9. สลับคู่ (สลับรัก)

ระหว่างเดินทางกลับบ้านของหญิงสาว พันธ์พิสุทธิ์แวะไปทำแผลด้านในตรงกลางริมฝีปากที่คลินิกซึ่งคือที่ทำงานของเขานั่นเอง 

“ขอคุณลงไปเป็นเพื่อนผมหน่อย” เขาพยักหน้าแววตาคะยั้นคะยอ ทำให้สาวน้อยนั่งข้างๆ ใจอ่อนอีกตามเคย 

“ยังไง พรุ่งนี้คุณต้องมาพบผมที่นี่อยู่ดี” เขายังกำชับเพื่อให้เธอตัดสินใจ

เขาก้าวไปยืนอยู่หน้าคลินิกหันกลับมามองว่า สาวน้อยลงจากรถตู้หรือไม่ ปรากฏว่ากิ่งฟ้ากำลังก้มลงมองพื้นเพื่อก้าวตามลงไป

‘ต้องบังคับให้ไปฮ่องกงให้ได้ คอยดูว่านางจะว่ายังไง’ เขาคิดวางแผนอยู่ในใจ ขณะจ้องมองเธออย่างกระหยิ่มประหนึ่งผู้มีชัย

“ค่ะ... นำฉันเข้าไปสิคะ” กิ่งฟ้ามองจ้องเขากลับ ขณะหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม

“ครับบ... เชิญคุณกิ่งฟ้า อ้อ... ดารณี” เขาเริ่มกวนประสาทเธออีกครั้ง แต่สาวน้อยไม่ตอบโต้ เกรงว่าจะเกิดเรื่องอะไรอีก

ขณะก้าวตามชายหนุ่มไป เธอเหลือบไปเห็นแสนภพ ชายหนุ่มคนเมื่อวานที่พบกันในโรงแรมแห่งนั้นกำลังเดินสวนมาพอดี

“อ้าว คุณดารณี มาถึงที่นี่เลย” เขายิ้มทักทายเธอทันที

“เอ่อ...ค่ะ” กิ่งฟ้าไม่รู้จะตอบอย่างไรดี ในใจคิดแต่เพียงอยากหลบหน้าชายหนุ่มทั้งคู่

“คุณหมอ... ฉันขอไปนั่งรอที่รถดีกว่านะคะ” เธอเดินตามเข้าไปกระซิบพันธ์พิสุทธิ์

“แสนภพ... นายรับรองคุณดารณีที ฉันจะเข้าไปข้างในห้องทำแผล” เขาขยิบตาให้อีกฝ่าย แล้วหันมาพยักหน้าให้เธอบอกว่าอนุญาต

“โอเค... เชิญครับ” เขาผายมือไปยังบันไดด้านข้างของตัวตึก แล้วเดินนำขึ้นบันไดไปชั้นลอย น่าจะมีห้องรับรองผู้มาเยือน

เขาเปิดประตูค้างเพื่อให้กิ่งฟ้าก้าวเดินเข้าไปภายในห้อง ซึ่งเป็นห้องที่มีโต๊ะประชุมเล็กๆ ตรงกลางมีเก้าอี้อยู่หกที่นั่ง เขาจัดแจงกดกริ่งที่ตรงโทรศัพท์ภายในเพื่อสั่งเครื่องดื่มมารับรอง กิ่งฟ้าจึงกล่าวสั้นๆ ขอน้ำเปล่า

“เมื่อวันก่อน เป็นยังไงบ้างครับ ขอโทษนะครับ ผมต้องเดินทางไปประชุมอีกที่” ใบหน้าหนุ่มลูกครึ่งท่าทีเป็นกันเองกับเธอ

“ค่ะ คุณหมอดอน ได้รับข้อมูลไปเรียบร้อยแล้วค่ะ เอ่อ... คงน่าจะประชุมกับผู้เกี่ยวข้องต่อไป ดิฉันรอคำตอบยืนยัน สินค้าของเราจะได้มีเครือข่ายโดยเฉพาะกลุ่มธุรกิจการแพทย์ ทางเรายินดีอย่างยิ่งเลยค่ะ” เธอกล่าวลอยๆ เหมือนปูทางให้กับสินค้าของเธอ ส่วนในใจรู้สึกผิดเล็กๆ ที่สินค้าของดารณี ด้านสุขภาพและความงาม ยังต้องประสานงานกันต่อไปอีกครั้ง 

“สินค้าด้านสุขภาพและความงาม ผมสนใจมาก เราจะเอาเข้าประชุมบอร์ดสัปดาห์หน้า คุณช่วยมานำเสนอได้ไหม” น้ำเสียงกึ่งบังคับทำเอาเธอสะดุ้ง มันจะเป็นไปได้ยังไงกันล่ะ เมื่อสินค้าตัวนั้นที่เขาต้องการมันเป็นของดารณี ยัยเพื่อนตัวแสบทำกิ่งฟ้าเริ่มใจเต้นไม่เป็นส่ำ เพราะกลัวความแตก

“เอ่อ... คุณเข้ามานำเสนอแบบ presentation ต่อคณะกรรมการบอร์ดเลย ผมอยากรู้รายละเอียดพร้อมกับทุกคน คุณติดต่อหมอดอนได้เลย จะได้ประสานกันต่อไป เขาคงจะนำเสนอเรื่องนี้กับคุณป้าผมแล้ว”

“ค่ะ... แต่” เธอกำลังตัดสินใจบอกความจริง ไม่อยากให้เรื่องวุ่นวายมากไปกว่านี้ 

ชายหนุ่มผิวเข้มเคาะหน้าประตูแล้วเปิดเข้ามาพอดี

“อ้าว... ปากเจ่อ ไปทำอะไรมา” แสนภพถามเห็นว่า มีพลาสเตอร์เล็กๆ ปิดอยู่ตรงกลางริมฝีปาก

“ไม่มีอะไร ถูกกัดนิดหน่อย”

“ฮ่า... นายไปทำอะไร แมลงกัดเหรอ” แสนภพหันไปถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่มีอะไร ไว้นายมากินข้าวเย็นที่บ้าน จะเล่าให้ฟัง” เขาเบี่ยงสายตาไปมองกิ่งฟ้าแล้วรีบหันมาหาญาติหนุ่มลูกครึ่งทันที เพื่อไม่ให้เขาเห็นพิรุธ

แสนภพลุกขึ้นไปกระซิบกับพันธ์พิสุทธิ์ ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน แต่แล้วประโยคที่เขาเอ่ยขึ้นทำเอาสาวน้อยสะดุ้ง...

“ผมเชิญคุณดารณี ไปทานข้าวเย็นที่บ้าน อยากให้เจอคุณป้า”

“เอ่อ... คงไม่สะดวกค่ะ” เธอรีบปฏิเสธ 

“อ้าว คุณป้าผมท่านอยากเจอคุณนะครับ” แสนภพส่งสายตาวิงวอน แล้วยังหันไปหาญาติหนุ่มผิวเข้มส่งสัญญาณเหมือนขอร้องให้ช่วยพูด

“ไปเถอะ... แสนภพคงอยากให้เจอครอบครัวเรา” พันธ์พิสุทธิ์ส่งสายตาดุมาที่สาวน้อยซึ่งนั่งฝั่งตรงกันข้าม เขารู้สึกอยากแกล้งเธอที่ทำให้เขาบาดเจ็บอยู่ในขณะนี้ อยากเอาคืนให้เธอรู้สึกว่า การสร้างสถานการณ์แบบนี้ไม่เป็นผลดี เธอจะได้จำไว้เตือนสติ

ขณะที่ทั้งสองหนุ่มกำลังก้าวออกไปจากประตูห้อง พันธ์พิสุทธิ์กำลังเปิดประตูค้างเพื่อรอให้เธอก้าวออกไป กิ่งฟ้าแกล้งพรวดพราดเตะขาโต๊ะ จนหน้าคะมำ 

“อ้าววว แกล้งเป็นอะไรอีกล่ะนั่น” เขาอ่านใจสาวน้อยคนนี้ออก เธอน่าจะแกล้งทำให้ตัวเองเจ็บเพื่อจะได้เป็นข้ออ้าง แต่เขาไม่แคร์อยากให้เธอหน้าแตกเมื่อเจอคุณแม่ของเขาอีกครั้ง อยากดูว่าเธอจะปั้นสีหน้าอย่างไร

“โอย... ฉันจะทำให้ตัวเองเจ็บงั้นสิ” เธอน้ำตาซึมเจ็บแทบขาดใจ เพราะเตะอย่างแรง ข้อเท้าข้างซ้ายที่แพลงอยู่ยังไม่หายดี กลับไปซ้ำเติมมันอีก ทำเอาปวดร้าวจนยากจะบรรยาย

“มา... ผมจะอุ้มคุณไปที่รถ เรากลับไปดินเนอร์ที่บ้านผมเย็นนี้” น้ำเสียงบังคับของเขาทำเธออยากสะอื้นออกมาแรงๆ

“เฮอะ... อยากนอนอยู่ในรถมากกว่าอยากกินอะไร”

“ได้ ผมจะให้คุณนอนในรถตู้คืนนี้ทั้งคืน” น้ำเสียงเข้มของเขาดูจริงจังมาก

“ขอร้องเถอะ... ส่งฉันกลับบ้าน ช่วยขอโทษคุณแสนภพด้วยค่ะ” น้ำเสียงวิงวอนแกมขอร้องอย่างหดหู่ แต่ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกสงสารสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดแต่อย่างใด

“ผมไม่อยากทำให้แสนภพผิดหวัง...” 

“ฮะ... อะไรกันเนี่ย ยัยเพื่อนตัวแสบ ทำฉันติดกับไปหมดแล้ว”

“ก็อยากสร้างสถานการณ์แบบนี้ ผมชอบมาก...ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เขาหัวเราะเยาะเย้ยกิ่งฟ้าเบาๆ ขณะวางเธอลงบนเบาะในรถตู้ เขาเดินอ้อมไปขึ้นอีกด้าน แล้วสั่งให้คนขับรถไปส่งที่คฤหาสน์พงศ์กุลอีกครั้ง

เขาเขียนข้อความในไลน์ของกิ่งฟ้า ไม่อยากโต้ตอบใดใดในรถ เกรงว่าคนขับรถจะรู้เรื่องวุ่นวายของพวกเขา กิ่งฟ้าเห็นข้อความว่าให้เธอแสดงตนเป็นดารณี เขาได้แจ้งคุณแม่ของเขาไปแล้วให้กำชับคุณปู่ร่วมแสดงละครตบตาแสนภพ ไม่อยากให้เขาเคอะเขินต่อหน้าทุกคนในมื้อค่ำนี้ ส่วนคุณพ่อของเขายังไม่ได้ทราบอันใด ปล่อยให้ท่านรับรู้แบบนี้ไป

ขณะที่กิ่งฟ้าเดินกระย่องกระแย่งเข้าไปภายในตัวบ้าน ซึ่งเมื่อกลางวันได้เข้ามารับประทานอาหารร่วมกับครอบครัวของเขาไปครั้งหนึ่งแล้ว 

“อ้าว หนูเป็นอะไรไปล่ะนั่น” กังสดาลรุดเข้ามาพยุงกิ่งฟ้าค่อยพาเข้าไปนั่งอยู่บนโซฟารับแขก คุณแม่ของเขาผละออกไปด้านในเรียกหาเด็กรับใช้ให้ไปหายาทามาให้

พันธ์พิสุทธิ์เดินเข้าไปหาคุณแม่ของเขาที่ในครัว เขาพยายามอธิบายเรื่องราวให้นางฟังคร่าวๆ น้ำเสียงของกังสดาลเริ่มฉุนเล็กน้อย

“นี่ ตาดอน แม่ไม่อยากให้แกเล่นอะไรแบบนี้ จะทำให้หนูกิ่งเสียหน้า แสนภพนั่นยังไม่รู้เรื่องล่ะสิ” กังสดาลขึ้นเสียงเล็กน้อย แต่ต้องรีบเบาเสียงลง เมื่อได้ยินเสียงไม้เท้าของคุณปู่ประพันธ์ดังใกล้เข้ามา

คุณปู่ประพันธ์มองเห็นชายหนุ่มก้าวออกมาจากในครัว กำลังตรงเข้ามาหา จึงเอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงล้อเล่น 

“แกคงจะชอบแม่สาวน้อยคนนี้ล่ะสิ พามากินข้าวอีกรอบ” สายตาของผู้สูงวัยยิ้มหัวอย่างพึงใจ

“ครับ... ผมอยากสั่งสอนเธอนิดหน่อย” เขาตอบด้วยน้ำเสียงสำนึกผิดเบาๆ เกรงคุณปู่จะไม่ชอบใจ

“ปู่ถามแกว่า ชอบเธอใช่ไหม ไม่ใช่ให้แกตอบเลี่ยงๆ” น้ำเสียงขำเบาๆ ต่อหน้าหลานรัก ทำชายหนุ่มไม่กล้าสบตา

จากนั้นเขาจึงเข้าไปพยุงคุณปู่พาเข้าไปนั่งประจำที่โต๊ะอาหาร รอทุกคนให้พร้อมหน้า แต่ก่อนที่เขาจะเดินออกมาหาหญิงสาวที่ห้องรับแขก ท่านกระซิบเบาๆ ทำเอาหลานรักสะดุ้ง

“จับให้อยู่หมัดล่ะ ปู่ชอบใจแม่สาวน้อยคนนี้ ดูเก่งกล้าดี เหมาะกับแก คราวนี้ปู่คงได้หลานสะใภ้เร็วๆ นี้” เสียงหัวเราะร่วนอย่างปลาบปลื้มดังไล่หลังเขาออกมา

 “คุณปู่เรียกหาคุณ... ไปกันเถอะ เดินไหวไหม ผมจะช่วยพยุงนะ” กิ่งฟ้าส่งสัญญาณห้ามไม่ให้เขาเข้ามาใกล้อีก แต่เขารีบเข้ามาพยุงปีกเธอสองข้างพาเดินเข้าไปห้องอาหารทันที

กิ่งฟ้ายกมือไหว้คุณปู่ของชายหนุ่มที่กำลังมองมายังเธอ ใบหน้าแดงก่ำบ่งบอกถึงความเขินอายที่ต้องกลับมาเจอกับผู้สูงวัยเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้อีกครั้ง

“อ้าววว... ตกลงจะให้ปู่เรียก แม่หนูคนนี้ว่าอะไร...” พันธ์พิสุทธิ์รีบปล่อยเธอนั่งถัดจากคุณปู่ไปสามที่นั่ง แล้วเข้าไปกระซิบเบาๆ

“เออ... ปู่เข้าใจดี แสนภพคงชอบใจแม่หนูนี้ด้วยล่ะมั้ง” คุณปู่กล่าวขึ้นพอให้กิ่งฟ้าได้ยิน

“ดารณี...นะครับ อย่าเผลอนะคุณปู่” เขารีบกล่าวตอบสั้นๆ

ชั่วอึดใจต่อมาแสนภพก้าวเข้ามายังห้องอาหารพร้อมหญิงไทยวัยใกล้เคียงกับแม่ของพันธ์พิสุทธิ์ หญิงวัยกลางคนปลายๆ สวยสง่าผู้นี้รีบเดินเข้าไปไหว้คุณปู่พร้อมแสนภพ

“เกศรา ไม่ได้มาทานข้าวกับพ่อเสียนานเลย มีแต่นายนี่มาแทนพ่อเขา เดฟสบายดีไหม” คุณปู่รับไหว้สองคนแม่ลูกถามไถ่พอเป็นพิธี

“เอ่อ... วันนี้เรามีสาวน้อยคนนี้เป็นแขกด้วย ได้ข่าวว่าเจ้าภพไปเจอเธอมาแล้วใช่ไหม คงตกลงทำธุรกิจกันแล้วสิ” คุณปู่ขยิบตาจ้องมายังกิ่งฟ้า ทันทีเธอรับรู้ได้ว่าทั้งหมดคงเป็นละครจัดฉากจากพันธ์พิสุทธิ์ 

“อ้าว... แสนภพ แกแนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก” คุณปู่หันไปกวักมือเรียกพันธ์พิสุทธิ์ให้ไปนั่งใกล้ท่าน และให้กังสดาลนั่งถัดไปใกล้กับเธอ ส่วนเกศรานั่งติดคุณปู่ ถัดมาน่าจะเป็นคุณพ่อของพันธ์พิสุทธิ์ และแสนภพนั่งตรงข้ามกับกิ่งฟ้า

ไม่นานหลังจากที่คุณแม่กังสดาลของชายหนุ่มได้เตรียมการเรียบร้อยแล้ว อาหารจากในห้องครัวถูกลำเลียงออกมาวาง ค่ำนี้เป็นเมนูจานเดียว สเต็กเนื้อลูกวัวทอดกับเนยแบบสุกได้ที่ เพื่อสุขภาพของทุกคนคุณปู่จึงสั่งให้รินไวน์แดงเสิร์ฟพร้อมเมนูนี้ 

วิชพันธ์คุณพ่อของพันธ์พิสุทธิ์ได้จังหวะจึงนำเสนอแผนเกี่ยวกับเรื่องอาหารสุขภาพสำหรับผู้สูงวัย กลุ่มตลาดใหญ่สำหรับกลุ่มผู้สูงอายุในยุคนี้กำลังบูมเรื่องอาหารเสริมเพื่อสุขภาพและชะลอวัย

“ไปปรึกษากันพ่อแม่ลูก หนูคนนี้อยู่ตรงนี้แล้ว คงช่วยพวกแกได้เยอะเลย พ่อเห็นชอบ” คุณปู่หันไปทางเกศรา แล้วหันมายิ้มไล่มองหน้าทุกคน และมาหยุดอยู่ที่ใบหน้าของกิ่งฟ้า

“แล้วแกล่ะ ... เจ้าภพ ยังไง ได้ข่าวว่าป้าเบลนัดไปเจอสาวคนนี้ไม่ใช่หรือ อย่าให้พลาดเชียว” ใบหน้าอมยิ้มของคุณปู่ซ่อนอะไรบางอย่าง

“ครับบ... ผมกำลังติดตามงานอยู่” แสนภพหันมาหากิ่งฟ้าหลังจากตอบคุณปู่

“เอ่อ... อย่าให้มันสลับคู่ สลับรักล่ะ” น้ำเสียงขำๆ ของท่าน ทำเอาหลานลูกครึ่งหน้าแดง คุณปู่รู้ทันว่าเขายังไม่ได้เจอดารณีตัวจริง

“อ้าวว... คุณปู่ surprise ผมเหรอครับ” สีหน้าของเขาหันมามองกิ่งฟ้าด้วยแววตาฉงน

“ปู่... ไม่รู้หรอก พวกแกไปจัดการกันเถอะ มา...มา ลงมือ ปู่รู้สึกหิวแล้ว” คุณปู่ขำเบาๆ ตัดบท ก่อนจะเอ่ยทำให้กิ่งฟ้ายิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก

“ขนาด...กัดกันจนเลือดกบปาก ไปถามกันเองเถอะ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า”