เข้าสู่ระบบแชร์
บทนำ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-02 15:16:38บทนำ
กริ่ง!!..
นาฬิกาปลุกที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงแผดเสียงร้องดังขึ้นเมื่อถึงเวลาที่ตั้งไว้ เสียงของมันช่วยปลุกให้ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าคมคายตื่นขึ้นมา ใบหน้าเกลี้ยงเกลาบิดเบี้ยวด้วยความรำคาญก่อนที่จะยื่นมือไปปิดมัน
"อื้อ~ เจ๋งจะรีบลุกไปไหนคะ นอนต่อสิ" เสียงหวานใสของคนข้างกายเขาเอ่ยถามในตอนที่ก๊วยเจ๋งลุกขึ้น ชายหนุ่มปรายตามองเจ้าของคำถามนั้นด้วยหางตา ก่อนจะดึงสายตากลับมาแล้วขยับไปนั่งพิงหัวเตียงในท่ายกเข่าขึ้นชันข้างหนึ่ง เขาหยิบบุหรี่ในซองขึ้นมาคาบไว้
"กลับไปได้แล้ว วันนี้ฉันมีธุระ"
"เสร็จแล้วก็จะไล่แบบนี้เลยเหรอคะ" อิงฟ้ามองเจ้าของคำพูดแสนเย็นชาด้วยความน้อยใจ เธอกอดคอก๊วยเจ๋งไว้หลวมๆ แล้วก้าวขึ้นไปนั่งคร่อมหน้าตักชายหนุ่มในขณะที่ร่างกายของทั้งสองเปลือยเปล่าเหมือนกัน หวังจะใช้ร่างกายรั้งชายหนุ่มไว้
"ออกไป"
"ทำไมล่ะคะ เมื่อคืนเราก็สนุกด้วยกันจนถึงเช้านิ~"
"..." ก๊วยเจ๋งปรายตามองอิงฟ้าเพียงนิด ก่อนจะดันตัวเธอออกไปแล้วก้าวลงจากเตียง เขาหยิบผ้าขนหนูที่พาดอยู่บนเก้าอี้มาพันรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่แล้วเดินอ้อมไปอีกฝั่ง หยิบโทรศัพท์มือถือและบุหรี่เดินออกไปหน้าตาเฉยโดยไม่พูดอะไร
"เดี๋ยวสิคะ ใจคอจะทิ้งกันไปแบบนี้จริงๆเหรอ" อิงฟ้ารีบวิ่งไปกอดชายหนุ่มไว้ในตอนที่เขาจะเดินออกไปจากห้องนอน ทำให้ก๊วยเจ๋งต้องหยุดชะงักฝีเท้า เขาค่อยๆหันกลับไปมองอิงฟ้าด้วยสายตาที่ว่างเปล่า แล้วพิงกรอบประตูยกมือขึ้นมากอดอกมองเธอ
"ทะ..ทำไมคะ"
"เธอควรจะรู้ไว้นะ"
"...อะไรคะ" อิงฟ้าถามกลับอย่างสงสัย เพราะมันเป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอกับก๊วยเจ๋งหลังจากที่เพื่อนสาวแนะนำให้รู้จักกับเขาที่ผับเมื่อคืนนี้
"หึ!" ก๊วยเจ๋งแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันแล้วยื่นมือไปลูบแก้มนวลเบาๆ ทำให้อิงฟ้าเคลิ้มไป
"อ๊ะ!!" ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกมือหนาบีบแก้มปากอย่างแรงจนต้องยกมือขึ้นมาแกะมือหนาออกแต่ก๊วยเจ๋งกลับไม่ยอมปล่อย
"ฉันไม่ชอบกินของซ้ำสอง" ว่าจบก็สะบัดมืออย่างแรงจนใบหน้าสวยของอิงฟ้าสะบัดไปด้วย
ปึก!
"หมดหน้าที่เธอแล้ว" ซองสีน้ำตาลถูกโยนลงบนโต๊ะข้างหัวเตียงอย่างไม่มีเยื่อใยก่อนที่เจ้าของการกระทำแสนเย็นชาจะเดินไปนั่งสูบบุหรี่บนโซฟาอย่างสบายใจเฉิบ เขาไม่ได้เดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนี้ เป็นเธอเองต่างหากที่เดินเข้ามาเสนอตัวให้เขา ควันสีขาวถูกพ่นออกมาลอยคลุ้งในอากาศ ก๊วยเจ๋งปรายตามองอิงฟ้าเพียงนิด ในขณะที่หญิงสาวกำหมัดแน่นอย่างเคียดแค้นกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ
"เฮ้อ~" ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกอย่างเบื่อหน่าย มือหนายกขึ้นมานวดคลึงขมับเบาๆ ทอดสายตามองไปข้างนอกระเบียงอย่างไร้จุดหมาย "น่าเบื่ออะไรแบบนี้วะ!" กรามแกร่งขบเข้าหากันจนขึ้นสัน
@สนามแข่งรถ
"โว่ว!!" เสียงกรีดร้องสอดประสานเสียงโห่ร้องดังก้องสนามแข่งรถ คนดูข้างสนามต่างร้องเรียกชื่อนักแข่งที่ตัวเองชอบและต่างชูป้ายชื่อเชียร์สุดฤทธิ์ ในขณะที่รถยนต์หรูขับเคลื่อนเข้ามาประจำจุดสตาร์ท ทั้งหมดเกือบสิบคันด้วยกัน
กึก!
เสียงหน้ากากบังลมถูกปิดลงอย่างแรง พร้อมกับสายตาโฉบเฉี่ยวที่จ้องมองไฟสัญญาณตรงหน้า ขณะเดียวกันเท้าก็เหยียบคันเร่งไปด้วย มือเรียวภายใต้ถุงมือหนังกำพวงมาลัยแน่น เสียงพ่นลมหายใจดังขึ้นเบาๆ ภายในรถยนต์ที่ภายในมีเพียงเบาะที่นั่งคนขับที่เดียวเท่านั้น
ติ๊ง!
บรึ้น!!...
ทันทีที่เสียงสัญญาณดังขึ้นรถแข่งทุกคนก็ต่างออกตัวไปด้วยความเร็ว ต่างคนต่างเร่งความเร็วเพื่อจุดหมายเดียวคือเส้นชัยและต่างต้องการทำเวลาให้น้อยที่สุด แข่งทั้งห้ารอบด้วยกัน
"..หึ!" เสียงแค่นหัวเราะในลำคอดังขึ้นเบาๆ ภายในรถสปอร์ตหรูคันสีแดงที่ขับนำมาเป็นคันแรกด้วยความเร็ว
"โว่ว..!!" เสียงโห่ร้องยังคงดังก้องสนามเมื่อรถแข่งทั้งหมดเข้ารอบที่สามแล้ว และยังคงเป็นรถสปอร์ตคันสีแดงที่นำเพื่อนอยู่
บรึ้น!...
"โว่ว!!" เสียงโห่ร้องตะเบ็งเซ็งแซ่ขึ้นอีกครั้งเมื่อการแข่งขันจบลง โดยรถสปอร์ตคันสีแดงเข้าเส้นชัยไปก่อนเพื่อน ธงลายหมากรุกสะบัดไปมาเบาๆ เมื่อรถทุกคันเข้าเส้นชัย รถแข่งทุกคันถูกขับไปจอดเรียงกันอยู่หลังเส้นชัย
"เฮ้อ~" ร่างบอบบางก้าวลงจากรถพร้อมเสียงถอนหายใจเบาๆ เธอถอดหมวกกันน็อกออกจากศีรษะทำให้ผมดกดำสยายออกจากกัน เรียกเสียงกรีดร้องจากผู้ชมข้างสนาม มือเรียวหยิบแว่นตากันแดดสีดำสนิทขึ้นมาสวมใส่แล้วเดินถือหมวกกันน็อกไปหาพี่เลี้ยงที่อยู่ขอบสนาม
"ไง.." เสียงเข้มของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น เขาโยนขวดน้ำดื่มให้หญิงสาว ก่อนจะเดินไปสวมกอดเธอและประคองใบหน้าสวยไว้
"อืม~ เป็นเพื่อนกันเขาทักทายกันด้วยการจูบเหรอ?"
"กับเพื่อนคนอื่นอาจจะแค่จับมือ แต่สำหรับกิพีไม่อยากจับ แต่อยากจูบมากกว่า" ภารันแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะรับหมวกกันน็อกจากมือมิกิมาถือเอง
"เมื่อไหร่จะเลิกมาแข่งรถแบบนี้สักที พีเป็นห่วงนะ มันอันตรายมากด้วย" ภารันหย่อนสะโพกพิงกระโปรงรถ กอดอกมองหน้ามิกิ ในขณะที่เธอยืนเท้าเอวมองไปที่รถแข่งคู่ใจก่อนถอนหายใจเบาๆ แล้วเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อภารันขึ้นมา
"อื้อ~" ไม่เปิดโอกาสให้ภารันได้พูดอะไร มิกิก็โน้มตัวลงไปจูบกลีบปากหยักได้รูปเบาๆ แล้วเลื่อนแว่นตาลงจนทั้งสองได้สบตากันตรงๆ
"ถ้าอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ พีอย่าพูดคำนั้นกับกิอีก.." มิกิแสยะยิ้มมุมปากแล้วค่อยๆปล่อยคอเสื้อภารัน เธอเสยผมขึ้นลวกๆ แล้วเอี้ยวหน้ากลับไปมองภารันอีกครั้ง "ตอนเย็นเจอกันที่เดิมนะ อยากไปนั่งฟังเพลง"
"หึ..ได้ถ้าเพื่อนต้องการแบบนั้น"
"หึ.."
บทที่เกี่ยวข้อง
เมียเสือ NC25+++ บทที่ 1
บทที่ 1 สัมผัสที่แตกต่างกึก! กึก! กึก!เสียงรองเท้าส้นสูงกว่าห้านิ้วกระทบกับพื้นกระเบื้องทางเข้าคลับหรูแห่งหนึ่ง เรียวขาสวยบนรองเท้าส้นสูงก้าวเดินไปยังบาร์เพื่อสั่งเครื่องดื่มก่อนจะเดินขึ้นชั้นสองโซนวีไอพีสิ่งแรกที่เห็นคือโซฟาหนังราคาแพงที่ตั้งอยู่ตามมุมต่างๆ บางคนก็มานั่งดื่มเอาบรรยากาศ บ้างก็นัดลูกค้ามาคุยธุรกิจ ด้วยคลับแห่งนี้เป็นคลับที่มีชื่อเสียงในแวดวงนักธุรกิจและไฮโซจึงไม่น่าแปลกที่ทุกคนเลือกสถานที่นี้เป็นที่พักผ่อนและคลายเครียด"..." มิกินั่งลงบนโซฟาหนังหรูหราตรงข้ามกับภารันและยกขาไขว่ห้างมองหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างเขาด้วยสายตาว่างเปล่า แล้วตวัดสายตามองหน้าภารันโดยไม่พูดอะไร เพียงเท่านั้นเขาก็รู้ว่าเธอต้องการอะไร"เอาไว้ค่อยมาบริการฉันใหม่นะ แล้วเจอกัน" ภารันเลื่อนใบหน้าเข้าไปกระซิบเสียงพร่าข้างใบหูของหญิงสาวก่อนที่เธอจะเดินออกไป "แค่มานั่งฟังเพลงอย่างเดียวเหรอคนสวย" มาเฟียหนุ่มเลิกคิ้วถามเพื่อนรักเสียงเรียบ"อืม" มิกิตอบกลับในลำคออย่างเบื่อหน่าย เธอเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้พลางกวาดสายตามองไปรอบๆ และหยุดสายตาไว้ที่แผ่นหลังกำยำของใครบางคนที่นั่งอยู่หน้าบาร์ด้านล่าง รอยยิ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 2
บทที่ 2 เด็กก้าวร้าว"ทำอะไรวะ!" มือหนาจับมือเรียวไว้ในตอนที่เธอยื่นมาหมายจะจับริมฝีปากเขาอีกครั้ง มิกิหัวเราะเบาๆ ในลำคออย่างขบขัน ก่อนจะหันหลังเดินออกไป "กลับบ้านได้แล้ว""อย่าล้ำเส้น" มิกิหันมาบอกก๊วยเจ๋งด้วยสีหน้าเรียบเฉยแล้วเดินออกไปอีกครั้ง แต่ก็ช้ากว่าก๊วยเจ๋งที่รั้งแขนเธอไว้ทำให้มิกิต้องหันหน้ามาอย่างเลี่ยงไม่ได้"เป็นเด็กทำไมมาเที่ยวที่แบบนี้วะ นี่แอบหนีเฮียมาเหรอ""แล้วเป็นผู้ใหญ่ ทำไมต้องมาเที่ยวที่แบบนี้ด้วย ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ดี แต่ทำไมถึงยังมาล่ะ?" เด็กสาวกอดอกถามกลับเสียงเรียบ"อย่ามายอกย้อน ไม่งั้นฉันจะโทรบอกเฮียว่าเธอหนีเที่ยว""หึ..โทรสิคะ" เด็กสาวสะบัดมือออกจากการจับกุมแล้วเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิม กอดอกมองหน้าก๊วยเจ๋งเงียบๆ ขณะที่ชายหนุ่มขมวดคิ้วยุ่ง มึนงงกับพฤติกรรมของเด็กสาว"..." ก๊วยเจ๋งคลายสีหน้าดุดันแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ ตัวเด็กสาวทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นมองเขา ชายหนุ่มก้มหน้าลงมาใกล้ๆ จนทั้งสองสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน"อะไร?" มิกิเอ่ยถามพลางปรายตามองแจ็คเก็ตหนังที่ก๊วยเจ๋งถอดมาคลุมไหล่ให้ แต่ไม่ทันที่จะได้พูดอะไรต่อก็ถูกลากแขนออกไป เด็กสาวขมวดคิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 3
บทที่ 3 ร้ายกาจ"หึ!" ก๊วยเจ๋งแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันก่อนจะดันตัวมิกิออกห่าง เขาจ้องหน้าเธอโดยไม่พูดอะไร แววตาของเด็กน้อยไร้เดียงสาคนนั้นยังคงเหมือนเดิม มิกิไม่เคยเปลี่ยนไปจากเดิมเลย"กิอยากได้ตรงนี้ เจ๋งให้ได้ไหม" เธอเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆจนริมฝีปากสัมผัสกับปลายจมูกโด่งคม แล้วเลื่อนริมฝีปากลงไปจูบกลีบปากหนาอีกครั้งโดยที่ก๊วยเจ๋งไม่ผลักเธอออกอีกเหมือนครั้งก่อน"ฉันจะคิดเสียว่าการกระทำของเธอวันนี้ มันคือการทักทายของหลานสาวแล้วกันนะ" คำพูดถัดมาของชายหนุ่มทำเอาเด็กสาวเงียบไป เธอแสยะยิ้มมุมปากในนาทีต่อมา แล้วเอนตัวกลับไปนั่งที่ของตัวเองโดยไม่พูดอะไรต่อ จนกระทั่งรถยนต์หรูขับเคลื่อนมาถึงหน้าบ้านของมิกิ"อย่ามาให้เห็นหน้าอีก" มิกิปรายตามองก๊วยเจ๋งหลังจากพูดจบประโยคนั้น แล้วหยิบสายกระเป๋ามาคล้องบ่า เปิดประตูก้าวลงจากรถไป"ยัยปีศาจ! ตัวแค่นี้รู้จักเรื่องจงเรื่องจูบแล้วเหรอวะ" ชายหนุ่มสบถคำอย่างหัวเสีย เขาไม่ถือสาคำพูดร้ายกาจของมิกิ แต่กลับมึนงงกับอาการที่เธอเป็นมากกว่า เขาเคยได้ยินจากปากของรุ่นพี่ว่ามิกิเป็นโรคต่อต้านสังคมขั้นรุนแรง ไร้ความรู้สึกสงสารหรือเห็นใจคนอื่น ชอบเก็บตัวอยู่คนเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 4
บทที่ 4 เด็กขี้เมา@สนามแข่งรถ"ไหนบอกจะขับรถเล่นไง" ภารันหย่อนตัวนั่งลงพร้อมกับโยนกระป๋องเบียร์ให้มิกิขณะที่เธอนั่งอยู่บนท้ายรถแข่งคันโปรด"คิดอะไรเพลินๆ เบื่อเลยไม่อยากขับแล้ว อยากนั่งมองท้องฟ้ามากกว่า" มิกิตอบกลับเสียงเบา เธอยกเบียร์เย็นๆขึ้นจิบเล็กน้อย ดวงตาคมกริบหรี่ปรือมองไปที่ท้องฟ้าช่วงเย็นของวันที่แสงตะวันเริ่มริบหรี่ "คิดถึงไลลาจัง""ไลลา?" ภารันทวนคำพูดของมิกิพร้อมกับเอียงคอมองหน้าเธออย่างเป็นคำถาม"ไลลาเป็นลูกแมวตัวน้อยๆ ตอนนี้ไลลามีแฟนไปแล้ว กำลังท้องด้วย" มันเป็นครั้งแรกที่ภารันเห็นรอยยิ้มสดใสของมิกิ และเธอคงไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่ารอยยิ้มนั้นสวยงามแค่ไหน เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปไว้แต่กลับได้ภาพที่เธอหันหน้ามามองเขาพอดี"กิยิ้มสวยจัง""งั้นเหรอ ป๊าก็บอกแบบนั้น เมื่อก่อนป๊าบอกกิยิ้มสวยมาก แต่ตอนนี้ไม่เคยได้ยินป๊าชมแบบนั้นเลย" มิกิเลิกคิ้วให้ภารันพร้อมกับกระดกเบียร์เข้าปากอึกใหญ่"กิต้องเป็นเด็กดีใช่ไหมถึงจะได้รับความรักจากผู้ใหญ่" เธอหันไปถามเพื่อนรัก"คงงั้นมั้ง" ภารันตอบอย่างขอไปที"แล้วทำยังไงถึงจะได้ของที่เราอยากได้มาครอบครอง" มิกิถามต่อ"...ใช้เงินซื้อมั้ง ข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 5
บทที่ 5 ยาปลุกเซ็กซ์"..." มือหนายื่นไปเชยปลายคางมนของคนตัวเล็กขึ้นเล็กน้อย แล้วเลื่อนใบหน้าไปใกล้ๆ จนทั้งสองสัมผัสถึงลมหายใจของกันและกัน "เธอยังไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเล่นกับอะไร อย่าถลำลึกให้มาก เพราะฉันไม่อ่อนโยนกับเด็กแก่แดดอย่างเธอ""แก่แดดเหรอ? แย่จัง" มิกิเอียงคอตอบกลับเสียงอ่อน เธอกัดปากเบาๆแล้วจึงเลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบหน้าผากของก๊วยเจ๋ง แล้วเลื่อนริมฝีปากลงมาประชิดกลีบปากหนา "เป็นเพราะเจ๋งมั้ง ที่ทำให้กิต้องแกแดด" มิกิปล่อยคอเสื้อชายหนุ่มแล้วเอนตัวนอนไปกับเบาะรถ เธอป้องปากหัวเราะอย่างชอบใจที่อีกฝ่ายเงียบไปแบบนั้น"หึ.." ก๊วยเจ๋งจ้องมองแววตาว่างเปล่าของมิกิ อีกหนึ่งใจเขาก็อยากจะสั่งสอนเด็กคนนี้ให้รู้ซะบ้างว่ากำลังเล่นกับอะไร แต่อีกใจหนึ่งก็เห็นความไร้เดียงสาของเธอ เลยไม่อยากถือสาอะไรที่เธอทำแบบนี้"เจ๋ง~ กิรู้สึกร้อน" เธอยกมือขึ้นมาลูบไล้ลำคอระหงที่เริ่มมีเหงื่อไหลออกมา และลูบใบหน้าร้อนผ่าวของตัวเอง มือเรียวอีกข้างยื่นไปลูบต้นแขนชายหนุ่มอย่างถือวิสาสะ ทำให้ก๊วยเจ๋งต้องหันมาสบตากับเธอตรงๆ"เป็นอะไร" ถามห้วนๆ ขณะที่อีกฝ่ายเริ่มเปล่งเสียงครางแหบพร่า มิกิส่ายหน้าไปมาน้อยๆ ให้เป็นคำตอบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 6
บทที่ 6 ช่วยตัวเอง"ปล่อยกิ" เด็กสาวดิ้นไปมาเบาๆอยู่บนเตียงนอน เธออ้อนวอนก๊วยเจ๋งเสียงพร่าทั้งที่ไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน สายตาของมิกิหวานเยิ้มทำเอาชายหนุ่มเริ่มใจก่อน เขาไม่เคยต้านทานสายตาของเธอได้เลยสักครั้ง ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี เธอก็ยังเป็นเธอคนเดิม"อย่าบังคับให้ฉันต้องทำ" ก๊วยเจ๋งพูดประโยคนั้นอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปดึงผ้าห่มออกจากเรือนร่างอรชรของเด็กสาว ผิวขาวๆปรากฏสู่สายตาคมกริบของเสือร้าย เขาเลียริมฝีปากเบาๆ แล้ววางเข่าลงบนเตียงข้างหนึ่งพร้อมกับวางมือคร่อมร่างบางไว้"ช่วยกิหน่อย..""หึ..มิกิผู้เย่อหยิ่ง ตอนนี้ร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่นแล้วเหรอ""อึก..อ๊า~" เด็กสาวเปล่งเสียงครางแหบพร่าเมื่อชายหนุ่มลากนิ้วชี้ผ่านร่องอกทำเอาไรขนอ่อนตามร่างกายเธอลูกชูชัน มิกิกัดปากแน่นระบายความเสียวซ่าน ก่อนจะรั้งใบหน้าคมคายลงมาจูบ"อืม~" ก๊วยเจ๋งเป็นฝ่ายมอบจูบให้กับเด็กสาว เขาสอดมือหนาลงไปรั้งเอวคอดของเธอ ออกแรงบีบจนอีกฝ่ายนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ มิกิเปล่งเสียงครางในลำคอเบาๆ ก่อนจะอ้าขาออก มือเรียวลูบไล้แผงอกแกร่งเบาๆ"อ๊ะ!" ก๊วยเจ๋งกดร่างบางลงไปกับเตียงอีกครั้ง ใบหน้าคมคายเปื้อนรอยยิ้มสะใจเมื่อได้ทรมานอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 7
บทที่ 7 เด็กหน้ามึน"..." มิกิเดินออกมาจากห้องน้ำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่ก๊วยเจ๋งยังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟา เขามองผ้าขนหนูของตัวเองที่ตอนนี้มิกิใช้พันรอบอกอวบใหญ่โดยที่เธอไม่ขออนุญาตเขาก่อน "กิขอยืมเสื้อก่อนนะคะ" เด็กสาวก้มลงไปหยิบชุดเดรสที่วางอยู่บนเก้าอี้และเสื้อเชิ้ตแล้วหันหลังเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ชายหนุ่มกลับร้องห้ามเสียก่อน"เดี๋ยว!" มิกิหยุดนิ่งแต่ก็ไม่ยอมหันไปมองหน้าชายหนุ่ม "สัญญากับฉันก่อนว่าจะไม่ไปเที่ยวที่แบบนั้นอีก ถ้าเมื่อคืนฉันไม่เห็นเธอรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น" น้ำเสียงห้วนจัดแต่แฝงไปด้วยความเป็นห่วง"ถ้าไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้นอีก...เจ๋งก็ไปดูแลกิเองเลยสิ" มิกิคลี่ยิ้มให้ก่อนหันหลังเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบอะไรกลับมา"นี่! ที่บอกเพราะหวังดีไหมวะ!" ชายหนุ่มตะโกนออกไปอย่างเหลืออดที่มิกิยังคงแสดงท่าทางอวดดีกับเขา ทั้งที่เมื่อคืนเธอเกือบจะพลาดท่าให้ผู้ชายคนนั้นหลายนาทีที่มิกิแต่งตัวอยู่ในห้องน้ำส่วนตัวของก๊วยเจ๋ง เธอสวมใส่ชุดเดรสตัวเดิมแล้วสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งของชายหนุ่มทับอีกที แล้วเดินออกมา"ขอกุญแจรถกับโทรศัพท์คืนด้วย" มิกิแบมือขอกุญแจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02เมียเสือ NC25+++ บทที่ 8
บทที่ 8 ยอมเป็นเหยื่อ"บอกแล้วไง ว่าอย่าเสนอหน้ามาให้เห็นอีก" เขารั้งตัวเธอไว้จนมิกิลอยมากระแทกกับอกแกร่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บแล้วจึงเงยหน้าขึ้นมาสบตาดุดันคู่นั้น"..." เด็กสาวกัดปากเบาๆ ขณะที่มือเรียวค่อยๆแกะนิ้วมือก๊วยเจ๋งออกจากแขนทีละนิ้ว เธอมองสีหน้าดุดันเอาจริงอย่างไม่เกรงกลัวและไม่ได้หวาดหวั่นจนต้องหลบสายตาเขา "คิดถึงเจ๋ง เลยตั้งใจมาหา" มิกิคลี่ยิ้มบางๆแล้วผละตัวออกห่าง เธอเดินไปที่ห้องนั่งเล่นอย่างถือวิสาสะ"หน้ามึนได้ใครวะ!" มือหนากำหมัดแน่นว่าให้มิกิก่อนจะเดินตามเธอไป "กลับไป อย่ามาที่นี่อีก" ก๊วยเจ๋งเท้าเอวสั่งอย่างจริงจัง แต่เด็กสาวกลับมองหน้าเขาด้วยดวงตาใสแป๋ว ทำเขาพูดอะไรต่อไม่ถูกที่เห็นแบบนั้น"เมื่อคืนกิไม่สบาย เลยอยากมาอ้อนเจ๋ง""ฉันไม่ใช่พ่อเธอ อยากอ้อนก็ไปอ้อนเฮียโน่น" เขาตอบกลับอย่างไม่มีเยื่อใยพร้อมกับกระชากแขนมิกิให้ลุกขึ้น แต่เด็กสาวกลับเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้ววางหน้าผากลงกับริมฝีปากหนาของเขา"ไม่ได้โกหกนะ" ก๊วยเจ๋งยืนนิ่งขณะที่ริมฝีปากสัมผัสกับหน้าผากมนของคนตัวเล็ก มิกิทำปากยื่นๆ ก่อนแนบพวงแก้มแดงระเรื่อจากพิษไข้ลงกับแผงอกแกร่งอย่างออดอ้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-02
บทล่าสุด
เมียเสือ NC25+++ ตอนพิเศษ 5 จบตอนพิเศษ
ตอนพิเศษ 5@หนึ่งปีต่อมา"หาว..ทำไมง่วงแบบนี้นะ" มิกิปิดปากหาวหวอดๆ อยู่บนโซฟาหนังในห้องทำงานหรูหราของท่านประธานใหญ่ เธอเหลือบตามองก๊วยเจ๋งซึ่งเขากำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่แล้วถอนหายใจเบาๆ "เฮียทำงานหนักไปไหมคะ" เด็กสาวดันตัวลุกขึ้นแล้วเดินไปหาคู่หมั้นหนุ่ม"เฮียขอเวลาอีกสิบนาที ใกล้เสร็จแล้ว" ก๊วยเจ๋งเงยหน้าขึ้นมาสบตากับมิกิขณะที่เธอวางมือลงบนโต๊ะทำงานแล้วยื่นหน้ามาจูบหน้าผากเขาอย่างอ่อนโยน "ให้กำลังใจเฮียเหรอ""ค่ะ..ปีนี้เฮียทำงานหนักจนไม่มีเวลาพาหนูไปเที่ยวทะเลเลยนะคะ""งั้นเราไปทะเลพรุ่งนี้เลยดีไหม" เขาถามความคิดเห็นมิกิและเธอก็รีบพยักหน้าตกลงอย่างเร็ว ก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปนั่งลงบนหน้าตักชายหนุ่ม ตวัดแขนขึ้นมากอดคอหนาไว้หลวมๆ"หนูไม่ได้อยากไปนะ แต่หนูเป็นห่วงเฮียมากกว่า ถ้าเฮียได้พักผ่อนบ้างก็ดีค่ะ" ริมฝีปากจิ้มเม้มเข้าหากันแน่นพลางเสยผมออกจากใบหน้าคมคายอย่างอ่อนโยนจนอีกฝ่ายเคลิ้มไป ก๊วยเจ๋งจับมือเรียวไว้ก่อนจะใช้ปลายจมูกโด่งคมคลอเคลียเบาๆ อย่างออดอ้อน"ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันนะครับ ดวงใจของเฮีย""ก็เพราะเฮียเป็นดวงใจของหนูด้วยไง หนูต้องดูแลดวงใจของเฮียและของหนูให้ดีที่สุด เ
เมียเสือ NC25+++ ตอนพิเศษ 4
ตอนพิเศษ 4"จะทำอะไร" ก๊วยเจ๋งเอ่ยถามเสียงเรียบเมื่ออีกฝ่ายปลดล็อกเข็มขัดนิรภัยแล้วก้าวมานั่งคร่อมหน้าตักเขา มิกิลอยหน้าลอยตาไม่ตอบคำถามแต่เธอกลับสอดมือลงไปปลดหัวเข็มขัดหนังเขาออก "เลิกหื่นได้ไหม เฮียจะพากลับบ้านแล้วเนี่ย""ก็กลับสิค่ะ เฮียขับรถไปหนูก็ทำไปมันยากตรงไหน""นี่! ลุกออกไปนั่งที่ตัวเองเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเฮียจับฟาดจริงนะกิ""ใจร้ายอะ เอ๊ะ! ของเฮียก็แข็งแต่ปากทำไมยังปฏิเสธกันได้ลงคอล่ะ""หน้ามึน""พูดเป็นคำเดียวเหรอ งั้นหนูไม่ทำแล้วก็ได้ คืนนี้เรางดมีเซ็กซ์กัน" มิกิทำหน้าบูดบึ้งแล้วก้าวออกมา เธอนั่งขัดสมาธิบนเบาะที่นั่งข้างคนขับ ทำหน้าบอกบุญไม่รับจนถึงบ้าน"ไม่เอาแล้วเหรอกระเป๋าน่ะ" ก๊วยเจ๋งร้องถามตามหลังเมื่อมิกิเดินนำไปก่อน เธอหันกลับมาแลบลิ้นใส่และยังย่นจมูกใส่เขาก่อนจะเดินตึงตังเข้าบ้านไป "เดี๋ยวจับกดไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย""..." มิกิยืนทำหน้าบึ้งอยู่ข้างโซฟา เธอเหลือบตามองชายหนุ่มเพียงนิดแล้วถอดเสื้อผ้าออกเหลือเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วกับบราเซียร์ ร่างบางเดินนวยนาดออกไปริมสระว่ายน้ำแล้วหย่อนเท้าเล่นน้ำโดยไม่สนใจคนข้างหลัง"..." ก๊วยเจ๋งถอนหายใจเบาๆ แล้วเดินตามมิกิไป เขายืนซ้
เมียเสือ NC25+++ ตอนพิเศษ 3
ตอนพิเศษ 3@หลายชั่วโมงต่อมา"เฮ้อ~ พะ..พอก่อนไหมค่ะหนูเสียวจนหายใจไม่ทันแล้วเนี่ย" มิกิเป็นฝ่ายดันตัวชายหนุ่มออกห่างทำให้แก่นกายใหญ่หลุดออกจากช่องทางรัก นำพาความรู้สึกโหวงเหวงเข้ามาแทนที่ เธอบิดเร้าร่างกายไปมาเบาๆก่อนจะก้าวขึ้นมานั่งคร่อมตัวคู่หมั้นไว้"ไหนบอกพอแล้วไง""ก็มันรู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้นิ ขออีกหนึ่งน้ำแล้วเดี๋ยวหนูพอเอง""หนูสูบน้ำเฮียจะหมดตัวแล้วนะ""แต่เฮียก็ไม่เคยปฏิเสธไม่ใช่เหรอคะ เห็นเร่งเอาๆตลอดเลย" ก๊วยเจ๋งได้แต่ถอนหายใจแรงกับคำพูดตรงไปตรงมาของเธอ นับวันเธอยิ่งเลียนแบบพฤติกรรมเขาและก็จำแต่สิ่งที่ไม่น่าจำมา"ช่วยจดจำอันที่มันดีๆมาหน่อยได้ไหม ไม่จำเป็นต้องเอามาหมดก็ได้นะ""ไม่ชอบเหรอ" เธอก้มมองใจกลางความเป็นสาวแล้วจับแก่นกายใหญ่สอดเข้ามาภายในตัว แล้วเงยหน้าขึ้นมารอฟังคำตอบจากปากก๊วยเจ๋ง"ชอบ อ๊า~ ชอบแบบนี้" สิ้นเสียงครางของเขา มิกิก็เคลื่อนไหวร่างกายเป็นจังหวะเนิบนาบอีกครั้ง บทรักเร่าร้อนถูกบรรเลงขึ้นอีกโดยที่มิกิเป็นฝ่ายคุมเกมเอง19:00 ร้านอาหารทะเลมิกิเดินนวยนาดไปนั่งลงบนเก้าอี้ในโต๊ะอาหารภายในร้านอาหารทะเลแห่งหนึ่งใกล้ๆบ้าน เธอวางกระเป๋าสัปปะรดไว้บนหน้าตักแล้วกวั
เมียเสือ NC25+++ ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2"ถ่ายรูปดีกว่า.." มิกิเดินไปนั่งลงบนก้อนหินแล้วโพสต์ท่าโดยมีก๊วยเจ๋งเป็นตากล้องส่วนตัว แต่ขณะที่เธอกำลังโพสต์ท่าถ่ายรูปก็สังเกตเห็นแพรไหมแอบมองก๊วยเจ๋งกับเธอเป็นระยะๆ "เฮียขามาถ่ายรูปด้วยกันหน่อย" เธอเอ่ยเรียกแฟนหนุ่มเสียงหวานเพราะเห็นแพรไหมกำลังมองอยู่"ให้เฮียทำยังไง" ก๊วยเจ๋งเอ่ยถามอย่างใสซื่อ มีแต่เรื่องแบบนี้ที่เขาไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนตัวเล็ก มิกิเดินมายืนอยู่ด้านหน้าแล้วจับมือหนาขึ้นมากอดเธอ ก๊วยเจ๋งยิ้มกริ่มแล้วเกยคางไว้บนบ่ามิกิ เขากดริมฝีปากลงบนเรือนแก้มนวลอย่างรู้งาน"แก้มหนูหอมไหม""หอมมากๆ""ไหนลองหอมหน่อย" มิกิเหลือบตามองแพรไหมเพียงนิดแล้วหันมายิ้มหวานให้คนรัก เธอเขย่งปลายเท้าขึ้นจนใบหน้าสวยเสมอกับใบหน้าคมคาย ทั้งสองสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกันก่อนที่มิกิจะกดริมฝีปากจูบกลีบปากหนาต่อหน้าแพรไหม ทำเอาหญิงสาวรีบเบือนหน้าหนี "หนูว่าเราเดินเล่นหน่อยดีกว่า หนูยังไม่อยากกลับบ้านตอนนี้" ไม่รอให้อีกฝ่ายได้ตอบรับเธอก็เป็นฝ่ายจูงมือก๊วยเจ๋งเดินเล่น"หึงขนาดนั้น?" ก๊วยเจ๋งเอ่ยถามเมื่อเดินออกมาไกลจากแพรไหมแล้ว มิกิหยุดชะงักแล้วหันมามองหน้าคนรักตาขวาง"ค่ะ หึงหวง หนูไม่กล้า
เมียเสือ NC25+++ ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1@หลายเดือนต่อมามิกินั่งถ่ายรูปเล่นอยู่บนชิงช้าริมหาดที่ประจำหลังขอให้คู่หมั้นหนุ่มพามาเที่ยวทุกๆ อาทิตย์ ใบหน้าสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ ผมดกดำรวบมัดหางม้าสะบัดพลิ้วไหวไปกับสายลม"ตัวเล็ก" เสียงเข้มของคู่หมั้นหนุ่มเธอดังขึ้นจากทางลงมาชายหาดเรียกความสนใจจากมิกิให้หันไปมอง เธอคลี่ยิ้มจนตาหยีเมื่อเห็นก๊วยเจ๋งถือขวดน้ำผลไม้มาด้วย เขายื่นน้ำส้มให้ก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งข้างๆเธอ"เฮียขาถ่ายรูปหน่อย" ก๊วยเจ๋งเกยคางไว้บนบ่ามนแล้วคลี่ยิ้มบางๆ เมื่อเสียงชัตเตอร์ดังขึ้นแล้วเขาจึงค่อยผละตัวออกมา กระดกน้ำส้มเข้าปากอึกใหญ่"พรุ่งนี้ก็สอบแล้ว เฮียว่าหนูควรไปอ่านหนังสือได้แล้วนะ""ขอเวลาเก็บเกี่ยวความสุขอีกยี่สิบนาที แล้วหนูจะไปอ่านหนังสือ" เธอต่อรองโดยไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตากับชายหนุ่ม "อ๊ะ! เฮียขา~ กิขอโพสต์รูปแป๊บเดียวได้ไหม""ถ้าเอาแต่สนใจโทรศัพท์โดยไม่สนใจคนรอบข้าง เฮียจะยึดโทรศัพท์มือถือหนู" มิกิทำตาปริบๆ เธอยกแขนขึ้นมากอดเอวสอบไว้ มองหน้าเขาด้วยสายตาเว้าวอน"ขอโทษค่ะ แต่ขอโพสต์รูปแป๊บเดียวนะ นะๆ.." เด็กสาวยิ้มละไมขอร้องเขาเสียงอ่อน ก๊วยเจ๋งหรี่ตามองโทรศัพท์มือถือแล้วเอามาพิมพ์ข้
เมียเสือ NC25+++ บทส่งท้าย
The end"กิลูก" สุณีเรียกหลานสาวเสียงหวานแล้วหันไปเรียกลูกน้องหนุ่มให้เอาของขวัญมาให้หลาน แขกเหรื่อในงานต่างฮือฮากันใหญ่เมื่อได้เห็นของขวัญที่สุณีนำมามอบให้หลานวันนี้ มันคือโมเดลบ้านเกือบห้าหลังและยังมีโมเดลรถพร้อมกับเช็คเงินสดอีกสองใบซึ่งในนั้นระบุตัวเลขไว้เรียบร้อย"หะ..ให้หนูเหรอคะ" มิกิยื่นมือไปลูบๆบ้านโมเดลก่อนที่คนเป็นย่าจะยื่นสมุดซึ่งมีโฉนดที่ดินพร้อมบ้านให้หลานสาว เธอยื่นถาดกุญแจรถยนต์หรูให้ก๊วยเจ๋งด้วย"นี่แค่ของขวัญเล็กๆน้อยๆ ที่ย่าอยากให้หนูกับคู่หมั้น ยินดีต้อนรับเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรานะเจ๋ง" สุณีกับเฉินพร้อมใจกันยื่นมือไปจับบ่าก๊วยเจ๋ง ทั้งสองค่อยๆก้มลงกราบปู่กับย่า แล้วหันไปหาทัดเทพกับยูริ หมอหนุ่มยกมือขึ้นมาลูบศีรษะมิกิแล้วก็ก๊วยเจ๋ง"ฝากดูแลหัวใจของป๊าด้วยนะ" ผู้เป็นพ่อพูดประโยคนั้นเสียงสั่นเครือ พานทำให้น้ำตาของยูริไหล เธอบีบมือสามีแน่นขึ้นแล้วกอดมิกิกับก๊วยเจ๋ง"มีอะไรก็ค่อยๆพูดกันนะลูก รักทั้งสองมากนะ""ขอบคุณซ้อมากๆนะครับ" ก๊วยเจ๋งสวมกอดยูริ เขารู้สึกตื้นตันใจจนพูดอะไรไม่ออก ก่อนที่ทั้งสองจะหันไปหาเกวลินกับเบฬิน นางแบบสาวยิ้มทั้งน้ำตาแล้วกอดน้องชาย"ไม่ต
เมียเสือ NC25+++ บทที 85
บทที่ 85 หมั้นหมาย@หนึ่งสัปดาห์ต่อมา"อื้อ~ เราต้องแยกกันอยู่จริงๆเหรอคะ ให้หนูไปนอนกับเฮียขาแล้วพรุ่งนี้หนูจะรีบกลับมาที่บ้านแต่เช้ามืดเลย" ยูริที่นั่งอยู่ข้างๆกับสามีได้แต่ทำหน้าระอากับคำขอของลูกสาว เธอยื่นมือไปฟาดแขนลูกไม่แรงนัก"ห่างกันแค่คืนเดียวเอง""แค่หนึ่งชั่วโมงหนูก็ว่ามันนานไปค่ะ หนูอยากอยู่กับเฮียขาทุกวันเลย""เพลาลงหน่อยไหม?" ทัดเทพที่นั่งฟังมานานพูดขึ้นบ้าง มิกิก้มหน้างุดแล้วหันมาอ้อนแฟนหนุ่ม"พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันเหมือนเดิม ไม่งอแงนะครับ" มือหนาขึ้นมาลูบศีรษะแฟนสาวเบาๆ แต่มิกิกลับทำหน้าบึ้ง "เด็กดื้อไม่มีใครรัก""ไม่ได้ดื้อกับคนอื่นสักหน่อย ดื้อกับเฮียคนเดียว""เอาน่า พรุ่งนี้ก็ได้เจอกันแล้ว""ก็ได้ค่ะ เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้ เข้าหอพร้อมกันก็ได้""แค่กๆ มิกิ! เดี๋ยวเถอะ!!" ทัดเทพเอ็ดลูกสาวเสียงเกรี้ยว แต่เด็กสาวก็ทำหน้านิ่งไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เธอก้าวลงจากหน้าตักแฟนหนุ่มแล้วเดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนหน้าตักพ่อ"ปาป๊ารู้ใช่ไหมว่าหนูรักปาป๊ามากเท่าชีวิตเลย""ปาป๊ารู้""ขอบคุณปาป๊านะคะที่ทำให้หนูเกิดมาเจอเฮียขา" มิกิหันมาสวมกอดพ่อกับแม่ น้ำตาเริ่มคลอเบ้าและรู้สึกผิดที่เคยทำให้พ่อกับ
เมียเสือ NC25+++ บทที่ 84
บทที่ 84 ว่าที่คู่หมั้น"..." มิกิทำหน้ามึนงงกับเหตุการณ์ที่เจอ เธอปรับอารมณ์ตามไม่ทันจนกระทั่งอาๆ ทุกคนเดินเข้ามายืนล้อมเธอกับก๊วยเจ๋ง ก่อนที่ทุกคนจะดึงพลุกระดาษเสียงดัง กระดาษแผ่นเล็กๆ หลากหลายสีโปรยลงมา แต่มิกิก็ยังยืนมองหน้าแฟนหนุ่มเงียบๆ "สนุกมากไหมคะ รู้บ้างไหมว่ากิเป็นห่วงมาแค่ไหน ทำไมชอบเอาความรู้สึกกิมาเล่นแบบนี่ ทุกคนเลย!" เธอกวาดสายตาไม่พอใจมองหน้าอาทุกคน"เฮียอนุญาตให้ฉันขอเธอหมั้นไว้ก่อนได้ เป็นคู่หมั้นของเฮียนะ" ก๊วยเจ๋งหยัดกายลุกขึ้น รั้งร่างบางมากอดแนบแน่น แต่กลับถูกมิกิดันออกห่าง เธอร้องไห้โฮด้วยความตกใจ"ทำไมต้องแกล้งกันแบบนี้ด้วย รู้ไหมหนูตกใจแค่ไหน! คนบ้า""รักเรามันไม่ธรรมดาตั้งแต่เริ่มแล้ว จะเซอร์ไพรส์ขอหมั้นหน่อยคงไม่มีอะไรน่าแปลกหรอกจริงไหม""หนูโกรธแล้วนะ!" มิกิแวดใส่ด้วยความโกรธเคืองเมื่อรู้ความจริงว่าถูกทุกคนหลอก เธอมองอาๆทุกคนตาเขียว "หนูโกรธคุณอาด้วย!""อย่าโกรธพวกอาเลย อาอยากเห็นหนูมีความสุขนะลูก" เรียวพูดขึ้น"แล้วทำไมต้องแกล้งกันแรงแบบนี้ด้วย ถ้าเป็นเมื่อก่อนหนูจะไม่สนใจเลย แต่ตอนนี้หนูไม่ใช่มิกิคนเดิมแล้ว อึก..ทำไมต้องเล่นแรงแบบนี้ด้วยฮือ~" มิกิย่อเข่า
เมียเสือ NC25+++ บทที่ 83
บทที่ 83 จัดฉาก"หึหึ ให้มันได้แบบนี้สิวะ!" หมอหนุ่มกัดปากแน่นอย่างเดือดดาลยิ่งเห็นหน้าก๊วยเจ๋งเขาก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด เขาเลือกที่จะกินข้าวให้หมดจานแล้วรีบเดินออกไป"ปาป๊างอนแน่ๆเลย" มิกิย่นหัวคิ้วเข้าหากันด้วยความรู้สึกผิด ก๊วยเจ๋งบีบมือเรียวไว้แล้วพยักหน้าให้เธอ เป็นเชิงบอกให้มิกิตามไปขอโทษพ่อ เมื่อเห็นแบบนั้นเด็กสาวพยักหน้าให้แล้วลุกขึ้น เดินตามพ่อไปที่สวนหลังบ้าน มิกิก้มหน้าเดินไปหาพ่อ เธอหย่อนตัวนั่งลงบนหน้าตัก "ปาป๊าโกรธเหรอ""ป๊าไม่ได้โกรธ แต่ยังไม่ชิน..แต่ก็ดีที่หนูทำต่อหน้า ไม่ได้ทำลับหลัง" เขาคิดในแง่ดีที่เธอแสดงออกต่อหน้าเขา ดีกว่าลูกเก็บกดและกลับไปเป็นแบบเดิมอีก "ป๊าไม่โกรธจริงๆ สบายใจได้แค่ยังไม่ค่อยชิน" ท่อนแขนแกร่งโอบกอดร่างเล็กไว้แนบแน่น"กิรักปาป๊า กิอยากทำให้ปาป๊ามีความสุขกับกิด้วย""ตอนนี้ปาป๊าก็มีความสุขนะ ถ้าวันนั้นปาป๊าไม่ยอมลดฐิติตัวเอง คงไม่ได้มิกิคนเดิมกลับมา" มือหนาอบอุ่นที่คอยโอบประคองเธอตั้งแต่คลอดมาและได้เติบโตมาถึงทุกวันนี้ มันยังอบอุ่นเหมือนเดิม เธอหลับตาพริ้มแล้วหันหน้ามาสบตากับพ่อ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปเกยคางไว้บนบ่าแกร่ง"กิมีความสุขเพราะปาป๊านะ ขอบ
