เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 47 | อยู่ให้ห่างจากเมียกู
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 14:06:20บทที่เกี่ยวข้อง
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 48 | ตามถึงที่
มหาวิทยาลัย T.U อินเตอร์ช่วงพักเที่ยงเหล่าบรรดานักศึกษาทั้งหญิงทั้งชาย ต่างนั่งพักตรงโต๊ะม้าหินอ่อนใต้ต้นไม่ใหญ่หน้าคณะนิเทศศาสตร์เป็นจำนวนมาก เพราะเย็นสบายน่านั่ง ไม่ร้อน มีลมพัดโชยมาตลอดเวลา“ยัยน้องหนู!” เสียงเรียกที่คุ้นเคยดึงสายตามาริษาที่กำลังเดินใจลอยให้หันไปมองเพื่อนชายใจเป็นหญิง แกรมมี่นั่งกับจีน่ากวักมือเรียกเพื่อนสาวตัวเล็ก มาริษาไม่รอช้ารีบเดินจ้ำอ้าวตรงเข้าไปหาเพื่อนสนิททั้งสองคนทันที“แกกับฮยอนนัดกันขาดเรียนปะเนี่ย ติดต่อใครไม่ได้เลย ดีนะวันนี้อาจารย์ไม่เช็คชื่ออะ”“ฮยอนไม่มาเหรอ?” ยิ่งได้ยินประโยคของจีน่า เธอก็ยิ่งเป็นห่วงเพื่อนชายคนสนิทที่ถูกสามีของเธอทำร้ายร่างกายเมื่อเช้า“ก็ไม่มาน่ะสิยะ! แล้วทำไมแกต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยยัยน้องหนู มีเรื่องอะไรปะ?” แกรมมี่หม่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย หรี่ตามองเพื่อนสาวตัวเล็กอย่างจับผิด เมื่อเพื่อนสนิททั้งสองขาดเรียนพร้อมกันราวกับนัดหมายกันมาก่อน อีกทั้งสีหน้าของเพื่อนสาวตัวเล็กยังไม่สู้ดีนัก“…” มาริษายังไม่ได้ตอบอะไรออกไปในทันที เธอหลุบตามองต่ำระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ อย่างคิดไม่ตก ขณะหย่อนสะโพกนั่งบนเก้าอี้ม้าหินอ่อน เพราะไม่รู้ว่า
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 49 | เจ็บมาก ๆ จะได้จำให้ขึ้นใจNC++
คฤหาสน์ พีรพัฒน์พรั่ก!“อ๊ะ!” ร่างบอบบางถูกร่างหนาเหวี่ยงลงกลางเตียงอย่างแรง ทำเอาใบหน้าน่ารักบิดเบ้ด้วยความจุกตรงส่วนที่ถูกกระแทก แม้ว่าเตียงขนาดคิงไซซ์จะนุ่มแค่ไหน แต่ก็ทำให้จุกได้เหมือนกัน“เดี๋ยวนี้เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอแล้วสินะ” อารมณ์ของชายหนุ่มไม่มีท่าที่ว่าจะเย็นลง น้ำเสียงที่เปล่งออกมายังเต็มไปด้วยความโมโห“คนใจร้าย!”“หาคำด่าที่ทำให้ฉันเจ็บแสบกว่านี้หน่อยสิ” เสียงสูงเอ่ยว่าอย่างดูถูก“อึก!” มาริษาถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกท้อใจปนผิดหวัง เธอไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายที่หลงรักมาตั้งแต่เด็กจะโหดเหี้ยม เลือดเย็นได้ถึงเพียงนี้“เหตุการณ์วันนี้แค่สั่งสอน ขืนเธอยังดื้อไม่เลิก ฉันฆ่ามันแน่นอน!”“แต่สากับฮยอนเราไม่ได้เป็นอะไรกันนะคะ นอกจากความเป็นเพื่อนกันเท่านั้น”“แต่มันชอบเธอ! มันคงจ้องจะงาบเธอทุกเมื่อ ที่มีโอกาสนั่นแหละ”“ระ…รู้ได้ยังไงคะ ฮยอนสุภาพบุรุษ ไม่ทำแบบนั้นแน่นอน”“สุภาพบุรุษงั้นเหรออยากจะอ้วก! ปกป้องมันเหมือนมันเป็นผัวอีกคนเลยนะ!”“อย่ามาใส่ร้ายสานะ สาไม่ใช่ผู้หญิงสำส่อน ไม่เหมือนพี่หรอก…ผู้ชายหลายใจ!” มาริษาแววตาสั่นระริกเถียงสู้อย่างใจเด็ด รู้ทั้งรู้ว่าต้องทำให้คนพี่โมโ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 50 | หน้าที่เมียอย่างเธอคือ...NC++
ปึก! ปึก! ปึก!“อ้า!อะ!” มาริษาแววตาเหลือกลอยเปล่งเสียงครางตามแรงกระแทกกระทั้นของคนด้านหลัง ที่ทั้งหนักหน่วงและรุนแรงไม่ใช่ว่าเสียว แต่เจ็บปวดเสียจนอยากให้เวลาแห่งความทรมานนี้ผ่านไปโดยเร็วหมับ!“โอ๊ย!” ใบหน้าน่ารักบิดเบ้เหยเกด้วยความเจ็บหนังศีรษะ เมื่อเส้นผมถูกคนด้านหลังดึงทึ้งจนแหงนหน้าขึ้นมองเพดาน อยากจะดึงรั้งมือหนาออกแต่ว่าทำไม่ได้ เนื่องจากข้อมือทั้งสองยังถูกเข็มขัดราคาแพงมัดอย่างแน่นหนา“พี่แทน อะ!”“ซี๊ด~ ครางชื่อฉันบ่อย ๆ ก็ดี” แทนคุณเหยียดยิ้มราวกับมีความสุขนักหนากับเสียงครางของร่างเล็ก ทั้งที่รู้ว่าร่างเล็กกำลังรู้สึกอย่างไร ก่อนจะเลื่อนสายตามองตรงจุดเชื่อมต่อ พึงพอใจเป็นอย่างมาก เมื่อร่องสาวเข้ากับเอ็นใหญ่ยักษ์ที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ ในรูรักตามแรงขยับได้เป็นอย่างดี“โอ๊ย! อะ…เจ็บค่ะ” เจ็บหนังศีรษะและส่วนล่างที่ถูกกระแทกอย่างต่อเนื่องไม่พักเกือบชั่วโมง จนโพรงนุ่มด้านในร้อนระอุ เมื่อถูกเสียดสีเป็นเวลานาน ปลายหัวเห็ดกระทุ้งถูกผนังมดลูกครั้งแล้วครั้งเล่า จนรู้สึกจุกท้องน้อยพับ! พับ! พับ!“…” แทนคุณไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นนอกเสียจากความรู้สึกดีที่ได้รับจากร่างกายมาริษา มือหนาจับเอวคอดกิ่ว
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 51 | ปลอดภัย
#ยี่สิบนาทีต่อมา “หมอออกมาแล้วครับนาย” ทิมกล่าวรายงานผู้เป็นนายที่นั่งกุมขมับตรงเก้าอี้สำหรับญาติผู้ป่วย ทำให้แทนคุณเด้งตัวลุกขึ้นอย่างรีบร้อนเดินเร็วเข้าไปหาหมอ ซึ่งเป็นผู้ชายที่มีอายุแล้ว“เมียผมเป็นยังไงบ้างครับหมอ”“ปลอดภัยแล้วครับ ที่คนไข้หมดสติ เกิดจากมีไข้สูงบวกกับพักผ่อนไม่เพียงพอ ส่วนร่างกายภายนอกของคนไข้มีรอยช้ำตามจุดต่าง ๆ โดยเฉพาะอวัยวะเพศที่มีการฉีกขาด”แทนคุณที่รู้ว่ามาริษาปลอดภัยก็ใจชื้นขึ้นมาทันที แต่กลับต้องนิ่งไปกับประโยคสุดท้ายของหมอ ก่อนที่เสียงของหมอจะดังขึ้นดึงความสนใจ “ไม่ทราบว่าคนไข้ถูกใครทำร้ายมาหรือเปล่าครับ?”“เรื่องนั้นหมอไม่ต้องยุ่ง!” น้ำเสียงแข็งกร้าวทำให้หมอซึ่งอายุแล้วหน้าเสีย“ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”“…” คำอธิบายของหมอเมื่อสักครู่ ทำให้ทิมกระจ่างในข้อสงสัยที่เกิดขึ้นในหัว“ไอ้ทิมมึงไปทำเรื่องขอย้ายโรงพยาบาล” แทนคุณจ้องมองประตูห้องฉุกเฉินนิ่ง ๆ ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด หลังจากที่ลูกน้องคนสนิทโค้งศีรษะน้อมรับคำสั่ง จึงสาวเท้าเดินเลี่ยงออกไปเวลาต่อมา @โรงพยาบาล เค “เฮีย” แทนคุณอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงสเล็คสีเดียวกับสีเสื้อ ผลักประตูก้าวขา
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 52 | ไม่อยากทะเลาะด้วย
เวลาต่อมา@โรงพยาบาล เคแกรกบานประตูห้องถูกผลักเข้ามา ดึงหญิงสาวตัวเล็กบนเตียงผู้ป่วย ที่ดูเหมือนดูรายการบันเทิงบนหน้าจอสี่เหลี่ยมขนาดสี่สิบนิ้วตรงปลายเตียง แต่กลับนั่งเหม่อลอยแทนออกจากภวังค์ สบปะทะสายตาเข้ากับผู้เป็นสามี ซึ่งการแต่งกายของร่างสูงต่างจากเมื่อตอนเช้า ท่อนบนสวมใส่เสื้อยืดสีขาว คลุมทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตหนัง ท่อนล่างสวมใส่กางเกงยีนพอดีตัว ผมเผ้าเป็นธรรมชาติไม่มีการเซตทรงผม“ป้ากลับไปพักได้แล้วครับ ผมอยู่เป็นเพื่อนเมษาเอง”สายหยดโค้งตัวน้อมรับคำสั่งของผู้เป็นนาย “ไอ้ทิมมึงไปส่งป้าด้วย”ทิมโค้งศีรษะรับคำสั่งอย่างเข้าใจ“ป้าไปก่อนนะคะนายหญิง”“คืนนี้ป้าอยู่เป็นเพื่อนสาที่นี่ได้ไหมคะ?”“เออ…” สายหยดมีท่าทีกระอักกระอ่วน เธอไม่กล้ารับปาก หากยังไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ทรงอำนาจที่สุดของเธอ ซึ่งก็คือนายใหญ่“กลับไปได้แล้วครับป้า” น้ำเสียงเข้มเอ่ยสั่งอย่างเผด็จการ ทำเอาสายหยดใจสั่นอย่างฉับพลัน เธอโค้งศีรษะให้นายหญิงเป็นการลา แล้วรีบเร่งฝีเท้าเดินออกจากห้องพักฟื้นพิเศษทันที มาริษามองตามหลังแม่บ้านไปตาละห้อย“อยากอยู่กับคนอื่นมากกว่าอยู่กับฉันหรือไง”“…” มาริษาชักสีหน้าบึ้งตึงตวัดสายตามอ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 53 | อ่อนเพลีย
หลายวันต่อมา@มหาวิทยาลัย T.U อินเตอร์ “เมษาหน้าแกดูซีด ๆ นะ ไม่สบายหรือเปล่า” ประโยคของจีน่า ทำให้แกรมมี่และฮยอนโดต่างชะลอฝีเท้า รวมถึงคนถูกทัก ในขณะเดินออกจากติกคณะนิเทศสาสตร์ หลังจากเรียนภาคเช้าเสร็จ “ปวดหัวนิดหน่อยน่ะแก” ตั้งแต่ตื่นเช้ามาจู่ ๆ เธอก็รู้สึกอ่อนเพลีย และ หนักอึ้งบริเวณศีรษะอย่างไม่ทราบสาเหตุ “ฉันว่าแกกลับบ้านไปพักก่อนดีไหม เดี๋ยวฉันเขียนใบลาให้” แกรมมี่เสนอแนวทางด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาวตัวเล็ก “เอางั้นก็ได้ ขอบใจพวกแกนะ” คงต้องพักอย่างที่เพื่อนบอกจริง ๆ ต่อให้ฝืนปฏิเสธยังไงเพื่อน ๆ ของเธอก็คงไม่ยอมอยู่ดี “งั้นไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวฉันไปส่งเธอที่บ้านเอง” “ไม่ได้!” ฮยอนโดอาสาแต่จีน่าและแกรมมี่ต่างส่งเสียงห้ามอย่างพร้อมเพรียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย “ทำไม” ฮยอนโดหม่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย “เกิดสามียัยน้องหนูบังเอิญมาเจอเข้า ก็เกิดเรื่องอีกหรอก นายยังไม่เข็ดอีกหรือไง” จีน่าพูดความจริง เพราะห่วงความปลอดภัยของเพื่อน ทำให้ลืมคิดไปว่าจะกระทบจิตใจของมาริษา จนแกรมมี่สะกิดถึงได้สติ “ขอโทษนะเมษา ฉันไม่ได้
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 54 | มินอยากอุ้มน้อง
มาริษาอยู่ในลุคสาวตัวเล็กน่ารัก เธอสวมใส่ชุดเดรสสีฟ้าสั้นลายตาข่าย ปล่อยผมลอนยาวสีดำสลวยกระจายเต็มแผ่นหลัง เธอก้าวขาเดินลงบันไดอย่างระมัดระวัง โดยที่ยังรู้สึกเพลีย ๆ ไม่หาย ไม่รู้สาเหตุใด ทำให้เธอหมดเรี่ยวแรงแบบนี้ แต่เมื่อลูกสาวตัวเล็กของเพื่อนสาวคนสนิทของผู้เป็นสามีอยากพบ เธอจึงไม่ลังเลที่จะออกมาต้อนรับหลานสาว“พี่วิคะ” สาวใช้คนที่ถูกขานเรียกชื่อหยุดฝีเท้าทันที ในมือถือน้ำหวานสีแดงและเค้กช็อกโกแลต เธอโค้งศีรษะทำความเคารพนายหญิงของบ้าน ในจังหวะที่มาริษาเดินมาหยุดตรงหน้าสาวใช้พอดี“กำลังจะยกไปให้น้องมินตราใช่ไหมคะ”“ใช่ค่ะ”“งั้นสายกเข้าไปเองค่ะ” วิโค้งศีรษะรับคำสั่งหลังจากที่นายหญิงรับถาดอาหารว่างไปถือต่อ เธอจึงเดินเลี่ยงกลับไปทางห้องครัว“…” มาริษาเดินถือถาดอาหารว่างเข้ามาในห้องนั่งเล่น เห็นอาหลานกำลังเล่นตุ๊กตากันตรงโซฟาตัวยาว เธอจึงหยุดมองตรงประตูทางเข้า เพราะความอ่อนโยนที่สามีมอบให้หลานสาว และ รอยยิ้มดูดีมีเสน่ห์เป็นธรรมชาติที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ดึงดูดสายตา จนเผลอยิ้มตามโดยไม่รู้ตัว“นั่นพี่เมษาใช่ไหมคะอาแทน” น้ำเสียงใสไร้เดียงสาของเด็กสาวดึงมาริษาออกจากภวังค์ ทำให้เธอสบตาเข้ากั
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 55 | อาการของคนแพ้ท้อง
หลายวันต่อมา @คฤหาสน์ พีรพัฒน์ “อ้วก! อ้วก! แอ่ก ๆ” เสียงอาเจียนดังก้องห้องน้ำ หญิงสาวตัวเล็กอยู่ในชุดเดรสแขนสั้นสีฟ้าเรียบร้อยโกงคออาเจียนลงอ่างล้างหน้านานกว่าสิบนาที เธอเปิดก๊อกน้ำใช้มือวักน้ำบ้วนปาก แล้วเงยหน้ามองตัวเองในกระจก ใบหน้าแลดูซีดเล็กน้อย“ฉันเป็นอะไรเนี่ย” เข้าวันที่สองที่มาริษามักคลื่นไส้อาเจียนบ่อยครั้ง แต่วันนี้เห็นจะบ่อยและหนักกว่าเมื่อวาน อาหารเช้าที่กินเข้าไปเธออ้วกออกมาจนหมด ส่งผลให้ท้องว่าง อีกทั้งเธอยังรู้สึกมวนท้องไม่หาย“…” มาริษาหลับตาพลางผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ อย่างปรับลดอารมณ์ให้ผ่อนคลาย แล้วเดินออกจากห้องน้ำแกรก “เอ้า! ยัยสาวันนี้ไม่ไปเรียนเหรอ” มาริษาเปิดประตูออกจากห้องนอนก็เจอกับมนัสรินทร์ที่เพิ่งก้าวขาจากบันไดมาพอดี โดยมีสาวใช้เดินถือกระเป๋าเดินทางตามหลังขึ้นมา“สารู้สึกไม่สบายนิดหน่อย เลยฝากเพื่อนลาอาจารย์ให้แล้วค่ะ ว่าแต่พี่เพิ่งมาถึงเหรอคะ”“ใช่จ้ะ ไปดูงานที่ฝรั่งเศสตั้งครึ่งเดือนแนะ คิดถึงอาหารไทยจะแย่”“งั้นเดี๋ยวเย็นนี้สาทำของโปรดให้นะคะ”“ไม่เป็นไร ๆ เราไม่สบายอยู่หนิ พักผ่อนเถอะ เอ้~ พี่ได้ข่าวว่าช่วงนี้เราไม่สบายบ่อย ได้ไปหาหมอบ้างหรือเปล่า”
บทล่าสุด
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 70 | THE END
สามปีต่อมา งานรับปริญญาภายในงานรับปริญญาบัตรพลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งบัณฑิตจบใหม่ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องของแต่ละคณะ และ ญาติมิตรที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลาน หรือ คนรู้จัก“สา” มนัสรินทร์ที่เห็นน้องสาวเป็นคนแรก เธอขานเรียกพลางโบกมือ ส่งสัญญาณว่าอยู่ทางนี้มาริษาอยู่ในชุดครุย ใบหน้าน่ารักถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางที่ค่อนข้างเข้มจัด สวยหวานราวกับเจ้าหญิง เธอโบกมือตอบรับพี่สาว รีบเร่งฝีเท้าเดินบนรองเท้าคัทชูตรงดิ่งเข้าไปหาบิดามารดาและ เพื่อนสนิทที่มาร่วมแสดงความยินดีในความสำเร็จของเธอ เธอเรียนจบหลังเพื่อน เพราะต้องดรอปเรียน เพื่อดูแลลูกสาวที่ตอนนี้อายุได้สามขวบเศษ“คูณแม่~” เจ้าของแก้มป่องราวกับลูกซาลาเปา ตากลมโต ฉีกยิ้มกว้างสดใส ตะโกนเรียกผู้เป็นแม่ ปล่อยมือจากผู้เป็นน้าสาว วิ่งเตาะแตะเข้าไปหามารดาด้วยความคิดถึง มาริษาย่อตัวลงอ้าแขนรับลูกสาว อุ้มขึ้นแนบอกฟอด~ มาริษาหอมแก้มป่องลูกสาวเจ้าของใบหน้าน่ารักฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึงและเอ็นดู ขณะเพื่อน ๆ และคนในครอบครัว ต่างก็เดินเข้ามาสบทบ ยกเว้นเสียแต่พ่อของลูกที่ติดงานด่วนที่ต่างประเทศไม่สามารถมาวันสำคัญของเธอได้“ยินดีด้วยนะสา” จีน่าพ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 69 | มานิดา
หนึ่งเดือนต่อมา @คฤหาสน์ พีรพัฒน์ “สบายขึ้นไหม?” บนเตียงขนาดคิงไซซ์แทนคุณกำลังนวดเรียวขาทั้งสองข้างของมาริษาบนตักแกร่งอย่างเบามือ เนื่องจากเธอมีอาการปวดเมื่อยบริเวณขาทั้งสองข้าง เพราะท้องใกล้คลอดขนาดใหญ่มหึมา ครั้นจะนอนหรือนั่งก็ขยับพลิกตัวลำบากไปหมด“ค่ะ~” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยตอบเบา ๆ ด้วยความปวดขึ้นเรื่อย ๆ บริเวณอุ้งเชิงกราน จนน้ำตาเล็ด ถึงจะปวดไม่มากแต่ก็รู้สึกทรมานพอสมควร“ปวดท้องเหรอ?”“…” มาริษาพยักหน้าหงึก ๆ หยาดน้ำค่อย ๆ ไหลกลิ้งอาบแก้มใส มือบางกุมเข้าหากันแน่นอย่างอดทนกับอาการต่าง ๆ ของคนท้องใกล้คลอดที่ต้องเจอ เพื่อลูกคนแรกของเธอ“ทนอีกหน่อยนะ อีกไม่กี่วันเราจะได้เจอหน้าลูกกันแล้ว” แทนคุณเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้ามาริษาก็ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าด้วยความสงสาร นิ้วยาวเอื้อมไปเช็ดน้ำตาบนแก้มนุ่มอย่างปลอบประโลม“ให้พี่นวดต่อไหมหรือนอนพัก”“นวดค่ะ สารอให้อาการปวดหายไปอีกสักนิดค่อยนอน”“ครับ งั้นพี่ร้องเพลงให้เอาไหม?” แทนคุณฉีกยิ้มให้กำลังใจมาริษา ในเมื่อไม่สามารถรับเจ็บปวดแทนเธอได้ เขาขอเป็นคนสร้างพลังบวกและคอยอยู่เคียงข้างเธอไม่ไปไหนมาริษากะพริบตาปริบ ๆ สีหน้าไม่อยากเชื่อเท่าไหร่ มือ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 68 | คำชี้แนะ
หลายอาทิตย์ต่อมา คฤหาสน์ พีรพัฒน์ ดึก~“ฮึ ตัวเล็กถีบหน้าพ่อซะแรงเลยนะลูก” ภายในห้องนั่งเล่นคนที่กำลังเป็นพ่อคนแนบหูฟังเสียงเต้นหัวใจของลูกน้อยในครรภ์ของภรรยาตัวเล็กตรงโซฟาตัวยาว แต่แก้มสากกลับสัมผัสได้ถึงแรงดิ้นลูกน้อยในท้องค่อนข้างแรง ไม่รู้ว่าเป็นการทักทายหรือกลั่นแกล้งพ่อกันแน่ “ดูสิสาลูกเราดิ้นใหญ่เลย”แทนคุณเงยหน้าขึ้นกล่าวกับมาริษาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เป็นครั้งแรกที่ลูกในท้องดีดดิ้นอย่างซุกซน จนเห็นการเคลื่อนไหวเป็นคลื่น ๆ ตรงท้องป่องชัดเจน“สงสัยแกอยากออกมาเล่นกับพ่อเขาแล้วมั้งคะ” มาริษายิ้มปริ่มมีความสุขไปกับแทนคุณ แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อลูกในท้องดิ้นแรงเกินไปแต่เธอก็ยอมอดทน เธอท้องได้เจ็ดเดือนย่างเข้าเดือนที่แปด ท้องจึงโตตามอายุครรภ์ ไปไหนมาไหนก็ค่อนข้างยากลำบากแทนคุณฉีกยิ้มดีใจใหญ่ทาบมือบนท้องป่องตรงจุดที่ลูกในท้องดีดดิ้น “เบา ๆ หน่อยนะครับ เดี๋ยวแม่เจ็บ”“ขออนุญาตค่ะ” ระหว่างนั้นสาวใช้ก็เดินเข้ามาโค้งศีรษะทำความเคารพผู้เป็นนายทั้งสอง ก่อนจะกล่าวรายงานในเวลาต่อมา “คุณหมอธัน คุณหวาน คุณเทวินแล้วก็คุณมิลินมาถึงแล้วค่ะ”“อือ” แทนคุณครางตอบรับสาวใช้ด้วยใบหน้าเรียบเฉย
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 67 | ขอโทษNC++
เช้าวันต่อมา “อื้อ~” หญิงสาวบนเตียงนุ่มส่งเสียงครางในลำคอเบา ๆ อย่างรู้สึกตัวตื่น เมื่อถูกรบกวนการนอนหลับ สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างกำลังยุ่มย่ามตรงกลางความเป็นสาว จนรู้สึกเสียววาบไปทั่วทั้งร่าง มือบางขยุ้มผ้าปูเตียงโดยทันที ขณะที่สมองเริ่มกลับมาประมวลอีกครั้งแผล็บ แผล็บ แทนคุณตวัดปลายลิ้นสากเลียกลีบกุหลาบสวยที่ไม่ได้เชยชมมานานหลายเดือนอย่างละเมียดละไม กลืนกินน้ำหวานบนกลางความเป็นสาวราวกับของอร่อย เหลือบตาขึ้นมองมาริษาที่ยังไม่ลืมตา แต่มือบางกลับเอื้อมลงมาผลักศีรษะให้ออกห่างจากความหอมหวาน“ยะ…อย่า~” ใบหน้าน่ารักเหยเกด้วยความเสียวในรอบสี่เดือน จนต้องหนีบเรียวขาเข้าหาคนตรงกลางหว่างขา ผลักไสยังไงก็ไม่เป็นผล คืนดีกันได้ไม่ถึงวันคนพี่ก็ลักหลับเธอเสียแล้ว เป็นคืนแรกที่เธอตื่นสายและรู้สึกว่าได้หลับเต็มอิ่ม หากไม่ถูกปลุกเสียก่อนก็คงนอนเพลินจนไม่รู้ตื่นกี่โมง“น้ำเมียพี่ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ” เจ้าของใบหน้าหล่อเงยขึ้นไปสบตากับร่างเล็กที่ยังงัวเงียด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ แววตาหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยความหื่นกามอย่างเห็นได้ชัด“คนลามก ออกไปเลยนะ! สาไม่อนุญาตให้พี่ทำอะไรกับร่างกายสาทั้งนั้น” วาจาหยาบโลนทำ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 66 | บอกรัก
ภายในรถสปอร์ตหรูสีฟ้าตกอยู่ในความเงียบสงัดตั้งแต่ขับออกมาจากโรงพยาบาล xxx มีเพียงเสียงลมหายใจของคนสองคนที่พ่นออกมาเป็นจังหวะ แทนคุณทำหน้าที่ขับรถ หันมองมาริษาที่นั่งเงียบ หันหน้าออกหน้าต่างตลอดทางบ่อยครั้งด้วยความเป็นห่วง “หิวไหม เดี๋ยวพี่จอดเซ่เว่นข้างหน้า ลงไปซื้อของกินมาให้” “ไม่” น้ำเสียงห้วน ๆ ตอบกลับ บ่งบอกว่าคนตัวเล็กกำลังหงุดหงิด แทนคุณพยายามทำความเข้าใจกับอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ของคนท้อง แม้ว่าค่อนข้างยากก็ตาม โดยนิสัยเป็นคนใจร้อนและขี้รำคาญ แต่ครั้งนี้เขาจะยอมทำเพื่อคนน้องและหัวใจตัวเอง “อือ ถ้าหิวหรืออยากเข้าห้องน้ำก็บอกพี่นะ” “…” คำตอบที่ได้กลับมาจากคนมาริษาคือความเงียบ เธอมองวิวนอกหน้าต่างรถ ตามทางส่วนมากเป็นบ้านคน และ ต้นไม้สลับกันไป ในหัวครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องตรวจ ยามที่นอนบนเตียงเพื่ออันตราซาวดูลูกในครรภ์เป็นวันแรก เธอเห็นหยดน้ำตาคนพี่หยดแหมะลงบนเตียง ขนาดที่หมอกำลังอธิบายอวัยวะต่าง ๆ ของลูกในท้อง เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นมุมอ่อนไหวของเขา บ้านสวนหวาน “ปลานึ่งมีทั้งโปรตีนทั้งโฟเลท สร้างเนื้อเยื่อให้กับร่าง
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 65 | นิสัยแบบนี้แหละถึงอยากอยู่ให้ห่าง
@บ้านสวน หวาน ปัง!ประตูรถกระบะถูกปิดเสียงดังด้วยฝีมือของหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์ เธอเดินสะบัดตูดเข้าบ้านโดยไม่รอชายหนุ่มที่เพิ่งก้าวขาเดินลงจากรถ“เปลี่ยนไปเยอะแฮะ” แทนคุณเหยียดยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู การกระทำน่าหงุดหงิดของมาริษา ไม่ได้ทำให้รู้สึกโกรธเลยสักนิดเดียว กลับมองว่าน่ารักเสียมากกว่า ถึงแม้ไม่ใช่มาริษาคนเดิมที่รู้จักก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธออยู่ก็ในสายตา เขาต้องทำให้เธอกลับมาเป็นมาริษาคนเดิมให้ได้“…” แทนคุณส่ายหน้าไปมา แล้วสาวเท้าเดินตามหลังมาริษาเข้าบ้าน แต่ไม่ทันได้เดินตามเข้าห้องนอน มาริษากลับปิดประตูใส่หน้าเสียก่อน ใบหน้าหล่อ ๆ แทบถูกประตูกระแทก“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ” นิ้วแกร่งชี้ย้ำ ๆ อย่างคาดโทษคนตัวเล็ก มุมปากกระตุกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง“ผู้ชายอะไรดื้อด้านเป็นที่สุด!” เจ้าของดวงตาสวยมุ่ยหน้าหงุดหงิดพลางหย่อนสะโพกนั่งบนเตียงนุ่มอย่างเจ็บใจพ่อของลูก แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกแปลกใจกับท่าทีของคนพี่ เขาดูใจเย็น พูดจาดีขึ้นเยอะ หากเป็นเมื่อก่อนพี่ไม้คงเละเป็นโจ๊ก “ทำไมใบหน้าดูซูบลงไปเยอะจัง”“…” ความสงสัยและความเป็นห่วงแทรกเข้ามาแทนที่ความโกรธ ใบหน้าน่ารักมีแ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 64 | หนีรอบสอง
เวลาต่อมา 20:30 น. ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูจากคนด้านนอก ทำให้หญิงสาวตัวเล็กอยู่ในชุดเดรสยาวสีครีมสะดุ้งด้วยความตกใจ เธอกำลังเก็บเอกสารสำคัญเข้าใส่กระเป๋าผ้าอย่างเร่งรีบ“เปิดประตูให้ฉันหน่อยเมษา” เสียงจากคนด้านนอก ทำให้มาริษายิ่งลนลาน จับเอกสารยัดเข้ากระเป๋าอย่างไม่เป็นระเบียบ ขณะที่คนด้านนอกยังขานเรียกชื่อ “เมษา”“ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ยอมไป งั้นสาไปเองแล้วกัน” มาริษาหยิบโทรศัพท์ปุ่มกดยี่ห้อธรรมดาขึ้นมาต่อสายหาใครบาง รอสายไม่นานนักปลายสายก็กดรับสาย…“ครับคุณเมษา” “สากำลังไปนะคะ” “ระวังตัวด้วยนะครับคุณเมษา” “ค่ะ” มาริษากดวางสาย เธอรีบเดินจ้ำอ้าวไปเปิดประตูหน้าต่าง ยกเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งวางบนพื้นหญ้าข้างหน้าต่าง ทำให้เสียงเบาที่สุด ซึ่งไม่สูงมาก หากเปรียบเทียบ ผู้ชายกระโดดข้ามได้สบาย ๆ“จิ๊!” แทนคุณส่งเสียงในปากอย่างหงุดหงิด ที่เรียกเท่าไหร่คนด้านในก็ไม่ยอมออกมาเปิดสักที ครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะหมุนตัวเดินเลี่ยงไปทางอื่น และ กลับมาอีกทีพร้อมกับกุญแจสำรองที่ให้คนงานนำไปปั๊มเอาไว้อีกชุดแกรก“…” มือหนารีบไขกุญแจเปิดประตูห้องนอนของภรรยาตัวเล็กเข้าไปอย่างร้อนใจ แต่ภายในห้องนอนกลับ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 63 | คำขอโทษ
หมับ!“อย่าเพิ่งไป” แทนคุณก้าวขายาวเข้าไปสวมกอดมาริษาที่กำลังจะเดินหนีจากด้านหลังแน่น พลางเกยปลายคางคมสันบนไหล่มน มาริษาดีดดิ้นพยายามแกะท่อนแขนแกร่งออกจากลำตัว แต่ก็ยากเหลือเกิน“ปล่อยนะ!”“ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะยอมฟังฉันอธิบาย”“ไม่จำเป็นค่ะ! สาไม่อยากฟังอะไรจากพี่อีกแล้ว”“งั้นฉันก็ไม่ปล่อย”“พี่แทน!” มาริษาเอี้ยวหน้ามองค้อนแทนคุณอย่างเอือมระอากับนิสัยเอาแต่ใจ ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่เคยเปลี่ยน แต่แทนคุณกลับตีหน้ามึนคลี่ยิ้มให้มาริษาอย่างไม่หวั่นเกรงกับแววตาดุของเธอ มองว่าน่ารักเสียมากกว่า“ปล่อยสาเดี๋ยวนี้” มาริษาพูดเน้นเสียงอย่างเป็นการขู่ ราวกับลูกแมวกำลังขู่เจ้าของฝ่อ ๆ แต่ไม่ได้ทำให้แทนคุณกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว“ฉันไม่ปล่อยเธอหลุดมือไปอีกแล้ว”ตึก! ตึก!หัวใจมาริษาเต้นถี่รัวไม่เป็นจังหวะเช่นเดียวกับหัวใจของแทนคุณที่เต้นแรงไม่ต่างกัน จนไม่รู้ว่าหัวใจใครเต้นแรงกว่ากัน เธอสัมผัสได้ถึงความคิดถึงปนความเศร้าจากน้ำเสียงอันแผ่วเบาของเขาชัดเจนกว่าทุกครั้งจนน่าประหลาดใจ“ฉันมีเรื่องอยากบอกกับเธอเยอะแยะไปหมดเลยนะเมษา” เมื่อเห็นร่างเล็กในอ้อมแขนนิ่งเงียบแทนคุณจึงพูดต่อตามความรู้สึกข
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 62 | ไม่มาก็ไม่ต้องมา
วันต่อมา “อือ~” หญิงสาวบนเตียงนุ่มส่งเสียงครางในลำคอเบา ๆ เมื่อรู้สึกตัวตื่นจากห้วงนิทราในช่วงเวลาเดิมเจ็ดโมงเช้า เธอลูบหน้าตัวเองหนึ่งครั้งเพื่อให้รู้สึกสดชื่นมากขึ้น ก่อนจะค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมองปรับโฟกัสสายตา มือบางปิดปากหาววอด ๆ อย่างง่วงนอน ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหลังกับหัวเตียง มองไปที่นาฬิกาแขวนผนัง พบว่าเข็มสั้นชี้เลขเจ็ด เข็มยาวชี้เลขหก เป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่ง “จะมาอีกไหมนะ” มาริษาทำสีหน้าครุ่นคิดถึงพ่อของลูก เมื่อรู้สึกคันบริเวณดวงตาจึงใช้นิ้วเรียวถูเปลือกตาเบา ๆ ให้หายคัน ก่อนที่สมองจะประมวลผลเรื่องที่คิดสำเร็จ “คนดื้อรั้นอย่างพี่แทน ต้องมาอีกแน่ ๆ”เธอยอมรับเลยว่ากลัวใจตัวเองเป็นที่สุด กลัวใจอ่อนให้เขา… “แม่จะทำยังไงกับพ่อของลูกดีจ้ะลูกจ๋า” มือบางลูบหน้าท้องที่นูนป่องไปมาเบา ๆ อย่างคิดไม่ตก สักพักถึงได้ก้าวขาเดินลงจากเตียง เดินไปทำกิจวัตรประจำในห้องน้ำอย่างเคย “…” มาริษากลับออกมาจากห้องนอนด้วยชุดเดรสยาวสีครีมแขนสั้นผ้าลินิน ผมยาวสีดำสลวยถูกปล่อยแผ่กระจายเต็มแผ่นหลัง ใบหน้าน่ารักสวยเป็นธรรมชาติไร้ซึ่งเครื่องสำอาง มีเพียงสกิลแคร์ทาทั่วใบหน้า
