Library

Home / โรแมนติก / เล่ห์รักเมียเด็ก / ปากแข็ง

ปากแข็ง

Author: ชงหมิง

Last Updated: 2024-11-09 00:14:22

@The Space

“ไอเชนกูสงสัยจริงๆ มิงตอบกูมาตามตรง”

“อะไรวะ”

“มิงอารมณ์เสียเรื่องเบลหรือว่าไอธีร์ออกไปกับเด็กกวนใจมิงวะ”

เวย์สังเกตว่าเพื่อนอารมณ์เสียตั้งแต่ที่ไอธีร์เดินลงไปหน้าบาร์สาวน้อยคนนั้นดูไปก็เหมือน เหมือนมากจริงๆ

“แล้วไอธีร์ไปส่งเด็กนั่น ทำไมต้องกวนใจกูด้วยกูว่ากวนใจคนอื่นมากกว่าประตูร้านกูแทบสึกแล้ว”

“เกี่ยวอะไรกับกูแล้วกูไปมองประตูตอนไหน” ดาด้าตอบกลับทันทีที่ได้ยินที่เพื่อนพูดแค่น

“มีคนร้อนตัวว่ะ” ท็อปเอ่ยปากแซวดาด้าที่ออกตัวอย่างเห็นได้ชัดทั้งๆ ที่ไอเชนยังไม่ได้เอ่ยชื่อใครสักคน

ดาด้ากระดกแก้วเหล้าในมือจนหมดแก้วเพื่อหลบสายตาของเพื่อนทั้งกลุ่มที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาจับผิด

“ทำไมไม่มิงบอกมันไปเลยปากแข็งอยู่ได้ถ้ามันได้เด็กขึ้นมาจริงๆ อย่ามาร้องไห้สบอกพวกกูนะ” แม้แต่เวย์ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่าทำไมดาด้าถึงไม่พูดความในใจออกไป

“เสือก!!”

คำตอบกลับของดาด้าทำเอาเพื่อนๆ ขำกันทั้งก๊วนทุกคนดูออกกันหมดว่าตอนนี้ความหึงกำลังเข้าครอบงำเธอจนออกทางสีหน้าอย่างชัดเจนด้วยความตรงไปตรงมาของเธอเรื่องแบบนี้ปิดไม่มิดอยู่แล้ว

แต่อีกคนก็โง่จนทุกคนสงสัยว่ามันไม่รู้ใจตัวเองจริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กันแน่ถึงได้หว่านเสน่ห์ไปทั่วจนอีกฝ่ายออกอาการขนาดนี้

เชนยกแก้วเหล้าขึ้นชนกับดาด้าเขาหรี่มองคนปากแข็งที่กำลังกระวนกระวายใจสายตาของเขาไม่น่าพลาดเพราะอีกคนแสดงออกชัดเจนขนาดนี้ ดาด้ามีใจให้ไอธีร์แน่ๆ

หลังจากจับสังเกตมานานถึงจะไม่เคยพูดแต่สายตาดาด้าที่มองธีร์มันมากกว่าเพื่อนแน่ๆ ตั้งแต่มหาวิทยาลัยดาด้าไม่เคยมีแฟนสักคนเอาแต่ตัวติดกับไอธีร์

“กูกลับมาแล้วครับเพื่อนๆ” สายตาของใครบางคนที่รออยู่เริ่มปรากฏรอยยิ้มตรงหน้าเล็กๆ อย่างโล่งใจก่อนจะทำสีหน้าให้เป็นปกติ แต่ก็ไม่สามารถหลุดลอดสายตาของเวย์ไปได้

“คนแถวนี้ชะเง้อรอมิงจนคอจะเคล็ดแล้ว” เวย์พูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี ทั้งท็อปและเชนหัวเราะกับสิ่งที่เท็นพูดทุกคนก็ต่างรู้ดีแต่ไม่มีใครพูดออกมารอวันที่ผีผลักเท่านั้น

“มิงพูดถึงใครวะ”

“กูมั้ง” ท็อปตอบพลางหัวเราะในลำคอ

“ด้า ธีร์รีบกลับมาเลยไม่ทำอะไรแน่นอนครับเชื่อใจธีร์นะคะ”

ธีร์พูดพลางเข้าไปโอบเอวดาด้าให้เข้ามาแนบชิดตัว พร้อมแนบหน้าหล่อๆ เข้าไปซบดาด้าอย่างทุกครั้งไม่ว่าจะอ้อนเอาอะไรตั้งแต่สมัยมหาลัยดาด้ามักจะใจอ่อนทุกที

“เอาหน้าออกไปสักทีปล่อยได้แล้ว กูรำคาน” ดาด้าผลักธีร์ออกอย่างแรงแต่สู้แรงเจ้าของกอดไม่ไหว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกเพื่อนสาวผลักยิ่งขยับตัวธีร์ก็ยิ่งกอดรัดแน่นขึ้น

เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มโมโหยิ่งทำให้สนุกเข้าไปใหญ่โดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกคนใจเต้นรัวแทบจะระเบิดกับการกระทำของตัวเอง

“ทำไมพวกมิงไม่ได้กันสักทีวะ” ท็อปพูดขึ้นมาเพราะภาพตรงหน้ามักจะเป็นภาพที่เห็นประจำทั้งดาด้าและธีร์ใกลล้ชิดกันขนาดที่ว่ามองจากดาวอังคารยังต้องคิดว่าเป็นคู่รักกันแน่ๆ

“ฮ่าๆ กูกับไอด้าเนี่ยนะฟ้าผ่าตายห่ามาชนแก้วกันดีกว่า”

ท่ามกลางเสียงหัวเราะและเสียงชนแก้วมีอยู่หนึ่งคนที่ไม่ได้ขำด้วยเลยแม้แต่น้อยคำพูดที่ดูเหมือนจะไม่สำคัญกลับทำให้ใจดวงเล็กๆ จุกไปหมด ถ้าไม่ได้รู้สึกอะไรก็ไม่ควรมาทำให้คนอื่นหวั่นไหวทำแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับตบหน้ากัน

“คืนนี้พวกกูมีเซอร์ไพรส์ให้มิงไอเชน รับรองของแจ่ม”

ท็อปพูดอย่างอารมณ์ดีใจ เพราะพวกเขาได้หาเด็กแจ่มๆ ที่จะมาจัดการอารมณ์ขุ่นมัวของเพื่อนเหมือนทุกครั้ง

เชนพยักหน้าตอบรับ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกมันขยันหาเด็กมาให้และส่วนใหญ่ก็มักจะตรงสเป็กเขาตลอด และไม่วุ่นวายเหมือนกับบรรดาลูกสาวลูกหนี้ที่ไม่ยอมจบ

คิดจะจับเขาให้ได้บางครั้งเขาก็คิดว่าจะลองคบๆ ไปดูสุดท้ายไม่ถึงสองวันก็ทนความรำคานอยากเป็นเจ้าเข้าเจ้าของไม่ไหว

“กูว่ามิงเอาไอด้ากลับก่อนดีกว่าเมาคอพับขนาดนี้” เวย์มองดาด้ากับเชนที่ดื่มหนักจนหลับไปแล้วทั้งคู่

“เออเดี๋ยวกูเอามันไปส่งก่อน” ถึงจะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันแต่ธีร์ก็ไม่เคยไว้ใจให้คนอื่นไปส่งดาด้าตอนเมาเลยสักครั้ง

“มิงจะตามมาไหมวะไอธีร์กูจะได้เรียกเด็กให้”

“เดี๋ยวกูโทรบอกละกัน”

“เอางี้ไอธีร์เดี๋ยวกูไปส่งมันให้เอง มิงไปส่งไอเชนกับไอท็อปละกัน”

เวย์อาสาไปส่งดาด้าแทนอยากดูว่ามันจะปากแข็งได้อีกนานแค่ไหนเวย์ยืนแขนมาจะจับแขนดาด้าที่ตอนนี้กำลังพาดคอของธีร์อยู่

“เฮ้ย ไม่ต้อง มิงก็รู้ไอด้ามันเมาแล้วชอบอ้วกเดี๋ยวเลอะรถมิงเปล่าๆ ไปละ” ธีร์ถอยหลังเล็กน้อยเมื่อเห็นแขนเวย์กำลังจะคว้าแขนดาด้าไปพาดบ่า ธีร์รีบพยุงเพื่อนสาวไปที่รถตัวเองทันที

“หึ”

ท็อปกับเวย์หัวเราะมองหน้าอย่างรู้กันทำเป็นไม่สนใจแต่หวงของสุดๆ แค่จะแตะตัวยังไม่ยอม นี่ถ้าดาด้าตัดใจเมื่อไหร่คนเฮริ์ทแดกน่าจะเป็นไอตัวดีนี่แหละ

Previous Chapter Next Chapter

เล่ห์รักเมียเด็ก ความทรงจำ (ตอนจบ)
ได้เวลาบ่ายคล้อยเชนออกมาตามนัดที่ได้นัดกับเบลไว้ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นเบลรอเข้าอยู่ในห้องส่วนตัวเชนสั่งให้ริวออกไปรอเขาด้านนอก“มาแล้วเหรอคะเชนเบลสั่งของโปรดเชนไว้เต็มเลย”“เบลมานานแล้วเหรอ”“สักพักนี้เองค่ะแต่เบลสั่งอาหารล่วงหน้าไว้”เชนมองดูอาหารเต็มโต๊ะส่วนใหญ่เป็นของโปรดของเขาตามที่เธอว่าจริงๆ เขาเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเธอและเริ่มกินอาหาร เขาดูออกว่าเบลดูกระตือรือร้นกับมื้ออาหารนี้เป็นอย่างมากเมื่อทานอาหารไปได้กว่าครึ่งเขาตัดสินใจจะพูดกับเธอ“เบลเชนมีเรื่องต้องคุยกับเบล”เบลเงียบและวางตะเกียบลงก่อนจะมองหน้าคนรักเก่าด้วยรอยยิ้มเปื้อนน้ำตา ไม่ใช่ว่าตลอดเวลาเธอไม่รู้เรื่องของเชนเพราะเธอเองก็ต้องการจะรู้ข่าวคราวของเชนตลอดเวลาว่าเขาทำอะไรบ้าง“เรื่องของเรามันจบไปแล้วเบล”“แค่กินแล้วจ่ายไปไม่ได้เหรอคะเชนที่ผ่านมาคุณทำแบบนั้นตลอดนี่”“เชนขอโทษนะเบลแต่เชนกลับไปไม่ได้แล้ว”“ถึงแม้ว่าเบลจะไม่เหลือใครเหรอคะเชนจะทิ้งเบลไปอีกคนเหรอ”“ทำไมตอนนั้นเบลไม่เลือกเชนล่ะ ทำไมถึงหายไปเฉยๆ”“…”เขามองเข้าไปนัยย์ตาของเธอคำถามที่ติดอยู่ในใจของเขามาตลอดตั้งแต่เลิกกันคำถามที่ทำให้เขาครุ่นคิดคืนแล้วคืนเล่ามาวัน
เล่ห์รักเมียเด็ก สิทธิ์ของเมีย (NC++)
พิพิมลืมตาตื่นขึ้นมารู้สึกแขนถึงหนักที่กำลังกอดเธออยู่เนื้อตัวของเขาและเธอเปลือยเปล่าเขากระชับกอดเธออย่างแนบแน่นกลิ่นของแอลกอฮอล์โชยออกมาจากคนข้างตัวเธอทำได้เพียงนอนนิ่งๆ เพื่อไม่ให้อีกคนตื่นจากการพักผ่อนไม่นานนักอีกคนก็ลืมตาจ้องมองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง“วันนี้ฉันจะไปเจอเบล”มือหนายังคงโอบกอดร่างบางในขณะที่บอกเธอไปตามตรงร่างบางอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินถึงในใจเธอจะไม่อยากให้เขาไปเจอกับเบลอีกเลยแม้แต่น้อยแต่เธอจะพูดอะไรได้ มือหนาจับคนตัวเล็กมานอนบนตัวราวกับอ่านความคิดของเธอได้“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะอย่าบอกนะว่าเธอหึงฉัน”“หนูพูดได้จริงเหรอคะ”“มันไม่มีอะไรที่เธอคิดหรอกพิพิมแล้วต่อไปหึงก็บอกว่าหึงสิเธอมีสิทธิ์ในตัวฉันเต็มที่ไม่รู้เหรอ”พิพิมเบือนหน้าหนีสายตาคมที่กำลังหยอกเย้าเธออย่างคาดคั้นใบหน้าแดงระเรื่อเธอเองไม่เคยรู้เลยว่ามีสิทธิ์ในตัวเขาอย่างนั้นเธอเจียมตัวเองมาตลอดสิ่งที่ได้ยินทำให้ใจดวงน้อยๆ ของเธอผลิบาน“ใช่ค่ะหนูหึงแล้วก็หวงคุณมากหนูไม่อยากให้คุณไปเจอกับแฟนเก่าแต่ถ้าจำเป็นต้องไปก็ไปเถอะค่ะหนูเชื่อใจคุณ”มือเรียวเล็กกุมมือหนาเธอก้มหน้ามองมือเขาเธอไม่กล้าสบตาเขาตรงๆ เพราะความขัดเขินร่
เล่ห์รักเมียเด็ก ความจริง
“ยะ หยุดก่อนค่ะ”มือเรียวเล็กดันอกแกร่งออกจากตัวเธออย่างแรงทีเห็นรอยแดงบนตัวเธอเขายังหายไปเป็นเดือนๆ แล้วนี่จะให้เธอยอมใช้ผู้ชายคนเดียวกับคนอื่นเนี่ยนะเมื่อคืนเขาเข้าไปในห้องกับผู้หญิงคนนั้นเธอเองก็เห็นเต็มสองตาดูจากที่มาด้วยกันก็คงจะอยู่ด้วยกันทั้งคืนถ้าเธอยอมเขาเธอคงได้รับสถานะเมียเก็บจริงๆ ก็วันนี้แหละ“เธอจะมาเล่นตัวอะไรตอนนี้”“เมื่อคืนคุณกับ...”ริมฝีบางหนาประกบจูบหนักๆ ลงบนริมฝีปากบางรสสัมผัสหวานหอมอย่างที่เขาต้องการทำให้เขารุกล้ำเข้าไปมากกว่าเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนอีกคนแทบหายใจไม่ออก“คืนนั้นมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นฉันไปนอนบนห้องเธอ”เมื่อได้ยินแบบนั้นมือเรียวโอบกอดคอของอีกคนดึงมาจูบอย่างดูดดื่มเธอรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินแบบนั้นที่จริงแล้วเธอเองก็คิดถึงเขามากเช่นกันเธออยากบอกเขาว่าเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน“ต่างกับเธอนะที่กล้าทำเรื่องแบบนั้นลับหลังฉัน”“ถ้าหนูบอกความจริงคุณจะเชื่อหนูเหรอคะ”“ก็ลองพูดมา”เมื่อคนตัวเล็กยอมเปิดปากพูดความจริงเขาก็จะลองฟังดูว่าจริงๆ แล้วเธอกล้านอกใจเขาจริงๆ หรือเปล่า มือหนาโอบกอดร่างบางอย่างถนุถนอมเขาคิดถึงสัมผัสของเธอมาตลอดถึงเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอหัก
เล่ห์รักเมียเด็ก เตือนสติ
@ผับเสี่ยกู้“มันไม่กลับไปที่คอนโดเป็นเดือนแล้วครับเสี่ย”“แสดงว่าเป็นไปตามแผนของกู”“แต่ว่า”“แต่เหี้ยไรรีบๆ พูด”“เมื่อกี้คนของเราบอกว่าไอเชนกลับไปคอนโดมันครับแต่ว่าไปกับคุณเบลครับแล้วเด็กนั่นไอริวไปส่งที่หอเพื่อนครับ”“อย่าบอกนะมันคบชู้กันตกต่ำถึงขั้นเป็นชู้เมียชาวบ้านแล้วเหรอวะ ฮ่าๆ”“ดูเหมือนคุณเบลจะหย่าแล้วนะครับเสี่ย”“งั้นอีเด็กนี่ก็ไม่มีประโยชน์แล้วสิ น่าเสียดายสวยออกขนาดนั้นแถมยังไม่ปากโป้ง”“ให้ตามต่อไหมครับเสี่ย”“ไม่ต้อง”“ตื่นได้แล้วพิมจะเข้าคลาสสายแล้ว”เสียงปลุกของปลายฟ้าที่ดูเร่งรีบปลุกให้เธอตื่นพิพิมรับผ้าขนหนูที่เพื่อนโยนใส่มือด้วยสัญชาตญาณถึงแม้ว่าจะเพิ่งตื่นก็ตามเมื่อเธอหยีตาดูเวลาบนฝาผนังในห้องบอกเวลาอีกยี่สิบนาทีสิบเอ็ดโมง เป็นเวลาที่คลาสกำลังจะเริ่มเธอรีบกระวีกระวาดลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำต่อจากปลายฟ้าทันทีไม่ถึงห้านาทีทั้งปลายฟ้าและพิพิมก็พร้อมออกจากห้องวิ่งไปมหาวิทยาลัยที่อยู่ไม่ไกลนักชนิดที่เรียกว่าใส่เกียร์หมาเสียงหายใจกระหืดหระหอบของทั้งคู่มาหยุดอยู่หน้าประตูห้องเรียนก่อนจะเข้าไปด้วยความโล่งใจ“เกือบไม่ทันแล้วเชียวดีนะที่อาจารย์มาสาย”ทั้งคู่เข้าคลาสแบบเ
เล่ห์รักเมียเด็ก คนรักเก่า
ในใจของเธอตอนนี้มันเต้นระส่ำความรู้สึกจุกอกอย่างบอกไม่ถูกทำเอาเธอถอยหลังชนเข้ากับตู้เหล้าด้านหลังเล็กน้อย ดาด้าที่หันมาเห็นก็สั่งให้เธอออกไปจากบาร์ก่อนใจจริงเธออยากจะอยู่ฟังต่ออีกสักนิดว่าผู้หญิงคนนั้นตามหาคุณเชนทำไมหรือจะเป็นคนสำคัญของคุณเชนท่าทางของดาด้าที่พูดคุยกับอีกฝ่ายดูราวกับว่าเคยสนิทกันมาก่อนจากสรรพนามที่เธอใช้เรียกดาด้าพูดคุยกันได้ไม่กี่ประโยคผู้หญิงคนนั้นก็กลับไปสีหน้าของดาด้าดูขุ่นมัวและอารมณ์ไม่ดีเหลังจากดาด้าเดินออกจากบาร์ไปพิพิมก็กลับเข้ามายืนที่บาร์ตามเดิม@หนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้าระหว่างที่เชนกำลังเลื่อนดูข่าวของวงการธุรกิจข่าวด่วนจากการเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุของของสองสามีภรรยาที่สะเทือนวงการธุรกิจอสังหาใหญ่ขึ้นมาแทรกพ่อแม่ของเบลเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ระหว่างเดินทางกลับจากบ้านพักตากอากาศตามมาด้วยข่าวการหย่าร้างของเบลและเจ้าสัวแบบสายฟ้าแลบเชนดูมือถือที่มีข้อความจากพิพิมเขาแค่ยังไม่พร้อมจะคุยกับเธอตอนนี้เขาตัดสินใจส่งข้อคววามหาคนรักเก่าอย่างเบลเพื่อแสดงความเสียใจเรื่องพ่อแม่ของเธอ ถึงแม้ว่าตอนที่คบกันพวกท่านจะกีดกันทั้งคู่อยู่บ้างแต่อย่างไรเสียก็ถือว่าเป็นคนเคยร
เล่ห์รักเมียเด็ก หักหลัง
แรงเหวี่ยงอย่างแรงทำให้ร่างบางล้มลงบนเตียงโดยมีอีกคนกำลังคร่อมอยู่บนตัวเธอชายเสื้อกล้ามสีขาวกำลังจะถูกเลิ่กขึ้นแต่มือเรียวดึงชายเสื้อไว้ยิ่งทำให้ความสงสัยที่เขามีมันพลุ่งพล่านจนอารมณ์เสียเข้าไปใหญ่เขาได้แต่ขอให้สิ่งที่เขาคิดมันผิด มือหนาล็อกมือของเธอขึ้นเหนือศีรษะออกแรงดึงเสื้อกล้ามออกจนขาดวิ่นรอยแดงบนเนินอกสองสามรอยปรากฏขึ้นต่อหน้าเขามันทำให้เขาจุกอกกับสิ่งที่เห็นเธอได้ทำลายความเชื่อใจของเขาลงในพริบตา“คะ คุณเชนฟังหนูก่อนนะคะ”พิพิมคว้าชายเสื้อของเขาแต่กลับถูกอีกคนที่ตอนนี้อารมณ์เสียจนหูดับเขาไม่อยากจะมองหน้าอีกฝ่ายเสียด้วยซ้ำมือแกร่งสะบัดมือสวยออกอย่างแรงจนเธอเสียหลักล้มลงบนเตียงอีกครั้งร่างหนาดึงโคมไฟจากโต๊ะข้างเตียงสายไฟหลุดออกจากหัวปลั๊กตวัดไปโดนคนบนเตียงแรงร่างหนาปาโคมไฟทั้งอันลงกับพื้นห้องเพื่อระบายอารมณ์โกรธ ตอนนี้บอกได้เลยว่าเขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้าเศษแก้วจากโคมไฟคริสตัลที่เคยอยู่ข้างหัวเตียงกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นห้องนอนของเหลวสีแดงไหลจากมือหนาหยดลงบนพื้นห้องเศษแก้วบางชิ้นที่เข้าไปฝังอยู่ใต้ผิวเนื้อของเขาและบางส่วนกระเด็นไปโดนคนบนเตียงแต่แปลกที่เขากลับรู้สึกเจ็บแปร๊บที่ใจไ
เล่ห์รักเมียเด็ก ทำบุญ
“หนูกลับมาแล้ว”“พิมม มานั่งนี่สิลูกกินข้าวมารึยัง”“กินแล้วจ้ะ ทำอะไรกันอยู่จ๊ะ”“พอดีเลยแม่กำลังจะเตรียมของไปทำบุญที่วัดพรุ่งนี้ว่าแต่พรุ่งนี้ลูกไปทำงานหรือไปเรียนรึเปล่า”“ไม่มีจ้ะ พิมขอไปด้วยคน”พิพิมนั่งช่วยลุงเปี๊ยกกับแม่เตรียมของแห้งในกระป๋องสังฆทานเพื่อเอาไปถวายพระวันพรุ่งนี้บ้านเธอมักจะชอบเตรียมของเองเพราะนอกจากเลือกของที่จะถวายได้อย่างอิสระมีคุณภาพดีตามที่ต้องการและยังประหยัดงบประมาณที่ต้องการได้อีกด้วยเมื่อช่วยเตรียมของเสร็จแล้วพิพิมขึ้นไปบนห้องเพื่อสำรวจของใช้ที่ยังไม่ได้เอาไปบางส่วนเธอแอบมองไปที่นอกหน้าต่างอย่างเคยไม่เจอลูกน้องของเสี่ยกู้แล้วคงจะหยุดมาแล้วหลังจากที่เธอย้ายไปอยู่ที่คอนโดของเชน แต่คำพูดของเสี่ยกู้ยังทำให้เธอรู้สึกกังวลอยู่ไม่น้อย ตลอดทั้งช่วงเย็นพิพิมลงมาข้างล่างช่วยแม่หน้าร้านแต่ก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติเลย“อ่าวไม้มาพอดี”“สวัสดีครับป้าปราง สวัสดีครับลุงเปี๊ยก ไม่เจอหน้าตั้งหลายวันเลยนะน้องพิม”“พี่ไม้มาทำอะไรคะเนี่ย”“พี่เอาขนมที่จะไปวัดพรุ่งนี้มาส่ง”ขนมไทยหลายอย่างใส่ปิ่นโตมาอย่างดีพิพิมรับปิ่นโตมาอย่างระมัดระวังเธอค่อยๆ เปิดดูทีละชั้นขนมไทยของบ้านพี่ไม้เ
เล่ห์รักเมียเด็ก จานใส่เค้กแบบพิเศษ (NC++)
เค้กในจานถูกแบ่งเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยวางไว้บนส่วนต่างๆ ของร่างกายเปลือยเปล่าของเธอเพียงเพราะเธอเลือกให้เขากินเองเธอไม่ได้คิดเลยว่ามันจะหมายถึงแบบนี้นี่คือการทำโทษที่บ้าที่สุดที่เธอเคยเห็นมาเลย เค้กที่เธอตั้งใจซื้อมาให้เขาลองชิมตอนนี้มันกลับทำให้เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งในการกินของหวานที่แปลกที่สุด“อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวเค้กหล่น แล้วถ้าหากว่าหล่นขึ้นมาสักชิ้นเธอต้องมานอนที่ห้องฉันทั้งเดือน”“แอร์มันหนาวไปหน่อยน่ะค่ะ”“หึ! เดี๋ยวก็ร้อน”ใครจะไปคิดว่าคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาวางตามจุดอ่อนไหวของเธอได้อย่างเหมาะเจาะราวกับวางแผนไว้ล่วงหน้าผิวเนื้อขาวเนียนไร้สิ่งปกปิดกลายเป็นจานชั้นดีเขาวางเค้กชิ้นสุดท้ายไว้บนริมฝีปากของเธอแม้เธออยากจะเปิดปากเถียงให้ตายยังไงก็ทำได้แค่นิ่งเงียบเพราะถ้าเค้กตกขึ้นมาเธอคงต้องไปนอนห้องเดียวกับเขาทั้งเดือนความส่วนตัวที่ตั้งใจเลือกห้องที่ไกลที่สุดตั้งแต่แรกคงเปล่าประโยชน์ปลายลิ้นสากเริ่มเลียริมฝีปากบางที่กำลังสั่นเครือเล็กน้อยด้วยความหนาวของเครื่องปรับอากาศที่เย็นฉ่ำดูเหมือนเค้กชิ้นแรกที่อยู่่บนริมฝีปากบางกำลังจะถูกกินแต่แล้วเขาก็นึกสนุกเลื่อนใบหน้าต่ำลงกินเค้กชิ้นที่อยู่ตรงเนินอ
เล่ห์รักเมียเด็ก ของหวาน
เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการเสี่ยกู้กับลูกน้องก็ออกจากร้านไปพิพิมถอนหายใจด้วยความโล่งใจน้ำสีใสในตาเริ่มซึมคลอจากดวงตาภาพเบื้องหน้าดูเลือนลางด้วยหยาดน้ำตาที่กำลังกลั่นตัวไหลผ่านแก้มนวลเธอหันไปมองเพื่อนรักอย่างปลายฟ้าที่นั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆพิพิมจับมือปลายฟ้าที่ยังสั่นอยู่แน่นเธอรู้สึกผิดที่ทำให้เพื่อนรักต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้คำถามเกิดขึ้นในหัวของปลายฟ้ามากมายถึงตอนนี้เธอจะยังตกใจอยู่มากแต่ปลายฟ้าก็คิดว่าพิพิมต้องเจอกับอะไรแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เธอรวบรวมสติที่ยังหลงเหลืออยู่และถามพิพิม“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นอ่ะพิม มันเป็นใครพิมบอกเรามาตามตรงได้ไหม”“เราออกจากที่นี่กันก่อนดีไหมฟ้า พิมกลัวมันจะกลับมาอีก”“งั้นพิมไปห้องเราก่อนได้ไหม”พิพิมพยักหน้าเห็นด้วยกับเพื่อนตอนนี้เธออยากออหไปจากที่นี่มากกว่าอะไรทั้งหมดและการกลับไปที่คอนโดเชนตอนนี้ก็ยังไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเธอไม่รู้เลยว่าเสี่ยกู้ตามเธอมาถึงที่นี่ได้ยังไงเท่าที่พอจำได้เธอแทบไม่เห็นคนของเชนด้วยซ้ำตั้งแต่ส่งข้อความไปขออนุญาตจากเขาระหว่างทางไปหอของปลายฟ้าทั้งคู่ต่างใช้ความคิดบนรถแท็กซี่มีเพียงเสียงวิทยุที่คนขับเปิดคลอเพื่อรับข่าวสารเธอ

Share

ปากแข็ง

You may also like

สตรีขี่ม้าออกศึก

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

Share

ปากแข็ง

Related chapters

เล่ห์รักเมียเด็ก ข้อเสนอ

เล่ห์รักเมียเด็ก รับข้อเสนอ

เล่ห์รักเมียเด็ก คิดว่าอัพค่าตัว

เล่ห์รักเมียเด็ก คนปากเสีย

เล่ห์รักเมียเด็ก สืบ

เล่ห์รักเมียเด็ก ยอมทุกอย่าง

เล่ห์รักเมียเด็ก ทวงสัญญา

เล่ห์รักเมียเด็ก หนูทำให้คุณแทนได้ไหมคะ

Latest chapter

เล่ห์รักเมียเด็ก ความทรงจำ (ตอนจบ)

เล่ห์รักเมียเด็ก สิทธิ์ของเมีย (NC++)

เล่ห์รักเมียเด็ก ความจริง

เล่ห์รักเมียเด็ก เตือนสติ

เล่ห์รักเมียเด็ก คนรักเก่า

เล่ห์รักเมียเด็ก หักหลัง

เล่ห์รักเมียเด็ก ทำบุญ

เล่ห์รักเมียเด็ก จานใส่เค้กแบบพิเศษ (NC++)

เล่ห์รักเมียเด็ก ของหวาน

You may also like

สตรีขี่ม้าออกศึก

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา