LOGINShare
ตอนที่ 2 คนที่อยู่ข้างๆ ในวันที่อ่อนแอ
Last Updated:
2025-02-25 23:23:54ตลอดเวลาที่อยู่บนเครื่องบินบอสตันก็นั่งดูการ์ตูนสลับกับเล่นของเล่นที่เตรียมมาจากบ้าน บางครั้งก็มีแอร์โฮสเตสแวะมาทักทายเพราะความน่ารักและช่างพูดของเด็กชาย เมลดาจึงได้พักผ่อนบนเครื่องอย่างเต็มที่
พอลงจากเครื่องและรับกระเป๋าเดินทางเสร็จแล้วก็เดินออกมายังอาคารผู้โดยสารขาเข้าซึ่งตอนนี้มาวินมารอรับอยู่แล้ว
“ลุงวินคร้าบ” บอสตันวิ่งเข้าหามาวินขณะที่ชายหนุ่มย่อตัวและอ้าแขนรับหลานชายคนเดียวที่เขารักเหมือนลูก
“ว่าไงครับบอสตัน นั่งเครื่องบินสนุกไหม”
“ครับลุงวิน พี่แอร์สวยและใจดีมากให้ของเล่นกับขนมผมเยอะเลยครับ”
“ก็หลานชายของลุงมันหล่อเหมือนลุงนี่ครับสาวๆ ก็เลยขอบเป็นพิเศษ”
“ครับพี่แอร์บอกว่าผมหล่อมาก” พอได้ดีบอสตันก็อวดคุณลุง
“เป็นไงบ้านโมเดล”
“ก็ดีค่ะ บอสตันไม่งอแงเลย”
“แม่อย่าลืมสัญญานะครับ”
“ไม่ลืมครับ แต่ขอให้แม่กับลุงวินจัดการงานของคุณตาให้เรียบร้อยแล้วจะพาไปซื้อนะครับ”
“สัญญาอะไรกันไว้เหรอโมเดล” มาวินถามขณะช่วยหญิงสาวลากกระเป๋าเดินทางมาบริเวณทางออก
“เลโก้ครับลุงวิน แม่บอกว่าจะซื้อเลโก้ให้ผมสองกล่องถ้าผมไม่งอแงตอนนั่งเครื่องบิน”
“เดี๋ยวลุงซื้อเพิ่มให้อีกสองกล่องถ้าบอสตันเป็นเด็กดี”
“จริงนะครับ”
“จริงสิ ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น” เขาส่งกำปั้นมาตรงหน้าและบอสตันก็เอากำปั้นของตนเองชมกับผู้เป็นลุงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข
มาวินพาเมลดาและบอสตันมาส่งที่บ้านของเธอซึ่งมารดาของเมลดาออกมายืนรออยู่นานแล้ว
“คุณยายคร้าบ ผมคิดถึงคุณยายมากที่สุดเลย” บอสตันเข้ากอดอย่าประจบเพราะรู้ว่าคุณยายจะใจดีและมีของอร่อยให้ตนเองทานเสมอ
“ยายก็คิดถึงบอสตันที่สุดเลย”
“แล้วคุณตาล่ะครับ”
คำถามของเด็กชายทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสามคนมองหน้ากันก่อนที่คุณมยุรีจะเป็นฝ่ายพูดขึ้น
“คุณตาไปอยู่อีกที่หนึ่งครับ เย็นนี้ยายจะพาบอสตันไปหาคุณตา แต่ตอนนี้หนูไปนอนพักก่อนดีไหมให้พี่ฝ้ายพาไปนะครับ”
“ครับคุณยาย”
“ฝ้ายพาคุณหนูไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะ”
“ค่ะคุณผู้หญิง”
“พี่ฝ้าย เอากระเป๋าใบเล็กขึ้นไปด้วยนะคะ ในนั้นมีของใช้ของบอสตันอยู่ค่ะ”
“ค่ะคุณโมเดล”
บอสตันเดินเข้าไปในบ้านแล้วเมลดาก็ถอนหายใจ เธอยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูกชายเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
“บอสตันเป็นเด็กฉลาดพี่ว่าแกคงจะเข้าใจ”
“โมเดลก็หวังอย่างนั้นค่ะพี่วิน”
“วินจะเข้าไปในบ้านก่อนไหม”
“ไม่ล่ะครับคุณน้าผมมีเรื่องต้องไปจัดการอีกนิดหน่อย”
“ขอบใจมากนะวิน ถ้าไม่ได้วินน้าก็คงแย่”
“ไม่เป็นไรครับคุณน้า ตอนเย็นผมจะมารับไปที่วัดนะครับ”
“จ้ะ แล้วเย็นนี้แม่เขาจะมาด้วยไหม” คุณมยุรีถามถึงวนิดามารดาของมาวินซึ่งทำงานเป็นหัวหน้าฝ่ายบัญชีของบริษัท
“เย็นนี้ที่บริษัทจะเป็นเจ้าภาพครับคุณน้า แม่ก็เลยจะมาด้วย”
“น้าฝากบอกแม่เขาด้วยนะว่าไม่ต้องรอมาพร้อมคนที่บริษัทหรอก อยากจะมาวันไหนก็มาได้เลย” เธอทำใจเรื่องที่สามีตนเองมีภรรยาน้อยได้นานแล้ว เพราะมารดาของมาวินเป็นภรรยาน้อยที่อยู่อย่างเจียมตัว ไม่เคยมาวุ่นวายที่บ้านใหญ่และแสดงตัวให้ใครรู้
วนิดามารดาของมาวินนั้นทำงานในบริษัทเดียวกับคุณสามารถสามีของเธอ แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่าสองคนมีความสัมพันธ์กัน ถึงแม้จะผ่านมานานจนเท่าอายุของมาวินแต่ทุกอย่างก็ยังคงเป็นความลับ
“ขอบคุณครับคุณน้า ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
เมื่อมาวินขับรถออกไปแล้วเมลดาก็เดินตามมารดาเข้ามาในห้องรับแขก
“หนูจะไปพักก่อนไหม”
“หนูว่าจะโทรหาเดซี่กับอิ๊นซ์สักหน่อยสองคนนั้นบอกว่าเย็นนี้จะมาร่วมงานของคุณพ่อด้วย แม่ไปพักเถอะค่ะ”
เมื่อมารดาเดินขึ้นไปบนชั้นสองแล้วเมลดาก็โทรหาอรอินทร์ก่อนเป็นคนแรก
“โมเดลมาถึงเมืองไทยแล้วเหรอ”
“เพิ่งมาถึงบ้านเมื่อกี้เอง อิ๊นซ์ทำงานอยู่หรือเปล่า”
“ทำบ้างไม่ทำบ้าง” อรอินทร์ตอบด้วยเสียงเบื่อหน่ายเพราะเธอเพิ่งลาออกจากงานแล้วมาช่วยงานที่บ้านซึ่งเป็นตลาดสดและเธอมีหน้าที่เก็บเงินค่าเช่าแผงและค่าเช่าตึกแถวที่อยู่บริเวณเดียวกัน
“ไปสมัครงานมาหรือยังล่ะ”
“ไปมาหลายที่แล้ว แต่เราประสบการณ์น้อยก็เลยไม่ค่อยมีใครรับ”
“มาทำกับบริษัทของคุณพ่อเราไหมล่ะ เราก็จะกลับมาทำเหมือนกัน”
“น่าสนใจดีนะ แต่เราไม่อยากเป็นเด็กเส้น”
“อย่าคิดมากเลย เอาไว้เจอกันค่อยคุยเรื่องนี้ก็ได้”
“อือ แล้วโมเดลโทรหาเดซี่หรือยัง”
“ยังเลย เราโทรหาอิ๊นซ์ก่อนไม่รู้เดซี่จะกำลังเลี้ยงลูกอยู่หรือเปล่า”
“ไม่หรอกโมเดลเพราะตอนนี้น้องติณณาไปเนอสเซอร์รี่แล้ว”
“เหรอ โตวัยเหมือนกันนะ”
“ลูกของเดซี่กับโมเดลโตกันแล้วแต่เรายังไม่มีแฟนเลยสักคน”
“ก็อยากจะเลือกมากทำไมล่ะ ใครมาจีบก็ปฏิเสธเขาไปหมด”
“ก็เรายังไม่เจอคนที่ถูกใจสักทีนี่โมเดล แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะหมอดูบอกว่าปีนี้เราจะเจอเนื้อคู่”
“แต่นี่มันจะสิ้นปีแล้วนะอิ๊นซ์”
“อย่าพูดให้เราใจเสียสิโมเดล” อรอินทร์บ่นพลางหัวเราะ
เมื่อวางสายจากอรอินทร์แล้วเมลดาก็โทรศัพท์ไปหาเดนิสาเพื่อนสนิทอีกคนที่รู้ความเป็นไปของเธอเป็นอย่างดี
“เดซี่ยุ่งอยู่หรือเปล่า”
“ไม่เลย โมเดลถึงนานหรือยัง”
“เพิ่งมาถึงไม่นานเมื่อกี้โทรหาอิ๊นซ์แล้ว อิ๊นซ์บอกว่าเย็นนี้ เดซี่จะมาที่งานของคุณพ่อด้วย”
“ใช่จ้ะ เย็นนี้อาหมอไม่มีตรวจนอกเวลาเราเลยให้อาหมอเลี้ยงลูกอยู่บ้าน”
“ไม่รบกวนอาหมอใช่ไหมเดซี่”
“ไม่หรอกอาหมอชอบเลี้ยงลูกและเลี้ยงเก่งกว่าเราอีกนะ”
“น่าอิจฉาเดซี่นะที่มีสามีดีอย่างอาหมอ”
“โมเดลเราขอโทษนะ” เดนิสารู้สึกผิดมากที่พูดเรื่องสามีของตนออกไปเพราะที่ผ่านมานั้นเมลดาเลี้ยงลูกตามลำพังมาตลอดหลายปี
“ไม่เป็นไรหรอกน่าเดซี่ อย่าคิดมากไปเลยตอนนี้เราเข้มแข็งกว่าแต่ก่อนเยอะเลย”
“เราดีใจที่โมเดลเข้มแข็งขึ้นนะและก็เสียใจเรื่องพ่อด้วย เย็นนี้เราจะเอาขนมที่ร้านคุณยายไปช่วยงานนะ”
“ขอบใจจ้ะ แต่เดซี่ไม่น่าต้องลำบากเลยนะ”
“ลำบากที่ไหนล่ะการเอาขนมไปเป็นเบรกในงานแบบนั้นก็เท่ากับเป็นการประชาสัมพันธ์ร้านด้วยนะ”
“เดซี่มีความสุขกับร้านขนมใช่ไหม”
“เราว่าการทำขนมทำให้เราเป็นคนใจเย็นขึ้นเยอะเลยนะโมเดล อีกอย่างถ้าจะออกไปทำงานข้างนอกอาหมอก็ไม่ยอม”
“อาหมอกลัวหนุ่มๆ จะมาจีบเดซี่นั่นล่ะสิ”
“แต่เราก็ว่าดีไปอย่างนะโมเดล เพราะตอนนี้คุณยายก็ยืนทำขนมไม่ค่อยไหวแล้ว เราเลยต้องช่วยน้าษามากขึ้น” ตั้งแต่เรียนจบเดนิสาก็แต่งงานและเป็นแม่บ้านให้กับสามีหญิงสาวจึงใช้เวลาว่างไปช่วยงานที่ร้านเบเกอรีของคุณยายและน้าสาวในทุกๆ วัน
Related chapters
เศษใจซาตาน ตอนที่ 3 ไม่อยากเจอกันในสถานการณ์แบบนี้
งานสวดอภิธรรมศพของนักธุรกิจใหญ่อย่างคุณสามารถนักธุรกิจผลิตและส่งออกเม็ดพลาสติกรายใหญ่ของประเทศมีแขกร่วมงานเป็นจำนวนมากหลายคนจับจ้องที่ลูกสาวคนเดียวซึ่งมีข่าวลือหนาหูว่าตั้งครรภ์ตั้งแต่เรียนยังไม่จบและหนีไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศเมื่อเมลดาเดินเข้ามากับมารดาและลูกชายคนในศาลาก็พากันมองด้วยความสนใจ เสียงซุบซิบนินทาดังมาเข้าหูอยู่เรื่อยๆ แต่หญิงสาวก็ไม่สนใจเพราะคิดแล้วว่าสักวันก็ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้“ไม่เป็นไรนะ อย่าไปสนใจคำพูดของคนอื่นเลย” อรอินทร์ จับมือเพื่อนไว้เพื่อเป็นการให้กำลังใจ“เรื่องที่เขาพูดมันก็คือความจริงนะอิ๊นซ์”“แต่มันผ่านมานานแล้วนะโมเดล”“แต่ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนความจริงมันก็คือความจริง ซึ่งเราคงไปเปลี่ยนอะไรไม่ได้นอกจากทำใจยอมรับมันเท่านั่น”“โมเดลเข้มแข็งขึ้นมากจริงๆ เสียพ่อไปแล้ว พอกลับมายังเจอคำนินทาถ้าเป็นเราคงแย่แน่” เดนิสาจับมืออีกข้างของเมลดาเพื่อให้กำลังใจ“เราก็แย่นะเดซี่ แต่เราจะร้องไห้ให้ใครเห็นไม่ได้ เรามีทั้งแม่และลูกที่ต้องดูแล ถ้าเราจะอ่อนแออีกคนก็คงไม่ดีเท่าไหร่”ระหว่างที่เมลดากำลังคุยกับเพื่อนอยู่นั้นแต่แขกก็ทยอยเข้ามาเรื่อยๆ โดยมีมาวินและมาร
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 4 ความทรงจำที่คิดว่าลืมไปแล้ว
แขกในงานกำลังทยอยกลับเกือบหมดแล้ว เมลดากับเพื่อนยังนั่งคุยกันอยู่ด้านในศาลาขณะที่บอสตันก็นอนหลับอยู่บนตัก“ขอบใจทั้งสองคนมากนะที่มางานของพ่อ”“เราเพื่อนกันนะโมเดล ยังไงก็ต้องให้กำลังใจกันอยู่แล้ว แต่พรุ่งนี้เราอาจจะมาไม่ได้เพราะอาหมอมีตรวจนอกเวลาเอาไว้วันสุดท้ายเราจะมานะ” เดนิสาอยากมาทุกวันแต่เพราะสามีของเธอแลกเวรไม่ได้และลูกของเธอก็เด็กเกินกว่าจะมาร่วมงานแบบนี้“แต่เรามาได้ทุกวันนะ เราว่างตลอดตอนกลางวันก็ว่าถ้าโมเดลอยากพาบอสตันออกมาเที่ยวก็ชวนเรามาได้”“ช่วงนี้คงยังไม่เที่ยวหรอก รอเสร็จงานคุณพ่อก่อน เราว่าพาน้องติณณามาเจอพี่บอสตันหน่อยดีไหม” เมลดาเป็นคนเสนอ“ดีสิลูกเราจะได้เป็นเพื่อนกันเหมือนเราสามคนไง”“เราคงต้องรีบหาสามีจริงๆ แล้วแหละนะ” อรอินทร์บอกกับเพื่อนทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่เจอคนที่ถูกใจยังไม่ทันจะได้คุยกันต่อมาวินที่ส่งแขกคนสุดท้ายขึ้นรถแล้วก็เดินเข้ามาก่อน“พี่วินมาพอดีเลย โมเดลจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก คนนี้ชื่อเดซี่ ส่วนคนนี้ชื่ออิ๊นซ์ค่ะยังโสด”“สวัสดีครับ ขอบคุณมากนะครับที่มาร่วมงานของท่านประธาน” เขายิ้มทักทายเพื่อนของน้องสาวซึ่งเคยได้ยินเธอพูดถึงอยู่บ่อยๆ“สวัสดีค่ะ”“สวัส
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 5 ขออย่าให้เจอกันอีก
หัวใจวาคิมกระตุกวูบเมื่อเห็นเมลดาเดินออกมาจากศาลาวัด นานมากแล้วที่เขาไม่เคยเจอหรือได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับเธอเลย หญิงสาวจูงมือเด็กผู้ชายคนหนึ่งออกมาเธอหยุดอยู่หน้าศาลาสักพัก ก่อนที่มาวินจะเดินตามออกมาและจับมือเด็กผู้ชายคนนั้นอีกข้างแล้วทั้งสามคนก็เดินมาใกล้รถของวาคิมทีละนิด วาคิมคิดว่าตัวเองลืมเมลดาได้แล้วเพราะที่ผ่านชายหนุ่มก็มีแฟนใหม่ไปแล้วหลายคน แต่พอเห็นเธอวันนี้เขากลับรู้สึกเจ็บปวด ยิ่งเห็นว่าเด็กชายที่เธอจูงมานั้นมีใบหน้าคล้ายกับมาวินมากและคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย นอกจากมาวินคือพ่อของเด็กคนนั้นวาคิมรู้สึกว่าตนเองกำลังโดนเธอเหยียบลงหัวใจเพราะก่อนหน้านั้นเมลดาปฏิเสธมาตลอดว่าไม่เคยคบหาหรือเกี่ยวข้องกับมาวินในเชิงชู้สาว แต่ความจริงก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า เขาเข้าใจได้ไม่ยากนักว่าเธอบอกเลิกในวันนั้นก็เพราะรุ่นพี่ที่ชื่อมาวินถึงแม้วาคิมจะไม่ใช่คนดีเท่าไหร่แต่ที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยคิดจะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงที่มีครอบครัวแล้วแต่วันนี้วาคิมอยากจะทำอะไรที่มันต่างออกไปเขาทนไม่ได้ที่เห็นเมลดาไปมีครอบครัวที่อบอุ่นขณะที่เขาเองยังไม่เจอคนที่ถูกใจถึงขั้นจะสร้างครอบครัวด้วยกัน เพราะความเจ็บปวดเมื่อหกป
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 6 กันให้ห่าง
เมลดากลับมาอยู่เมืองไทยได้หนึ่งเดือนแล้ว ตอนนี้หญิงสาวเข้าไปช่วยงานที่บริษัทของบิดาในตำแหน่งผู้ช่วยหัวหน้าการตลอด ในขณะที่มาวินนั้นทำหน้าที่รักษาการประธานบริษัทก่อนที่จะมีการประชุมใหญ่เพื่อแต่งตั้งประธานคนต่อไปซึ่งมารดาของเมลดาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ทุกคนจะรู้ว่ามาวินก็คือลูกชายของคุณสามารถในทุกวันเมลดาจะไปส่งลูกชายที่โรงเรียนจากนั้นก็เข้ามาทำงานส่วนในเวลาเย็นคนที่ไปรับบอสตันจากโรงเรียนก็คือพี่ฝ้ายและลุงดิเรกขับรถของที่บ้านยกเว้นก็แต่เย็นวันศุกร์ที่เมลดาจะออกจากบริษัทตั้งแต่บ่ายเพื่อนไปรับลูกชายด้วยตัวเองจากนั้นก็จะพาลูกชายไปที่สวนสนุกที่อยู่ในห้างสรรพสินค้า“พี่วินโมเดลไปก่อนนะคะ ออกช้าเดี๋ยวรถที่หน้าโรงเรียนจะติด”“พี่ฝากบอกเจ้าแสบด้วยนะว่าพรุ่งนี้พี่จะพาไปเที่ยวสวนสัตว์”“พี่แน่ใจนะคะว่าจะไปกันสองคนได้” เมลดาถามพี่ชายด้วยความไม่แน่ใจเพราะเมื่อวานเขาบอกกับเธอว่าอยากจะพาบอสตันไปเที่ยวสวนสัตว์กันแค่สองคนคือลุงกับหลานและจะพาเด็กชายไปค้างที่บ้านในคืนวันเสาร์ด้วย“แน่ใจสิ โมเดลเตรียมขนมใส่กระเป๋าให้เยอะๆ หน่อยก็แล้วกัน”“ขอบคุณนะคะพี่วิน”“ไม่ต้องขอบคุณหรอกยังไงบอสตันก็คือหลานของพี่ โมเดลเ
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 7 ไม่เหลือแม้แต่ขี้เถ้า
เมลดาโกรธจนเลือดขึ้นหน้าแต่เธอก็ต้องทนมองหน้าเขาเพราะถ้าหากเดินกลับไปที่สวนสนุกตอนนี้ วาคิมต้องเจอกับบอสตันแน่ๆ และถ้าบอสตันเผลอเรียกมาวินว่าลุง วาคิมจะต้องสงสัยอย่างแน่นอน“คุณรอฉันก่อนได้ไหม ถ้าอยากจะกินข้าวกับฉันจริงๆ ก็อย่าพูดจากวนโมโหให้มันมากนัก”“เดี๋ยวนี้คุณอารมณ์เสียง่ายจังเลยนะ แต่ก่อนพูดจาอ่อนหวานกว่านี้เยอะเลย”“คนเราโตขึ้นมันก็ต้องเปลี่ยนไป ฉันไม่ใช่โมเดลคนก่อนคุณที่คุณจะหลอกได้”“พูดดีๆ หน่อยนะโมเดลใครกันแน่ที่หลอกกัน”“ตกลงจะไปกินข้าวกับฉันไหม ถ้าจะไปก็เงียบ”วาคิมยอมเงียบเพราะเขาอยากจะนั่งทานข้าวกับเมลดา ถึงแม้จะเลิกกันไปแล้วแต่ลึกๆ เขาก็อยากจะรู้ว่าที่ผ่านมาชีวิตของหญิงสาวเป็นยังไงบ้างเมลดามองหน้าเขาแล้วถอนหายใจก่อนจะเลี่ยงมาโทรศัพท์หาพี่ชาย“พี่วินคะ พี่ยุ่งอยู่หรือเปล่า”“เปล่านะ มีอะไรเหรอโมเดลเสียงเราฟังดูรีบร้อนมาก”“โมเดลเจอวาคิมที่ห้าง”“แล้วยังไงเขาเจอบอสตันไหม” มาวินกลัวว่าวาคิมกับบอสตันจะเจอกันและความลับของน้องสาวจะไม่เป็นความลับ“เขายังไม่เจอค่ะ พอดีบอสตันอยู่ในสวนสนุก แต่โมเดลออกมาเดินเลือกซื้อเครื่องสำอางร้านใกล้ๆ กับสวนสนุก พี่วินมารับบอสตันไปได้ไหม โมเ
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 8 จะรือฟื้นทำไม
“คุณอยากจะกินอะไรล่ะโมเดล” วาคิมถามหลังจากเขาพาเธอมายังร้านอาหารเมลดาหยิบเมนูมาดู มีอาหารหลายอย่างที่เธออยากทานเพราะตอนอยู่อเมริกาก็ไม่ได้ทานอาหารพวกนี้เท่าไหร่ พอกลับมาเมืองไทยก็มัวแต่ยุ่งเรื่องพ่อเลยยังไม่ได้ทานอาหารที่ตัวเองชอบ“ฉันเอาห่อหมกทะเลมะพร้าวอ่อน แกงเขียวหวานเนื้อ ยำวุ้นเส้นแบบโบราณค่ะ” หญิงสาวบอกพนักงานที่เดินมารับออเดอร์“แล้วคุณผู้ชายจะรับอะไรเพิ่มอีกไหมคะ” พนักงานสาวถามเมื่อเห็นวาคิมพลิกเมนูกลับไปกลับมาอยู่หลายรอบ“ผมเอายำถั่วพูกุ้งสด ฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อนและต้มจืดลูกรอกครับ” อาหารทุกที่สั่งมาเป็นอาหารที่วาคิมและเมลดามักจะไปทานด้วยกันอยู่บ่อยๆ“คุณดูผอมไปนะโมเดล” วาคิมชวนเธอคุยระหว่างรออาหาร“ค่ะ”“ผมเสียใจเรื่องพ่อของคุณด้วยนะ คุณอันที่จริงวันที่เผาศพท่านผมก็ไปร่วมงานเพียง แต่คุณกำลังยุ่งอยู่ผมเลยไม่เข้าไปทัก”“ขอบคุณนะคะที่ไปร่วมงานของคุณพ่อ ความจริงคุณไม่น่าลำบากเลยเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว”“ผมแยกแยะออกนะโมเดล ถึงแม้เราจะเลิกกันแล้วแต่ตอนที่เราคบกันคุณลุงท่านก็ดีกับผมมาก ผมก็อยากไปส่งท่านเป็นครั้งสุดท้าย”“ถ้าคุณไปด้วยใจบริสุทธิ์ฉันก็ขอขอบคุณแทนคุณพ่อด้วยค่ะ”“เ
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 9 ทำไมต้องเจอกันอีก
“คืนนี้บอสตันไปนอนกับมาวินแล้ว หนูอยากออกไปเที่ยวข้างนอกหรือไปผ่อนคลายกับเพื่อนก็ได้นะลูก แม่ว่าช่วงนี้หนูเครียดมากเกินไปแล้ว”“หนูก็กำลังจะขออนุญาตแม่อยู่พอดีเลยค่ะ”“โมเดลโตแล้วไม่ต้องขออนุญาตแม่หรอกลูก หนูอยากจะทำอะไรก็ทำเลยแม่ขอแค่อย่าให้เรื่องที่ทำกระทบกับบอสตันก็พอ”“ขอบคุณค่ะแม่”“หนูว่าจะออกไปดื่มสักหน่อยค่ะแม่”“อย่าให้เมามากนะแม่กลัวจะขับรถกลับไม่ไหว”“ถ้าเมาจริงๆ หนูก็จะค้างที่คอนโดนะคะแม่” เพราะคอนโดมิเนียมที่บิดาซื้อให้นั้นอยู่ใกล้ร้านที่เธอจะไปมากกว่าที่บ้าน“แม่บ้านไปทำความสะอาดให้แล้วใช่ไหม”“ค่ะแม่”“ค้างที่นั่นก็ดีเหมือนกัน แม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงมาก”“ถ้างั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะแม่”เมลดาอาบน้ำแต่งตัวละโทรศัพท์ไปชวนอรอินทร์ให้ออกมานั่งดื่มด้วยกัน“นึกยังไงถึงชวนเราออกมากินเหล้าเนี่ยโมเดล แล้วน้องบอสตันอยู่กับใคร” อรอินทร์ถามขณะที่ยกแก้วเหล้าเขาปาก“คืนนี้บอสตันไปนอนกับพี่วิน”“พี่ชายของโมเดลดูเข้ากับบอสตันได้ดีนะ”“ตอนอยู่อเมริกาพี่วินก็มักไปหาเราสองคนแม่ลูกบ่อยๆ ก็เลยสนิทกับบอสตัน อีกอย่างเด็กผู้ชายก็ชอบเล่นอะไรที่มันผาดโผนเขาเลยชอบที่จะได้อยู่กับพี่วิน”“แล้วแ
Last Updated : 2025-02-25เศษใจซาตาน ตอนที่ 10 เปลี่ยนไปมาก
วาคิมมองตามหลังเมลดาด้วยความโกรธแค้น เขาไม่คิดว่าจะมาเจอหญิงสาวในสถานที่แบบนี้เลย เพราะตอนที่คบกับเขาเมลดาไม่เคยเที่ยวกลางคืน ไม่เคยดื่มเหล้าสักนิด อีกทั้งหญิงสาวยังพูดจาเรียบร้อยแต่เมลดาที่เขาเจอวันนี้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน แต่วาคิมกลับรู้สึกชอบเมลดาคนนี้มากกว่าคนเดิมเมื่อหกปีก่อนอีกหลายเท่าแต่สิ่งที่เขายังหนักใจก็คือเธอมีครอบครัวไปแล้ว ความคิดที่จะเข้าไปแทรกกลางให้ครอบครัวของเธอแตกแยก มันถูกล้มเลิกไปเมื่อเห็นว่าเมลดานั้นรักครอบครัวของตนเองมากแค่ไหน แต่สมองอีกด้านก็สั่งให้เขาทำตรงกันข้าม เมื่อเจอเธอออกมาเที่ยวโดยทิ้งให้สามีและลูกอยู่ที่บ้าน บางทีครอบครัวของเธอคงไม่ใช่ครอบครัวที่อบอุ่นนักและมันคงไม่ผิดอะไรถ้าเขาจะทำให้เมลดาหันมามองเขาอีกครั้งวาคิมไม่สนใจหรอกว่าหญิงสาวจะแต่งงาน มีสามีและมีลูกเพราะยังไงเขาก็คือผู้ชายคนแรกของเมลดาชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องน้ำจัดการกับความรู้สึกของตัวเองอยู่นานก่อนจะกลับขึ้นไปยังโซนวีไอพีชั้นสอง ซึ่งวันนี้เขาพาผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งดื่มแก้เครียด“พี่คิมไปนานเลยนะคะ”“หวานกำลังจะลงไปตาม”“พอดีพี่เจอเพื่อนก็เลยคุยนานไปหน่อย”“พี่คิมขา คืนนี้หวานขอไปค้างกับพี่คิ
Last Updated : 2025-02-25
Latest chapter
เศษใจซาตาน ตอนที่ 32 ตอนจบ
งานแต่งงานของเมลดาและวาคิมถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายหลังจากครบวันเสียชีวิตของคุณสามารถหนึ่งปี แขกที่มาในงานก็เป็นญาติและเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่าย นอกจากบ่าวสาวที่เหมาะสมกันมากแล้วยังมีเด็กชายคิมหันต์ที่ช่วยบิดามารดารับแขกด้วยใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้ม เขามีความสุขกว่าใครทั้งหมดเพราะนอกจากจะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาบิดามารดาแล้ววาคิมยังบอกด้วยว่าหลังจากนี้จะให้เขาเตรียมตัวเป็นพี่ชายได้เลยหลังจากส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วบอสตันก็กลับไปนอนกับคุณปู่คุณย่าเพราะพรุ่งนี้ท่านทั้งสองจะพาเขาไปเที่ยวทะเล เพื่อเปิดโอกาสให้คู่แต่งงานได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง“โมเดลผมมีของขวัญให้คุณด้วยนะ”“อะไรคะ” เมลดาที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกระโดดขึ้นมาบนเตียงเมื่อเห็นกล่องของขวัญที่เขาถือเธอก็ยิ้ม“ลองเปิดดูสิ” หญิงสาวเปิดกล่องของขวัญออกว่าดูแล้วยิ้มกว้างกว่าเดิมเพราะข้างในเป็นสร้อยที่เธอเคยบอกว่าอยากได้แต่ตอนนั้นวาคิมบอกกับเธอว่าเขาขอเก็บเงินอีกนิดแล้วจะซื้อให้ แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอกับเขาก็ต่างคนต่างแยกย้ายไปคนละทิศทาง“คุณซื้อมาตั้งแต่ตอนไหนคะวาคิม”“ผมซื้อก่อนสอบวันสุดท้าย ช่วงนั้นเรามีปากเสียงกันและผมก็อยากซื้อสร
เศษใจซาตาน ตอนที่ 31 พ่อขอโทษ
ในวันสอบวันสุดท้ายบอสตันไม่ต้องไปเรียนว่ายน้ำ วันนี้คุณยายบอกว่าให้รีบกลับบ้านเพราะที่บ้านจะมีแขกมาทานข้าวด้วยแขกที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นบิดามารดาของวาคิมที่ตั้งใจจะมาทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันเพื่อจะบอกความจริงถึงเรื่องในอดีตให้กับบอสตันรู้เมื่อทุกคนทานอาหารอิ่มแล้วก็มานั่งรวมตัวกันที่ห้องรับแขกบอสตันนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างเมลดากับวาคิมที่วันนี้สีหน้าของเขาดูเครียดกว่าทุกครั้ง“บอสตันมาอยู่เมืองไทยได้ 4 เดือนแล้วหนูมีความสุขไหมลูก ชอบเมืองไทยหรือเปล่า” คุณมยุรีถามหลานชายเพื่อเป็นการเปิดทางสำหรับคำถามต่อไป“ผมมีความสุขมากๆ เลยครับคุณยายผมชอบที่นี่มากที่สุด” บอสตันตอบไปยิ้มไปเพราะเขาชอบที่นี่จริงๆ“บอกย่าหน่อยได้ไหมล่ะครับว่าทำไมถึงชอบที่นี่” มารดาของวาคิมช่วยถามหลายชาย“ที่นี่คนเยอะดีครับผมไม่เหงาเลยสักนิด พอวันหยุดก็ได้ไปเที่ยว ผมชอบไปเที่ยวกับลุงคิมมากที่สุดครับ” เขาตอบแล้วหันมองหน้าลุงคิมที่มองเขาด้วยความรัก“ถ้าบอสตันชอบเที่ยวกับลุงคิมมากๆ แล้วลุงคิมเขาจะขอมาเป็นพ่อของบอสตันได้ไหม” คุณย่าของเด็กชายถามต่อ“ผมอยากให้ลุงคิมเป็นพ่อนะครับ แต่พ่อที่ตายไปแล้วล่ะครับ พ่อจะเสียใจไหมท
เศษใจซาตาน ตอนที่ 30 ทบทวนความรู้สึก nc
“ที่ผ่านมาคุณไม่เคยมีคนอื่นใช่ไหม”“เดลไม่เคยมีคนอื่น”“เราอะไรเพราะบอสตันเหรอ”“นั่นก็ส่วนหนึ่ง”“แสดงว่ามีเหตุผลอื่น บอกผมได้ไหม” วาคิมถามขณะไล้ปลายนิ้วไปบนผิวเนียนนุ่ม“เดลยังลืมคุณไม่ได้และกลัวว่าคนอื่นจะทำให้เดลมีความสุขน้อยกว่าคุณ”เมลดาบอกทุกอย่างไปตามที่ตนเองคิดเพราะไม่ว่าจะเดทกับผู้ชายคนไหนเธอก็จบแค่การทานข้าวเพราะในใจนั้นมีแต่วาคิมอยู่ตลอด“ผมดีใจนะที่คุณไม่มีใคร ถึงผมจะเคยนอนกับคนอื่นบ้างแต่บอกได้เลยว่าไม่มีใครเด็ดเท่าคุณอีกแล้ว คุณอยากพิสูจน์คำพูดของผมไหมล่ะ เรามาทบทวนความทรงจำกันหน่อยดีไหม ผมอยากรู้”“ยังไงคะ”“ขึ้นให้ผมสิเดล คุณเป็นคนคุมเกมรักของเราบ้าง”เมลดายิ้มเพราะในอดีตเธอกับเขาผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างเร่าร้อนมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน“เดลไม่แน่ใจว่ามันจะยังเหมือนเดิมไหม มันนานแล้วเดลอาจจะทำให้คุณไม่ถูกใจ”“ผมรู้ว่าเดลของผมเก่งกว่าใคร”ชายหนุ่มก้มมาจูบอย่างให้กำลังใจก่อนพลิกให้เมลดาขึ้นไปอยู่ทางด้านบนขณะที่ท่อนเอ็นของเขายังอยู่ในโพรงสวาท ปากของทั้งสองก็ยังไม่ยอมผละออกจากกัน ไม่นานนักเมลดาก็ผละจูบออก อย่างอ้อยอิ่งก่อนที่ปากเล็กและลิ้นร้อนจะลากไล้ไปตามสันกรามและซอกคอขบเม
เศษใจซาตาน ตอนที่ 29 เจ็บอีกครั้ง nc
รอยยิ้มของเมลดาทำให้วาคิมดีใจมากเพราะมันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เขาตกหลุมรักเธอและคิดว่าเวลาผ่านมาหลายปีเขาก็ยังคงรักผู้หญิงคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนวาคิมขยับใบหน้าลงมาใกล้กดริมฝีปากไปบนหน้าผากมน เปลือกตาและพวงแก้มอย่างทะนุถนอม เมลดาหลับตาเมื่อเขากดริมฝีปากหยักได้รูปลงบนริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบากระแสความรู้สึกส่งผ่านให้ทั้งสองได้รับรู้ว่าต่างฝ่ายต่างคิดถึงและโหยหากันมากแค่ไหนริมฝีปากสีสวยเปิดออกเพื่อให้ปลายลิ้นร้อนของเข้ามาหยอกเย้ากับลิ้นเล็กของเธออย่างไม่รังเกียจจูบอ่อนโยนแสนหวานทำให้ทั้งสองจมลงในภวังค์ตัณหาที่ร้างรากันมานานเกือบหกปี“อื้อ....วาคิม”เมลดาครางประท้วงเมื่อเขาจูบราวกับจะดูดกลืนวิญญาณของเธอออกจากร่าง“ผมคิดถึงคุณนะโมเดล คิดถึงวันเก่าๆ ของเรา คิดถึงจูบของคุณ กลิ่นหอมของคุณ”“แต่ฉันว่าเราไม่ควรทำแบบนี้”“อย่าฝืนตัวเองเลยโมเดลทำตามที่ตัวเองรู้สึกผมรู้ว่าคุณยังรักผมและผมก็รักคุณมาก”เสียงแหบพร่าที่กระซิบข้างหูทำให้เมลดาไม่อาจต้านทานความรู้สึกของตัวเองได้เลย เธอรักเขาและโหยหาเขามาตลอด ไม่ว่าเวลาจะผ่านมาแค่ไหนแต่เธอก็รู้แล้วว่าไม่เคยรักเขาน้อยลงเลย และมันจะผิดอะไรถ้าหากเธอและเขาจะกลับ
เศษใจซาตาน ตอนที่ 28 ยังรักอยู่
“เราต้องเตรียมงานกันอีกนะ”“เตรียมงานอะไร” เมลดาขมวดคิ้วแล้วถามขึ้น“ก็งานแต่งของเราไง”“ใครบอกฉันจะแต่งงานกับคุณ”“ถ้าผมไม่แต่งงานกับคุณ ผมจะเข้ามาในชีวิตคุณได้ยังไงคุณคงไม่คิดจะให้ผมหิ้วกระเป๋าไปอยู่กับคุณโดยไม่แต่งงานหรอกนะ”“วาคิม ฉันเป็นผู้หญิงฉันคุณคิดมากเรื่องนั้นไม่ใช่คุณ” เมลดามองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจเพราะสำหรับเธอแล้วการแต่งงานไม่มีความจำเป็นเลย“แต่ผมอยากแต่งงานกับคุณนะและให้บอสตันเป็นคนจูงคุณมาส่งให้ผมมันคงเป็นภาพที่สวยงามมาก”“เรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อนได้ไหม”“จะรออะไรอีกล่ะ”“อย่างน้อยก็รอให้ครบ 1 ปี ที่พ่อฉันจากไปได้ไหม”“ถ้าเพราะเหตุผลนี้ผมเข้าใจ แต่เวลายังเหลืออีกหลายเดือนคุณคงไม่ใจร้ายแยกกันอยู่กับผมหรอกนะ ผมอยากให้คุณกับลูกย้ายมาอยู่ที่นี่มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว”“ไม่ได้หรอกค่ะวาคิม ที่นี่มันไกลจากบริษัทและไกลจากโรงเรียนของบอสตันมาก ถ้าลูกมาอยู่ที่นี่คงใช้เวลาเดินทางเกือบชั่วโมงกว่าจะถึง ฉันไม่อยากให้ลูกเหนื่อย”“ถ้างั้นไปอยู่ที่บ้านพ่อกับแม่ผมก็ได้หรือจะไปอยู่คอนโดก็ได้”“ฉันยังอยู่ที่บ้านเดิมถ้าคุณอยากเป็นครอบครัวกับเราจริงๆ คุณก็ไปคุยกับแม่ฉันขอท่านย้ายเข้ามาอยู่
เศษใจซาตาน ตอนที่ 27 เปิดใจ
เมื่อส่งลูกชายเข้านอนแล้วเมลดาก็กลับมายังห้องนอนของตัวเอง เธออาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จจากนั้นก็ลังเลว่าจะโทรศัพท์ไปหาวาคิมดีหรือเปล่า เธออยากคุยกับเขาให้เคลียร์เรื่องที่เขาพูดกับบอสตันวันนี้เหมือนกัน“ว่าไงโมเดลคิดถึงผมเหรอถึงได้โทรมาหา”“อย่าเพิ่งสำคัญตัวเองผิดไปเลยค่ะ วาคิมฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ”“เรื่องอะไรล่ะ”“ก็เรื่องที่คุณคุยกับบอสตัน วันนี้ผมคุยกับบอสตันตั้งหลายเรื่องนะ ผมจำไม่ได้หรอก”“คุณอย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย วันนี้คุณคุยกับลูกใช่ไหมเรื่องที่คุณบอกเขาว่าจะจีบฉัน”“บอสตันไปเล่าให้คุณฟังเหรอใช่สิ คุณเองก็ตั้งใจคุยกับเขาเพื่อให้เขามาเล่าให้ฉันฟังไม่ใช่เหรอ”“ผมไม่เคยคิดอย่างนั้นเลยนะ บอสตันเขาก็คงอยากจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟัง” วาคิมคิดไม่ผิดเลยบอกบอสตันว่าเขาจะจีบมารดาของเด็กชาย“คุณคิดดีแล้วเหรอวาคิมที่ไปพูดกับลูกอย่างงั้น”“ผมคิดดีนะ แล้วผมก็บอกคุณไปแล้วนี่ว่าผมจะจีบคุณและบอสตันเป็นลูกของคุณ ผมก็อยากให้เขารู้เรื่องของเราไปด้วย”“ฉันขอถามคุณตรงๆ นะวาคิม”“ถามมาสิ”“คุณไม่มีใครอื่นใช่ไหมคุณไม่ได้มาหลอกเราสองคนแม่ลูกใช่ไหม” เมลดายังคงถามแบบเดิมเพราะเธอกลัวความผิดหวัง ถ้าหาเขาเ
เศษใจซาตาน ตอนที่ 26 ความผูกพัน
หลังทานอาหารเย็นเสร็จคุณมยุรีก็ขอคุยกับวาคิมเป็นการส่วนตัวในห้องทำงานส่วนบอสตันกับเมลดาก็นั่งเล่นรออยู่ที่บริเวณห้องรับแขก“คุณแม่มีอะไรจะคุยกับผมครับ”“วาคิม แม่ไม่อยากอ้อมค้อมนะ แม่ขอถามตรงๆ ว่าเรามั่นใจแล้วใช่ไหมที่เข้ามาในชีวิตของลูกสาวมาอีกครั้ง”“ผมมั่นใจครับแม่ ผมรู้ว่าที่ผ่านมาตัวเองทำผิดกับโมเดลและบอสตันมาก”“ที่เราเข้ามาในชีวิตโมเดลตอนนี้เพราะบอสตันใช่ไหม”“บอสตันก็คือส่วนหนึ่งครับ แต่ผมคิดว่าผมยังรักโมเดลอยู่ครับ” วาคิมตอบมารดาของคนรักไปตามที่ตนเองรู้สึก“ระยะเวลาหกปีที่ผ่านมา โมเดลเขาเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว แม่ไม่อยากให้เขาต้องมาเสียใจกับเรื่องนี้อีก”“ผมสัญญาครับ ว่าจะไม่ทำให้โมเดลและบอสตันเสียใจ ถ้าคุณแม่ไม่ว่าอะไรผมจะให้คุณพ่อคุณแม่ของผมมาสู่ขอโมเดลอย่างเป็นทางการอีกครั้ง ผมอยากจะจัดงานแต่งงานให้มันถูกต้อง”“อย่าเพิ่งพูดถึงขั้นแต่งงานเลยเพราะตอนนี้อยากจะจัดงานแต่งงานแต่อย่าลืมนะว่าบอสตันยังไม่รู้ว่าคิมคือพ่อของเขานะ”“ผมเคยคุยเรื่องนี้กับโมเดลแล้วครับ เราจะยังไม่บอกความจริงว่าผมคือพ่อ แต่ผมจะให้บอสตันยอมรับผมในสถานะลุงไปก่อน พอเขาโตพอที่จะเข้าใจอะไรแล้วเราค่อยอธิบายให้เขาฟั
เศษใจซาตาน ตอนที่ 25 อยากให้เป็นพ่อ
บอสตันมีความสุขมากที่ได้มาเที่ยวสวนสัตว์กับวาคิม เด็กชายรู้สึกว่าความสุขในวันนี้มันต่างจากวันที่เขามากับลุงมาวิน แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร“บอสตันเคยไปเที่ยวเชียงใหม่ไนท์ซาฟารีไหมครับ“คืออะไรครับลุงคิม”“คือการเที่ยวสวนสัตว์ในเวลากลางคืน เราจะเห็นการใช้ชีวิตและพฤติกรรมของสัตว์ต่างๆ ที่ต่างจากเวลากลางวันครับ” เขาอธิบายอย่างง่ายให้บอสตันฟัง“ผมอยากไปครับ ลุงคิมพาผมไปได้ไหม”“ได้สิครับ แต่บอสตันต้องชวนคุณแม่ไปด้วยนะ ไปกันหลายคนลุงว่าน่าจะสนุกกว่า” วาคิมอยากให้เมลดาไปเที่ยวพร้อมกับตนเองละบอสตัน“ได้ครับลุงจะพาผมไปเมื่อไหร่”“บอสตันปิดเทอมตอนไหนล่ะลูก”“ไม่รู้ครับ เดี๋ยวผมจะถามคุณครู”“ถ้ารู้วันปิดเทอมแล้วก็โทรหาลุงนะครับ”“ผมมีโทรศัพท์ที่เป็นนาฬิกาแต่มันโทรได้แค่เบอร์ของคุณแม่คุณยาย พี่ฝ้ายแล้วลุงวินเท่านั้นครับ”“ลุงขอดูหน่อยได้ไหม”“ได้ครับ” บอสตันยื่นข้อมือที่สวมนาฬิกาให้กับวาคิม เขาใช้เวลาไม่นานก็บันทึกเบอร์โทรศัพท์ของตนเองลงไปในนั้น“เสร็จแล้วครับ ทีนี้บอสตันก็โทรหาลุงได้แล้ว”“ผมโทรได้ตลอดใช่ไหมครับ”“ได้สิครับ”หลังจากเที่ยวสวนสัตว์จนอากาศเริ่มร้อน วาคิมก็กลัวบอสตันจะไม่สบายเ
เศษใจซาตาน ตอนที่ 24 กีฬาเชื่อมสัมพันธ์
งานกีฬาสีที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นมีกิจกรรมให้ครอบครัวเข้าไปมีส่วนร่วมอยู่หลายกิจกรรมซึ่งวาคิมก็รวมทำกิจกรรมกับบอสตันหลายอย่างจนมาถึงกิจกรรมเกือบสุดท้าย“ไหวแน่นะคุณ”“ไหวสิ แล้วบอสตันล่ะไหวไหมลูก”“ไหมครับ”การแข่งขันกินวิบากเริ่มจากการที่พ่อต้องกระโดดขาเดียวมาเป่าจานแป้งที่ด้านล่างใส่กุญแจซ่อนไว้ พอเป่าเสร็จก็ต้องวิ่งเอากุญแจไปเปิดกล้องที่ด้านไหนมีผ้าปิดตาและขนมเค้กกับน้ำอยู่ด้านในจากนั้นก็ต้องเอาขนมไปยังโต๊ะที่แม่กับลูกนั่งอยู่ คนเป็นพ่อต้องเอาผ้าปิดตาตัวเองและแม่ แล้วให้แม่เป็นคนเอาขนมป้อนใส่ปากพ่อให้หมดจานจากนั้นก็เปิดตาแล้ววิ่งเข้าเส้นชัยด้วยกันโมเดลกับบอสตันช่วยกันส่งเสียงเชียร์วาคิมที่กำลังเป่าแป้งหากุญแจ วาคิมเป่าได้เป็นคนที่สองจากนั้นเขาก็วิ่งเอากุญแจมาเปิดกล้องแล้วเขาวิ่งถือของทั้งหมดมายังจุดที่มีเมลดาและบอสตันยืนอยู่“โมเดลเปิดน้ำมันลมเลย ผมกลัวบอสตันจะเปิดไม่ได้”“ค่ะ แล้วยังไงต่อ” เมลดาไม่เคยเล่นเกมพวกนี้มาก่อนจึงตื่นเต้นและไม่รู้ว่าตนเองจะต้องทำยังไงบ้าง“โมเดลคุณมองตำแหน่งของจานกับขวดน้ำไว้นะ” เขาให้เวลาเมลดามองของตรงหน้าเพียงนิดเพราะก่อนที่จะเอาผ้ามาปิดตาของหญิงสาวไว้“ค
