“เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย”
“อะไรล่ะที่เรียบร้อย คุณไม่ควรทำแบบนี้ ฉันกำลังจะแต่งงานกับพี่นิคกี้ แต่คุณทำทุกอย่างพังหมด”
หญิงสาวพูดเสียงดังแล้วเดินมาตรงหน้าเขา ราเชนทร์มองใบหน้าสวยตรึงใจที่เขาฝันถึงมาตลอดชีวิตด้วยความรู้สึกริษยานิโคลัส ใช่ว่าความริษยาจะมีเฉพาะแค่ผู้หญิง ผู้ชายอย่างเขาก็มีเหมือนกัน
เขาริษยาทุกอย่างของนิโคลัส ทุกอย่างที่นิโคลัสมี...
“ทุกอย่างมันจะเรียบร้อยก็ขึ้นอยู่กับเธอพิมพ์อักษร”
ราเชนทร์พูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามให้เย็นชาที่สุดและสรรพนามเดิมก็กลับมาอีกครั้ง พิมพ์อักษรมองเขาด้วยแววตาชิงชังแล้วก้าวถอยห่างจากเขาทันที ราเชนทร์มองกิริยาของเธอด้วยความปวดร้าว เขาไม่มีวันชนะใจผู้หญิงคนนี้ได้เลยหรือไร
“ฉันจะไม่ยอมเป็นผู้หญิงของคุณหรอก ต่อให้ต้องหนีไปตายเอาดาบหน้าฉันก็ไม่มีวันยอมทำอย่างนั้น”
“มันก็แล้วแต่เธอ ถึงจะไม่ยินยอมฉันก็ทำให้เธอยอมได้ โดยที่เธอไม่อาจจะปฏิเสธสิ่งที่ฉันหยิบยื่นให้ได้”
ตอนที่23.ร่างบางสีน้ำผึ้งเนียนละเอียดไร้ราคีงดงามราวสลักเสลาด้วยประติมากรจากสรวงสวรรค์ อกอวบเต็มตึงมียอดอกสีทับทิมประดับอยู่อย่างงดงาม เอวบางคอดกิ่วรับกับสะโพกกลมมนเรียวขายาวได้รูปตลอดจนเท้าเล็กๆ นั้นก็น่ารักน่าถนอม ราเชนทร์มองหญิงสาวอย่างหลงใหลในขณะที่เธอหันหน้าหนีหลับตาแน่นด้วยความขัดเขินแก้มแดงปลั่งน่ารักน่าใคร่ ราเชนทร์รีบถอดเสื้อยืดสีเข้มออกจากร่างกายทันทีก่อนจะทาบกายแกร่งลงมาบนร่างเปลือยเปล่าที่ร้อนผ่าวไม่แพ้กัน มือหนาเชยใบหน้าหวานหันกลับมาแล้วประทับจุมพิตลงไปอีกครั้งอย่างหยอกเย้าหลอกล่อเรียวลิ้นเล็กให้ยอมจำนนอีกครั้ง ราเชนทร์จูบเธอจนพอใจแล้วเคลื่อนริมฝีปากร้อนรุ่มลงมาตามคำระหงช้าๆ และค่อยๆ ครอบครองเม็ดทับทิมหวานฉ่ำที่ไหวระริกเชิญชวน“อา... หวานเหลือเกินลูกศรของพี่”ราเชนทร์ครางชิดยอดอกสาวทั้งฟอนเฟ้นเคล้นคลึงดูดดื่มมันราวอาหารรสเลิศลิ้นหนาไล้ระรัวบนยอดอกสาว พิมพ์อักษรครางพลิ้วด้วยความเสียวซ่านมือบางจิกที่นอนนุ่มเพื่อระบายความเสียวกระสันที่ก่อเกิดในกาย ความร้อนผ่าวแปลกๆ หมุนวนอยู่ในช่องท้องคว
ตอนที่25.“ฉันไม่เคยทำอะไรเล่นๆ” นิโคลัสบอกเสียงเบาและมองเธอไม่วางตารอยยิ้มกระจ่างสดใสของเฌอปรางทำให้โลกของเขาสว่างไสวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มันอบอุ่นอ่อนหวานและทำให้เขาปรารถนาจะครอบครองเจ้าของรอยยิ้มนี้แต่เพียงผู้เดียว...“ปรางขอโทษและขอบคุณคุณนิโคลัสล่วงหน้าค่ะ ปรางจะทำตัวดีๆ คุณอยากจะกินอะไร ปรางจะทำให้กินนะคะ”เธอบอกเขาอย่างตื่นเต้นใช้สรรพนามตนเองที่คุ้นเคย และเมื่อเธอบอกเช่นนั้นใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเข้มเครียดขึงก็คลายลง เปลี่ยนเป็นยกยิ้มแบบมีเลศนัยจนหัวใจของสาวน้อยไหววูบรู้ตัวได้ทันทีว่าพลาดไปแล้ว...“จริงหรือที่ว่าหากฉันอยากจะกินอะไรเธอจะทำให้กิน”“จะ จริงค่ะ” เธอตอบเขาเสียงสั่นแล้วนั่งลงบนชิงช้าด้วยความรู้สึกว่าแข้งขามันอ่อนแรงเมื่อรอยยิ้มนั้นมันช่างทำให้ใจสาวหวั่นไหวเสียเหลือเกิน...“เธอรู้ไหมฉันอยากกินอะไรตอนนี้”เขาถามเสียงทุ้มนุ่มหู สายลมในยามเย็นพัดโชยมาทำให้เรือนผมดกหนาปลิวไม่เป็นรูปทรง แต่ทำให้เขามีดูมี
ตอนที่24.เฌอปรางบอกเสียงอ่อยท่าทางหงอหงอยจนชายหนุ่มรู้สึกใจแกว่งๆ กับท่าทางนั้นของเธอเขาดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือ แต่ว่าเมื่อคืนนี้เฌอปรางไม่ได้มีท่าทางแบบนี้นี่นา แต่เป็นสาวน้อยที่ร้อนแรงทำให้เขาไปพบความสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่าจนแทบจะหมดแรงกับอกอวบๆ ของเธอแล้วตอนนี้สาวน้อยคนนั้นหายไปไหนล่ะ...“อ้อ.. เหรอ เธอคิดว่าตัวเองหิวเป็นคนเดียวรึไง แต่ก็นะ เมื่อคืนนี้ใช้แรงงานหนักมากนี่นะ เล่นฉันตื่นซะเกือบเที่ยง”น้ำเสียงนั้นฟังเหมือนจะล้อเลียน แต่ใบหน้าหล่อเหลากลับนิ่งเฉยจนเฌอปรางเดาไม่ถูกว่าเขาคิดอะไร และดวงตาสีน้ำเงินนั้นก็มองเธอแปลกๆ จนทำอะไรไม่ถูก“เอ่อ.. ค่ะ”เฌอปรางหน้าแดงจัดแล้วรีบตักปลาทูใส่จานไปวางไว้ข้างๆ น้ำพริกกะปิ และผักสดที่เตรียมไว้ ท่าทางคล่องแคล่วและเป็นธรรมชาติของเธอทำให้นิโคลัสมองเพลินไปร่างบอบบางที่เขารู้ว่ามันไม่ได้บางอย่างที่เห็น เพราะว่ามันอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือนั้นอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนขาสั้นสีเข้ม ซึ่งน่าจะเป็นเสื้อผ้าของลูกสาวป้าเน
ตอนที่26.“อา... เป็นอย่างไรล่ะ อาหารเย็นอร่อยไหม...” นิโคลัสเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างล้อเลียนเมื่ออารมณ์ที่พุ่งสูงกลับมาสู่ความเป็นปรกติแต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด ใบหน้าหล่อเหลาซุกซบอยู่กับไหล่มน และเขาก็พูดให้เธออายได้อีก เฌอปรางอดไม่ไหวจึงทุบปึกลงบนแผ่นหลังกว้างอย่างไม่กลัวเขาจะโกรธ นิโคลัสหัวเราะในลำคอเบาๆ อย่างชอบใจ“ปละ ปล่อยปรางได้แล้วค่ะ จะขึ้นบ้านมืดแล้ว” บอกเบาๆ พลางหลับตาคมไม่กล้ามองหน้าเขาและไม่กล้าสู้สายตาวาวๆ นั่นด้วย ก็เธออายนี่นาที่ทำอะไรอย่างนั้นกลางแจ้งแบบนี้...“ก็ไปสิ ฉันก็อยากขึ้นบ้านแล้วเหมือนกัน”“ตะ แต่อุ้ย อ๊ะ...” เฌอปรางอุทานออกมาอย่างเสียวซ่านหน้าแดงก่ำเมื่อชายหนุ่มลุกขึ้นโดยที่เธอยังโอบเรียวขากับเอวสอบของเขาแน่นอยู่ และเขายังไม่ถอดถอนความแข็งขึงออกไปจากซอกสาว“ไปแบบนี้ล่ะ มัน ดีออก..” เขาพูดห่ามๆ ก้มมองใบหน้าแดงจัดของเธอด้วยดวงตาพราวระยับ มือหนาออกแรงกระชับที่ก้อนงามงอนของเธอให้เบียดชิดร่างแกร่งของตนแล้วเดินขึ้นบ้านไปเหมือนคนตัวเปล่า เฌอปรางยอมรับว่านิโคลัสแข็งแรงและมีพละกำลังมหาศาลจริงๆ เฌอปรางโอบกอดลำคอแกร่งไว้แล้วเผยอปากออกอย่างรู้งานเมื่อเขาโน้มใบหน้าลงมาจุมพิตเธออย่
ตอนที่27.“มีอะไร” น้ำเสียงไม่สบอารมณ์นักเมื่อได้ยินเสียงแหลมๆ ของพัชดาดังมาตามสายด้วยความฉุนเฉียวสำหรับราเชนทร์แล้วพัชดาเป็นผู้หญิงที่ตลบตะแลงและคดโกง เธอจะสร้างภาพว่าเป็นผู้ดีเฉพาะต่อหน้าผู้จัดการที่ตำแหน่งเท่ากันและต่อหน้ากรกฏผู้ชายที่เธอหลงใหลได้ปลื้มอยู่เท่านั้น และเขามั่นใจว่าที่พัชดาแอบยักยอกเงินของรีสอร์ตไปก็เพื่อปรนเปรอผู้ชายกับลูกสาวของตน และแม้พัชดาจะอายุมากกว่าแต่เขาไม่เคยจะคิดให้เกียรติเรียกเธอด้วยสรรพนามที่ดีกว่านี้เลยสักนิด ผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน ทำตัวไร้ค่า โลภมาก ทำได้แม้กระทั่งใส่ร้ายสามีกับน้องสาวตนเองว่าลักลอบเป็นชู้กันเพื่อหาทางตีจากมาหาผู้ชายคนใหม่ แต่หารู้ไม่ว่าผู้ชายที่มีแต่เปลือกนอกอย่างกรกฏนั้นไม่สามารถทำให้เธอสมปรารถนาในสิ่งที่ตั้งใจไว้ได้อย่างแน่นอน แต่เขาจะไม่บอกพัชดาให้รู้ตัวหรอก ผู้หญิงอย่างพัชดาต้องได้รับบทเรียนบ้าง และเขาก็ใช้ความโลภและเห็นแก่ตัวของพัชดานั่นล่ะให้เป็นประโยชน์สำหรับตัวเขาเอง... “นี่คุณ ตอนนี้คุณอยู่ไหนกัน รู้ไหมไอ้นิคมันเริ่มระแคะระคายเรื่องฉันแล้ว ตอนนี้มันส่งคนมาคุมฉันอีกทีแถมมันยังสั่งให้คนมาค้นข้อมูลบัญชีเก่าๆ อีกด้วย”“นั่นมันปัญ
ตอนที่28.พัชดาร้องตามหลังลูกสาวที่เดินตึงๆ ขึ้นห้องไปอย่างกราดเกรี้ยว แล้วก็ต้องกรีดร้องออกมาอย่างอัดอั้นตันใจเพราะตอนนี้เธอต้องการเงินจำนวนมาก เนื่องกรกฏบอกว่าเขากำลังถูกเจ้าหนี้ตามทวงเงินและอายลูกน้องหากรู้ว่าเขาเป็นหนี้หลายสิบล้าน และหากพวกมันไปทวงเงินเขาที่สำนักงาน เขาจะต้องถูกเพ่งเล็งและอาจจะเด้งจากตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักงานแห่งนั้นด้วย รถคันหรูราคาหลายล้านที่กำลังผ่อน เรือนหอที่กำลังจะเสร็จแล้วนั้นเธอก็จะไม่ได้เป็นเจ้าของ เรื่องที่ตนยักยอกเงินของรีสอร์ตก็ทำให้เธอเป็นวัวสันหลังหวะ...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพัชดารีบหันมามองเบอร์ที่โชว์อยู่แล้วก็พบว่ากรกฏโทรฯ มา“ค่ะพี่เสือ มีอะไรคะ” น้ำเสียงอ่อนหวานลงทันที“ดาจ๋า พี่ต้องไปราชการด่วนวันนี้น่ะ แต่พี่ไม่มีเวลาไปธนาคารเพื่อทำบัตรเอทีเอ็มใหม่เลย ดาช่วยหน่อยสิจ๊ะ”“ค่ะ เดี๋ยวดาโอนเงินให้ก่อนนะคะ กลับมาค่อยว่ากัน”พัชดาบอกเสียงอ่อนหวาน น้ำเสียงต่างจากที่พูดกับลูกสาวเมื่อครู่ลิบลับทั้งเอาอกเอาใจกรกฏมาก เพราะเกรงว่าเขาจะโกรธแล้วเลิกคบกับเธอ อีกทั้งเงินที่เธอลงทุนสร้างบ้านหรือให้เขายืมไปทำธุรกิจส่วนตัวที่อ้างว่าร
ตอนที่29.“เหรอจ๊ะ ดีจังเลยนะ แม่ดีใจกับปรางจริงๆ เออ.. แล้วคุณเชนล่ะปราง แม่ไม่เห็นเขามาเยี่ยมเลย วันผ่าตัดเห็นเขาแค่แวบเดียวเอง แม่อยากขอบคุณเขาที่ช่วยค่าผ่าตัด บอกแล้วว่าไม่ต้องๆ ก็ดื้อจะให้แม่ผ่าตัดให้ได้”นางปิ่นถามยิ้มๆ แต่รอยยิ้มนั้นดูเซียวๆ ไม่สดชื่นซึ่งเฌอปรางคิดว่าคงเป็นเพราะยังอยู่ในช่วงพักฟื้น“แม่คะ อีกหน่อยก็ได้กลับบ้านแล้วค่ะ พักผ่อนเยอะๆ นะคะ” เธอเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีเมื่อมารดาเอ่ยถึงราเชนทร์“จ้ะ แต่คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน”“แม่คะ พูดอะไรน่ะ ไม่เอาค่ะ”“เอ่อ.. แม่ลืมน่ะจ้ะ เออ แล้วคุณเชนกับปรางเป็นอย่างไรจ๊ะ”เฌอปรางเข้าใจคำถามของมารดา เธอก้มหน้าหลบตาก่อนจะตอบมารดาไปตามความจริง“แม่คะ ปรางกับคุณเชนไม่ได้มีอะไรกันค่ะ เขาไม่ได้คิดอะไรกับปรางมากไปกว่าคนรู้จัก เราไม่ได้รักกันอย่างที่แม่เข้าใจหรอกค่ะ”“เหรอจ๊ะ น่าเสียดายจัง แม่คิดว่าเขาหลงรักลูกแม่เสียอีก เฮ้อ แม่นึกว่าที่เขาทำทั้งหมดเพราะคุณเชนรักปรางเสียอีก”“ไม่หรอกค่ะแม่ คุณเชนเขาไม่ได้ทำเพราะรักปราง...”แต่เขาให้ปรางทำงานบางอย่างให้เขาต่างหาก เธอบอกมารดาเสียงเบาเก็บคำที่หนักอึ้งในใจไว้คำพูดคุยของเฌอปรางกับมารดาทำให้นิโค
ตอนที่30.“หนูมีพี่น้องกี่คนจ๊ะ แล้วชื่อนี่ใครเป็นคนตั้งให้เพราะดีนะ” คุณเควินถามสาวน้อยหน้าใสแสนจะธรรมดาจืดชืดที่นั่งมองพวกตนตาโตตรงหน้าอย่างพิจารณา และเห็นคล้อยตามภรรยาที่ว่าเฌอปรางไม่ใช่คนสวยโดดเด่นแต่มีเสน่ห์น่าหลงใหล ใบหน้าเรียวยาวประดับด้วยคิ้วโค้งได้รูปเหนือดวงตากลมโตดำขลับ จมูกโด่งเล็กดูน่ารัก และริมฝีปากอวบอิ่มค่อนข้างกว้าง โดยรวมแล้วหากมองแค่ผ่านๆ แค่ผิวเผินเฌอปรางเป็นผู้หญิงที่หน้าตาธรรมดาและมีริมฝีปากกว้าง แต่เมื่อมองนานๆ แล้ว ความงดงามของเธอจะผุดพราวขึ้นมาทำให้คนมองรู้สึกสดชื่นสบายตา โดยเฉพาะรอยยิ้มกว้างขวางนั้นเปิดเผยไรฟันขาวสะอาดเรียงกันสวยราวไข่มุก ดวงตากลมโตจะเปล่งประกายราวพรายน้ำเพชร คุณเควินคิดว่า ที่นิโคลัสเลือกกักตัวเฌอปรางไว้เพราะเห็นในสิ่งที่ตนเห็นนั่นเอง...“ปรางมีพี่น้องสองคนค่ะ ปรางเป็นคนรองส่วนพี่ชายของปรางไปทำงานที่ตะวันออกกลางเมื่อสามปีก่อนแต่พอเกิดจลาจลที่นั่นเราก็ไม่ได้ข่าวเขาอีกเลยไม่รู้เป็นตายร้ายอีกอย่างไร... ส่วนชื่อเฌอปรางเจ้านายของคุณพ่อซึ่งท่านเป็นท่านนายพลตั้งให้ค่ะ ท่านไม่มีลูกเลยเอ็นดูปรางและส่งเสียให้ปรางกับพี่ชายเรียนหนังสือตอนเด็กๆ ท่านให้พ
ตอนที่75. จบบริบูรณ์“ก็เละอย่างที่เห็น แต่ดูท่าเจ้าหมอนี่จะชอบแม่สาวน้อยคนนั้นเสียแล้วล่ะ แต่ไม่ยอมรับ นี่เห็นร่ำๆ จะกลับไปแก้มือ แล้วเอาชนะ มันชอบเอาชนะ แต่ไม่รู้หรอกว่ามันจะแพ้ราบคาบกลับมาเหมือนเดิมและจะเป็นวัวพันหลัก เหมือนพี่ไงล่ะ”“ก็ไปว่าพี่โรมแบบนั้น แต่แหม... วกเข้าหาตัวเองตลอดเลยนะคะ”“ไม่เอาแล้วคุยเรื่องไอ้หมอนี่ทำไมกันนะเรา มาทำหน้าที่ของเราดีกว่า”นิโคลัสเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีเพื่อปฏิบัติภารกิจอันสำคัญของตน ชายหนุ่มพลิกร่างบางลงกับที่นอนนุ่มพลางกระชากเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็วด้วยความใจร้อนเฌอปรางก็ได้แต่ร้องอุ๊ยๆ แต่ไม่อาจจะขัดขวางเขาได้“อุ๊ย... คนบ้า ชุดใหม่ของปรางขาดหมดเลย ซื้อให้ปรางใหม่เลยนะชุดนี้ปรางชอบมากด้วย”เธอแง่งอนใส่สามีแต่ก็เผยอปากรับจุมพิตเร่าร้อนจากเขา มือบางก็ลูบไล้กายแกร่งอย่างหลงใหลแยกเรียวขาออกกว้างเพื่อให้เขาเข้ามาแทรกเข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้นบดเบียดร่างงามกับร่างของเขาอย่างเร่าร้อนเชิญชวน“ปรางจ๋าเรามาทำน้องให้น้องป้องกันเถอะ มันนานแล้วนะทำทุกวันทำไมปรางไม่ท้องสักที” ชายหนุ่มพ้อภรรยาเสียงพร่าทั้งยังดูดกลืนยอดอกเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย“อืม... ใครบอกว่าปร
ตอนที่74.ราเชนทร์ครางชิดช่อดอกไม้งามนิ้วแกร่งสอดประสานกับเรียวลิ้นอย่างลง พิมพ์อักษรพุ่งทะยานไปสู่จุดสูงสุด ก่อนที่เธอจะร้องครางอีกครั้งเมื่อเขายกขาเรียวทั้งสองพาดไปที่บ่าแกร่งของเขาข้างหนึ่งแล้วนำแก่นกายแกร่งเข้าไปในความนุ่มหยุ่นราวกำมะหยี่เนื้อดี แรงตอดรัดจากร่างสาวทำให้เขาหลับตาแน่นครางหนักๆ ออกมาอย่างเสียวซ่านสุดใจ“โอ้ว... ลูกศรจ๋า ลูกศรของพี่ แน่นเหลือเกิน อูย... ยอดเยี่ยมมากที่รัก”ราเชนทร์ครางกระหึ่มแล้วเอ่ยชมภรรยาอย่างรักใคร่เมื่อเธอขยับสะโพกช้าๆ ยั่วเย้าเขาก่อน ดวงตางามพร่าพรายด้วยไฟสวาทจนเขาไม่อาจจะให้เธอขยับยั่วเขาอยู่ฝ่ายเดียว ราเชนทร์จึงควบขับขยับโยกกายแกร่งเข้าออกในโพรงสวาทสาวอย่างเมามันด้วยจังหวะหนักแน่นเร้าใจ แล้วปลดปล่อยลาวาระอุจากกายแกร่งเข้าสู่ดอกไม้งามจนหมดทุกหยาดหยด...“อ๊ะ อ๊า พี่เชนขา...”พิมพ์อักษรเกร็งกระตุกเมื่อรับรู้ถึงความอุ่นร้อนของลาวาสวาทที่สาดซัดเข้าไปในกายของเธอ และร่างสูงก็ทรุดฮวบลงบนอกอิ่มไหวสะท้านด้วยแรงหอบหายใจจากบทรักเร่าร้อนทางด้านต้นหลิวก็ให้กำเนิดบุตรชายคนแรกซึ่งตอนนี้ น้องต้นกล้า หรือเด็กชายจักรรัตน์ ซึ่งได้ชื่อบิดากับมารดารวมกันนั้นอายุได้
ตอนที่73.“โอ้ว.. เมียจ๋า คิดจะกินผัวจริงๆ หรือจ๊ะ อ๊า...” นิโคลัสครางกระเส่าเมื่อมือน้อยกอบกุมความเป็นชายแข็งขึงไว้ในมือแล้วขยับช้าๆ ด้วยจังหวะยั่วยวนให้ใจชายสั่นระทึกเมื่อริมฝีปากงามครอบครองมันความอุ่นร้อนนุ่มลื่นของปากสาวรูดไล้อย่างเมามันร่างแกร่งก็เกร็งสะท้าน กระดกเอวเข้าหาริมฝีปากและมือของเธออย่างห้ามใจไม่ไหว เสียงดูดกลืนและเสียงครางดังระงมไปทั้งห้องกว้าง เฌอปรางปล่อยท่อนกายแกร่งออกจากมือทาบร่างเปลือยลงบนร่างร้อนระอุของเขาแล้วเลื่อนเบียดต่ำลงเสียดสีร่างของตนกับเขาอย่างยั่วให้เขาเตลิดไป“โอ... เมียจ๋า ปรางจ๋า... เดี๋ยวนี้เลยจ้ะ พี่ต้องการปรางเหลือเกิน”นิโคลัสอ้อนวอนขอเสียงกระเส่าลุกขึ้นนั่งแล้วคว้าเธอมาบดจูบเร่าร้อน มือหนาก็กุมสะโพกกลมมนไว้แน่นนำพาให้มันเคลื่อนลงครอบครองความปวดร้าวของเขา“อ๊า....” เฌอปรางครางลึกเมื่อค่อยๆ กดสะโพกลงไปช้าๆ แหงนหน้าไปข้างหลังหลับตาแน่นกับความเสียวเสียดเมื่อท่อนกายแกร่งสอดลึกเข้าไปในโพรงดอกไม้ฉ่ำหวาน“ปรางจ๋า ปราง ที่รัก ขยับแรงๆ เลยครับ” เสียงแหบพร่าสั่งการเมื่อเธอหมุนวนสะโพกยั่วยวนเขาอย่างเนิบช้า นิโคลัสบีบคลึงทรวงอวบอย่างหลงใหลนิ้วแกร่งสะกิดยอดอกส
ตอนที่72.“อาปราง อาปราง” เสียงเด็กๆ ดังขึ้นพร้อมกับเด็กทั้งสองซึ่งเข้าไปกราบคุณรินดากับคุณเควินแล้ว ก็พากันวิ่งมาลาอาปรางของพวกเขา เฌอปรางอ้าแขนรับพวกเขาไว้ในอ้อมกอดอย่างแสนรัก ในขณะที่ประวิชก็เดินไปยืนข้างๆ คนขี้หวงแล้วกระทุ้งข้อศอกกับสีข้างของนิโคลัสอย่างหมั่นไส้ และโอกาสนี้ก็เป็นโอกาสงามที่เขาจะสามารถทำอย่างนั้นกับหมาป่าจอมหวงอย่างนิโคลัสได้โดยที่ตนเองจะปลอดภัยทุกประการ แล้วบิดามารดาของนิโคลัสพร้อมกับราเชลและคุณโรเจอร์ก็เดินเข้ามาในห้องรับรองโอ่อ่า “เด็กๆ เป็นเด็กดีนะกันนะคะ เดินทางปลอดภัยด้วยจ้ะ”“ขอบคุณค่าอาปราง แล้วพวกเราจะกลับมาเยี่ยมน้องนะคะ”“ไปกันเถอะลูกๆ เดี๋ยวไม่ทันเครื่อง ผมลานะครับคุณท่าน ฝากปรางด้วยนะครับ” ประวิชกับลูกๆ ไหว้ล่ำลาอย่างนอบน้อม“จ้ะ เดินทางปลอดภัยกันทุกคนนะจ๊ะ ดิฉันฝากพวกเขาด้วยนะคะคุณโรเจอร์ และดีใจมากที่เราได้พบกันและเป็นครอบครัวเดียวกัน” คุณรินดาบอกอย่างยินดีฝากฝังคุณโรเจอร์อีกครั้ง“ครับ ผมสัญญาเลยว่าจะรักพวกเขาเหมือนกับที่ผมรักราเชล เพราะพวกเขาคือครอบครัวของผม” คุณโรเจอร์ชายวัยหกสิบปลายอ้วนท้วนท่าทางใจดีเหมือนซานตาคลอสบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขก่อนล
ตอนที่71.“ก็เรียกกันแค่เราสองคนเท่านั้นนี่นาจะอายทำไม มากกว่าเรียกก็เคย”“บ้า.. คนแก่จอมหื่น นี่จ้องจะเอาเปรียบเขาอยู่ใช่ไหม”“ใครว่าเอาเปรียบ เราก็ได้เปรียบกันทั้งสองคนล่ะน่า หรือต้นหลิวไม่มีความสุขยามที่พี่สอนรักให้ว่าที่เมียในอนาคต” จักรพูดเสียงพร่าแล้วคว้าร่างอวบอิ่มให้ล้มนั่งลงบนโซฟารับแขกตัวใหญ่ในห้องนั่งเล่นที่ตอนนี้ปิดมิดชิด“อุ้ย.. พี่จักร อย่าค่ะเดี๋ยวใครมาเห็น”“ที่นี่มีแค่เราสองคน... ต้นหลิวจ๋า รู้ไหมคิดถึงใจจะขาด...”จมูกโด่งคมคลอเคลียไม่ห่างแก้มสาวแดงปลั่งมือก็ซุกซนถอดเสื้อผ้าของสาวเจ้า จนในที่สุดทั้งเขาและเธอก็เปล่าเปลือยด้วยกัน จักรจับร่างอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือของต้นหลิวนอนลงบนโซฟาอย่างง่ายดายเมื่อเธออ่อนระทวยและเต็มอกอกเต็มใจ มือสีเข้มลูบไล้เรือนกายขาวผ่องเป็นยองใยอย่างชื่นชอบ ชายหนุ่มมองดูสีผิวที่ตัดกันของเขากับเธออย่างหลงใหลมึนเมาไปกับรูปร่างขาวอวบอึ๋มสุดเอ็กซ์ของเธอ“บ้า พี่จักรจะมองทำไมนักหนาต้นหลิวอายนะ”เสียงพ้อดังขึ้นแผ่วๆ พลางเบี่ยงกายหลบสายตาคมเข้าหาพนักโซฟา แต่เขาไม่ยอมจับร่างอวบอิ่มพลิกกลับมาแล้วคร่อมทับร่างเธอไว้ด้วยแขนแกร่งก่อนจะครอบครองยอดอกสีชมพูระเรื่อ
ตอนที่70.นิโคลัสครางกระเส่าชิดแผ่นหลังนวลไล้ลิ้นร้อนลงบนแผ่นหลังของเธออย่างหยอกเย้า มือหนาข้างหนึ่งก็ฟอนเฟ้นทรวงอกอิ่มในขณะที่อีกข้างเลื่อนลงต่ำสอดไซ้เข้าไปใต้ชายกระโปรงยาวคลุมเข่ามน ลากไล้หัวเข่ากลมกลึงวกเข้ามาด้านในต้นขาอวบเรื่อยมาจนถึงเนินดอกไม้สาวฉ่ำเยิ้ม นิโคลัสแสนจะตื่นเต้นยินดีกับการต้อนรับของเธอนิ้วแกร่งคลอคลึงกุหลาบงามผ่านเนื้อผ้าบางเฉียบของชั้นในตัวน้อย สะกิดยอดเกสรสาวเล่นอย่างมันมือยิ่งเมื่อร่างอวบส่ายพลิ้วครางกระเส่ารัญจวนใจเขาก็สอดมือแหวกเนื้อผ้าเข้าไปพบเนื้อแท้อ่อนละมุนและเขาก็ไม่รอช้าใช้นิ้วกลางสอดเสยเขาไปในกลีบกายสาวทันทีแล้วแช่นิ่งไว้อย่างนั้น ความเสียวซ่านเริ่มจากนิ้วแล้วพล่านไปทั้งกายโดยเฉพาะความปวดร้าวที่แก่นกายแกร่งของตน“อ๊ะ พี่นิคกี้... อืม...” เฌอปรางครางกระเส่าเมื่อนิ้วแกร่งที่สอดไซ้อยู่ในกลีบดอกไม้งามนั้นขยับเข้าออกด้วยจังหวะเร้าอารมณ์ให้เตลิดลิ่ว “ปรางจ๋า... คิดถึงพี่นิคกี้ไหมครับ” เขาพูดชิดแก้มนวลริมฝีปากขบเม้มใบหูบางแดงก่ำอย่างหยอกเย้าแหย่ลิ้นร้อนๆ เข้าไปในใบหูเล็กๆ นั้นอย่างหลงใหล“พี่นิคกี้ขา... ปราง อา...”เสียงเธอขาดหายไปกลายเป็นเสียงครางกระสันเมื่อน
ตอนที่69.“คุณแม่ของหนูแอบหนีคุณพ่อมาแบบนี้ เห็นทีคุณพ่อต้องทำโทษคุณแม่เสียละมั้งนี่”เสียงทุ้มคุ้นหูดังอยู่ใกล้ๆ ทำให้คนที่กำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศรอบตัวหันไปตามเสียง มองเขาอย่างตื่นตะลึงและคาดไม่ถึง แม้จะแอบตื่นเต้นดีใจ“พี่นิคกี้...”“ใช่ พี่เอง...”“ตามเราพบได้อย่างไรคะ” เธอถามเมื่อหายตื่นตะลึงแล้วก็ขยับหนีคนตัวโตที่ทรุดนั่งลงเบียดชิดร่างอวบอิ่มของตนอย่างจงใจ แต่สุดท้ายเธอก็ไม่สามารถหนีอ้อมแขนอันอบอุ่นที่ถวิลหาอยู่ทุกวันไปได้“ก็ตามหัวใจมาไง หัวใจมันบอกว่ามีเด็กดื้อแอบมาหลบอยู่ที่นี่”“ปรางเปล่าหลบเสียหน่อย แค่พาลูกมาพักผ่อนเท่านั้น”เธอแย้งเสียงอ่อยหลบสายตาคมที่มองมาอย่างอ่อนหวาน ใจสาวตื่นเต้นระรัวเพียงแค่เห็นเขา เนื้อตัวตื่นเร้าสั่นไหวเพียงแค่สบแววตาแห่งความปรารถนาของเขา“รู้ไหมหนีมาแบบนี้ต้องโดนทำโทษ ให้ผัวตามหาจนแทบพลิกแผ่นดินมีความผิดมากนะ”“ปรางไม่ได้หนีนะคะ เพียงแต่ปรางมาพักผ่อนและต้องการความมั่นใจก็เท่านั้นค่ะ”“ความมั่นใจในอะไรล่ะปราง แค่ที่พี่จดทะเบียนกับปรางมันยังไม่พออีกหรือ ไม่พอที่จะทำให้ลูกของเราที่เกิดมานั้นสมบูรณ์พร้อมหรอกหรือ”ชายหนุ่มถามพลางยกร่างอวบให้มานั่งบ
ตอนที่68.คุณพิมพ์พรถอนใจอย่างปลอดโปร่งมองราเชนทร์กับบุตรสาวของตนสลับกันไปมาด้วยความสุข การวางทิฐิของตัวเองลงมันก็ทำให้คนเราพบความสุขเช่นนี้นี่เอง และนางก็โชคดีเหลือเกินที่มีเพื่อนที่ดีอย่างบิดามารดาของนิโคลัสที่คอยให้ความช่วยเหลือมาเสมอ และโชคดีที่นิโคลัสไม่เจ้าคิดเข้าแค้นราเชนทร์จนเกินไปและนั่นก็เป็นผลมาจากความรักเช่นกันเฌอปรางทำให้ผู้ชายอย่างนิโคลัสเปลี่ยนไป เช่นเดียวกับที่พิมพ์อักษรทำให้ผู้ชายร้ายๆ อย่างราเชนทร์ถอดเขี้ยวเล็บ และยังช่วยให้บุตรสาวของนางรอดพ้นความตายมาได้อย่างกับปาฏิหาริย์ แต่ตอนนี้นางเองก็นึกห่วงและเห็นใจนิโคลัสอยู่ไม่น้อยที่ช่วยให้ครอบครัวของนางได้พบกับความสุขแต่ตัวเองกลับกำลังเป็นทุกข์เพราะภรรยาหอบลูกในท้องหนีไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ และตอนนี้นิโคลัสก็กำลังตามหาเฌอปรางจ้าละหวั่น...“พวกมึงนี่มันเลี้ยงเปลืองข้าวสุกจริงๆ โว้ย! เมียกูหายไปทั้งคนพวกมึงยังไม่มีใครรู้ว่าลูกเมียกูอยู่ที่ไหน หลายวันแล้วนะมึงที่เมียกูหายไป หากปรางกับลูกกูเป็นอะไรไปกูจะฆ่าพวกมึงทุกตัวเลย เริ่มที่มึงไอ้จักร แล้วมึงก็อย่าหวังว่าจะได้แต่งงานกับแฟนมึงเลย” นิโคลัสแผดเสียงลั่นด้วยความโมโหสุดขีดไม่มี
ตอนที่67.นิโคลัสจ้องมองคนตรงหน้าอย่างเข่นเขี้ยวและหมั่นไส้เหลือกำลัง อยากจะกระโดดเข้าไปชกหน้าให้หงายแค้นแล้วกระทืบซ้ำอย่างให้ได้หยอดข้าวต้มเสียด้วย“มึงจะเอาอย่างไร จะไปหรือไม่ไป กูบอกได้อย่างเดียวว่าชีวิตของลูกศรขึ้นอยู่กับมึง”นิโคลัสเสียงเข้มจับจ้องมองราเชนทร์ที่สวมเพียงกางเกงขาก๊วยแบบชาวเล เผยแผงอกแกร่งที่คล้ำแดดลงไปใบหน้าหล่อเหลาขาวใสดูตอบลงเล็กน้อยและรกรุงรังด้วยหนวดเคราที่เจ้าตัวไม่ได้ใส่ใจจะโกนราเชนทร์ดูต่างจากคนที่เขารู้จักโดยสิ้นเชิง นักธุรกิจหนุ่มเจ้าสำอางที่มีความเจ้าชู้ไม่เป็นรองใครซ้ำยังเป็นคนร้ายกาจในเกมธุรกิจคนนั้นไม่มีให้เห็นอีกต่อไป ตอนนี้มีเพียงหนุ่มชาวเลหน้าตารกรุงรังด้วยหนวดเคราเท่านั้น“มันก็เรื่องของพวกมึงไม่ใช่เหรอ กูไม่ใช่คนกรุง หรือคนที่เกี่ยวข้องกับใครที่นั่นแล้ว”“แม้ว่าลูกศรจะรอมึงอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้นหรือ”“มันไม่มีประโยชน์คนที่มีแต่ตัวอย่างกู คนเลวอย่างกูจะดูแลใครได้ อีกอย่างแม่ของเขาก็รังเกียจกูอย่างกับอะไรดี มึงพาคนของพวกมึงไปซะก่อนที่กูจะหมดความอดทน”ราเชนทร์ประกาศกร้าวมองนิโคลัสอย่างชิงชังแล้วก้าวเดินออกจากตรงนั้นไป แต่แล้วเท้าแกร่งเหยียบย่ำผืนทราย