ตอนที่ 18/2

ตอนที่ 18/2

ขณะที่ยังดึงรั้งแขนแกร่งเอาไว้มั่น มือเรียวก็บางเริ่มไม่อยู่นิ่ง คืนเข้าห้องหอจะต้องเป็นคืนที่มีความสุขที่สุด แพรไหมคิดแบบนั้น หล่อนพยายามเอื้อมมือขึ้นมาถอดเนคไทของธาฎาออก ก่อนจะค่อยๆ ขยับมาเป็นเสื้อเชิ้ตของเขา ร่างสูงได้แต่ยินหยุดนิ่งดวงตาของเขาไม่ได้เหลียวมองใบหน้าเจ้าสาวที่ยังคงเหลือร่องรอยของเครื่องสำอางมาทั้งวัน

“นะคะทิม…” แพรไหมกระซิบแผ่วเบา ขณะที่ใบหน้าหล่อนค่อยๆ ซบลงบนแผงอกของเขา สัมผัสแนบชิดนั้นบ่งบอกถึงความปรารถนาและความคิดถึงอย่างที่เฝ้ารอ “เราไม่ได้มีความสุขด้วยกันนานมากแล้วนะคะ”

หล่อนค่อยๆ สัมผัสแผ่นอกอุ่นของเขาเบาๆ หลังจากที่ถอดเสื้อเชิ้ตออกได้สำเร็จ หัวใจของแพรไหมเต้นแรง หวังให้ธาฎารับรู้ถึงความรู้สึกทั้งหมด แต่ธาฎากลับนิ่งเงียบ ราวกับกำลังฝืนใจอยู่ เขาสูดหายใจลึก ปิดตาลงชั่วครู่พยายามข่มความรู้สึกที่ปั่นป่วนในใจ

“เอาไว้วันหลังเถอะนะ พรุ่งนี้เราต้องไปธุระกันต่อ” เขาผละใบหน้าสวยออกห่างตัวเบาๆ ก่อนจะถอยหลังออกมายืนตั้งหลัก

แพรไหมชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาหม่นลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หล่อนยืนนิ่ง มองธาฎาที่ถอยห่างออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว หญิงสาวพยายามกลบความผิดหวังด