LOGINShare
Chapter1
Last Updated:
2025-03-08 00:36:45ใครที่เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่นมีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ มันเป็นอะไรที่น่าอิจฉาที่สุด หลายคนอาจจะใฝ่ฝันและต้องการสิ่งนั้น แต่สำหรับมัดไหมแค่มีพี่ชาย ได้อยู่กับพี่ชายเพียงคนเดียวเธอก็พอใจแล้ว
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา มัดไหมอยู่กับพี่ชายในบ้านหลังเก่า ๆ โทรม ๆ พอได้ซุกหัวนอน
เธอเรียนจบมัธยมปลาย มีพี่ชายส่งเสียให้เรียน ส่วนพ่อแม่ตายหมดแล้ว
การขาดพ่อแม่ ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของเธอ เพราะพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอ เป็นผู้เติมเต็มทุกสิ่งทุกอย่างที่ขาดหายในชีวิตให้กับเธอแล้ว
มัดไหมทำงานอยู่ที่คลับแห่งหนึ่งโดยการเป็นพนักงานเสิร์ฟ แม้ว่าจะไม่ใช่งานที่ดีนัก แต่ขอเพียงแค่มีงานทำเธอยินดีจะทำทุกอย่าง ขอแค่เงินที่เธอได้มาจากการทำงานสุจริตก็พอใจแล้ว
“พี่ภัทร กินข้าวกันเถอะ” เธอพูดแล้ววางกับข้าวลงบนโต๊ะ พร้อมกับมองหน้าผู้เป็นพี่ชายที่นั่งทำหน้าเครียด ๆ อยู่
“พี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ? บอกมัดได้นะคะ”
“เปล่า กินข้าวกันเถอะ วันนี้มีอะไรกินบ้าง?” ภัทรทรุดกายนั่งลงบนโต๊ะไม้เก่า ๆ เขาพยายามทำชีวิตให้ดีกว่านี้ เขาอยากมีทุกสิ่งทุกอย่าง อยากให้น้องสาวมีความเป็นอยู่ที่ดี แต่เขากลับเป็นพี่ที่ไม่ได้เรื่องไม่สามารถทำได้อย่างใจคิดเลย
“มีปลาทูทอดกับน้ำพริกค่ะ วันนี้วันหยุดของมัด เลยจะอยู่บ้านพักผ่อนสักวัน”
“ถ้าเหนื่อยมัดก็พักบ้าง อย่าหักโหมกับงานมากจนเกินไป ถ้าเกิดว่าเราเจ็บป่วยขึ้นมา มันจะได้ไม่คุ้มเสียรู้ไหม”
“พี่ภัทรเองก็เหมือนกันนะคะ อย่าหักโหมมาก พี่เองก็ต้องห่วงตัวพี่เองด้วยนะ”
“พี่รู้”
“พี่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของมัด มัดไม่อยากเสียพี่ไปรู้ไหม?”
“พี่รู้ มัดถ้าเกิดพี่ทำอะไรให้มัดผิดหวังพี่ก็ขอโทษด้วยนะ พี่มันเป็นพี่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง ไม่สามารถทำให้น้องสุขสบายได้เลย ถ้าพี่เป็นพี่ที่ได้เรื่องกว่านี้ มันก็คงจะไม่ลำบาก กับอะไรหลาย ๆ อย่าง”
“ที่เป็นอยู่มันก็ดีมากที่สุดแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะก้าวผ่านมันไปให้ได้นะพี่ พี่ไม่ต้องคิดมากนะ”
“งั้นกินข้าวเถอะ วันนี้มัดช่วยเอาของไปส่งให้พี่ได้ไหม พอดีพี่ต้องไปส่งอีกที่”
“ได้สิพี่ แต่ของที่พี่จะให้มัดไปส่งมีคืออะไรคะ”
“เอ่อคือ...”
“มันคืออะไร” มัดไหมเอ่ยถามด้วยความสงสัย อยากรู้เหมือนกัน ว่าพี่ของเธอต้องการให้ไปส่งอะไร?
“ของทั่วไป เขาจ้างพี่มาอีกที พี่กะว่าจะไปเอาของไปส่งลูกค้าอีกคนก่อน แล้วมาเอาของไปส่งอีกคน แต่เวลาส่งมันชนกัน พี่เลยอยากให้มัดไปส่งแทน”
“อืม แล้วเขาส่งมาจากไหน?”
“มันเป็นของ ๆ เขาที่ส่งมาจากเกาะไข่มุก พี่รับมาแล้วไปส่งอีกที”
“มันคือเกาะที่ไหนคะพี่”
“ไม่รู้! มีคนส่งมาพี่ก็เลยรับช่วงต่อ แล้วมัดไปส่งให้พี่ใช่ไหม?”
“ค่ะ มัดจะไปส่งให้ กินข้าวกันเถอะ เดี๋ยวมัดไปส่งของให้เอง”
“ขอบใจนะมัด” ภัทรเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเศร้า เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ มัดไหมครุ่นคิดสักพักก่อนจะเอ่ยกับพี่ชาย
“พี่อย่าทำหน้าแบบนี้สิ ยังไงเราก็พี่น้องกัน ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว พี่ส่งเสียมัดเรียนจนจบ ถึงแม้ว่ามัดจะเรียนไม่สูงเหมือนคนอื่น แต่การที่พี่ส่งมัดเรียนจนจบมัธยมปลาย มันก็ดีที่สุดสำหรับมัดแล้ว”
“มัดเป็นคนที่เรียนเก่ง พี่เสียดายอนาคตของมัดมากเลยรู้ไหม?” ภัทรถอนหายใจออกมาแรง ๆ ถ้าเขาหาเงินได้เยอะกว่านี้ น้องสาวของเขาก็คงจะได้เรียนต่อ แต่เพราะว่าเขามันเป็นพี่ไม่ได้เรื่อง การเรียนของมัดไหม จึงหยุดไว้แค่มัธยมปลาย
ทั้งที่น้องสาวเขาเป็นคนเรียนเก่ง เขานึกเสียใจและเสียดายที่ไม่สามารถทำให้น้อง เรียนได้สูงกว่านี้
“ช่างมันเถอะพี่ มัดอ่านออกเขียนได้มันก็ดีแล้วพี่ มัดขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง ที่พี่ทำให้กับมัด รีบกินเถอะมัดจะได้รีบไปส่งของ”
“อืม เดี๋ยวพี่จดที่อยู่ให้”
“ค่ะ”
ทั้งสองนั่งกินข้าวกันอย่างเงียบ ๆ มัดไหมมองหน้าผู้เป็นพี่ ที่นั่งทำหน้าเครียด เธอไม่รู้ว่าผู้เป็นพี่มีปัญหาอะไรในใจหรอก และหญิงสาวจะไม่เซ้าซี้ถ้าพี่ชายของเธอ ถ้าเขาต้องการบอก เธอคงจะรู้เอง
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ มัดไหมก็เก็บถ้วยชามไปล้างแล้วคว่ำไว้ หญิงสาวเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย
มัดไหมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เธอใส่ชุดธรรมดา แต่งหน้านิดหน่อย บ้านที่เธออาศัยอยู่ เป็นบ้าน 2 ชั้นเป็นบ้านไม้เก่า ๆ พอได้อาศัยหลับนอน
ถึงบ้านหลังนี้จะไม่ได้เลิศหรูเหมือนคนอื่น แต่เธอก็พอใจแล้ว เพราะมันคือสมบัติชิ้นเดียว ที่พ่อกับแม่ของเธอเหลือเอาไว้ให้
“จะไปส่งแล้วครับผมไม่เบี้ยวหรอก”
(“......”)
“รอรับเลยไม่ต้องห่วง ผมให้น้องผมไปส่งแทน”
(“.......”)
“ภายใน1ชั่วโมงถึงแน่นอน”
(“.....”)
“ครับ”
“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่” มัดไหมเอ่ยถามพร้อมกับจ้องผู้เป็นพี่
“เปล่า พี่จดที่อยู่ให้แล้ว มัดรีบไปเถอะ” ภัทรยื่นโทรศัพท์ให้น้องสาวพร้อมกับที่อยู่
“มัดจะรีบไปรีบมา แล้วของ ๆ พี่อยู่ไหนอะ มัดจะรีบไปส่ง”
“ในกระเป๋าดำ ห้ามให้ใคร พอไปถึงจะมีคนมารับ มัดขึ้นรถไปกับเขา เพราะต้องส่งของบนรถ”
“ค่ะพี่” มัดไหมหยิบกระเป๋าแล้วเดินไปที่ประตู เธอไม่รู้หรอกนะว่าของข้างในมันคืออะไร?
ท่าทางของผู้เป็นพี่เองก็เหมือนกัน เหมือนมีเรื่องอะไรไม่สบายใจมาก ๆ ยิ่งทำให้มัดไหมคิดหนัก เธอสงสัยว่าเวลาส่งของ ทำไมถึงยื่นให้ตรง ๆไม่ได้ ทำไมถึงต้องส่งของกันบนรถ
“มัดไหม”
“คะพี่”
“พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่าง” ภัทรเอ่ย เขากำลังเครียดและหนักใจกับหลาย ๆ เรื่อง ใจเขาเองก็อดห่วงน้องสาวไม่ได้ แต่เขาต้องส่งของที่พร้อมกัน เลยต้องมาลำบากน้องสาวไปด้วย
“พี่หมายความว่ายังไงพี่”
“ปะ... เปล่าไม่มีอะไร?” ภัทรปฏิเสธ แล้วหยิบกระเป๋าดำอีกใบสะพายไม่ต่างกัน
รถยนต์ที่วิ่งสวนกันไปมา อยู่บนท้องถนนราวกับถนนเส้นนี้ไม่เคยหยุดพัก ร่างบางยืนรออยู่ข้างทางตามที่พี่ชายของเธอจดที่อยู่เอาไว้ให้
มัดไหมไม่รู้ว่าเธอจะต้องมาส่งของให้ใคร ของในกระเป๋ามีอะไร และพี่ชายของเธอส่งอะไรให้คน ๆ นั้น
และด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เธอยอมทำตามพี่ชายสั่งแต่โดยดี เธอรออยู่สักพัก ก็มีรถมาจอดข้าง ๆ ตรงที่เธอยืนอยู่ เเต่มัดไหมกลับไม่ได้สนใจ รถที่มาจอดข้างเธอเลยแม้แต่น้อย
ครืด~ครืด~
โทรศัพท์ของหญิงสาวมันสั่นรัว ๆ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พร้อมขมวดคิ้วเป็นปม เพราะเบอร์นั้นมันไม่ขึ้นชื่อ
“สงสัยพี่ภัทรไม่ได้บันทึกชื่อเอาไว้” เธอมองเบอร์นั้นสักพักก่อนจะกดรับ
“ฮัลโหล”
(“ขึ้นมาบนรถ”)
“รถไหนคะ” เธอเอ่ยพร้อมกวาดสายตาไปรอบ ๆ บริเวณ มีแค่รถสปอร์ตหรูสีดำจอดอยู่ข้าง ๆ เธอ
(“รถที่จอดอยู่ไง อย่าโง่ให้มาก”) น้ำเสียงปลายสายบ่งบอกถึงความไม่พอใจ มันทำให้หญิงสาวชักหวั่นใจ เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ได้แต่ปลอบตัวเองในใจ ‘ส่งแล้วกลับแค่นั้น’
“รีบส่งแล้วก็กลับแค่นั้นเอง ไม่ต้องกลัวนะมัดไหม” มัดไหมได้แต่พูดปลอบตัวเองเบา ๆ
(“เร็วๆ”)
“ค่ะ” เธอเอ่ยแล้วกดวางโทรศัพท์ แล้วเดินไปเปิดประตู หญิงสาวยื่นกระเป๋าส่งให้ด้วยมือสั่นเทา โดยที่ไม่มองหน้าชายที่นั่งอยู่ในรถ
“หึ”
“ระ... รับไปสิคะ” มัดไหมเลือกที่จะก้มหน้า แล้วยื่นกระเป๋าให้แทน
“ขึ้นมาสิ” เสียงทุ้มเอ่ย แต่หญิงสาวก้มหน้าพร้อมกับยื่นกระเป๋าให้เขาอยู่แบบนั้น เธอรู้สึกกลัวจนมือสั่นเทา อย่างควบคุมตัวเองไม่ได้
“รับไปเถอะมัดจะรีบกลับบ้าน เธอเอ่ยเสียงสั่น
“อืม”
“ว้าย!” มัดไหมกรีดร้องอย่างตกใจ เมื่อชายหนุ่มบนรถกระชากร่างบางของเธอขึ้นไป แล้วผู้ชายอีกคนก็ปิดประตู พร้อมกับขับออกไปอย่างรวดเร็ว
Related chapters
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter2
“นะ... นายจะพามัดไปไหน?”เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือพร้อมกับมองหน้าเขาด้วยความหวาดกลัว“ไปหานายใหญ่ เอาของไปเคลียร์ที่บ้านนายใหญ่ ถ้าของครบจะปล่อยกลับ” ลูโซ่ (ชื่อเสียงและสงคราม) เอ่ยพร้อมกับมองผู้หญิงตรงหน้านิ่ง ๆ“แต่พี่มัดบอกส่งของก็กลับ มัดอยากกลับแล้ว” เธอมองชายคนนั้นด้วยความกลัว“โฮเซ่ (ผู้มีความยิ่งใหญ่ในอนาคต) ขับรถเร็ว ๆ หน่อยสิวะ”“ครับพี่” โฮเซ่เอ่ยพร้อมกับเหยียบคันเร่ง มัดไหมนั่งเกร็งไปตลอดทาง พยายามคิดในแง่ดีเอาไว้ ว่าเอาของไปส่งให้นายใหญ่ของคนพวกนี้ก็กลับ พวกเขาคงจะไม่ทำอะไรเธอ@คฤหาสน์หลังงามรถสปอร์ตขับมาด้วยความเร็วสูง พร้อมกับเบรกกระแทกกระทั้น สักพักประตูก็ถูกเปิดออก ชายคนที่ชื่อลูโซ่พาเธอเข้ามาในห้อง ๆ หนึ่ง ภายในห้องมืดสนิท แต่กลิ่นภายในห้องมันหอมมาก ๆ กลิ่นหอมเหมือนดอกไม้“รออยู่นี่” เสียงเข้มของลูโซ่เอ่ยกับเธอ“มะ... มัดแค่มาส่งของ นายรีบรับไป มัดอยากจะกลับบ้านแล้ว” มัดไหมเอ่ยเสียงงสั่นอย่างไม่อาจห้ามปรามได้“ส่งของกับนายในห้องนี้” เขาเอ่ยแล้วผลักร่างเธอเข้าไปข้างใน จากนั้นก็ปิดประตูพร้อมกับเดินออกไป“นะ... นายปล่อยมัดไปเถอะนะ มัดแค่มาส่งของ มัดอยากกลับบ้านแล้
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter3
มัดไหมกรีดร้องด้วยความตกใจกลัว พยายามยื้อยุดปืนกับเขา เธอจะไม่ยอมให้เขาฆ่าเธอตายง่าย ๆ แน่และถ้าวันนี้มัดไหมจะต้องตาย ก็ขอให้ได้สู้อย่างเต็มที่ ถึงภายในใจจะกลัวเขามาก แต่เธอจะสู้แม้โอกาสรอดจะมีเพียงน้อยนิดก็ตาม“มึงสู้กูเหรอ!?” เขาเอ่ยเสียงเข้มพร้อมใช้มืออีกข้างกระชากเสื้อเธอแรง ๆแคว่ก!!!“กรี๊ดดด!”มัดไหมกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว ชายหนุ่มกลับไม่สนใจเสียงกรีดร้องของเธอ เขาตามมาคร่อมร่างของเธอ หญิงสาวดีดดิ้นสุดกำลัง ยิ่งทำให้โจเซฟชอบใจ“ดิ้นแรง ๆ ฮ่า ๆ” โจเซฟหัวเราะออกมาอย่างสะใจ“ฮือ ๆ” มัดไหมพยายามถอยแต่มันก็ติดหัวเตียง เธอยกมือประนมไหว้ร้องขอความเห็นใจ หากแต่สายตาโจเซฟมองมาที่เธอมันไร้ซึ่งความสงสาร“ไหว้ให้ตาย กูก็ไม่รู้สึกอะไร” “ปล่อยมัดกับพี่ไปเถอะ ฮึก!! ได้โปรด” ริมฝีปากบางสั่นระริกเอ่ยคำอ้อนวอน ความหวาดกลัวถูกกลั่นกรองเป็นหยาดน้ำตาที่ไหลรินออกจากนัยน์ตาคู่สวยอย่างไม่ขาดสาย“กูยืนยันคำเก่า ว่ามึงต้องตาย”“เลว... ฮึก! ... นายมันเลว... กรี๊ดดดด!! “มัดไหมหวีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อโจเซฟกระชากบราเซียของเธอแรงๆ จนขาดติดมือ เผยให้เห็นปทุมถันคู่งาม ใหญ่เกินตัวตะหง่านอยู่ต
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter4
ความรู้สึกแบบนี้เพิ่งเกิดขึ้นกับเขาครั้งแรก ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยผ่านการมีอะไรกับผู้หญิงมา ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขามีเยอะแยะ แต่กลับไม่มีใครทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านได้ขนาดนี้ ปึก! ปึก! ปึก! “เจ็บ ฮึก... พอสักที...” มัดไหมร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย อยากจะผลักไสแต่ก็ทำไม่ได้เลย เมื่อแขนสองข้างถูกพันธนาการเอาไว้ด้วยเชือก มันรัดแน่นจนเจ็บราวกับกระดูกจะแตก ปึก! ปึก! ปึก! “พะ... พอสักที... ฮือ ๆ” เธอเอ่ยเสียงแหบพร่าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้ม ความเจ็บปวดที่เขากระทำรุนแรงต่อเธอมันเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ไหว ร่างกายของเธอเกร็งหนักมากกว่าเดิม“พะ... อื้อ...” โจเซฟโน้มใบหน้ามาดูดดุนยอดประทุมถันของเธอ เขาตวัดลิ้นดูดเลียราวกับสัตว์ป่าหิวกระหาย เเละใช้ฟันขบกัดไปตามอกอวบของหญิงสาวจนแดงเถือก มัดไหมดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาฟันขบกัดไปตามอกอวบของเธอ“กรี๊ดดด!! พอ... สักที ฮือ ๆ” เธอพยายามดิ้นรนเมื่อเขาใช้ฟันคมขบกัดไปตามเนื้อตัว โจเซฟใช้มือรั้งท้ายทอยของเธอ ก่อนจะบดริมฝีปากลงบนปากเรียวเล็กอวบอิ่มของหญิงสาว“อื้อ” มั
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter5
“ผมต้องการเจอหน้าคนทรยศ คน ๆ นั้นมันอยู่ไหน?” “เอาเป็นว่ากูยกมันให้มึง ผู้หญิงคนนี้สวย คงถูกใจมึงแน่นอน” “ถ้าจะบอกว่าผมไม่ต้องการ ผมจะได้เงินผมคืนไหม?”“กูยังยืนยันคำเก่าว่าไม่...” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ พร้อมกับกระดกไวน์เข้าปาก ส่วนมืออีกข้างถือบุหรี่อยู่ เขาอาจจะเป็นคนใจร้ายคนเลว แต่เขาไม่มีความจำเป็นต้องสงสารใคร“ผมเลือกอะไรได้บ้าง? มีให้เลือกบ้างไหม?”“มีให้เลือก”“อะไร?”“ระหว่างเอากับไม่เอาแค่นั้น เพราะถ้าไม่เอา กูก็ฆ่ามันตายอยู่ดี”“งั้นตกลง ผมจะเอาผู้หญิงคนนั้นไป” “หึ” โจเซฟหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วทิ้งบุหรี่ลงพื้น พร้อมกับใช้เท้าขยี้มันอย่างไม่ไยดีโจเซฟเปิดประตูเข้าไปในห้อง พร้อมกับกวาดสายตาคม มองหาร่างบางของมัดไหม เขากระตุกยิ้มที่มุมปากทันที เมื่อเห็นเธอหลบเขาอยู่ที่ข้างมุมตู้ เขาเข้าไปแล้วกระชากร่างบางเหวี่ยงมาที่พื้นกลางห้อง“กรี๊ดด!!! ฮึก!! ไอ้คนเลว ฮื่อ ๆ” “เลวเหรอ กูยอมรับ อย่าลืมนะว่าคนเลวแบบกู เอามึงบนเตียงนั้น กูจะบอกว่ามึงต้องไปอยู่กับเสี่ยตู่ ตอนนี้กูไม่ฆ่ามึงแล้ว ไปอยู่กับพ่อค้ายา เขาจะเอามึงไปทำอะไรจากนี้ก็แล้วแต่เขา” “ฆ่าฉันให้
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter6
“เจ็บไหม” ผินทายาตามรอยเขียวช้ำ ตรงไหนที่เป็นแผล พวกเธอก็ช่วยทำแผลให้ “เจ็บที่ใจมากกว่า ฮึก! เกลียดคนสารเลว ที่ย่ำยีมัด เขามันไม่ใช่คน เขามันคือปีศาจร้ายในร่างคนมากกว่า ฮึก!” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น หยดน้ำตาที่แห้งเหือดไปไม่นาน กลับมาไหลรินอีกครั้ง เรื่องแบบนี้ ต่อให้พยายามทำใจ มันก็ทำไม่ได้หรอก ใจของเธอยังหวาดกลัว และบอบช้ำจากคนสารเลวที่ทำร้ายเธอ“เข้มแข็งเอาไว้มาก ๆ พี่เชื่อว่ามัดไหมจะผ่านไปได้ ทุกอย่างจะดีขึ้น รวมทั้งใจของมัดไหมเองเช่นกัน เมื่อมัดไหมไม่ได้อยากมาเป็นนายหญิงของที่นี่ พวกพี่ก็เบาใจ พวกพี่ๆจะช่วยกันช่วยเหลือมัดไหมให้ถึงที่สุด แม้จะช่วยตรง ๆ ไม่ได้ พวกพี่จะช่วยทางอ้อมแล้วกัน” “ขอบคุณมาก ๆ คะพี่” “อย่าร้อง เข้มแข็งให้มากแล้วมันจะผ่านไป น้ำตาที่เราเสียไปตอนนี้เพราะใคร เราต้องทำให้คน ๆ นั้นเจ็บกว่าเราเป็นร้อยเท่า ความเจ็บปวดในวันนี้ อย่าได้ลืมมัน จำเอาไว้ใส่หัวใจไว้เตือนตัวเอง”“ค่ะพี่ ไปหานายหญิงกันเถอะ”“ใครว่ากูจะให้มันไปหาอีชบา พวกมึงออกไปให้พ้น!!” เสียงเข้มดังขึ้นจนเธอสะดุ้ง ความหวาดกลัวเกาะกินหัวใจของเธออีกครั้ง มองร่างชายสูงวัยที่เดินเข้ามา
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter7
หลังจากที่มัดไหมใส่เสื้อผ้าแล้ว ผินกับพิมพ์รีบพาเธอมาส่งหน้าปากซอยทันที ถึงเสี่ยตู่จะถูกนายหญิงชบาเล่นงานอย่างหนัก พวกเธอรู้ดีว่าคนอย่างเสี่ยตู่ไม่มีทางหยุดเรื่องนี้แน่นอน เสี่ยตู่ทั้งค้ายา ทั้งส่งผู้หญิงไปขายในซ่อง ความเลวของเสี่ยคนนี้เลวไม่มีที่ติ ถ้าไม่รีบพาไปคนที่จะซวยคือมัดไหมนั่นเอง ถึงฉัตรชบาช่วยเธอครั้งนี้ได้ ถ้ามีคราวหน้าเสี่ยตู่ต้องเอาผู้หญิงน่าสงสารคนนี้ไปขายที่ซ่องเป็นแน่“พี่มาส่งได้แค่นี้ มัดไหมต้องไปรอรถที่ฝั่งนั่น ระวังตัวด้วย พวกพี่ไม่อยากให้ลูกน้องของนายหญิงไปส่ง เพราะถ้ารู้ว่ามัดไปอยู่ที่ไหน เสี่ยตู่ต้องตามไปแน่นอน”“ค่ะพี่ มัดขอบคุณพวกพี่ ๆ ทั้งสองมาก ๆ นะคะ ฝากบอกนายหญิงพวกพี่ด้วยว่ามัดขอบคุณ”“ไม่เป็นไรนายหญิงเป็นคนดี นายหญิงไม่ชอบให้ผู้หญิงถูกผู้ชายทำร้าย แต่ถ้าเสี่ยตู่มีอีหนูแล้วผู้หญิงคนนั้นเต็มใจนายหญิงไม่ว่าเลย แต่ถ้าเสี่ยตู่ย่ำยีทำร้ายคนที่ไม่เต็มใจ นายหญิงจะสั่งสอนเสี่ยให้ถึงที่สุดเลยทีเดียว”“ทำไมตอนแรกที่ถึงถามว่า มัดจะมาเป็นนายหญิงของที่นี่ มันไม่เคยอยากไปเลยสักนิด มันเพราะอะไรคะพี่”“เสี่ยตู่เคยย่ำยีนายหญิงมาก่อน ตอนนั้นนายหญิงไม่เต็มใจเลยสักนิด ทุกสิ่
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter9
@ผ่านไปอีก2อาทิตย์เหมือนคำอ้อนวอนภายในใจของเธอมันจะเป็นผล หลังจากที่มีเรื่องเลวร้ายกับคนเลว ๆ คนนั้น เธอก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเธอแล้ว เพราะถ้าเธอเจอเขาอีก เธอจะยิ่งหวาดกลัวเขามากกว่าเดิม เวลานี้แผลในใจเธอเริ่มดีขึ้นมาก การที่ไม่พบเจอเขามันเป็นอะไรที่ดีที่สุด เธอคงไม่นำพาชีวิตของเธอ ไปเจอเขาอีกแน่นอน เธอกับเขาจะเป็นแค่คนที่เคยพบเจอกันเท่านั้น ส่วนพี่ชายเธอหายไปเลยตั้งแต่วันนั้น ในใจเป็นห่วงมากๆ พี่เธอเคยหายไปแบบนี้ไม่ใช่ว่าพึ่งเคย เธอเคยได้ยินคนเลวคนนั้นขู่จะฆ่าพี่เธอ ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี ใจเธอได้แต่ภาวนาให้พี่ชายของเธอปลอดภัย“ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้น มัดไหมวางไม้ถูพื้นไว้ เธอเลือกที่จะทำตัวไม่ให้ว่าง เพื่อที่เธอจะได้ไม่คิดถึงเรื่องเลวร้ายนั้น เธอต้องก้าวผ่านความเจ็บปวดนั้นไปให้ได้ อีกไม่นานเธอจะรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม เธอเดินไปเปิดประตู เป็นพายยืนยิ้มแฉ่งให้เธออยู่ ในมือของเธอมีกล่องใส่อาหาร3ใบ“มีของกินมาฝาก” พายเอ่ยพร้อมกับแทรกตัวเดินผ่านเข้าไปในบ้าน อย่างถือวิสาสะ “มาแต่เช้าเลยนะ!!” มัดไหมเอ่ยพร้อมกับเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้
Last Updated : 2025-03-08เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter10
มัดไหมรีบเดินออกมาจากห้องนั้น มือไม้เธอสั่นไปหมด กลัวไปหมดกลัวเขาทำร้ายเธออีก เหมือนที่เคยทำ เธอเดินมานั่งเก้าอี้หน้าซีด ๆ“เป็นไรเปล่ามัด หน้าซีดจัง ไม่สบายหรือเปล่า?”“ปะ... เปล่าค่ะ” เธอเอ่ยปฏิเสธ พร้อมกับส่ายหน้าไปมา “แล้วไป นึกว่าไม่สบาย เออ!! พอดีพี่เกล้าลืมจัดโซดาเพิ่มให้แขกห้องเมื่อกี้ เอาไปให้อีกครั้งได้ไหม?”เกล้าเอ่ยกับมัดไหมที่นั่งหน้าซีด ๆ อยู่“มะ... ไม่ค่ะ มัดไม่ไป” เธอเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับมองหน้าเกล้า“เดี๋ยวเจ้ให้คนอื่นไปเสิร์ฟ ส่วนมัดไปเสิร์ฟโต๊ะนั้นให้เจ้หน่อย บรรดาพวกเพื่อน ๆ เจ้เอง ถ้าเขาขอให้นั่งด้วย มัดก็นั่งกับพวกเขา ช่วยชงเหล้าช่วยบริการให้เจ้ด้วย”“แต่เจ้คะ” มัดไหมทำสีหน้าหนักใจ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยไปนั่งชงเหล้าให้ลูกค้า แต่เธอชอบเสิร์ฟแล้วมานั่งตรงนี้มากกว่า ไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับลูกค้ามากนัก“เพื่อเงิน เก็บตังค์ให้ได้เยอะ ๆ มีแฟนรวย ๆ สักคน ก็พอใจแล้ว ชีวิตผู้หญิงแบบเรา อย่าซีเรียสเราไม่ได้ขายตัวสักหน่อย รีบไปเถอะอย่าให้ลูกค้ารอนาน พายเองไปชงเหล้ารออยู่โต๊ะนั้นแล้ว พอดีเจ้ให้คนอื่นไปเสิร์ฟห้องวีไอพีแทนพาย เลยให้พายไปชงเหล้ารอ ไปช่วยดูแลช่วยด้วย เจ้เพิ่
Last Updated : 2025-03-08
Latest chapter
เลห์หัวใจนายคนเลว ตอนพิเศษ3
ตอนเย็นของวันนั้น มัดไหมนั่งทานอาหารบนโต๊ะอาหารอย่างเงียบๆ วันนี้อาหารอร่อยถูกปากของเธอมากๆ โดยเฉพาะพวกอาหารทะเล สดมาก ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวใหญ่ ลูกหลานเต็มบ้าน ตระกลูนี้ใหญ่มากๆเลย คุณตานิโคลัสกับยายรสรินทร์ยังคงแข็งแรง ท่านดูยิ้มแย้มและมีความสุขเมื่อได้เห็นครอบครัวลูกหลานเหลนอยู่กันพร้อมหน้า โจฮานไปลากน้ำชามาได้สำเร็จพร้อมกับนั่งร่วมโต๊ะอาหารด้วยกัน ครอบครัวนี้อบอุ่นมากๆเลย“วิคเตอร์ หนูกินลองกินหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ดูสิ อร่อยมากๆเลย” โจเซฟแกะหอยพร้อมกับราดน้ำจิ้มให้ลูกชายตัวน้อย เด็กน้อยหน้าตาคมคายตั้งแต่เด็ก ได้ความหล่อมาจากเขาเต็มๆ ถ้ามีลูกสาวก็ขอให้สวยเหมือนมัดไหม แต่จะมีตอนไหนยังไม่รู้ ช่วงนี้เมียไม่ให้เข้าใกล้เลย โจเซฟคิดก่อนจะลอบถอนหายใจออกมา“ขอบคุณครับพ่อ!” วิกเตอร์ตักอาหารเข้าปาก พร้อมกับเคี้ยวตุ้ยๆ“กินเยอะๆนะ อยากกินอะไรขอให้บอกมา พ่อพร้อมที่จะจัดให้ลูกทุกอย่าง อยากได้อะไรก็บอกมาเลยนะลูก”“วิคเตอร์ดีจังที่ได้เป็นลูกคนเดียว เรากับน้องตีกันทุกวันเลย อยากเป็นลูกคนเดียวแบบวิกเตอร์จัง! จะได้มีคนเอาใจ จะได้มีคนถามว่าอยากได้อะไรพร้อมจะจัดให้ทุกอย่างบ้าง” ปั้นสิบพูดขึ้น“แ
เลห์หัวใจนายคนเลว ตอนพิเศษ2
โจเซฟรีบขับรถมาที่บ้าน เขารีบขึ้นไปห้องของตัวเอง แต่ก็ไม่เจอมัดไหม เขากวาดสายตามองไปรอบๆห้องเจอแต่ไม้แขวนผ้าอยู่บนเตียง เขารีบลนลานออกมาจากบ้านทันที เขาจะไม่ยอมให้เธอหนีเขาไปแน่ๆ ตอนนี้เธอต้องกำลังไปหาพี่ชายของเธอ และเขาจะไม่ยอมเสียเมียไปเด็ดขาดไม่ว่าเหตุผลใดๆก็ช่าง เขารีบบึ่งรถไปที่ร้านของพี่ชายเธอทันที“อ้าวโจเซฟ ไปไงมาไง” ภัทรเอ่ยขณะมองดูลูกน้องกำลังวิ่งวุ่นเสิร์ฟเครื่องดื่มให้ลูกค้า ที่นี่ทำเป็นแบบบุฟเฟ่ต์มีอาหารทะเลมากมายสดใหม่ ลูกค้าดูติดอกติดใจที่มากินที่ร้านของเขา“ผมมาหามัดไหม” โจเซฟกวาดสายตามองหาเมียรักแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา“มัดไม่ได้มา ไม่รู้ไปอยู่ไหน?!”“แล้วพอจะรู้ไหมว่าเธอไปอยู่ไหน?”“ไม่รู้!” ภัทรเอ่ยกับโจเซฟแล้วสนใจดูแลร้านต่อ เขาครุ่นคิดสักพักก่อนจะรีบขับรถไปบ้านใหญ่ เขารีบลงจากรถแล้วก้าวเท้ายาวๆเข้าไปในบ้าน“มัด!” เขาเรียกมัดไหมด้วยความดีใจ เมื่อได้เห็นเธออีกครั้ง เขาถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้หนีเขาไปที่ไหน ถ้าเขาหาเธอไม่เจอเขาคงเป็นบ้าแน่ๆ“ทำเรื่องงามหน้าอะไรไว้ล่ะโจเซฟ ลูกสะใภ้แม้ถึงเก็บกระเป๋าออกมาจากบ้าน” ณิรินเอ่ยถามบุตรชาย พร้อ
เลห์หัวใจนายคนเลว ตอนพิเศษ1
วันเวลาผ่านไปหลายปีโจเซฟนั่งคิดอะไรไปเรื่องพร้อมกับถอนหายใจออกมาแรงๆ ช่วงนี้เขากับมัดไหมแทบไม่ได้ข้องเกี่ยวกัน เพราะเขาทำตัวไม่ถูกเวลาที่อยู่กับเธอ มัดไหมเอาแต่งอนเขาไม่รู้ว่าเป็นอะไร ทำอะไรก็ขวางหูขวางตา ช่วงนี้เธอติดโทรศัพท์มาก ไม่สนใจเขาเลย แต่เธอก็ทำหน้าที่แม่ได้อย่างดีเยี่ยม แต่เรื่องบนเตียงช่วงนี้เธอไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้เลย ตั้งแต่คลอดวิกเตอร์แล้ว เขากับเธอก็ยังไม่มีตัวเล็กอีกเลย“มัดไปกินข้ากันไหม เฮียว่าเราไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันดีกว่า” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองมัดไหมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอตวัดสายตามองหน้าโจเซฟทันที“ไม่ไป!” เธอเอ่ยเสียงห้วนมองหน้าสามี ไม่ใช่ว่าเธองี่เง่าอะไร แต่ช่วงหลังสามีเธอดูขัดหูขัดตาเธอมากๆ“ไม่ไปก็ไม่ไป งั้นเฮียจะไปบ้านใหญ่” โจเซฟพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะมองหน้าของมัดไหม“ก็ไปสิ! หญิงสาวเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ มองตามแผ่นหลังของโจเซฟที่เดินไป สักพักก็ได้ยินเสียงรถยนต์ของโจเซฟแล่นออกไป เธอหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมากัด แล้วเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ช่วงนี้เธอต้องโปรโมทร้านช่วย ตอนนี้ลูกค้าเยอะมาก พี่ชายของเธอ เลยให้ช่วยโปรโมทลูกค้าจะได้เยอะกว่าเดิม พี่
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter55
ผ่านไปอีกหลายเดือนชีวิตของโจเซฟกับมัดไหมดำเนินไปเรื่อยๆ ตอนนี้เธอคลอดลูกออกมาเป็นผู้ชายชื่อวิคเตอร์ หลังจากเหตุการณ์ที่โดนเสี่ยตู่ระเบิดร้านคราวนั้น จนทำให้มัดไหมเสียโจเซฟไป เธอตระหนักแล้วว่า การไม่มีโจเซฟอยู่ในชีวิตมันเป็นอะไรที่เจ็บปวดในแต่ละวันเธอนั้นแทบจะไม่สามารถก้าวผ่านมันไปได้เลย ทุกๆวันมีแต่ความเจ็บปวดรวดร้าว การสูญเสียเขาไปมันทำให้เธอเจ็บปวดราวกับถูกเข็มนับล้านๆเล่มทิ่มลงไปที่หัวใจ จากนั้นก็เหยียบซ้ำๆเธอได้เขากลับมาแล้ว และเธอจะไม่ยอมเสียเขาไปเด็ดขาด“มัด ทำอะไร?” โจเซฟเอ่ยถามขณะที่ไปหยิบเสื้อของลูกชายตัวน้อยที่เขาซื้อมาจากห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง“เอาลูกเข้าเต้าค่ะ แล้วเฮียไปไหนมาคะ” มัดไหมเอ่ย พร้อมกับเขี่ยที่แก้มลูกชายตัวน้อยเบาๆอย่างรักใคร่ วันนี้ลูกชายของเธออยู่ในชุดหมีสีฟ้า ลายการ์ตูนน่ารักมาก“เฮียไปดูชุดให้ลูกกับมัดมา ดูสิ! มีแต่ชุดหล่อๆเลยเห็นไหม” โจเซฟชูชุดขึ้นให้มัดไหมดู มัดไหมถึงกับอมยิ้มกับท่าทางของเขา“เฮียนี่เห่อจังเลยนะคะ”“มันเรื่องธรรมดา ลูกคนแรกเฮียก็ต้องเห่ออยู่แล้ว เดี๋ยวมีอีก2-3คน เดี๋ยวเฮียก็เห่อน้อยลงเอง”“จะมากกว่าเดิมซะมากกว่านะสิ”“รู้ทันเ
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter54
“ใช่โจเซฟจริงๆใช่ไหมมัด พี่ไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม?” ภัทรเอ่ยขึ้นอย่างดีใจ พร้อมกับวางปลาหมึกลงบนโต๊ะ“พี่ไม่ได้ตาฝาด เฮียจริงๆค่ะ เฮียกลับมาหามัดแล้ว” มัดไหมพูดขึ้น วันนี้คือวันที่เธอมีความสุขในรอบหลายๆเดือน โจเซฟเหมือนหยาดน้ำฝนที่ชโลมหัวใจแห้งเหี่ยวของเธอ ให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง“พี่เมียไม่ได้ตาฝาดหรอกครับ ผมยังไม่ตายจริงๆ” โจเซฟยื่นมือมาจับแขนภัทรเบาๆ ภัทรใช้มือจับที่แขนของโจเซฟก่อนจะฉีกยิ้มด้วยความดีใจ“กูดีใจที่มึงกลับมาหาน้องกับหลานกู กูดีใจมากๆ”“คงไม่กีดกันผมกับมัดแล้วใช่ไหม?”“ไม่แล้ว กูยกให้เลย เอาเด็กขี้แยไปเลี้ยงเลย555 มึงไม่อยู่น้องกูร้องไห้ทุกวันเลยรู้ไหม? ดูแลน้องกูให้ดีๆ มัดไหมขี้แยอยู่ด้วย”“พี่ภัทรอะ” มัดไหมมองค้อนภัทร ก่อนจะสนใจกินหมูต่อ”“กินเยอะๆนะ เหลนตาจะได้แข็งแรง” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับคีบหมูให้โจเซฟกับมัดไหม“ขอบคุณครับตา ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง”“มันแน่นอนอยู่แล้ว”“หึ! กลับบ้านเจอดีแน่ๆ”... รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับจ้องหน้าสามี นิสัยแบบนี้มันน่าตีจริง ยอมรับในความร้ายกาจจริงๆ“แล้วพาสต้ากับลันตาล่ะ”“อยู่บ้าน ไม่ค่อยสบายกัน ลูกกินเถอะต่อไปนี้ขอให้ชีวิตลูก ครอ
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter53
ตัดมาที่ตอนเย็น มัดไหมเดินเข้าไปในร้านหมูกระทะของพี่ชายของเธอ โดยที่มีภัทรประคองเข้าไปในร้าน ภายในร้านถูกจัดอย่างสวยงาม ร้านสะอาดสะอ้าน ทั้งหมดก็ได้มาจากอนิสงฆ์จากครอบครัวของโจเซฟทั้งนั้น ครอบครัวนี้รวยมาก พร้อมจะบรรดาลทุกสิ่งทุกอย่างถ้าเกิดครอบครัวนี้พอใจ“นั่งก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะไปดูความเรียบร้อยก่อน” ภัทรเอ่ยขณะที่พามัดไหมไปนั่งเก้าอี้ เขาเองตื่นเต้นทุกครั้งที่มาร้านใหม่ ถึงแม้จะมาหลายครั้งก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี เขาไม่เคยมีร้านใหญ่โตแบบนี้มาก่อน“ค่ะ”“พี่ไปก่อนนะ นั่งเล่นอยู่นี่ก่อนแล้วกัน” ภัทรเดินไปหลังร้าน มัดมองไปรอบๆก่อนจะยิ้มออกมาเบาๆ ถึงโจเซฟจะตายไปแล้ว ครอบครัวของเขาก็ยังช่วยเหลือเธอกับพี่ชายตลอด ไม่เคยให้ลำบากเลย“มัด ไปร้องเพลงกัน” พายพูดขึ้น ตอนนี้ในร้านยังไม่มีลูกค้ามา นักดนตรีเองก็พร้อมแล้ว“ไม่ค่ะ!” เธอรีบปฏิเสธทันที“พายเคยฟังมัดร้องเพลง มัดเป็นคนร้องเพลงเพราะมากๆ พายไม่ได้ฟังนานแล้ว พายอยากฟังมัดร้องเพลงมากเลยนะ“มัดยังไม่มีกะจิตกะใจร้องเพลงหรอกนะพาย พายก็รู้ว่ามัดกำลัง...”“เอาน่า ร้องสักเพลงนะ ลูกค้ายังไม่มา ร้องประเดิมเปิดร้านเลย” พายประคองมัดไหมมา
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter52
ผ่านไปอีก1สัปดาห์มัดไหมที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียงอย่างหนัก เธอนอนคุดคู้กอดเข่าตัวเองเอาไว้ มันต้องไม่ใช่เรื่องจริง ทุกอย่างกำลังดีอยู่แล้ว ทำไมถึงเกิดเรื่องแย่ๆแบบนี้ด้วยเธอไม่ยอมรับว่าโจเซฟตาย เพราะมันไม่ใช่ความจริง เธอไม่เชื่อ ทุกอย่างมันคือเรื่องโกหก“มัด หมอให้กลับบ้านได้แล้วนะ เรากลับบ้านกันเถอะ” ณิรินเอ่ยกับมัดไหม แต่คนบนเตียงกลับไม่สนใจคนที่เอ่ยถามเลยสักนิด เธอยังคงร้องไห้อยู่แบบนั้น“ฮึกๆเฮีย ไหนบอกว่าจะไม่ทิ้งมัดไง ทำไมเฮียถึงใจร้ายแบบนี้ ฮื่อๆ” เธอร้องไห้คร่ำครวญออกมาอย่างน่าเวทนา ถ้าเธอรู้ว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้ เธอจะไม่ปล่อยให้เวลามันสูญเปล่าไปเลย เธอจะใช้ชีวิตกับเขาอภัยให้เขาและมองข้ามสิ่งร้ายๆที่เขาเคยทำให้เธอ พอเขาจากไปเธอเองก็ได้รู้หัวใจตัวเอง โจเซฟคือคนที่เธอรัก และไม่มีใครสามารถมาแทนที่เขาได้“กลับเถอะมัด ไปส่งโจเซฟกัน พรุ่งนี้ครอบครัวแม่จะเผาโจเซฟแล้วนะ ไปส่งพี่เขาครั้งสุดท้ายกัน“ฮึกๆ” มัดไหมค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นอย่างเลื่อนลอย เธอใช้มือเรียวสั่นระริกปาดน้ำตาตัวเอง” เฮียใจร้าย ไหนบอกว่ารักมัดกับลูกไง ฮึก!”“หนูต้องเข้มแข็ง หนูต้องสู้นะมัดไหม”“หนูไม่รู้จะเริ่มย
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter51
“มัด”“…”“มัด”“….”“มัดไหม”“อื้อ” มัดไหมค่อยๆลืมตาขึ้นมอง ไฟภายในห้องเปิดสลัวๆ เป็นร่างคุ้นเคยยืนอยู่ปลายเตียง เธอพยายามเพ่งมองแต่ก็เห็นหน้าไม่ชัด อีกอย่างเขาก็ยืนอยู่ไกล แต่ถึงเขาจะยืนอยู่ไกล เธอก็รู้ว่าเขาเป็นใคร เธอมั่นใจว่าเป็นเขา“เฮีย! เฮียใช่ไหม ฮึกๆใช่เฮียใช่ไหม” เธอปล่อยโฮออกมาทันที พยายามลุกขึ้นนั่ง“ใช่” ชายตรงหน้าพูดเบาๆน้ำเสียงเยือกเย็นจนชวนขนลุก แต่มัดไหมไม่สนใจความเจ็บ เธอพยายามลุกขึ้นนั่งจนนั่งได้สำเร็จ“โอ๊ยยยย” มัดไหมกุมหัวไหล่ตัวเองเบาๆ โจเซฟเดินมาใกล้ๆเธอ ก่อนจะหย่อนกายลงนั่งข้างๆเธอ มัดไหมมองหน้าซีดเซียวของโจเซฟก่อนจะโผกอดเขาแล้วร้องไห้ออกมา“เฮีย Chapter51ฮื่อๆ”“อย่าร้องไห้ มัดต้องเข้มแข็งให้มากๆนะ”“มัดดีใจที่เฮียไม่เป็นอะไร ฮื่อๆ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งมัดกับลูกไป ฮื่อๆ”“เฮียจะทิ้งมัดไปได้ไง เฮียไม่ไปไหนหรอก เฮียจะอยู่ใกล้ๆมัด จะคอยดูแลมัดมองดูมัดทุกวัน มัดไม่ต้องเป็นกังวลอะไรทั้งนั้น เฮียเคยสัญญาแล้วว่าเฮียจะไม่ทิ้งมัด เฮียจะอยู่ดูแลมัด เฮียจะไม่ไปไหน มัดสบายใจได้ ““ถ้าเฮียไม่เป็นอะไรแล้ว มัดก็สบายใจค่ะ”“ตอนนี้มัดต้องรักษาตัว พักผ่อนให้มากๆรู้ไหม?”“ค่
เลห์หัวใจนายคนเลว Chapter50
มัดไหมถูกพาตัวออกมานอกร้าน ลูกน้องของเสี่ยตู่ปรี่เข้ามาหามัดไหมกับพี่ชายทันทีลูโซ่กับโฮเซ่ประจันหน้ากับลูกน้องของเสี่ยตู่ ต่อให้ต้องตายเขาก็จะปกป้องลูกเมียของนายของพวกเขา และแน่นอนเขาจะไม่ยอมให้ลูกน้องของเสี่ยตู่มาทำร้ายครอบครัวของมัดไหมแน่ๆ“คิดว่าพวกมึงจะรอดเหรอ? วันนี้พวกมึงต้องตายห่ากันหมดอย่าคิดว่าจะรอดสักคน” ชายฉกรรจ์ทั้งหมดเล็งปืนมาที่พวกเขา ลูโซ่กับโฮเซ่ไม่เปิดโอกาสให้ชายพวกนั้นยิงใส่เขาก่อน เขาสาดกระสุนใส่ก่อนทันทีปัง! ปัง! ปัง!“กรี๊ดดด” มัดไหมกรีดร้องออกมาด้วยความกลัว เธอกับพายลากภัทรหลบไปอยู่ข้างๆรถที่จอดอยู่ เพื่อหลบวิถีของกระสุน“ก้มลงต่ำๆ” ภัทรพยายามบอกน้องสาวกับพายให้ก้มลง ตอนนี้เขาเจ็บมาก อยากจะช่วยให้มากกว่านี้แต่ทำอะไรไม่ได้เลย เพราะตัวเขาก็เอาตัวไม่รอดปัง! ปัง! ปัง!“เราไม่รอดแน่ฮื่อๆ พายกลัว” พายปล่อยโฮออกมาราวกับคนเสียสติ มัดไหมเข้าไปกอดเพื่อนก้มต่ำทันที“ตั้งสติไว้ก่อนนะพาย”บรืนนนนน!!! เอี๊ยดดดดด!!!! เสียงรถ2คันขับมาขวางอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงล้อรถเสียดสีกับพื้นถนน คนภายในรถทั้งหมดยิงประทะใส่ลูกน้องของเสี่ยตู่ทันที “มัดเป็นไงบ้าง” ณิรินลงมาจากรถ
