน้าตอบรับใต้เท้าเหอได้ยินเข้าก็ตกตะลึง เมื่อครู่ธิดาคนโตบอกว่าวันครบรอบวันตายของเผยเสียน องค์ชายรัชทายาทจะเสด็จมาเซ่นไหว้ เขายังไม่เชื่อด้วยซ้ำ ไม่นึกว่าจะเป็นเรื่องจริงแอบปรายตาไปทางนางหลินโดยไม่ตั้งใจ ทั้งคู่สบสายตากันนางหลินรีบเดินมากล่าวยิ้มแย้ม “ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ยังต้องรบกวนให้กูกูมาด้วยตนเองอีก”กล่าวจบก็ให้สาวใช้ข้างกายมอบซองแดงให้จิ่นซินหนึ่งใบจิ่นซินปฏิเสธไม่รับ “เราเป็นคนของพระสนมเฉินกุ้ยเฟย ไม่เคยมีธรรมเนียมเช่นนี้ รบกวนฮูหยินเก็บไว้เถอะ”จิ่นซินหันไปมองเหออวี่เหยา พร้อมดึงมือนางไว้ “พระสนมยังกล่าว
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0053
พระสนมเฉินกุ้ยเฟยกลับดูไม่เดือดร้อน “พวกเจ้าลองบอกซิว่า คนที่ปล่อยข่าวลือ มีจุดประสงค์เพื่ออะไร”จิ่นซินและจิ่นอี้ต่างสบสายตากัน จิ่นซินกล่าวตอบ “ย่อมเป็นการสร้างปัญหาให้พระสนม และทำให้ฝ่าบาททรงเกิดความระแวง”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยกลับตอบยิ้มๆ “ในเมื่อนางคิดสร้างปัญหาให้ข้า แล้วข้ายังจะไปข้องแวะด้วยทำไม ปล่อยพวกนางไปก็สิ้นเรื่อง”“แต่ว่าพระสนม...”จิ่นอวี้คิดจะพูดต่อ กลับถูกพระสนมเฉินกุ้ยเฟยขัดจังหวะ “เราบริสุทธิ์ใจก็พอ ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ใดๆ”ลู่ซิงหว่านอดไม่ได้ที่จะชื่นชม[สมแล้วที่เป็นธิดาในตระกูลแม่ทัพ อีกทั้งเคยผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชน จิตใจกว้างขวางยิ่งนัก]ทันใดนั้นเอง สุรเสียงของฮ่องเต้ต้าฉู่ก็แว่วเข้ามา “ชิงเหยียนพูดถูกต้อง ขอเพียงเราบริสุทธิ์ใจ”ทุกคนต่างพากันถวายบังคมต่อฮ่องเต้ฮ่องเต้ต้าฉู่ตรงเข้าพยุงพระสนมเฉินกุ้ยเฟย “ข้าได้ยินข่าวนี้แล้ว แต่ยังไงก็เชื่อใจเจ้า”ลู่ซิงหว่านอดไม่ได้ที่จะแบะปากเล็กน้อย[จริงหรือ? ท่านเชื่อใจท่านแม่แน่นะ ในใจก็ต้องมีความระแวงบ้างล่ะ][เพียงแต่ไม่อยากเสียเกียรติของฮ่องเต้ อยากให้ท่านแม่มองว่าท่านใจกว้าง จึงได้พูดเช่นนี้กระมัง][หากเชื่อ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0054
วันรุ่งขึ้น เหล่าสนมต่างไปเข้าเฝ้าไทเฮาที่ตำหนักหรงเล่อพระสนมเฉินกุ้ยเฟยไปถึงไม่นับว่าเร็ว แต่ก็ไม่นับว่าสาย เพียงแต่เมื่อนางไปถึงนั้น สนมส่วนใหญ่ล้วนอยู่ในตำหนักก่อนแล้วเมื่อเห็นว่าพระสนมเฉินกุ้ยเฟยมาช้า ก็ย่อมมีคนทำสีหน้าแปลกๆ และคนแรกที่เอ่ยปาก ก็คือสนมซูผินที่คราวก่อนถูกพระสนมเฉินกุ้ยเฟยตำหนิ “บัดนี้พระสนมได้ถือตราหงส์แล้ว จะมาเข้าเฝ้าไทเฮาก็ย่อมจะชักช้าบ้าง”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยหาได้โกรธเคืองไม่ มีเพียงเอ่ยปากโต้ตอบ “ความหมายของซูผินก็คือ ข้าดูแลวังหลังหกตำหนักจึงไม่เคารพไทเฮางั้นหรือ? ไม่รู้ว่าไทเฮาจะทรงเห็นด้วยหรือไม่ ประเดี๋ยวคงต้องทูลถามดู หรือจะให้มอบอำนาจประมุขแห่งวังหลวงแก่ซูผินก็ย่อมได้”“ท่าน...” ซูผินไม่คิดว่าพระสนมเฉินกุ้ยเฟยจะกล้าย้อนกลับอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ จึงได้หุบปากลงตรงข้ามกับหนิงเฟยซึ่งอยู่ข้างๆ ถึงขั้นหัวเราะออกมาซูผินถูกตอกจนหน้าหงาย ย่อมไม่กล้าเอ่ยปากใดๆ อีกส่วนอวิ๋นกุ้ยเหรินซึ่งสนิทกับซูผินมานานกลับเอ่ยปากแทน “พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเหตุใดจึงกล่าวเช่นนี้...”ซ่งชิงเหยียนไม่คิดจะไว้หน้าใครอีกแล้ว เพราะตอนนี้ตนเหมือนคนตาสว่าง ไหนๆ คนเหล่านี้ก็ไม่พอใจตนมา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0055
แม่นมซูกล่าวยิ้มๆ “พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเป็นคนเถรตรงเพคะ”ไทเฮารู้สึกสะท้อนในพระทัย “ข้าก็หวังให้นางเป็นเช่นนี้ตลอดไป ใช้ชีวิตอย่างอิสระ ไม่ให้เสียทีที่พี่สาวนางกตัญญูต่อข้านัก”จากนั้นก็รับสั่งเสียงเบา “ข้าผิดต่อพวกนางทั้งพี่และน้องเอง”แม่นมซูรีบเดินขึ้นหน้ามา ประคองไทเฮาให้ยืนขึ้น “หากดวงวิญญาณอดีตฮองเฮาได้ทรงทราบ ก็คงเห็นด้วยกับการกระทำของไทเฮาเช่นนี้เพคะ”ไทเฮาพยักหน้า พร้อมรับสั่งต่อ “ดูท่าชิงเหยียนคงรู้ว่าต้นตอข่าวลือเกิดจากที่ใด คงมีวิธีรับมือของนางเอง”“พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเป็นคนฉลาดอยู่แล้วเพคะ”“แต่ในเมื่อฮ่องเต้มาหาข้าเพราะเรื่องนี้ ข้าก็ต้องช่วยชิงเหยียนจัดการเสียบ้าง เพื่อให้นางสบายใจ” ไทเฮารับสั่งจบก็หันไปมองแม่นมซูที่อยู่ด้านข้าง “ข้าดูแล้วฮ่องเต้คงจะรักชิงเหยียนอยู่ไม่น้อย”เมื่อไทเฮาเสด็จออกไป ทุกคนต่างก็ยืนขึ้นแสดงการคำนับรอจนไทเฮานั่งลงแล้ว ก็ได้รับสั่งด้วยพระพักตร์เคร่งขรึม “บัดนี้เรื่องราวใหญ่น้อยในวังหลังล้วนมอบให้เฉินกุ้ยเฟยดูแล เดิมทีข้าก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวอีก แต่วันก่อนได้ยินข่าวลือบางอย่างในวัง ใจคิดว่าผ่านไปซักพักคงจะเงียบหาย ที่ไหนได้นับวันก็ยิ่งลือกันหนัก
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0056
เมื่อนึกได้ว่าพรุ่งนี้คือวันครบรอบวันตายของเผยเสียน องค์ชายรัชทายาทกับพวกก็เตรียมตัวแต่เช้าตรู่ หลังกินอาหารเช้าเสร็จ เฉินกุ้ยเฟยจึงให้จิ่นอวี้ไปเชิญองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองมายังตำหนักชิงอวิ๋นนางต้องกำชับพวกเขาหน่อยจึงจะวางใจ“ท่านน้า” องค์ชายใหญ่มาถึงตำหนักชิงอวิ๋น เห็นลู่ซิงหว่านนั่งเล่นอยู่บนเตียง จึงรีบมาอุ้มนางเหมือนเช่นปกติ“วันนี้หวานหว่านเป็นเด็กดีหรือเปล่า”ลู่ซิงหว่านตอบกลับรัชทายาท[ข้าย่อมเป็นเด็กดีอยู่แล้ว เมื่อครู่ยังได้กินข้าวเป็นเพื่อนท่านแม่ด้วย]เฉินกุ้ยเฟยมีเพียงเวลานี้เท่านั้น ที่รู้สึกว่าตนไม่ได้เข้าวังเสียเปล่า เพราะรัชทายาทเป็นเด็กที่กตัญญูนักเพียงแต่ทุกครั้งที่เจอเขา นางมักจะนึกถึงคำพูดของหวานหว่าน ที่บอกว่ารัชทายาทผู้นี้ไม่เหมาะจะครองบัลลังก์ แต่ระยะมานี้เห็นเขาทีไร ก็รู้สึกว่ามีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นทุกครั้งขณะกำลังใช้ความคิดอยู่ จิ่นอวี้ก็กลับมา “พระสนม องค์ชายรองไปตำหนักของพระสนมหลานเฟย บ่าวจึงมาแจ้งให้ท่านทราบน่ะเจ้าค่ะ”“เอาเถอะ ไม่ต้องไปเชิญเขามาหรอก ข้าจะบอกรัชทายาทเอง”ขณะพูดคุย เผยฉู่เยี่ยนก็ได้เดินเข้ามา “คารวะพระสนมเฉิน คารวะองค์ชายรัชทา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0057
[น่าอิจฉาจริงๆ อิจฉาจนข้าพูดไม่ออกแล้ว]พระสนมเฉินกุ้ยเฟยคิดในใจ แล้วหลายวันก่อนมีงานขี่ม้าตีคลี ไม่ได้พาเจ้าไปหรอกหรือ?แต่ก็เก็บคำพูดของลู่ซิงหว่านไว้ในใจ แอบชั่งใจอยู่ครึ่งค่อนวัน ในที่สุดก็ไม่ได้เอ่ยปากบอกองค์ชายทั้งสอง เห็นว่าเรื่องนี้ควรต้องถามฮ่องเต้ต้าฉู่ก่อนรอจนองค์ชายรัชทายาทออกจากตำหนักชิงอวิ๋นไปแล้ว พระสนมเฉินกุ้ยเฟยจึงยืนขึ้นและมีคำสั่ง “เราไปห้องทรงอักษรเข้าเฝ้าฝ่าบาท”จิ่นซินและจิ่นอวี้แม้จะสงสัย แต่ยังคงรีบจัดแจงให้พระสนมเฉินกุ้ยเฟย นางหันมาสั่งอีก “พาหวานหว่านไปด้วย”ทุกคนพากันออกจากตำหนักชิงอวิ๋นจวบจนใกล้ถึงห้องทรงอักษร จึงเห็นสนมเล่อกุ้ยเหรินเดินออกมาจากห้องนั้นก่อน“พระสนม ข้างหน้าคือเล่อกุ้ยเหริน ดูหน้าตานาง คงจะมีข่าวดีอะไรแน่” จิ่นอวี้เป็นคนช่างสังเกต ย่อมจะตาไวกว่าคนอื่นเล่อกุ้ยเหรินก็เห็นพระสนมเฉินกุ้ยเฟยตั้งแต่อยู่ไกลลิบๆ จึงรีบตรงมาแสดงความคารวะ “คารวะพระสนมพระสนมเฉินกุ้ยเฟย”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยแม้จะไม่ถูกชะตากับเล่อกุ้ยเหรินเท่าใดนัก แต่สีหน้ายังดูเป็นมิตรอยู่ “ไม่เจอเล่อกุ้ยเหรินเสียหลายวัน ได้ยินว่าสุขภาพไม่สู้ดีอย่างงั้นหรือ?”“ขอบคุณพระสนมที่ห
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0568
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0567
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0566
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0565
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0564
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0563
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0562
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0561
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0560
