@Condo เชน
ท็อปกับเวย์ช่วยกันลากสังขารของเชนไปคอนโดหรูที่อยู่ไม่ไกลจาก The Space มากนัก ส่วนใหญ่ถ้าไม่ได้ไปข้างนอกก็มักจะจัดปาร์ตี้กันที่คอนโดของเชนเป็นประจำอยู่แล้ว
“หนักฉิบหายไอท็อปมิงออกแรงหน่อยดิวะ”
“กูออกจนสุดแรงแล้วไอห่ามิงรีบๆ เปิดห้องเหอะแขนกูจะหักละลูกน้องมันหายไปไหนหมดวะ”
“ไอเชนมันให้กลับไปก่อนตั้งแต่ค่ำแล้ว ว่าแต่เด็กหน้าบาร์ที่ไอธีร์มันจีบน้องแม่งหน้าคล้ายเบลเลยมิงคิดเหมือนกูมั้ยวะ”
เวย์พูดขณะกดรหัสประตูเพื่อเปิดเข้าห้อง ทั้งสองช่วงพยุงเชนมาจนถึงโซฟาหนังตัวยาวที่ตั้งอยู่กลางห้องทิ้งร่างเชนลงบนโซฟา ด้านในของห้องเพดานสูงเผยให้เห็นกระจกบานใหญ่ที่มองเห็นวิวกรุงเทพฯแบบพาโนรามา
มีห้องนอนแยกสี่ห้องแบ่งเป็นห้องชั้นบนหนึ่งห้องและอีกสามห้องอยู่ชั้นล่าง เวย์ทิ้งตัวลงบนโซฟาอีกฝั่งตรงข้ามกับเชนมองดูเพื่อนที่เมาเหมือนหมาเคยเห็นสภาพนี้ครั้งสุดท้ายตอนวันที่เลิกกับเบล
“กูไม่ได้มองชัดๆ แต่มองไกลๆ ก็คล้ายเบล”
Chat
SANii : ผ่านไหมคะคุณท็อป ถ้าไม่ชอบนิเปลี่ยนคนให้ได้นะคะ
T0P : เอาคนนี้แหละแน่ใจนะว่าซิง
SANii : นิจะกล้าย้อมแมวลูกค้า VIP ได้ไงคะคุณท็อป
T0P : ถึงแล้วขึ้นมาที่ห้อง 888
SANii : ขอบคุณค่ะ นิใกล้ถึงแล้วค่ะ
“กูว่าเรื่องนี้ชักสนุกขึ้นแล้วว่ะ” ท็อปกระตุกรอยยิ้มร้ายพลางยื่นมือถือหน้าจอที่ซานิส่งรูปด็กที่จะมาคืนนี้ให้เวย์ดูอย่างชอบใจ
“ทำไมวะ เดี๋ยวนะนี่มัน…เชี่ยยย”
ท็อปพยักหน้าพลางคว้ามือถือกลับมาดูเพื่อความแน่ใจอีกครั้งก่อนจะเซฟรูปเก็บไว้ความคิดสนุกๆ บางอย่างที่จะทำให้เพื่อนรักต้องมาขอบคุณเขาวันพรุ่งนี้
ทั้งสองคนจัดแจงพยุงเพื่อนไปที่ห้องนอนด้านขวา ก่อนจะออกมารอซานิที่ห้องโถง
ซานิก้มมองมือถืออย่างใจชื้นเพราะคิดว่าจะถูกลูกค้าปฏิเสธเด็กใหม่ตรงหน้าซะแล้วส่วนใหญ่ถ้าเด็กรับงานครั้งแรกจะต้องตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลรับรองจากแพทย์ก่อนแทบทุกคน
กันเด็กย้อมแมวลูกค้าพาลจะเสียมาถึงชื่อเสียงของเธอที่สั่งสมคร่ำวอร์ดวงการมาอย่างโชกโชนจะมาเสียเพราะลิงหลอกเจ้าไม่ได้เด็ดขาด สำหรับเด็กใหม่ที่โบวี่ตัวท็อปของร้านแนะนำมาเธอจึงเชื่อใจ
ซานิก้มมองข้อความมาใหม่จากลูกค้าก่อนจะเอ่ยถามเด็กใหม่
“เราดื่มได้รึเปล่า ลูกค้าจะให้ดื่มก่อนเริ่มงานถ้าไม่ดื่มจะแคนเซิลงาน”
“หนูทำได้ทุกอย่างค่ะพี่ซานิ”
“ถ้าดื่มได้ก็ดี พี่จะได้ไม่ต้องหาคนใหม่มาแทน”
หลังจากคนตัวเล็กยืนยันกฏการรับงานของลูกค้า ซานิก็คอนเฟิร์มกับทางลูกค้าเพราะไม่อยากให้เสียลูกค้ารายสำคัญ ซานิเป็นแม่เล้าที่หาเด็กๆ เอนเตอร์เทนลูกค้ากลุ่มไฮโซมานักต่อนัก
เรื่องการคัดเด็กถือว่าเป็นมือทองในวงการเพราะมักจะหาได้ตรงตามสเปกที่ลูกค้าต้องการส่วนเรื่องราคาลูกค้าระดับนี้ไม่มีคำว่าแพง เรียกเท่าไหร่เท่ากัน
ขวดแก้วสีใสขนาดเท่าหัวแม่โป้งด้านในบรรจุของเหลวใสราวกับน้ำเปล่าถูกหยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกงของท็อป เขาจ้องมองด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะหยดลงบนแก้วเปล่าสามสี่หยด
เขาเทวอดก้าแบรนด์ดังเกือบครึ่งแก้วใช้ไม้คนเครื่องดื่มให้เข้ากับของเหลวที่ไร้รส ไร้กลิ่นจนเข้ากันอย่างแยกไม่ออก
“มิงเอาจริงเหรอวะไอท็อป”
“ต้องขอบคุณกูด้วยซ้ำ ที่ช่วยให้ครั้งแรกไม่เจ็บ”
“ครั้งแรก? มิงก็รู้ว่าไอเชนไม่ชอบ”
“แต่ครั้งนี้มันจะต้องชอบ ไหนๆ ก็มาขายตัวแล้วเอ็นจอยหน่อยจะเป็นไรวะ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“สวัสดีค่ะคุณท็อปคุณเวย์นิต้องขออภัยด้วยนะคะที่มาช้านี่น้องเชอร์รี่ น้องนานิ และน้องพิมค่ะ
ท็อปพยักหน้าในตาจ้องมองหน้าสาวสวยสองสามคนที่มาพร้อมกับซานิอย่างมีเลศนัยโดยเฉพาะเด็กใหม่ที่เพิ่งได้รับรูปมาเมื่อกี้ ผิวขาวเนียน ตัดกับผมสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่งได้รูป ตากลมโตดูไร้เดียงสาแต่ก็น่ารัก ไม่สิ โคตรน่ารักเลยตะหาก มิน่าไอเสือสองตัวมันถึงได้รุกกันขนาดนั้น
“เธอ! ดื่มหมดแก้วนี้รวดเดียวเพิ่มอีกหนึ่งหมื่นนึง” ท็อปยื่นแก้ววอดก้าเพียวครึ่งแก้วให้กับเด็กใหม่ที่ซานิพามาด้วยตอนนี้ดูเหมือนคนถูกยื่นข้อเสนอจะลังเลไม่ยอมรับแก้วไปสักทีแต่เขาพอรู้วิธีทำให้เธอยอมดื่มแก้วนี้
“…”
“สองหมื่น”
“คะ คือ”
“ห้าหมื่น ไม่เพิ่มแล้วไม่เอาก็กลับไปได้เลยนั่นประตู”
ซานิสะกิดเด็กสาวให้รีบรับข้อเสนอของลูกค้าก่อนจะทำให้ลูกค้าไม่พอใจโดยมีสายตาทั้งหมดจับจ้องมาที่เธอ
ข้อเสนอใหม่ที่ล่อใจกว่าเก่าทำให้เธอแทบไม่ต้องคิดอีกแล้ว แค่วอดก้าครึ่งแก้วปริมาณแค่นี้หากคิดว่าจะมอมก็คงจะไม่ใช่แต่ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลอะไร เครื่องดื่มแก้วนี้คงจะช่วยให้เธอหายตื่นเต้นได้บ้างควับ!นิ้วเรียวรีบคว้าแก้วที่มีของเหลวสีใสอยู่ครึ่งแก้ว กระดกลงคอจนหมดแก้ว อย่างรวดเร็วเพราะกลัวข้อเสนอดีดีแบบนี้จะหมดเวลาความร้อนจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สีขาวใสผ่านริมฝีปากไหลลงคออย่างยากลำบากรสขมที่แผ่ซ่านในปากทำให้คนตัวเล็กต้องหลับตาปี๋ก่อนจะลืมตามองเห็นอีกคนกำลังยื่นแก้วอีกแก้วมาให้“ไหน คุณบอกว่าแก้วเดียวไงคะ”“นี่น้ำเปล่า” เวย์ยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร“ขะ ขอบคุณค่ะ”ถือว่าพวกเขารักษาสัญญาเพราะน้ำในแก้วอีกใบเป็นน้ำเปล่าจริงๆ ได้เพิ่มอีกตั้งสองหมื่นแค่ดื่มก่อนเริ่มงานดีเหมือนกันเครื่องดื่มแรงๆ อาจจะช่วยให้เธออาการตื่นเต้นทุเลาลงไปบ้าง“โอนเพิ่มให้แล้ว ฝากดูแลคนในห้องด้วย เธอใช้ห้องใหญ่ทางซ้ายพวกฉันจะใช้อีกสองห้องทางขวา หวังว่าจะจบงานอย่างมืออาชีพไม่หนีกลับไปก่อนถุงยางอยู่ในลิ้นชักข้างเตี
@The spaceผับหรูชื่อดังใจกลางมหานครที่มี เชน ชนากร เป็นหุ้นส่วนหลักของร้าน The Space ที่หรูหราที่สุดในกรุงเทพฯแหล่งท่องเที่ยวของดารา ศิลปินรวมถึงไฮโซโดยเปิดไว้ใช้บังหน้าและยังเป็นเจ้าของคาสิโนใต้ดินรายใหญ่ที่มีเครือข่ายมากมายเว็บพนันที่เห็นๆ กันตามหน้าฟีดโซเชียลมีเดียในหลากหลายชื่อล้วนแต่เป็นเครือข่ายของเชนทั้งนั้น ยังไม่รวมเงินกู้นอกระบบที่ฟันกำไรมหาศาลในแต่ละเดือน ธุรกิจใต้ดินสีเทาเหล่านี้ทำกำไรให้เขาเดือนๆ นึงหลายสิบล้านนอกจากเรื่องธุรกิจการเงินเรื่องรูปร่างหน้าตาก็ไม่เป็นรองใครด้วยความสูง187 ไหล่กว้าง เอ็นยาวใหญ่ หล่อระดับเทพ มักจะมีสาวๆ มาเสนอตัวให้ถึงที่ไม่เว้นแต่ละวันส่วนมากก็เป็นไฮโซติดการพนันที่เอาลูกสาววัยแรกแย้มมาขัดดอกทั้งนั้นทำให้ไม่เคยขาดของแต่เขาก็ไม่เคยให้ใจกับใครทำให้เปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้าส่วนนึงเพื่อตัดปัญหาความสัมพันธ์ที่วุ่นวายและอีกสาเหตุคือยังไม่ลืมความรักครั้งเก่าแกร๊ง!“ขออีกแก้ว”สายตาว่างเปล่าของเจ้าของเสียงกระแทกแก้วค็อกเทลทรงสูงที่เพิ่งดื่มหมดไปบนบาร์เป็นแก้วที่เจ็ดคืนนี้เขาต้องการเครื่องดื่มแรงๆ เพื่อให้ลบเลือนภาพข่าวที่เห็นเมื่อตอนบ่ายออกจากสมองไปให
“รถแม่งโคตรติดเลยว่ะ มิงโอเคไหมวะไอเชน”เสียงคุ้นเคยของธีร์ดังขัดจังหวะขึ้นจากด้านหลัง ธีร์เดินเข้ามานั่งลงเก้าอี้บาร์ทรงสูงบุกำมะหยี่สีแดงข้างๆ เพื่อนแต่สายตากลับมองคนตัวเล็กที่อยู่ด้านหน้าอย่างไม่วางตาราวกับเจอของเล่นชิ้นใหม่เข้าให้แล้ว“ก็อย่างที่เห็น” เชนตอบกลับเพื่อนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์“อุ๊ย!สาวน้อยคนนี้เป็นใครครับเนี่ย? ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย”สายตาเป็นประกายของธีร์ที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าถูกใจเด็กสาวตรงหน้าเข้าอย่างจังธีร์ ธีร์ธาม นักธุรกิจวงการร้านอาหารชื่อดังที่บริหารแต่ร้านระดับมิชลินเพื่อนสนิทของดาด้ากับเชนมักจะแวะมาผับของเชนบ่อยๆ จนเรียกได้ว่าเป็นลูกค้า VIP เลยทีเดียวมีช่วงเดือนหลังๆ ที่ติดงานเลยไม่ค่อยได้มาแต่หลังจากได้รู้ข่าวจากดาด้าก็รีบมาทันที“มิงจะมองให้ทะลุไปเลยไหม” ดาด้าที่มองเหตุการณ์อยู่นานพูดกับคนมาใหม่ที่เอาแต่มองลูกน้องของเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างไม่ละสายตาอย่างไม่สบอารมณ์“สวัสดีค่ะ หนูชื่อพิพิมเป็นผู้ช่วยในบาร์ค่ะ”ร่างบางทักทายคนตรงหน้าอย่างสดใส ยิ่งทำให้คนที่มาใหม่ชอบอกชอบใจผู้หญิงตรงหน้าดวงตากลมโต แก้มแดงระเรื่อ รอยยิ้มที่สดใส พูดกันตามตรงมันทำให้ธีร์ไ
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะพี่ธีร์” พิพิมรีบปฎิเสธด้วยความเกรงใจไม่คิดว่าธีร์จะอาสาไปส่งจริงๆ เธอลำบากใจอยู่ไม่น้อย“ให้พี่ไปส่งนะครับ พี่รอจนเลิกงานเลยนะครับน้องพิม” ธีร์ส่งแววตาหมาน้อยบวกกับความหล่อเว้าวอนคนตัวเล็กตรงหน้าพิพิมหันไปหาเจ้านายคนสวยเป็นเชิงขออนุญาตอย่างไรเสียเขาก็เป็นเพื่อนพี่ดาด้า ดาด้าพยักหน้าให้กับลูกน้องแม้ว่าในใจของเธอจะรู้สึกหน่วงอยู่ไม่น้อยแต่เธอจะทำอะไรได้“งั้นหนูกลับก่อนนะคะพี่ดาด้า” ถึงเธอจะรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างแต่ว่าพี่ธีร์หล่อจนใจเจ็บแบบนี้ใครจะปฏิเสธลง“จ้ะ”สายตาคมที่มองเหตุการณ์อยู่จากด้านบนเมื่อเห็นคนตัวเล็กออกไปกับเพื่อนของเขา ก็เข้าใจว่าที่พยายามทำตัวจุ้นจ้านจริงๆ แล้วคงคิดจะจับผู้ชาย ผู้หญิงก็เหมือนๆ กันหมดสนใจแค่เงินใครรวยก็อยากจะจับรถสปอร์ตหรูสีดำสองประตูขับมาจอดที่ประตูทางเข้าหน้าร้าน ธีร์ก้าวออกจากประตูคนขับมาเปิดประตูรถให้คนตัวเล็กพิพิมก้าวขาขึ้นรถหรูฝั่งคนนั่งอย่างขวยเขินนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีโอกาสนั่งรถหรูขนาดนี้เบาะหนังมันขลับด้านในหรูหราหมาเห่าแถมเจ้าของรถก็ยังหล่อบาดใจนี่สินะเรียกว่าวาสนาด้วยความเกร็งพิพิมไม่กล้าทิ้งน้ำหนักตัวลงลนเบาะเ
@โรงพยาบาลฮือออ แม่ ~“เกิดอะไรขึ้นกับป้าปรางกันแน่น้องพิม!”ไม้ที่ได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือของพิพิมช่วยพาสิปรางและพิพิมมาส่งที่โรงพยาบาลฮึก!“พิมไม่รู้ค่ะ”พิพิมส่ายหน้าเสียงสะอื้นปานจะขาดใจพิพิมมองร่างหญิงวัยกลางคนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงคนไข้น้ำตาไหลอาบแก้มของพิพิมเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมแม่ถึงได้ถูกทำร้ายไม้ลูบหลังปลอบโยนพิพิมที่กำลังร้องไห้อย่างเสียขวัญตัวสั่นเทิ้มด้วยความสงสารหากเขาไม่บังเอิญผ่านมาได้ยินเสียงของพิพิมพอดี เธอคงจะทำอะไรไม่ถูก“ร้องไห้ทำไมพิม แม่ยังไม่ตาย”“แม่คะ อึกก!”สาวน้อยเงยหน้ามองไปยังต้นทางของเสียงคุ้นเคยรีบโผเข้ากอดหญิงวัยกลางคนที่นอนอยู่บนเตียงเธอยิ้มทั้งน้ำตาดีใจที่แม่ฟื้นขึ้นมาเพราะถ้าแม่เป็นอะไรไปเธอคงไม่รู้ว่าจะอยู่ได้ยังไง“โอยย เบาหน่อยๆ แม่คงตายเพราะพิมนี่แหละ’“มันเกิดอะไรขึ้นคะแม่ใครกันทำกับแม่แบบนี้แล้วลุงเปี๊ยกละคะ”ลุงเปี๊ยกพ่อเลี้ยงที่เลี้ยงพิพิมมาตั้งแต่ห้าขวบลุงเปี๊ยกเป็นคนใจดีรักพิพิมเหมือนลูกและรักแม่มากพิพิมเองก็รักลุงเปี๊ยกเหมือนพ่อแท้ๆ แต่พิพิมก็เชื่อใจลุงเปี๊ยกมากทีเดียวไม่คิดสงสัยพ่อเลี้ยงเลยสักนิด“น้าขอคุยกับพิมหน่อยได้ไห
@The Space“ไอเชนกูสงสัยจริงๆ มิงตอบกูมาตามตรง”“อะไรวะ”“มิงอารมณ์เสียเรื่องเบลหรือว่าไอธีร์ออกไปกับเด็กกวนใจมิงวะ”เวย์สังเกตว่าเพื่อนอารมณ์เสียตั้งแต่ที่ไอธีร์เดินลงไปหน้าบาร์สาวน้อยคนนั้นดูไปก็เหมือน เหมือนมากจริงๆ“แล้วไอธีร์ไปส่งเด็กนั่น ทำไมต้องกวนใจกูด้วยกูว่ากวนใจคนอื่นมากกว่าประตูร้านกูแทบสึกแล้ว”“เกี่ยวอะไรกับกูแล้วกูไปมองประตูตอนไหน” ดาด้าตอบกลับทันทีที่ได้ยินที่เพื่อนพูดแค่น“มีคนร้อนตัวว่ะ” ท็อปเอ่ยปากแซวดาด้าที่ออกตัวอย่างเห็นได้ชัดทั้งๆ ที่ไอเชนยังไม่ได้เอ่ยชื่อใครสักคนดาด้ากระดกแก้วเหล้าในมือจนหมดแก้วเพื่อหลบสายตาของเพื่อนทั้งกลุ่มที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาจับผิด“ทำไมไม่มิงบอกมันไปเลยปากแข็งอยู่ได้ถ้ามันได้เด็กขึ้นมาจริงๆ อย่ามาร้องไห้สบอกพวกกูนะ” แม้แต่เวย์ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่าทำไมดาด้าถึงไม่พูดความในใจออกไป“เสือก!!”คำตอบกลับของดาด้าทำเอาเพื่อนๆ ขำกันทั้งก๊วนทุกคนดูออกกันหมดว่าตอนนี้ความหึงกำลังเข้าครอบงำเธอจนออกทางสีหน้าอย่างชัดเจนด้วยความตรงไปตรงมาของเธอเรื่องแบบนี้ปิดไม่มิดอยู่แล้วแต่อีกคนก็โง่จนทุกคนสงสัยว่ามันไม่รู้ใจตัวเองจริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กันแน่ถึงไ