ช่วงสองสามวันมานี้ดีหน่อยไม่ค่อยแพ้มากตอนนี้ก็ท้องได้ 3 เดือนพอดี เพิ่งจะไปฝากท้องวันก่อนและแน่นอนคุณเขาจัดการเองทุกอย่าง! แถมตอนนี้ยังยึดโซฟาหน้าห้องเป็นที่นอนตัวเอง“นี่คุณ!” ฉันเดินไปหาเขาที่กำลังจดจ่ออยู่หน้าจอโน้ตบุ๊ก“......” เขาไม่พูดแต่เงยหน้ามองฉันยิ้ม ๆ แล้วก้มทำงานต่อ“ทำไมไม่กลับบ้านไปจะมาทนลำบากอยู่ที่นี่ทำไม”“ก็ไม่ได้ลำบากนิ” เขาพูดพลางใช้ความคิด“แนนมีอะไรหรือเปล่าไว้ค่อยคุยได้ไหมป๋าขอทำงานก่อน แล้วอย่าลืมกินนมละ”เขาพูดโดยที่ไม่มองหน้าฉันด้วยซ้ำแต่ดูเขาเครียด ๆ“......” ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อเดินเข้าครัวไปชงนมดื่มก่อนนอนไม่ได้ทำตามที่เขาบอกแต่ฉันกินของฉันแบบนี้ทุกวัน“นี่ครับเอกสารที่คุณกันต์ให้เอามาให้!” เป็นพี่เทเลอร์ที่เดินหอบแฟ้มเอกสารกองท่วมหัวเดินเข้ามา“...เอาวางไว้แล้วไปนอนเถอะนี่ไม่ใช่เวลางานแก” เขามองกองเอกสารแล้วถอนหายใจ“แต่นาย...”“ไป ๆ ๆ กูจะทำงานแล้วพรุ่งนี้มีประชุมกี่โมงเตือนกูด้วย” เขากวักมือไล่พี่เทเลอร์ให้ออกไป“ครับแล้วผมจะบอกนายอีกที”พี่เทเลอร์ก้มหัวเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากบ้านถึงพี่เทเลอร์จะแต่งงานแล้ว แต่พี่เขาก็ยังทำงานเป็นลูกน้องให้คุณเขา ทั้ง
Puen….“อืม”“ยั่วอารมณ์กันอยู่ใช่ไหม!”ผมยืนมองแม่ของลูกที่นอนพลิกตะแคงซ้ายทีขวาที แล้วไอ้ชุดนอนที่เธอใส่มันก็ทั้งสั้นทั้งบาง พลิกตัวเปลี่ยนท่าที แม่ง!! เนินน้องหนูอวบอิ่มล่อตาล่อใจเสียเหลือเกินยิ่งแสงไฟสลัว ๆ แบบนี้เธอยิ่งดูเย้ายวน มันเซ็กซี่จนต้องลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ แถมไอ้เจ้าลูกชายตอนนี้มันปวดหนึบไปทั้งลำ แทบจะลงแดงตายอยู่แล้ว!ก็คุณเธอเล่นไม่ให้เข้าใกล้นี่ก็ 3 เดือนเต็มของมันเคย ๆ ทุกวัน วันไหนไม่ได้กินก็ต้องได้จับได้คลำผิวขาว ๆ ขาเนียน ๆ กลิ่นตัวหอม ๆ โหนกนูนนุ่มนิ่ม หน้าอกอวบอิ่มโอ้ ซี้ด แค่คิดก็แทบแตก!หมับ!!ไวเท่าความคิดผมก้าวเท้าเดินตรงไปที่เตียง คลานเข่าทาบทับร่างบางที่นอนหงายอยู่ใต้ร่าง แต่ไม่ได้ลงน้ำหนักมากเดี๋ยวเธอตื่น“หึ...ถ้าป๋าลักหลับหนูตื่นมาจะเป็นไงนะ”ผมกระตุกยิ้มมุมปาก เอาศอกค้ำดันที่นอนมืออีกข้างลูบหัวเกลี่ยไรผมที่ติดตามแก้มออกอย่างเบามือ เพราะกลัวคนใต้ร่างจะตื่น“ขอป๋าดูหน่อยนะว่ามันยังเหมือนเดิมไหม”พูดแล้วขำตัวเอง หึ...ผมมาถึงจุดนี้ได้ไงจุดที่ต้องมาลักหลับเมียตัวเองผมค่อย ๆ ใช้นิ้วเขี่ยสายชุดนอนเธอลงอย่างเบามือที่สุด หัวใจมันเต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ เ
Nanny….“หยุดนะ! ไอ้บ้า! เอาออกไปเลย!”ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างยวบยาบอยู่บนตัว รู้สึกเย็นวาบตรงช่วงอก มันเจ็บจี๊ด ๆ พอลืมตาขึ้นก็ต้องตกใจเมื่อคนบ้าโรคจิต กำลังสอดใส่เข้ามาในตัวฉันพร้อมอุ้งปากร้อนดูดเลียหน้าอกฉันอย่างเมามัน จนมันเปียกแฉะเลอะไปด้วยน้ำลายเขา“หนูบอกให้หยุด!” ฉันเอามือดันหน้าท้องเขา“หนู อ่า ป๋าหยุดไม่ได้แล้ว ซี้ด ~~”เขาครางเสียงสั่นกระเส่าแหบแห้งพร้อมกระดกเอวเร่า ๆ ไม่สนใจที่ฉันพูดยิ่งฉันพยายามดันตัวเขาออกเท่าไรเขายิ่งกดเอวไว้แน่นเท่านั้น“ไอ้คนบ้า! หยุดนะ!”ฉันฟาดฝ่ามือไปที่แขนแกร่งทั้งสองข้าง ที่ค้ำดันที่นอนขนาบข้างตัวฉันไว้แน่นอย่างแรง แต่เขากลับไม่สนใจกระแทกเอวถี่รัวแต่ไม่ได้รุนแรงเกินไปหมับ!“ดีกันนะ ป๋าอยากเอาหนูทุกวันเลยรู้ไหม”สองมือฉันถูกรวบกดไว้กับที่นอนโดยมือสองข้างของเขาพร้อมสอดประสานกุมมือฉันแน่น“ดีกันนะไม่สงสารป๋าก็สงสารลูก มันไม่ดีเลยนะแยกพ่อแยกลูกแบบนี้”คุณเขาพูดเสียงออดอ้อนร่อนเอวตามเข็มนาฬิกาวนไปมา ยิ่งเนินเนื้อตรงนั้นมันสัมผัสเบียดเสียดกันเท่าไร ร่างกายฉันมันยิ่งอ่อนระทวยไม่มีแม้แต่แรงจะต่อต้านเขาจากที่พยายามดันตัวเขาออกกลับอ้าขารับกระดกสะโพกรับ
“โอเคงั้นป๋าจะไม่บังคับหนู...ขอแค่เราอย่าพาลูกไปจากป๋าได้ไหม แค่ทุกวันนี้ป๋าก็รู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเองมากพอแล้ว”น้ำเสียงทุ้มนุ่มอบอุ่นที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน ฝ่ามือใหญ่ลูบปลอบกอดแน่น“ขอเวลาให้หนูหน่อยนะคะ คุณก็รู้ว่าที่ผ่านมาหนูเจอกับอะไรมาบ้าง” ฉันเงยหน้ามองหน้าเขา“ป๋าเข้าใจ และยอมรับการตัดสินใจของหนู ที่ผ่านมาหนูเจอแต่เรื่องร้าย ๆ เจอแต่คนเลว ๆ อย่างป๋า ป๋าไม่อาจย้อนเวลากลับไปได้แต่ป๋าจะเป็นคนใหม่จะดูแลหนูกับลูกให้ดีที่สุด”“ป๋าสัญญา”คุณเขาจูบที่หน้าผากอย่างอ่อนโยน ฉันก็ไม่รู้ทำไมถึงนอนนิ่งให้เขากอดจูบอยู่แบบนั้น หรือมันจะเป็นความเคยชินหรือเปล่านะ“แม่ครับ!!”“......” ฉันถึงกับต้องเลิ่กลั่ก รีบถอยตัวออกจากคุณเขาเมื่อน้องพาร์ทร้องตะโกนเสียงดังพร้อมวิ่งเข้ามาให้ห้อง“คุณไม่ได้ล็อกประตูเหรอ” ฉันจ้องหน้าเขาตาเขียวปั้ด“ป๋าลืม”คุณเขาทำหน้าเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นลืมอะไรไปหรือเปล่าว่าเรายังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า“ป๊ะป๋า?” น้องพาร์ท มองหน้าพ่อสลับกับมองหน้าฉันแล้วอมยิ้ม“ว่าไงครับ!” คุณเขาใส่เสื้อแบบลวก ๆ แล้วเดินไปหาลูกส่วนฉันอายจนอยากจะเอาหัวมุดผ้าห่มหนีหน้าลูก“ตื่นเช้าจังเลย”ค
แต่ต้องยิ้มได้เมื่อเห็นลูกชายตัวน้อยกำลังเล่นอยู่กับพี่ไทเกอร์“คุณแม่มาแล้วพี่ไปทำงานก่อนนะครับ”“พี่ไปนะแนนมีอะไรบอกเลขาหน้าห้องนาย นะครับนายหญิง!”พี่ไทเกอร์พูดยิ้ม ๆ และทำหน้ากวนใส่สำหรับพี่เทเลอร์ พี่ไทเกอร์ทุกอย่างยังเหมือนเดิม“ไม่ต้องมาแซวเลย พี่ก็รู้ว่ามันไม่ใช่!” ฉันนั่งลงข้าง ๆ ลูก“ฮึ...นายเขารักเราจนแทบจะกลืนกินแล้วไม่รู้ตัวเหรอ ไม่พูดแล้วพี่ไปก่อนเดี๋ยวนายจะด่า นายใจดีแค่กับเราส่วนกับพี่ ๆ ตอนนี้ทำอะไรก็ไม่เข้าตานายสักอย่าง!”พี่ไทเกอร์พูดอย่างเหนื่อยใจและรีบเดินออกจากห้อง ฉันก็ได้แต่มองตามแล้วส่ายหัว“สวยจังครับ!” ฉันสลัดความคิดอื่นออกจากห้องสนใจลูกชายตัวน้อยที่กำลังนั่งวาดรูปอย่างอารมณ์ดี“คนนี้แม่ คนนี้ป๊ะป๋า นี่น้องพาร์ทและนี่น้องของน้องพาร์ท” ฉันได้แต่นั่งฟังลูกพูดแล้วอดที่จะยิ้มตามไม่ได้“แม่ครับ” น้องพาร์ทลุกขึ้นมานั่งตักพร้อมสองแขนกอดคอหน้าซบอกอย่างออดอ้อน“ครับ” ฉันหอมหัวลูกอย่างเอ็นดู“น้อง น้องพาร์ทผู้หญิงหรือผู้ชายครับ!”“แล้วหนูอยากได้น้องผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะครับ?!”“ไม่รู้ครับ” ตัวเล็กทำปากจู๋ส่ายหัวทำหน้าอ้อน ๆ ฉันก็ได้แต่ยิ้มกอดจูบลูกอยู่แบบนั้น แล้วเราสอ
Puen…“เชอรีน?!” ผมรีบดันตัวเธอออกทันที“ดีใจจังที่ปืนยังจำเชอได้” สองมือเธอบีบแก้มผมพร้อมรอยยิ้มหวาน ๆหมับ!ผมจับมือเธอออกแล้วเดินไปหาแนนนี่กับลูก เธอนิ่งและเงียบมาก เงียบแบบเงียบจนวังเวงน่ากลัวมาก“ไม่ยักรู้ว่าปืนมีน้องสาวไหนบอกมีแต่น้องชาย” เธอหันไปมองแนนนี่อย่างสงสัย ผมกับเขา เราเป็นเพื่อนกันและเธอก็เป็นรักแรก แต่มันนานมาแล้วตั้งแต่อายุ 14-15 ตอนนั้นผมบินไปกลับไทยจีน เธอเป็นคนบอกเลิกผมเองเพราะผมไม่มีเวลาให้เธอซึ่งผมก็โอเคและเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยจนวันนี้! ซึ่งผมก็ไม่รู้มาก่อนว่าจะบังเอิญมาเจอกันในวันที่ผมกำลังง้อเมีย!.“ซวยไหมกู!” ผมมองหน้าแม่ของลูกแล้วยิ้มแห้ง สีหน้าเรียบเฉยสายตาเย็นชา แม่ง! โคตรเข้าใจความรู้สึกเธอเลยว่ามันเจ็บแค่ไหน“ไม่ใช่น้องนี่เมียปืน!” ก็แค่พูดความจริงก็จบ!“มะ...เมีย?” เชอทำหน้าไม่ค่อยเชื่อเท่าไร“น้องพาร์ทลูกสวัสดีคุณอาเชอสิครับ” ผมอุ้มลูกเพื่อเป็นหลักฐาน“ลูกปืนกับ...” เธอยังทำหน้าไม่เชื่อมองน้องพาร์ทสลับกับแนนที่ยังคงเงียบ“สวัสดีครับ”“ป๊ะป๋าน้องหิวแล้ว แม่ก็หิว!” ลูกชายผมวันนี้รู้งานงอแงแบบนี้ก็เข้าทางเลย“งั้นขอตัวนะ” ผมพูดเสียงเรียบอุ้มลูกเดินไปหา
‘กิจกรรมดูแลสุขภาพเพื่อคุณแม่และลูกน้อยในครรภ์ เพราะการเป็นคุณแม่นั้นเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ และมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง!เอ๊ะ นี่คุณแม่หรือสไปเดอร์แมนกันเนี่ย การเป็นแม่นั้นมีเรื่องต้องเตรียมพร้อมมากมาย ทั้งสุขภาพ ร่างกาย ข้อมูลความรู้เพื่อดูแลลูกน้อยตั้งแต่อยู่ในครรภ์“ครรภ์คุณภาพ” ให้ความรู้แก่คุณแม่เกี่ยวกับเรื่องการดูแลครรภ์จนถึงหลังคลอดโดยคอร์สครรภ์คุณภาพนี้จะแบ่งคอร์สและบทเรียนตามอายุครรภ์ของคุณแม่ เช่น อายุครรภ์ 3–5 เดือน จะเรียนเรื่องของการเปลี่ยนแปลงด้านร่างกายของคุณแม่ขณะตั้งครรภ์ อาการผิดปกติที่ควรมาพบแพทย์ วิธีดูแลครรภ์ การรับประทานอาหาร การปฏิบัติตัว ท่านั่ง ท่านอน ที่ถูกต้อง’หลังจากที่ไปส่งลูกไว้บ้านไอ้กันต์ผมก็พาแนนนี่มาที่โรงพยาบาล แนนนี่ค่อนข้างประหม่ากับท้องนี้มากเพราะตอนท้องน้องพาร์ทเธอไม่ได้เลี้ยงลูกเองก็ไม่แปลกที่เธอจะอยากเรียนรู้เรื่องพวกนี้ ผมเลยอาสาพาเธอมาเพื่อจะได้เรียนรู้วิธีดูแลคุณแม่ก่อนและหลังคลอดไปด้วย“ถ้ามากันครบแล้วเชิญคุณพ่อคุณแม่ทางนี้ค่ะ!” เสียงเจ้าหน้าที่ประกาศผ่านไมค์ไร้สาย“มีอะไรหรือเปล่า” มือเธอตอนนี้มันเย็นเฉียบมาก“หนูกลัว!” เธอพ
“แวะซื้ออะไรไปให้ลูกไหม?”ผมหันไปถามแม่ของลูกที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไรตั้งแต่ไปส่งเชอรีนที่คอนโด แล้วก็ต้องวนรถกลับไปทางบ้านไอ้กันต์ มันก็สมควรที่เธอจะโกรธอยู่หรอกเสียเวลาไปเป็นชั่วโมง แต่ก็จะทำไงได้เรื่องนี้ผมผิดเองทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอจะโกรธแต่ก็ยังทำ“......” คำตอบคือเงียบ! เฮ้อ! ผมได้แต่ลอบถอนหายใจแล้วจอดรถ“ปะ...ไปซื้อขนมให้ลูกกัน”ผมปลดล็อกเข็มขัดนิรภัยให้เธอก่อนจะเปิดประตูลงจากรถ“มา! เร็ว!” เธอไม่ยอมลงจากรถเอาแต่จ้องหน้าผม“หนู...ป๋าขอร้องมาเร็ว ๆ ๆ”ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจับฟาดไปแล้ว แต่ตอนนี้ผมใจเย็นกว่าเมื่อก่อนเยอะ แต่คุณแม่รู้สึกจะไม่ค่อยมีเหตุผลเอาเสียเลย ก็บอกอยู่ว่าแค่เพื่อนไม่ได้คิดอะไรเกินนั้น“ต้องทำไงนะถึงจะหายงอน” ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนแสนงอน“หนูไม่ได้งอน!”เธอตอบเสียงแข็ง สองมือดันอก“แล้วหนูเป็นอะไรบอกป๋าได้ไหม?”ผมพยายามใจเย็นและใช้เหตุผลกับเธอให้มากที่สุด และเข้าใจว่านี่คืออารมณ์คนท้อง“......” เธอส่ายหัว แต่เธอจะรู้ตัวไหมว่าสายตาเธอที่มองผมตอนนี้มันเย้ายวนแค่ไหน“เรื่องป๋ากับเชอมันจบไปนานแล้ว มันก็แค่รักวัยรุ่นธรรมดาไม่มีอะไร ตอนนี้ป๋ามีแค่หนูคนเดียว”“ส่วนเ
“เป็นไง”“ตกลงว่าท้องไหม?”ปรเมศวร์เอ่ยน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อเห็นร่างบางของภรรยาสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ“ฟองเบียร์ล่ะ” แต่เธอกลับไม่สนใจเดินผ่านหน้าสามีหนุ่มสายตาสอดส่องหาลูกสาวตัวน้อย“แนน! หนูตอบป๋าก่อนตกลงท้องไหม!” ท่อนแขนแกร่งคว้าเอวคอดดึงร่างเล็กเข้ามากอดเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจ“ป๊ะป๋า! ปล่อยอึดอัดหายใจไม่ออก” สองมือเล็กผลักดันหน้าอกอย่างรำคาญ“เหม็นด้วย! ““ไหนบอกว่าเลิกได้แล้วทำไมยังได้กลิ่นบุหรี่!” เธอชักสีหน้าไม่พอใจทำจมูกฟุดฟิดเมื่อได้กลิ่นเหม็นของบุหรี่ติดปลายจมูก“อะไรป๋าไม่ได้สูบ คงจะลูกค้าสูบมันเลยติดเสื้อ ป๋าเลิกนานแล้ว” ปรเมศวร์รีบอธิบายอย่างกระตือรือร้น แต่เห็นอาการแปลก ๆ ของเมียรักเขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความดีใจ“ดีใจมากไหมคะ” คนตัวเล็กคลี่ยิ้มบางเมื่อได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าสามี หลังจากที่พยายามจะมีลูกอีกคนมาหลายเดือนและในวันนี้ก็สิ้นสุดการรอคอยแต่จะเป็นลูกสาวอย่างที่เขาหวังไหม อันนี้คงต้องว่ากันอีกที“ที่สุดครับ!”“หนูน่ารักที่สุดเลยรู้ไหม!”พรึบ!ร่างบางถูกช้อนอุ้มเดินตรงไปยังเตียงนอน“คงได้เวลาป๋าต้องทำงานให้น้อยลงเพื่อจะได้ดูแลหนูกับลูกให้มากขึ้นแล้วสินะ!” เขาพูด
“ไทเกอร์!!”“ไอ้ไทเกอร์!!!”ปรเมศวร์ส่งเสียงเรียกลูกน้องหนุ่มที่ซึ่งกำลังหัวหมุนกับเจ้าสองแสบลูกชายเจ้านายเสียงแข็ง“ครับนาย” ชายหนุ่มวิ่งหอบตรงเข้าหาผู้เป็นนาย“ดูฟองเบียร์ด้วยกูมีธุระ!”“แล้วดูลูก ๆ กูดี ๆ ล่ะ อย่าให้ไปวิ่งเล่นแถวสระน้ำ!”“ถ้าลูกกูเป็นอะไรไปมึงตาย!”สิ้นประโยคเด็กน้อยแก้มใสวัยห้าเดือนเศษก็ถูกยัดใส่มือลูกน้องหนุ่มที่ทำหน้ามึนงง“นาย!” แต่ยังไม่ทันที่เจ้านายหนุ่มจะได้เดินไปไหนเขาก็อุ้มเด็กน้อยไปขวางหน้าไว้เสียก่อน“อะไรของมึงอีก?” เจ้านายหนุ่มมองหน้าลูกน้องอย่างไม่สบอารมณ์เพราะจิตใจมันลอยล่องไปอยู่ที่สระน้ำ“แล้ว...” ลูกน้องหนุ่มมองไปที่สองพี่น้องที่กำลังเล่นต่อสู้กันอยู่“มันเป็นหน้าที่มึง! ไว้กูขึ้นเงินเดือนให้!”เขาพูดแค่นั้นก็จะรีบสาวเท้ายาว ๆ ไปหาภรรยาสาวที่กำลังเล่นน้ำอย่างสบายใจ โดยที่ไม่รู้ตัวว่าภัยร้ายกำลังจะถึงตัวเพราะชุดบิคีนีตัวจิ๋วที่เธอสวมใส่……“ไม่ตายวันนี้จะตายวันไหน! ไอ้ไทเกอร์!” ไทเกอร์ได้แต่บ่นตามหลังเจ้านาย ทำหน้าเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ“อ้อแอ้ อ้อแอ้” แต่ต้องสีหน้าเปลี่ยนเมื่อเสียงหวานเล็กดังอ้อแอ้ มือเล็กนุ่มนิ่มลูบจับที่หน้าเขาอย่างอ่อนโยน“เห็นแบบ
“กรี๊ด อุแว้!!”“พอร์ช! ลูกอีกแล้วนะแกล้งน้องทำไม!”เฮ้อ! ฉันละเหนื่อยใจกับลูกชายคนนี้ ตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงตอนนี้ก็ผ่านมาแล้ว 3 เดือนกว่า ๆ ทุกอย่างเงียบกริบทางตำรวจพยายามสืบหาที่มาของเด็กแต่ไร้ซึ่งวี่แวว ฉันกับคุณป๋าเลยรับเลี้ยงสาวน้อยและรับเป็นลูกบุญธรรมน้องฟองเบียร์ เด็กหญิง พิชามญชุ์ โชติฐิติเมธานนท์พิชามญชุ์ ผู้งดงามด้วยความรู้ ชื่อนี้หลวงตาเป็นคนตั้งให้ และต้องขอบคุณป๊ะป๋าที่ตามใจฉันให้ลูกใช้นามสกุลเดียวกันกับเราได้เพราะไม่รู้วันเกิดเด็กที่แน่ชัดเราเลยเอาวันที่เจอน้องเป็นวันเกิด และดีที่คุณป๋าเขามีเส้นสายจัดการเรื่องเอกสารให้ลูกได้มีสิทธิ์ทุกอย่างเหมือนคนอื่น ๆแต่ต้องปวดหัววันละแปดรอบกับไอ้ตัวแสบลูกชายคนเล็ก เผลอเป็นไม่ได้แอบหยิกแก้มน้องทุกทีอย่างวันนี้ก็เหมือนกันน้องนั่งเล่นหัวเราะ อยู่ ๆ คนพี่วิ่งมาจากไหนไม่รู้หยิกแก้มน้องจนเป็นรอย จนน้องร้องกรี๊ด“แบร่!!!” แล้วยังไม่ทันจะได้พูดอะไรกันมาแลบลิ้นใส่แล้ววิ่งไปหาพี่ชายทันที ให้มันได้แบบนี้สิ! ลูกคนนี้นิ“นี่ก็อีกคนเขาแกล้งขนาดนี้ยังมองตามตาละห้อย แล้วอะไรคือยิ้มหวานคะ? หนูไม่เจ็บเหรอลูก”ฉันทายาใส่แก้มขาวใสที่เป็นรอยแดงอย่า
ประเทศจีน...“แนน!!”“จะทะเลาะกับป๋าให้ได้ใช่ไหม!”“ได้!”“งั้นขึ้นห้อง ถอดเสื้อผ้าเรามีเรื่องต้องคุยกัน!”สิ้นคำพูดร่างฉันก็ถูกกระชากขึ้นไปบนห้อง และจากนั้นไม่ต้องพูดถึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง!คนบ้าอะไรจะถอดเสื้อผ้าคุยกัน เขาหาเรื่องรังแกฉันมากกว่า!“ทีนี้หายโมโหยัง” ก็แบบนี้ทุกทีพอได้แล้วก็มาอ้อน ทีตอนลากขึ้นเตียงเกรี้ยวกราดที่สุด“......” ฉันเงียบ! ดีนะที่วันนี้พี่ไทเกอร์พาสองหนุ่มไปเที่ยว ฉันเลยแวะไปหาคุณป๋าที่บริษัท แต่ต้องไปเห็นอะไรที่มันทำให้อารมณ์เสียเพราะแบบนี้ฉันถึงไม่อยากกลับมาที่นี่ ที่บ้านหลังนี้ เพราะมันมีอะไรหลายอย่างที่มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ“ป๋าไม่ได้อะไรกับผู้หญิงพวกนั้นแล้วนะ เราก็อยู่ด้วยกันตลอด แค่เอาหนูคนเดียวป๋าก็ไม่มีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว”ฉันเข้าใจเพราะเรื่องมันก็นานแล้วแต่มันก็หงุดหงิดใจอยู่ดี ที่เห็นผู้หญิงที่เขาเคยควง!“ป๋าเป็นเด็กดีแล้วนะครับ” ลมหายใจอุ่น ๆ พ่นรดที่ต้นคออย่างแผ่วเบา“หนูเข้าใจแต่หนูไม่ชอบ ไม่ชอบที่พวกเธอมองป๊ะป๋าด้วยสายตาท่าทางอ่อยแบบนั้น หนูหวง!”ฉันพลิกตัวมุดหน้าซุกแผงอกแกร่ง เพิ่งจะกลับมาอยู่จีนได้ไม่ถึงอาทิตย์กลับต้องมาทะเลาะกันเสียแล้วแ
หลายเดือนผ่านไป...งานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โต ทั้ง ๆ ที่ฉันขอแค่งานเล็ก ๆ แต่ป๊ะป๋าบอกมันไม่ได้เพราะด้วยฐานะฉันตอนนี้ที่เป็นถึงน้องสาวเจ้าของบริษัทส่งออกใหญ่โตของประเทศและคุณเขาที่เป็นถึงประธานบริษัทค้าเพชรอันดับต้น ๆ จะให้จัดงานเล็ก ๆ มันเป็นไปไม่ได้“แม่สวยจังครับ!” น้องพาร์ทที่วันนี้อยู่ในชุดสูทสีขาวพูดมองแม่แล้วเอาแต่นั่งยิ้มกริ่ม ส่วนน้องพอร์ชตอนนี้กำลังซน ก็ช่วงวัยของเขาแหละกำลังหัดเดินไม่เคยจะอยู่นิ่งดีที่ได้พี่ไทเกอร์คอยดูแลวิ่งตามตั้งแต่เช้าจนตอนนี้ พี่ไทเกอร์ยังไม่ได้พักเลยแต่ความซนยังไม่เท่าน้องญี่ปุ่นลูกสาวคนสวยของเบบี๋ รายนั้นบอกเลยทั้งซนทั้งแสบส่วนคนที่สบายหน่อยคือพี่พิมพ์ เพราะน้องมาเฟียคือนิ่งสุขุมถอดแบบพี่เทเลอร์มาทุกอย่าง! ฉันละปลื้มใจแทนพี่สาวเพราะไม่ต้องมานั่งปวดหัววิ่งไล่จับลูกเหมือนฉันส่วนคุณเจ้าบ่าวป๊ะป๋าคนหล่อ ก็ดีใจจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ เข้าใจว่าตื่นเต้นแต่ฉันเป็นผู้หญิงแท้ ๆ ยังไม่ตื่นเต้นจนออกหน้าออกตาเท่าเขาเลยไม่ใช่ไม่ดีใจที่ได้แต่งานมันก็ดีใจแต่ป๊ะป๋าเขาดีใจเกินไป อยู่ด้วยกันมากี่ปี ลูกสองคนก็โตจนวิ่งไล่เตะก้นพ่อได้แล้ว ทุกวันนี้ฉันเหมือนมีลูกชายส
“ลูกไม่ยอมดูดขวด!” คุณป๋าเขามองฉันอย่างคาดโทษและส่งลูกให้ฉัน“หนูขอโทษ!” ฉันได้แต่ทำหน้าสำนึกผิด เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้ใส่ลูกก็จะกินนม“แอ้!!”“รู้แล้วครับไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนเลย ก็อ้อนแบบนี้แม่ถึงใจอ่อนให้หนูกินจากเต้าจนป๊ะป๋าดุ” ฉันเอาลูกนอนลงที่ตักทันทีที่เห็นเต้าตามเคยตัวเล็กดีใจจนตัวสั่นจ๊วบ!!ด๊วบ!!“เบา...ไอ้เสือ นมแม่ช้ำหมดแล้วลูก!” คุณป๋าเขาคลานเข่าขึ้นมาบนเตียงจูบที่เท้าเล็ก“ทำอะไรไม่เอามันจั๊กจี้!” ฉันเอามือดันตัวเขาที่เอาหัวหนุนตักแล้วอ้าปากงับเต้าอีกข้าง“ทีลูกดูดไม่เห็นเป็นอะไรป๋าก็หิวเหมือนกันกินหน่อยนะ!” เขามันบ้า! ดูดดึงหน้าอกแล้วดูดแรงด้วยแรงพอจนน้ำนมมันทะลักออกมานั่นแหละ“ป๊ะป๋า! ไม่เอาพอแล้วลูกกินนมอยู่นะ!” ฉันพูดดุ ๆ“หึ...ป๋าแค่ล้อเล่นเอง”“แล้วพาร์ท ล่ะคะ” ทำไมฉันถึงรู้สึกผิดต่อลูกอยู่ตลอดนะ“มีอะไรหรือเปล่า”คุณเขานั่งช้อนด้านหลังเอาคางเกยไหล่ มือสากเอื้อมมาหยอกล้อเล่นกับตัวเล็กที่พอนมเข้าปากก็เงียบไปเลย“ป๊ะป๋า!” ฉันเอียงคอหันไปจ้องหน้าเขา“ฮือ ว่าไงครับเป็นอะไรทำไมทำหน้าเศร้า ๆ” คุณเขาจุ๊บที่ปากฉันเบา ๆ“ป๊ะป๋ารักน้องพาร์ทไหม” ฉันพูดเสียงสั่น ไม่รู้ฉันคิดอะไรทำ
ลิ้นสากเปียกลื่นลากเลียยาวตั้งแต่เนินลงไปถึงสะดือสองมือสากลูบไล้ตามเรียวขาและจับมันอ้ากว้างออก“อ๊ะ” ฉันร้องครางในลำคอเบา ๆ เมื่อปลายลิ้นร้อนแตะตรงส่วนนั้นผ่านแพนตี้ผ้าลูกไม้ตัวบางที่ฉันใส่จ๊วบ!!ด๊วบ!!เขาจูบดูดมันอย่างเอร็ดอร่อย จนมันเปียกแฉะสองมือจิกกำผ้าปูที่นอนแอ่นอกบิดตัวเมื่อถูกปลายลิ้นร้ายเขาทารุณ“ฮื่อ! ป๊ะป๋า มะ...มันเสียวนะคะ!” ฉันกลั้นใจพูดเพราะตอนนี้มันเสียวจนแทบจะพูดไม่เป็นภาษาอยู่แล้ว!พรึบ!ฟิ้ว ~~~คุณป๋าเขาไม่สนใจฟังถอดเสื้อพร้อมแพนตี้ตัวน้อยออกจากตัวขว้างทิ้งลงพื้นอย่างไม่ไยดี“อืม”แผล็บ!!แจ๊ะ! แจ๊ะ!ปลายลิ้นสากลื่นยังคงทำการทารุณกรรมน้องหนูฉันต่อ และฉันต้องดิ้นพล่านเมื่อเขาสอดดุนลิ้นร้ายผลุบเข้าออกร่องสวาท ทั้งดูดทั้งเลียทำเอาฉันแทบดิ้นตายด้วยความเสียว แต่ต้องเก็บกดเสียงห้ามตัวเองไม่ให้ส่งเสียงครางออกมากลัวลูกจะตื่น“ฮื่อ! ป๊ะป๋า นะ...หนูไม่ไหวแล้วนะ! กรี๊ดดดด” สองมือกำหมัดแน่นส่งเสียงกรีดร้องในลำคอ เมื่อปลายลิ้นร้อนไม่ปรานีร่องแคบฉันเลยเขาตวัดลิ้นละเลงติ่งเกสรสลับกับดูดแรง ๆ และสอดดันดุนลิ้นผลุบเข้าออกถี่รัว เพียงแค่ไม่กี่นาทีต่อมาร่างฉันมันสั่นกระสับกระส่ายก
แน่นอนฉันจูบตอบสองแขนยกขึ้นคล้องคอเอียงหน้า หาองศาที่เหมาะสม มือใหญ่เลื่อนขึ้นมาจับล็อกท้ายทอยแน่นเราจูบกันอย่างดูดดื่มจนลืมไปว่าตอนนี้เราอยู่ในลิฟต์!“อุ๊ย!!!”ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดพนักงานที่ยืนอยู่ข้างนอกต่างตกใจที่เห็นเราสองคนจูบกันฉันพยายามดันตัวคุณเขาออกแต่ทว่าเขากลับยิ่งกดจูบหนัก ๆ อีกครั้งก่อนจะค่อย ๆ ปล่อยริมฝีปากที่บวมเป่งอย่างอ้อยอิ่ง“ป๋ารักหนูนะ”คำพูดหวานหูและสายตาหวานเยิ้มที่เขามองมาที่ฉันมันยิ่งทำให้ฉันเขินอายจนทำอะไรไม่ถูกคุณเขาไม่สนใจพนักงานที่ยืนดูหอมแก้มมือโอบไหล่เดินไปที่โรงจอดรถพอมาถึงโรงรถเขาก็จูบฉันอีกครั้งและจูบอยู่อย่างนั้นนานหลายนาทีฉันเห็นท่าไม่ค่อยดีเลยรีบผลักตัวเขาออกแล้วรีบขึ้นรถก่อนทุกอย่างมันจะเลยเถิดระหว่างที่ขับรถไปรับลูกที่โรงเรียนคุณเขาก็กุมมือเดี๋ยวจูบเดี๋ยวหอมยิ้มไม่หุบฉันก็ได้แต่นั่งยิ้มส่ายหัวอะไรจะเป็นหนักถึงขนาดนี้ก็แค่บอกรักเอง แต่จะว่าไปฉันเองก็มีความสุขไม่ต่างอะไรจากเขาที่ได้บอกความรู้สึกออกไปสำหรับฉันคุณเขาคงเป็นรักแรกและรักสุดท้ายและฉันก็อยากเป็นคนสุดท้ายของเขาเหมือนกัน“รักนะคะป๊ะป๋า!”ฉันยิ้มให้เขาและพูดในใจ เรามองหน้าสบตากันโด
46 ป๊ะป๋าของหนูหมับ!!“นะ...หนูพูดว่าอะไรนะ!”แต่ไม่ทันจะได้เดินออกไปไหนสองมือใหญ่ก็คว้าตัวสวมกอดจากด้านหลัง เสียงเข้มสั่นเครือกอดเอวแน่น“ปล่อยค่ะ! ไหนว่าจะทำงาน”ฉันพลิกตัวหันไปมองหน้าสบตาคนแก่ขี้งอน“...มะ...ไม่ทำแล้ว” คุณเขาดูไม่เป็นตัวเองเอาเสียเลยดูตื่นตกใจมึนงงยังไม่หาย“ป๋าไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” คุณเขาสวมกอดฉันแน่น มันแน่นจนแทบหายใจไม่ออกงับ!!!“หนู! กัดป๋าทำไม!” ฉันอ้าปากงับหัวไหล่เขาอย่างแรง“ถ้าเจ็บก็แสดงว่าไม่ได้ฝันค่ะ” ฉันยกสองแขนขึ้นคล้องคอเขา และแน่นอนสองมือใหญ่กอดรัดดึงตัวฉันแนบชิดติดอกแกร่ง“หนูรักป๊ะป๋า รักมานานแล้ว ได้ยินชัดไหมคะ!”ฉันพูดและยิ้มให้พ่อของลูกที่อยู่ ๆ ก็ร้องไห้น้ำตาอาบสองแก้ม ฉันถึงกับงงเขาร้องไห้ทำไม?“ป๊ะป๋า!!” ฉันถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมแล้วส่ายหัว กลั้นขำแทบไม่ไหว“ร้องไห้ทำไม!”“ไม่ร้องสิคะ หนูแค่บอกรักเอง” ฉันดึงเขาเข้ามากอดปลอบ“ก็ป๋าดีใจ หนูรู้ไหมป๋ารอฟังคำว่ารักจากหนูมานานแค่ไหน!” เขาพูดเสียงสะอื้นสองแขนกอดฉันแน่น“หยุดร้องได้แล้วค่ะเดี๋ยวคนอื่นมาเห็นเข้า มันจะไม่ดีเท่าไรนะ”“แล้วอีกอย่าง” ฉันดันตัวมองหน้าสบตาพ่อของลูกที่ยังคงสะอื้นไ