ตอนที่ 12 | ฉันไม่อยากมีลูกกับเธอ

คฤหาสน์ พีรพัฒน์

“อื้อ~” หญิงสาวใต้ผ้าห่มผืนหนาบนเตียงขนาดคิงไซซ์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเย็น หลังจากนอนไม่ได้สติเกือบหนึ่งวันเต็ม เธอค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมองอย่างยากลำบาก เห็นฝ้าเพดานสีขาวคุ้นตาราง ๆ ก่อนที่ระดับการมองเห็นจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

“บ้านเหรอ?” ริมฝีปากซีดขยับพึมพำเสียงแหบพร่าอย่างมึนงง อาการปวดเมื่อยตามร่างกายแทรกเข้ามาทันที ตามมาด้วยอาการปวดหนึบ ๆ บริเวณศีรษะเล็กน้อย ขณะที่สมองเริ่มกลับมาประมวลผลเป็นปกติอีกครั้ง

“…” มาริษานิ่วหน้าเล็กน้อย มือบางลูบหน้าหนึ่งครั้ง เพื่อให้รู้สึกสดชื่นมากขึ้น ก่อนจะกรวดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องนอนที่เงียบสงบ พบว่าเป็นห้องนอนที่เคยนอนทุกวัน ความทรงจำครั้งสุดท้าย ถูกสามีทรมานช่วงล่างบนโซฟา จนสลบเหมือดไปไม่รู้เมื่อไหร่

“คนใจร้าย” น้ำตาคลอเบ้า เมื่อนึกถึงการกระทำอันป่าเถื่อนของสามี แต่ถึงอย่างนั้นความรักที่เธอมีให้เขาก็ไม่ลดน้อยถอยลงเลย แม้จะรู้สึกโกรธมากเพียงใดก็ตาม

“…” มาริษาใช้หลังมือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มใส แล้วดันตัวลุกนั่งพิงหลังกับหัวเตียง เธอหันมองนาฬิกาแขวนผนัง พบว่าเวลานี้หกโมงเย็นแล้ว

“หลับไปนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย แอ่ก ๆ” ส่งเสียงไอออกมาเมื