LOGINShare
ตอนที่ 20.
Last Updated:
2025-04-25 14:23:25
Related chapters
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 21..ตอนอวสาน
ตอนที่ 21..ตอนอวสานเขาจ้องมองหล่อนเขม็ง ก่อนจะเอานิ้วยาวตรึงปลายคางเล็กให้เงยแหงนขึ้นประสานสายตา“ห้ามหนีไปไหนอีกนะ”“มิ้ม...”“ผมอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีคุณข้างกาย”หล่อนน้ำตาซึม เพราะคิดว่าธีธัชกำลังหมายถึงเรื่องงาน“มิ้ม... จะกลับไปสอนงานเลขาคนใหม่ให้กับบอสค่ะ ไม่ต้องกังวล...”“ผมไม่มีเลขาใหม่... ผมไม่ได้รับใครมาแทนคุณเลย...”นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน“แล้ว... บอสทำงานยังไงคะ งานเยอะมากแบบนั้น...”หล่อนถามด้วยความเป็นห่วง จนธีธัชอมยิ้มออกมาด้วยความพอใจ“เป็นห่วงผม ก็กลับไปอยู่กับผมสิ”หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตาซึม“ความสัมพันธ์ของเรามันไม่เหมือนเดิมแล้ว และมิ้ม... ก็ทนอยู่ข้างกายบอสไม่ได้อีก บอสก็รู้ว่ามิ้ม... คิดเกินเลยกับบอส...”หล่อนพูดออกไปด้วยความอัปยศอดสู และมั่นใจว่าเขาจะต้องมองมาด้วยแววตาสมเพชเวทนา แต่มันกลับไม่ใช่ เขายิ้ม มันคือรอยยิ้มที่ละมุนละไมที่สุดเท่าที่เคยเห็นจากธีธัช“ผมยินดีให้คุณคิดเกินเลย มิ้ม...”“บอส...”หล่อนครางเรียกเขา และไม่อยากเชื่อว่าเขาจะยังยิ้มหวานอยู่ได้“นี่บอสไม่โกรธมิ้มเหรอคะ”เขาเลื่อนมือขึ้นมาลูบศีรษะของหล่อนไปมา และก็จูบหน้าผากเบาๆ“ผมจะโกรธคุณทำไม ใน
Last Updated : 2025-04-25เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่1.
ตอนที่1.“เข้ามาครับ”จบเสียงอนุญาตทุ้มทรงอำนาจ เรือนร่างของผู้หญิงที่มีส่วนสูงประมาณหนึ่งร้อยหกสิบเซ็นติเมตรก็ก้าวเข้ามาภายในห้องทำงานกว้างที่ตกแต่งอย่างเรียบหรูมีสไตล์ของ ธีธัช จรรยาธาดากุลมิรดา อาภากร เลขาผู้ทรงประสิทธิภาพของประธานกรรมการใหญ่ของบริษัทการเงินยักษ์ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และติดหนึ่งในห้าของทวีปเอเชียเขาเข้ามารับช่วงบริหารงานที่นี่ต่อจากคุณพ่อที่ว่างมือไปได้เกือบๆ ห้าปี ซึ่งตอนนั้นหญิงสาวก็ทำงานอยู่ที่นี่แล้ว แต่เพิ่งเข้ามาทำงานได้เพียงแค่สองเดือนเศษเขารับช่วงงานต่อจากบิดา และก็รับช่วงเลขาหน้าห้องต่อจากท่านด้วยเช่นกันตอนแรกเขาปรามาสหญิงสาวเอาไว้ว่าไม่มีทางทนทำงานกับผู้ชายเจ้าระเบียบ และทุกอย่างต้องถูกต้องตรงเป๊ะไร้ที่ติ เพราะคนอย่างเขาไม่เคยรู้จักคำว่าผิดพลาดมาก่อน แต่มิรดากลับทำทุกอย่างได้ตรงตามความต้องการของเขาจนน่าทึ่งไม่มีคำว่าผิดพลาดในการทำงานของหล่อนเช่นกันเพราะอย่างนี้ไงล่ะ เขากับหล่อนจึงร่วมงานกันมาถึงห้าปีเต็ม ตั้งแต่หล่อนอายุยี่สิบเอ็ดจนตอนนี้หล่อนอายุยี่สิบหกแล้วแต่ถึงแม้วันเวลาจะเคลื่อนผ่านไปหลายปี แต่แม่เลขาทรงประสิทธิภาพตรงหน้าก็
Last Updated : 2025-04-22เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 2.
ตอนที่ 2.ดังนั้นการได้ทำงานร่วมกับเขาทุกวัน ได้มองเขาในเวลาที่เขาเผลอ ได้พูดคุยกับเขา ได้เห็นรอยยิ้มสดใสของเขา มันจึงมีค่ากับหล่อนมากมายเหลือเกิน เพราะอย่างนี้ไง ตลอดห้าปีที่ผ่านมา หล่อนถึงไม่เคยลาหยุดงานเลยหลายครั้งที่หล่อนอิจฉาผู้หญิงพวกนั้น และหลายครั้งที่หล่อนอยากจะขึ้นไปทำหน้าที่บนเตียงแทนพวกหล่อน แต่ก็จำต้องหยุดคิด เพราะหากหล่อนทำเช่นนั้นลงไป ธีธัชจะไม่มีวันยอมทำงานร่วมกับหล่อนอีก และแน่นอนว่า หล่อนจะไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิด หรือว่าเห็นหน้าเขาอีกเลยชั่วชีวิตหล่อนต้องเก็บซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้ภายในใจ เก็บซ่อนเอาไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึกแม้ว่าจะรักเขามากมายแค่ไหนก็ตาม...หล่อนเจ็บปวดนะ ทรมานมากด้วย แต่ก็ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้อีกแล้ว“เมื่อกี้คุณทำได้ดีมากเลยนะคุณมิ้ม”เจ้าของช่วงขายาวเอ่ยชมเลขาฯ ของตัวเองไม่ขาดปาก หลังจากจบการประชุมใหญ่ และทุกอย่างราบรื่นจนน่าทึ่ง“ไม่ใช่เพราะมิ้มหรอกค่ะ เพราะบอสต่างหาก ลูกค้าถึงได้เชื่อถือและยอมตกลงเซ็นต์สัญญาง่ายกว่าที่คาดคิดเอาไว้”ชายหนุ่มหยุดเดิน และมองเลขาที่ตัวเองเล็กกว่าตนเองไม่น้อย ระดับศีรษะของหล่อนอยู่แค่ปลายคางของ
Last Updated : 2025-04-22เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 3.
ตอนที่ 3.มิรดาจ้องมองภาพผู้หญิงที่สะท้อนออกมาจากกระจกเงาภายในห้องพักของตัวเองด้วยความอัศจรรย์ใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เพราะไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงที่เห็นจากกระจกเงาจะคือตัวเองจริงๆ“นี่เราจริงๆ เหรอเนี่ย”มือเล็กยกขึ้นแตะใบหน้านวลที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจากช่างมืออาชีพที่ธีธัชจัดหามาให้ซ้ำไปซ้ำมาหล่อนจริงๆ ด้วย...กลีบปากอิ่มหนาเคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูหวานแวววาว แก้มนวลถูกแต้มด้วยสีสันจนมองไม่เห็นผิวเนื้อแท้จริงดวงตาเลื่อนลงมามองที่ลำคอของตัวเองที่ถูกเปิดเผยออกมาจากอาภรณ์มากกว่าทุกครั้ง บ่าเนียนมีเพียงแค่สายเล็กๆ สองเส้นที่ร้อยจากคริสตัสสีทองคล้องเอาไว้ทั้งสองข้าง และต่ำลงไปกว่านั้นก็คือเนินอกสาวที่หล่อนไม่เคยเปิดเผยแกสายตาของใครมาก่อนเลยหล่อนไม่เคยมั่นใจกับรูปร่างของตัวเองเลย โดยเฉพาะที่หน้าอกมันใหญ่เกินตัว และมันก็ทำให้หล่อนต้องสวมใส่ชุดตัวใหญ่กว่าขนาดจริงมาตลอดตั้งแต่อายุสิบสอง หน้าอกของหล่อนโตเร็วและเด่นชัดกว่าเพื่อนๆ ร่วมชั้น ซึ่งขนาดของมันใหญ่โตจนถูกแซวจากเพื่อนผู้ชายบ่อยครั้งหล่อนต้องซ่อนตัวเองเอาไว้ภายใต้เสื้อตัวโคร่ง และก็ห่อไหล่ลงเมื่อต้องเดินผ่านผู้คน เพราะเกรงว่าห
Last Updated : 2025-04-22เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 4.
ตอนที่ 4.หล่อนตอบรับเสียงเรียบ ขณะก้าวเดินตามคนตัวโตออกไป เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก“วันนี้บอสขับรถเองเลยเหรอคะ”“ใช่ครับ พอดีลุงแกไม่ค่อยสบาย ผมก็เลยขับเอง”“เอ่อ... ให้มิ้มขับให้ไหมคะ”ธีธัชที่กำลังจะเปิดประตูรถชะงัก แววตาที่มองมามีประกายขบขัน“คุณคิดว่าผมจะเอาเปรียบคุณขนาดนั้นเลยหรือ คุณมิ้ม”“เอ่อ... บอสไม่ได้เอาเปรียบนะคะ แต่มิ้มเป็นเลขาฯ เอ่อ...”หล่อนยังพูดไม่จบ ธีธัชก็แทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงขบขัน“ผมรู้ว่าคุณทำเพื่อผมได้ทุกอย่าง คุณเก่ง คุณเป็นเลขายอดวิเศษที่ผมไม่อาจจะหาใครมาเทียบได้ แต่เรื่องขับรถ ให้ผมทำเองบ้างเถอะนะ”เขาหัวเราะขณะก้าวขึ้นไปนั่งหลังพวงมาลัยรถ หล่อนรีบก้าวตามขึ้นไปนั่งเบาะหน้าข้างๆ“มิ้มก็แค่อยากทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้นเองค่ะ”คนตัวโตที่เพิ่งคาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จ หันมามอง แต่สายตาของเขาไม่ได้มองหน้าของหล่อนหรอกนะ แต่มันจ้องไปที่หน้าอกที่ล้นทะลักของหล่อนแทน คล้ายกับเขาลืมตัวนี่ธีธัชจะรู้ไหมนะว่าสายตาของเขาทำให้หล่อนร้อนเป็นไฟรู้หรอกว่าเขาก็มองหล่อน เหมือนกับที่ผู้ชายมองผู้หญิงนมโตนั่นแหละ ไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษอะไรเลย แต่ก็อดหวั่นไหวไม่ได้“คุณทำหน้
Last Updated : 2025-04-22เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.หล่อนอยากกลับห้อง...ไม่อยากอยู่ในสถานที่ที่ไม่เป็นตัวของตัวเองแบบนี้เลยมิรดาก้มลงมองเนื้อตัวของตัวเองอย่างเวทนา ต่อให้หล่อนสวยแค่ไหน พยายามทำตัวให้คู่ควรกับเขายังไง แต่ธีธัชก็ไม่มีทางมองสองแขนยกขึ้นโอบกอดเนื้อตัวเอาไว้ด้วยความเหน็บหนาว ก่อนจะสะดุ้งเมื่อมีเสื้อสูทของใครบางคนคลุมทับมาบนบ่า“อุ๊ยยยย...”หล่อนตกใจมาก รีบหันไปมอง ก็พบว่าผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งเป็นเจ้าของเสื้อสูทบนบ่าบอบบางของตัวเอง“ผมเห็นคุณยืนตัวสั่นน่ะ ก็เลยให้ยืม”“ขอบคุณค่ะ แต่ว่าไม่เป็นไรค่ะ”หล่อนจะส่งเสื้อสูทคืนเขา แต่เขาขยับออกห่าง และส่ายหน้า“ไม่เป็นไรครับ ยืมเถอะ ผมไม่คิดเงินหรอก”มิรดาอมยิ้มขบขันออกมาในที่สุด“ผมดีใจที่เห็นคุณหัวเราะนะครับ”“ฉันก็ไม่ได้ร้องไห้สักหน่อยนี่คะ”ผู้ชายเจ้าของเสื้อสูทเดินเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะชวนหล่อนไปนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร และชวนคุยต่อ“ก็ผมเห็นคุณเดินหน้าเศร้านี่ครับ”หล่อนเอียงหน้ามองเจ้าของคำพูดที่ตัวเองไม่อาจจะปฏิเสธได้“นี่แสดงว่าคุณจับตามองฉันตลอดเวลาเลยอย่างนั้นเหรอคะ”เขาหัวเราะอีกแล้ว ท่าทางสบายๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลย หากหล่อนเป็นแบบเขาบ้างก็
Last Updated : 2025-04-22เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 6.
ตอนที่ 6.ทั้งท่าทางและน้ำเสียงของธีธัชราบเรียบ และไม่ได้มีร่องรอยไม่พอใจอะไรเลยเขาคงยินดีจริงๆ หากหล่อนจะคบหาใครเป็นแฟนสินะบ้า...ทำไมจะต้องเป็นหล่อนอยู่แค่คนเดียวนะที่รู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องนี้น้ำตาพาลจะไหลเสียให้ได้ แต่ก็จำต้องกะพริบตาถี่ๆ ไล่มันไป“ใช่ค่ะ คุณวินเป็นคนตลก คุยด้วยแล้วก็สนุกดีค่ะบอส”เขาน่าจะดีใจและก็สบายใจหากได้ยินคำตอบเช่นนี้จากปากของหล่อนธีธัชละสายตาจากอาหารตรงหน้า และมองหล่อน วูบหนึ่งหล่อนเห็นร่องรอยความไม่พอใจในดวงตาของเขา แต่แค่พริบตาเดียวมันก็หายไป จนทำให้หล่อนรู้ว่าตัวเองคงตาฝาดไปเอง“เห็นไหมล่ะ ผมบอกแล้วว่าคุณจะต้องได้ผู้ชายติดมือจากงานเลี้ยงนี้”หล่อนยิ่งฟังเขาพูด ก็ยิ่งเจ็บปวด แต่ก็จำต้องยิ้มรับทั้งน้ำตา“มิ้มต้องขอบคุณบอสจริงๆ ค่ะ ขอบคุณที่สุดเลยค่ะ”หล่อนประชดเขาออกไป แต่รู้ดีว่าเขาไม่มีทางรู้ความหมายของมันหรอก“มิ้มขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะบอส”“ตามสบายเถอะ อ้อ แล้วคุณก็ลองถามนายอัศวินดูนะว่าคืนนี้ไปส่งคุณที่คอนโดได้หรือเปล่า”“บอส... ไม่ว่างเหรอคะ”เมื่อเขาพูดแบบนี้ หล่อนก็เข้าใจความหมายของเขาได้เป็นอย่างดี“ผมว่าจะไปต่อกับลิลลี่น่ะ ผู้หญิงสวยๆ ที่
Last Updated : 2025-04-25เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7.นิ้วยาวไล้แก้มนวลแผ่วเบา แต่กระนั้นก็ทำให้คนที่หลับน้ำลายยืดอยู่รู้สึกตัว ดวงตากลมโตที่ซ่อนอยู่ภายใต้แว่นหนาเบิกกว้าง มองธีธัชที่เอียงหน้าเข้ามาใกล้มากกว่าปกติ“บอส...”ธีธัชอมยิ้ม ก่อนจะยืดตัวกลับไปนั่งตัวตรงที่เบาะคนขับเช่นเดิม“ผมกำลังจะปลุกคนนอนน้ำลายยืดน่ะ”หน้าของมิรดาแดงก่ำ รีบยกมือขึ้นป้ายมุมปากทั้งสองข้างเพื่อหาน้ำลายทันควัน ท่ามกลางเสียงหัวเราะขบขันของธีธัช“ผมล้อเล่นน่ะ ถึงแล้ว เอาของไปเก็บในห้องพักกันเถอะ”แล้วคนตัวโตก็ก้าวลงไปจากรถ ในขณะที่หล่อนต้องรีบรวบรวมสติ และก้าวตามลงไป ทั้งๆ ที่ภายในอกยังคงหวั่นไหวอยู่เลยธีธัชเดินนำหล่อนเข้าไปภายในโรงแรมหรู พนักงานสาวฝ่ายต้อนรับทักทายอย่างเป็นกันเองเป็นพิเศษกับธีธัช และก็ยื่นคีย์การ์ดให้สองใบ“เดินตรงไป ลิฟต์อยู่ขวามือค่ะ ชั้นที่ยี่สิบหกนะคะ ไปถูกไหมคะคุณลูกค้า”“ผมไปถูกครับ ขอบคุณมากครับ”ธีธัชตอบกลับอย่างสุภาพ ก่อนจะเดินนำหล่อนมายังลิฟต์ตัวโต และก้าวเข้าไปข้างในภายในลิฟต์มีหล่อนกับเจ้านายหนุ่มเพียงแค่สองคนอีกแล้วบรรยากาศชวนอึดอัด ทำให้หล่อนต้องชวนเขาคุยขึ้น“พนักงานคนเมื่อกี้นี้ ท่าทางจะตกหลุมเสน่ห์ของบอสนะคะ”หล่อนเ
Last Updated : 2025-04-25
Latest chapter
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 21..ตอนอวสาน
ตอนที่ 21..ตอนอวสานเขาจ้องมองหล่อนเขม็ง ก่อนจะเอานิ้วยาวตรึงปลายคางเล็กให้เงยแหงนขึ้นประสานสายตา“ห้ามหนีไปไหนอีกนะ”“มิ้ม...”“ผมอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีคุณข้างกาย”หล่อนน้ำตาซึม เพราะคิดว่าธีธัชกำลังหมายถึงเรื่องงาน“มิ้ม... จะกลับไปสอนงานเลขาคนใหม่ให้กับบอสค่ะ ไม่ต้องกังวล...”“ผมไม่มีเลขาใหม่... ผมไม่ได้รับใครมาแทนคุณเลย...”นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน“แล้ว... บอสทำงานยังไงคะ งานเยอะมากแบบนั้น...”หล่อนถามด้วยความเป็นห่วง จนธีธัชอมยิ้มออกมาด้วยความพอใจ“เป็นห่วงผม ก็กลับไปอยู่กับผมสิ”หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตาซึม“ความสัมพันธ์ของเรามันไม่เหมือนเดิมแล้ว และมิ้ม... ก็ทนอยู่ข้างกายบอสไม่ได้อีก บอสก็รู้ว่ามิ้ม... คิดเกินเลยกับบอส...”หล่อนพูดออกไปด้วยความอัปยศอดสู และมั่นใจว่าเขาจะต้องมองมาด้วยแววตาสมเพชเวทนา แต่มันกลับไม่ใช่ เขายิ้ม มันคือรอยยิ้มที่ละมุนละไมที่สุดเท่าที่เคยเห็นจากธีธัช“ผมยินดีให้คุณคิดเกินเลย มิ้ม...”“บอส...”หล่อนครางเรียกเขา และไม่อยากเชื่อว่าเขาจะยังยิ้มหวานอยู่ได้“นี่บอสไม่โกรธมิ้มเหรอคะ”เขาเลื่อนมือขึ้นมาลูบศีรษะของหล่อนไปมา และก็จูบหน้าผากเบาๆ“ผมจะโกรธคุณทำไม ใน
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.หล่อนเอียงหน้าที่ชุ่มคราบน้ำตามองไปที่ประตูห้อง และก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครกันเป็นเจ้าของเสียงเคาะประตูนั่นหล่อนมาเช่าห้องอยู่ที่นี่ และไม่ได้บอกใครเลยแม้แต่คนรู้จักอาจจะเป็นแม่บ้าน...?เมื่อคิดว่าเสียงเคาะประตูนั้นเป็นของแม่บ้านประจำหอพักที่ตนเองมาเช่าอยู่ หญิงสาวจึงลุกขึ้น และเดินไปที่ประตูห้องมือเล็กยื่นไปปลดล็อก ก่อนจะผลักบานประตูให้เปิดกว้างออก“มาทำความสะอาด...”เสียงของหล่อนถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอจนหมด เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่คุ้นตาของธีธัชที่อยู่หลังบานประตู“บอส...”ดวงหน้างามซีดเผือด แข้งขาไร้เรี่ยวแรงจนขยับก้าวหนีไม่ได้“ผมเอง”เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ซึ่งต่างจากแววตาหงุดหงิดของเขานัก“เอ่อ... บอส... มาทำไมคะ”หล่อนมองผู้ชายตัวสูง เนื้อตัวบึกบึนตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่น สมองหยุดทำงานลงในที่สุดเขาไม่ตอบ แต่แทรกตัวเข้ามาหา และเป็นคนปิดประตูห้องด้วยตัวเอง“บอส... ออก... ออกไปเถอะค่ะ”“กล้าไล่ผมหรือ”เขาก้าวเข้ามาหาหล่อน เนื้อตัวล่ำบึกของเขาทำให้หล่อนกลายเป็นมดตัวน้อยได้อย่างง่ายดาย เท้าเล็กขยับถอยหลังหนี“มิ้ม... ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่... บอสไม่ควรอยู่ที่น
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.“จะรีบไปไหนล่ะ”“บอส”หน้าตาของธีธัชดูเลือดเย็นน่ากลัวนักยามนี้“ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว ทำงานหน่อยจะเป็นไรไปล่ะ”หล่อนส่ายหน้าไปมา ปฏิเสธเขา แต่ธีธัชตอนนี้ไม่ต่างจากซาตานร้ายแคว่กกกก“อื้อ... บอส... อย่าค่ะ อย่าทำกับมิ้มแบบนี้ อย่า... อื้อ... อ๊ะ...”เขาจับหัวหล่อนกดกับโต๊ะทำงาน จากนั้นก็ตลบกระโปรงยาวขึ้นมาไว้เหนือบั้นท้าย และพุ่งความเป็นชายเข้าไปหากลีบนางที่แห้งผาก“อ๊ะ... อื้อ... เจ็บ... บอส... เจ็บค่ะ...”บอสหนุ่มไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะหยุดเคลื่อนไหว ความเป็นชายแข็งชันครูดเสียดสีกับเนื้อนุ่มจนแสบระบม“อื้อ... อื้อ... ฮือ”หล่อนเจ็บร้าว น้ำตาไหลริน ภาวนาให้การกระทำของธีธัชยุติลงเสียที แต่มันกลับยาวนานเหลือเกินกว่าที่เขาจะถอนถอยออกไป“ผมเสร็จแล้ว จะไปไหนก็ไป”ตอนนี้หล่อนไม่ต่างจากอีตัวข้างถนนเลยแม้แต่น้อยหล่อนขยับตัว พยุงกายให้ตั้งตรง มองเขาผ่านม่านน้ำตาแห่งความเสียใจ“บอสใจร้าย...”หล่อนต่อว่าเขาอย่างอ่อนแรง ก่อนจะพาตัวเองออกมาจากห้องทำงานของธีธัช“ผมใจร้าย เพราะว่าผมหึงคุณนั่นแหละ มิรดา”ชายหนุ่มพึมพำออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด เกลียดตัวเองที่หงุดหงิดเพียงแค่เห็นมิรดาพูดคุยกับผู้ช
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.นี่เขากินยาปลุกเซ็กซ์เข้าไปหรือไงนะ ถึงได้มีอารมณ์สวาทมากมายเหลือเกิน“อ๊ากกกก โอ้วววว โอ้ววว”และมันก็เป็นแบบเดิม เขาแตกระเบิดในร่องสาวหลังจากที่หล่อนตอดขมิบเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเขาสั่นเกร็ง น้ำกามไหลรินออกมาจนหมดทุกหยด จากนั้นก็ชักท่อนเอ็นออกมา น้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งเข้าไปในโพรงสาวค่อยๆ ไหลทะลักตามออกมา หยดย้อยลงมาตามเรียวขานวลเขาจ้องมองภาพสวยงามเย้ายวนนี้ด้วยความเสน่หา จ้องมองร่องสาวที่ยังทิ้งร่องรอยรูเอ็นที่เขาสอดแทรกเข้าไปอย่างละสายตาไปไหนไม่ได้เลยพระเจ้า...ทำไมเขาถึงได้รู้สึกลุ่มหลงแม่เลขาอย่างมิรดามากมายขนาดนี้นะนี่มันไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ หรือเรื่องชวนหัวให้ขำขันอีกแล้ว“คุณเข้าห้องน้ำก่อนเถอะ”คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับโต๊ะไม้ค่อยๆ ขยับตัวขึ้น ใบหน้างามแดงก่ำ เมื่อหันมาสบสายตา“มิ้ม... ขอตัวนะคะ”เขาอมยิ้มเมื่อสาวน้อยรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำ มองก็รู้ว่าหล่อนขัดเขินแค่ไหน“ไม่เอาเสื้อผ้าเข้าไปหรือคุณมิ้ม”“เอ่อ...”เขาใจดีก้มลงเก็บเสื้อผ้าให้กับหล่อน ทั้งยกทรง ทั้งกางเกงชั้นใน และเดินไปให้หล่อนดวงตาสบประสานกัน และธีธัชก็รู้สึกไม่ต่างจากถูกดูดเข้าไปในหลุมใหญ่ที่ม
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.ความเจ็บปวดอดสูทำให้หล่อนต้องเบือนหน้าหนีเขา น้ำตาเอ่อล้นสองดวงตา“ให้มิ้มไปเถอะค่ะ มิ้ม... คงทนทำงานร่วมกับบอสไม่ได้อีกแล้ว...”“แต่คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธผม...”มือใหญ่ลูบไล้เนินสะโพกผายอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ“เพราะคุณเป็นของผมแล้ว มิรดา”กายสาวสั่นเทาด้วยความวาบหวาม ความทรงจำเมื่อคืนยังคงเต้นระริกอยู่ในหัว และมันก็ชัดเจนมากจนหล่อนเผลอครางออกมาเขาอมยิ้ม และฝังปลายจมูกลงบนแก้มนวล จากนั้นก็ทาบปากกระด้างลงมาหาแนบแน่น หล่อนพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่ไม่สำเร็จ ปากอิ่มถูกบดจูบอย่างเร่าร้อน หิวกระหาย มือใหญ่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของหล่อนออกอย่างรีบร้อนไร้ความอดทน“อื้อ... อย่าค่ะบอส... อื้อ... อย่า...”เขาไม่สนใจการต่อต้านอ่อนแรงของหล่อนเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้ร่างกายของหล่อนเหลือเพียงแว่นตากับกางเกงชั้นในเท่านั้นที่สวมใส่อยู่ธีธัชช่ำชองเชี่ยวชาญในเรื่องการเปลื้องผ้าผู้หญิงอย่างน่าทึ่ง“ผมต้องการคุณ... มิรดา...”“ตะ... แต่มิ้มนัดคุณหญิงเอาไว้ให้บอสแล้ว อ๊ะ... อื้อ... บอส... อย่าค่ะ...”เขาผลักหล่อนกลับไปที่เตียงนอน เพียงแค่ปลายนิ้วของเขาสัมผัส ร่างอรชรก็หงายหลังลงไปนอนบนเตียงอย่างง่าย
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16.เข้มแข็งเอาไว้มิรดา ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ซ่อนเอาไว้จะเปิดเผยออกมา และหล่อนจะมองหน้าธีธัชติดได้ยังไง ไม่แคล้วต้องหนีหายไปจากกัน“ไม่ ผมอยากขึ้นห้องคุณ”“บอส...”“ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา ผมไม่เคยเข้าไปในห้องของคุณจริงๆ จังๆ เลยสักครั้ง เคยแค่ยืนหน้าประตูห้องเท่านั้นเอง”แววตาของธีธัชมุ่งมั่น ทำให้หล่อนไม่กล้าที่จะทัดทานอีก“ก็... ได้ค่ะ แต่ว่าแค่กาแฟถ้วยเดียวนะคะ”เขาอมยิ้มบางๆ แววตามีความเจ้าเล่ห์“คุณดูเหมือนไม่เต็มใจให้ผมขึ้นห้อง ซ่อนผู้ชายเอาไว้หรือครับ”“ปะ... เปล่าหรอกค่ะ มิ้มยังไม่มีแฟน บอสก็รู้นี่คะ”“ดีแล้วล่ะที่คุณยังไม่มีแฟน”เขาเดินขนาบข้างตามเข้ามาภายในคอนโด“บอส... ดูเปลี่ยนไปนะคะ”“ผมหรือ? เปลี่ยนยังไงครับ”เขาถามยิ้มๆ“ก็... เมื่อหลายวันก่อนยังสนับสนุนให้มิ้มหาแฟนอยู่เลยค่ะ”เขาก้าวตามเข้ามาภายในลิฟต์ที่ตอนนี้มีแค่หล่อนกับเขาแค่สองคนดวงตาคมกริบที่จ้องมองมาทำให้หล่อนสะท้านไหวไปทั้งตัว“แต่ไม่ใช่ตอนนี้”“เอ่อ...”หล่อนกำลังจะอ้าปากถาม แต่ประตูลิฟต์เปิดเสียก่อน หล่อนจึงต้องก้าวออกมา โดยมีธีธัชก้าวตามมาติดๆ“ชั้นที่คุณอยู่ดูเงียบๆ นะ”“ค่ะ มิ้มไม่ชอบที่คนพลุกพล่านน่ะ
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 15.
ตอนที่ 15.“บอส... เป็นอะไรไปคะ หรือว่ามิ้มทำอะไรให้บอสไม่พอใจ”“ใช่!”หล่อนปากคอสั่นทันทีเมื่อเขาสวนกลับมาว่าใช่เสียงดังลั่น“เอ่อ... มิ้ม... ทำงานผิดเหรอคะ”หล่อนเห็นเขาเม้มปากเป็นเส้นตรง ก่อนจะลุกขึ้นยืน และเดินอ้อมโต๊ะทำงานออกมาเผชิญหน้ากับหล่อน“ใช่ ผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัยด้วย”หล่อนยิ่งตัวสั่น สมองพยายามนึกคิดว่าตนเองทำอะไรผิดพลาดถึงขนาดให้ธีธัชโกรธได้แบบนี้“มิ้ม... ขอโทษค่ะ ที่ทำงานผิดจนบอสต้องหัวเสียแบบนี้”เขาจ้องหน้าหล่อนเขม็ง ท่าทางหงุดหงิดอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน“บอส... พอจะบอกได้ไหมคะว่ามิ้มทำอะไรพลาด มิ้มจะได้แก้ไขให้ใหม่ค่ะ”หล่อนรอคอยคำตอบจากเขา แต่ธีธัชกลับเปลี่ยนไปพูดเรื่องบดินทร์แทน“ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา นายบดินทร์เป็นผู้ชายคนแรกที่ผมเห็นคุณให้ความสนิทสนมด้วย”“เอ่อ...”“ผมไม่ชอบ ให้เลขาฯ ของผมไปยุ่งกับผู้ชายคนไหน”“บอสคะ... คือว่ามิ้มกับคุณบดินทร์แค่เจอกันในห้องครัวค่ะ แล้ว... พอดีน้ำร้อนลวกมือมิ้ม คุณบดินทร์ก็เลยช่วยทายาให้”แววตาของเขาอ่อนแสงลงเล็กน้อย ขณะหรี่แคบมองมือของหล่อน“แล้วเจ็บมากไหม”“ไม่... ไม่มากค่ะ อ๊ะ... บอส...”หล่อนอุทานตกใจ เมื่อจู่ๆ ธีธัชก็
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14.“งั้นก็ดี... เอาล่ะ เตรียมเสื้อผ้าวางเอาไว้ให้ผมบนเตียงหน่อย ผมจะอาบน้ำ”“ค่ะบอส”“พอเรากินข้าวเช้าเสร็จ ก็จะกลับกรุงเทพฯ ทันที”เขาปรายตามองหล่อน แววตาของธีธัชในวันนี้หล่อนอ่านความหมายไม่ออกเลยจริงๆ เหมือนเขากำลังซ่อนอะไรเอาไว้ในใจ“ค่ะบอส”“แล้วอย่าลืมล่ะ ผมต้องการผู้หญิงคนเมื่อคืน นัดให้ผมด้วย”“ค่ะบอส”หล่อนทำได้แค่ตอบรับ และก็มองคนตัวโตเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเท่านั้น“เฮ้อออ”มิรดายกมือของตัวเองขึ้นลูบหน้าอย่างเป็นกังวล ในหัวเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด“บอส... ทำไมจะต้องทำเรื่องให้มันยุ่งยากแบบนี้ด้วยคะ”แล้วนี่หล่อนจะไปอุปโลกน์ผู้หญิงคนไหนมาแทนตัวเองได้กันนะมิรดาหนักอกหนักใจเหลือเกินหลังจากเดินทางกลับมาจากนครราชสีมาแล้ว หล่อนกับธีธัชก็ตรงไปที่บริษัทฯ เพราะเขามีประชุมต่อ ในขณะที่หล่อนปลีกตัวออกมาโทรหาผู้หญิงคนที่จะอุปโลกน์เป็นตนเองในค่ำคืนนี้“ถ้าบอสถาม คุณหญิงจะต้องบอกว่าเมื่อคืนขับรถไปนอนกับบอสที่โคราชมานะคะ”คนปลายสายถามกลับมาด้วยความแปลกใจ แต่หล่อนก็ตอบเลี่ยงไป“อ๋อ พอดีเมื่อคืนมิ้มหาผู้หญิงแถวโคราชให้บอสน่ะค่ะ เพราะคิวเมื่อคืนยกเลิกไป แต่ไม่อยากให้บอสรู้น่ะค่ะ เดี๋
เลขาเฉิ่มอุ้มรัก ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.หล่อนขย่มบั้นท้ายอวบลงกับความเป็นชายแข็งชันด้วยจังหวะหนักหน่วง ถี่ระรัว บดเอ็นส่ายสะบัดจนคนตัวโตต้องเด้งหน้าขาขึ้นหา “โอ้ววววว พระเจ้า... เสียวววว โอ้วววว เสียวที่สุด โอ้วววว...” เขาครางลั่น และก็ยอมให้หล่อนเป็นฝ่ายขย่มอยู่ไม่นาน ก็พลิกกายขึ้นทาบทับแทน และรุกร้ำด้วยแรงเสน่หาบ้าคลั่งบั้นเอวแกร่งขยับดุ้นเอ็นเข้าหาล้ำลึก ยิ่งเขาเคลื่อนไหวหนักหน่วง บ้าคลั่งเท่าไหร่ ความเสียวก็ยิ่งพุ่งเข้าใส่จนยากจะรับมือ “อ๊า... ซี๊ดดด เสียวรู... อ๊า... อา... เสียวว จะไม่ไหวแล้ว... ซี๊ดดด อา...” หล่อนส่ายบั้นท้ายระริก มือที่เคยขยำเต้านมแรงๆ ตอนนี้เลื่อนไปขยี้เม็ดเสียวที่กลีบนางถี่ยิบ “โอ้ววววว รูหอยดูดเอ็นดีมาก โอ้วววววว เสียวววไปทั้งลำ โอ้ววววว ไม่ไหวแล้ว... โอ้วววว อูววววว... เสียววว” ตั่บ ตั่บ ปึก ปึก “อู๊ยยยย... จะแตกแล้ว... จะแตกแล้วบอส... อา... อา... มิ้ม... อ๊ายยยยย...”ในที่สุดหล่อนก็ระเบิดน้ำเสียวออกมา ซึ่งเขาก็ตามติดมาในวินาทีเดียวกัน“โอ้วววว โอ้วววว ไม่เคยเจอหอยดูดดีแบบนี้มาก่อนเลย โอวววว อ๊ากกกกกก” ควา
