เข้าสู่ระบบแชร์
EP.23 ฉันสร้างความสุขให้เธอ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-09 16:44:14“คุณ... คุณชาย... ไม่นะ... ไม่... คุณชาย...”
“ไม่อะไร พุดซ้อน ไม่อะไร”
เสียงกระเส่าแหบพร่าเอ่ยถามยิ่งทำให้อินถวาหูอื้อตาลายไปหมด สิ่งที่คิดต่อต้านตกกระจายหายวับ กลับเป็นสิ่งที่เธออยากให้เขากระทำมาแทนที่ อยากให้เขาสอดใส่ปลายนิ้วเข้าไปในนั้นให้เธอหายจากอาการคันยิบยับ แต่ปากก็ยังร้องห้าม สลับกับครวญครางอย่างห้ามตัวเองไม่ได้
“อื้อ... ไม่นะคะ อย่า... อื้อ... อา... ไม่... หยุด... คุณชาย...”
“ไม่หยุดแน่ทูนหัว”
สิ้นสุดคำพูดของเขา อินถวาก็ต้องเบิกตากว้างก่อนจะหลับตาปี๋เพราะไม่ใช่เพียงฝ่ามือที่สัมผัสแต่ไรเฟิลพาใบหน้าของเขาซอนซุกลงไปแล้ว เธอหลับตาแน่นแต่จินตนาการตื่นตัวสุดขีด เพราะสัมผัสนั้นคือคุณชายกำลังไปที่จุดนั้น จุดที่รุมร้อนราวกับมีกระแสไฟฟ้าเกิดขึ้น จุดที่ทำให้เธอลืมไปแล้วว่าจะไม่ยอม
เพียงปราการด่านสุดท้ายที่ปกป้องความงดงามที่สวรรค์สรรสร้างถูกรูดออกจากสะโพกผาย ไรเฟิลก็ต้องผ่อนลมหายใจออกเบาๆ เพราะแสงสว่างจากภายนอกและแสงไฟสีนวลจากในห้องทำให้เขามองเห็นดอกไม้งดงามที่มีทุ่งหญ้าขึ้นปกคลุมอยู่บางเบา
ใบหน้าหล่อร้ายของมังกรแห่งตระกูลลี ขยับเข้าใกล้ความงดงามจนได้กลิ่นแห่งความหอมหวานที่เชิญชวนให้เขาเข้าใกล้ และเขาก็ไม่ปฏิเสธ จมูกโด่งจึงเข้าไปชิดใกล้ก่อนจะสูดดมความหอมที่ไปกระตุ้นไอ้มังกรร้ายของเขาให้ตื่นตัว จนไรเฟิลต้องขืนกายขึ้นเพื่อปรามเจ้ามังกรให้รอคอยก่อน ขั้นตอนสำรวจเพิ่งเริ่มต้น และหน้าที่สำรวจภายนอกก็ไม่ใช่ของพี่เบิ้ม แต่เป็น จมูก ริมฝีปาก ปลายลิ้น และนิ้วมือของเขา
ดวงตาซุกซนสำรวจดอกไม้กลีบบางอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม เริ่มจากกลีบดอกบอบบางที่ปิดสนิทไร้ริ้วรอยแยกแตกระแหงเพื่อยืนยันว่าดอกไม้งดงามนี้ยังไม่เคยมีใครได้ล่วงล้ำเข้าไป แต่เมื่อเขาช้อนท่อนแขนลงใต้สะโพกเพื่อส่งดอกไม้งามให้ลอยสูง กลีบดอกบอบบางก็แย้มออกจากกันเพียงนิด ให้พอมองเห็นหยาดน้ำหวานฉ่ำเยิ้มที่ถูกส่งขับออกมาตามกลไกของร่างกาย หยาดน้ำหวานสีมุกที่เอ่อซึมออกมาให้พอมองเห็น สวยงามจนเขาไม่อาจอดใจที่จะจุมพิตลงไปได้
“อ่ะ... คุณชาย... อื้อ... คุณชาย...”
แค่แตะต้องอินถวาก็สะท้านร่ำร้องเรียกชื่อ และหากเขาทำมากไปกว่านี้ เขาก็มั่นใจได้ว่านั่นจะไม่ใช่การบังคับหรือขืนใจใดๆ ทั้งสิ้น เพราะที่ทำลงไปยังไม่มีตรงไหนที่อินถวาร่ำร้องว่าเจ็บ
ริมฝีปากทาบทับลงไป จูบซับให้เธอสะท้านเล่น ก่อนที่จะค่อยๆ แลบลิ้นออกมาและตวัดเลียไล้จากโคนดอกไปจนถึงตำแหน่งของยอดเกสร ก่อนจะสอดแทรกลงไปที่รอยแยกตรงๆ จนอินถวาสะท้านเฮือกบิดกายดิ้นรนด้วยความรัญจวนอย่างหยุดไม่อยู่
ไรเฟิลแทรกปลายลิ้นเข้าไปเซาะแทรกที่กลีบดอกไม้ทั้งซ้ายทั้งขวา ใช้ปลายนิ้วแยกกลีบดอกไม้สีชมพูอ่อนหวานออกจากกัน และยอดเกสรสีชมพูสดมันวาวด้วยหยาดน้ำหวานคือสิ่งที่เขาหมายตา ไม่รอช้า ไรเฟิตตวัดปลายลิ้นกดย้ำลงไปที่ยอดเกสรทันที
“อื้อ... คุณชาย... พอแล้วค่ะ โอว... คุณชาย...”
ยิ่งอินถวาครวญครางซ่านเสียว ไรเฟิลก็ยิ่งกระหน่ำลิ้นร้อนใส่ เพราะเขาต้องการให้เธอรู้จักคำว่า ‘ขึ้นสวรรค์’ และอยากให้เธอรู้ว่าปฏิกิริยาที่ร่างกายแสดงออกแบบไหนกันที่แปลว่า ‘อยาก’ สุดๆ
อินถวาสูดลมหายใจเข้าทางปาก เพราะความวาบหวิวรุนแรงนั้นทำให้เธอหายใจไม่ทัน เธอทรมานและเธอต้องการระบายออก แต่คุณชายกลับส่งปลายลิ้นเข้ามาทรมานเธอให้มากขึ้นอีก เธออยากกรีดร้องให้สุดเสียง อยากครวญครางด้วยคำไม่รู้ความหมายออกไป
อยากผลักไสและก็รั้งคุณชายแนบชิดกับดอกไม้ของเธอในขณะเดียวกัน และอินถวาก็ได้รู้ว่านั่นไม่ใช่เพียงความคิดเพราะเสียงกรีดร้องสุดเสียงพร้อมเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยนั่นคือเธอจริง โดยเฉพาะดอกไม้ที่ส่งอัดจนชิดติดใบหน้าของเขาก็คือเธออีกเช่นกัน และคุณชายก็ยังไม่หยุด
“อื้อ... คุณชาย พอแล้วค่ะ พอแล้ว อื้อ... คุณชาย!”
อินถวาบิดกายสะท้านไม่หยุด เพราะยังรับรู้ได้ถึงความอุ่นชื้นที่กดย้ำๆ อยู่ที่ยอดเกสรที่เต้นระริกของเธอ ซึ่งทั้งหมดนั้นทำให้เธอต้องขยับสะโพกเคลื่อนไหว ปากก็ร่ำร้องว่าอย่า แต่ร่างกายกลับขยับเข้าใส่ ก่อนที่เธอจะถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อคุณชายผีทะเลขยับตัวขึ้นมาคร่อมทับร่างเปลือยของเธออีกครั้ง
“พอ... คุณชาย... พอ...”
“พอแล้วเหรอ เธอยังเสียวอยู่เลยนะ มาต่อกันดีกว่าน่า”
ใบหน้าที่ส่ายไปมากับคำร่ำร้องเหนื่อยอ่อนเหมือนคนที่วิ่งมาไกลสร้างความสนุกให้กับไรเฟิล ฝ่ามือจึงเคลื่อนลงต่ำไปสัมผัสกับกลีบดอกไม้ที่เจ้าของรีบหุบต้นขาเข้าอย่างอัตโนมัติ แต่นั่นก็ยังช้าไปกว่าฝ่ามือร้อนที่ทาบทับลงไปอยู่ดี
“คุณชาย... พอแล้ว... พอแล้วค่ะ อย่าทำแบบนี้...”
“ฉันสร้างความสุขให้เธอ”
“ไม่... ไม่ใช่นะ คุณชายทำฉัน คุณชายสัญญาว่าจะไม่ทำ อื้อ... คุณชาย อย่าทำ...”
“ทำตอนไหนกัน ยังไม่ได้ทำเลย”
“อื้อ... คุณชาย...”
“ตอบสิว่าทำตอนไหน ตอบถูกจะให้รางวัล”
“ก็ตอน... ตอน...” อินถวาสะท้านบิดกายไปตามจังหวะนิ้วมือที่พลิ้วไหวอยู่บนกลีบดอกไม้ที่ฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำหวาน และเมื่อเขาแทรกปลายนิ้วเข้ามา อินถวาก็ลืมคำตอบเสียสิ้น ทั้งที่อยากบอกว่าตอนที่เขาลงลิ้นไปเลียไล้ที่ดอกไม้ และก็ตอนนี้ที่คุณชายกำลังระรัวนิ้วมือ
บทที่เกี่ยวข้อง
เสน่หาเมียเก็บ EP.24 หอม หวาน จนอดใจไม่ได้
“ตอนไหน พุดซ้อน ตอนไหน บอกฉันสิ ฉันจะได้รู้ว่าเธอชอบหรือไม่ชอบ บอกฉัน” “ตอน...” เสียงแหบพร่าคลอเคลียอยู่ข้างใบหูก่อนจะเคลื่อนลงไปหาอกอวบ นั่นจะให้เธอคิดทำตอบได้ยังไง “ตอนนี้หรือเปล่า ตอนนี้ หรือว่าตอนนี้” “อื้อ... คุณชาย... พอ... หยุดนะ อื้อ...” อินถวาสะท้านเฮือกไปตามแรงนิ้วมือ เพราะทุกๆ ตอนนี้ของคุณชายคือการบดบี้ที่ยอดเกสร การทรมานเธอด้วยปลายนิ้วของเขา เขาทำร้ายเธอด้วยปลายนิ้วของเขา “ต่อนะ จะพาไปเที่ยว... สวรรค์” “อื้อ... คุณ... คุณชาย!” ดวงตาสวยหวานของอินถวาเบิกกว้างและก็เห็นดวงตาคมเข้มของเขามองสบมาพอดี ในระยะที่ใกล้กันเพียงลมหายใจรดริน เธอเห็นความภูมิใจจากดวงตาคู่นั้น แต่เธอล่ะ “ไม่! ไม่นะคะ คุณชายสัญญาแล้ว คุณชาย... อื้อ... อย่านะคะ อย่า... ไม่เอา... เอาออก อื้อ... เอาออก ไม่... อย่า... คุณชาย... อื้อ... ไม่นะคะ... คุณชาย...” อินถวาดิ้นพล่านเพราะอะไรบางอย่างที่สอดแทรกเข้ามาใน... เธอรู้ว่านี่คือขั้นตอนสำหรับการมีบุตร แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะเอาอะไรสอดใส่ไปสักครั้ง แค่แอบคิดอย่างทะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.25 จะพาเธอไปสวรรค์
“เธออยากให้ฉันทำให้ลึกกว่านี้มั้ย อยากมากกว่านี้มั้ย พุดซ้อน บอกฉันสิ ฉันอยากรู้ ฉันอยากกินเธอทั้งตัว อยากทำให้เธอกรีดร้องเรียกแต่ชื่อฉัน อยากฟังเสียงหวานๆ ของเธอ บอกฉันสิพุดซ้อนว่าเธอต้องการฉัน เธอต้องการให้ฉันเข้าไปในร่างกายของเธอ บอกฉันพุดซ้อน บอกฉัน” คำตอบที่ไรเฟิลได้รับก็คือใบหน้างามที่ส่ายไปมาจนเส้นผมกระจายเต็มหมอน อินถวากำลังสะกดเก็บความต้องการนั้นไว้ ทั้งๆ ที่อารมณ์แห่งความอยากพวยพุ่งจนถึงขีดสุดแล้ว แต่อินถวาก็ยังทน แต่เป็นเขาที่จะทนไม่ได้ซะเอง เพราะปฏิกิริยาที่อินถวาเป็นคือความหวงแหนร่างกายนี้ คือความสวยงามที่ผู้หญิงเอเชียมีอยู่แทบทุกประเทศ คือความงดงามแห่งชาติเชื้อ และเขากำลังจะพรากสิ่งนั้นไปจากเธอ เมื่อความคิดสวนทางกับสิ่งที่กำลังทำและดำเนินอยู่อย่างสอดประสาน ทำให้ไรเฟิลชะงัก เขาไม่ควรทำแบบนี้กับอินถวา เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะซื้อได้ด้วยเงิน ความคิดที่ตีรวนถูกกระตุ้นด้วยความเย้ายวนตรงหน้าอีกครั้ง เมื่ออินถวาปรือตามองเขาอย่างแสนหวาน เธอเองก็กำลังต่อสู้กับความต้องการตามธรรมชาติ แต่ใครเล่าจะชนะ เขาหรือเธอ หรือความกระสันอยากในร่างกายนี้คือสิ่งที่ชนะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.26 ผมจะพาคุณผ่านไปให้ได้
“พูดสิพุดซ้อน พูด... เธอต้องการฉัน เธออยากให้ฉัน...” “อื้อ... คุณชาย... คุณชาย... พุด... อื้อ... พุด... คุณชาย... ช่วยพุดด้วย โอว... ช่วยพุด... อื้อ...” “ช่วยยังไง เธออยากให้ฉันช่วยยังไง” “ช่วยพุดด้วย พุด... พุด... พุดต้องการคุณชาย คุณชาย... คุณชายขา... พุดต้องการ” คำพูดแสนน่าละอายถูกพูดออกไปทั้งที่หัวใจร้องห้าม แต่ไรเฟิลไม่รับรู้เพราะเขาเริ่มแล้ว เขาพาเจ้ามังกรร้ายสอดแทรกเข้ามาในโพรงถ้ำที่คันยิบของเธอ และเพียงส่วนหัวส่งผ่านเข้าไป อินถวาก็กรีดร้องสุดเสียง “กรี๊ดดดดด...” ริมฝีปากสั่นระริกเพราะพูดไม่ออก เธอพลาดไปแล้ว เธอร่ำร้องขอสิ่งนั้นจากเขาเอง ทั้งๆ ที่รู้ล่วงหน้าว่ามันจะต้องเจ็บปวด แต่เธอกลับหลงใหลไปกับความซาบซ่านที่เขาปรนเปรอ แต่มานึกได้ตอนนี้ก็สายไปแล้ว เพราะความเจ็บปวดนี้เป็นพยานว่าเขาได้พาตัวเองเข้ามาในร่างกายของเธอเรียบร้อยแล้ว “พุดซ้อน... ผมขอโทษ” ทว่าน้ำเสียงที่อ่อนโยนและคำแทนตัวที่เปลี่ยนไปนั้นทำให้สมองของอินถวาประมวลเหตุการณ์ เธอจะไม่ยอมเสียอะไรไปฟรีๆ หากเขาครอบครองร่างกายเธอด้วย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.27 อยู่ด้วยกันทุกวันทุกคืน
เจ้ามังกรค่อยๆ ส่ายหัวกว้านวนและย้ายตัวเองออกจากโพรงถ้ำก่อนจะขยับเข้าไปใหม่ ในระยะสั้นๆ กระชั้นถี่ และทำซ้ำๆ กันแบบนี้อยู่หลายครั้ง แม้ว่าเขาเองจะต้องเผชิญกับความเสียวซ่านจนแทบจะระเบิดกระสุนอยู่หลายครั้งก็ตาม แต่เพราะมุ่งหวังจะให้เจ้ามังกรคุ้นชินกับโพรงถ้ำ ให้จดจำว่าถ้ำนี้มีมันนั้นเป็นเจ้าของ จะเข้าๆ ออกๆ อีกกี่ครั้งก็ย่อมได้ แต่ทุกครั้งที่ขยับอินถวาก็ยังร้อง ซึ่งเขาไม่โทษเธอเลย ต้องโทษที่เจ้ามังกรเขามันใหญ่ผิดมนุษย์ “เจ็บ... คุณชาย... พุดเจ็บ” “แป๊บเดียวเท่านั้นครับ ผมสัญญา ผมจะไม่ทำให้พุดซ้อนเจ็บอีก” แม้อินถวาจะเปล่งเสียงกระเส่าว่าเธอยังเจ็บ แต่สิ่งที่เขาควรทำก็คือไปต่อให้สุด เพราะยิ่งไปให้ถึงจุดหมายได้เร็วเท่าไร นั่นคือจุดสิ้นสุดของความเจ็บปวดก็จะถึงได้ไวยิ่งขึ้น เจ้ามังกรร้ายของเขาจึงพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างเร็วรี่ ท่ามกลางเสียงร้องขาดๆ หายๆ ของอินถวา และเมื่อเสียงร้องห่างลงแต่กลับเป็นเสียงครางมากขึ้น นั่นคือเขาเข้าใกล้จุดหมายแล้ว “อื้อ... คุณชาย... คุณชาย... อื้อ...” “ดีมั้ยครับพุดซ้อน ดีมั้ย... อืม...”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.28 นางซินของเจ้าชาย
เสียงประตูห้องนอนที่เปิดออกก่อนจะปิดเพราะใครบางคนเดินเข้ามาแล้ว ดวงตาสวยหวานมองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก พลางมองนาฬิกาแขวนเรือนไม้แบบโบราณแกะเป็นลวดลายมังกรคาบแก้ว ก่อนจะยิ้มกว้าง เพราะมังกรกลับมาคาบแก้วอย่างเธอแล้ว ก็ช่วงบ่ายแก่ๆ แบบนี้จะใครล่ะถ้าไม่ใช่ “อืม... อยู่นี่เองเหรอครับ คิดถึงจะแย่” อ้อมกอดจากด้านหลังพร้อมน้ำเสียงกระซิบพร่าที่ข้างใบหูเรียกรอยยิ้มน้อยๆ จากใบหน้าสวย แต่อินถวากลับทำเป็นไม่สนใจเขาเท่าที่ควร เธอยังคงจัดเสื้อผ้าของเขาใส่เข้าตู้เหมือนกับว่าหน้าที่นั้นสำคัญกว่าเจ้าของคฤหาสน์ที่คลอเคลียริมฝีปากและจมูกกับแก้มนวลเนียนของเธอ “แย่แค่ไหนกันคะ จากกันยังไม่ถึงหกชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ” อินถวาหมายความตามนั้นจริงๆ เพราะกว่าที่ไรเฟิลจะจูบล่ำลากับเธอได้ เขาก็แทบจะไปทำงานสาย และนี่ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลยด้วยซ้ำแต่เขากลับมาปรากฏกายอยู่ในห้องนอนของเธออีกแล้ว ‘ห้องนอนของเธอ’ นั่นเธอพูดถูกนะ เพราะตลอด 1 เดือนที่เธอก้าวเข้าสู่คฤหาสน์ลี นับตั้งแต่เหตุการณ์ระทึกใจเกิดขึ้น เธอก็ไม่เคยได้ไปนอนห้องไหนอีกเลยนอกจากห้องนี้ห้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.29 พิสูจน์ว่ารักแค่ไหน
เขาพยายามให้เหตุผลกับตัวเองว่าสิ่งที่รู้สึกกับอินถวานั้นเรียกว่าอะไร และเขาเคยเกิดความรู้สึกนี้กับผู้หญิงคนไหนหรือไม่ และเขาก็ให้คำตอบกับตัวเองว่าไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย และคงไม่แปลกหากคนอย่างคุณชายลีจะรักผู้หญิงที่งดงามไปทั้งเนื้อทั้งตัว ส่วนเธอจะรักเขาไหมนั้น เขารู้อยู่แล้ว “ไม่เชื่อเหรอ ผมพูดจริงนะ หัวใจของเจ้าชายเป็นของนางซินฯ” “พุดไม่กล้าเชื่อค่ะ” “ทำไม” ไรเฟิลขืนร่างงดงามที่อยู่ในชุดจีนโบราณสีชมพูสดใสให้หันมาเผชิญหน้ากับเขา เชยคางกลมมนให้ใบหน้านั้นแหงนมองดูเขา เขาอยากรู้ในสิ่งที่เธอพูดทั้งจากคำพูดและในแววตา อยากรู้ว่าเธอพูดจริง “ตอบผมหน่อยว่าทำไมถึงไม่เชื่อว่าผมพูดจริง” “คุณชาย ล้อพุดเล่น” “ไม่ได้ล้อเล่นเลย ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ไม่มีอะไรล้อเล่น เอาจริงทุกครั้ง” ดวงตาที่ช้อนขึ้นมองดูเขาวาววับแบบจะค้อนที่เขาพูดความจริง ก่อนจะหลุบลงเมื่อเจอสายตาเจ้าชู้ของเขาพุ่งใส่ ยิ่งทำให้อารัญยิ้ม เพราะถึงในขณะนี้เธอก็ยังไม่ยอมบอกเหตุผลว่าทำไมถึงไม่เชื่อเขา “พูดเถอะ ผมอยากรู้ว่าทำไมพุด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.30 มังกรเข้าถ้ำ
สาวงามในชุดบางพลิ้วสีชมพูสดปลดปล่อยเส้นผมดำยาวให้สะบัดไปตามจังหวะก้าวเดินถูกพาเดินไปที่อ่างอาบน้ำ ไรเฟิลวางเธอลงในอ่างอย่างอ่อนโยนพลางทอดสายตามองห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ของเขาที่ตกแต่งด้วยไม้ ก้อนหิน และพืชพันธุ์นานาชนิด ช่างเข้ากันกับสาวงามตรงหน้านี้ที่สุด เขาชอบศิลปะแบบเอเชีย ก่อนจะขยับไปผสมน้ำด้วยตัวเอง แต่ความเก้ๆ กังๆ ของคุณชายก็ทำให้อินถวาต้องเป็นฝ่ายหันไปทำให้เสียเอง อารมณ์หวามเมื่อครู่จึงขาดตอนและกลับกลายเป็นอารมณ์ขำขึ้นมาแทนที่ “ผมนี่ไม่เอาไหนเลย กะว่าจะทำให้พุดซ้อนเคลิ้มซะอีก ดันมาตกม้าตายที่ผสมน้ำไม่เป็นนี่แหละ” “นี่หน้าที่พุดค่ะ ไม่ใช่หน้าที่คุณชายสักหน่อย” “งั้นสอนสิ วันหน้าผมจะได้ทำให้พุดซ้อนอาบบ้าง” “จริงเหรอคะ” ถามทั้งๆ ที่กำลังตีฟองโฟมและก็รับรู้ได้ว่าใครบางคนก้าวเข้ามานั่งอยู่ด้านหลังของเธอแล้ว “จริงสิ” “อุ้ย!” แสร้งสะดุ้งเมื่อถูกโอบกอดจากด้านหลัง และมือไม้ของคุณชายที่ว่องไวปานหนวดปลาหมึกก็กำลังไต่ไปตามเนื้อตัวและทรวงอกของเธอ “อุ้ยอะไรกันเล่า อาบน้ำกันเถอะ” “อาบยังไง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เสน่หาเมียเก็บ EP.31 คุณนายลี
“โอว... โอว... คุณชาย... โอว... คุณชาย...” จังหวะกระแทกกระทั้นเป็นเสียงน้ำกระฉอกออกจากอ่างและเสียงเนื้อกระทบน้ำยิ่งทำให้อินถวาอารมณ์กระเจิด เพราะร่ำร้องเรียกหาเขาไม่ขาดปาก และไม่ว่าเขาจะถามอะไร เธอก็ตอบไปตามใจคิด ไม่มีเวลาไตร่ตรองว่าสิ่งนั้นควรไม่ควร เพราะในยามอารมณ์กระเจิด คำหยาบที่ไม่เคยใช้ก็ถูกส่งมาเป็นคำถามคำตอบ และนั่นก็สร้างความตื่นตัวให้กับไรเฟิลมากขึ้น “ชอบมั้ย พุดซ้อนชอบมั้ย” “ชอบค่ะ โอว... พุดชอบ โอว...” “ชอบเหรอ นี่แน่ะ! นี่แนะ! ถ้าชอบต้องทำแรงๆ โอว... แรงๆ โอว... แรงพอมั้ย โอว...” “แรงอีกค่ะ โอว... แรงอีก โอว...” อินถวากรีดร้องเร่งเร้าให้กายแกร่งนั้นกระแทกเข้าหาอย่างรุนแรง และมังกรหนุ่มแห่งตระกูลลีก็ไม่ทำให้เธอต้องร้องขอเก้อ เพราะเขาจัดให้เธอได้ตามคำขอ เมื่อร่างสูงใหญ่นั้นโอบกระชับรอบเอวของเธอ ส่งผลให้เธอผวาขึ้นมาเกาะรอบลำคอของเขาเอาไว้ จากนั้นฝ่ามือใหญ่ก็กระชับที่บั้นท้ายพร้อมกับออกแรงส่งเธอทะยานขึ้นๆ ลงๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอแต่รัวเร็ว ปากก็อ้าออกดูดอมยอดอกของเธอไปด้วย จนเธอต้องกรีดร้องเสียง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09
บทล่าสุด
เสน่หาเมียเก็บ EP.63 ส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ (จบบริบูรณ์)
“ได้สิครับ ผมสัญญาจะทำให้ดีที่สุด เริ่มต้นจากส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ก่อน” “อ่ะ! ว้าย! ไรเฟิล...” อินถวาหมดหนทางจนต้องอุทานเพราะสิ่งที่เธอควรทำก็คือปิดริมฝีปากของตัวเองที่จะกรีดร้องจากความเสียวซ่านนั้นออกมา เพราะไรเฟิลวาดลวดลายผ่านปลายลิ้น ตั้งแต่ทั่วพื้นที่ของอกอวบจนดูดดุนเบาๆ ที่ยอดอก ก่อนจะลากริมฝีปากและปลายลิ้นมาตามร่องอกมาคลอเคลียอยู่ที่หน้าท้องที่ยื่นนูน จนคนที่อยู่ด้านในประท้วงตอดตุบๆ “ลูกจ๋า... พ่อจะเข้าไปเยี่ยม” “ไรเฟิล... บ้าจริง...” “บ้าที่ไหนกันครับ ผมจะไปเยี่ยมลูก ลูกจ๋า... รอพ่อนะครับ” “อื้อ... บ้า...” ไรเฟิลหัวเราะพาริมฝีปากไปสู่จุดหมายที่อินถวารอคอย ก่อนจะชะงักเพราะดอกไม้งามสีชมพูอ่อนที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าดูอูมใหญ่กว่าเดิม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า เพราะรูปร่างที่เต็มไม้เต็มมือขึ้นกว่าเดิมบวกกับอวัยวะที่ขยายใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับชีวิตน้อยๆ ก็ยิ่งทำให้เรือนร่างของคุณแม่มือใหม่นี้ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ รวมทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เจืออยู่ก็ทำให้ไรเฟิลอดใจไว้ไม่ไหว จมูกโด่งจึงจดลงดอมดมควา
เสน่หาเมียเก็บ EP.62 นิทานเรื่อง คุณชายลีหลงเมีย
ไรเฟิลประคองร่างอวบอิ่มของอินถวามานั่งที่โต๊ะยาวด้านข้าง เขาบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เธอรับรู้ เริ่มตั้งแต่ค่ำคืนแห่งการดินเนอร์นั้น นั่นคือแผนการของพ่อแม่ เพื่อให้ท่านยอมรับในตัวของอินถวา และยอมรับว่าความรักของเขาคือความจริง ไม่ใช่เพียงหลงเสน่หาชั่วครั้งชั่วคราว เริ่มจากอินถวารักเงินหรือว่ารักตัวเขากันแน่ ซึ่งเธอก็พิสูจน์แล้วว่าเงินจำนวน 50 ล้านที่พ่อเขาเขียนเช็คให้เธอนั้น อินถวาไม่แม้แต่จะเปิดดู ด่านแรกเธอผ่านไปได้ แต่ด่านที่ 2 ที่ใช้ระยะเวลาเป็นตัวชี้วัด ใน 3 เดือนที่ต้องจากกันอย่างเข้าใจผิด อินถวาจะยังซื่อสัตย์กับเขาหรือไม่ ทั้งๆ ที่เธอก็เห็นว่าเขานั้นทรยศเธอไปแล้ว และอินถวาก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย จากข่าวที่ได้รับจากเหมยอิงและมาร์กอส นั่นคืออินถวาไม่มีใครเลย เธอตั้งหน้าตั้งตาสร้างธุรกิจขนมไทยร่วมสมัยและใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่กับครอบครัว ส่วนตัวเขาเองก็ต้องอดทนกับการไม่ได้เห็นหน้าเธอ เขาต้องไปทำงานทุกวัน ต้องอยู่ในวงล้อมของผู้หญิงที่สวยงามมากมาย ทั้งซินเทียก็มาคลอเคลียกับเขาไม่ห่าง ใน 3 เดือน หากเขายังยึดมั่นอยู่กับอินถวา พ่อกับแม่ถึงจะ
เสน่หาเมียเก็บ EP.61 เจ็บปวดไม่ต่างกัน
ทว่าดวงตาสวยหวานของอินถวากลับหลับพริ้มแต่ก็ยังเห็นว่ามีหยาดน้ำเอ่อคลออยู่ ระยะเวลา 3 เดือนที่จากกัน เขารู้ว่าเธอก็ทุกข์ ส่วนเขานั้นก็ทุกข์อย่างแสนสาหัสเพราะนี่คือ บทพิสูจน์ที่จะทำให้พ่อแม่ยอมรับเธอ “พุดซ้อนครับ ได้โปรดลืมตาขึ้นมองผม ผมอยากเห็นดวงตาของคุณ อยากเห็นผมอยู่ในนั้น อยู่ในสายตาของคุณอีก พุดซ้อนครับ ได้โปรดเถอะ” อินถวากลั้นสะอื้น แค่ได้ยินน้ำเสียงสั่นเครือปนเว้าวอนอย่างนั้น เธอก็แทบจะซุกซบใบหน้าลงกับอกของเขา เพราะเธอเองก็คิดถึงเขาเหลือเกิน เวลา 3 เดือนที่ผ่านไปทำให้เธอมองเห็นโลกในต่างมุมมากขึ้น อารมณ์ชั่ววูบของเธอในวันนั้นทำให้ผลุนผลันจากมา แต่เมื่อคิดคำนวณทุกเหตุการณ์ก็จะพบว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นช่างประจวบเหมาะ นั่นเพราะพ่อและแม่ของเขาต้องการให้เกิดอยู่แล้ว และเป็นเธอเองที่ติดกับดักที่ท่านสร้างขึ้น เพราะเธอไม่มีทางรู้ได้เลยว่าไรเฟิลที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงของซินเทียนั้น คนทั้งคู่เมคเลิฟกันจนเหนื่อยอ่อน หรือว่านั่นคือไรเฟิลถูกทำให้หลับ เพราะกับเธอนั้น เขาก็ไม่เคยเหนื่อยจนสลบถ้ายังไม่ถึงเช้า และหากเรื่องราวเป็นไปอย่างที่เธอคาดเดา
เสน่หาเมียเก็บ EP.60 พาร่างกายนี้มาหาหัวใจ
“ค่ะแม่ พุดก็ว่าจะรับอีกแค่สองคนเท่านั้นค่ะ ไม่อย่างนั้นพุดจะดูแลไม่ทั่วถึง ถ้าขนมไม่ได้คุณภาพจะกลายเป็นผลเสียแทน แล้วน้าอิฐล่ะคะ เช้านี้พุดยังไม่เห็นเลย ไปธนาคารเหรอคะแม่” เธอถามหาน้าชาย เพราะปกติจะเห็นอยู่ในออฟฟิศฝั่งตรงกันข้าม แต่เช้านี้เธอยังไม่เห็นเลย “ไปสนามบินน่ะ” “ไปทำไมคะ มีอะไรเหรอ” “ก็เรื่องที่น้าอิฐเขาจะนำเข้าอะไหล่รถนั่นแหละ วันนี้ทางนั้นเขาบินมา น้าอิฐก็เลยไปรับ” น้ำเสียงเศร้าๆ ของแม่ทำให้อินถวาโอบกอดรอบเอวเจ้าเนื้อของแม่เอาไว้ เธอรู้ว่าแม่รักธุรกิจเต็นท์รถมือสองนี้มาก เพราะนี่คือสิ่งที่สร้างรายได้จนแม่สามารถส่งเสียเธอเรียนจนจบ และก็เป็นเหตุผลหลักที่เธอไปทำงานที่ฮ่องกง เพราะไม่อยากให้แม่ต้องสูญเสียสิ่งนี้ไป แต่วันเวลาก็ไม่แน่นอน ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ รถยนต์มือสองขายยากและก็ยังหาซื้อมาใส่เต็นท์ได้ยากเช่นกัน น้าอิฐจึงปรึกษากับแม่ว่าควรลดซื้อรถยนต์แต่เปลี่ยนมานำเข้าอะไหล่แทน และหากมีคู่ค้าอยู่ที่จีนหรือที่ญี่ปุ่นก็จะดีมาก เพราะการสั่งนำเข้าหรือการหาอะไหล่ที่ยากๆ ก็จะทำได้อย่างเร่งด่วน และตอนนี้แม่ก็วางมื
เสน่หาเมียเก็บ EP.59 บ้านอินถวา
“ถ้าถือว่าผมเป็นเพื่อน ให้เพื่อนคนนี้ไปส่งให้ถึงเมืองไทยนะครับ เพื่อนจะได้สบายใจ ว่าได้ส่งเพื่อนถึงสถานที่ที่ปลอดภัยแล้ว ไม่ลำบากหรอกครับ” อินถวาพยักหน้ารับดวงตารื้นไปด้วยหยาดน้ำ ก่อนจะขอตัวไปซื้อพลาสเตอร์แปะแก้เมาเครื่องบินก่อน โดยมีมาร์กอสมองตามร่างงามระหงที่เดินตรงไปยังร้านขายยา ดวงตาสีฟ้ามีแววกังวลใจก่อนจะล้วงเอาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงที่สั่นไม่หยุดขึ้นมา ‘ไรเฟิล’ แม้หน้าจอโทรศัพท์จะระบุชื่อคนโทรเข้าแบบนั้น แต่มาร์กอสกลับเลือกที่จะปิดเครื่อง เพราะในเวลานี้ทุกคนควรได้รับโอกาสในการไตร่ตรอง เกือบ 3 ชั่วโมงจากฮ่องกงมาเมืองไทย อินถวาไม่ได้พูดอะไรเลย มีเพียงน้ำตาของเธอเท่านั้นที่เคลื่อนไหวไม่หยุด ทว่าเพียงถึงจุดหมายรอยยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดก็ฉายชัดขึ้น ดั่งว่าเธอคนนี้ไม่ได้นำความทุกข์ใจกลับมาจากฮ่องกงด้วย “ส่งฉันเพียงเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ฉันถึงบ้านแล้ว ฝากคุณมาร์กอสขอโทษคุณวิคเตอร์กับคุณนายลีแทนฉันด้วยนะคะ สำหรับทุกเรื่องที่ฉันเสียมารยาทไว้ และฝากขอโทษคุณแม่บ้านใหญ่ ลุงฉี อาซู กับอาหนิงที่ฉันจากมาโดยไม่ได้ลา” “แล้วคุณไรเฟิลล่ะครับ คุ
เสน่หาเมียเก็บ EP.58 หญิงชายก่ายกก
“ถ้าเราท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง ไรเฟิลจะหาว่าเรามีลูกเพื่อไว้จับเขาหรือเปล่า และพ่อแม่เขาอีกล่ะ เขาจะทำยังไงกับเรา”อินถวาพึมพำก่อนจะสะดุ้งเพราะเสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น เธอรีบเดินไปที่โทรศัพท์แต่ยังไม่วายจะชำเลืองมองไปที่ตึกใหญ่ เพราะคนที่โทรมาคือคนในตึกนั้น ดวงตาสวยมีแววเศร้ามองโทรศัพท์อย่างชั่งใจเพราะไรเฟิลไปดินเนอร์กับครอบครัวที่ตึกใหญ่และสัญญาว่าจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด ทั้งที่เธอเองก็เผื่อใจไว้อยู่แล้วว่าคงไม่เร็วแน่ เธอก็ไม่อยากได้ยินว่าเขาจะขออยู่ต่ออีกกี่ชั่วโมง จะกลับดึกกว่านี้ หรือว่าค่ำคืนนี้จะไม่กลับ “ฮัลโหล...” เสียงหวานเอ่ยทักเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช้ ‘ไหว’ ที่เป็นภาษาจีนกวางตุ้ง เพราะคิดว่าคนที่โทรมาในยามดึกนี้คงมีแค่ไรเฟิลคนเดียวเท่านั้น ทว่าเสียงที่ตอบกลับมากลับทำให้อินถวารีบคว้าเสื้อคลุมและเดินออกจากตึกเล็กมุ่งตรงไปสู่ตึกใหญ่ในทันที เพียงไม่นานเธอก็มาถึงจุดหมายที่ใครคนนั้นบอกเอาไว้ ห้องนอนชั้น 2 ของปีกซ้าย ประตูห้องที่เปิดแง้มไว้ทำให้อินถวาถือวิสาสะเดินเข้าไปทันที ในนาทีที่หัวใจเธอใกล้จะระเบิดก็ขอให้เธอได้เห็นกับตาตัวเอง และสิ่งที่มองเ
เสน่หาเมียเก็บ EP.57 เส้นทางของเมียเก็บ
“ฉันจะให้หนูห้าสิบล้าน เพื่อซื้อศักดิ์ศรีของหนู และเพื่อให้หนูไปจากชีวิตของไรเฟิล เพราะยังไงแล้วฉันก็จะไม่รับสะใภ้คนอื่นนอกจากซินเทียเท่านั้น ถ้าหนูยังอยู่กับไรเฟิล หนูก็จะเป็นได้แค่เมียเก็บเท่านั้น รับเงินไปเถอะ นี่จะเป็นโอกาสเดียวที่หนูจะได้เงิน” “หนู...” “อย่าปฏิเสธตอนนี้ หนูควรกลับไปคิดดูก่อน ถ้าหนูคิดว่าหนูรักไรเฟิลจริง หนูก็ควรจะให้เขาได้แต่งงานกับคนที่เหมาะสม ฉันพูดตรงๆ นะ ฉันต้องการให้ไรเฟิลแต่งงานกับซินเทียเท่านั้น เพราะนั่นคือธุรกิจที่จะมั่นคงขึ้นหากสองตระกูลมาเสริมกัน พูดแค่นี้หนูคงจะเข้าใจนะ” “ค่ะ” อินถวารับคำน้ำตารื้นจนแทบจะไหลออกมา “ฉันหวังว่าเรื่องนี้ไรเฟิลจะไม่รู้ เอ่อ... แต่ขนมอร่อยมากๆ ถ้าหนูจะอยู่กับไรเฟิลที่นี่ในฐานะเมียเก็บ ฉันก็จะไม่ขัดขวาง เพราะผู้หญิงที่ทำอาหารเก่งทำขนมอร่อยก็เหมาะที่จะเป็นเมียและเป็นแม่ของลูกจริงๆ นั่นแหละ เพียงแต่สำหรับตระกูลลีไม่ได้ต้องการผู้หญิงหลังม่านก็เท่านั้น” อินถวารับรู้ได้ถึงลมที่ร้อนวูบอยู่ในหูและความร้อนผ่าวในอก เมื่อต้องรับฟังสิ่งเหล่านั้นโดยไม่สามารถโต้แย้งอะ
เสน่หาเมียเก็บ EP.56 ข้อเสนอของพ่อสามี
มาร์กอสมองฝ่ามือบอบบางที่หยิบจับกระทงใบตองขึ้นมา ก่อนจะตักข้าวเหนียวมูนใส่ในกระทงเพียงค่อนใบ จากนั้นก็ตักสิ่งที่เขาเรียกว่าทอปปิ้งเพราะเธอนำมาราดไว้ที่ด้านหน้าของข้าวเหนียวจริงๆ “ลองดูนะคะ อันนี้เรียกว่า ข้าวเหนียวมูนหน้าสังขยา ฉันทำแบบไม่หวานมากค่ะ เวลาทานจะได้ไม่เลี่ยน” “อืม... อร่อยมาก อร่อยมากจริงๆ ครับ ลองอีกครับ ผมอยากลองอีก” อินถวานึกขำกับท่าทางของเขา แต่เธอก็รู้สึกมีความสุขไปด้วย ข้าวเหนียวมูนหน้าปลาแห้ง และ หน้ากุ้ง จึงถูกเสิร์ฟให้มาร์กอสได้ลิ้มรสจนครบ ไรเฟิลชะงักกับภาพที่เห็น อินถวายิ้มอย่างมีความสุขขณะอธิบายส่วนผสมของขนมหลากหลายอย่างที่เธอทำให้กับมาร์กอสที่ช่างซักช่างถามไม่หยุด “มาร์กอสดูมีความสุขนะคะ คงจะเจอคนถูกใจถึงได้คุยมากยิ้มมากขนาดนั้น” “ก็คงอย่างนั้น” ไรเฟิลพูดแล้วก็เดินตรงเข้าไปในครัว ปล่อยให้ซินเทียฟึดฟัดอยู่คนเดียว ไม่ใช่ว่าเขาไม่คิดอย่างที่ซินเทียคิด แต่เขาคิดไปมากกว่านั้น และซินเทียเองนั่นแหละที่ทำให้ความคิดเขาเปลี่ยนไป ‘คุยมากยิ้มมาก’ นั่นน่ะไม่ใช่นิสัยของมาร์กอสสัก
เสน่หาเมียเก็บ EP.55 มาร์กอส
“เอาล่ะๆ เสียบรรยากาศหมด เอาเป็นว่าเดี๋ยวพาแม่หนูนั่นไปพบพ่อที่ในสวนก็แล้วกัน พ่อจะคุยกับเธอเอง” “สรุปว่าพ่อเข้าใจผมใช่มั้ยครับ” “เข้าใจ แต่ไม่ได้เห็นด้วยนะ ยังไงก็ต้องให้พ่อคุยกับเธอก่อน” “ผมมั่นใจว่าพ่อต้องชอบพุดซ้อนแน่ๆ” ไรเฟิลพูดอย่างมั่นใจก่อนจะลอบถอนหายใจเพราะเสียงแม่ที่พูดแย้ง “แต่ฉันมั่นใจว่าคุณต้องไม่ชอบ เพราะฉันยังไม่ชอบเลย” “แต่ผมกับคุณ ชอบอะไรที่แตกต่างกันเสมอนะเชอร์รี่” “ฉันจะคอยดู อีกอย่างคุณคิดเหรอวิคเตอร์ว่าลูกชายจอมเจ้าชู้ของคุณจะหยุดได้ที่เธอคนนั้น สุดท้ายเมียก็ช้ำใจไม่ต่างกันหรอก ลูกไม้หล่นใต้ต้นเสมอ พ่อยังไง ลูกก็คงไม่แตกต่าง” “ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละ พ่อยังไง ลูกก็คงอย่างนั้น เพราะถึงผมจะเจ้าชู้ แต่ผมก็เป็นคนรักใครแล้วรักเลย รักคนเดียวตลอดไป แม้เธอจะ...” “ขี้เกียจฟัง แล้วฉันจะรอฟังข่าวว่าที่ลูกสะใภ้ของคุณ” เชอร์รี่ลุกขึ้นพรวดพูดแล้วยิ้มเหยียดก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้วิคเตอร์พ่นลมหายใจออกเบาๆ เพราะสุดท้ายเชอร์รี่ก็ยังรั้นตามเดิม เธอไม่รอให้เขาพูดให้จบด้วยซ้ำ
