LOGINShare
Chapter4
Last Updated:
2025-03-08 00:39:52ความรู้สึกแบบนี้เพิ่งเกิดขึ้นกับเขาครั้งแรก ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยผ่านการมีอะไรกับผู้หญิงมา ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขามีเยอะแยะ แต่กลับไม่มีใครทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านได้ขนาดนี้
ปึก! ปึก! ปึก!
“เจ็บ ฮึก... พอสักที...” มัดไหมร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย อยากจะผลักไสแต่ก็ทำไม่ได้เลย เมื่อแขนสองข้างถูกพันธนาการเอาไว้ด้วยเชือก มันรัดแน่นจนเจ็บราวกับกระดูกจะแตก
ปึก! ปึก! ปึก!
“พะ... พอสักที... ฮือ ๆ” เธอเอ่ยเสียงแหบพร่าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้ม ความเจ็บปวดที่เขากระทำรุนแรงต่อเธอมันเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ไหว ร่างกายของเธอเกร็งหนักมากกว่าเดิม
“พะ... อื้อ...” โจเซฟโน้มใบหน้ามาดูดดุนยอดประทุมถันของเธอ เขาตวัดลิ้นดูดเลียราวกับสัตว์ป่าหิวกระหาย เเละใช้ฟันขบกัดไปตามอกอวบของหญิงสาวจนแดงเถือก มัดไหมดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาฟันขบกัดไปตามอกอวบของเธอ
“กรี๊ดดด!! พอ... สักที ฮือ ๆ” เธอพยายามดิ้นรนเมื่อเขาใช้ฟันคมขบกัดไปตามเนื้อตัว โจเซฟใช้มือรั้งท้ายทอยของเธอ ก่อนจะบดริมฝีปากลงบนปากเรียวเล็กอวบอิ่มของหญิงสาว
“อื้อ” มัดไหมพยายามเบือนหน้าหนี เพราะรังเกียจสัมผัสที่เขากระทำต่อเธอ แต่โจเซฟกัดปากของเธอจนเลือดไหล จนทำให้มัดไหมยอมอ้าปาก
เขาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาวเพื่อละเลียดชิมรสหวานจากริมฝีปากบาง มือของชายหนุ่มลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธอ แต่เอวสอบของเขายังคงทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน เขาจูบเร่าร้อนรุนแรงและป่าเถื่อน เขาจูบเธออย่างจาบจ้วงอย่างเอาแต่ใจ
ปึก! ปึก! ปึก!
“ฮึก... พอสักที” เธอเอ่ยคำอ้อนวอนทันทีเมื่อเขาผละจูบออก แต่เขาไม่หยุดกระแทกกระทั้น เขาเริ่มจังหวะเอวสอบให้เร็วมากกว่าเดิม
“อ๊า...” โจเซฟเชิดหน้าครวญครางเขาจับสะโพกเธอแน่น ๆ พร้อมกับกระหน่ำความเป็นชายใส่เธอไม่หยุดหย่อน
ปึก! ปึก! ปึก!
“ได้โปรด... ฮึก! พอสักที... ฮือ ๆ” เธอพยายามดิ้นรนครั้งสุดท้ายแต่เหมือนมันจะไม่ได้ช่วยอะไร ยิ่งเธอพยายามดิ้นรนเขาก็ยิ่งรุนแรงกับเธอ เอวสอบของเขายังคงกระแทกความเป็นชายใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งจนรู้สึกอยากจะอาเจียน
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“อ๊า...” โจเซฟเชิดหน้าครวญครางตอนนี้เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที เขากระแทกเร็ว ๆ รัว ๆ
“อ๊า” เขากระตุกเกร็งพร้อมฟุบลงอกอวบของเธอ เขาปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในตัวหญิงสาวทุกหยดหยาด
“เวรแล้วไงกูลืมใส่ถุง แต่ช่างแม่ง! เพราะยังไงมึงก็ตายอยู่ดี” เขาเอ่ยเสียงเย็นเฉียบพร้อมแกะเชือกที่มัดมือของหญิงสาวออก
มัดไหมนอนร้องไห้หายใจรวยรินมองหน้าเขา แม้เขาจะแกะพันธนาการออกแล้ว เธอไม่มีเรี่ยวแรงจะดิ้นรนหรือลุกขึ้นด้วยซ้ำ
“อ๊ะ!! อย่าทำมัด ฮื่อ... พอได้แล้ว”
“มีสิทธิ์อะไรมาสั่งกู” โจเชฟพลิกร่างเธอนอนคว่ำพร้อมกับยกสะโพกของเธอขึ้น ร่างกายของเธอตอนนี้มันเจ็บปวดจนไม่มีเรี่ยวแรง เขาสอดแกนกายขนาดใหญ่พร้อมกับกระแทกจากทางด้านหลัง
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“พะ... พอสักที” เธอเอ่ยอ้อนวอน มันไม่มีความรู้สึกเสียวซ่านเลยสักนิด การกระทำของเขามันมีแต่ความป่าเถื่อน รุนแรง เธอใช้มือกำผู้ปูที่นอนเอาไว้แน่น เลือดผสมกับน้ำรักของเขาไหลลงมาตามเรียวขาของเธอ
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“ฮื่อ ๆ พอสักที มัดไม่ไหวแล้ว ได้โปรด ฮือ ๆ”
“อ๊า... เสียวดีจัง” เขากระแทกกระทั้นรุนแรง มือหนาจับสะโพกงอนงามพร้อมถาโถมแรงกายใส่เธอ เพิ่งรู้ว่าครั้งแรกมีดีแบบนี้นี่เอง
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“อ๊า... ซี๊ด!!”
“พอสักที ฮือ ๆ” เธอเอ่ยเสียงสั่นปนสะอื้น ขอบตาของเธอบวมช้ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ความเจ็บปวดที่ทำกระทำต่อเธอมันรุนแรงจนจะรับไม่ไหวอีกแล้ว
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
อ๊า” โจเซฟกระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยสายธารน้ำรัก เขาถอดแกนกายออกจากรูสวาทของเธอ จากนั้นก็เดินไปหยิบปืน มัดไหมค่อย ๆ พลิกกายนอนหงาย เธอจ้องมองหน้าเขาทั้งน้ำตา และอีกไม่นานเขาคงจะมอบความตายให้แก่เธอ
“มึงตายซะเถอะ นี่คือจุดจบของคนที่คิดโกงของกู”เขาเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับหันปลายกระบอกปืนไปที่เธอ
“....” ไร้คำพูดใด ๆ เปล่งออกมาจากปากของมัดไหม ต่อให้อ้อนวอนเขาก็ไม่สนใจที่จะปล่อยเธอไป การกระทำเลวทรามที่เขากระทำต่อเธอ ย่ำยีความเป็นคนของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า มันยิ่งกว่าตายเสียอีก เธอหมดแรงที่จะต่อสู้หรืออ้อนวอนเขาแล้ว ในเมื่อเขายัดเหยียดความตายให้กับเธอ เธอก็คงต้องรับมัน แม้จะไม่เต็มใจก็ตาม เธอหมดแรงจะสู้เขาแล้ว
“ตายซะเถอะ!! ไปรอพี่มึงในนรก เดี๋ยวกูจะส่งมันตามไป” เขาเอ่ยเสียงเหี้ยมพร้อมเหนี่ยวไกปืน
แม้จะได้พรหมจรรย์และเป็นผู้ชายคนแรก เขาก็ไม่ได้สงสารผู้หญิงตรงหน้าเลยสักนิด เขามองเธอด้วยแววตาเฉยชา เเละพร้อมจะปลิดชีพคนที่มันโกงเขา
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นคนโกง แต่เธอคือน้องสาวของคนที่โกงของเขา ชายหนุ่มไม่เคยปล่อยให้คนทรยศมันรอด ผู้หญิงคนนี้ก็เช่นกัน เขาจะมอบความตายให้เธอไปรอพี่ชายในนรกแล้วกัน
“ตายก็ดี ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ต่างจากตาย” เธอเอ่ยอย่างแผ่วเบาพร้อมกับหลับตาลง ในเมื่อเลือกอะไรไม่ได้ เธอต้องยอมรับมัน
“ปัง!!”
“กรี๊ดดด!!”
โจเซฟลั่นกระสุนใส่มัดไหมทันที กระสุนเฉียดหัวเธอไม่ถึงคืบ มัดไหมได้แต่เก็บความกลัว และเคียดแค้นไว้ในใจ เขามันคนเลวคนใจร้าย เขามันไม่ใช่คน เพราะเขาไม่เห็นใจใคร เขามันสัตว์ป่าที่พร้อมจะเข่นฆ่าเธอ
ร่างกายของหญิงสาวสั่นเทาเพราะเธอสะอื้นร่ำไห้ เธอทั้งโกรธทั้งกลัว แม้จะกลัวมากแค่ไหน อยากจะไปให้พ้นมากเท่าไร เธอก็ไม่มีแรงลุกขึ้น เธอได้แต่นอนร้องไห้อยู่บนเตียง พร้อมขดตัวซุกหน้ากับหมอน
“ฮึก... ฮือ ๆ”
“ถึงกับตัวสั่นเลยเหรอ เมื่อกี้แค่ลองปืน หึ!!” โจเซฟเอ่ยเสียงเย็นเฉียบ พร้อมกับเล็งปืนไปที่ร่างของหญิงสาวอีกครั้ง แต่มัดไหมไม่ดีดดิ้นหรืออ้อนวอนเขา หญิงสาวกลับร้องไห้อยู่บนเตียง เธอรู้สึกหมดหวัง เพราะพยายามเท่าไหร่ ก็ไม่รอดพ้นอยู่ดี
“ฮึก... ฮือ ๆ”
“ไม่ต้องกลัว ตายไปก็ไม่ต้องกลัวอะไรเเล้ว”
ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูอยู่ด้านขึ้น โจเซฟขมวดคิ้วเป็นปม ก่อนจะดึงผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนร่างเอาไว้หลวม ๆ แล้วเดินไปเปิดประตู
“มีอะไร?” โจเซฟเอ่ยถามอย่างหงุดหงิดกับลูโซ่ พร้อมกระชับผ้าเช็ดให้แน่นขึ้น เพราะผ้าเช็ดตัวของเขาอยู่ในสภาพหมิ่นเหม่
“เสี่ยตู่มาครับนาย”
“แล้วไง กูยังเคลียร์กับน้องคนขี้โกงไม่จบ”
“เสี่ยเขาต้องการคุยเรื่องของล็อตใหญ่ด้วย นายจะเอายังไง”
“ก็ไม่เอาไง”
“แล้วของ40ถุงที่เราต้องให้เสี่ยตู่ นายจะว่าไงครับ ถ้าเราเอาของ ๆ เราให้ก่อน เราขาดทุนยับเยินเลยครับนาย แม้ว่าหัวเชื้อนั้น ถึงเราจะผลิตเองที่เกาะก็ตาม”
“มันไม่ใช่สิ่งที่กูต้องชดใช้ให้มัน”
“แต่เสี่ยตู่ต้องการของ”
“แล้วยังไง จะให้ไปตามเอากลับมาจากไหนล่ะ รู้ว่าขาดทุนแต่จะให้ทำยังไง กูผิดเองที่ไว้ใจไอ้ภัทร เพราะมันไปรับของมาให้เราหลายปี”
ภัทรเป็นคนที่รับของมาจากท่าเรืออีกทอดหนึ่ง เมื่อก่อนเขาก็ให้ลูกน้องทำ แต่เมื่อภัทรมาของานทำ เขาเลยให้รับของจากท่าเรือมาส่งแค่นั้น ภัทรไม่เคยไปที่เกาะแห่งนั้น มีหน้าที่แค่รับของมา
และไม่ใช่แค่ภัทรคนเดียวที่ทำงานนี้ ลูกน้องเขาก็ทำเหมือนกัน เห็นว่าเดือดร้อนเลยช่วย แต่ไม่คิดว่ามันจะกล้าทรยศเขาแบบนี้
“แล้ว...”
“และกูไม่จำเป็นต้องเอาของ ๆ เราให้ไอ้ตู่ด้วย ของที่เกาะไข่มุกก็ใช่ว่าจะผลิตทัน กูไม่ให้ลูกน้องที่นั่นส่งมาอีกแน่ เพราะที่ส่งมามันพอดีแล้ว จะมาผิดพลาดก็แค่คนที่เราให้ไปเอามาให้”
“ผมรู้ว่านายคิดอะไรอยู่ ผมว่านายไปเคลียร์กับเสี่ยตู่เอง เรื่องของผมว่าเราเคลียร์กันก่อนจะดีกว่า”
“เดี๋ยวกูไปเคลียร์เอง มึงล็อคประตูอย่าให้มันออกมาได้ กูจะไปใส่เสื้อผ้าก่อน” โจเซฟเอ่ยพร้อมกับปรายตามองร่างที่นอนคุดคู้อยู่บนเตียง เขาถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องนั้น
มัดไหมค่อย ๆ หยัดกายลุกขึ้นจากเตียงด้วยความยากลำบาก เธอพยายามก้าวขาลงจากเตียง ขาของเธอมันสั่นไปหมด น้ำขาวขุ่นผสมกับเลือดไหลลงมาตามเรียวขา เธอใช้มือกุมท้องเอาไว้เพราะตอนนี้มันเจ็บไปหมดช่องท้อง
“ฮึก! ฮื่อ” ความเจ็บปวดถูกกลั่นกรองเป็นหยาดน้ำตาเม็ดใสๆไหลริน ราวกับเม็ดฝนโปรยปราย ความเจ็บปวดที่เธอได้รับตอนนี้ไม่ต่างจากตาย เพราะศักดิ์ศรีความเป็นคนถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว เธอพาร่างอันบอบช้ำของเธอไปหาเสื้อเชิ้ตตัวเก่าๆ ฝุ่นเกาะเกรอะกรังเพราะน่าจะไม่ได้ใช้งานมานาน
เธอใช้มือสั่นเทาหยิบเสื้อเชิ้ตตัวนั้นมาใส่ เพื่อปกปิดร่างกายเปลือยเปล่า ถึงจะตายก็ขอตายแบบมีอาภรณ์ปิดบังกายก็ยังดี
“ฮื่อๆ... พี่ภัทร พี่มาทำเรื่องบ้าอะไรกับพวกคนเลวพวกนี้ ฮื่อ ๆ ตอนนี้พี่จะเป็นยังไงบ้าง ฮื่อ ๆ” เธอร้องไห้ พร้อมกับขดตัวร้องไห้อยู่ข้างตู้ ถ้าไม่มีเรื่องบ้าบอนี้ เธอคงใช้ชีวิตปกติ ไม่ต้องมาเจอเรื่องราวแย่ ๆ แบบนี้
“ว่าไงเสี่ยตู่ โจเซฟเอ่ยถามพร้อมกับกอดอกมองเสี่ยตู่ ที่นั่งจิบไวน์อยู่ตรงโซฟาอย่างอารมณ์ดี โจเซฟเป็นฝ่ายเปิดประเด็นก่อนเลย เพราะเขาไม่ชอบที่จะทำอะไรยืดเยื้อ เขาหย่อนกายนั่งลงโซฟาตรงข้ามเสี่ยตู่ทันที
“ผมไม่ว่าไง จะมาคุยเรื่องของล็อตใหญ่ และของอีก40 ถุง มันคือหัวเชื้อชั้นดี ผลิตยาP หัวเชื้อในถุงพวกนั้น ผลิตได้ไม่รู้กี่สิบล้านเม็ด”
“แล้วถ้ากูจะบอกว่า.....” เขาเว้นวรรค แล้วหยิบบุหรี่ราคาแพงมาสูบ พร้อมกับพ่นควันขาวคลุ้ง ไม่ยี่หระกับสายตาเสี่ยแก่ ๆ ที่จ้องหน้าเขาอยู่
“ว่าอะไร!!” เสี่ยตู่ชักสีหน้าไม่พอใจ เมื่อได้เห็นท่าทางของมาเฟียรุ่นลูก เขาไม่เคยชอบโจเซฟเลยสักนิด ที่ยังเสแสร้งทำดีเพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจเท่านั้น และมาเฟียรุ่นลูกของเขาเองก็ไม่ได้ชอบขี้หน้าเขาเช่นกัน เสี่ยตู่รู้ดีว่าถ้าเกิดพลาดพลั้งไป หรือทรยศหักหลัง ต้องโดนมาเฟียหนุ่มเล่นงานปางตายแน่นอน
“มีคนโกงของ”
“มีคนโกง แต่ผมจ่ายเงินไปแล้วนะ แล้วจำนวนเงินมันมากมายมหาศาล เพื่อซื้อหัวเชื้อไปผลิตยาP ถ้าคุณไม่หามาให้ ผมเองก็ไม่ไว้หน้านายเหมือนกัน”
“มึงคิดว่ากูกลัวคำขู่มึงเหรอ!!” โจเซฟหรี่ตามองชายสูงอายุด้วยแววตาดุดัน
“แล้วความเสียหายครั้งนี้ใครจะรับผิดชอบ” เสี่ยตู่เอ่ยพร้อมกับจ้องมาเฟียหนุ่ม เอาจริง ๆ แค่ได้เห็นโจเซฟพูดแบบนี้เขาก็ไม่กล้างัดข้อแล้ว เพราะครอบครัวของโจเซฟ เป็นมาเฟียทั้งบ้าน ถ้างัดข้อด้วยมีแต่เขาที่บรรลัย ถึงจะอยากฟาดฟันคนตรงหน้ามากเท่าไหร่ เขาก็ไม่เสี่ยงอยู่ดี
“แต่ที่แน่ ๆ ไม่ใช่กูที่ต้องรับผิดชอบแน่นอน” โจเซฟเอ่ยเสียงพร้อมกับตวัดสายตาคม จ้องมองเสี่ยตู่ ก่อนจะอัดบุหรี่เข้าปอดอีกครั้ง
Related chapters
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter5
“ผมต้องการเจอหน้าคนทรยศ คน ๆ นั้นมันอยู่ไหน?” “เอาเป็นว่ากูยกมันให้มึง ผู้หญิงคนนี้สวย คงถูกใจมึงแน่นอน” “ถ้าจะบอกว่าผมไม่ต้องการ ผมจะได้เงินผมคืนไหม?”“กูยังยืนยันคำเก่าว่าไม่...” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ พร้อมกับกระดกไวน์เข้าปาก ส่วนมืออีกข้างถือบุหรี่อยู่ เขาอาจจะเป็นคนใจร้ายคนเลว แต่เขาไม่มีความจำเป็นต้องสงสารใคร“ผมเลือกอะไรได้บ้าง? มีให้เลือกบ้างไหม?”“มีให้เลือก”“อะไร?”“ระหว่างเอากับไม่เอาแค่นั้น เพราะถ้าไม่เอา กูก็ฆ่ามันตายอยู่ดี”“งั้นตกลง ผมจะเอาผู้หญิงคนนั้นไป” “หึ” โจเซฟหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วทิ้งบุหรี่ลงพื้น พร้อมกับใช้เท้าขยี้มันอย่างไม่ไยดีโจเซฟเปิดประตูเข้าไปในห้อง พร้อมกับกวาดสายตาคม มองหาร่างบางของมัดไหม เขากระตุกยิ้มที่มุมปากทันที เมื่อเห็นเธอหลบเขาอยู่ที่ข้างมุมตู้ เขาเข้าไปแล้วกระชากร่างบางเหวี่ยงมาที่พื้นกลางห้อง“กรี๊ดด!!! ฮึก!! ไอ้คนเลว ฮื่อ ๆ” “เลวเหรอ กูยอมรับ อย่าลืมนะว่าคนเลวแบบกู เอามึงบนเตียงนั้น กูจะบอกว่ามึงต้องไปอยู่กับเสี่ยตู่ ตอนนี้กูไม่ฆ่ามึงแล้ว ไปอยู่กับพ่อค้ายา เขาจะเอามึงไปทำอะไรจากนี้ก็แล้วแต่เขา” “ฆ่าฉันให้
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter6
“เจ็บไหม” ผินทายาตามรอยเขียวช้ำ ตรงไหนที่เป็นแผล พวกเธอก็ช่วยทำแผลให้ “เจ็บที่ใจมากกว่า ฮึก! เกลียดคนสารเลว ที่ย่ำยีมัด เขามันไม่ใช่คน เขามันคือปีศาจร้ายในร่างคนมากกว่า ฮึก!” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น หยดน้ำตาที่แห้งเหือดไปไม่นาน กลับมาไหลรินอีกครั้ง เรื่องแบบนี้ ต่อให้พยายามทำใจ มันก็ทำไม่ได้หรอก ใจของเธอยังหวาดกลัว และบอบช้ำจากคนสารเลวที่ทำร้ายเธอ“เข้มแข็งเอาไว้มาก ๆ พี่เชื่อว่ามัดไหมจะผ่านไปได้ ทุกอย่างจะดีขึ้น รวมทั้งใจของมัดไหมเองเช่นกัน เมื่อมัดไหมไม่ได้อยากมาเป็นนายหญิงของที่นี่ พวกพี่ก็เบาใจ พวกพี่ๆจะช่วยกันช่วยเหลือมัดไหมให้ถึงที่สุด แม้จะช่วยตรง ๆ ไม่ได้ พวกพี่จะช่วยทางอ้อมแล้วกัน” “ขอบคุณมาก ๆ คะพี่” “อย่าร้อง เข้มแข็งให้มากแล้วมันจะผ่านไป น้ำตาที่เราเสียไปตอนนี้เพราะใคร เราต้องทำให้คน ๆ นั้นเจ็บกว่าเราเป็นร้อยเท่า ความเจ็บปวดในวันนี้ อย่าได้ลืมมัน จำเอาไว้ใส่หัวใจไว้เตือนตัวเอง”“ค่ะพี่ ไปหานายหญิงกันเถอะ”“ใครว่ากูจะให้มันไปหาอีชบา พวกมึงออกไปให้พ้น!!” เสียงเข้มดังขึ้นจนเธอสะดุ้ง ความหวาดกลัวเกาะกินหัวใจของเธออีกครั้ง มองร่างชายสูงวัยที่เดินเข้ามา
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter7
หลังจากที่มัดไหมใส่เสื้อผ้าแล้ว ผินกับพิมพ์รีบพาเธอมาส่งหน้าปากซอยทันที ถึงเสี่ยตู่จะถูกนายหญิงชบาเล่นงานอย่างหนัก พวกเธอรู้ดีว่าคนอย่างเสี่ยตู่ไม่มีทางหยุดเรื่องนี้แน่นอน เสี่ยตู่ทั้งค้ายา ทั้งส่งผู้หญิงไปขายในซ่อง ความเลวของเสี่ยคนนี้เลวไม่มีที่ติ ถ้าไม่รีบพาไปคนที่จะซวยคือมัดไหมนั่นเอง ถึงฉัตรชบาช่วยเธอครั้งนี้ได้ ถ้ามีคราวหน้าเสี่ยตู่ต้องเอาผู้หญิงน่าสงสารคนนี้ไปขายที่ซ่องเป็นแน่“พี่มาส่งได้แค่นี้ มัดไหมต้องไปรอรถที่ฝั่งนั่น ระวังตัวด้วย พวกพี่ไม่อยากให้ลูกน้องของนายหญิงไปส่ง เพราะถ้ารู้ว่ามัดไปอยู่ที่ไหน เสี่ยตู่ต้องตามไปแน่นอน”“ค่ะพี่ มัดขอบคุณพวกพี่ ๆ ทั้งสองมาก ๆ นะคะ ฝากบอกนายหญิงพวกพี่ด้วยว่ามัดขอบคุณ”“ไม่เป็นไรนายหญิงเป็นคนดี นายหญิงไม่ชอบให้ผู้หญิงถูกผู้ชายทำร้าย แต่ถ้าเสี่ยตู่มีอีหนูแล้วผู้หญิงคนนั้นเต็มใจนายหญิงไม่ว่าเลย แต่ถ้าเสี่ยตู่ย่ำยีทำร้ายคนที่ไม่เต็มใจ นายหญิงจะสั่งสอนเสี่ยให้ถึงที่สุดเลยทีเดียว”“ทำไมตอนแรกที่ถึงถามว่า มัดจะมาเป็นนายหญิงของที่นี่ มันไม่เคยอยากไปเลยสักนิด มันเพราะอะไรคะพี่”“เสี่ยตู่เคยย่ำยีนายหญิงมาก่อน ตอนนั้นนายหญิงไม่เต็มใจเลยสักนิด ทุกสิ่
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter9
@ผ่านไปอีก2อาทิตย์เหมือนคำอ้อนวอนภายในใจของเธอมันจะเป็นผล หลังจากที่มีเรื่องเลวร้ายกับคนเลว ๆ คนนั้น เธอก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเธอแล้ว เพราะถ้าเธอเจอเขาอีก เธอจะยิ่งหวาดกลัวเขามากกว่าเดิม เวลานี้แผลในใจเธอเริ่มดีขึ้นมาก การที่ไม่พบเจอเขามันเป็นอะไรที่ดีที่สุด เธอคงไม่นำพาชีวิตของเธอ ไปเจอเขาอีกแน่นอน เธอกับเขาจะเป็นแค่คนที่เคยพบเจอกันเท่านั้น ส่วนพี่ชายเธอหายไปเลยตั้งแต่วันนั้น ในใจเป็นห่วงมากๆ พี่เธอเคยหายไปแบบนี้ไม่ใช่ว่าพึ่งเคย เธอเคยได้ยินคนเลวคนนั้นขู่จะฆ่าพี่เธอ ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี ใจเธอได้แต่ภาวนาให้พี่ชายของเธอปลอดภัย“ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้น มัดไหมวางไม้ถูพื้นไว้ เธอเลือกที่จะทำตัวไม่ให้ว่าง เพื่อที่เธอจะได้ไม่คิดถึงเรื่องเลวร้ายนั้น เธอต้องก้าวผ่านความเจ็บปวดนั้นไปให้ได้ อีกไม่นานเธอจะรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม เธอเดินไปเปิดประตู เป็นพายยืนยิ้มแฉ่งให้เธออยู่ ในมือของเธอมีกล่องใส่อาหาร3ใบ“มีของกินมาฝาก” พายเอ่ยพร้อมกับแทรกตัวเดินผ่านเข้าไปในบ้าน อย่างถือวิสาสะ “มาแต่เช้าเลยนะ!!” มัดไหมเอ่ยพร้อมกับเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter10
มัดไหมรีบเดินออกมาจากห้องนั้น มือไม้เธอสั่นไปหมด กลัวไปหมดกลัวเขาทำร้ายเธออีก เหมือนที่เคยทำ เธอเดินมานั่งเก้าอี้หน้าซีด ๆ“เป็นไรเปล่ามัด หน้าซีดจัง ไม่สบายหรือเปล่า?”“ปะ... เปล่าค่ะ” เธอเอ่ยปฏิเสธ พร้อมกับส่ายหน้าไปมา “แล้วไป นึกว่าไม่สบาย เออ!! พอดีพี่เกล้าลืมจัดโซดาเพิ่มให้แขกห้องเมื่อกี้ เอาไปให้อีกครั้งได้ไหม?”เกล้าเอ่ยกับมัดไหมที่นั่งหน้าซีด ๆ อยู่“มะ... ไม่ค่ะ มัดไม่ไป” เธอเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับมองหน้าเกล้า“เดี๋ยวเจ้ให้คนอื่นไปเสิร์ฟ ส่วนมัดไปเสิร์ฟโต๊ะนั้นให้เจ้หน่อย บรรดาพวกเพื่อน ๆ เจ้เอง ถ้าเขาขอให้นั่งด้วย มัดก็นั่งกับพวกเขา ช่วยชงเหล้าช่วยบริการให้เจ้ด้วย”“แต่เจ้คะ” มัดไหมทำสีหน้าหนักใจ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยไปนั่งชงเหล้าให้ลูกค้า แต่เธอชอบเสิร์ฟแล้วมานั่งตรงนี้มากกว่า ไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับลูกค้ามากนัก“เพื่อเงิน เก็บตังค์ให้ได้เยอะ ๆ มีแฟนรวย ๆ สักคน ก็พอใจแล้ว ชีวิตผู้หญิงแบบเรา อย่าซีเรียสเราไม่ได้ขายตัวสักหน่อย รีบไปเถอะอย่าให้ลูกค้ารอนาน พายเองไปชงเหล้ารออยู่โต๊ะนั้นแล้ว พอดีเจ้ให้คนอื่นไปเสิร์ฟห้องวีไอพีแทนพาย เลยให้พายไปชงเหล้ารอ ไปช่วยดูแลช่วยด้วย เจ้เพิ่
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter11
“ผับปิดแล้ว มัดจะไปช่วยทุกคนเก็บร้านก่อนนะคะ” “เลิกงานแล้วให้พวกพี่ ๆไปส่งไหม?” “ไม่ต้องหรอกค่ะ มัดกับพายกลับด้วยกันได้” “กลับเองจะดีเหรอ? ผู้หญิงกลับบ้านดึก ๆ ดื่น ๆ อันตรายมาก ๆ เลยนะ” จอมพลเอ่ยพร้อมกับมองหน้ามัดไหม“ให้พวกพี่ ๆ ไปส่งดีกว่า ไม่อันตรายด้วย” จอมทัพเอ่ยเสริม“นั่นนะสิ พวกพี่ไปส่งดีกว่า น้องพายว่าไงครับ ให้พวกพี่ไปส่งดีกว่า รับรองปลอดภัยหายห่วง” เจนภพเอ่ยพร้อมกับส่งยิ้มให้พาย“จะไม่ปลอดภัยเพราะพี่ไปส่งนี่แหละ” พายเอ่ยก่อนจะหัวเราะเบาๆ เธอเริ่มเก็บแก้วโดยมีชายทั้งสี่คนช่วยเก็บไม่ต่างกัน“พวกพี่ ๆไม่ต้องช่วยหรอกค่ะ กลับไปก่อนเลย”“ตกลงไม่ให้พวกพี่ไปส่งใช่ไหม?” จอมพลเอ่ย“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวพวกมัดกลับเอง ขอบคุณมาก ๆ นะคะ”“อืม งั้นพวกพี่กลับก่อน พรุ่งนี้จะมาเที่ยวไหม เงินที่ได้ไปเก็บไว้ดี ๆ ส่วนนี้พี่ให้ต่างหาก” จอมพลเอ่ยพร้อมกับยัดมือจำนวนหนึ่งใส่มือของเธอ“มัดไม่เอาค่ะ” เธอพยายามเอาเงินคืนจอมพล“พี่ไม่ได้ให้ฟรี พี่ได้ของแลกเปลี่ยนแล้ว อย่าลืมรับโทรศัพท์นะ เดี๋ยวพี่โทรหา” จอมพลเอ่ยกับมัดไหม พร้อมกับฉีกยิ้มให้เธอ รอยยิ้มของเขามันทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจอย่างประหลาด
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter12
“ปล่อยให้มึงไปแรดกับผู้ชายคนอื่นน่ะเหรอไม่มีทาง!!”“นายมีสิทธิ์อะไรมายุ่ง ฮึก! นายทำร้ายมัดยังไม่พอหรือไง ฮื่อ ๆ” เธอปล่อยโฮออกมามากกว่าเดิม เธอต้องทำอย่างไรถึงจะหลุดพ้นคนตรงหน้าไปได้ เธอกับเขาไม่เจอกัน 2อาทิตย์ ทุกอย่างกำลังจะดีอยู่เเล้ว ทำไมเธอต้องมาเจอเขาอีกครั้ง“สิทธิ์เหรอ คนอย่างมึงถามหาสิทธิ์อะไร? ในเมื่อกูเป็นมากกว่านั้น” เขาเอ่ยเสียงเรียบ มองหน้าเธอด้วยใบหน้าเรียบเฉย เธอไม่อาจจะคาดความรู้สึกของเขาได้เลยในตอนนี้ “มากกว่านั้น หมายความว่าไง ฮึก!” เธอเหวใส่อย่างเหลืออด เขามันคนใจร้ายที่ก่อกวนเธอไม่ยอมเลิก ทั้งที่ทุกอย่างกำลังจะดีอยู่แล้ว“กูคือเจ้าชีวิตมึงไง” โจเซฟเอ่ยเสียงเรียบพร้อมจ้องหน้าของมัดไหม นัยน์ตาคมคู่นั้นของเขากำลังทำให้เธอกลัว มือไม้ของเธอมันสั่น จนต้องกำเอาไว้แน่น หยาดน้ำตาสีใสไหลรินอาบแก้มราวกับเม็ดฝนโปรยปราย “นายมันบ้า!! ฮื่อ ๆ นายยกมัดให้คนอื่นแล้ว ตอนนี้มัดคือคนของเสี่ยตู่ ส่วนนายไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายอะไรกับมัดทั้งนั้น คนสารเลวแบบนายกลับไปที่ ๆ นายมาซะ” “มึงมีสิทธิ์อะไรมาไล่กู” เขาปรี่เข้ามาบีบแก้มเธอแรง ๆ มัดไหมพยายามทุบตีเขาแต่ก็ไม่เป็นผล เขาเพิ่มแรงบี
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter13
“ไม่มีทาง”“งั้นพี่มึงก็ตาย” เขาเอ่ยเสียงเหี้ยม ก่อนจะผลักมัดไหมลงบนเตียง เขาจ้องมองร่างบางสักพักก่อนจะเดินไปที่ประตู“ลูโซ่ ไปฆ่าไอ้ภัทร” เขาเอ่ยเสียงเข้มบ่งบอกว่าเอาจริง เขาปรายตามองมัดไหมที่นั่งอยู่บนเตียง ก่อนร่างสูงจะเดินออกไปจากห้อง“ไม่นะ!! นายอย่าทำพี่ภัทรฮึก! ฮื่อ ๆ” มัดไหมวิ่งมาขวางโจเซฟเอาไว้ แต่เขาแทรกตัวเดินผ่านเธอไป เขาไม่สนใจไยดีกับคนตรงหน้าแล้ว ในเมื่อไม่ได้ก็ไม่เอาแค่นั้นเอง แต่มัดไหมไม่ยอมเข้ามาขวางเขาเอาไว้สุดฤทธิ์“ไปทำตามที่กูสั่ง” “ครับนาย”“อย่าทำพี่มัด ฮื่อ ๆ ขอร้อง ได้โปรด! อย่าทำพี่ชายมัด” มัดไหมประนมมือไหว้โจเซฟทั้งน้ำตานองหน้า แต่เขากลับไม่สนการกระทำของมัดไหมเลยสักนิด เขาไม่จำเป็นต้องสนความรู้สึกของใครด้วยซ้ำ “เรากลับกันเลยใช่ไหมนาย?” โฮเซ่เอ่ยถาม“อืม” โจเซฟเอ่ยพร้อมกับเดินหลบเธออย่างหงุดหงิด ทำไมต้องหงุดหงิดด้วย เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน“นายอย่าทำพี่ภัทร ฮื่อ ๆ อย่าทำร้ายพี่ชายมัด”“แล้วไง!! ทำไมกูต้องสนคำพูดของมึง” เขาเบี่ยงตัวหลบเธออีกครั้ง ก่อนจะรีบเดินออกมาจากบ้านด้วยความหงุดหงิด“นะ... นาย... ฮื่อ ๆ” “รีบเอารถออก” เขาเอ่ยเสียงเข้มกั
Last Updated : 2025-03-08
Latest chapter
เลห์หัวใจนายคนเลว ตอนพิเศษ3
ตอนเย็นของวันนั้น มัดไหมนั่งทานอาหารบนโต๊ะอาหารอย่างเงียบๆ วันนี้อาหารอร่อยถูกปากของเธอมากๆ โดยเฉพาะพวกอาหารทะเล สดมาก ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวใหญ่ ลูกหลานเต็มบ้าน ตระกลูนี้ใหญ่มากๆเลย คุณตานิโคลัสกับยายรสรินทร์ยังคงแข็งแรง ท่านดูยิ้มแย้มและมีความสุขเมื่อได้เห็นครอบครัวลูกหลานเหลนอยู่กันพร้อมหน้า โจฮานไปลากน้ำชามาได้สำเร็จพร้อมกับนั่งร่วมโต๊ะอาหารด้วยกัน ครอบครัวนี้อบอุ่นมากๆเลย“วิคเตอร์ หนูกินลองกินหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ดูสิ อร่อยมากๆเลย” โจเซฟแกะหอยพร้อมกับราดน้ำจิ้มให้ลูกชายตัวน้อย เด็กน้อยหน้าตาคมคายตั้งแต่เด็ก ได้ความหล่อมาจากเขาเต็มๆ ถ้ามีลูกสาวก็ขอให้สวยเหมือนมัดไหม แต่จะมีตอนไหนยังไม่รู้ ช่วงนี้เมียไม่ให้เข้าใกล้เลย โจเซฟคิดก่อนจะลอบถอนหายใจออกมา“ขอบคุณครับพ่อ!” วิกเตอร์ตักอาหารเข้าปาก พร้อมกับเคี้ยวตุ้ยๆ“กินเยอะๆนะ อยากกินอะไรขอให้บอกมา พ่อพร้อมที่จะจัดให้ลูกทุกอย่าง อยากได้อะไรก็บอกมาเลยนะลูก”“วิคเตอร์ดีจังที่ได้เป็นลูกคนเดียว เรากับน้องตีกันทุกวันเลย อยากเป็นลูกคนเดียวแบบวิกเตอร์จัง! จะได้มีคนเอาใจ จะได้มีคนถามว่าอยากได้อะไรพร้อมจะจัดให้ทุกอย่างบ้าง” ปั้นสิบพูดขึ้น“แ
เลห์หัวใจนายคนเลว ตอนพิเศษ2
โจเซฟรีบขับรถมาที่บ้าน เขารีบขึ้นไปห้องของตัวเอง แต่ก็ไม่เจอมัดไหม เขากวาดสายตามองไปรอบๆห้องเจอแต่ไม้แขวนผ้าอยู่บนเตียง เขารีบลนลานออกมาจากบ้านทันที เขาจะไม่ยอมให้เธอหนีเขาไปแน่ๆ ตอนนี้เธอต้องกำลังไปหาพี่ชายของเธอ และเขาจะไม่ยอมเสียเมียไปเด็ดขาดไม่ว่าเหตุผลใดๆก็ช่าง เขารีบบึ่งรถไปที่ร้านของพี่ชายเธอทันที“อ้าวโจเซฟ ไปไงมาไง” ภัทรเอ่ยขณะมองดูลูกน้องกำลังวิ่งวุ่นเสิร์ฟเครื่องดื่มให้ลูกค้า ที่นี่ทำเป็นแบบบุฟเฟ่ต์มีอาหารทะเลมากมายสดใหม่ ลูกค้าดูติดอกติดใจที่มากินที่ร้านของเขา“ผมมาหามัดไหม” โจเซฟกวาดสายตามองหาเมียรักแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา“มัดไม่ได้มา ไม่รู้ไปอยู่ไหน?!”“แล้วพอจะรู้ไหมว่าเธอไปอยู่ไหน?”“ไม่รู้!” ภัทรเอ่ยกับโจเซฟแล้วสนใจดูแลร้านต่อ เขาครุ่นคิดสักพักก่อนจะรีบขับรถไปบ้านใหญ่ เขารีบลงจากรถแล้วก้าวเท้ายาวๆเข้าไปในบ้าน“มัด!” เขาเรียกมัดไหมด้วยความดีใจ เมื่อได้เห็นเธออีกครั้ง เขาถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้หนีเขาไปที่ไหน ถ้าเขาหาเธอไม่เจอเขาคงเป็นบ้าแน่ๆ“ทำเรื่องงามหน้าอะไรไว้ล่ะโจเซฟ ลูกสะใภ้แม้ถึงเก็บกระเป๋าออกมาจากบ้าน” ณิรินเอ่ยถามบุตรชาย พร้อ
เลห์หัวใจนายคนเลว ตอนพิเศษ1
วันเวลาผ่านไปหลายปีโจเซฟนั่งคิดอะไรไปเรื่องพร้อมกับถอนหายใจออกมาแรงๆ ช่วงนี้เขากับมัดไหมแทบไม่ได้ข้องเกี่ยวกัน เพราะเขาทำตัวไม่ถูกเวลาที่อยู่กับเธอ มัดไหมเอาแต่งอนเขาไม่รู้ว่าเป็นอะไร ทำอะไรก็ขวางหูขวางตา ช่วงนี้เธอติดโทรศัพท์มาก ไม่สนใจเขาเลย แต่เธอก็ทำหน้าที่แม่ได้อย่างดีเยี่ยม แต่เรื่องบนเตียงช่วงนี้เธอไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้เลย ตั้งแต่คลอดวิกเตอร์แล้ว เขากับเธอก็ยังไม่มีตัวเล็กอีกเลย“มัดไปกินข้ากันไหม เฮียว่าเราไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันดีกว่า” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองมัดไหมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอตวัดสายตามองหน้าโจเซฟทันที“ไม่ไป!” เธอเอ่ยเสียงห้วนมองหน้าสามี ไม่ใช่ว่าเธองี่เง่าอะไร แต่ช่วงหลังสามีเธอดูขัดหูขัดตาเธอมากๆ“ไม่ไปก็ไม่ไป งั้นเฮียจะไปบ้านใหญ่” โจเซฟพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะมองหน้าของมัดไหม“ก็ไปสิ! หญิงสาวเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ มองตามแผ่นหลังของโจเซฟที่เดินไป สักพักก็ได้ยินเสียงรถยนต์ของโจเซฟแล่นออกไป เธอหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมากัด แล้วเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ช่วงนี้เธอต้องโปรโมทร้านช่วย ตอนนี้ลูกค้าเยอะมาก พี่ชายของเธอ เลยให้ช่วยโปรโมทลูกค้าจะได้เยอะกว่าเดิม พี่
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter55
ผ่านไปอีกหลายเดือนชีวิตของโจเซฟกับมัดไหมดำเนินไปเรื่อยๆ ตอนนี้เธอคลอดลูกออกมาเป็นผู้ชายชื่อวิคเตอร์ หลังจากเหตุการณ์ที่โดนเสี่ยตู่ระเบิดร้านคราวนั้น จนทำให้มัดไหมเสียโจเซฟไป เธอตระหนักแล้วว่า การไม่มีโจเซฟอยู่ในชีวิตมันเป็นอะไรที่เจ็บปวดในแต่ละวันเธอนั้นแทบจะไม่สามารถก้าวผ่านมันไปได้เลย ทุกๆวันมีแต่ความเจ็บปวดรวดร้าว การสูญเสียเขาไปมันทำให้เธอเจ็บปวดราวกับถูกเข็มนับล้านๆเล่มทิ่มลงไปที่หัวใจ จากนั้นก็เหยียบซ้ำๆเธอได้เขากลับมาแล้ว และเธอจะไม่ยอมเสียเขาไปเด็ดขาด“มัด ทำอะไร?” โจเซฟเอ่ยถามขณะที่ไปหยิบเสื้อของลูกชายตัวน้อยที่เขาซื้อมาจากห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง“เอาลูกเข้าเต้าค่ะ แล้วเฮียไปไหนมาคะ” มัดไหมเอ่ย พร้อมกับเขี่ยที่แก้มลูกชายตัวน้อยเบาๆอย่างรักใคร่ วันนี้ลูกชายของเธออยู่ในชุดหมีสีฟ้า ลายการ์ตูนน่ารักมาก“เฮียไปดูชุดให้ลูกกับมัดมา ดูสิ! มีแต่ชุดหล่อๆเลยเห็นไหม” โจเซฟชูชุดขึ้นให้มัดไหมดู มัดไหมถึงกับอมยิ้มกับท่าทางของเขา“เฮียนี่เห่อจังเลยนะคะ”“มันเรื่องธรรมดา ลูกคนแรกเฮียก็ต้องเห่ออยู่แล้ว เดี๋ยวมีอีก2-3คน เดี๋ยวเฮียก็เห่อน้อยลงเอง”“จะมากกว่าเดิมซะมากกว่านะสิ”“รู้ทันเ
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter54
“ใช่โจเซฟจริงๆใช่ไหมมัด พี่ไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม?” ภัทรเอ่ยขึ้นอย่างดีใจ พร้อมกับวางปลาหมึกลงบนโต๊ะ“พี่ไม่ได้ตาฝาด เฮียจริงๆค่ะ เฮียกลับมาหามัดแล้ว” มัดไหมพูดขึ้น วันนี้คือวันที่เธอมีความสุขในรอบหลายๆเดือน โจเซฟเหมือนหยาดน้ำฝนที่ชโลมหัวใจแห้งเหี่ยวของเธอ ให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง“พี่เมียไม่ได้ตาฝาดหรอกครับ ผมยังไม่ตายจริงๆ” โจเซฟยื่นมือมาจับแขนภัทรเบาๆ ภัทรใช้มือจับที่แขนของโจเซฟก่อนจะฉีกยิ้มด้วยความดีใจ“กูดีใจที่มึงกลับมาหาน้องกับหลานกู กูดีใจมากๆ”“คงไม่กีดกันผมกับมัดแล้วใช่ไหม?”“ไม่แล้ว กูยกให้เลย เอาเด็กขี้แยไปเลี้ยงเลย555 มึงไม่อยู่น้องกูร้องไห้ทุกวันเลยรู้ไหม? ดูแลน้องกูให้ดีๆ มัดไหมขี้แยอยู่ด้วย”“พี่ภัทรอะ” มัดไหมมองค้อนภัทร ก่อนจะสนใจกินหมูต่อ”“กินเยอะๆนะ เหลนตาจะได้แข็งแรง” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับคีบหมูให้โจเซฟกับมัดไหม“ขอบคุณครับตา ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง”“มันแน่นอนอยู่แล้ว”“หึ! กลับบ้านเจอดีแน่ๆ”... รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับจ้องหน้าสามี นิสัยแบบนี้มันน่าตีจริง ยอมรับในความร้ายกาจจริงๆ“แล้วพาสต้ากับลันตาล่ะ”“อยู่บ้าน ไม่ค่อยสบายกัน ลูกกินเถอะต่อไปนี้ขอให้ชีวิตลูก ครอ
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter53
ตัดมาที่ตอนเย็น มัดไหมเดินเข้าไปในร้านหมูกระทะของพี่ชายของเธอ โดยที่มีภัทรประคองเข้าไปในร้าน ภายในร้านถูกจัดอย่างสวยงาม ร้านสะอาดสะอ้าน ทั้งหมดก็ได้มาจากอนิสงฆ์จากครอบครัวของโจเซฟทั้งนั้น ครอบครัวนี้รวยมาก พร้อมจะบรรดาลทุกสิ่งทุกอย่างถ้าเกิดครอบครัวนี้พอใจ“นั่งก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะไปดูความเรียบร้อยก่อน” ภัทรเอ่ยขณะที่พามัดไหมไปนั่งเก้าอี้ เขาเองตื่นเต้นทุกครั้งที่มาร้านใหม่ ถึงแม้จะมาหลายครั้งก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี เขาไม่เคยมีร้านใหญ่โตแบบนี้มาก่อน“ค่ะ”“พี่ไปก่อนนะ นั่งเล่นอยู่นี่ก่อนแล้วกัน” ภัทรเดินไปหลังร้าน มัดมองไปรอบๆก่อนจะยิ้มออกมาเบาๆ ถึงโจเซฟจะตายไปแล้ว ครอบครัวของเขาก็ยังช่วยเหลือเธอกับพี่ชายตลอด ไม่เคยให้ลำบากเลย“มัด ไปร้องเพลงกัน” พายพูดขึ้น ตอนนี้ในร้านยังไม่มีลูกค้ามา นักดนตรีเองก็พร้อมแล้ว“ไม่ค่ะ!” เธอรีบปฏิเสธทันที“พายเคยฟังมัดร้องเพลง มัดเป็นคนร้องเพลงเพราะมากๆ พายไม่ได้ฟังนานแล้ว พายอยากฟังมัดร้องเพลงมากเลยนะ“มัดยังไม่มีกะจิตกะใจร้องเพลงหรอกนะพาย พายก็รู้ว่ามัดกำลัง...”“เอาน่า ร้องสักเพลงนะ ลูกค้ายังไม่มา ร้องประเดิมเปิดร้านเลย” พายประคองมัดไหมมา
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter52
ผ่านไปอีก1สัปดาห์มัดไหมที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียงอย่างหนัก เธอนอนคุดคู้กอดเข่าตัวเองเอาไว้ มันต้องไม่ใช่เรื่องจริง ทุกอย่างกำลังดีอยู่แล้ว ทำไมถึงเกิดเรื่องแย่ๆแบบนี้ด้วยเธอไม่ยอมรับว่าโจเซฟตาย เพราะมันไม่ใช่ความจริง เธอไม่เชื่อ ทุกอย่างมันคือเรื่องโกหก“มัด หมอให้กลับบ้านได้แล้วนะ เรากลับบ้านกันเถอะ” ณิรินเอ่ยกับมัดไหม แต่คนบนเตียงกลับไม่สนใจคนที่เอ่ยถามเลยสักนิด เธอยังคงร้องไห้อยู่แบบนั้น“ฮึกๆเฮีย ไหนบอกว่าจะไม่ทิ้งมัดไง ทำไมเฮียถึงใจร้ายแบบนี้ ฮื่อๆ” เธอร้องไห้คร่ำครวญออกมาอย่างน่าเวทนา ถ้าเธอรู้ว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้ เธอจะไม่ปล่อยให้เวลามันสูญเปล่าไปเลย เธอจะใช้ชีวิตกับเขาอภัยให้เขาและมองข้ามสิ่งร้ายๆที่เขาเคยทำให้เธอ พอเขาจากไปเธอเองก็ได้รู้หัวใจตัวเอง โจเซฟคือคนที่เธอรัก และไม่มีใครสามารถมาแทนที่เขาได้“กลับเถอะมัด ไปส่งโจเซฟกัน พรุ่งนี้ครอบครัวแม่จะเผาโจเซฟแล้วนะ ไปส่งพี่เขาครั้งสุดท้ายกัน“ฮึกๆ” มัดไหมค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นอย่างเลื่อนลอย เธอใช้มือเรียวสั่นระริกปาดน้ำตาตัวเอง” เฮียใจร้าย ไหนบอกว่ารักมัดกับลูกไง ฮึก!”“หนูต้องเข้มแข็ง หนูต้องสู้นะมัดไหม”“หนูไม่รู้จะเริ่มย
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter51
“มัด”“…”“มัด”“….”“มัดไหม”“อื้อ” มัดไหมค่อยๆลืมตาขึ้นมอง ไฟภายในห้องเปิดสลัวๆ เป็นร่างคุ้นเคยยืนอยู่ปลายเตียง เธอพยายามเพ่งมองแต่ก็เห็นหน้าไม่ชัด อีกอย่างเขาก็ยืนอยู่ไกล แต่ถึงเขาจะยืนอยู่ไกล เธอก็รู้ว่าเขาเป็นใคร เธอมั่นใจว่าเป็นเขา“เฮีย! เฮียใช่ไหม ฮึกๆใช่เฮียใช่ไหม” เธอปล่อยโฮออกมาทันที พยายามลุกขึ้นนั่ง“ใช่” ชายตรงหน้าพูดเบาๆน้ำเสียงเยือกเย็นจนชวนขนลุก แต่มัดไหมไม่สนใจความเจ็บ เธอพยายามลุกขึ้นนั่งจนนั่งได้สำเร็จ“โอ๊ยยยย” มัดไหมกุมหัวไหล่ตัวเองเบาๆ โจเซฟเดินมาใกล้ๆเธอ ก่อนจะหย่อนกายลงนั่งข้างๆเธอ มัดไหมมองหน้าซีดเซียวของโจเซฟก่อนจะโผกอดเขาแล้วร้องไห้ออกมา“เฮีย Chapter51ฮื่อๆ”“อย่าร้องไห้ มัดต้องเข้มแข็งให้มากๆนะ”“มัดดีใจที่เฮียไม่เป็นอะไร ฮื่อๆ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งมัดกับลูกไป ฮื่อๆ”“เฮียจะทิ้งมัดไปได้ไง เฮียไม่ไปไหนหรอก เฮียจะอยู่ใกล้ๆมัด จะคอยดูแลมัดมองดูมัดทุกวัน มัดไม่ต้องเป็นกังวลอะไรทั้งนั้น เฮียเคยสัญญาแล้วว่าเฮียจะไม่ทิ้งมัด เฮียจะอยู่ดูแลมัด เฮียจะไม่ไปไหน มัดสบายใจได้ ““ถ้าเฮียไม่เป็นอะไรแล้ว มัดก็สบายใจค่ะ”“ตอนนี้มัดต้องรักษาตัว พักผ่อนให้มากๆรู้ไหม?”“ค่
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter50
มัดไหมถูกพาตัวออกมานอกร้าน ลูกน้องของเสี่ยตู่ปรี่เข้ามาหามัดไหมกับพี่ชายทันทีลูโซ่กับโฮเซ่ประจันหน้ากับลูกน้องของเสี่ยตู่ ต่อให้ต้องตายเขาก็จะปกป้องลูกเมียของนายของพวกเขา และแน่นอนเขาจะไม่ยอมให้ลูกน้องของเสี่ยตู่มาทำร้ายครอบครัวของมัดไหมแน่ๆ“คิดว่าพวกมึงจะรอดเหรอ? วันนี้พวกมึงต้องตายห่ากันหมดอย่าคิดว่าจะรอดสักคน” ชายฉกรรจ์ทั้งหมดเล็งปืนมาที่พวกเขา ลูโซ่กับโฮเซ่ไม่เปิดโอกาสให้ชายพวกนั้นยิงใส่เขาก่อน เขาสาดกระสุนใส่ก่อนทันทีปัง! ปัง! ปัง!“กรี๊ดดด” มัดไหมกรีดร้องออกมาด้วยความกลัว เธอกับพายลากภัทรหลบไปอยู่ข้างๆรถที่จอดอยู่ เพื่อหลบวิถีของกระสุน“ก้มลงต่ำๆ” ภัทรพยายามบอกน้องสาวกับพายให้ก้มลง ตอนนี้เขาเจ็บมาก อยากจะช่วยให้มากกว่านี้แต่ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะตัวเขาก็เอาตัวไม่รอดปัง! ปัง! ปัง!“เราไม่รอดแน่ฮื่อๆ พายกลัว” พายปล่อยโฮออกมาราวกับคนเสียสติ มัดไหมเข้าไปกอดเพื่อนก้มต่ำทันที“ตั้งสติไว้ก่อนนะพาย”บรืนนนนน!!! เอี๊ยดดดดด!!!! เสียงรถ2คันขับมาขวางอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงล้อรถเสียดสีกับพื้นถนน คนภายในรถทั้งหมดยิงประทะใส่ลูกน้องของเสี่ยตู่ทันที “มัดเป็นไงบ้าง” ณิรินลงมาจากรถ
