เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 9 | ไม่มีสิทธิ์เลือกNC
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-26 11:21:56หมับ!
“อื้อ!พี่แทน” แทนคุณตามขึ้นไปคร่อมตัวมาริษา จับข้อมือเล็กทั้งสองข้างกดแนบกับโซฟาแน่น ใบหน้าคมคายซุกไซร้ซอกคอขาว ขบกัดผิวเนื้ออ่อนทั้งซ้ายและขวาสลับกันค่อนข้างแรงระบายอารมณ์คุกรุ่นในใจ จนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ โดยไม่สนใจเสียงโวยวายของคนใต้ล่าง
กลิ่นหอมละมุนคล้ายดอกไม้บนตัวภรรยาสาวชั่งเย้ายวนใจ อย่างที่ไม่เคยได้กลิ่นที่ไหนมาก่อน ปลุกเร้าอารมณ์หื่นกระหายได้เป็นอย่างดี
“ปล่อยสานะพี่แทน! อะ…อื้อ!” ดูเหมือนเสียงประท้วงของเธอจะไม่ได้ผล เมื่อคนข้างบนเคลื่อนย้ายใบหน้ามาประกบจูบ เรียวลิ้นสากใช้จังหวะที่เธออ้าปากพูดสอดใส่เข้ามาตวัดเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นเล็กไปมา กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งไปทั่วในปาก
“…” มาริษาดีดดิ้นสุดกำลัง แต่ไม่สามารถต้านทานแรงยักษ์ของคนตัวใหญ่กว่าได้ แม้ว่าอีกฝ่ายจะดูเมามายมาก จนดูเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงก็ตาม
จ๊วบ!คนเจ้าอารมณ์ทั้งบดขยี้ทั้งขบเม้มริมฝีปากที่บวมเบ่งอย่างไม่อ่อนโยนราวกับต้องการให้ปากเธอฉีกขาด ส่งผลให้บริเวณท้องน้อยรู้สึกวาบหวามอย่างห้ามไม่ได้ นานเกือบนาทีที่คนข้างบนจะผละจูบออก
“ถึงเวลาที่เธอต้องทำหน้าที่เมียให้ฉันแล้วล่ะ”
“สะ…สาไม่ทำอะไรทั้งนั้น ปล่อย!” มาริษาหันหน้ากลับไปจ้องสู้สบตากับคนด้านบนอย่างใจเด็ด ทั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความประหม่า เพราะสีหน้าแววตาตอนนี้ของแทนคุณน่ากลัวเหลือทน
“เธอไม่มีสิทธิ์เลือก!” แทนคุณตวาดลั่นเมื่อถูกขัดใจ จนมาริษาสะดุ้งเฮือก หัวใจเต้นระส่ำ
แขวก!
“กรี๊ดด!” เสื้อยืดสีขาวบนตัวมาริษาถูกแทนคุณฉีกกระชากอย่างป่าเถื่อน จนขาดวิ่นเป็นสองส่วนคล้ายเศษผ้า เผยให้เห็นเต้าใหญ่อันขาวเนียนล้นทะลักออกมานอกมาเชียร์ ทำเอาแทนคุณแววตาลุกวาว
“ซ่อนรูปหนิ” ริมฝีปากหนาเหยียดยิ้มอย่างพึงพอใจกับขนาดทรวงอกของภรรยาสาว แต่กลับต้องหงุดหงิดเมื่อเธอยกมือขึ้นปิด
“คนบ้า!” เธอทั้งอายทั้งกลัวจนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่
“ฉันบ้าได้กว่านี้อีก”
หมับ!
“พี่แทน อย่านะ!” มาริษาหน้าตาตื่น เมื่อแทนคุณดันบราเชียร์ขึ้นเหนือเนินอก ทำให้เต้าใหญ่เด้งดึ๋งดั๋งออกมาให้เห็นชัดเจน ก่อนที่ข้อมือทั้งสองข้างจะถูกรวบขึ้นเหนือศีรษะ เพียงมือใหญ่ข้างเดียว
“อ๊ะ!” ใบหน้าจิ้มลิ้มเปื้อนน้ำตาเหยเก ครั้นยอดปทุมถันสีชมพูถูกลิ้นอุ่นตวัดเลียรัว ๆ จนเปียกชุ่ม ส่วนอีกข้างมือหนาบีบขย้ำอย่างมันมือ พลันก่อเกิดความรู้สึกแปลกใหม่ ส่งผลให้แพตตี้ตัวจิ๋วเปียกแฉะด้วยน้ำรักที่ผุดซึมออกมาตามธรรมชาติ เมื่อถูกกระตุ้นอารมณ์
“อ้า~” ยอดประทุมถันถูกทารุณจนแข็งเป็นไต รู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วท้องน้อยจนเธอไม่สามารถกั้นเสียงได้ อีกทั้งบริเวณน้องสาวยังคันยุบยิบแปลก ๆ
แทนคุณหยอกเย้ายอดประทุมจนพอใจ แล้วดันตัวลุกขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าบนตัวออกอย่างรวดเร็วจนหมด ส่งผลให้แก่นกายใหญ่ผงาดสู่สายตาร่างเล็กที่นอนหอบหายใจหนัก ๆ บนโซฟา
“o” มาริษาเบิกตากว้างตกใจกับขนาดน้องชายของแทนคุณ ที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวตรงหน้า เส้นเอ็นที่โอบอุ้มรอบลำใหญ่ยิ่งดูยิ่งน่ากลัว เธอรวบรวมสติรีบดันตัวลุกขึ้น ในจังหวะที่แทนคุณสวมถุงยางอนามัยให้น้องชายตัวเอง
หมับ!
“อ๊ะ!” แทนคุณคว้าข้อมือเล็กกระชากเข้าหาตัว มาริษาดิ้นขลุกขลิกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งไม่หยุด
“จะรีบไปไหน”
“สาจะกลับบ้านแล้ว” มือบางดันแผงอกแกร่งให้ออกห่าง ขณะที่หน้าท้องแบนราบสัมผัสได้ถึงของแข็ง ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่ามันคืออะไร
“เธอดื้อด้านที่จะอยู่เองช่วยไม่ได้ ถึงจะกลับไปเธอก็หนีฉันไม่พ้นอยู่ดี เพราะยังไงบ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านฉัน แล้วเธอก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้”
พรั่ก!
“อ๊ะ!” ว่าจบแทนคุณก็ผลักร่างเล็กลงบนโซฟาตัวใหญ่อีกครั้ง โดยที่ไม่ปล่อยให้เธอได้ตอบโต้อะไร เพราะตอนนี้อารมณ์มาเต็มเปี่ยม ยากที่จะปล่อยให้เรือนร่างอรชรน่าลิ้มลองหลุดมือไป
แทนคุณจัดการถอดกระโปรงยีนสั้น และ แพตตี้ตัวจิ๋วสีครีมออกจากช่วงล่างของร่างเล็กพร้อมกัน โดยไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัว
“…” มาริษาเนื้อตัวสั่นเทา น้ำตาไหลไม่หยุด เธอกลัวว่าสิ่งที่หวงแหนที่สุดจะถูกพรากไป ต่อให้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นผู้ชายที่เธอรักมากก็ตาม
“อ้าขาออก”
มาริษาส่ายหน้าพัลวัน แก้มนุ่มทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึงสุกงอม ตั้งแต่โตมาเธอยังไม่เคยนอนเปลือยร่างกายให้ผู้ชายคนไหนเห็นมาก่อน แต่ถึงเธอจะปฏิเสธให้ตายอย่างไร สุดท้ายเขาก็จับขาของเธอแยกออกจากกันจนกว้างด้วยตัวเองอยู่ดี
“คงดูแลเป็นอย่างดีเลยสินะ” กลีบกุหลาบขาวอมชมพูฉ่ำน้ำรักเหนียวหนืดไร้ซึ่งขนอ่อนปกคลุมสวยงามเหลือเกิน ราวกับของเด็กแรกเกิด
“พี่แทน สาไม่อยากทำ” มาริษาเอื้อมมือไปปิดน้องสาวตัวเอง ส่งสายตาเว้าวอนขอความเมตตา เธอยังไม่พร้อมที่จะสูญเสียความบริสุทธิ์ไปตอนนี้ แม้รู้ดีว่าเรื่องบนเตียงระหว่างสามีภรรยา สักวันจะต้องเกิดขึ้น อีกทั้งตอนนี้เขายังเมา สติไม่เต็มร้อย
“อย่าทำหวงเนื้อหวงตัวไปหน่อยเลย ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอก็อยากเป็นเมียฉันตัวสั่นไม่ใช่เหรอ นี่ไง!…ฉันกำลังจะสนองให้ความเป็นเมียของเธอสมบูรณ์แบบไง”
“…” มาริษาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น วาจาร้ายกาจของคนเป็นสามีเจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ เธอไม่ได้ปรารถนาเป็นแค่ภรรยาในสมรส แต่ต้องการเป็นคนรักของเขาด้วย
“หึ ถึงกับพูดไม่ออกเลยล่ะสิ” สิ้นสุดประโยค แทนคุณแทรกกลางลำตัวมาริษา พร้อมทั้งจับรวบมือบางขึ้นเหนือศีรษะกดแนบลงกับโซฟา ครั้นใบหน้าคมคายโน้มลงหวังบดจูบ แต่เธอกลับเบือนหน้าหนี
“จะเล่นตัวไปถึงไหน!” คนตัวเล็กหลับตาปี๋บีบน้ำตาออกมาไม่หยุดจนน่ารำคาญ “หันหน้ากลับมา!”
น้ำเสียงดุดันตวาดพลอยทำให้มาริษาสะดุ้งตัวโหยง ด้วยความกลัว เธอค่อย ๆ หันหน้ากลับไปโดยที่ยังหลับตา
“ลืมตา! อย่าให้ฉันต้องโมโหไปมากกว่านี้นะ”
มาริษาค่อย ๆ ปรือตาขึ้นสบตากับคนเจ้าอารมณ์อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ริมฝีปากสั่นระริกขยับเอ่ย “พะ…พี่เมามากแล้วนะ ไปนอนเถอะค่ะ อีกอย่างสาเพิ่งนึกได้ว่าพรุ่งนี้มีเรียนเช้า ระ…เราอย่าเพิ่งทำอะไรกันตอนนี้เลยนะ”
“แล้วยังไง เธอคิดว่าฉันสน?”
“…” มาริษากัดริมฝีปากล่างแน่นอย่างสิ้นหวัง และ ขุ่นเคืองคนตรงหน้า แต่เธอกลับไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย แม้ว่าจะโกรธมากเพียงใดก็ตาม เขาใจร้ายกว่าที่เธอคิดไว้มากจริง ๆ
--------------------
บทที่เกี่ยวข้อง
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 10 | เจ็บก็ต้องทนNC++
“อื้อ!” แทนคุณฉกชิมริมฝีปากที่บวกเจ่อของร่างเล็กอีกครั้ง หนักหน่วงไม่ต่างจากครั้งที่ผ่านมา แต่เธอกลับดื้อด้านเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ไม่ยอมให้เขาได้สอดใส่เรียวลิ้นอุ่นเข้าไปควานหาน้ำหวานในโพรงปากนุ่มสวบ!นิ้วยาวกระแทกเข้ารูสวยคราเดียว จนร่างเล็กสะดุ้งตัวพลันเปิดปาก“….” มาริษานิ่วหน้ารู้สึกถึงความเจ็บแน่นในกายสาว เมื่อนิ้วยาวขยับเข้าออกรัว ๆ เน้น ๆ ทุกจังหวะ จนน้ำรักกระเซ็น ในขณะที่ลิ้นหนาตวัดชอนไชไปทั่วปากเล็กจนพอใจ ก่อนจะถอนจูบในเวลาต่อมา“อะ!” เสียงครางหลุดลอดออกมาทันทีด้วยความเสียวซ่านที่แทรกซึมเข้ามาแทนที่ความเจ็บ มาริษารวบรวมสติอันน้อยนิดกัดฟันแน่น เพื่อข่มกลั้นเสียงลามกที่ทำท่าว่าจะหลุดลอดออกมาได้ทุกเมื่อ ยามที่ร่างกายถูกกระตุ้นอารมณ์อย่างต่อเนื่องจ๊วบ~ จ๊วบ~ เต้าใหญ่ทั้งสองข้าง ทั้งถูกเรียวปากหนาดูด ทั้งถูกนิ้วแกร่งบดขยี้ ทำให้รู้สึกดีเสียจนสติแทบกระเจิดกระเจิง สะโพกไม่รักดีเด้งขึ้นรับนิ้วยาวที่ขยับเข้าออกรัว ๆ เวลานี้เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้ ซึ่งขัดต่อจิตใต้สำนึกอย่างสิ้นเชิง“เสียวก็ครางออกมา” แทนคุณผละปากออกจากยอดปทุมถันที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย เงยหน้าขึ้นมองป
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 11 | ไข้ขึ้นสูง
ช่วงสายวันต่อมา อายเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องนอนตกกระทบร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มนอนคว่ำหน้าบนเตียงขนาดคิงไซซ์ ไร้ซึ่งผ้าห่มคลุมตัว รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือแทนคุณพลิกตัวนอนหงายพลางยกมือขึ้นลูบใบหน้าคมคายหนึ่งครั้ง เพื่อให้รู้สึกสดชื่นขึ้น แต่บริเวณศีรษะกลับรู้สึกหนักอึ้ง จนต้องนิ่วหน้า จึงยกมือขึ้นนวดคลึงขมับเบา ๆ“โดนเอาขนาดนั้นมีแรงกลับด้วยเหรอวะ” สมองเริ่มกลับมาประมวลผลอีกครั้งหลังจากจอดับไป ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่ และ นึกไม่ออกว่าตัวเองเดินเข้ามานอนในห้องนอนยามไหน คงเพราะความเคยชิน แต่ที่จำได้แน่ ๆ เขาปรนเปรอความใคร่ลงบนร่างเล็กหลายต่อหลายรอบ จนนับไม่ถ้วนแทนคุณหยุดคิด แล้วผุดตัวลุกขึ้นก้าวขาลงจากเตียงหลังจากปรับสภาพร่างกายตัวเองได้ เดินตรงเข้าห้องน้ำ และ กลับออกมาอีกทีในสิบนาทีต่อมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำ เพราะใช้เวลาอยู่ที่ผับซะส่วนใหญ่ จึงมีเครื่องใช้ส่วนตัวเกือบครบราวกับบ้านอีกหนึ่งหลัง“เชี้ย!” เจ้าของใบหน้าตกใจอุทานออกมาเสียงดัง เมื่อเดินออกมาจากห้องนอน พบว่าภรรยาสาวที่ถูกเขาจัดหนัก และ คิดว่าเธอกลับบ้านไปแล้ว นอนสลบแผ่หลาอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ ร่างกายเปลือยเปล่าเต็มไปด้ว
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 12 | ฉันไม่อยากมีลูกกับเธอ
คฤหาสน์ พีรพัฒน์ “อื้อ~” หญิงสาวใต้ผ้าห่มผืนหนาบนเตียงขนาดคิงไซซ์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเย็น หลังจากนอนไม่ได้สติเกือบหนึ่งวันเต็ม เธอค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมองอย่างยากลำบาก เห็นฝ้าเพดานสีขาวคุ้นตาราง ๆ ก่อนที่ระดับการมองเห็นจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ“บ้านเหรอ?” ริมฝีปากซีดขยับพึมพำเสียงแหบพร่าอย่างมึนงง อาการปวดเมื่อยตามร่างกายแทรกเข้ามาทันที ตามมาด้วยอาการปวดหนึบ ๆ บริเวณศีรษะเล็กน้อย ขณะที่สมองเริ่มกลับมาประมวลผลเป็นปกติอีกครั้ง“…” มาริษานิ่วหน้าเล็กน้อย มือบางลูบหน้าหนึ่งครั้ง เพื่อให้รู้สึกสดชื่นมากขึ้น ก่อนจะกรวดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องนอนที่เงียบสงบ พบว่าเป็นห้องนอนที่เคยนอนทุกวัน ความทรงจำครั้งสุดท้าย ถูกสามีทรมานช่วงล่างบนโซฟา จนสลบเหมือดไปไม่รู้เมื่อไหร่“คนใจร้าย” น้ำตาคลอเบ้า เมื่อนึกถึงการกระทำอันป่าเถื่อนของสามี แต่ถึงอย่างนั้นความรักที่เธอมีให้เขาก็ไม่ลดน้อยถอยลงเลย แม้จะรู้สึกโกรธมากเพียงใดก็ตาม“…” มาริษาใช้หลังมือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มใส แล้วดันตัวลุกนั่งพิงหลังกับหัวเตียง เธอหันมองนาฬิกาแขวนผนัง พบว่าเวลานี้หกโมงเย็นแล้ว“หลับไปนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย แอ่ก ๆ” ส่งเสียงไอออกมาเมื
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 13 | เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
วันต่อมา“เอ้า! นายหญิง ไม่สบายอยู่นะคะ ทำไมถึงได้รีบตื่นล่ะคะ?” ทันทีที่มาริษาย่างก้าวเข้าห้องครัวในเวลาหกโมงเช้า เสียงของสายหยดก็ดังขึ้นไถ่ถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย“สาดีขึ้นมากแล้วล่ะค่ะ” มาริษายิ้มสวย เธอปล่อยผมยาวตรงมีหน้าม้า อยู่ในชุดเสื้อแขนยาวคอเต่าสีขาว เพื่อปกปิดร่องรอยตามลำคอที่ยังเด่นชัด และ สวมใส่เสื้อเอื้อมกางเกงขาสั้นสีดำทับอีกที ให้ลุคสาวน่ารักตัวเล็ก“น่าจะพักผ่อนอีกหน่อยนะคะ”“สาดีขึ้นแล้วจริง ๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง” ร่างกายฟื้นฟูเริ่มกลับมาเป็นปกติ เหลือเพียงอาการหน่วงบริเวณท้องน้อยเท่านั้นที่สร้างความรำคาญใจ“ไม่ต้องขอบคุณอะไรป้าหรอกนะคะนายหญิง” สายหยดเอ่ยอย่างเกรงใจนายหญิงของบ้าน เธอรู้สึกปลื้มเป็นอย่างมาก ที่มีเจ้านายทั้งน่ารักทั้งสุภาพอ่อนโยนและใจดีแบบหญิงสาวตัวเล็กน่ารักตรงหน้า“งั้นเช้านี้สาขอใส่บาตรด้วยคนนะคะ”“ได้เลยค่ะ”หลังจากใส่บาตรพระท่านเสร็จมาริษาก็มานั่งรอผู้เป็นสามีอยู่ในห้องอาหาร พลางหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา กระทั่งเวลาผ่านไปสิบห้านาที…“เธอนี่แข็งแรงกว่าที่ฉันคิดอีกนะ ขนาดป่วยยังตื่นเช้าได้ วันหลังคงต้องจัดหนักทั
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 14 | เดี๋ยวก็รู้เอง
11:30 น.หญิงสาวตัวเล็กอยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้นสีชมพูหวานลายสตรอว์เบอร์รี นั่งแต่งหน้าบนเก้าอี้หน้ากระจกตรงโต๊ะเครื่องแป้ง กำลังใช้แปรงเกลี่ยแป้งฝุ่นไปทั่วใบหน้าเรียวน่ารักอย่างละเมียดละไม ระหว่างนั้นประตูห้องนอนก็ถูกผลักเข้ามาด้วยฝีมือของชายหนุ่มร่างสูงเจ้าของห้องตัวจริง“วันนี้สาเตรียมชุดสูทสีน้ำเงินให้นะคะ” มาริษากล่าวบอกกับสามี ขณะที่เธอย้ายมาปัดบรัชออนสีชมพูบนหน้าแก้ม ส่วนแทนคุณก็ไม่ได้พูดตอบอะไร เพียงใช้หางตามองคนที่กำลังแต่งเติมเครื่องสำอางลงบนใบหน้า“ผู้หญิงนี่เหมือนกันหมด”“อะไรนะคะ?” มาริษาหันขวับไปมองด้านหลังของคนที่เพิ่งเดินผ่าน เมื่อได้ยินเสียงพูดถึงอะไรบางอย่างดังแว่ว ๆ เข้ามาในหู คนถูกถามชะลอฝีเท้าพลางชำเลืองมองทางหางตา“ยุ่ง”“ตอบดี ๆ บ้างไม่ได้หรือยังไงกันนะ” มาริษามุ่ยหน้าพูดพึมพำอย่างตัดพ้อ โดยที่ยังมองตามแผ่นหลังกว้างเดินไป จนกระทั่งหายเข้าห้องแต่งตัว เธอระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ อย่างปลงจิต แล้วกลับไปแต่งหน้าตัวเองให้เสร็จ…“ฉันให้เวลาเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าสองนาที” น้ำเสียงเข้มเอ่ยสั่งทันทีที่เจ้าของใบหน้าน่ารักตากลมเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว“ทำไมคะ?” มาริษาหยุดอยู่กับที่เ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 15 | ไอ้เด็กที่เห็นตรงหน้าโรงหนัง
มหาวิทยาลัย T.U อินเตอร์“ไปกินข้าวที่โรงอาหารก่อนกลับบ้านไหม?” แกรมมี่เอ่ยถามขึ้นหลังจากที่อาจารย์ผู้สอนเดินออกไป ขณะเพื่อน ๆ ทั้งสามต่างก็เก็บชีทเรียนบนโต๊ะ“ฉันไปนะหิวพอดี แกสองคนละ”“ฉันยังไม่หิวอะ”“รอไปกินข้าวกับผัวสุดหล่อน่ะซี้~ ฉันรู้นะยะ” แกรมมี่พูดแซวพลางหรี่ตามองหน้ามาริษาอย่างจับพิรุธ แต่กลับทำให้รอยยิ้มของมาริษาจางลงทันที“…” เธอฮึบไว้แล้วแค่นยิ้มสดใสออกไปใหม่ เพื่อทำให้ไม่เสียบรรยากาศ และ ให้เพื่อนสบายใจ หากผู้เป็นสามีร่วมโต๊ะอาหารทุกเย็น เธอคงยอมรับได้อย่างภาคภูมิใจ ทว่ามีเพียงฮยอนโดเท่านั้นที่เห็นความผิดปกติของมาริษา“นายล่ะฮยอน?” จีน่าชะโงกหน้าไปถามเพื่อนชายเพียงคนเดียวในกลุ่ม ซึ่งนั่งหน้านิ่งข้างกับมาริษา“ฉันไม่หิว”“สรุป เราไปกันสองคนยัยจี”“อือ”“ว่าแต่อาทิตย์หน้าเลือกชมรม พวกแกจะเข้าชมรมไหนกัน” แกรมมี่ถาม“ฉันจะเข้าชมรมรักโลก”“เหมาะกับแกมากยัยลูกหนู” แกรมมี่ว่าพลางทำหน้าล้อเลียนเพื่อนสาวที่มีนิสัยรักสงบ จิตใจดีสมกับชื่อชมรม ซึ่งมาริษาก็ไม่ได้ถือสาอะไรเพื่อน“ฉันไปกับยัยเมษา”“ฉันด้วย” ฮยอนโดที่นั่งเงียบฟังบทสนทนาเพื่อนอยู่นานเอ่ยขึ้น“พวกฉันไปด้วยกัน แล้วแกล่ะ?”
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 16 | ศัตรูไล่ล่า
ผับ Moon ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ขออนุญาตครับนาย”แทนคุณนั่งพิงหลังกับพนักพิงเก้าอี้ เหยียดขายาวบนโต๊ะทำงาน มือหนาทั้งสองข้างประสานกันวางบนหน้าขา ถอนหายใจออกมาหนัก ๆ แล้วลืมตากลับมานั่งปกติ เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น ตามด้วยเสียงลูกน้องคนสนิท“เข้ามา” เมื่อได้รับอนุญาตจากผู้เป็นนาย บานประตูห้องทำงานก็ถูกผลักเข้ามาทันทีทิมเดินเข้ามาโค้งศีรษะ ก่อนจะกล่าวรายงาน “คุณหวาน คุณมิลิน แล้วก็คุณเทวินมาครับ นั่งรอนายที่โต๊ะหกวีไอพี”“อือ” แทนคุณส่งเสียงในลำคอตอบรับ แล้วหยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้เต็มความสูง เดินล้วงกระเป๋ากางเกงสีดำผ่านลูกน้องคนสนิทออกไปทันทีอย่างไม่รีรอ“หน้าตึงมาเลยนะ พ่อหนุ่มปากมอม”“เก็บปากไว้อมเหรียญตอนเข้าโรงดีกว่าไหม ยัยน้ำเน่า”“แรงอะ ฉันไม่ได้พูดกับแกแรงขนาดนั้นสักหน่อย” หวานมุ่ยหน้าพลางกอดอกทำท่าเง้างอน มิลินที่นั่งอยู่กับสามีก็ถึงกับหลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างนึกขำ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเพื่อนสนิททั้งสองก็ยังมีปากมีเสียงกันแทบทุกครั้งที่เจอกัน แต่ถึงกระนั้นก็รักและหวังดีต่อกันเสมอ“หวัดดีเฮีย ตามมาเฝ้าเมียอีกตามเคยล่ะสิ” แทนคุณยกมือไหว้เจ้าพ่อมาเฟีย สามีของเพื่อนสาวคนสนิ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 17 | อย่าเรียกร้องในสิ่งที่...
แทนคุณจ้องสบตากับภรรยาตัวเล็กนิ่ง ๆ ก่อนจะก้าวขาเดินเข้าบ้าน จู่ ๆ หัวใจแกร่งก็กระตุก เมื่อเดินเข้าใกล้ร่างเล็กยิ่งเห็นชัดเจน ดวงตากลมโตแดงก่ำ แพขนตางอนงามเปียกชุ่ม แปลว่าเธอเพิ่งผ่านการร้องไห้มาจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เลือกไม่สนใจ ก้าวขายาวขึ้นขั้นบันไดผ่านเธอไป แต่กลับต้องหยุดนิ่งอยู่กับที่…“มะ…ไม่คิดจะทักทายกันหน่อยเหรอคะพี่แทน”“พูดเหมือนฉันทักทายเธอทุกวันงั้นแหละ อย่าเรียกร้องในสิ่งที่เธอไม่มีสะ…” ประโยคทำร้ายคนฟังหยุดชะงัก เมื่อหมุนตัวกลับไปประจันหน้า พบว่าใบหน้าจิ้มลิ้มแสนจะน่ารักราวกับตุ๊กตาอาบไปด้วยหยาดน้ำตา ส่งผลให้ความรู้สึกบางอย่างแทรกซึมเข้ามาจู่โจมอย่างกะทันหัน“หยุดร้องซะ ไม่ได้มีใครตาย”“อึก~สาไปทำอะไรให้พี่เจ็บช้ำน้ำใจหรือเปล่า ทำไมพี่ถึงดูเกลียดสาจัง”“…” ประโยคคำถามแกมตัดพ้อทำเอาแทนคุณเงียบนิ่งไปพักใหญ่“เธอจะคิดยังไงมันก็เรื่องของเธอ แต่ถ้าไม่อยากให้ฉันเกลียดเธอจริง ๆ ล่ะก็ อย่าดื้อ อย่าทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่สามีตัวเอง มันน่าเกลียด! ใครรู้จักฉันผ่านมาเห็นจะนำไปนินทาเอาได้”“…” มาริษาช้อนตาขึ้นสบตากับแทนคุณ พบว่าดวงตาคมกริบวูบไหว ก่อนที่เจ้าของแววตา
บทล่าสุด
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 70 | THE END
สามปีต่อมา งานรับปริญญาภายในงานรับปริญญาบัตรพลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งบัณฑิตจบใหม่ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องของแต่ละคณะ และ ญาติมิตรที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลาน หรือ คนรู้จัก“สา” มนัสรินทร์ที่เห็นน้องสาวเป็นคนแรก เธอขานเรียกพลางโบกมือ ส่งสัญญาณว่าอยู่ทางนี้มาริษาอยู่ในชุดครุย ใบหน้าน่ารักถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางที่ค่อนข้างเข้มจัด สวยหวานราวกับเจ้าหญิง เธอโบกมือตอบรับพี่สาว รีบเร่งฝีเท้าเดินบนรองเท้าคัทชูตรงดิ่งเข้าไปหาบิดามารดาและ เพื่อนสนิทที่มาร่วมแสดงความยินดีในความสำเร็จของเธอ เธอเรียนจบหลังเพื่อน เพราะต้องดรอปเรียน เพื่อดูแลลูกสาวที่ตอนนี้อายุได้สามขวบเศษ“คูณแม่~” เจ้าของแก้มป่องราวกับลูกซาลาเปา ตากลมโต ฉีกยิ้มกว้างสดใส ตะโกนเรียกผู้เป็นแม่ ปล่อยมือจากผู้เป็นน้าสาว วิ่งเตาะแตะเข้าไปหามารดาด้วยความคิดถึง มาริษาย่อตัวลงอ้าแขนรับลูกสาว อุ้มขึ้นแนบอกฟอด~ มาริษาหอมแก้มป่องลูกสาวเจ้าของใบหน้าน่ารักฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึงและเอ็นดู ขณะเพื่อน ๆ และคนในครอบครัว ต่างก็เดินเข้ามาสบทบ ยกเว้นเสียแต่พ่อของลูกที่ติดงานด่วนที่ต่างประเทศไม่สามารถมาวันสำคัญของเธอได้“ยินดีด้วยนะสา” จีน่าพ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 69 | มานิดา
หนึ่งเดือนต่อมา @คฤหาสน์ พีรพัฒน์ “สบายขึ้นไหม?” บนเตียงขนาดคิงไซซ์แทนคุณกำลังนวดเรียวขาทั้งสองข้างของมาริษาบนตักแกร่งอย่างเบามือ เนื่องจากเธอมีอาการปวดเมื่อยบริเวณขาทั้งสองข้าง เพราะท้องใกล้คลอดขนาดใหญ่มหึมา ครั้นจะนอนหรือนั่งก็ขยับพลิกตัวลำบากไปหมด“ค่ะ~” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยตอบเบา ๆ ด้วยความปวดขึ้นเรื่อย ๆ บริเวณอุ้งเชิงกราน จนน้ำตาเล็ด ถึงจะปวดไม่มากแต่ก็รู้สึกทรมานพอสมควร“ปวดท้องเหรอ?”“…” มาริษาพยักหน้าหงึก ๆ หยาดน้ำค่อย ๆ ไหลกลิ้งอาบแก้มใส มือบางกุมเข้าหากันแน่นอย่างอดทนกับอาการต่าง ๆ ของคนท้องใกล้คลอดที่ต้องเจอ เพื่อลูกคนแรกของเธอ“ทนอีกหน่อยนะ อีกไม่กี่วันเราจะได้เจอหน้าลูกกันแล้ว” แทนคุณเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้ามาริษาก็ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าด้วยความสงสาร นิ้วยาวเอื้อมไปเช็ดน้ำตาบนแก้มนุ่มอย่างปลอบประโลม“ให้พี่นวดต่อไหมหรือนอนพัก”“นวดค่ะ สารอให้อาการปวดหายไปอีกสักนิดค่อยนอน”“ครับ งั้นพี่ร้องเพลงให้เอาไหม?” แทนคุณฉีกยิ้มให้กำลังใจมาริษา ในเมื่อไม่สามารถรับเจ็บปวดแทนเธอได้ เขาขอเป็นคนสร้างพลังบวกและคอยอยู่เคียงข้างเธอไม่ไปไหนมาริษากะพริบตาปริบ ๆ สีหน้าไม่อยากเชื่อเท่าไหร่ มือ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 68 | คำชี้แนะ
หลายอาทิตย์ต่อมา คฤหาสน์ พีรพัฒน์ ดึก~“ฮึ ตัวเล็กถีบหน้าพ่อซะแรงเลยนะลูก” ภายในห้องนั่งเล่นคนที่กำลังเป็นพ่อคนแนบหูฟังเสียงเต้นหัวใจของลูกน้อยในครรภ์ของภรรยาตัวเล็กตรงโซฟาตัวยาว แต่แก้มสากกลับสัมผัสได้ถึงแรงดิ้นลูกน้อยในท้องค่อนข้างแรง ไม่รู้ว่าเป็นการทักทายหรือกลั่นแกล้งพ่อกันแน่ “ดูสิสาลูกเราดิ้นใหญ่เลย”แทนคุณเงยหน้าขึ้นกล่าวกับมาริษาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เป็นครั้งแรกที่ลูกในท้องดีดดิ้นอย่างซุกซน จนเห็นการเคลื่อนไหวเป็นคลื่น ๆ ตรงท้องป่องชัดเจน“สงสัยแกอยากออกมาเล่นกับพ่อเขาแล้วมั้งคะ” มาริษายิ้มปริ่มมีความสุขไปกับแทนคุณ แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อลูกในท้องดิ้นแรงเกินไปแต่เธอก็ยอมอดทน เธอท้องได้เจ็ดเดือนย่างเข้าเดือนที่แปด ท้องจึงโตตามอายุครรภ์ ไปไหนมาไหนก็ค่อนข้างยากลำบากแทนคุณฉีกยิ้มดีใจใหญ่ทาบมือบนท้องป่องตรงจุดที่ลูกในท้องดีดดิ้น “เบา ๆ หน่อยนะครับ เดี๋ยวแม่เจ็บ”“ขออนุญาตค่ะ” ระหว่างนั้นสาวใช้ก็เดินเข้ามาโค้งศีรษะทำความเคารพผู้เป็นนายทั้งสอง ก่อนจะกล่าวรายงานในเวลาต่อมา “คุณหมอธัน คุณหวาน คุณเทวินแล้วก็คุณมิลินมาถึงแล้วค่ะ”“อือ” แทนคุณครางตอบรับสาวใช้ด้วยใบหน้าเรียบเฉย
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 67 | ขอโทษNC++
เช้าวันต่อมา “อื้อ~” หญิงสาวบนเตียงนุ่มส่งเสียงครางในลำคอเบา ๆ อย่างรู้สึกตัวตื่น เมื่อถูกรบกวนการนอนหลับ สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างกำลังยุ่มย่ามตรงกลางความเป็นสาว จนรู้สึกเสียววาบไปทั่วทั้งร่าง มือบางขยุ้มผ้าปูเตียงโดยทันที ขณะที่สมองเริ่มกลับมาประมวลอีกครั้งแผล็บ แผล็บ แทนคุณตวัดปลายลิ้นสากเลียกลีบกุหลาบสวยที่ไม่ได้เชยชมมานานหลายเดือนอย่างละเมียดละไม กลืนกินน้ำหวานบนกลางความเป็นสาวราวกับของอร่อย เหลือบตาขึ้นมองมาริษาที่ยังไม่ลืมตา แต่มือบางกลับเอื้อมลงมาผลักศีรษะให้ออกห่างจากความหอมหวาน“ยะ…อย่า~” ใบหน้าน่ารักเหยเกด้วยความเสียวในรอบสี่เดือน จนต้องหนีบเรียวขาเข้าหาคนตรงกลางหว่างขา ผลักไสยังไงก็ไม่เป็นผล คืนดีกันได้ไม่ถึงวันคนพี่ก็ลักหลับเธอเสียแล้ว เป็นคืนแรกที่เธอตื่นสายและรู้สึกว่าได้หลับเต็มอิ่ม หากไม่ถูกปลุกเสียก่อนก็คงนอนเพลินจนไม่รู้ตื่นกี่โมง“น้ำเมียพี่ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ” เจ้าของใบหน้าหล่อเงยขึ้นไปสบตากับร่างเล็กที่ยังงัวเงียด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ แววตาหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยความหื่นกามอย่างเห็นได้ชัด“คนลามก ออกไปเลยนะ! สาไม่อนุญาตให้พี่ทำอะไรกับร่างกายสาทั้งนั้น” วาจาหยาบโลนทำ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 66 | บอกรัก
ภายในรถสปอร์ตหรูสีฟ้าตกอยู่ในความเงียบสงัดตั้งแต่ขับออกมาจากโรงพยาบาล xxx มีเพียงเสียงลมหายใจของคนสองคนที่พ่นออกมาเป็นจังหวะ แทนคุณทำหน้าที่ขับรถ หันมองมาริษาที่นั่งเงียบ หันหน้าออกหน้าต่างตลอดทางบ่อยครั้งด้วยความเป็นห่วง “หิวไหม เดี๋ยวพี่จอดเซ่เว่นข้างหน้า ลงไปซื้อของกินมาให้” “ไม่” น้ำเสียงห้วน ๆ ตอบกลับ บ่งบอกว่าคนตัวเล็กกำลังหงุดหงิด แทนคุณพยายามทำความเข้าใจกับอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ของคนท้อง แม้ว่าค่อนข้างยากก็ตาม โดยนิสัยเป็นคนใจร้อนและขี้รำคาญ แต่ครั้งนี้เขาจะยอมทำเพื่อคนน้องและหัวใจตัวเอง “อือ ถ้าหิวหรืออยากเข้าห้องน้ำก็บอกพี่นะ” “…” คำตอบที่ได้กลับมาจากคนมาริษาคือความเงียบ เธอมองวิวนอกหน้าต่างรถ ตามทางส่วนมากเป็นบ้านคน และ ต้นไม้สลับกันไป ในหัวครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องตรวจ ยามที่นอนบนเตียงเพื่ออันตราซาวดูลูกในครรภ์เป็นวันแรก เธอเห็นหยดน้ำตาคนพี่หยดแหมะลงบนเตียง ขนาดที่หมอกำลังอธิบายอวัยวะต่าง ๆ ของลูกในท้อง เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นมุมอ่อนไหวของเขา บ้านสวนหวาน “ปลานึ่งมีทั้งโปรตีนทั้งโฟเลท สร้างเนื้อเยื่อให้กับร่าง
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 65 | นิสัยแบบนี้แหละถึงอยากอยู่ให้ห่าง
@บ้านสวน หวาน ปัง!ประตูรถกระบะถูกปิดเสียงดังด้วยฝีมือของหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์ เธอเดินสะบัดตูดเข้าบ้านโดยไม่รอชายหนุ่มที่เพิ่งก้าวขาเดินลงจากรถ“เปลี่ยนไปเยอะแฮะ” แทนคุณเหยียดยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู การกระทำน่าหงุดหงิดของมาริษา ไม่ได้ทำให้รู้สึกโกรธเลยสักนิดเดียว กลับมองว่าน่ารักเสียมากกว่า ถึงแม้ไม่ใช่มาริษาคนเดิมที่รู้จักก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธออยู่ก็ในสายตา เขาต้องทำให้เธอกลับมาเป็นมาริษาคนเดิมให้ได้“…” แทนคุณส่ายหน้าไปมา แล้วสาวเท้าเดินตามหลังมาริษาเข้าบ้าน แต่ไม่ทันได้เดินตามเข้าห้องนอน มาริษากลับปิดประตูใส่หน้าเสียก่อน ใบหน้าหล่อ ๆ แทบถูกประตูกระแทก“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ” นิ้วแกร่งชี้ย้ำ ๆ อย่างคาดโทษคนตัวเล็ก มุมปากกระตุกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง“ผู้ชายอะไรดื้อด้านเป็นที่สุด!” เจ้าของดวงตาสวยมุ่ยหน้าหงุดหงิดพลางหย่อนสะโพกนั่งบนเตียงนุ่มอย่างเจ็บใจพ่อของลูก แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกแปลกใจกับท่าทีของคนพี่ เขาดูใจเย็น พูดจาดีขึ้นเยอะ หากเป็นเมื่อก่อนพี่ไม้คงเละเป็นโจ๊ก “ทำไมใบหน้าดูซูบลงไปเยอะจัง”“…” ความสงสัยและความเป็นห่วงแทรกเข้ามาแทนที่ความโกรธ ใบหน้าน่ารักมีแ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 64 | หนีรอบสอง
เวลาต่อมา 20:30 น. ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูจากคนด้านนอก ทำให้หญิงสาวตัวเล็กอยู่ในชุดเดรสยาวสีครีมสะดุ้งด้วยความตกใจ เธอกำลังเก็บเอกสารสำคัญเข้าใส่กระเป๋าผ้าอย่างเร่งรีบ“เปิดประตูให้ฉันหน่อยเมษา” เสียงจากคนด้านนอก ทำให้มาริษายิ่งลนลาน จับเอกสารยัดเข้ากระเป๋าอย่างไม่เป็นระเบียบ ขณะที่คนด้านนอกยังขานเรียกชื่อ “เมษา”“ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ยอมไป งั้นสาไปเองแล้วกัน” มาริษาหยิบโทรศัพท์ปุ่มกดยี่ห้อธรรมดาขึ้นมาต่อสายหาใครบาง รอสายไม่นานนักปลายสายก็กดรับสาย…“ครับคุณเมษา” “สากำลังไปนะคะ” “ระวังตัวด้วยนะครับคุณเมษา” “ค่ะ” มาริษากดวางสาย เธอรีบเดินจ้ำอ้าวไปเปิดประตูหน้าต่าง ยกเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งวางบนพื้นหญ้าข้างหน้าต่าง ทำให้เสียงเบาที่สุด ซึ่งไม่สูงมาก หากเปรียบเทียบ ผู้ชายกระโดดข้ามได้สบาย ๆ“จิ๊!” แทนคุณส่งเสียงในปากอย่างหงุดหงิด ที่เรียกเท่าไหร่คนด้านในก็ไม่ยอมออกมาเปิดสักที ครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะหมุนตัวเดินเลี่ยงไปทางอื่น และ กลับมาอีกทีพร้อมกับกุญแจสำรองที่ให้คนงานนำไปปั๊มเอาไว้อีกชุดแกรก“…” มือหนารีบไขกุญแจเปิดประตูห้องนอนของภรรยาตัวเล็กเข้าไปอย่างร้อนใจ แต่ภายในห้องนอนกลับ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 63 | คำขอโทษ
หมับ!“อย่าเพิ่งไป” แทนคุณก้าวขายาวเข้าไปสวมกอดมาริษาที่กำลังจะเดินหนีจากด้านหลังแน่น พลางเกยปลายคางคมสันบนไหล่มน มาริษาดีดดิ้นพยายามแกะท่อนแขนแกร่งออกจากลำตัว แต่ก็ยากเหลือเกิน“ปล่อยนะ!”“ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะยอมฟังฉันอธิบาย”“ไม่จำเป็นค่ะ! สาไม่อยากฟังอะไรจากพี่อีกแล้ว”“งั้นฉันก็ไม่ปล่อย”“พี่แทน!” มาริษาเอี้ยวหน้ามองค้อนแทนคุณอย่างเอือมระอากับนิสัยเอาแต่ใจ ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่เคยเปลี่ยน แต่แทนคุณกลับตีหน้ามึนคลี่ยิ้มให้มาริษาอย่างไม่หวั่นเกรงกับแววตาดุของเธอ มองว่าน่ารักเสียมากกว่า“ปล่อยสาเดี๋ยวนี้” มาริษาพูดเน้นเสียงอย่างเป็นการขู่ ราวกับลูกแมวกำลังขู่เจ้าของฝ่อ ๆ แต่ไม่ได้ทำให้แทนคุณกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว“ฉันไม่ปล่อยเธอหลุดมือไปอีกแล้ว”ตึก! ตึก!หัวใจมาริษาเต้นถี่รัวไม่เป็นจังหวะเช่นเดียวกับหัวใจของแทนคุณที่เต้นแรงไม่ต่างกัน จนไม่รู้ว่าหัวใจใครเต้นแรงกว่ากัน เธอสัมผัสได้ถึงความคิดถึงปนความเศร้าจากน้ำเสียงอันแผ่วเบาของเขาชัดเจนกว่าทุกครั้งจนน่าประหลาดใจ“ฉันมีเรื่องอยากบอกกับเธอเยอะแยะไปหมดเลยนะเมษา” เมื่อเห็นร่างเล็กในอ้อมแขนนิ่งเงียบแทนคุณจึงพูดต่อตามความรู้สึกข
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 62 | ไม่มาก็ไม่ต้องมา
วันต่อมา “อือ~” หญิงสาวบนเตียงนุ่มส่งเสียงครางในลำคอเบา ๆ เมื่อรู้สึกตัวตื่นจากห้วงนิทราในช่วงเวลาเดิมเจ็ดโมงเช้า เธอลูบหน้าตัวเองหนึ่งครั้งเพื่อให้รู้สึกสดชื่นมากขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมองปรับโฟกัสสายตา มือบางปิดปากหาววอด ๆ อย่างง่วงนอน ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหลังกับหัวเตียง มองไปที่นาฬิกาแขวนผนัง พบว่าเข็มสั้นชี้เลขเจ็ด เข็มยาวชี้เลขหก เป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่ง “จะมาอีกไหมนะ” มาริษาทำสีหน้าครุ่นคิดถึงพ่อของลูก เมื่อรู้สึกคันบริเวณดวงตาจึงใช้นิ้วเรียวถูเปลือกตาเบา ๆ ให้หายคัน ก่อนที่สมองจะประมวลผลเรื่องที่คิดสำเร็จ “คนดื้อรั้นอย่างพี่แทน ต้องมาอีกแน่ ๆ”เธอยอมรับเลยว่ากลัวใจตัวเองเป็นที่สุด กลัวใจอ่อนให้เขา… “แม่จะทำยังไงกับพ่อของลูกดีจ้ะลูกจ๋า” มือบางลูบหน้าท้องที่นูนป่องไปมาเบา ๆ อย่างคิดไม่ตก สักพักถึงได้ก้าวขาเดินลงจากเตียง เดินไปทำกิจวัตรประจำในห้องน้ำอย่างเคย “…” มาริษากลับออกมาจากห้องนอนด้วยชุดเดรสยาวสีครีมแขนสั้นผ้าลินิน ผมยาวสีดำสลวยถูกปล่อยแผ่กระจายเต็มแผ่นหลัง ใบหน้าน่ารักสวยเป็นธรรมชาติไร้ซึ่งเครื่องสำอาง มีเพียงสกิลแคร์ทาทั่วใบหน้า
