Write Talk:โอ๊ยย !! อีพี่แอลตันแกลืมลงโปรแกรมใส่สมองมารึไง ถึงได้ทื่อปานนั้น เห็นแล้วขัดใจจริงๆ ระวังเถอะ อีน้องมันจะหาผัวใหม่แล้วนะ
หลังจากเจเติมหน้าให้สายป่านจนสวยแล้ว เธอก็กลับมานั่งดื่มและคุยกับมิกกี้เหมือนเดิม ดูเหมือนเขาจะสงสัยในความละมุนที่เจมีต่อเธอ แต่สายป่านก็ได้อธิบายให้เขาเข้าใจแล้วตามที่เจอนุญาติให้บอกได้ ทั้งสามเลยคุยกันได้แบบสบายใจมากขึ้นสายป่านอดไม่ได้ที่จะหันไปมองยังโต๊ะของแอลตันอีกครั้งซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เขามองมายังเธอพอดี สายตาทั้งสองประสานกัน หญิงสาวคนเดิมคงมีปัญหากับเก้าอี้ของตัวเอง เพราะไม่ยอมนั่ง แต่ขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งของแอลตันอีกครั้ง โดยมีโจเซฟนั่งดื่มข้างๆ กับแอลตันซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเขา แตกต่างกันที่คราวนี้สายป่านไม่สนใจอะไรอีกแล้ว จริงอย่างที่เจว่า จะไปนั่งมองเขาให้เจ็บใจทำไม เขาไม่เห็นเราในสายตาก็ปล่อยเขาไปเถอะ ถึงเราไม่มีค่าในสายตาของเขาก็ใช่ว่าจะไม่มีค่าในสายตาของคนอื่นสักหน่อยดีเจเปิดแผ่นให้เป็นจังหวะแดนซ์ที่กระชากใจมากขึ้น สายป่านซึ่งดื่มไปพอสมควรก็เริ่มจะสนุกกับเสียงเพลง เธอชวนเจกับมิกกี้ลุกขึ้นยืนเต้นไปตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน เสียงของดีเจประกาศก้องดังขึ้น"สวัสดีคร้าบบบ เพื่อนๆ ทุกคน เสาร์นี้คืนเลดี้ไนท์ เราขอสาวๆ ใจกล้าขึ้นมาแดนซ์โชว์เซ็กซี่กันบนเวที ผมขอสามคนนะคร
แอลตันมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ลอยหน้าลอยตาตอบเขาอย่างหมั่นเขี้ยว โดยเฉพาะคำตอบที่ว่าโสดบ้างล่ะ ไม่มีผัวบ้างล่ะ ล้วนแต่ทำให้เขาหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น"โสดใช่มั้ย? !! ไม่มีผัวใช่มั้ย?!! ดี! งั้นก็มีผัวมันซะตั้งแต่วันนี้แหละ" แอลตันกระโดดขึ้นคร่อมร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงจนเธอล้มลงบนที่นอนนุ่ม มือแกร่งรวบข้อมือทั้งสองข้างของสายป่านไว้ด้านบน แล้วประกบจูบปากบางอย่างแรงคล้ายๆ กับเป็นการลงโทษ"อื้อๆๆๆ" สายป่านร้องอู้อี้พร้อมกับดิ้นไปมา แต่ก็ไม่สามารถหลุดออกไปจากพันธนาการของเขาได้ มืออีกข้างที่เหลือของแอลตันถลกเกาะอกสีดำนั้นลง ทำให้สองเต้าคู่งามโผล่ออกมาอวดสายตาของเขาแบบเต็มตา แอลตันดึงสติกเกอร์สีชมพูอ่อนที่ปิดสองจุกนั้นออก แล้วก้มลงดูดเลียยอดทับทิมสีชมพูอย่างบ้าคลั่ง แถมยังทำรอยรักสีกุหลาบไว้ทั่วหน้าอกทั้งสองข้าง"แอลตัน .~. ยะ..~หยุดนะ~ พอแล้ว.. ยะ..อย่า~ อื้อ.." เสียงสายป่านเอ่ยห้ามเขาแต่มันฟังดูช่างแผ่วเบาเหลือเกิน เขาปล่อยมือที่รวบข้อมือทั้งสองของเธอออก แล้วใช้สองมือของเขาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด ฝ่ามือหนาถลกมินิสเกิ๊ตตัวจิ๋วขึ้นไปกองไว้ที่เอวคอดแล้วใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยๆ รูดออกไปจา
"ว่ายังงัยครับหนูป่าน จะให้พี่ไปจัดการเรื่องแต่งงานเมื่อไหร่ หรือเราจะไปจดทะเบียนสมรสไว้ก่อนก็ได้นะครับ" แอลตันเอ่ยทวงคำตอบ ในขณะที่อีกฝ่ายได้แต่นิ่งอึ้งไป เพราะไม่คิดว่าเขาจะทำจริงๆ"อะ..เอ่อ..คือ .. ยังทำแบบนั้นไม่ได้ค่ะ ฉันยังเรียนไม่จบเลย แล้วคุณยังไม่เคยจีบฉัน ไม่เคยขอเป็นแฟนด้วย อยู่ๆ ก็มารวบหัวรวบหางเลย มันไม่รวบรัดเกินไปเหรอคะ อีกอย่างนึง เมื่อครั้งก่อนฉันเสนอตัวเป็นเมียคุณแล้ว แต่คุณปฏิเสธเอง ก็ช่วยไม่ได้แล้วค่ะ" สายป่านรีบหาข้ออ้าง เพราะเอาเข้าจริงๆ เธอจะกล้าแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้นิสัยใจคอจริงๆ กันเลยได้อย่างไร"ถ้าอย่างนั้นพี่จะจีบหนูป่านตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปนะครับ" แอลตันพูดไปพลางใช้ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปตามขาอ่อนของสายป่านที่โผล่พ้นชายเสื้อออกมา จนหญิงสาวตีมือเขาดังเพี๊ยะ"คุณเพิ่งจะจีบฉันนะ จะมาทำรุ่มร่ามแบบนี้ได้ยังไงระวังจะจีบไม่ติดนะบอกเลย" สายป่านทำหน้าดุใส่"ก็ได้ครับ แต่พี่ขออย่างเดียว อย่าไปเต้นยั่วผู้ชายแบบเมื่อคืนนี้อีกเป็นอันขาด พี่หวง""แล้วยังไง ทีคุณยังควงสาวอื่นไปกินข้าว ไปเที่ยวผับได้เลย แถมมีซบกัน มีนั่งตักกันด้วย ผู้ชายทำได้ผู้หญิงก็ต้องทำได้ สิทธิ์เท่าเทีย
เวลา 20.30 น.รถสปอร์ตคันหรูจอดลงที่หน้าหอพักใกล้กับมหาวิทยาลัยBB ร่างสูงของแอลตันก้าวลงมาจากรถหรู แล้วเดินเข้าไปด้านในหอพัก เขาตัดสินใจมาหาสายป่านเพราะติดต่อเธอไม่ได้ตั้งแต่หนึ่งทุ่ม ครั้งล่าสุดที่คุยกันตอนบ่ายสามโมง "หนูป่าน" ของเขาบอกว่าเลิกเรียนแล้ว กำลังกลับมาที่หอพัก แต่จนป่านนี้เขายังติดต่อเธอไม่ได้เลย"ตี๊ดดดด"เสียงคนที่อยู่ภายในหอพักเปิดประตูจาก ด้านในออกมา แอลตันจึงถือโอกาสเดินเข้าไปด้านในทันที"เห๊อะ!! คนนอกเข้าง่ายแบบนี้มันปลอดภัยตรงไหนวะ มีคีย์การ์ดไปก็เท่านั้น"เขาบ่นพึมพำอย่างหัวเสียด้วยความเป็นห่วงความปลอดภัยของแฟนสาวที่เขาทึกทักเอาเองคนเดียว เพราะสายป่านยังไม่ยอมตอบตกลงเป็นแฟนกับเขาสักที แอลตันเดินมาถึงหน้าห้องแต่เห็นประตูล็อคจากด้านนอกแสดงว่าเธอไม่อยู่ที่นี่ เขาเริ่มออกอาการหงุดหงิดทันที"ไปไหนเนี่ยยัยตัวเล็ก" เขาบ่นอย่างหัวเสียแล้วเดินออกจากหอทันทีณ.ผับของโจเซฟ "ลมอะไรหอบมึงมาที่นี่ได้วะไอ้แอลตัน พักหลังๆ นี่มึงหายหน้าหายตาไปเลยนะ หรือว่าแอบไปเที่ยวบาร์โฮสแล้วติดใจวะ" โจเซฟพูดพลางหัวเราะ"พอเลยไอ้เหี้ยโจ อย่ากวนตีน วันนี้กูอารมณ์ไม่ดี" แอลตันพูดจบก็กระดกไวน์เข้าปา
แอลตันนั่งดื่มกับโจเซฟไปเรื่อยๆ เพื่อรอสายป่านเลิกงาน เขาพยายามไม่มองไปที่โต๊ะของเธอ เพราะไม่อยากหงุดหงิดจนเสียการใหญ่อีก ราวๆ เที่ยงคืนกว่าๆ สายป่านก็เดินมาหาแอลตันที่โต๊ะตามที่ตกลงกันไว้"สวัสดีค่ะพี่โจเซฟ" เธอกล่าวสวัสดีพร้อมกับยิ้มหวานให้"ทีกับไอ้โจล่ะยิ้มหวานให้มัน ไม่เห็นยิ้มหวานให้พี่บ้างเลย" แอลตันเริ่มอ้อน"ปีนี้อายุเท่าไรแล้วคะ ทำอ้อนเป็นเด็กไปได้" สายป่านบ่นแบบไม่จริงจังนัก"คืนนี้หนูกลับกับพี่นะครับ ส่วนรถหนูเดี๋ยวจอดไว้ที่นี่ พรุ่งนี้พี่ให้คนที่โรงแรมมาเอาแล้วกันนะ"สายป่านมองหน้าแอลตันสลับกับโจเซฟ เธอทำใจแล้วว่าโจเซฟคงจะรู้เรื่องระหว่างเธอกับแอลตันแล้วแน่ๆ เพราะเขาเป็นเพื่อนรักกันรถสปอร์ตหรูขับมาจอดที่เพนท์เฮาส์ของแอลตัน สายป่านเลิกคิ้วเป็นเชิงคำถาม"คืนนี้ดึกมากแล้ว หนูป่านนอนที่นี่ได้ไหมครับ ถ้าพี่ไปส่งหนูแล้วขับกลับมาเองพี่คงไม่ไหวแน่ๆ แล้วถ้าพี่ไปค้างที่หอพักกับหนูก็ยิ่งดูไม่ดี พี่ไม่อยากให้ใครมาว่าหนูหรือมองหนูในทางไม่ดีน่ะครับ" แอลตันพูดพลางเปิดประตูรถให้สายป่าน เธอไม่ว่าอะไร ยอมเดินเข้ามากับเขาอย่างไม่อิดออด"พี่แอลตันคะ ป่านไม่มีชุดนอน"เสียงหวานดังออกมาจากห้องน
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่กเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังถี่รัวพร้อมกับเสียงครางของทั้งสองคนดังระงมไปทั่วห้อง แอลตันอัดกระแทกแท่งรักเข้าออกในร่องสวาทที่รัดแน่นเป็นจังหวะหนักๆ จนร่างเล็กนั้นสะเทือนไปตามแรงกระแทก"ซี๊ดดด เสียวไหมจ๊ะเมียจ๋า" แอลตันเอ่ยกระซิบข้างใบหูเล็ก ในขณะที่สะโพกสอบยังรัวสะบัดกระแทกสามเหลี่ยมอวบอูมนั้นไม่หยุด"สะ .. เสียวมากค่ะ อูยยย ตะ แต่มันใหญ่มาก ป่านจุก"คนตัวเล็กครางเสียงกระเส่า ร่างเล็กอยู่ในท่าคลานส่วนเออเนสกำลังอัดกระแทกร่องเสียวอยู่ทางด้านหลังไม่หยุด ฝ่ามือหนาเอื้อมไปบีบเคล้นสองเต้าที่ตอนนี้กระเด้งกระดอนไปตามแรงกระแทก สายป่านกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ ใบหน้าเหยเกด้วยความเสียว"อูยยย ร่องเมียตอดของผัวเหลือเกิน เสียวหัวที่สุดเลยเมียจ๋า" แอลตันไล้ฝ่ามือไปยังเนินสามเหลี่ยมอวบอูมขนาดใหญ่แล้วใช้นิ้วขยี้ติ่งเสียวเพื่อเพิ่มความกระสันให้คนใต้ร่าง เธอร้องครางอย่างมีความสุข"ร่องเมียเอามันส์เหลือเกิน ผัวอยากขย่มเมียแบบนี้ทุกวันเลย ซี๊ดดดด" แอลตันรู้สึกได้ถึงการตัดรัดของร่องสวาทที่ตอนนี้ตอดถี่รัว แสดงว่าคนตัวเล็กใกล้จะถึงสวรรค์เต็มทีแล้ว"อ๊ะ.. อ๊ะ..อ๊ะ พี่
"อะไรกันครับเนี่ย.. ขย่มทั้งคืนแต่ไม่ให้เป็นผัว ทำไมใจร้ายกับพี่จัง" แอลตันพูดอ้อนพลางทำหน้าตาน่าสงสาร"ป่านไม่ชอบคนเจ้าชู้ ป่านไม่อยากเจ็บปวดทุกข์ทรมานเหมือน... เอ่อ.. เหมือนแม่ของป่าน"สายป่านพูดเสียงเครือ เธอหวนนึกถึงแม่ของเธอที่ต้องทนทุกข์กับการกระทำของพ่อ แล้วสุดท้ายก็ต้องตรอมใจตาย เธอจึงเข็ดขยาดขลาดกลัวผู้ชายเจ้าชู้นักหนา หยาดน้ำตาไหลรินลงมาเป็นสาย เมื่อเธอคิดถึงนางสายสุนีย์ผู้เป็นแม่"หนูป่าน! ร้องไห้ทำไมครับ"แอลตันตกใจที่อยู่ๆ คนตัวเล็กก็ร้องให้ออกมา เขาอุ้มเธอลงจากตักแล้วกอดปลอบ จนเธอค่อยๆ หยุดร้องไห้ แอลตันเองก็พอจะรู้เรื่องราวในครอบครัวของสายป่านมาบ้างจากการที่เขาส่งคนไปสืบเมื่อคราวก่อน ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องนอน สักพักหนึ่งก็กลับออกมาพร้อมกับกล่องกำมะหยี่สี่น้ำเงิน และสมุดเล่มเล็กๆ พร้อมกับปากกา เขาเขียนอะไรยุกๆ ยิกๆ อยู่ในสมุดเล่มเล็กนั้นแอลตันนั่งลงข้างๆ สายป่าน แล้วส่งกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินนั้นให้กับเธอ สายป่านรับมาแล้วค่อยๆเปิดกล่องนั้นออกดู"วะ..แหวนเพชรใบมะกอก"สายป่านครางเบาๆ พลางเอามือปิดปาก เมื่อในกล่องกำมะหยี่นั้นคือชุดเครื่องเพชรใบมะกอก มีแหวน กำไล และสร้อยคอเข
"มื้อนี้เราทานอะไรกันดีครับ""ทานปิ้งย่างไหมคะ ป่านอยากทานมานานละ แต่ไม่มีใครมาทานเป็นเพื่อน แหะๆ" สายป่านพูดพลางหัวเราะเมื่อตกลงกันได้แล้วสองหนุ่มสาวก็พากันเดินเข้าร้านปิ้งย่างร้านดัง ที่หญิงสาวเป็นคนเลือกร้านอีกตามเคย ทั้งสองทานกันไปคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เมื่อทานเสร็จแล้วมิกกี้ก็เดินมาส่งสายป่านที่รถอันที่จริงมิกกี้ก็เป็นผู้ชายที่สุภาพ มีน้ำใจ และค่อนข้างมีมารยาท สังเกตจากวันนี้เขาไม่ได้ถามเรื่องส่วนตัวของสายป่านหรือเรื่องคืนนั้นเลยสักคำ เธอคิดว่าการมีเพื่อนดีๆ อย่างมิกกี้เพิ่มอีกสักคนก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรติ๊ง !! เสียงไลน์แจ้งเตือนข้อความเข้าหลังจากที่สายป่านกลับมาถึงเพนต์เฮาส์ได้สักครู่ และกำลังจัดของสดใส่ตู้เย็นอยู่ เธอรีบหยิบโทรศัพท์มาดูทันทีเบบี๋ : ที่รักอยู่ไหนครับ ทำอะไรอยู่?สายป่านขมวดคิ้วด้วยความสงสัย... เบบี๋?? เธอไม่เคยตั้งชื่อแอลตันแบบนี้นะ แสดงว่าเขาแอบเอาโทรศัพท์เธอไปเปลี่ยนชื่อแน่ๆ .. แสบจริงๆ สายป่าน: อยู่เพนต์เฮาส์ค่ะ เพิ่งกลับจากไปซื้อของเข้าครัวมา เดี๋ยวเย็นนี้ป่านทำสปาเกตตี้ผัดขี้เมาทะเลให้ทานนะคะ เบบี๋: โอเคครับสายป่านวางโทรศัพท์ แล้วลงมือจัดของต่อจนเสร็จ
ครืดดด~ครืดดด เสียงสมาร์ทโฟนของสายป่านสั่นระรัว ในขณะที่เธอเพิ่งหลับไปได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ คนตัวเล็กงัวเงียลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู หน้าจอปรากฏชื่อของปริณ น้องชายของมาลารินทร์ สายป่านขมวดคิ้วด้วยความสงสัยก่อนที่จะรีบรับสายทันที"ว่าไงปริณ""พี่ป่านครับ วันนี้พี่มีธุระที่ไหนหรือเปล่าครับ พอดีผมมีเรื่องจะรบกวนพี่สักหน่อย" ปริณเอ่ยด้วยน้ำเสียงแสดงความเกรงใจอย่างเห็นได้ชัด"ไม่มีธุระที่ไหนหรอก มีอะไรให้พี่ช่วยบอกได้เลยจ้ะ" สายป่านตอบกลับเด็กหนุ่มซึ่งเธอเองก็รักเขาเหมือนน้องชายคนหนึ่งเช่นเดียวกัน"พอดีวันนี้หมอนัดตรวจแม่น่ะพี่ แต่รถผมดันมาเกเร สตาร์ทยังงัยก็ไม่ติด จะโทรหาพี่รินทร์ก็เกรงใจเขา ป่านนี้คงวุ่นกับการเตรียมตัวไปเจอพ่อกับแม่ของพี่เซดริกตอนเย็น ผมก็เลยต้องรบกวนพี่ป่าน" ปริณสาธยายยืดยาว"ได้ๆ แหม..เรื่องแค่นี้เองแม่เธอก็เหมือนแม่พี่แหละน่า.. ทำเป็นคนอื่นคนไกลกันไปได้ ว่าแต่จะไปกี่โมงล่ะ เดี๋ยวพี่ขับรถไปรับที่บ้าน""หมอนัดบ่ายสองครับพี่ โรงพยาบาลเดิมที่แม่ผ่าตัดนั่นแหละครับ""โอเคจ้ะ งั้นเดี๋ยวราวๆ เที่ยงครึ่งพี่ไปรับที่บ้านนะ""ครับพี่ป่าน ขอบคุณมากนะครับ"หลังจากวางสายจา
"อ๊ะ~อ๊ะ~อ๊าาาา~"เสียงครวญครางด้วยความเสียวกระสัน พร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องนอนขนาดใหญ่ ร่างแกร่งยืนซ้อนหลังคนตัวเล็ก ในขณะที่เธอใช้ฝ่ามือดันผนังห้องเอาไว้เพื่อรองรับแรงกระแทกกระทั้นของคนตัวโต"อื้มมมม"เสียงทุ้มต่ำของแอลตันร้องครางออกมา เนื่องจากช่องทางรักของคนตัวเล็กที่ตอดรัดความเป็นชายของเขาแน่นๆ จนหวิดจะเสร็จอยู่รอมร่อ"อื๊อ.. พี่แอลขา ไปต่อที่เตียงได้ไหมคะ ป่านยืนไม่ไหวแล้ว ขาสั่นไปหมดเลย"สายป่านออดอ้อนคนรัก ก็จะให้เธอยืนไหวได้อย่างไร เพราะเมื่อคืนเขาจับเธอกินเกือบทั้งคืน พอเสร็จสมก็พากันนอนหลับไปพร้อมกัน พอเขารู้สึกตัวตื่นก็จับเธอกินต่อ วนลูปไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เกือบจะสิบโมงเช้าอยู่แล้วร่างแกร่งอุ้มกระเตงคนตัวเล็กเดินไปที่เตียง แล้ววางเธอลงอย่างนุ่มนวล เขาจับคนตัวเล็กคุกเข่าแล้วหันหลังมาทางเขา แอลตันจับแท่งรักสอดเข้าไปยังร่องสวาทที่ตอนนี้เป็นสีแดงเข้มจากการเสียดสีมาเกือบทั้งคืน ครืดดดด~ครืดดดด เสียงโทรศัพท์ของสายป่านสั่นอยู่ใกล้ๆ เธอมองไปที่หน้าจอแสดงชื่อของมาลารินทร์เธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที ในขณะที่คนตัวโตยังกระแทกแท่งรักเข้าใส่เธออย่างต่อเนื่อง"อ๊ะ..อ๊า
หลังจากกิตติยศกลับไปแล้ว แอลตันก็มองดูคนตัวเล็กที่ตอนนี้เธอกำลังนั่งพิงโซฟาอยู่ ดวงตาคู่สวยของเธอหวานเชื่อมมากๆ ชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้ๆ แล้วก้มหน้าลงหวังจะจูบเธอให้หายคิดถึง แต่ฝ่ามือเรียวสวยกลับดันใบหน้าของเขาออกอย่างช้าๆ"พี่แอลจาทำอารายคะ ห้ามทามอารายป่านเลยนะ ตอนนี้เราเป็นแค่รูมเมทกันเฉยๆ น้าาา.." สายป่านอ้อแอ้พูด เสียงยานคาง"เปล่า พี่ไม่ได้จะทำอะไรนะครับ แค่จะดูว่ายัยตัวเล็กของพี่เมาแบบที่พี่ยศบอกหรือเปล่า จะได้เก็บเหล้า" แอลตันทำทีพูดจาขึงขัง แล้วเอื้อมมือจะเก็บเหล้าดองลำไยในโหลนั้น"อื้อๆ..อย่าเพิ่งเก็บ ป่านจากินอีก ยังม่ายเมาสักหน่อย ..""งั้นพี่ให้ดื่มต่ออีกหน่อยก็ได้" แอลตันยิ้มอย่างใจดี"อื๊อ..แฟนป่านน่ารัก ใจดีที่สุดเลย" สายป่านโน้มตัวชายหนุ่มเข้ามากอดแอลตันรินเหล้าดองลำไยเพิ่มให้แฟนสาวและสำหรับตัวเอง เขายอมรับว่ารสชาติของมันช่างหอมหวานจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่แฟนสาวชอบดื่มมันเอามากๆ ดังนั้นแผนการมอมเหล้าเมียเพื่ออัพเกรดสถานะตัวเองจึงทำได้อย่างง่ายดายครึ่งชั่วโมงผ่านไป..."พี่แอลขา ป่านร้อนจังค่ะ"ยัยตัวเล็กของเขาใบหน้าขึ้นริ้วสีแดงก่ำ เธอเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของตัวเองออก
สายป่านใช้ชีวิตช่วงนี้อยู่แต่ที่เพนท์เฮาส์ของแอลตัน ตอนเช้าก็ทำอาหารง่าย ๆ ให้แอลตันทานก่อนไปทำงาน ส่วนเวลากลางวันก็มีออกไปช้อปปิ้งหรือซื้อของสดเข้าครัวบ้าง บางวันก็มีนัดทานข้าวกับเจษนิพิฐและมิกกี้ ซึ่งแอลตันก็ไม่ได้ห้ามอะไร เขาปล่อยอิสระให้กับเธออย่างเต็มที่ ส่วนช่วงบ่าย เธอจะเข้าครัวเพื่อเตรียมทำอาหารเย็นไว้รอกินข้าวเย็นกับแอลตัน ซึ่งเขาก็มักจะให้ทำอาหารไทยชนิดนั้นชนิดนี้ที่ได้ยินเซดริกเอามาขิงว่ารินทร์ทำให้เขากินแล้วอร่อยมาก มาขอให้เธอทำให้กินอยู่เสมอวันนี้หลังจากแอลตันไปทำงานแล้ว สายป่านก็ทำงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ เสร็จแล้วก็มานั่งเล่นอยู่มุมห้องด้านที่เป็นกระจกทั้งหมด เพ้นท์เฮาส์นี้อยู่ชั้นบนสุดของตึกซึ่งอยู่ริมแม่น้ำ จึงเห็นวิวมุมสูงได้ค่อนข้างกว้างและสวยมาก ๆ เลยทีเดียวครืดดดด...ครืดดดดด..เสียงโทรศัพท์ของสายป่านสั่นขึ้น หน้าจอบอกชื่อของกิตติยศ พี่ชายของเธอ“เฮลโหลวววว พี่ชายที่รัก ว่ายังงัยคะ” เธอกรอกเสียงไปยังปลายสายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ว่างัยยัยสายป่วน เงียบหายไปเลย ไม่โทรหากันเลยนะ” กิตติยศค่อนขอดน้องสาว“ป่านยุ่งๆ เรื่องเรียนกับสอบน่ะค่ะพี่ยศ แต่ตอนนี้สอบเสร็จแล้วนะ คิดถึงพี่
หลังจากสายป่านลงจากรถไปแล้ว แอลตันก็กำลังจะขับรถออกจากมหาลัย เพื่อจะไปรอคนตัวเล็กอยู่ที่หอพักของเธอก่อน อีกสักสองสามชั่วโมงค่อยไลน์หาว่าเธอเสร็จธุระแล้วหรือยัง แต่ยังไม่ทันจะสตาร์ทรถ เขาก็เห็นรถหรูของเซดริกขับเข้ามาจอดอยู่ตรงบริเวณโดมด้านข้างอีกฝั่งหนึ่ง ไม่ไกลกันมากนัก ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กของมาลารินทร์เข้าไปจูบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ร่างสูงหุ่นดีในชุดนักศึกษาของเธอจะลงมาจากรถ แล้วก้าวเดินออกไปยังจุดนัดพบที่สองสาวได้นัดกันไว้ ครืดดดด... ครืดดดดด...เสียงโทรศัพท์ของเซดริกสั่นขึ้น เขาหยิบมาดูชื่อสายเรียกเข้า แล้วกดรับสายทันที“มาส่งเมียแค่นี้ทำยังกับจะลาไปออกรบเลยนะมึง แหม..ต้องมีเลิฟซีนกันด้วย ไม่ดูสถานที่เลยนะมึง” แอลตันส่งเสียงกระแนะกระแหนมาตามสาย“แล้วยังงัย อิจฉากู?” เซดริกตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงยียวน พร้อมกับมองหาเจ้าของเสียงกวนประสาทไปรอบ ๆ ก็เห็นรถสปอตคันหรูจอดอยู่อีกฝั่ง“อ้อ..มึงว่างมากใช่มั้ยไอ้แอล งานการไม่ทำ มาทำเหี้ยอะไรที่นี่”“กูก็มาส่งเมียกูสิ เมียกูก็มี จะอิจฉามึงทำเหี้ยอะไรล่ะ” แอลตันตอบยียวนแบบคงเส้นคงวา“เมียมึงเรียนที่นี่เหรอ แหม! ได้เมียเด็กซะด้วย อ๊ะ..หรือว่าเป็นอาจา
หลังจากทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว แอลตันก็พาคนตัวเล็กไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าหรูกลางใจเมือง เขาขอให้เธอแวะโซนซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อเลือกซื้อของสดเข้าครัวที่เพนต์เฮาส์ เพราะหลังจากนี้สายป่านจะต้องไปอยู่กับเขาตามสัญญา เพราะตอนนี้สอบเสร็จและปิดเทอมแล้ว"คราวนี้แหละ พี่จะได้ทานอาหารไทยฝีมือเมียแบบไอ้เซดริกทุกวันมั่ง หมั่นไส้มันชอบมาอวดว่าเมียทำอาหารให้กินตลอด" แอลตันบอกคนตัวเล็ก เธอส่ายหน้าเบาๆ ให้กับคนตัวโตที่ยังทำนิสัยเป็นเด็กๆ อยู่ได้ สายป่านเดินหาซื้อของสดและของแห้งได้ครบจำนวนแล้วก็พากันเดินออกไปชำระเงินแล้วเตรียมเดินทางกลับรถสปอตคันหรูพุ่งทะยานออกจากลานจอดรถของห้างแล้วมุ่งหน้าสู่เพนต์เฮาส์ทันที"อ้าว..พี่แอลคะ ทำไมไม่ไปส่งป่านที่หอล่ะคะ พรุ่งนี้ป่านมีนัดกับรินทร์นะ" สายป่านถามแฟนหนุ่ม"ก็พี่คิดถึงหนิ ไม่ได้นอนกอดมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ ไม่สงสารพี่บ้างเลยเหรอ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ขับรถไปส่งก็ได้ครับ นะ..คนดีนะ" แอลตันออดอ้อน สายป่านกรอกตาเป็นเลขแปด เหนื่อยหน่ายกับความเจ้าเล่ห์ของแฟนหนุ่มหลังจากเก็บของสดและของแห้งใส่ตู้เรียบร้อยแล้ว แอลตันก็อาบน้ำและใส่กางเกงนอนผ้าพริ้วเพียงตัวเดียวส่วนด้านบ
สัปดาห์ของการสอบผ่านพ้นไปได้ด้วยดี สายป่านค่อนข้างมั่นใจกับผลการสอบครั้งนี้มากๆ เพราะเธอทำมันอย่างเต็มที่ที่สุด หลังจากนี้ก็จะเป็นเวลาปิดเทอมให้ได้หยุดพักผ่อนราวๆ สองเดือนเลยทีเดียวคนตัวเล็กกำลังจัดเตรียมเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวบางส่วน เพื่อกลับไปอยู่เพนต์เฮาส์ของแอลตันตามที่ได้คุยกันไว้ เธอยังนึกขำสถานะใหม่ของเขากับเธอ รูมเมท ... "คิดไปได้ไงวะเรา ฮ่าๆๆ"ครืดดด~ครืดดด~ เสียงโทรศัพท์เคลื่อนที่ของสายป่านที่อยู่บนโต๊ะสั่นขึ้น เธอรีบเดินไปหยิบมาดูแล้วกดรับทันที"ว่างัยคะคุณนายมาร์ติน" สายป่านเอ่ยกระเซ้าเพื่อนรัก"แหม..แซวใหญ่เลยนะ" มาลารินทร์ตอบกลับพลางกลั้วหัวเราะ"วันนี้คุณสามีไม่อยู่รึไง ถึงได้โทรมาหาเพื่อนได้""ฉันโทรหาแกออกจะบ่อย พูดแบบนี้น้อยใจละ" มาลารินทร์ทำเสียงกระเง้ากระหงอด"ล้อเล่นน่า โทรมามีไรเปล่า" สายป่านถาม"ฉันว่าเทอมหน้าจะกลับไปเรียนแล้วนะ พี่เซดริกอนุญาติเรียบร้อย แถมเป็นผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการอีกด้วย ฉันก็เลยอยากจะชวนแกไปเป็นเพื่อนทำเรื่องที่มหาลัยสักหน่อย""ก็ดีสิ แล้วแกจะไปวันไหนล่ะ นัดมาเลย" สายป่านบอกเพื่อนรัก"เป็นวันพรุ่งนี้เลยได้ไหม" มาลารินทร์เอ่
เช้าวันใหม่บรรยากาศสดใส พระอาทิตย์กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้า แสงสีส้มอ่อนๆ ค่อยๆ สาดแสงเข้ามาในห้องนอนที่กั้นด้วยกระจกใส ที่ตอนนี้ผ้าม่านถูกเปิดอยู่ ดวงตาคู่สวยของสายป่านค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับแสง ร่างเล็กเปลือยเปล่าของเธอถูกกอดรัดด้วยร่างเปลือยของคนตัวโต"อุ่นจัง" คนตัวเล็กค่อยๆ ขยับตัวเปลี่ยนท่าเพราะรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด เธอพลิกตัวหันหลังโดยมีร่างแกร่งซ้อนหลังเธออยู่"อุ๊ย" สายป่านร้องอุทานขึ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงแท่งรักที่กำลังขยายตัวเต็มที่ ที่ตอนนี้ถูไถอยู่บริเวณรอยแยกของกลีบดอกไม้งามทางด้านหลัง"อ๊าาา..~~.." สายป่านครางเบาๆ เมื่อฝ่ามือหนาที่โอบเอวกิ่วของเธออยู่ได้เลื่อนต่ำลงมาบดคลึงที่ยอดเกสรเบาๆ จนน้ำหวานสีใสค่อยๆ ไหลออกมาหล่อลื่นจนเต็มร่องสวาทร่างแกร่งค่อยๆ ขยับกายขึ้นแล้วยกขาเรียวของคนตัวเล็กไว้ที่แขนแกร่ง และดันสะโพกหนาให้แท่งรักสอดใส่เข้าไปยังร่องสวาทจนมิดลำ"Morning Sex กันหน่อยนะครับเมีย" แอลตันกระซิบเสียงแหบพร่า แล้วค่อยๆ ขยับกระแทกแท่งรักตอกอัดร่องสวาทของสายป่าน จนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอน" อ๊ะ อ๊ะ ... ~ ซี๊ดดด" สายป่านร้องครางเสียงหวานปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก เสียงเนื้อกร
ครืดดด.. ครืดดดด...เสียงโทรศัพท์เคลื่อนที่ของสายป่านที่อยู่ในกระเป๋าของเจสั่นขึ้นมา เขาล้วงมือเข้าไปหยิบมันขึ้นมาดูที่หน้าจอ ที่แสดงชื่อคนที่เขาคิดไว้ในใจจริง ๆ“สวัสดีครับคุณแอลตัน ผมเจครับ”“สวัสดีครับคุณเจ ตอนนี้ผมอยู่ที่รีสอร์ทแล้วนะครับ ป่านเป็นยังงัยบ้าง” แอลตันรีบเอ่ยถามถึงแฟนสาวด้วยความเป็นห่วง“ก็อย่างที่คุณเห็นในวิดีโอคอลแหละครับ เมาเละ ตอนนี้หลับไปแล้ว คุณรออยู่ตรงไหนครับ เดี๋ยวผมเดินไปรับ”เมื่อคุยกันเป็นที่เรียบร้อย เจจึงไปรับแอลตันมาส่งที่ห้องพักของสายป่าน“ฝากเพื่อนผมด้วยนะครับคุณแอลตัน ผมหวังว่าคุณกับป่านคงจะเคลียร์กันให้รู้เรื่องนะครับ ถึงป่านมันไม่ค่อยแสดงออก แต่มันแคร์คุณมากนะ ชีวิตมันเจอเรื่องร้าย ๆ มามาก ถ้าคุณไม่คิดจะจริงจังกับมันผมก็ขอร้องว่าให้คุณปล่อยมันไปเถอะ” เจบอกความในใจของตัวเองให้แอลตันได้รู้ เพราะเขาเองก็สงสารสายป่านมากเหมือนกัน“ผมยืนยันว่าผมไม่มีอะไรกับใครทั้งนั้น ผมรักป่านคนเดียวครับ ขอบคุณคุณเจที่ช่วยดูแลป่านนะครับ” เจพยักหน้าตอบรับ แล้วเดินออกจากห้องไปแอลตันเดินตรงไปยังห้องนอน เขาเปิดประตูเข้าไปก็เห็นสายป่านกำลังนอนอยู่บนเตียง มีผ้าห่มผืนหนาคลุมต